คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 7 ขอเอาคืน!!! 100%
1 อาทิตย์ต่อมายั่งกับเกิดใหม่…(เฮ้ยๆพอเหอะมุกนี้น่ะ=[]=)
วันหนึ่งในวันพุธ
“วันนี้จะเป็นวันเลือกชมรมนะนร.^^;”ครูคาคาชิที่กำลังเหงื่อตกกับสภาพนร.ที่ฟังเขาทุกคำพูด…(ประชดน่ะเฟ้ย!)
“นี่ๆๆ! เราจะเลือกชมรมอะไรดีล่ะ!”
“นั่นน่ะสิ! ชมรมนี้กับชมรมนั้นด้วย!^W^”
“เฮ้ยมันต้องอันนี้สิวะ! มันส์โคดเลยนะชมรมนี่อ่ะหว่ะ!”
“เออ งั้นเข้าชมรมนี่หล่ะ! แล้วก็ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!”
“บลาๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!”
“บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!”
“@(#*(#&*$^@*$@)(#&!)(#)@#+@*!!”<<<<คุยกันภาษาอะไรวะ!!!=[]=
ไม่รู้ล่ะว่า พวกนร.คุยกันภาษาต่างดาวอะไรกันภาษาคุยกับเพื่อน แต่ตอนนี้ไม่มีใครสนใจครูคาคาชิทุกคนกันเลย…ยกเว้น เจ้าของตาสีขาวผมสีเงินยาวประกายดุจมหาสมุทรที่นั่งกันอยู่ด้านหน้าสุด นั่นก็คือ!
“ฮินาตะ หมดคาบนี้แล้วช่วยไปเอาใบชมรม ให้เจ้าพวกนี้ทีนะ!”
“อ่าๆ ได้ค่ะ^^;”ฮินาตะ
ติ๊งต่องน๊องแน่ง……..(เสียงออดปัญญาอ่อนได้ใจมาก!)
“เฮ้! พวกเราเลิกเรียนแล้วไปหม่ำข้าวกัน!!!”นารูโตะร้องเสียงคนแรก พร้อมกับเสียง
“เออ! เอาด้วยดิวะ!!!”หมาบ้าเอ้ย หรือที่ชื่อว่าคิบะ และมีหมาสีขาวติดอยู่บนหัวชื่อ ไอขาว เอ้ย อากามารุ….
“เฮ้อ น่ารำคาญจริงๆเลยหว่ะ…/ฮึ….”ชิกามารุกับซาสึเกะ และตามด้วยเหล่าชาวบ้าน ชะนี กับ พวกที่ยังไม่ได้โดนอาเบะ เอ้ย! นร.ที่อยู่ข้างในห้อง และปล่อยให้คาคาชิเหลืออยู่คนเดียว..
“เฮ้อ….เด็กสมัยนี้นี่ ไม่ฟังผู้ใหญ่เขาฟังกันเลย แล้ววันนี้ ฮารูโนะ ซากุระ ไปไหนกันน๊า…เดี๋ยวจับหักคะแนนเลยนิ- -+”
มันโดดเรียนหนีน่ะสิ…..(พลั่วววววววววว!!!! – ไรท์โดนถีบคร่ะT^T)
ล้อเล่น!...ยัยนี่มันโดดเรียนนั่นแหละ แล้วมันโดนรุ่นพี่กลุ่มอาคาสึกิจับได้เลยโดนจับไปที่ห้องประชุมสภานร.(แล้วมันต่างกันยังไงล่ะฟะ!=[]=)
และในสภาพตอนนี้ซากุระโดนเหล่ากลุ่มอาคาสึกิจ้องเล็งไว้กันเป็นที่เดียวกันหมด
“บู่ว….=3=”ซากุระ
“เฮ้อ…..ยัยเด็กนี้เนี่ย…”เพน
“กำลังอยากหาเรื่องให้ ผอ. ไล่เธอออกจากรร. ใช่ไหมคร้าบ^^+”โทบิยิ้มหวานใส่
“แต่คงแย่หน่อยละกันนะ ว่า พ่อของเธอน่ะ ขอร้องให้ ผอ. และพวกเรา ยัดเยียดเธอให้ได้น่ะนะ” อิทาจิพูดต่อ
“เพราะฉะนั้น เรื่องไล่ออกเนี่ยคงจะยากนั่นแหละน๊า!”ฮิดันตอบกลับพร้อมกับทำเสียงหวานคุยกับคนในโทรศัพท์ต่อ…(กิ๊กมานนนน!!!-*-)
“ฮึ่มมมมม! ฉันน่ะจะทำยังไงก็ได้ล่ะเพราะว่า อยู่ที่นี่ไปก็น่าเบื่อเปล่าๆ!-o-*”ซากุระแว้ดกลับ
“ซากุระจัง เอาพุดดิ้งไหมจ๊ะ?^^”โคนันเดินมาแล้วถือถ้วยลายกุหลาบสีเงิน และมีอะไรดึ๋งๆสีเหลืองๆ และมีคาราเมลราดไว้
“อ๋า! พุดดดิ้ง!!! ของโปรดฉันเลย!*0*”ซากุระจะไปคว้าหุดดิ้งโคนันแต่…
She หลบทัน ทำให้…
พรืดดดดดดดด!!!
