ลำดับตอนที่ #73
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #73 : :น้องจงอินสามขวบ: 1 100%
:น้องจงอินสามขวบ: 1
วันคริสมาสต์ วันหยุดสบายๆแบบนี้คิดว่าจะได้หยุดพักผ่อนเชียวแหละ แต่ยายโซยูตัวแสบเพื่อนของผมซิกลับมาฝากลูกเอาไว้ให้ผมเลี้ยงอีก!
หนุ่มโสดวัยยี่สิบหกอย่างผมต้องมาเลี้ยงเด็กวัยสามขวบกำลังซนอย่าง ' จงอิน ' เจ้าเด็กหน้าหมี ที่สีผิวนะได้แม่มาเต็มๆ ถ้าได้พ่อมานะเต็มๆผมพูดเลย หลานผมจะหล่อขึ้นเป็นกอง
"ชาน..." จริงๆนะผมชื่อ 'ชานยอล' แต่เจ้าเด็กดำนี้มันดันเรียกสั้นๆ เรียกสะดวก ตามความถนัดปากของตัวเอง เรียกชานยอลนี้ลำบากมากซินะ
"อินอินอยากเจอคุณลุงซานตา อินอินอยากได้ของขวัญ" โซยูคงหลอกลูกชายเรื่องซานตาคอสอีกแล้วซินะ เหมือนกับตอนเด็กๆที่ผู้ใหญ่ชอบโกหกเด็กๆว่าซานตาคอสจะเอาของขวัญมาให้
"ถ้าจงอินอยากเจอคุณลุงซานตาคอส อยากได้ของขวัญ จงอินก็ต้องเป็นเด็กดีกับน้า ห้ามดื้อห้ามซน ถ้าจงอินเป็นเด็กดี จงอินจะได้เจอคุณลุงซานตาคอส
"อินอินจะเป็นเด็กดี ไม่ดื้อ ไม่ชนกับชาน" เยี่ยมมากหลานรัก
"ตอนนี้อินอินก็ไปอาบน้ำได้แล้ว อาบเสร็จจะได้มาทานข้าวเย็นกัน"
"ฮับ.." เชื่อฟังอย่างว่าง่าย แบบนี้ซิถึงจะอยู่ด้วยกันได้
จะว่าจงอินก็ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้กับเขามากนัก ถึงจะซนไปบ้างก็ตาม แต่ซนตามประสาเด็ก จงอินก็มีความน่ารักน่าเอ็ดดูไม่น้อย ใครๆเห็นต่างก็รัก หลงจงอินเป็นแถว
ก็เหมือนกับผมในตอนนี้ ที่เริ่มหลง และเอ็ดดูในความน่ารักของจงอิน ถึงแม้ตอนแรกจะบ่นจะรำคาญความซนของจงอินก็ตาม พออยู่ด้วยกัน เลี้ยงจงอินมาตลอดสามวัน ก็ทำให้ผมไม่รำคาญจงอินแล้ว
อะไรก็เปลี่ยนไปได้เสมอ...
***************************************
อินอินบอกแล้วอินอินจะเป็นเด็กดี จะไม่ดื้อ ไม่ซนกับชาน อินอินก็ทำตามที่พูด เพื่อที่คุณลุงซานตาคอสจะเอาของขวัญมาให้อินอิน
อินอินรีบอาบน้ำตามที่ชานบอก แต่อินอินอาบคนเดียวไม่ได้ อินอินไม่เคยอาบคนเดียว อินอินจะอาบได้อย่างไงกัน
"เป็ดน้อยของอินอิน อินอินควรไปบอกชานดีไหม" เสียงง่อยเศร้าเอ่ยบอกกับเจ้าเป็ดน้อยที่อยู่ในมือ "ถ้าอินอินบอกชานไป อินอินจะเป็นเด็กไม่ดีไหม เป็นเด็กดื้อไหม อินอินไม่อยากให้ชานมองอินอินเป็นเด็กดื้อ รำคาญอินอิน" เสียงเครือจะร้องไห้ของน้องจงอินสามขวบทำให้คนยืนมองจากข้างหลังถึงยิ้ม
"ถ้าไม่อยากให้น้ามองอินอินเป็นเด็กดื้อ จงอินก็ต้องรีบอาบน้ำซิครับ" ชานยอลบอกออกมาและเดินมาเปิดน้ำใส่อ่างให้จงอิน จงอินยิ้มร่าอย่างดีใจและเดินลงไปในอ่างที่มีเจ้าเป็ดน้อยด้วย
"ชานไม่คิดว่าอินอินเป็นเด็กดื้อใช่ไหม" ผมถึงกับยิ้มออกมา เด็กคนนี้คงกลัวว่าจะไม่ได้ของขวัญจากซานตาคอสแน่ๆถึงกับต้องย้ำถาม
