ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC EXO] ขัดใจ (chanbaek)

    ลำดับตอนที่ #18 : •●ขัดใจ●• Chapter 16 (100% + CUT)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 8.19K
      48
      27 เม.ย. 58

     
    Chapter 16


     
     
     
     
    CHANYEOL PART
     
    "โอ้ยมึงจะตะโกนทำไมเล่า"  ผมดึงโทรศัพท์ออกจากหูแล้วค่อยตอบกลับมันไป
     
    "เอาลูกกลับมา"
     
    "มาหาที่คณะกูดิ"
     
    "ไม่ !! แล้วเอาลูกไปเรียนได้ไง มึงบ้าป่าว"
     
    "วันนี้อาจารย์ไม่เข้า กูเลยเอามาด้วย"
     
    "เอาลูกกลับบ้านมาได้แล้ว"
     
     
    "มาหาที่คณะก่อน แล้วจะรอนะครับเมีย" ผมตัดสายทันทีที่พูดจบแล้วนั่งเล่นกับลูกต่อ ถามว่าอายมั้ย ไม่นะ...ก็นี่ลูกกูอ่ะ น่ารักด้วย มันต้องอวดเว้ย
     
    "ยอล..."  ผมหันไปตามเสียงเรียก ก่อนจะพบเข้ากับ....
     
    "มึงจะอึ้งทำเหี้ยไรเนี่ยลู่หาน" 
     
    "น้องเจสของพี่ลู่วววว" มันวิ่งถลาเข้ามาพร้อมกับอุ้มเจสเปอร์ไปฟัดจนแก้มบวมๆนั่นสั่นไปมา
     
    "งื้อ...คิกคิก" 
     
    "เหมือนแบคฮยอนชิบหายเลย ยิ่งโตยิ่งเหมือน" 
    "เหมือนมึงแค่ช่วงคอกับรูปหน้าเอง" มินซอกเดินมาลูบๆหน้าของเจสเปอร์แล้วพิจารณา 
     
    "เห้ย เดือนวิศวะเอาลูกมาเรียนด้วยเว้ย" คริสเดินมาแล้วตะโกนเสียงดัง ทำเอาเจสเปอร์สะดุ้งผวาเข้าหาชานยอลใหญ่ ทำท่าจะเบะปากร้องด้วย
     
    "มึงตบปากมันสักทีดิจ๊อก" ลู่หานพยักเพยิดไปทางคริส มินซอกพยักหน้าแล้วสะบัดมือใส่ปากคริสทันที 
     
    "โอเคมั้ยครับหลานอา อาตบปากมันแล้วนะ" มินซอกหันมาลูบหัวเจสเปอร์หลังจากตบคริสเรียบร้อยแล้ว 
     
    "อีพวกนี้ปลูกฝังความรุนแรงใส่หลานกู เลวมาก" คริสพูดแล้วเบะปากใส่ 
     
    แต่อยู่ๆก็มีใครคนนึงมายืนอยู่ที่โต๊ะของชานยอลแล้วสะกิดเรียก "ชานยอล กูนั่งด้วยดิวะ" 
     
    "อ้าวซีวอน มึงนั่งดิ" ซีวอนพยักหน้าแล้วนั่งที่ว่างกับเพื่อนอีกสองสามคนทันที
     
    "หลานมึงอ่อ ? " 
     
    "ป่าวน่ะ ลูกกู" ชานยอลพูดออกมาสบายๆแล้วหอมแก้มคนบนตักโชว์
     
    "หน้าเหมือนใครวะ คุ้นๆ" ซีวอนมองหน้าเจสเปอร์แล้วนึกไปเรื่อยๆ
     
    "ไม่เหมือนมันก็ต้องเหมือนเมียมันดิ" คริสพูดออกมา
     
    "เมียมันคนไหนวะ ? " ในขณะที่ลู่หานจะอ้าปากตอบก็มีเสียงใครคนหนึ่งขัดขึ้นมาพร้อมกับร่างเล็กๆ
     
    "ชานยอล !! "  แบคฮยอนเดินมาในโรงอาหารของคณะวิศวะด้วยเสื้อยืดคอกลมกับกางเกงขาสั้นประมาณขาอ่อนสีดำกำลังเดินหน้ามุ่ยมาหาที่โต๊ะโดยไม่แคร์สายตาใครทั้งนั้น
     
    "มานั่งนี่เลย นี่ไงซีวอน เมียกู" ซีวอนพยักหน้าร้องอ๋อเมื่อนึกขึ้นได้ว่านี่คือคิ้วท์บอยของมหาลัย เคยคุยกันอยู่พักนึงน่ะ...
     
