(SJ&SNSD) ฉันจะรักเธอตลอดไป
โรคร้ายที่จะพรากเขาไปจากเธอ ทำให้เขาจำต้องจากเธอไป แต่โชคชะตากลับนำเขามาพบเธออีกครั้ง
ผู้เข้าชมรวม
3,730
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
3.73K
อัปเดตล่าสุด : 7 ม.ค. 54 / 21:17 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
ตัวละครของเรื่อง
แทยอน
แฟนของเยซอง เธอคบกับเยซองเพื่อให้ลืมคยฺูฮยอน
"พี่คยูฮยอน แททำอะไรผิด ทำไมต้องทึ้งแทไปด้วยค่ะ"
คยูฮยอน
แฟนเก่าของแทยอน เขาเลิกกับแทยอนเพราะโรคร้ายที่เขาเป็น
"แทยอน อย่ารักพี่เลย"
เยซอง
แฟนของแทยอน ดูแลแทยอนอย่างดีเพื่อให้ได้หัวใจของเธอ
"แทยอน รักพี่บ้างไม่ได้เหรอ"
ซอฮยอน
น้องสาวของคยูฮยอน รักคยูฮยอนมาก
"พี่ชาย อย่าทึ้งซอไปเหมือนพี่แทยอนได้ไหม"
นี้เป็นเรื่องสั้นเรื่องแรกที่แต่ง
หากไม่ดีก็ขอโทษด้วยนะค่ะ
ANGEL SPlus
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“พี่เยอๆแทอโทษนะ แทไม่นึว่าพี่ะลัวนานี้นิ่ะ นี่่ะยาม”เสียใสๆอแทยอนพยายามปลอบประโลมแฟนหนุ่มที่ยืนาสั่นพับๆแถมทำท่าะอ้วอี้วย ึส่ยามไปให้เผื่อะีึ้น
“ทีหลัแทแท็อย่าแล้พี่แบบนี้อีนะ แทแท็รู้ว่าพี่ลัววามสูแล้วยัะพาไปเล่นรถไฟเหาะเหินเวหาอี”เยอพูพลารับยามาแทยอนมา
“้ะๆไม่ทำอีแล้ว ไปเล่นเรื่อเล่นเบาๆล่ะันนะ่ะ”
“อืมๆ”ในระหว่าที่ทัู้่ำลัะเินไปหาเรื่อเล่นอื่นในสวนสนุ ็ไ้บัเอิไปเินนับผู้หินหนึ่เ้านแ้วน้ำที่เธอถือมาไ้หใส่เยอเ้า
“ว้าย!!!อโทษ่ะ ันไม่ไ้ั้ใ”เธอพูพลาหาทิูมาเ็เสื้อให้เยอ
“ไม่เป็นไรรับ ไม่เปียมาเท่าไหร่หรอ”
“อฮยอน ทำไมื้อน้ำ้าั...แทยอน”ายหนุ่มอีนเินเ้ามาหาหิสาวที่ื่ออฮยอนแู่่ๆ็เอ่ยเรียแทยอน
“พี่ยูฮยอน...สบายีรึเปล่า่ะ”แทยอนพู้วยน้ำเสียะุะั เธอพยายามไม่แสวามเศร้าให้ยูฮยอนเห็นมัน
“็ี ไม่มีเธออยู่แล้วสบายใึ้นเยอะ บับอฮยอนยัไม่รู้สึอึอัเท่าอนบับเธอเลยสันิ”ยูฮยอนพู้วยน้ำเสียเย็นา ทำให้แทยอนเริ่มน้ำาลอนิๆ
“แล้วนี้แฟนใหม่เธอเหรอ เ่ไม่เบานิ เลิับันไม่ถึปี ็มีนใหม่ะแล้ว ะใ้ร่าายเ้ายั่วล่ะสิ...”ยูฮยอนพูไม่ทันบ็ถูเยอ่อยหน้านล้มลับพื้น
“ล้าียัไมาว่าแทแทแบบนี้หา!!!ลูผู้ายเาไม่ทำแบบนี้หรอนะเว้ย!!!”
