ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ●ขัดใจ● Chapter 2
Chapter 2
พี่ชานยอลเดือนวิศวะ
"ชานยอล เอาจอดไว้ไหนอ่ะ" แบคฮยอนถามขึ้นเมื่อเห็นชานยอลเดินมาตัวเปล่าหลังจากที่ให้เขาลงมายืนรอก่อน
"ข้างในอ่ะ มึงจะไปยัง ?"
"เอ่อ..กูจำผิดอ่ะ พี่ที่คณะเขานัดสิบโมง แหะๆ" พูดแล้วยกมือเกาหัวแก้เก้อ
"อ้าว เหลือเวลาตั้งชั่วโมงนึง มึงนี่"
"เอ้า ก็ตื่นเต้นอ่ะ วันนี้มาวันเเรกนะเว้ย"
"หิวมั้ย ไปหาไรกินกันก่อน"
"เลี้ยงกูป่ะ?"
"กูจะให้มึงไปล้างจานแทน"
"อีใจแคบ !! "
"ไปซักทีเหอะ โว๊ะ" พูดเเล้วเอื้อมมือมาคว้ามือของแบคฮยอนให้เดินตามมา
"ไปกินที่ไหนอ่ะชานยอล?"
"โรงอาหารวิศวะ"
"แล้ว..."
"มึงควรเดินตามกูมาเงียบๆนะ ไม่งั้นไม่ต้องแดก กูไม่เลี้ยงด้วย"
"เฮอะ !"
- โรงอาหารคณะวิศวะกรรมศาสตร์ -
"แบค กูลืมโทรศัพท์ไว้ใต้เบาะรถอ่ะ มึงเข้าไปก่อนได้มั้ย เดี๋ยวกูตามมา"
"แล้วซื้อยังไงอ่ะ?"
"งั้นไปนั่งจองที่รอกูก่อน"
"โอเค ได้ๆ" พอแบคฮยอนพูดจบชานยอลจึงรีบเดินหมุนตัวกลับไปเอาโทรศัพท์อย่างที่ว่าทันที
"ตรงไหนดีวะ?" พูดพลางเดินหาที่ไปเรื่อยๆ
"เฮ้ยๆ พวกมึงดูดิ หน้าหวานชิบหาย เด็กเฟรชชี่ใช่ป่ะ?" เสียงตะโกนมาจากโต๊ะข้างๆทำให้แบคฮยอนรู้ทันทีว่าหมายถึงกูแน่นอน เพราะตอนนี้มีกูนั่งงงอยู่ในดงเสื้อช้อปคนเดียว
"น้องครับๆ" เด็กวิศวะในกลุ่มนั้นคนหนึ่งเดินมาหาที่โต๊ะ
"ครับ?" เลิกคิ้วกวนส้นตีนไปอีก
"อยู่คณะไหนอ่ะ น่ารักจังเลย มีแฟนรึยังครับ"
"อยู่ทันตะ ปีหนึ่ง" ตอบห้วนๆ
"มีแฟนรึยังครับ?"
"แฟนยังไม่มีนะ"
"น่ารักขนาดนี้ทำไมยังโสดอยู่ล่ะเนี่ย งั้นขอจีบได้มั้ยครับ ?"
"มีแต่ผัวน่ะครับ พี่จะจีบก็ไปถามผัวผมดูนะ"
"เฮอะ ไหนล่ะผัวน้องที่ว่าน่ะ ทำไมถึงปล่อยให้มาเดินในดงวิศวะได้ แต่ตัวไม่มา กากจริง"
"นั่นไงพี่ เดินมาแล้ว"แบคฮยอนชี้ไปที่ชานยอลที่กำลังเดินหาอยู่
"ที่รัก เค้าอยู่นี่" โบกไม้โบกมือให้เห็นชัดๆ ชานยอลจึงเดินตามมาที่โต๊ะ แต่ต้องขมวดคิ้วแทบจะผูกโบว์เมื่อเห็นผู้ชายคนนึงนั่งหันหลังให้อยู่
"ว่าไงแบคฮยอน?"