เธอล้มกลับพื้นแต่ดีที่หน้าไม่แหก(หน้าเธอมันด้าน!^O^ - ไรท์)
“หง่า!...พี่โคนันอ่ะ! เอาพุดดิ้งมาให้หนูเดี๋ยวนี้นะ!” ซากุระจะคว้าพุดดิ้งขึ้นมาให้ได้ แต่โคนัน ก็ หลบมือของเธอได้หลายรอบ จนเอาซากุระเริ่มหอบ…
“แฮกๆๆๆๆ…….!=o=;”ซากุระ
“ซากุระจัง เอาหงี้ไหม?”โคนันยกมือชี้ขึ้น
“อะไรล่ะคะ? แฮกๆๆๆ….”
“ถ้าซากุระทำตัวเป็นเด็กดี ทุกวัน ไม่โดดเรียน พี่ก็จะทำพุดดิ้งให้ซากุระ ทุกวันให้กินเลย และยิ่งทำตัวดีๆ เดี๋ยวแถมพุดดิ้งให้อีก 2 เท่า ดีไหมล่ะจ๊ะ? ”
พรึ่บบบบ!!!....
“ตกลงค่ะ!ง่ำๆๆๆๆๆๆ=(o)=”ซากุระไม่ทันรีรอ คว้าพุดดิ้งจากโคนันไปหม่ำเฉยเลย… และโคนันส่งสายตากะพริบให้เพน ประมาณว่า โอเค!
“เฮ้ยเปลี่ยนใจง่ายซะงั้น!=[]=”เหล่าหนุ่มๆในอาคาสึกิเหวอ! กับความตะกละของซากุระ...
“ยัยตะกละ…”คาคุซึ
ฉึก!!!
“อ้วน….”เซทซึ
ฉึก!!!
“มิสพีค!OWo”โทบิ
“เฮ้ย! โทบิ…ต้องลิตเติ้ลพีคสิ! ยัยนี่ดูยังไงว่าเป็นผู้หญิง เด็กอมมือชัดๆ!”ฮิดัน
แปะ!!
“นั่นสินะครับ คุณฮิดัน^O^”โทบิแท็กมือกับฮิดัน
ฉึกๆ!!
==;<<<<<<< เพน อิทาจิ ซาโซ เดอิ โคนัน(ประมาณว่าตรูไม่เกี่ยว!= =)
“ฮึ่ม! แล้วไงมันเป็นความสุขของฉันย่ะ! ง่ำๆๆๆ=O=”ซากุยังคงหม่ำต่อไปแล้วมองออกไปข้างนอกหน้าต่างตรงระเบียงสังเกตเห็น….
“เอ…เด็กผู้หญิงตาขาวเนี่ยชื่ออะไรเนี่ย=o=”
พรึ่บบ!...
ไม่รู้ล่ะว่าพอซากุระชี้ไปทุกคนต่างมองไปทางเดียวกัน แล้วอิทาจิก็ลุกขึ้นออกไปหาเด็กคนนั้นทันที…
ปัง…….
“อะไรของเขาอ่ะ…= =”ซากุระเอาช้อนคาปาก
“อ๋อ ฮินาตะ น้องรหัสของอิทาจิน่ะ”ซาโซริ
“อ๋า จริงอ่ะ งั้นแสดงว่าไอเจ้าหัวเป็ด กับ ยัยตาขาวทั้งสองคนเป็นน้องรหัสพี่อิทาจิอ่ะดิO..O”
“อ่าฮะ!.แต่…”ซาโซ
“???”
“ฮินาตะจังเองก็เป็นเด็กที่ป๊อปนะ เหมือนพวกเรา ทั้งสวย น่ารัก เรียบร้อย เลยโดนหนุ่มๆโดนจีบบ่อยๆ และมักปฎิเสธไม่เป็นด้วย อิทาจิเลยดูแลเธอเป็นอย่างดี”
คิซาเมะพูดต่อ(แกมีบทด้วยเรอะ?//มีสิครับ!!!)