    ชานยอลหันไปรั้งเเบคฮยอนให้นั่งลงข้างๆตัวเองแล้วเอามือโอบเอวแสดงความเป็นเจ้าของทันที 
     
    "ลูกใส่ชุดอะไรมา ? " กอดอกถามคนข้างๆแล้วตีหน้าบึ้งใส่
     
    "เสื้อสีน้ำเงินอ่ะ นี่เอาหมวกกับเสื้อแขนยาวมาด้วย แล้วทำไมใส่ชุดนี้มา" ชานยอลหันไปตอบพร้อมกับถามกลับมาด้วย
     
    "ก็หลังจากซักผ้าเสร็จก็มาเลยเนี่ย" แบคฮยอนตอบด้วยเสียงหงุดหงิด ก่อนจะปัดผมหน้าม้าของตัวเองด้วยความรำคาญ
     
    "กูไม่ให้มึงใส่กางเกงตัวนี้มาที่นี้อีกแล้วนะ" ชานยอลโอบแบคฮยอนให้ชิดกับลำตัวก่อนจะเอาเสื้อแขนยาวของลูกมาพาดไว้ที่ต้นขาขาวๆของอีกคน แล้วเอายางมารัดหน้าม้าให้เป็นจุกน้ำพุ ก่อนจะเช็ดเหงื่อตรงหน้าผากให้
     
    "ลูกล่ะ ? " แบคฮยอนถามหาเจสเปอร์ เพราะตอนมานี่ยังไม่เห็นเงาลูกชายเลย
     
    "ไปกับลู่" ชานยอลตอบแล้วหันไปจิกตาใส่อีโต๊ะรอบๆที่แอบมองขาเมียตัวเอง มีอยู่คนนึงที่มองเอวของแบคฮยอนที่มีมือใหญ่โอบอยู่  ชานยอลจึงแอบชูนิ้วกลางไปให้ใต้โต๊ะ หลังจากนั้นก็ไม่เห็นมันแล้ว
     
    "ปะป๊า เจสเปอร์มาแย้วว" สักพักลู่หานก็วิ่งมาพร้อมกับไอติมในมือ
     
    "ลู่ เจสแดกติมไม่ได้" ชานยอลพูดแล้วดึงไอติมมาจากมือของลู่หานที่กำลังจะป้อนเจสเปอร์อยู่
     
    "แอ้ะ...แอ้...แง๊" เจสเปอร์เบะปากก่อนจะร้องไห้ออกมาเสียงดัง 
     
    "นี่ ปะป๊าพาใครมาด้วยแหละ" ชานยอลบอกกับเจสเปอร์
     
    "แอ้ะ ฮึก..." 
     
    "ไม่เงียบไม่เจอนะ"
     
    "ฟืด.." ลูกชายสูดจมูกเสียงดังก่อนจะมองไปรอบๆ
     
    "จ๊ะเอ๋ ~ " แบคฮยอนโผล่มาจากด้านข้างของชานยอลแล้วโบกมือให้ลูกชายที่ตอนนี้กำลังหัวเราะคิกคักยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่เมื่อได้เจอหม่ามี๊ ชูแขนเป็นเชิงว่าให้อุ้มหน่อย  เมื่อแบคฮยอนอุ้มปุ๊ปเจสเปอร์ก็มุดหัวเข้ากับหน้าอกของหม่ามี๊ทันที
     
    "หิวหรอครับ ? " ชานยอลก้มลงมาถามลูกชายและได้คำตอบมาคือมือเล็กๆกำลังเลิกเสื้อของหม่ามี๊ขึ้นจนถึงช่วงท้อง ทำเอาชานยอลดึงเสื้อลงมาแทบไม่ทันก่อนจะหันไปถามคริส
     
    "คริสเรามีเรียนอีกป่ะ" 
     
    "ไม่มีละ วันนี้มีเรียนแค่ภาคเช้า"
     
    "เออ งั้นกูไปละ พาแบคไปหาไรกินก่อน" ชานยอลพูดแล้วลุกขึ้นพร้อมกับถือตะกร้าของลูกมาด้วย 
     
    "เจอกัน MZ นะปาร์ค" ลู่หานพูดทวงสัญญาที่ชานยอลเคยบอกไว้ว่าจะมา
     
    "มึงเห็นเมียกะลูกกูมั้ยลู่ เดี๋ยวปั๊ดฟาดเข้าให้" ชานยอลทำท่าเงื้อมมือไปฟาดเพื่อนด้วยตะกร้าแล้วหันไปมองแบคฮยอน
     
    "ผิดสัญญาหรอ !!" 
     