"พี่คนนี้ไม่เชื่ออ่ะว่าเค้ามีผัวแล้ว จะมาเต๊าะอยู่นั่นแหละ" ชี้ไปที่คนที่นั่งตรงข้ามตัวเอง
"ไหน ? คนไหนจะมาหม้อเมียกู ?" พูดเน้นคำแถมกดเสียงต่ำไปอีก
"นี่ไง กลุ่มนั้นด้วยอ่ะ " ชี้ซะเลย รู้เรื่อง
"เอ่...พะ..พี่ชานยอลครับ ผมแค่แกล้งเล่นนิดหน่อยเอง เห็นว่าน่ารักดี งั้นผมของตัวก่อนนะครับ" ไอ้นั่นพูดพร้อมลุกออกจากโต๊ะที่สองคนนั่งอยู่เดินกลับไปที่กลุ่มตัวเองทันที
"เด็กปีสองสินะ พวกมึงลืมไปรึเปล่าว่ากูอยู่ปีอะไร รุ่นไหน จะทำอะไรมึงดูหน้าเมียกูด้วยว่าเล่นมั้ย ถ้ามึงข้องใจอะไรก็มา กูนั่งรอตรงนี้เนี่ยแหละ จะมาหม้อเมียกูก็มา กูก็รอฟังอยู่เหมือนกัน"
พูดลอยๆแต่เหมือนจะมีคนร้อนตัวเยอะเลยแหละ
"พอแล้วมั้งชานยอล มึงดูหน้ามันดิ ซีดจะตายอยู่แล้ว" แบคฮยอนเอ่ยปรามๆ
"มึงนี่ก็เหมือนกัน มานั่งอ่อยทำไมตรงกลุ่มนี้"
"เอ้า ที่มันไม่ว่างนี่เอ้อะ"
"มันมาจีบมึงยังไงมั่ง"
"ก็มาหยอดๆ ชมน่ารัก อยู่คณะอะไร ถามมีแฟนยัง อะไรอย่างนี้แหละ"
"แล้วมึงตอบมันว่าไง"
"อยู่ทันตะ ปีหนึ่ง"
"แล้วแฟนอ่ะ?"
"กูบอกยังไม่มี"
"อ้าว..."
"บอกว่าผัวไม่ให้มี ถ้าจะจีบให้ไปถามผัวกูดู"
"โอ้โห มึงบอกมันทั้งที่หน้านิ่งๆแบบนี้อ่ะนะ เป็นกูนี่เตะไปแล้ว แล้วมันถามอะไรต่อป่ะ?"
"มันบอกว่ามึงอ่ะกาก ให้กูมาวิศวะคนเดียวแต่ตัวเองไม่มา"
"อ้าว ไอ้เหี้ยนี่" ชานยอลทำท่าจะลุกขึ้นไปแต่แบคฮยอนดึงมือให้นั่งลงก่อน
"แล้วมึงก็มาพอดีไง กูเลยเรียกมึงทัน พอเห็นว่าเป็นมึงมันก็นั่งนิ่งเลยอ่ะ ทำไมวะ?"
"กูเป็นรุ่นพี่มัน"
"เหยด แล้วมึงเคยมีผู้หญิงคณะอื่นมาชอบป่ะ ?"
"มึงดูเบ้าหน้ากูสิ"
"ไม่มีหรอกมั้ง"
"มาให้กูตบเดี๋ยวนี้เลยไอ้สัด" ล็อกคอแบคฮยอนพร้อมทำท่าจะตบหัว
"ฮ่าๆ" ตอนที่กำลังเล่นกันอยู่เห็นมีผู้หญิงจากคณะอื่นมามองชานยอลและก็แบคฮยอนด้วย แต่ทำไมมันมองตาขวางใส่กูคนเดียววะ ?
