Catalyst Love

ลำดับตอนที่ #1 : Intro

กลิ่นแอลกอฮอล์ฉุนจัด ปลุกระบบประสาทการรับรู้ของผมให้ตื่นตัวเต็มที่ ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมื่อประมวลผลความคิดเสร็จ ก็พอจะจับเรื่องราวได้ พี่สาวคนสวยแรงเกินร้อยออกไปสังสรรค์กับเพื่อนที่มหาลัยคงจะเมากลับมาแล้วเข้าผิดห้องอีกครั้งแน่นอน

ผมกดเปิดไฟหน้าจอโทรศัพท์แสดงเวลาอีกไม่กี่นาทีจะตี 2 ผมคงต้องลากว่าที่ลำยองคนต่อไปไปเก็บที่ห้องนอนของเธอเอง ผมไม่ได้รังเกียจคนดื่มเหล้านะครับ แต่ไม่ชอบให้มีกลิ่นไม่พึงประสงค์ตลบอบอวลในห้องแบบนี้ ไม่งั้นคืนนี้ผมคงได้เมากลิ่นตามแน่ๆ

สัมผัสเย็นวาบทาบทับที่บริเวณรอบเอวราวกับสวมกอด ที่เริ่มทำให้ผมรู้สึกไม่ชอบมาพากลทุกที ก็ขนาดแขนที่ดูจะใหญ่เกินขนาดของผู้หญิงและออกจะหยาบไปหน่อยสำหรับสาวสวยอย่างพี่ผม ลมหายใจร้อนพ่นรดต้นคอให้ผมเริ่มเสียวสันหลังวูบ รู้สึกได้ถึงปลายจมูกที่แตะบริเวณไรผม

เฮ้ย! นี่มันไม่ใช่พี่ผมแล้วแน่ๆ ถึงจะละเมอยังไง ยัยพี่ตัวร้ายของผมไม่มีทางจะมาอิงแอบแนบชิด เผลอๆ จะออกกระบวนท่าฝ่ามือพิชิตมังกรซะด้วยซ้ำ ผมรีบลุกกระโจนลงจากเตียงไปเปิดไฟให้สว่างทั่วห้องเพื่อมองผู้บุกรุก

ชายหนุ่มรูปงาม หุ่นนักกีฬาว่ายน้ำกระชากใจสาวกำลังหลับปุ๋ยในชุดสุดเท่ราวกับออกมาจากนิตยสารแฟชั่นชั้นนำ ผมขมวดคิ้วสิ่งมีชีวิตที่ดูจะเฟอร์เฟคที่เข้ามาในห้องผม

“พี่กิจตื่น ออกจากห้องผมไปซะ!” ผมกระชากลากถูชายร่างสูงกว่ามากลงจากเตียงอย่างทุลักทุเล เพราะพี่แกดันทุ่มน้ำหนักราวกับฝังร่างมุดลงที่นอนเป็นซอสซิล

“น้องอาร์ท น่ารักอ่ะ”

“เฮ้ย!” กลิ่นแอลกอฮอล์ที่ลอยมาพร้อมกับลมหายใจซุกไซ้แก้มผมจนขนลุกซู่ ผมรีบสะบัดตัวออกห่างจากหนุ่มขี้เมาจนตกเตียง สะโพกปวดร้าวขึ้นในทันที

ผมปิดไฟ ปิดประตูอย่างผู้แพ้ยอมสละห้องให้ หวังมาสร้างอาณาจักรแห่งความฝันแห่งใหม่ที่ห้องนั่งเล่น แต่ก็ต้องสะดุดกับกองสีดำที่โซฟาแทน

สาวสวยแสนมั่น แม้แต่ดาวมหาลัยอาจแทบไม่ติด กำลังเมาสภาพ ถึงผมจะปลุกเท่าไรก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น ผมจึงต้องแบกพี่แอนเก็บเข้าห้องเสียเอง และแอบขโมยตุ๊กตากบเคโระมาใช้หมอน