    "ถามแบคก่อน เดี๋ยวโทรบอก" ชานยอลพูดแล้วคว้ามือแบคฮยอนเดินออกไปทันที
     
    "กลัวเมียอ่ะไอ้เหี๊ย" ปล่อยให้เดอะแก๊งค์หัวเราะกันอยู่ข้างหลัง 
     
     
    - โรงรถคณะวิศวะ -
     
    "หิวยัง ?"  ชานยอลถามขณะที่กำลังไขกุญแจใต้เบาะหาของที่เก็บไว้ 
     
    "หิวดิ อยากกินชาบูอ่ะ"
     
    "มึงอุ้มลูกนะ เดี๋ยวกูสตาร์ทรถแปปนึง" ชานยอลส่งตะกร้าชุดของเจสเปอร์ไปให้แบคฮยอน ก่อนจะหยิบหมวกกับเสื้อแขนยาวส่งตามไป
     
    "มึงเป็นพ่อคนประสาอะไรวะพาลูกขี่มอไซค์ดูคาติเนี่ย ไอ้บ้า !! " 
     
    "ทำไมมึงขี้บ่นจังวะ"
     
    "ทำไมมึงถึงพาลูกไปแบบนี้ล่ะห้ะ"
     
    "แอ้ะ แอ้" เจสเปอร์หัวเราะเสียงใสหลังจากเห็นป๊ะป๊ากับหม่ามี๊ทะเลาะกัน 
     
    "อะไรเจสเปอร์ ไม่ต้องมาเข้าข้างป๊าเลย มี๊งอน" แบคฮยอนพูดหลังจากสวมเสื้อแขนยาวกับหมวกให้เจสเปอร์แล้วเรียบร้อย แล้วอุ้มลูกมานั่งตรงกลางระหว่างตัวเองกับชานยอล ดีที่เจสเปอร์เริ่มคอแข็งแล้ว จึงนั่งได้นานเพราะมีที่พิงทั้งข้างหน้าและข้างหลัง 
     
     
     
    CHANYEOL PART
     
    ตอนนี้เราสามคนอยู่ที่ร้านชาบูครับ แบคฮยอนมันอดอยากมาจากไหนวะ มาถึงก็หยิบๆใส่ๆกินๆอย่างเดียวเลย มีการยื่นเจสเปอร์มาให้ผมอุ้มด้วยนะ
     
    "มึงไม่เคยแดกหรอ ? "
     
    "อ่ะ แดกซะ" แบคฮยอนยื่นหมูชิ้นใหญ่แล้วยัดเข้าปากผมเป็นเชิงว่าให้หุบปาก 
     
    "หือ...แอ้วอูกอ้ะ (แล้วลูกล่ะ) " 
     
    "ลูกยังกินไม่ได้ ฟันยังไม่ขึ้นเลย" 
     
    "มึงตักน้ำซุปให้ลูกหน่อยดิ๊" ผมพูดแล้วหันไปมองเจสเปอร์ที่มองตาแป๋ส น้ำลายจะไหลอยู่เเล้ว
     
    "อ่ะ" แบคฮยอนตักน้ำซุปมาให้ ผมรับมาเเล้วเป่าให้อุ่นก่อนจะค่อยๆป้อนเจสเปอร์เป็นคำน้อยๆ
     
    "เก่งจังเลยยยย" แบคฮยอนทำท่าปรบมือเปาะแปะให้เจสเปอร์ที่ยิ้มกว้างอยู่
     
    "เอาอีกมั้ยครับ อ้ามมม" ผมตักซุปมาแล้วเป่าเหมือนเดิมก่อนจะทำเสียงให้ลูกอ้าปาก ซึ่งเจสเปอร์ก็อ้าปากกว้างตามผม แถมยังทำเสียงอ้ามเล็กๆด้วย โอ้ยลูกใครน่ารักจริง 
     
    "ชานยอล อ้ามมมม" แบคฮยอนตักหมูแล้วมาจ่อที่ปากผมแถมยังืำเสียงเหมือนเจสเปอร์  ผมอ้าปากรับชิ้นเนื้อแล้วหันมาป้อนซุปให้ลูกชายต่อ เราสามคนนั่งชิวกันเรื่อยๆ 
     
    "พี่ชานยอลคะ"  ผมหันไปตามเสียงเรียกใสๆนั่น ใครวะ... ? 
     
    "หืม ?"
     
    "อะไรกัน จำมีโซไม่ได้หรอคะ...." มีโซไหนวะ....
    กูเคยรู้จักคนนี้ด้วยหรอ
     
    "ห้ะ ? "
     
    "วันเข้าค่ายรับน้องไงคะ....ในเต็นท์น่ะ" เหี้ยละ !!
     
    "อ่ะ...เอ่อ..."
     