"พี่ชานยอลคะ"
"หืม ? เยจิน มีอะไรหรอครับ" เด็กมึงสินะชานยอล
"น้องชายน่ารักดีนะคะ" พร้อมนั่งลงข้างชานยอลอีกข้างแถมเบียดแทบจะเอานมฟาดหน้าได้อยู่แล้ว
"เอ่อ....คือ..มะ"
"ผมไม่ใช่น้องชานยอลครับ เป็นเมียเขาน่ะ"
"ห้ะ.." เยจินช็อคค้างไปแล้ว
"ถ้างานแต่งออกวันเวลามาแน่นอนผมกับชานยอลก็ขอเชิญนูน่ามาด้วยนะครับ จะรอถึงส่งตัวเข้าหอเลยก็ได้ J"
"เอ่อ...งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะพี่ชานยอล"
"บ๊ายบาย" ยกมือข้างซ้ายที่ใส่แหวนโบกให้พร้อมเอียงคอทำหน้าเหนือใส่
"มึงนี่..เด็กกูช็อคหมด"
"เอ้า ก็กูเป็นเมียมึงอ่ะไม่รู้ไง"
"หน้าด้าน" ชานยอลว่าพร้อมตบเหม่งแบคฮยอนไปแป๊ะนึงด้วยความหมั่นไส้
"ทำไมที่รักทำกับเค้าอย่างนี้อ่ะ เสียใจนะ"เบะปากเพิ่มความแบ๊วไปคนอื่นมองว่ามันน่ารัก แต่กับชานยอลนี่คิดว่ามันน่าเอาตีนงัดซะมากกว่า
"โอ๋ๆ เบบี๋ของพี่ มาๆ จุ๊บเหม่งปลอบเลยเนี่ย" พร้อมโน้มคอแบคฮยอนให้มาซุกอกตัวเอง
"มึงไม่กล้าหรอก หึ" กระซิบเบาให้ได้ยินพอ
จุ๊บ
"อีเหี้ย !!!" ชานยอลมันไม่จุ๊บเหม่งหรอก มันจุ๊บปาเลยอ่ะ ฮือ เสียงดังด้วย
"อย่าท้าพี่นะน้อง หึหึ"
กดหัวให้ซุกอกตัวเองแน่นกว่าเดิมอีก แล้วก็ค้างไว้ท่านั้นเลย ขงข้าวไม่ต้องแดกกันแล้วมั้ยล่ะ
- หน้าโรงอาหาร -
"อู๋ๆ คนนั้นใช่ชานยอลป่ะวะ ? " เสียงแหลมๆของมินซอกเอ่ยถามเพื่อนตัวสูงระหว่างที่กำลังเดินเข้าไป
"เห้ย มึง มันจะเอาเด็กมานั่งฟัดกันในนี้เลยหรอ ?"
ลู่หานถามขึ้น
"แต่มันเหมือนมากๆเลยนะ" คริสเอ่ยขึ้นหลังจากมองมานานเเล้ว
"มึงเดินไปดูใกล้ๆดิ๊" ลู่หานกล่าวพร้อมเดินนำเข้าไป
- ตัดภาพไปที่ชานยอล แบคฮยอน -
"ชานยอล ปล่อยกูวววว" มือขวาล็อกคอ มือซ้ายล็อกเอว ตายสิครับพี่น้อง
"ไม่"
"ปล่อย"
"ไม่" ล็อกแน่นเข้าไปอีก
"มึงไม่อายเขารึไงชานยอล นี่มันโรงอาหารนะ"
"อายทำไม มึงอยากบอกเองว่าเป็นเมียกู ก็เนี่ย ทำให้เห็นเลย"
"สัด !!" กัดฟันด่าแบบโครตเจ็บใจ
"ชานยอล !!!! " เสียงผู้ชายเรียกชื่อชานยอลนี่ ใครอ่ะ
"ชิบหายละ"
"เป็นไร ? "
"เพื่อนกูมา แม่.งต้องล้อแน่ๆเลย"
"มันอาจจะไม่ล้อหรอกถ้ามึงปล่อยกู เพราะท่านี่มันแสดงออกมากอ่ะ" มือขวาโอบเอวมือซ้ายล็อกคอ คนอื่นจะมองกันยังไงเนี่ย ห่า !!
"ชันโยลเพื่อนร้ากกกกกก"
"ห้ะ ! เออ ว่าไง" ปล่อยแบคฮยอนแทบจะทันทีเลยแหละ
"ใครอ่ะ ? " มินซอกถามขึ้น
"อ๋อ..คือ.."