“พี่เยอพอเถอะ่ะ นมอันให่แล้วนะ แทอร้อ เราไปที่อื่นันเถอะ แทไม่อยาอยู่ที่นี่”แทยอนเ้ามาลาเยอไปที่อื่นเพราะเธอลัวที่ยูฮยอนะเห็นน้ำาอเธอ
“พี่าย นี้มันเรื่ออะไรัน เล่าให้อฟัหน่อยไ้ไหมะ”
.....................
.............
......
“แทแทไม่น่าห้ามพี่เลย ไม่เห็นเหรอว่าหมอนั่นมันว่าแทนะ”เยอที่ถูแทยอนลามานั่สบสิในร้านเ้พูึ้นอย่าหัวเสีย
“แทไม่อยาให้เป็นเรื่อให่น่ะะ แล้วแทไม่ถือสาับเรื่อพวนั้น้วย ่ามันเถอะะ”แทยอนพูัแม่น้ำทั้ห้ามาล่อมเยอให้ลืมเรื่อนั้นไปะ
แ่็ไม่เป็นผล
“ที่แทแทไม่ถือสา เพราะแทรัมันใ่ไหม”
“พี่เยอ ทำไมพูแบบนั้นล่ะะ แทไม่รู้ัเาสัหน่อย ไม่เื่อใแทเหรอะ”แทยอนใแ่็พยายามหา้อแ้ัวให้เยอเลิิเรื่อนี้
“ิว่าพีู่ไม่ออเหรอว่าแทับมันเยเป็นแฟนันมา่อน ท่าทาอแทมันบ่บอัเนเลยว่าแทรู้สึยัไ แล้วไหนะำพูอมันที่...”
“พี่เยออยาทานอะไรไหมะ แทเลี้ยเอ”แทยอนพยายามเปลี่ยนเรื่อพู
“แทแทไม่้อเปลี่ยนเรื่อเลยนะ”
“เลิพูเรื่อนี้เถอะ่ะ แทไม่อยาพูถึอี”ร่าบารหน้าพู้วยเสียที่สั่นเรือเล็น้อย เยอึหันไปสั่เ้มานั่ินอย่าเียบๆ
.....................
..............
.........
“พี่าย็เลยเลิับพี่แทยอนเพราะเรื่อแ่นี้เหรอ่ะ”อฮยอนส่ายหน้าในเหุผลที่แสนสิ้นิอพี่ายัวเออย่าเอือมๆ
“มันไม่ใ่เรื่อแ่นี้นะอ พี่ไม่อยาเห็นแทยอน้อเ็บปวเพราะพี่ไม่อยู่เหรอนะ”ยูฮยอนพยายามแ้ัว้วยเหุผลล้านแปเพื่อให้น้อสาวนเียวอเายอมเห็น้วย
“แล้วพี่ายไม่ิบ้าเหรอ่ะ ว่าถ้าพี่ายเลิับพี่แทยอน พี่แทยอนเ็บยิ่ว่าหลายเท่า”
“…”
“ริๆเลยนะพี่าย พี่ไม่เ้าใหัวอลูผู้หิเลยสันิ เป็นแฟนันะ...พี่าย!!!พี่ายเป็นอะไรน่ะ”อฮยอนที่ำลัะสวพี่ายอเธอ่อลับ้อหยุลเพราะเห็นยูฮยอนเอามือุมบริเวที่วา แถมามัวยัีลเรื่อยๆนน่าลัว
“อ พี่ปวา ปวมาๆเลย อ้า!!!”
“ทนหน่อยนะ่ะ เี๋ยวอะพาพี่ไปหาหมอ”
..................................
.......................
............