    "แล้วนี่ใครคะ น้องชายทั้งคู่เลยหรอ น่ารักจัง" มีโซพูดแล้วเอื้อมมือมาลูบแก้มเจสเปอร์ แต่ถูกแบคฮยอนปัดออก
     
    "เจสเปอร์สวัสดีป้าเขาสิ" แบคฮยอนบอกกับลูกชายแล้วยกมือเล็กๆของเจสเปอร์มาโบกมือทักทายกับมีโซ
     
    "ปะ...ป้า.." 
     
    "ไปจ่ายตังค์ด้วยนะชานยอล จะพาลูกไปซื้อของ อย่าลืมตะกร้าผ้าด้วย" แบคฮยอนลุกขึ้นแล้วเอาผ้าอ้อมพาดบ่าแล้วเดินนำไปทันที
     
    "ลูก..หรอคะ ? "
     
    "ครับ นั่นลูกกับเมียพี่ ไม่มีไรแล้วพี่ขอตัวก่อนนะครับ" ผมพูดรัวๆแล้วเดินไปจ่ายเงินทันที ไม่สนใจมีโซเลย
     
     
    ผมเดินตามที่แบคฮยอนบอกไว้ว่าจะพาลูกมาซื้อของแผนกนี้ จนกระทั่งพบร่างเล็กๆที่กำลังยืนเลือกเสื้อกันหนาวให้ลูกอยู่ 
     
    "เอาอะไรไปมั่ง" ผมเดินไปถามแล้วรับเจสเปอร์มาอุ้มแทน
     
    "ก็...เสื้อกันหนาว แพมเพิร์ส แล้วก็ผ้าอ้อม เดี๋ยวจะไปซื้อกางเกงด้วย เจสน่าจะใส่ได้เเล้ว"
     
    "อืม.." ผมอุ้มลูกเดินตามเเบคฮยอนที่กำลังเดินเลือกเสื้อผ้าอยู่
     
    "ชานยอลอันนั้นน่ารักเนอะ" แบคฮยอนชี้ไปทางร้านขายเสื้อคู่ เสื้อครอบครัวที่มีหลายแบบเเล้วมองมาทางผม
     
    "จะเอาก็เอาไม่ต้องมาเกริ่นเรื่องให้เยอะแยะ" ผมเอามือข้างที่ว่างจากการอุ้มเจสเปอร์ไปผลักหัวแบคฮยอนแล้ววางค้างไว้อย่างนั้น ก่อนจะค่อยๆไหลลงมาโอบไหล่แทน แล้วเดินไปทางร้านนั้น
     
     
    "ทำไรอ่ะ ? " ผมถามแบคฮยอนที่กำลังยืนก้มหน้าเล่นโทรศัพท์อยู่ระหว่างรอคิดเงินค่าสินค้า
     
     
    "อัพรูปลงไอจี นี่ไง" แบคฮยอนเงยหน้ามาแล้วชูโทรศัพท์ให้ผมดูรูปที่กำลังอัพโหลดอยู่  เป็นรูปที่ผมอุ้มลูกตอนกำลังหลับแล้วซุกหน้าเข้าหาคอของผม โห...แฟมิลี่แมนชิบหายเลยครับพี่ปาร์ค
     
    "ไปถ่ายไว้ตอนไหน" 
     
    "เมื่อกี๊" 
     
    "หล่อชิบหายเลย"
     
    "อือ..." ห้ะ กูฟังอะไรผิดไปรึเปล่าวะ มันไม่ด่ากลับหรอ เหยดดดดดด
     
    "มึงไม่สบายป้ะเนี่ย" 
     
    "ช่างกูเหอะน่า"
     
    "เอ้า...อุ้มลูกแปปนึง จ่ายตังค์ก่อน" ผมส่งเจสเปอร์ที่กำลังหลับอยู่ให้แบคฮยอนอุ้มต่อ แล้วหยิบบัตรเครดิตส่งไปให้พนักงาน
     
    "ถือของไปเลย เดี๋ยวอุ้มลูกเอง" นิ้วเรียวชี้ไปทางถุงสินค้าที่มีประมาณเจ็ดถุงแล้วเดินนำไปทางรถทันที 
     
    rrrrrrrrr~
     
    "แบคมึงหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากูให้หน่อย ใครโทรมาวะ" 
     
    แบคฮยอนหันหลังเดินกลับมาหาผมแล้วล้วงมือเข้ากระเป๋ากางเกงที่มีโทรศัพท์อยู่ทันที
     
    "เห้ยระวังหยิบผิดนะ ขนาดมันใกล้เคียงกัน"
     
    "อีสัด แบนอ่ะดิ้" 
     
    "ยาวโว้ย" แหม่ไอ้สัดทำเป็นดูถูก เดี๋ยวก่อนเดี๋ยวคืนนี้กูเอาเจสเปอร์ไปไว้บ้านเเชรินเลย เดี๋ยวรู้เลย
     