"สวัสดีครับ ผมชื่อแบคฮยอน อายุ 19 ทันตะปีหนึ่ง เป็น..เอ่อ...นะ...น้องครับ น้องพี่ชานยอล"
"อุ้ย น่ารักจังเลย พี่ชื่อลู่หานนะจีบได้พี่โสด"
"ลู่หาน มึงนี่ กับน้องกับนุ่งนี่ก็ไม่เว้น !!" คริสเอ่ยห้ามเพื่อนหน้าสวยตัวเอง
"น้องครับ พี่ชื่อคริสนะ วิศวะปีสาม"
"สวัสดีฮะ" ยิ้มอีกรอบนึง
"พี่ชื่อมินซอกนะ เภสัชศาสตร์ปีสาม คณะเดียวกับอีลู่นะ"
"พี่มินซอกน่ารักจังเลยอ่ะ งื้อ แบ๊วมากๆ พี่ลู่ด้วย"
"เห้ย พี่แมนมากนะเว้ย ไม่มีคำว่าน่ารักอยู่ในหัวเลยสักนิดเลยนะ" ลู่หานโวยวายใหญ่
"เออ ลู่หาน คลาสเราเริ่ม 9.45 นี่หว่า ไปได้แล้วมั้ง ?"
"เออ พี่ไปก่อนนะน้องแบค"
จุ๊บ
แล้วโน้มหน้ามาขโมยจุ๊บแก้มแบคฮยอนก่อนจะวิ่งไป
"บะ...บ๊ายบายฮะ"
"ไอ้เหี้ยลู่ อีกวางขี้ขโมยยยย"
"อ่ะแฮ่ม..." คริสกระแอมไอออกมา
"ปาร์ค ชานยอล นี่น้องมึงแน่หรอ ?" ถามพร้อมเลิกคิ้ว
"ใช่ดิ ก็น้องกูไง"
"อ๋อออ กูก็เพิ่งรู้ว่าพี่น้องเค้าใส่แหวนคู่กันที่นิ้วนางนะ"
"ชิบหายละ" ชานยอลบ่นออกมาเบาๆ
"พี่คริสเห็นได้ไงครับ?" แบคฮยอนถามออกมาบ้าง
"ตอนเราบายไอ้ลู่ไง ยกมือข้างซ้ายหราเลย"
"ซวยไป..." แบคฮยอนเอ่ยออกมาเบาๆ
"พี่ชานยอลฮะ กี่โมงเเล้วหรอ ?" หันไปถามชานยอล เปลี่ยนเรื่องแม่.ง
"เก้าโมงห้าสิบแล้ว พี่ที่คณะนัดสิบโมงไม่ใช่หรอ ? "
"ใช่ๆ แต่ว่ามันไปทางไหนอ่ะ ? "
"ไป เดี๋ยวกูไปส่ง คริส กูไปส่งมันก่อนนะ"
"เออได้"
- ระหว่างเดินไปคณะของแบคฮยอน -
" มึงทำไมไม่ระวังตัวเลยวะอีอ้วน มันเห็นกันหมด"
"กูจะไปรู้มั้ยล่ะ ตอนมึงโดนขโมยหอมแก้มมึงจะนั่งยิ้มรึไงกูถามหน่อย? "
"ใช่ กูชินแล้ว โดนแบบนี้บ่อย"
"จะสื่อว่าสาวเยอะสินะ" และเบ้ปากใส่
"แน่นอน"
"ว้า แต่น่าเสียดายจังเลย พ่อคาสโนว่าโดนจับแต่งงานซะแล้ว สาวๆคงเหงาแน่ๆ "
"มึงทำสีหน้าให้เข้ากับคำพูดหน่อยเถอะ อ่ะ ถึงแล้ว ไปเร็ว รับน้องล่ะมั้ง"
"เออ"
"แบค เดี๋ยว มึงจะให้กูมารับกี่โมง ?"
"ไม่รู้อ่ะ เดี๋ยวโทรบอก" ทำท่าจะเดินกลับไป
"แบค เดี๋ยว !"