“เออใช่ๆ แล้วก็มีเจ้าน้องซาสึเกะอีก! ทั้งดื้อ ไม่ยอมฟังคนอื่น เป็นหัวเกรียนชอบหาเรื่องคนอื่น ทำให้มีสาวๆกรี๊ดดดกันเลย แล้วก็เป็นตัวยุ่งเหมือนกัน ทำเอาอิทาจิยุ่งกันเลยทีเดียว”
คาคุซึพูดต่อแล้วนับเงินงบประมาณเดือนนี้ต่อ(เออ…ไอเหรัญญิก= =)
“สรุปยุ่งกันทั้งสองคนเลยสินะเนี่ย= =;”ซากุระพูดทั้งที่ช้อนยังติดอยู่ในปากแท้ๆ(ยัยนี่..)
“แต่น้องฉันก็ไม่ค่อยยุ่งเท่าไหร่ แตเพียงแค่ปากจัด!”เดอิดาระมาร่วมมือกับการสนทนาด้วย..แล้วพร้อมโชว์ภาพให้ซากุระดู…
“เอ…..นี่ยัยผมสีครีมที่คุยกับฉันบ่อยๆนี่นา=o=”
“ยัยอิโนะ ยัยนี่ขื่อ อิโนะ..- -”
เอ๋เดี๋ยวนะ….อิโนะๆๆ…..อิโนะ..=_=” ซากุระคิดในใจ
อิโนะ = หมูป่า
พรวดดดดดดดดดดด!!!!
“เฮ้ย! รักษาภาพพจน์หน่อยสิ!=[]=”ซาโซยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ซากุระ ที่สำลักพุดดิ้งแต่ปิดปากทันพอดี เลยไม่หลุดออกจากปาก(ออกจากปากฉันก็ไม่อยากให้เธอเป็นนางเอกเลย..)
“โอ้ยก็มันขำนี่นา!ฮ่าๆๆๆ^O^”
แอ๊ด…….
ขวับ!…..
เอวี่บอดี้หันไปกับเสียงประตูที่เปิดมาเห็นกองเอกสารที่ลอยลงมา เอ้ย! อิทาจิกับฮินะถือด้วยกันอยู่…
ปึง….!
“มองหาพระแสงอะไรวะ?....”อิทาจิแผ่อำนาจใส่ที่เอวี้บอดี้ แม้แต่เพนก็ยังต้องแอบตะงิกๆขึ้นมาเล้ยย!
“โทษๆมันเป็นนิสัยติดจากครอบครัวน่ะ เห็นคนมองทีไรเส้นเลือดขึ้น….=^=”
“กรรมพันธุ์ต่างหากกก!!!”ทุกคน
“ถ้ากรรมพันธุ์ป่านนี้ฉัน กับไอน้องชายหน้าโง่ก็หัวเป็ดอยู่แล้ว!”
“คุณอิทาจิก็หัวเป็ดนิครับ!^O^ ถ้าปล่อยผมออกมา เดี๊ยวกลับเข้าทรงเป็นเป็ดก๊าบๆๆๆๆๆยังไงล่ะครับ^3^”โทบิแสดงท่าล้อเลียน เป็ดก๊าบๆ
“เองอยาก ตายมากนักใช่ไหมวะ!-*-”อิทาจิยกหมัดขึ้น
พรืดดดดด!!!....
ทำเอาทุกค ซากุระถือพุดดิ้งหม่ำไป(ดูมัน-*-)นยืนอยู่ห่าง จากอิทาจิกันอยู่มุมห้อง ปล่อยให้โทบิต้องเล่นเกมส์จ้องตาอิทาจิ กันเป็นไม่กระพริบ*-*
พรืดๆ….
“มีอะไร!-”อิจิ๊ หันไปแต่ต้องหยุดชะงัก…
“ยะ…..อย่าทำร้ายใครเลยนะคะ…พี่ อิทาจิ…”
ปิ๊งงงงง!!
เฮือกกกกกก!!!!*[]*<<<<<<อิทาจิที่โดนออร่าของฮินาตะเข้าไป
“มาแล้วไง…..อินโนเซ้นต์ชาม”เพน
“หา….อินโนเซ้นต์?”ซากุระ
“ร้ายบริสุทธิ์ = อินโนเซ็นต์ชาม เนี่ยแหละฉายา ของฮินาตะ”โคนันว่าต่อ แล้วสอดส่องมองเหตุการณ์ต่อ...
“โห…รู้สึกคุณรุ่นพี่อิทาจิจะโดนเต็มๆเลยนะไออินโนเซ็นต์เนี่ย”ซากุระว่าต่อ เพราะณ บัดนี้อิ๊จิ๊ของเรานั้นกำลัง!.....