    "ลูกอยู่เนี่ยไอ้เหี๊ย เดี๋ยวกูตบ" แบคฮยอนพูดแล้วล้วงโทรศัพท์ผมขึ้นมากดรับทันที
     
    "ฮัลโหลครับ...อ่า...เอางั้นหรอครับ....กี่วันหรอฮะ....ได้ครับ....เดี๋ยวเอาไปส่งน้า" แบคฮยอนพูดกับใครก็ไม่รู้ก่อนจะเบะปากหันมาหาผม
     
    "ทำไม ? " 
     
    "ฮื้ออ แม่มึงจะเอาน้องเจสไปอ่ะ" 
     
    "ห้ะ เอาไปไหน"
     
    "เอาไปนอนด้วยคืนนึง ให้มึงไปส่งลูกที่บ้านด้วย"  แบคฮยอนพูดแล้วหันไปหอมลูกเบาๆ
     
    "ตอนนี้เลยหรอ ? "
     
    "อือ...เเล้วพรุ่งนี้มารับลูกด้วย" ผมพยักหน้าและ
     
     
     
     
    - คฤหาสน์ตระกูลปาร์ค -
     
    "หลานย่ามาแล้ว" คุณนานปาร์คลุกขึ้นจากโซฟาทันทีเมื่อเราทั้งสามคนเหยียบเข้าไปในประตูบ้าน
     
    "คุณแม่สวัสดีครับ" แบคฮยอนโค้งให้แม่ผมก่อนจะส่งเจสเปอร์ไปให้
     
    "หวัดดีค่ะลูก แม่ว่าจะพาน้องเจสไปหาเพื่อน หนูจะรอหรือกลับเลยคะ"
     
    "คงกลับเลยอ่ะแม่ เดี๋ยวผมจะไปจัดห้องให้เจสเปอร์ด้วย" ผมบอกกับแม่ที่พยักหน้ารับก่อนจะส่งตะกร้าขวดนมที่แบคฮยอนปั๊มไว้ไปให้
     
    "เดินทางดีๆนะคะลูกชาย เดี๋ยวแม่ให้เซฮุนไปส่งเอง"
     
    "ครับ ไปแล้วนะแม่"
     
    "จ้ะ" คืนนี้เจสเปอร์ไม่อยู่สินะ....เดี๋ยวจะจัดการอีคนที่ดูถูกไว้ตอนกลางวันให้ครางไม่ออกเลย
     
    END CHANYEOL PART
     
    - คอนโดของชานยอล -
     
    ร่างสูงๆของเจ้าของห้องถอดเสื้อยืดออกและเร่งแอร์เพราะความร้อนจากด้านนอก อีกมือนึงก็ถือของที่จะทำห้องให้ลูกชายดูพะรุงพะรังจนคนเป็นภรรยาอดไม่ได้ที่จะยื่นผ้าเย็นให้
     
    "ชานยอล เเล้วห้องลูกนี่สรุปจะเอาไง ? "
     
    "ลูกเพิ่งสี่เดือน ก็ต้องนอนกับเราก่อน ซักขวบสองขวบค่อยให้แยกห้อง ดีมั้ย ? "
     
    "อืม...ห้องที่ติดกับห้องนอนใช่มั้ย"
     
    "ใช่ มันมีประตูเชื่อมต่อกัน ถ้าลูกร้องจะได้ไปดูง่ายๆ "
     
    "ทำเลยๆ" แบคฮยอนดูตื่นเต้นที่จะเป็นคนทำห้องเอง รีบไปหาอุปกรณ์มาซะยกใหญ่
     
    "ไปเปลี่ยนเสื้อก่อนไป" ชานยอลไล่ร่างเล็กไปเปลี่ยนเสื้อหลังจากที่อีกคนเดินถือถังสีมาในขณะที่ยังใส่เสื้อยืดอยู่
     
    "ตัวไหนล่ะ" 
     
    "เสื้อสีทึบๆอ่ะ"
     
    "กูถอดอย่างมึงก็ได้" แบคฮยอนพูดแล้วถอดเสื้อออกบ้าง เผยให้เห็นหน้าท้องกับหน้าอกที่เริ่มมีมากกว่าแต่ก่อน แต่ก็ไม่ใหญ่เท่าผู้หญิง 
     
    "มึงไม่ต้องเลยๆ ไปเอาเสื้อมาใส่"
     
    "เอ้า จะได้ไม่เปื้อนไง ไม่เห็นเป็นไรเลย ไม่มีสีทึบๆด้วย "
     