"อะไรอีกวะ !" นี่เริ่มหงุดหงิดเเล้วนะ
"กูยังไม่มีเบอร์มึงเลย"
"เออว่ะ อ่ะๆ" ยื่นโทรศัพท์ให้ไป
"น้องคะ อีกห้าวิใครไม่ถึงแถวโดนลงโทษนะ"
เสียงนูน่าตะโกนเรียกเฟรชชี่ให้ไปเข้าแถวแล้ว
"กูว่าไม่ทันละล่ะ" แบคฮยอนบอก
"งั้นมึงเอาโทรศัพท์มึงมา แล้วเอาของกูไปใช้ ไม่ได้ตั้งรหัส" ชานยอลพูดแล้วยื่นไอโฟนหกพลัสสีดำไปให้
"แต่ว่า.." แบคฮยอนอึกอัก
"เร็วๆค่ะน้องๆ จะหมดเวลาแล้ว" เสียงนูน่าคนเดิมมาเเล้ว
"อ่ะชานยอล รหัส 2706 กูไปก่อนนะ!!" ยื่นไอโฟนหกพลัสสีทองของตัวเองให้แล้วดึงอีกเครื่องมาจากมือใหญ่ๆ ก่อนจะรีบวิ่งไปเข้าแถวทันที
"น้องๆคะ พี่อยากให้พวกเราสนิทกันไว้ เพราะฉะนั้น ภายในครึ่งชั่วโมง ถ้าน้องยังไม่มีเบอร์เพื่อนที่นั่งข้างๆล่ะก็..... เดี๋ยวเจอกัน" ตบท้ายด้วยรอยยิ้มเคลือบยาพิษอีกรอบนึง
"เริ่มค่ะ!!!
"เห้ย นายๆ ชื่อไรอ่ะ ?" แบคฮยอนหันไปตามแรงสะกิด ก่อนจะเจอผู้ชายคนนึง ตาโตๆ ปากแดงๆ สำเนียงแปร่งๆหน่อย ผมทรงหน้าม้าเต่อสีน้ำตาล ดูรวมๆแล้วคนนี้นี่หน้าหวานใช่ย่อยเลยล่ะ
"อ๋อ เราชื่อแบคฮยอนนะ"
"โอเค เราชื่ออี้ชิงนะ มาจากจีน"
"ว้าว เก่งมากๆเลย นายฝึกเกาหลีนานมั้ยอ่ะ ?"
"นานอยู่นะ เกืบครึ่งปีได้"
"แล้วอยู่กับใครน่ะ ?"
"คอนโดอ่ะ แบคฮยอนล่ะ ? "
"อ๋อ อยู่ที่บ้านน่ะ บ้านเราไม่ไกลเท่าไหร่"
"อีกสิบนาทีนะคะน้อง เร็วๆด้วย ได้เบอร์รึยัง?"
เสียงนูน่าคนเดิมตะโกนเข้ามาอีก
"เออ ลืมเลย แบคฮยอนเบอร์อะไรน่ะ ? "
"อ่า 01-842- xxxxx น่ะ" แบคฮยอนบอกเบอร์ของตัวเองไป
"เดี๋ยวเราโทรไปหานะ แล้วเมมเบอร์เราเลย" อี้ชิงพูดเเล้วกดโทรออก
"ทำไมไม่สั่นอ่ะ ? " แบคฮยอนพูดขึ้น
"ฮัลโหลครับ"
"แบคฮยอน มีคนรับสายอ่ะ เสียงใหญ่มากๆเลย"
อี้ชิงถามพร้อมทำหน้างงๆใส่
"คุณคือใครหรอฮะ ? "อี้ชิงกรอกเสียงลงไป
"ผมเป็น...ผะ" เสียงใหญ่ๆนั่นกำลังจะตอบกลับมา
ติ๊ด
แบคฮยอนคว้าโทรศัพท์อี้ชิงพร้อมตัดสายทันที
"เฮ้ย ! ทำไมนายทำงี้ล่ะ ?"
"ไม่มีไรๆ"
"แปลกๆนะ มีคนขโมยโทรศัพท์นายหรอ?"
"อ๋อ เปล่าน่ะ"
"แล้วนั่นใช่เบอร์ของนายหรือเปล่า? "
"ใช่สิ"
"แล้วทำไม...?"