"จงอินไม่ดื้อเลยครับ" ผมบอกไปทั้งที่ลูบแขนขัดแขนให้จงอินที่นั่งอยู่ในอ่าง
"แต่ชานชอบบอกว่าอินอินดื้อ อินอินซน" ทำปากยู่บู้อย่างน่ารัก
"ตอนนั้นจงอินดื้อกับน้านี่ครับ จงอินไม่เชื่อฟังน้าเลย เอาแต่ดื้อ เอาแต่ซน จะเอาให้ได้อย่างเดียว" ผมไม่ได้พูดทำร้ายจิตใจเด็กนะ สามวันแรกที่จงอินมาอยู่กับผม เด็กคนนี้ซนดื้อจริงๆ เล่นจนผมปวดหัว
"ต่อไปนี้อินอินจะไม่ดื้อ ไม่ซนกับชานอีกแล้ว อินอินจะเป็นเด็กดี ลุงซานตาจะได้ให้ของขวัญอินอิน"
"จงอินได้ของขวัญแล้ว จงอินก็ต้องเป็นเด็กดี ถ้าจงอินดื้อ ซนอีกคุณลุงซานตาก็จะมาเอาของขวัญคืนและจะลงโทษจงอินด้วย"
"อินอินจะเป็นเด็กดีทุกวันเยย..." เสียงใสเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มไร้เดียงสา ชานยอลถึงกับยิ้มให้กับหลานชาย ถึงแม้แต่ก่อนจะไม่ค่อยชอบเลี้ยงเด็กก็ตาม แต่ตอนนี้เขากลับชอบเลี้ยงเด็กและรอยยิ้มสดใส ไร้เดียงสาของเด็กๆ
แต่ผมขอเป็นเด็กไม่ดื้อ ไม่ซนอย่างกะลิงนะ ถ้าซนอย่างกะลิงผมขอเซกูดบ๊าย....
24 ธันวาคม คืนคริสต์มาสอีฟ
จงอินแขวนถุงเท้าไว้ริมหน้าต่างบ้าน ตามความเชื่อว่าลุงซานตาจะลงจากเตาพิงไฟแล้วใส่ของขวัญในถุงเท้าของเด็กๆเอาไว้ แต่บ้านของชานยอลไม่มีเตาพิง ด้วยความไร้เดียงสาของจงอินเลยเอาถุงเท้ามาแขวนตรงหน้าต่างให้ลุงซานตาเห็น
"ชานถ้าคืนนี้ลุงซานตาเอาของขวัญมาให้อินอิน อินอินสัญญาเลยว่าอินอินจะเป็นเด็กดีทุกๆวันเยย" ชานยอลยิ้มน้อยๆลูบผมจงอินอย่างเอ็ดดูและอุ้มจงอินมานอนที่ห้อง
"เด็กดีก็ต้องนอนได้แล้วนะครับ พรุ่งนี้ตื่นมาจะได้มาแกะของขวัญจากลุงซานตากัน"
"ฮับ.." ยิ้มและหลับตาปี๋ ชานยอลมองดูด้วยรอยยิ้มเอ็ดดู พลางห่มผ้าห่มให้ ปิดไฟเดินออกจากมา สายตามองตรงไปยังถุงเท้าสีแดงด้วยรอยยิ้ม
ของขวัญจากลุงซานตาหวังจะถูกใจเรานะเจ้าตัวแสบ...
"เย้ เย้ เย้" เสียงตะโกนดีใจลั่นบ้านเมื่อเห็นของขวัญวางไว้ใกล้ๆกับถุงเท้า
"ชาน ชาน..อินอินได้ของขวัญจากลุงซานตาด้วย" จงอินวิ่งเข้ามานอนทับบนตัวของชานยอลที่นอนอยู่บนเตียง ชานยอลงัวเงียกอดจงอินที่ถือของขวัญอย่างดีใจ
ชานยอลมองยิ้มๆกับความสุขเล็กๆของเด็กน้อย ฝ่ามือใหญ่ลูบผมหลานชายวัยสามขวบที่ดูเห่อของขวัญไม่น้อย
"ได้ของขวัญจากลุงซานตาแล้ว น้าก็มีของขวัญจะให้จงอินเหมือนกัน" ประกายแววตาสุกใสวิบวับมองมายังน้าชาย "วันนี้น้าจะพาจงอินไปเที่ยวสวนสนุก จงอินอยากไปกับน้าไหมครับ"
"อยากฮับ..."
"งั้นรอน้าก่อนนะครับ น้าขอไปอาบน้ำแต่งตัวก่อน แล้วน้าจะพาไปเที่ยว"
"ฮับ.." จงอินลุกออกจากตัวของน้าชาย ชานยอลหันมองจงอินด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำ
Talk
ยังไม่จบ เจอกันตอนหน้า #น้องจงอินสามขวบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น