ผมมองนาฬิกาอีกครั้ง เกือบจะตี 3 แล้ว เลยรีบปิดตาข่มให้หลับเพราะพรุ่งนี้ต้องไปเรียน แต่ก็แอบชำเลืองมองห้องตัวเองอย่างเสียดาย ตกลงผมควรจะให้ใครรับผิดชอบดี

“เป็นสาวเป็นนางแต่ไม่รู้จักรักนวลสงวนตัว” ผมดุพี่สาวที่นั่งปวดหัวจากอาการเมาค้าง พี่แอนส่งสายตาดุราวกับจะจับผมกิน ถ้าไม่ติดว่ามันปวดตุ๊บๆ ผมคงได้เป็นวัตถุดิบในโจ๊กสำเร็จรูปมือเช้าวันนี้

“แอน ยืมใช้ห้องน้ำหน่อย” พี่กิจออกจากห้องของผมด้วยอาการไม่ต่างจากพี่แอน แต่อาการแฮ็งค์ดูจะน้อยกว่า

“พี่เมาขนาดนี้ปล่อยให้ผู้ชายมาส่งลำพัง แถมปล่อยให้เข้ามาถึงบ้านได้ไง เกิดเรื่องขึ้นมาใครจะรับผิดชอบ”

“ไอ้กิจมันไม่ทำอะไรฉันหรอกน่า”

“รู้ได้ไง”

“เพราะพี่ชอบอาร์ทมากกว่าแอนน่ะสิ”

“เฮ้ย!” ผมกระโดดหนีตัวลอยจากพี่กิจที่มากระซิบบอกจากข้างหลัง รอยยิ้มถูกใจบนใบหน้าคมเข้มยิ่งทำให้ผมมองพี่กิจอย่างไม่วางใจ ตั้งแต่พี่แอนเข้ามหาลัย พี่กิจก็ถือว่าเป็นหนึ่งในกลุ่มเพื่อนสนิทของพี่สาว จนผมคิดว่าพี่เค้ามาจีบพี่ซะด้วยซ้ำ ไงเป้าหมายถึงมาเป็นผมได้

“แก้มน้องอาร์ททั้งเนียน ทั้งนุ่ม แถมหอมโครตๆ เลยล่ะ” พี่กิจบอกพี่แอน แต่ส่งสายตาหวานเชื่อมมาให้ผมจนขนลุกเกียว

“ผมไปเรียนล่ะ”

ผมเดินเข้าโรงเรียนด้วยความง่วง เพราะนอนไม่ต่อเนื่อง หลังจากเก็บกระเป๋าที่ห้องเรียนก็ลงมาที่โรงอาหารเพื่อมองหาเพื่อน ม.5 ห้อง 1 แต่ก็ไม่เจอใครแม้แต่คนเดียว

“พี่อาร์ท พี่โซ่อยู่ที่สนามบอลค่ะ” รุ่นน้องสองคนเดินเข้ามาทักและบอกที่อยู่ของเพื่อนสนิท ผมไม่รอช้ากึ่งวิ่งกึ่งเดินไปตามหาทันที เห็นโซ่กำลังเตะบอลกับเพื่อนคนอื่นๆ อยู่ ผมมองดูนาฬิกาที่ใกล้จะเข้าแถวเคารพธงชาติแล้วไม่ขอลงไปเล่นด้วยจะดีกว่า

“หน้าง่วงมาเชียว” โซ่เป็นหนุ่มหล่อที่สาวๆ ในโรงเรียนพากันแอบมองเพราะนอกจากจะหน้าตาดีแม้จะตัดผมเกรียนเพราะเรียน รด. แต่ด้วยหุ่นนักกีฬาบาสก็ถือว่าเป็นเสน่ห์ให้สาวๆ หลงกันเข้าไปอีก ถ้าหมอนี่ฉลาดกว่านี้อีกนิด คงกวาดแม้กระทั่งหญิงโรงเรียนในละแวกนี้ได้อีกจม