"นายเบอร์อะไรน่ะ เดี๋ยวฉันใช้เครื่องนี้โทรเข้าไป" แบคฮยอนรีบพูดแทรกทันที
"อ่า 01-648xxxxx" พออี้ชิงพูดจบแบคฮยอนก็เอาโทรศัพท์ชานยอลโทรเข้าไป
ตื้ดดดด ตื้ดดดด
"เข้าแล้วๆ นี่เบอร์นายใช่มั้ยอ่ะ ? "
"ไม่ใช่หรอก ไม่ต้องเมม ไปเมมเบอร์แรก"
"เอ้า...แล้วทำไมโทรศัพท์ของนะ....."
"หมดเวลาแล้วค่ะน้อง เดี๋ยวจะมีสตาฟไปตรวจนะ ถ้าใครยังไม่มีล่ะก็ เชิญลุกเลยค่ะ J " นูน่าคนนั้นตะโกน........หมดเวลาแล้วสินะ
"ฟู่ววว....เกือบไปแล้ว" อี้ชิงถอนหายใจยาวๆ แบคฮยอนก็เช่นกัน
"น้องครับ พี่ขอดูหน่อยนะ" พี่สตาฟคนนึงเดินมาบอก หน้าตาก็หล่อเอาเรื่องเลยแหละ
"ได้ครับ / เชิญครับ" พูดพร้อมยื่นโทรศัพท์ตัวเองให้พี่คนนั้นไป
"โอ๊ะ !! น้องครับ เป็นแฟนชานยอลหรอ ?"
"หืม ว่าไงนะครับ ?" แบคฮยอนเอ่ยถามเสียงสูง
"ก็หน้าจอน้องนี่รูปของชานยอลขึ้นมาเชียว ฮ่าๆ"
"ละ...แล้วพี่รู้จักเขาได้ยังไงฮะ ? "
"โอ้ย ก็มันเป็นเดือนมหาลัยตั้งแต่ปีหนึ่งแล้ว ไม่รู้จักสิแปลก "
"อ่า ครับ แหะๆ" ยิ้มแหยๆแบบไม่อยากจะเชื่อว่านี่อ่ะนะเดือนมหาลัย กูนี่งงเลยครัช
"เอ้า ยังไม่ได้ตรวจเลย" ว่าแล้วก็ลองโทรไปหาอีกเครื่องนึงโดยใช้เบอร์แรกที่โทรออก
"อ่า โอเคนะครับ" ทำท่าจะเดินออกไป
"เดี๋ยวฮะ !!" อี้ชิงตะโกนเรียก
"หืม ว่าไงครับน้อง ?"
"พี่ชื่ออะไรหรอครับ ?"
"อ๋อ พี่ชื่อจงแดนะ เรียกเฉินก็ได้ อยู่ปีสาม"
"ครับ ขอบคุณครับ" พยักหน้ารับแล้วเดินไปตรวจต่อ
"อ๋อ ที่แท้ก็อ่อยพี่เขานี่เอง ฮ่าๆ" แบคฮยอนเเซวเพื่อนตัวเล็กข้างๆ
"อ๋อ...ที่แท้ก็แลกโทรศัพท์ใช้กับแฟนนี่เอง แหมๆ"
อี้ชิงเเซวบ้าง เล่นเอาแบคฮยอนชะงักกึกเลยล่ะ สะใจชะมัด
"ย่าห์ อี้ชิงงงงงงง"
- ตึกวิศวะ
"ชานยอล มึงเปลี่ยนโทรศัพท์ใหม่หรอ ?" คริสเอ่ยขึ้นหลังจากเห็นเพื่อนตัวเองหยิบโทรศัพท์ที่ไม่เคยคุ้นหน้าคุ้นตากับมันซักเท่าไหร่
"เปล่า" ตอบสั้นๆ แล้วกดเข้ารหัสผ่านด้วยความชำนาญหลังจากเดินท่องจำมาตลอดระยะทางที่กลับมาจากการไปส่งไอ้เตี้ยที่คณะ แล้วกดเข้าคลังรูปภาพเพื่อดูว่าในนั้นมีอะไรบ้าง
โอ้โห !! รูปเซลฟี่ของมันเองเกือบพันกว่ารูป ทั้งๆที่ไอโฟนสีนี้เพิ่งออกมาแค่อาทิตย์เดียวเอง แสดงว่าแบคฮยอนน่าจะซื้อไม่ถึงอาทิตย์ด้วยซ้ำ
มึงมั่นหน้ามากเลยพยูน กูยอม....