“เมดิ๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!*/[]\*”
“=_____=เมดิ๊กอะไรของมันวะ…”<<<<<<<<ทุกคน
“เอ่อนี่ซากุระ!....”อิทาจิกลับมามาดเหมือนเดิม…ทำเอาทุกคนมองไม่ทัน!...
รู้หงี้อัดวิดีโอไว้แบ็คมล์ไว้ตั้งแต่แรกT3T<<<เพน(ฝันไปเถอะ!!!//อิจิ๊)
“หา! อะไรอีกล่ะ=[]=;; ฉันกินพุดดิ้งอยู่นะ!=3=”
“เออน่ะ! เสียเวลาแปปเดียวช่วยฮินาตะขนเอกสารหน่อยสิ..”อิทาจิชี้เอกสารสองกองที่รู้สึกเท่าภูเขาแปลกๆทำเอาซากุระตะหงิคๆ
“รางวัลล่ะ….”ซากุระถาม
“พุดดิ้งอีก 2 เท่า สนไหมล่ะ- -+…”
“ไม่เอา!...”
“เฮ้ย!? งั้น ซีดีบาร์บี้ทุกภาค!!!”อิจิ๊โชว์ซีดีบาร์บี้หลายภาค!
นี่เอ๋งโลลิค่อนรึไงวะ?!<<<<<ทุกคน
“ไม่อยากได้! ปัญญาอ่อนจะตาย! เห็นฉันเป็นเด็กอายุ 5 ขวบ รึไงคะ???”
“งั้น! ฟิกเกอร์ คาแร็กเตอร์ จากเรื่อง To Love Ru ทุกตัว!”อิทาจิหยิบฟิกเกอร์ขึ้นมา!
“เฮ้ย!!! ไอจิ! ของตรูนี่นา!!!=[]=”ซาโซโวย…
“เห็นฉันเป็น โอตาคุโรคจิตเหมือนรุ่นพี่ซาโซริหรือไง!!!”
“’งั้น!!! กังฟูแพนด้า เวอร์ชั่นคน ภาคพิสดาร!”อิทาจิหยิบดีวีดีกังฟูขึ้นมา!...
“ตกลง!!! *-*”ซากุระตาแป๋ว..และคว้าดีวีดีออกจากมืออิทาจิ…ทำเอาชาวบ้านต้องเหงื่อตก..
“งั้นช่วยฮินาตะถือเอกสารใบชมรมหน่อยนะ!”อิทาจิสั่ง..
“ค่าๆๆๆๆๆ…ทราบแล้วล่ะค่า=o=”ซากุระวิ่งไปถือเอกสาร ที่พอจะหนักเอาการ…
“ซากุระจังทางนี้จ้ะ..”ฮินะชี้
“อืม…ไว้เปล่า?..”ซากุถามเพราะว่าใบเอกสารที่ฮินะจังถือมันเยอะกว่าซากุระถือมาเยอะหน่อย…
“อ๋อ…ไหวจ้ะไหว^^;”ฮินะเหงื่อตก
“แน่นะ….- -+”ซากุระจ้อง
ชิ้งงงงงง!
“จ้ะ!^^;;”ฮินะหลบ…
แอ๊ดดดด…..
ทั้งสองออกจาประตูไป ทำให้ในห้องกลับมาตึงเครียดมาคุยเรื่องกันต่อ..
“แล้วเอายังไงล่ะ…เดี๋ยวนี้เริ่มมี นักล่าเงินมาแล้ว…”อิทาจิเริ่มตีหน้าเครียดแล้วเริ่มมีรอยตีนกาขึ้น(รู้สึกคำหลังจะไม่เกี่ยวนะ!!!//อิทาจิ)
“อืม…แล้วตอนนี้ก็มีนร.หลายคนโดนขึ้นค่าหัวแล้วด้วย”เพนโยนเอกสารหนึ่งไป
“รวมถึงพวกเราด้วยใช่ไหม?...”โคนัน
“อืม….ใช่แล้วล่ะ…”เพนกุมมือไว้
“อย่างหงี้พวกก็ราต้อง ระวังตัวให้มากขึ้น และให้ความปลอดภัยกับนร.มากขึ้นงั้นสินะค้าบบบ”โทบิหน้าระรื่นตอบแบบไม่สนใจสถาการณ์ชาวบ้านกันเล้ย!
“เฮ้ยๆ! ไอโทบิ เราคุยกันเรื่องซีเรียสกันอยู่นะเฟ้ย!”คาคุซึว่าต่อ..
“หง่า จริงอ่าT^T”โทบิแอ๊บ!