    "งั้นไปเอาเสื้อกล้ามสีดำของกูในตู้มา เปลี่ยนกางเกงด้วย เอาเป็นกางเกงธรรมดา บ๊อกเซอร์ก็ได้" ชานยอลว่าแล้วโยนซากเสื้อของแบคฮยอนไปใส่หัวเจ้าตัวก่อนจะเด้งตัวไปหอมแก้มเบาๆ คนโดนหอมแก้มก็ไม่แสดงท่าทีอะไร เดินไปหาเสื้อผ้าในห้องซะเฉยๆอย่างนั้น
     
     
     
     
     
     
     
     
    "แบคฮยอน เตียงลูกเอาสีอะไร" ชานยอลยืนถือแปรงทาสีแล้วหันไปถามแบคฮยอนที่ตอนนี้นั่งกินขนมอยู่
     
    "ฟ้าคราม หมอนสีขาว" แบคฮยอนพูดแล้วชูถุงใส่ผ้าปูเตียงอันเล็กให้ชานยอลดู 
     
    "จะย้ายตู้เสื้อผ้าลูกมาห้องนี้เลยมั้ย" ชานยอลพูดแล้วยกตู้เสื้อผ้าเล็กๆสีน้ำตาลอ่อนของลูกชายมาวางไว้ข้างๆประตูหันไปถามแบคฮยอนที่กำลังกวาดห้องอยู่
     
    "เอาวางไว้มุมตรงข้ามเตียงเลยชานยอล" แบคฮยอนชี้ไปอีกมุมนึงที่อยู่ตรงข้ามกับเตียงเล็กๆของเจสเปอร์  ก่อนจะเดินไปหยิบรูปตอนแรกเกิดของเจสเปอร์มาวางไว้อีกชั้นนึง
     
     
     
     
     
    ทั้งสองจัดห้องของเจสเปอร์จนเกือบสามทุ่มจนหมดแรงนอนแผ่บนเตียงของลูกชาย ชานยอลนอนหงายโดยไม่ใส่เสื้อก่อนจะทับด้วยแบคฮยอนเกยอยู่บนอก เพราะลำพังชานยอลคนเดียวก็เต็มเตียงของเจสเปอร์แล้ว
     
    "เหนื่อยยยยยย" แบคฮยอนพูดแล้วก้มหน้าแนบกับซอกคอของชานยอลที่ชื้นไปด้วยเหงื่อ
     
    "กูเหนื่อยกว่ามั้ยให้ทาย ทั้งตู้ทั้งโต๊ะทั้งเตียง แถมยังของเล่นจนล้นบ้านอีก"
     
    "เพื่อลูกเลยนะปาร์คชานยอล !! "
     
    "ครับ เพื่อลูกครับ"
     
    "ไปอาบน้ำแล้ว" แบคฮยอนเด้งตัวลุกขึ้นจากอกของชานยอลแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำทันที
     
    "รอด้วย" ชานยอลผุดลุกขึ้นตามคนตัวเล็กเข้าไปในห้องน้ำก่อนจะปลดล็อกประตูตามไปทันที
     
     
     
     
     
    - ห้องน้ำ -
     
     
    "สระผมให้ป๋าหน่อย" ชานยอลพูดเเล้วนอนลงเอาหัวเกยกับกับอ่างอาบน้ำ วางมาดเหมือนป๋าเลี้ยงเด็ก ก่อนจะยื่นขวดแชมพูไปให้แบคฮยอนที่ยืนอยู่
     
    "หลับตานะฮะป๋า" แบคฮยอนก็เล่นด้วย ให้ชานยอลหลับตาก่อนจะเอามือลูบสันกรามของคนตัวสูงเบาๆ  ชานยอลหลับตาแล้วปล่อยให้แบคฮยอนเล่นกับใบหน้าตัวเองไปเรื่อยๆ  
     
    แบคฮยอนหยิบฝักบัวมาล้างผมของชานยอลจนเสร็จหลังจากจัดการกับอีกคนเสร็จแล้ว คนตัวสูงลืมตาขึ้นมาแล้วเห็นแบคฮยอนกำลังถอดเสื้อคลุมอาบน้ำออกจนเหลือเเค่ร่างกายเปลือยเปล่า 
     
    "มองอะไรฮะ.... " แบคฮยอนทำเสียงอ้อนๆแล้วเดินมาก้มลงจูบปากของชานยอลที่นอนอยู่ในอ่างเบาๆ ก่อนจะค่อยๆไล้มือเรียวไปตามลูกกระเดือกของอีกคนนึง ชานยอลยกมือขึ้นมากดหัวของแบคฮยอนให้จูบกันแนบชิดยิ่งขึ้น ลิ้นร้อนไล้ไปตามริมฝีปากด้านบนของคนตัวเล็กเพราะอยู่กันคนละด้าน ดูดดุนจนเกิดเสียงเฉอะแฉะและหันกลับมาอุ้มแบคฮยอนให้มานั่งอยู่บนตักก่อนจะกดจูบหลังใบหูเล็กเบาๆ และกระซิบเสียงแหบพร่า
     
    "เจสเปอร์ควรมีน้องรึยังนะ..."
     