‘อาารอนไ้แย่ลอย่ามา เนื่อานไ้มีสภาพิใที่อ่อนแออย่ามา เลยทำให้อามีีวิอยู่ไ้แ่ภายในอาทิย์นี้ หรือไม่็2-3วัน’
‘แล้วไม่มีวิธีรัษาให้หายไ้เลยเหรอ่ะุหมอ’
‘ำลัใเท่านั้นล่ะรับ ที่ยื้อีวิเาไ้’
ำพูอหมอทำให้อฮยอนิหนัเพื่อหาทารัษาพี่ายนเียวในีวิอเธอ เพราะนอายูฮยอนแล้ว เธอ็ไม่เหลือใรอีแล้ว พ่อแม่่า็าเธอไปหมแล้ว มีเพียยูฮยอนที่เป็นทั้พ่อและแม่ เธอึัสินใบอแทยอนเรื่อนี้ให้ไ้ เพราะเธอเห็นว่านี้เป็นทาเียวที่ะรัษาีวิอยูฮยอน
“พี่าย รออหน่อยนะ เี๋ยวอมา”
.............................
....................
.............
เพล้!!!
“แทแท ทำไมุ่ม่ามั”เยอำหนิแทยอนเล็น้อย เพราะหลายรั้แล้วที่ร่าเล็อบทำนู่นนี่หล่นแบ่อยๆ
“แทอโทษ”แทยอนรู้สึไ้ว่านี่ไม่ใ่เพราะวามเปิ่นอเธอ แ่มีลาสัหร์บาอย่าว่าะ้อสูเสียอะไรไปสัอย่า แ่็ส่ายหัวว่าเป็นไปไม่ไ้
“พี่แทยอน่ะ”แทยอนหันไปามเสียเรีย็พบว่าเป็นอฮยอน
“เธอือแฟนใหม่อพี่ยูฮยอนนิ มีธุระอะไรเหรอ”แทยอนพยายามที่ะไม่โรธอฮยอนเพราะรู้ว่าไม่มีเหุผล แ่อฮยอนับส่ายหน้าเอือมๆับวามิอแทยอน
“ฟันะ่ะ ันื่อโว อฮยอน เป็นน้อสาวอพี่ยูฮยอน ไม่ใ่แฟนอพี่ยูฮยอน”อฮยอนรีบอธิบายให้แทยอนฟั่อนที่ะเ้าใผิมาว่านี้
“เอ๊ะ!!!แล้วทำไมพี่ยูฮยอนถึไ้...”แทยอนำลัะถามแ่ถูอฮยอนัึ้น
“พี่แทยอนอย่าเพิ่ถาม อนนี้้อรีบไปที่โรพยาบาลับอเี๋ยวนี้เลย่ะ พี่ายำลัแย่”อฮยอนพู้วยเสียที่ร้อนรนพลาูมือแทยอนวิ่ไปโบแท็ี่เพื่อที่ะไปโรพยาบาลโล เยอที่เินมาหาแทยอนเห็นเหุาร์ทุอย่า เาทรุลับพื้นอย่าอ่อนแร น้ำาลูผู้ายไหลออมาอย่าไม่อายใร
“มันบแล้วสินะ”
ที่โรพยาบาล
อฮยอนรีบพาแทยอนวิ่มาที่ห้อพัอยูฮยอนอย่าเร่รีบ เพราะทุวินาทีมี่า ถ้าหาเธอ้าว่านี้ เธอและแทยอนอาะ้อเสียยูฮยอนไป
“อฮยอน เิอะไรึ้น พี่ยูฮยอนเป็นอะไรันแน่”อฮยอนหยุวิ่ทันที ทำหน้าระอัระอวที่ะพู ทำใอยู่นานึยอมเล่า
“ือว่า...พี่ายป่วยเป็นลูีเมียระยะสุท้าย แล้วะมีีวิอยู่ไ้ไม่นาน”
“ละ...แล้วเาเป็นั้แ่เมื่อไหร่”แทยอนแทบ็อ
“อไม่รู้ รู้แ่ว่าวันที่พี่ายรู้ว่าเป็น ือวันที่พี่ายบอเลิับพี่แทยอน เพราะเาลัวว่าพี่แทยอนะเสียใ”
“…”แทยอนไม่พูอะไรนอานั่ร้อไห้แล้วโทษัวเอที่ไม่ีพอที่ะูแลยูฮยอนไ้
“พี่าย ื่นแล้วเหรอ่ะ”อฮยอนเินเ้ามาในห้อ่อนแล้วึเรียให้แทยอนามเ้ามา
“แทยอน เธอมาที่นี่ไ้ไ”ยูฮยอนใที่อฮยอนเินเ้ามาพร้อมับแทยอน
“พี่ยูฮยอน ทำไม้อโหแท้วย่ะ ทำไมพี่้อทึ้แทไป้วย แทไม่ีรไหนเหรอ่ะ แททำอะไรผิ บอแท...”