“อย่ามาตลกนะแก…ฆ่าหัวแกก็สูงเหมือนกัน ยังมีหน้ามาทำระรื่นอีกเนอะ อืม!”เดอิดาระ
“ก็สูงกันหมดนั่นแหละพวกเราน่ะ…แต่ว่า คนที่ค่าหัวที่สูงที่สุดน่ะ..”ซาโซริมองดูเอกสารแล้วกลืนน้ำลายอึกหนึ่ง
“ก็คนนี้นั่นแหละ…”เพนว่ากลับ
ในใบรายชื่อที่ซาโซริดูอยู่นั้นคือ สิบ ค่าหัวที่สูงสุดกลับมีชื่อคนที่ใกล้ตัวกลับเขาด้วย!
ฮารูโนะ ซากุระ!!!
ฝั่งซากุระ…
Sakura say
ซากุ - ชั้นอีกแล้วเหรอ!!!=[]=
ไรท์ – เดี๋ยวฉันเปลี่ยนให้คนอื่นก็ได้! ฮุๆๆๆๆๆ-v-
ซากุ – เอ๋!? เดี๋ยวก่อนซิ =[]= ฉันแค่บ่นเท่านั้นน-
Sakura say end
hinata say
“เห! จริงอ่ะ ขนมที่นิยมที่นี่น่ะ เป็นพุดดิ้งกันงั้นเหรอO[]o” ซากุระ
“อ่าใช่จ้ะ แล้วก็มีพุดดิ้งแต่ละฤดูด้วยล่ะจ้ะ^_^”
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ ฮิวงะ ฮินาตะ ค่ะ^^ ครั้งแรกนะคะเนี่ยที่ได้ hinata say เนี่ย นับเป็นเกียรติมากเลย ฮุๆๆๆๆ<<<<ยิ้มอย่างชั้วร้าย!!!
“จ้ะ ^_^ ”
“โห!!! *0* อยากไปกินแล้วอ่า><” "
ตะกละชะมัดเลยยัยนี่…(ฮินาตะเก็บกดอะไรรึเปล่าลูก!=[]=) อ๋อไม่ได้เก็บกดอะไรหรอกค่ะ แค่พูดตามความจริง…(แร๊งงงงง!-*-) หลังจากที่ฉันกับซากุระจัง ยกเอกสารชมรมวางไว้บนโต๊ะเรียนเรียบร้อยแล้ว พวกเราเดินไปโรงอาหารเพื่อทานข้าวค่ะ ไหนๆก็หมดคาบเรียนแล้ว ช่วงบ่ายนี้เรากับซากุระจังก็ไปชม ชมรมด้วยกันค่ะ แต่เอ…ไปกันสองคนคงน่าเบื่อสงสัยต้องชวนอิโนะจัง กับเทนๆแล้วสิ…
“นี่ๆฮินาตะจัง เธอตัดสินใจจะเข้าชมรมอะไรกันเหรอ?”ซากุระจังถาม เออจริงด้วยยังไม่รู้เลยว่าจะเข้าชมรมอะไร…
“อ๋อยังอ่ะจ้ะ^^; ซากุระจังล่ะจ๊ะ?”คราวนี้ฉันจะถามเธอบ้าง
“อืม….กะจะเข้าชมรมนี้น่ะ” เธอชี้ใบแต่ละชมรม ฉันมองนิ้วที่เธอชี้…….
เฮือกกกกกกกกกก!!!!....=[]=
พะๆๆๆๆๆๆ……ฉันจ้องเหวอๆที่ซากุระชี้รายชื่อชมรม!....นั้นๆ…
ชมรมมวยสากล!=[]=;;
“ฉันอยากลองเข้าอ่ะ>< ว่ามันจะสนุกแค่ไหน เพราะฉันชอบมวยมากๆ รู้มะๆตอนเด็กๆน่ะฉัน เรียนคาราเต้จากพ่อบ้านและสอนวิธีการป้องกันตัวเอง ศิลปะการต่อสู้! หนังบู้มีเพียบเลย! แล้วก็นะ! บลาๆๆๆๆๆๆ”
“อ๋อ งั้นเหรอจ๊ะ^^;;” โอยยยยย ฉันต้องทนกับยัยนี่ที่พูดบลาๆๆๆๆ ตั้ง 3-4 นาที แล้วนะ! แต่มันก็สนุกดีนะ ที่ฟังสงสัยมีสายเลือดนักสู้น่าดู ฮิๆ..เอแต่ก็หายากนะที่ผู้หญิงหน้าสวยๆหมวยๆผมยาวที่เล่นมวยด้วย..
“อ้ะ…ถึงแล้วล่ะโรงอาหาร..”