     
    •●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•
     
                                  CUT
     
    - เพจเฟซบุค " VaLent "
    - ไบโอทวิตเตอร์ @tanyaaa2001
     
     
    •●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•
     
     
     03.41
     
    rrrrrr~
     
    ชานยอลลืมตาขึ้นมาเพราะเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ของตัวเองก่อนจะคว้ามาจากหัวเตียง พยายามทำเบาๆเพื่อให้คนในอ้อมกอดไม่ตื่นขึ้นมา
     
    'แฟนจ๋าของลูลู่' 
     
    อื้อหืออีลู่ เอาโทรศัพท์กูไปเล่นอีกแล้ว  ละอะไรเนี่ย แฟนจ๋าหน้ามึงสิ เกลียดแรงมาก...
     
    "ว่า ? " เสียงทุ้มกรอกลงไปหลังจากกดรับสายน้องชายตัวเอง
     
    "มึงมาเปิดประตูให้หน่อย เร็วๆเลย //แง้ะ...แง้...แง้มๆ" เซฮุนพูดรัวๆในขณะที่มีเสียงของเจสเปอร์ร้องไห้ แถมยังทำเสียงเหมือนหิวด้วย 
     
    "เออรอแปปนึง อยู่หน้าห้องแล้วใช่มั้ย" ชานยอลพูดแล้วลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูห้องในสภาพกางเกงขายาวตัวเดียว ช่วงท้ายทอยกับข้างหลัวเต็มไปด้วยรอยเล็บ ซอกคอก็มีรอยแดงเต็มไปหมด
     
     
    แกร๊ก
     
    "เดี๋ยวปะป๊าก็มาแล้วลูก โอ้ยอย่าดึงหัวอาสิครับ"
    ตอนชานยอลกำลังเปิดประตูก็มีเสียงเป็ดๆของน้องชายแทรกเข้ามา พร้อมกับเสียงร้องไห้ของเจสเปอร์
     
    "มาแล้วครับๆ" ชานยอลเปิดประตูออกมาก็เห็นสองอาหลานกำลังฟัดเหวี่ยงกันอยู่ เจสเปอร์ทั้งกรี๊ดทั้งทึ้งหัวเซฮุนจนผมแทบหลุดติดมือมา เมื่อหันมาเห็นชานยอลเจ้าตัวเล็กก็แหกปากร้องไห้พร้อมกับอ้าแขนโผเข้าหาพ่อตัวเองทันที
     
    "โอ๋ๆ" ร่างสูงรับลูกมาไว้ก่อนจะอุ้มพาดบ่าแล้วแกว่งตัวเองเบาๆเป็นการกล่อมให้หลับ แต่เจสเปอร์ไม่ยังไม่หลับ ลืมตาที่ปริ่มไปด้วยน้ำใสๆซุกเข้ากับซอกคอผู้เป็นพ่อแทน ดีที่พอเห็นชานยอลก็เงียบลงแล้ว เหลือเพียงเสียงสะอื้นเล็กๆเท่านั้น
     
    "โอ้ย กูจะร้องไห้ตามหลานอีเหี๊ยเอ๊ย" เซฮุนเดินนำเข้ามาในห้องของพี่ชายก่อนจะเปิดไฟห้องนั่งเล่นเสร็จสรรพ กระแทกตัวลงนั่งกับโซฟาแล้วขยี้หัวตัวเองเเรงๆ
     
    "ทำไมวะ ? " ชานยอลที่ยืนอุ้มลูกอยู่ถามน้องชายหลังจากเห็นท่าทางของมัน
     
    "แม่อ่ะ บอกจะเอาหลานไปอวดเพื่อน ก็ไปจริงๆอ่ะแหละ พอกลับมาถึงบ้านนางก็เอานมป้อนหลาน กล่อมนอน เจสเปอร์หลับ พอสักตีหนึ่งกว่าๆหลานสะดุ้งตื่น ร้องไม่หยุดเลย แม่มึงนี่ถึงกับเคาะประตูห้องกูจนแม่บ้านตื่นแล้วให้กูมาส่งหลานเนี่ย ดีที่พรุ่งนี้กูไม่มีพรีเซ็นท์งานอ่ะ"
     
    "ฮึก...ฮื้อ..." เจสเปอร์ผงกหัวออกจากซอกคอของชานยอลแล้วเบะปากใส่คุณอาที่ยืนหน้าเหวออยู่
     