ดูไลน์มันดีกว่า มีใครมั่ง...
เพิ่มเป็นเพื่อนด้วยไอดี 231 คน
ไปดูแชทมั่ง
แจ้งเตือน 123 ส่วนมากจะเป็นผู้ชายมาเต๊าะ หรือไม่ก็ชวนไปเที่ยว
โอ้โห ยอมใจ...
พอๆ เห็นแล้วหงุดหงิด หมั่นไส้มัน ไหนดูไอจีดีกว่า
Following 217
Followers 3241
ดังใช้ได้แฮะ เอ๊ะ !! รูปที่อัพลงใหม่พื้นหลังนี่มันห้องกูนี่หว่า คือก็รู้นะว่ามันถ่ายลงไอจี แต่ไม่คิดว่าจะแท็กกูด้วยไง ซึ่งกูตอนนั้นถอดเสื้ออยู่ไง สาวๆในสต็อคพี่ปาร์คต้องเห็นแน่ๆ....ไม่นะไม่ อ้ากกกก !!
มันต้องแก้แค้นสิแบบนี้ มึงตายแน่พยูน หึหึ J
"มึงบ้าหรอปาร์ค ขำอะไร กูกลัวนะเนี่ย!!" คริสพูดแล้วลูบแขนตัวเองแถมยังทำท่ารังเกียจชานยอลแบบสุดชีวิตอีก
"อะไรของมึง ?"
"เห้ย ทำไรอ่ะ " พูดแล้วหยิบไอโฟนจากมือชานยอลไปเล่นทันที "แหม ถึงขั้นแลกโทรศัพท์กันเลยหรอ ไหนบอกไม่ชอบไง โดนบังคับๆๆๆ เหอะ ตอแหลที่สุด " พร้อมเบ้ปากแบบสะดิ้งมากเป็นไอเทมเสริม
"ไม่เสือ.กดิคริส ไม่เอาๆ " ชานยอลเอ่ยพร้อมส่ายหน้าช้าๆ
"เฮลโหล ชานยอลเพื่อนรักของพี่หาน" เสียงของลู่หานที่เดินมาพร้อมกับมินซอก อ๋อ ไม่ต้องสงสัยนะว่าอีหน้าหวานปานชะนีสองคนนี้ทำไมถึงเข้าออกตึกวิศวะได้โดยไม่มีใครแซวซักคน ไม่ใช่เพราะความแมนแบบแปลกๆของลู่หานหรอกนะ เพราะเคยมีเด็กวิศวะคนนึงมาเต๊าะพวกมัน หลังจากนั้นก็นั่นแหละ.....พอรู้ว่านี่เพื่อนของอู๋อี้ฟานกับปาร์คชานยอลก็ไม่มีใครมายุ่งเลย แปลกใจจริงๆ // ทำหน้างงแบบน่าตบสุดๆ
"คลาสมึงเลิกแล้วไงเนี่ย เร็วแท้" คริสถาม
"ใช่แล้วเพื่อน นี่กูจะมาเต๊าะน้องแบคฮยอน อยู่หรือเปล่า ?"
