คลัง【Dance with Devils】แปลไทย ★

ลำดับตอนที่ #11 : 【Dance with Devils】แปล : ดราม่าซีดีบท Monologue # Kaginuki Rem ★

【Dance with Devils】แปล : ดราม่าซีดีบท Monologue # คางินุกิ เรม ★

✲ﾟ= [ แปล ] ★ เพิ่งได้อัลบั้มเพลงของเรมมาปรากฏว่ามีดราม่าซีดีติดมาด้วย Monologue หรือเป็นการพูดคนเดียวเพื่อสื่อความคิด/ความรู้สึกของตัวละครค่ะ ซึ่งมีรายละเอียดตัวละครที่ค่อนข้างน่าสนใจก็เลยแปลมาให้อ่านกันจ๊ะ ! (มีย้อนอดีตและบอกความรู้สึกของเรมที่มีต่อริทสึกะด้วยนะ) 

 

** อันนี้เป็นบทแปลที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์นะคะเป็นเพียงสรุปสิ่งที่เรมพูดให้ฟังไม่ได้ตรงกับตัวดราม่าซีดีเป๊ะ ใครอยากฟังแบบฉบับซับรอกันหน่อยนะ ! ไม่นานเกินรอจ้า 

 

❁ มีสปอยล์นะจ๊ะระวังด้วย ! 

- นำไปใช้รบกวนให้เครดิตเพจด้วยจ๊ะ

- ผิดพลาดแจ้งได้นะจ๊ะ 

 

❁ บท Monologue (ความนึกคิด) ของคางินุกิ เรม ❁

 

ตั้งแต่เด็กก็คิดมาเสมอว่าเขาอยากจะหยิ่งทะนงในตัวเองแต่ทว่า .. ในฐานะผู้สืบทอดตระกูล "อาร์ลอนด์" ที่ถูกยอมรับกันว่าเป็นตระกูลที่ชื่อเสียงมายาวนานที่สุดในโลกปิศาจ ความหยิ่งทะนงตัวเองเป็นสิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าสิ่งใดอยู่แล้ว ในสมัยเด็กก็มีช่วงเวลาที่วิ่งเล่นกับอุริเอะเหมือนเด็กธรรมดาทั่วไปเหมือนกัน แต่ว่า เมื่อถึงในวันที่ต้องเรียนรู้ในฐานะผู้สืบตำแหน่งหัวหน้าตระกูลคนต่อไป ก็ไม่สามารถไปวิ่งเล่นอย่างอิสระเหมือนเคยได้อีก 

 

ตอนแรกก็ยังคิดอิจฉาอุริเอะอยู่เหมือนกันแต่ความรู้สึกนั้นมันก็หายไปโดยใช้เวลาไม่นานนัก เป็นเพราะเขามีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบยังไงล่ะ .. ต้องตอบสนองความต้องการของท่านพ่อและต้องทำให้ตระกูลอาร์ลอนด์ของเรายิ่งใหญ่มากขึ้นไปอีก เพื่อการนั้นเขาจึงไม่ต้องการความรู้สึกอะไรก็ตามที่ไม่จำเป็น ต้องมีจิตใจที่เข้มแข็งยิ่งกว่าสิ่งใด หัวใจที่เย็นชาดุจน้ำแข็งและไม่สามารถละลายได้

 

และในช่วงนั้นก็ได้พบกับ 'โชงิ' (หมากรุกญี่ปุ่น) ถึงแม้มันจะเป็นเกมส์ที่มนุษย์สร้างขึ้นแต่มันก็เป็นเกมส์ที่ไม่เลวเลย อ่านความคิดของอีกฝ่าย เดินหมากของตัวเองอย่างถี่ถ้วนและค่อยๆไล่อีกฝ่ายไปทีละนิด จนอีกฝ่ายถูกไล่ต้อนจนไม่มีที่หนีและเขาก็พูดว่า 'รุกฆาต' ในช่วงเวลาอันแสนสุขที่ได้พูดคำนั้นออกมานั้นเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขที่ไม่มีสิ่งใดเทียบ 

 

ทั้งโชงิและความเป็นจริงมันก็เหมือนกัน .. ในโลกแห่งความเป็นจริงเอง เขาก็ใช้คนรอบตัวเปรียบเสมือนตัวหมาก ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือปีศาจ สิ่งที่อยู่รอบตัวเขาเป็นแค่เพียง หมากของเขาเท่านั้น 

 

ตำรามนตร์ดำต้องห้ามกริมมัวร์เป็นหนังสือเวทที่มีพลังมหาศาลซึ่งสามารถครอบครองโลกใบนี้ได้ เขาต้องได้มันมาอยู่ในครอบครองตามคำสั่งของท่านพ่อ เพื่อการนั้นเขาจึงมาที่โลกมนุษย์ ...

 

จำแลงอยู่ในร่างของมนุษย์ แฝงเข้าไปในโรงเรียนชิโคเข้าไปในฐานะสภานักเรียนของโรงเรียนกับพวกอุริเอะ และใช้ห้องสมุดที่สามเป็นฐานที่มั่น ในโรงเรียนมีมนุษย์มากมายอยู่ พวกมนุษย์ทั้งอ่อนแอและโง่เขลา ด้วยความโง่เขลานั้นเขาจึงสามารถควบคุมมนุษย์ให้เป็นหมากของเขาได้อย่างง่ายดาย 

 

แต่ทว่า .. เด็กคนนั้นต่างออกไป ใช่แล้ว .. เด็กสาวที่เป็นเบาะแสของตำรากริมมัวร์ สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจคือเธอไม่ได้เชื่อฟังคำพูดของเขาแต่กลับพูดความคิดของตัวเองออกมาอย่างไม่เกรงกลัว ดวงตาทั้งสองของเธอจ้องมองมาที่เขาอย่างจริงจัง .. เขาเพิ่งเจอมนุษย์แบบเธอเป็นครั้งแรก

 

ในช่วงเวลาที่ได้ใช้ร่วมกับเธอ ก็มีความรู้สึกบางอย่างที่เขาเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรเกิดขึ้นมาในตัวของเขา หัวใจที่ไม่น่าจะมีสิ่งใดมาทำให้มันหวั่นไหวได้ตอนนี้มันกลับกำลังสั่นไหวถึงจะเพียงเล็กน้อยก็ตาม 

 

เธอน่าจะเป็นเพียงหมากตัวหนึ่งที่เอาไว้หาตำรากริมมัวร์เท่านั้น .. ทั้งที่น่าจะเป็นแค่หมากตัวหนึ่งเท่านั้น .. ทั้งที่น่าจะเป็นอย่างนั้นแท้ๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ความรู้สึกที่เกิดขึ้นในตัวเขาตอนนี้ .. อยากจะเห็นตัวตนของเธอให้มากกว่านี้ อยากได้ยินเสียงของเธอให้มากกว่านี้ ทำไมเขาถึงมีความรู้สึกพวกนี้เกิดขึ้นมาได้นะ เธอจะมีคำตอบให้เขารึเปล่านะ ? จะสามารถให้คำตอบเขาได้รึเปล่านะ ? เธอที่ทำให้เขาเปลี่ยนไปจากเรมคนเดิม อยากจะพาตัวมาและถามหาคำตอบจากเธอตอนนี้เลย .. 

 

❁ จบ ❁

 

# เครดิตแปล : https://www.facebook.com/dialoversthai

____________________________________________________________________

★ ติดตามข้อมูลได้ที่ ★