ความผิดพลาดของคน

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

ความผิดพลาดนั้นสามารถเกิดขึ้นได้กับคนทุกคน   บ้างก็มีความผิดและพลาดจากเรื่องเล็กๆน้อยๆ   อย่างการใช้ชีวิตประจำวัน   การดำเนินชิตในรูปแบบของตัวเอง   หรือรูปแบบที่ถูกกำหนดโดยใครบางคน   ตลอดจนการผิดพลาดจากการทำงาน   ทั้งนี้การผิดพลาดนั้นมักจะเกิดจากการที่คนส่วนใหญ่ไม่ยอมรับ   ว่าสิ่งที่คนคนนั้นกระทำเป็นเรื่องที่สามารถทำได้   หรือพูดง่ายๆก็คือไม่ใช่สิ่งที่คนส่วนมากจะยอมรับได้   มันจึงกลายเป็นความผิดพลาด   แต่ไม่ว่าความผิดพลาดนั้นจะเกิดจากอะไรก็ตาม   คนเรามักจะได้รับการอภัยไม่จากใครก็คนหนึ่ง   บางคนได้รับมันจะพ่อแม่   บางคนก็จะได้รับมันจากเพื่อน   หรือพี่น้องคนใกล้ชิด   แต่สิ่งเหล่านั้นมันไม่เคยเกิดขึ้นกับฉัน

เคยมีคนบอกกับฉันว่า   ฉันไม่สามารถยอมรับความผิดพลาดของใครได้   และเมื่อฉันรู้ว่าใครบางคนที่อยู่ใกล้ตัวฉันผิดพลาด   ฉันจะแยกตัวออกและไม่สามารถคบหาสมาคมกับเขาได้   แต่นั้นไม่จริงทั้งหมด   เพราะฉันรู้ดีว่าคนเราสามารถผิดพลาดได้   ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใดก็ตาม   ฉันสามารถยอมรับได้หากเป็นคนอื่น   และความผิดพลาดนั้นมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันเลย   คนเราหากแม้ว่าจะผิดและพลาดอะไรไปบ้าง   เขาก็ไม่ใช่คนไม่ดี   และเราไม่สามารถเข้าใจหรือบอกได้ว่าความคิดของเขาเป็นเรื่องที่ผิด   ในเวลานั้นเหตผลของแต่ละคนไม่เหมือนกัน   เราจึงไม่สามารถตัดสินได้ว่า   การกระทำนั้นๆเป็นเรื่องผิด    และเป็นการพลาดที่ไม่น่าให้อภัย   แต่สำหรับฉันหากความผิดพลาดนั้นไม่ได้เกิดกับฉัน   ไม่ได้ส่งผลกับชีวิตของฉัน  ทำไมฉันจะยอมรับไม่ได้   แต่ความผิดพลาดที่ฉันไม่สามารถยอมรับได้เลย    นั่นคือความผิดพลาดของฉันเอง

ความผิดพลาดของฉันไม่เคยได้รับการอภัย   ไม่ว่าจากพ่อแม่   น้อง   เพื่อน   เจ้านาย   หรือใครๆ   ไม่ว่าความผิดพลาดนั้นจะเกิดจากอะไรก็ตาม   ฉันไม่เคยได้รับการให้อภัยจากใครเลย   บางครั้งฉันก็อยากหนีไปให้พ้นจากโลกแห่งความผิดพลาด   แต่มันเป็นไปไม่ได้   เพราะต่อให้ฉันหนีไปที่หนี   ฉันก็ไม่มีวันที่จะพ้นไปจากความผิดพลาด   เพราะฉันไม่ได้สูญสลาย   ไม่ได้ต้องวนเวียนอยู่ในวิบากกรรมของตัวฉันเอง   หรือของใครๆ   ต่อให้ฉันจบชีวิตลงตรงหนี   ก็ไม่ได้หมายความว่าความผิดพลาดของฉันจะสิ้นสุดลง   ไม่ว่าฉันไปอยู่ที่ไหนฉันก็ยังคงเป็นความผิดพลาด   ความผิดพลาดต่อโลกมนุษย์   ความผิดพลาดต่อการมีชีวิต   ความผิดพลาดของโลกแห่งความตาย   ความผิดพลาดแห่งความดีงาม   และความผิดพลาดแห่งความชั่วร้าย

ฉันไม่ใช่ความถูกต้องของเรื่องอะไรเลย   ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน   ฉันก็ไม่ใช่ความถูกต้อง   ฉันมองไม่เห็นมันไม่ว่าจะหันไปทางไหน   ฉันไม่เข้าใจว่าความถูกต้องคืออะไร   แค่ไหนคือความถูกต้องดีงามของคน   ในคนหนึ่งคนอาจจะบอกได้ว่าความถูกต้องคืออะไร   จุดที่ดีของเขาอยู่ตรงไหน   แต่ฉันไม่รู้มันเลย   แค่ทำตัวให้ผ่านไปวันหนึ่งๆมันยังไม่อาจเป็นความถูกต้องได้   หันไปดูคนที่จบชีวิตตัวเองไม่ว่าจะวิธีใด   ฉันก็ยังไม่เห็นความถูกต้องเหล่านั้นจะมาถึงฉันได้   ฉันจึงไม่สามารถทำอย่างที่ใครๆทำได้

ผลแห่งการกระทำ   ทุกสิ่งจะตอบสนองต่อผู้กระทำเสมอ   แต่ความดีใดใดไม่เคยตอบสนองต่อฉัน   เพราะฉันคือความผิดพลาด   แต่ความผิดพลาดนั้นกลับตอบสนองฉันอยู่ตลอดเวลา   โดยไม่มีใครเลยที่จะยอมรับได้   และฉันจำเป็นจะต้องมีชีวิตอยู่กับความผิดพลาดนี้   จนกว่าวันหนึ่งจะมีคนเดินมาหาฉันและหยิบยื่นการหยุดความผิดพลาดให้ฉัน   มันคงเป็นวันที่ฉันจะถูกต้องสักครั้ง   หรือว่าวันนั้นก็จะยังคงเป็นวันแห่งความผิดพลาดที่ไม่มีวันลบล้างออกไปได้   สิ่งเดียวที่จะยอมรับฉันได้คงจะเป็น   “หลุมดำแห่งความผิดพลาด”