“เอ่อ…อันนี้เขารียกกันว่าโรงอาหารงั้นเหรอ=o=”
ซากุระจังอ้าปากหวอจนแมลงวันเข้าปากไปได้=_= แต่มันก็แปลกล่ะนะสำหรับคนที่ย้ายเข้ามาใหม่ๆที่เพิ่งจะเห็นโรงอาหารบิ๊กๆแบบนี้มาก่อน...ฉันจูงซากุระเข้าไปห้องอาหาร แล้วก็ต้องเจอกับ…
แอ๊ด!…….
พรึ่บบบบ!!!…..
“หา..อะไรเนี่ย =o=?” เอ่อ จะว่าไงดีล่ะ มันก็จริงที่ซากุระต้อง งง แต่ฉันชินไปแล้ว..เพราะว่าอะไรน่ะหรอ…
“เฮ้ว่าไงฮินาตะจัง!...”
“ว้าววว สุดสวยของเรามาแล้ว!”
“เฮ้ย!อะไรๆของฉันต่างหาก!!!”
“แล้วใครมากับเธอล่ะนั่น ยัยผู้หญิงคนนั้น…?”
“นั่นน่ะสิ เทียบกับฮนาตะจังแล้ว…คนละไซต์กันเลยว่ะ!”
FC ฉัน..=_= ที่ตามเป็นสโตกเกอร์ แล้วตั้งกลุ่มขึ้นมา เห็นแล้วมันน่าอึดอัดนะ…
ฉึก!!! ฉึก!!!!
“เอ่อ ซากุระจังใจเย็นๆนะจ๊ะ อย่าไปสนใจพวกนั้นเลย..^^;”ฉันรีบไปปลอบซากุระเพราะตอนนี้เธอน่ะควันขึ้นหูแล้วสิเนี่ย
“ฉันไม่สนเธอ! แต่ฉันสนฮินาตะจังนะ!”หนึ่งใน FC ฉัน พูดขึ้น!
“เออ กดไลค์ว่ะ!!! วะฮ่าๆๆๆๆๆๆ-”
ตู้มมมม!!!!
อะๆๆ…เอ่อ =[]= เมื่อกี้ ฉันไม่ได้ตาฟาดใช่ไหม?! เพราะเมื่อกี้น่ะ!
ซากุระไปพังโต๊ะกินข้าวเจ้าพวกนั้นหักเป็นสองท่อนเลย! แถมยังประณีตด้วย…
“ฉันร้ายกว่า! เก่งกว่า! โหดกว่า! สมองปกติกว่า.....พวกปัญญานิ่มที่ชอบเห่าเป็นหมาบ้าอย่างพวกแก เป็นหลายเท่า!รู้ไว้ซะ!!!”
“คะ….ครับ…”
อะๆๆๆ น่ากลัวอ่ะ…T_T ฉันหลับตาปี๊เลย แล้วเจ้าพวกนั้นสั่นยั่งกะเป็นลูกหมาไม่มีผิด แล้ววิ่งออกจากโรงอาหารไป…สะใจเป็นบ้า!!! เลย ฮุๆๆๆ สงสัยต้องมีซากุระจังเป็นพวกซะแล้ว…=w=<<<<ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“เฮ้! ฮินาตะทางนี้…”เสียงนี้คุ้นๆจังหรือว่าจะเป็นอิโนะ?
“อ้า อิโนะจังแล้วเทนๆล่ะ?”จริงๆด้วย!
“อ๋อ ทานข้าวอยู่น่ะน่ะ ไปกินกัน! อ๊ะ เธอด้วยไปกินด้วยกันไหม? ”อิโนะถาม แต่ว่า! ตอนนี้ซากุระจังน่ะอารมณ์เสียอยู่นะ แถมหันข้างหลังอยู่ด้วย! ถ้าหันเข้าม้างหน้าต้องหน้ากลัวแน่ๆ!
“อ๋าๆๆๆ ไปด้วยสิ!*-* มีพุดดิ้งไหมอ่ะ!” อ่าว! หลังมือเป็นหน้ามือซะงั้น!!!=_=;;
“มีสิ! วันนี้มีพุดดิ้งชาเขียวด้วยล่ะ!”อิโนะ
“ว้าววๆๆๆๆๆ*0*”ได้ยินของกินไม่ไหวเลยนะ แม่คุณ!-0-
“’งั้นไปกันเถอะจ้ะ!^^”ฉันยื่นมือไปจับแขนซากุระ เพราะดูเหมือนตอนนี้เธอดู อารมณ์ดีขึ้นแล้ว
“จ้า^O^”
ปึกกกกกกกกกกก!!!!