“ไม่้อพูแล้ว แทไม่ผิหรอ”ยูฮยอนพูพร้อมับึแทยอนมาอ้วยวามิถึ แทยอน็ออบและร้อไห้อีรอบหลัาที่หยุไหลไปแล้ว ยูฮยอนลายอแล้วปาน้ำาบนหน้าอแทยอนอย่าแผ่วเบา ยูฮยอนยิ้มเล็น้อย แ่็ทำให้อฮยอนีใไม่น้อยเพราะนานแล้วที่เธอไม่ไ้เห็นรอยยิ้มอพี่าย
“ยัี้แยเหมือนเิมไม่มีเปลี่ยนเลยนะ พี่อโทษนะที่เมื่อวานพูแรไปหน่อย”
“ไม่เป็นไร่ะ แทไม่โรธพี่หรอ”
“ีั พี่นึว่าแทแทะเลียพี่ะอี สัาับพี่ไ้ไหมว่าะไม่ร้อไห้อีน่ะ พี่ไม่อบน้ำาอแทแทเลย”
“ไ้่ะ แทะไม่ร้อไห้อีแล้ว แ่พี่้ออยู่ับแทไปอีนานนะ่ะ”
“ิว่าพี่ไม่อยาเหรอ อฮยอนมานี่หน่อย แทยอน้วย”ยูฮยอนพู้วยน้ำเสียที่แผ่วเบาและอ่อนแร เอ่ยเรียอฮยอนให้มาหาเาใล้ๆ เพราะเาเริ่มะมอไม่ัเล็น้อย
“อ่ะ ถ้าพี่ไม่อยู่้อเื่อฟัพี่แทเาให้มาๆนะ อย่าื้อรู้ไหม แทแทพี่อฝาเธอูแลอฮยอนแทนพี่้วยนะ”
“่ะพี่ยูฮยอน แทะูแลให้่ะ”แทยอนรับปา ส่วนอฮยอน็ยืนร้อไห้อยู่้าๆแทยอน
“เท่านี้พี่็สบายใแล้วแหละ”สิ้นำพูอยูฮยอน เสียเรื่อวัีพร็ัิ้ บ่บอว่ายูฮยอนไ้าโลนี้ไปแล้ว อฮยอนทรุลับพื้นแล้วร้อไห้ไม่หยุ ปาสวยไ้รูปร้อเรียพี่ายัวเอไม่หยุ แทยอนพยายามที่ะไม่ร้อไห้ามที่เธอไ้สัาับยูฮยอน เธอุมมืออยูฮยอนเบาๆ เหมือนะให้ยูฮยอนรับรู้ประโยที่เธอะเอ่ยออมา
“หลับให้สบายนะ่ะ พี่ยูฮยอน”
ผลงานอื่นๆ ของ Little Clouds ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Little Clouds
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น