“เอ่อ ก็ยัยเจ๊อ่ะดิ เมากลับมา กว่าจะได้นอน แถมพี่กิจแม่งบุกเข้าห้อง...” ผมบ่นเพลินจนเกือบจะหลุดปากออกมา พลางใช้มือถูแก้มด้านที่โดนสัมผัสที่กำลังร้อนๆ จนผมต้องแปลกใจ

“หมายความว่าไง” โซ่ทำเสียงเข้มจนผมถลึงตามองอย่างแปลกใจ “โดนทำอะไรมา”

“เอิ่ม... เมาแล้วมาหอมแก้มว่ะ”

“เชี้ยเอ้ย” โซ่สบถคำให้ผมมองอย่างหวาดๆ จะเดือดร้อนทำไม คนโดนน่ะมันฉันเฟ้ย

“ข้างไหน” ยังไม่ทันที่ผมจะเอ่ยปากตอบ โซ่ก็จับมือที่ปิดแก้มของผมออกแล้วก็หะ... หอม

ผมพยายามจะผลักโซ่ออก แต่ไอ้ถึกนี่ก็แทบจะไม่ขยับไปไหน ผมส่งสายตาขอความช่วยเหลือไปยังรุ่นน้องที่เจอเมื่อเช้า ซึ่งพวกเธอสองคนก็ตะลึงจนไม่ขยับ โซ่จับปลายคางผมแน่นก่อนจะประทับริมฝีปากลงบนแก้มอีกข้าง ระยะห่างเพียงน้อยนิด ทำให้ผมได้รู้ว่าไอ้โซ่มันก็ใช้น้ำหอมเรียกสาวเหมือนๆ กับคนอื่น ถึงตอนนี้จะมีกลิ่นเหงื่อปะปนแต่ก็ไม่รู้สึกน่ารังเกียจเลยสักนิด

‘แชะ’

พอได้ยินเสียงชัตเตอร์ ผมก็รีบผละออกจากเพื่อนสนิทคิดบ้าๆ ทันที หันมามองดอกไม้งามประจำห้องที่กำลังกดโทรศัพท์มือถือจัดการอะไรบ้างอยู่ เธอเงยหน้าส่งยิ้มให้ผม รอยยิ้มหวานที่พร้อมจะทำให้หนุ่มๆ ตกหลุมพรางอันแยลยลของเจ้าหล่อน ก่อนที่ผมจะพูดอะไรอิงฟ้าก็หันไปคุยกับรุ่นน้องที่กำลังค้างอยู่ด้วยน้ำเสียงเป็นการเป็นงาน

“ชักช้าจริง เกือบเก็บภาพไปอัพในชมรมไม่ทันแล้วไงล่ะ”

“ขอโทษค่ะพี่ฟ้า”

“ฟ้า... แก” ผมเรียกเธออย่างหมดอาลัยตายอยาก อิงฟ้าหันมายิ้มให้

“จ้างให้ก็ไม่ลบหรอก ในฐานะประธานชมรมวายจิ้นจิกหมอน คู่จิ้นสุดฟิน โซ่-อาร์ท ถือเป็นหน้าตาของชมรมเราเลยล่ะ”

“แปลกน่ะ ที่พี่สาวอย่างแกจะยอมให้น้องชายโดนผู้ชายจีบ” ชายหนุ่มกำลังจิบกาแฟคุยกับสาวสวยที่กำลังเล่นโทรศัพท์อย่างสนุก

“ก็... สมัยนี้แล้วอ่ะนะ” แอนมองเพื่อนชายด้วยรอยยิ้มที่ปิดความถูกใจไว้ไม่มิด “อะไรๆ มันก็ไม่ง่ายอย่างที่แกคิดหรอกกิจ”

เธอส่งรูปภาพในโทรศัพท์มือถือให้กิจดู ชายหนุ่มขมวดคิ้วก่อนจะยิ้มราวรับคำท้าให้กับรูปที่เห็น ที่แสดงภาพเด็กชายคนหนึ่งกำลังถูกหอมแก้มจากเพื่อนผู้ชายด้วยกันข้างสนามฟุตบอลโรงเรียน