    "ชิบหายละ ป่าวครับ อาไม่ได้ว่าหนู อาบ่นย่าหนูเฉยๆ เจสเปอร์ไม่ผิดนะครับ" เซฮุนลุกขึ้นแล้วโบกมือแก้ตัวกับหลานชายยกใหญ่
     
    "ฮือ...แง้" 
     
    "ป่ะ...ไปหาหม่ามี๊กันดีกว่าเนอะ มันยังไม่รู้เลยว่าหนูมา หิวใช่มั้ยป๊ารู้...ไปครับๆ" ชานยอลหมุนตัวกลับเข้าห้องทันทีโดยไม่สนใจเซฮุนที่นั่งนิ่งอยู่ในห้องนั่งเล่น 
     
    "กูกลับแล้วนะ" ตะโกนบอกแล้วเดินออกมาทันที ล็อกห้องให้ก่อนเดี๋ยวโดนมันด่า 
     
     
    - ห้องนอน -
     
    ชานยอลใช้มือข้างที่ว่างเปิดไฟดวงเล็กตรงหัวเตียง เห็นร่างเล็กๆของแบคฮยอนที่ใส่กางเกงขาสั้นนอนคว่ำอยู่ไม่รู้เรื่องรู้ราว 
     
    "แบค" ร่างสูงใช้มือสะกิดแก้มคนที่หลับอยู่เบาๆ
     
    "......"
     
    "แบคฮยอน" เริ่มเขย่าเบาๆก่อนจะวางเจสเปอร์ลงบนหลังของคนขี้เซา ลูกชายตัวเล็กเมื่อเห็นกลุ่มผมดำๆของหม่ามี๊ก็ขยำเล่นใหญ่ 
     
    "อื้อ...อย่า" แบคฮยอนปัดมือเล็กๆออกแล้วพูดออกมาทั้งที่ยังหลับตาอยู่ ชานยอลจึงอุ้มเจสเปอร์ออกมานั่งตักตัวเองก่อน
     
    "หม่ามี๊ไม่ตื่นอ่ะ น้องเจสหิวมั้ยลูก" ทันทีที่ได้ยินชื่อลูกชายตาเรียวรีก็เบิกโพลงก่อนจะผุดลุกขึ้นนั่งทันที
     
    "จ๊ะเป๋อของมี๊ !! " อ้าแขนรับลูกชายที่ยิ้มกว้างมาให้แล้วหอมแก้มลูกแรงๆทั้งสองข้าง
     
    "มาได้ไงครับคนเก่ง หื้ม ? " แบคฮยอนก้มลงหอมหัวหอมหน้าเจสเปอร์แล้วถามในขณะที่เอาจมูกตัวเองไปแนบกับจมูกเล็กๆ ของลูกชาย
     
    "ร้องตอนตีหนึ่งไม่เอาใครเลย จนเซฮุนมันต้องมาส่งนี่แหละ" ชานยอลตอบแทนแล้วลูบหัวดจสเปอร์เบาๆ
     
    "หูย..ตั้งแต่ตีหนึ่งเลยหรอ ลูกหมูของมี๊ต้องเสียพลังงานเยอะแน่ๆเลย หม่ำๆนมดีกว่าเนอะ" แบคฮยอนพูดแล้วปลดกระดุมชุดนอน เผยเห็นแผงอกที่มีรอยแดงอยู่เยอะแยะ ก่อนจะช้อนเจสเปอร์แนบอกแล้วป้อนนมทันที
     
    "น้องเจส..." ชานยอลสะกิดลูกชายที่กำลังดูดนมจากหม่ามี๊ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น 
     
    "หิวมากเลยหรอลูก" มือใหญ่เขี่ยจมูกลูกชายเบาๆก่อนจะเลื่อนไปดึงแก้มไม่ให้เจสเปอร์กินนมได้อย่างสงบสุข
     
    "มึงเป็นโรคจิตหรือไงเนี่ย" แบคฮยอนลูบหัวชานยอลเบาๆแล้วบ่นออกมา จนกระทั่งเจสเปอร์ผละออกจากหน้าอกของหม่ามี๊แล้วมามองปะป๊าเขม็งแบบไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ ด้านปาร์คชานยอลก็ยักคิ้วกวนส้นตีนใส่ลูกชายก่อนจะก้มลงไปพูดเยาะเย้ย
     
    "นี่...น้องเจส เมื่อสองชั่วโมงที่แล้วป๊าได้กินนมหม่ามี๊ตั้งเยอะ เยอะกว่าน้องเจสอีก ป๊ายังไม่โม้เลย " 
     
    "แง้...ฮึก....แง๊ / ปาร์ค ชานยอล !!! " 
     
     
    PARK CHANYEOL WIN J
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    ♡ TALK ♡
     
    สายกามก็มา 555555555555 
     
     
     
     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×