“โอ้ย!!>x< เจ็บ..”ฉันกุมมือตัวเอง เพราะเมื่อกี้นี้เหมือนมีใครใช้มือฟาดให้เราเอามือออกจากซากุระจัง
“หยุดก่อน! ยังมีหน้าระรื่นอีกนะ!!! บังบาจมาทำท่านซาสึเกะได้น่ะ!”
Hinata say end
Sakura say
“หยุดก่อน! ยังมีหน้าระรื่นอีกนะ!!! บังบาจมาทำท่านซาสึเกะได้น่ะ!”
อ้ากๆๆๆเจ็บๆๆๆๆTWT ใครวะ!? พุดดิ้งกำลังอยู่ตรงหน้าเราอยู่แล้วแท้ๆเลยT^T ฉันมองคนที่ปัดมือฉันกับฮินาตะ ก็เห็นผู้หญิง 2-3 คนที่ทำผมและอีกหลายๆอย่างซะเปรี้ยวเลยทีเดียว! โดยฉะเพราะยัยผมแดงใส่แว่นนั่น!!! ท่าจำไม่ผิดยัยนี่สินะที่ทำ!
ปึดดดดด!!!!<<<<เส้นเลือดซากุระเพิ่มสูงปีดขึ้น 45%!
“ยัยเฉิ่ม! ออกไปไกลๆได้ไหมน่ะ! ฉันมีเรื่องจะเคลีย์ยัยนี่ซะหน่อยน่ะ!”
“ตะ…แต่ว่า…”ฮินาตะ
“บอกให้ออกไปยังไงล่ะ!!!ไม่ได้ยินหรือไง! เป็นหมาบ้าฟังภาษาคนไม่ออกรึไงยะ!”
ฮึ่มๆๆๆๆ!! ฉันว่าเธอเป็นชะนีแรดกลับมาเกิดเป็นยัย ร่าน มากกว่านะ ฮินาตะน่ารักแบบนี้น่ารักกว่าเธอตั้งเยอะ! เห็นแล้วอยาโกรธแทน!!= =**
“คิน!!!ทายูยะ!!! มัดยัยผมชมพูนี้ไว้! แค้นนี้ต้องขอเอาคืน!!!”
“ค่ะ! คุณคาริน!!!”
พลั่วววววววววว!!!!!ๆ
“กรี๊ดดดดดดดดด!!!XoX”
โครมมมมมมม!!!
ยัยผู้หญิงสองคนเมื่อกี้นี้ที่อยู่ข้างๆยัยๆๆๆ ยัยอะไรหว่า…
(คารินเว้ยยยยยยยย!!!!)เออนั่นแหละ! ยัยคาๆๆๆควายเนี่ยแหละ จะมาจับฉัน! แต่ฉันประสาทสัมผัสดีเลยรู้ว่า ต้องมาล็อคแขนฉันคนละข้างแน่ๆ!! เลยจัดใช้ท่า ว่านหางจระเข้ฟาดไปโดนกองจานอาหารซะเละเลย โฮะๆๆ!
“เฮ้ยอะไรกันน่ะ!”
“เฮ้ย! มีผู้หญิงจะตบกันด้วยล่ะ!!!”
“อยาเห็นว่ะ ว่าจะมันส์แค่ไหน!”
“เฮ้ยเดี๋ยวก่อน!!! นั่นยัยคารินกับ ใครอ่ะไม่คุ้นเลย!”
“น่าจะเด็กใหม่ ปี 1 ม.ปลายน่ะ! อู้ว!!!”
“เทอมนี้น่าสนุก!!!”
“หวา….เอาแล้วไง=_=;;”อิโนะ
อะไรกันเนี่ยอยากจะบอกว่าอที่ฉันฟาดยัยผู้หญองสองคนนั้นมันทำให้เกิดเสียงทีนมาก ทำให้คุณนร.ทั้งหลายที่กำลังทานข้าวอย่างสงบๆ ต่างต้องลุกขึ้นมาดูเวทีการต่อสู้ ฉันซะงั้นเลยอ่ะ!!!=[]=
“อย่าอยู่เลย! ยัยโหนกกกกกกก!!!”
หมับบบบบบ!!!
“หนึ่กคำ ยัยหัวชมพู สองคำยัยโหนก! ตกลงเรียกฉันยังไงกันแน่!!! ยัยเต่าช้า!!”โฮะๆๆๆมันก็จริงนี่นา…=w= ยัยนี่เคลื่อนไหวช้าชะมัด ได้แค่ครึ่ง ¼ ของคนเลยล่ะ แต่ฉันน่ะ! ¾ ครึ่งเชียวนะจ๊ะ! ฉันรับหมัดที่แสนจะหนั๊กหนัก..สำหรับคนอื่น! มองกันอย่างเสียวๆ แต่สำหรับฉันน่ะ! มันเบ๊าเบาอย่างกับเส้นผม 1 เส้นเลยล่ะ!!!
“เอาไอนี่ ไปกินแทนข้าวซ้า!!!!!”ฉันยกมัดเล็งตรงท้องที่จะชก!
“ยะ…แย่ล่ะ!!”
ช้าไป!!! ยัยเต่าแดง!
พลั่ววววววววววว!!!!!!
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!”
โอ้ยยยยยยยยยย เสียงร้องกรี๊ดแสบหูเป็นชะนีจริงๆเล้ย!!! แล้วอีกอย่างหล่อนน่ะเอามือกุมที่ท้องทำให้เจ็บน้อยหน่อย(เจ็บน้อย! แต่ยัยคารินกุมไว้หนักเลยนะยะ!=[]=) แล้วทุกคนที่ดูการต่อสู้ถึงกับ!
แปะๆๆๆๆๆๆ!!!....
“เจ๋งอ่ะ ซากุระ!!!>O<b”ยัยๆๆๆไอที่หน้าคุ้นที่รุ่นพี่เดอิดาระโชว์รูปที่ดู น่าจะชื่อ หมูป่าเอ้ย! อิโนะชูนิ้วโป้งใส่ฉัน แฮ่ๆๆๆเขินนะเนี่ย-///-
“Nice attack มากๆจ้ะ ซากุระจัง^^”ฮินาตะ
“ท่านฮินาตะ!!!” ใครอีกเนี่ย…ตาขาว ผมยาว คล้ายๆฮินาตะ วิ่งมาหาเธอติดเกียร์ชีต้ามาเลย
“พี่เนจิ!”
“เจ็บตรงไหนรึเปล่าครับ ท่านฮินาตะ?!” โอ๋ๆๆๆห่วงกันใหญ่เป็นพี่น้องจริงนะ…แต่เอ ว่าแต่ทำไมไอคนที่ชื่อ เมจิๆเอ้ย!เนจิ เรียกฮินาตะว่าท่านด้วยนะ…
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แล้วอีกอย่าง คนที่ช่วยฉันน่ะ คือซากุระจังต่างหากค่ะ..”
“ซากุระ น่ะเหรอ?” แล้วเมื่อคุณพี่เนจิฟังฮนาตะก็หันไปมองฉัน เขม็งๆแล้วเกินเข้ามาหาฉัน แบบว่า…เอ้ยฉันไม่ได้ฆ่าคนในครอบครัวนายเลย! อย่าจ้องแบบนั้นเซ่!=[]=
พรึ่บบบบ!!!
“ต้องขอบคุณมากนะครับ ที่ดูแลคุณหนูฮินาตะ ผมเป็นหนี้คุณมากจริงๆ ผมระอายใจเหลือเกินที่ไม่สามารถปกป้องคุณหนูในยามขับขันได้!”
เอ้ยๆๆ มันไม่เวอร์ไปหน่อยเหรอ!=[]= ตอนนี้ฉันอายแล้วนะที่โดนทุกคนจ้องจับตามองน่ะ!
“อ๋าๆๆ เอ่อ คือว่า….”
“ยัยซากุระ!!!!”
เอ๋=o=? เสียงนี้คุ้นๆหรือว่า!
ขวับบบบ!!!
เต็มๆ=_= แล้วจริงด้วย!
“พี่เพน!!!!!=[]=”ฉันร้อง แล้วทุกคนมุงมองฉันต้องเยิบให้รุ่นพี่เพนและพี่โคนันที่อยู่ข้างๆเข้ามาในวงด้วย!
“วันนี้เคลีย์ยาวแน่- -+”
หมับบบบ!!!
“=[]=! หง่ะ…ปล่อยหนปายยยยยยยยยย!!!T^T” แงๆๆๆๆๆฉันโดนพี่เพนแบกในท่าถุงปืนห้อยโต๋งเต๋ง พี่โคนันทำสีหน้ายิ้มเจือๆ ส่วนพวกที่เหลือในโรงอาหารส่งสายตาฉันประมาณแบบว่า…
โชคดีนะ!!!
อุกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!T^T
Sakura say end
อีกด่านหนึ่ง!!
“’ง่ำๆๆๆๆ ทำไมหัวนั้นยังไม่มาซะทีนะ เดี๋นวกินให้หมดเลย!”เทนเทนยังคงสนุกกับการทานอาหารต่อไป…
---------------------------------------------------------------------
เย้ๆๆๆๆ ในที่สุดก็ 100 ซะที!T^T เม้นด้วยยยย!!!
ความคิดเห็น