"อ๊ะๆ มึงคร้าบบบ จะไปเต๊าะน้องก็ระวังโดนผัวเขาเตะเอานา" คริสทำเป็นพูดลอยๆ แต่ก็สามารถทำให้ชานยอลร้อนตัวได้เลยแหละ
"อะไรของมึงคริส" ชานยอลบอกด้วยน้ำเสียงรนๆ
"แล้วมึงอ่ะเป็นอะไร เสียงสั่นทำไม เป็นผัวน้องเขาหรอ บักห่านี่" มินซอกเอ่ยเสียงแหลมๆแล้วจิกตาไปทางชานยอล
"ใช่แล้วอีจ๊อกสหายรัก นี่แหละผัวน้องแบคฮยอน"
คริสบอกแล้วพยักเพยิดไปทางชานยอล
"ฮะ !! / บ้า !! " สองเสียงแหลมๆรวมกันตะโกนลั่นตึก คิดว่ามีคนมองมั้ยล่ะครับแหม่
"มึงไม่เชื่อหรอ ? " คริสพูดต่อ "งั้นดูที่มือใหญ่ๆของเพื่อนพวกมึงนะ มองไปตรงนิ้วนางข้างซ้ายของมันนะ ดูที่มือด้วยนะว่านี่ใช่โทรศัพท์มันหรือเปล่า เพื่อนมึงใช้ไอโฟนสีดำไม่ใช่หรอ ถามใจตัวเองดู อีพวกฮอบบิท"
"ชานยอล....มันไม่จริงใช่มั้ยมึง" ลู่หานหันไปถามทั้งๆที่หน้าตัวเองยังเหวออยู่
"มันเป็นไปแล้วมึง" ชานยอลตอบ
"ม่ายยยยย น้องแบคของพี่หาน ฮึก " ทำหน้าร้องไห้แบบโอเวอร์แอคติ้งสุด
~~~ Sugar Yes, please
Won't you come and put it down on me~~~
เสียงเพลง Sugar ของ Maroon 5 ดังขึ้นจากไอโฟนในมือของชานยอล อ่า...เบอร์เขานี่นา แสดงว่าแบคฮยอนคงไม่มีเรียนแล้วสินะ
"ฮัลโหล"
"ชานยอล เสร็จแล้วนะ ให้รอที่ไหน"
"มึงจะมาหากูที่ตึกหรือว่าให้กูไปรับ"
"มึงสะดวกป่ะละ ถ้างั้นกูจะได้เดินไปหามึงเอง"
"เอางั้นก็ได้" แต่ก็ยังไม่ตัดสายหรอกนะ เดี๋ยวมันหลง
'น้องแบคฮยอนน่ารักจังเลยนะครับ' เสียงผู้ชายที่ไหนลอดมาในโทรศัพท์วะ ?
'เอ่อ...'
'มาทำไรตึกนี้อ่ะ พี่เดินไปส่งมั้ยครับคนสวย?'
'ไม่เป็นไร'
'มาๆ เดี๋ยวหลงนะ ฮ่าๆ'
'ปล่อยมือผมนะ !!'
เห้ย ใครมาทำไรมันอ่ะ ?
"ฮัลโหลชานยอล กูอยู่ชั้นสามอ่ะ ขึ้นไม่ได้ คนล้อมเต็มเลย มึงมาช่วยกูก่อนนะ " แบคฮยอนยกโทรศัพท์หาชานยอลที่ยังไม่ได้ตัดสายไป
"เออ มึงรอข้างล่างนะ" พูดจบก็รีบวิ่งลงบันได้ไปโดยไม่สนใจมนุษย์เบ้าหน้าดีทั้งสี่ที่นั่งงงอยู่สักนิด
"มึง มันรีบไปไหนวะ" ลู่หานถาม
"กูเห็นมันคิ้วขมวดลงไปอ่ะ" คริสบอก
"ตามไปสิวะ มันจะไปมีเรื่องกะใครรึเปล่าเนี่ย" มินซอกพูดพร้อมวิ่งตามชานยอลไปเหมือนกัน
"อีจ๊อกกก รอกูด้วย" ลู่หานและคริสนี่วิ่งไม่ทันเลย
Baekhyun Part
อ่า ให้ตายเถอะ ผมเริ่มรำคาญกับหนังหน้าที่ดีกว่าชะนีของตัวเองแล้วนะ ดูสิ พวกนี้มันมองผมเหมือนจะข่มขืนเลยอ่ะ
"ชานยอล ถึงไหนแล้ว กูกลัว" ยกโทรศัพท์หาชานยอลไปด้วย
"ใกล้แล้ว กูกำลังวิ่งลงไป" พร้อมเสียงตึกๆๆเหมือนกำลังวิ่งลงมาด้วย
"แบคฮยอน !!" เสียงชานยอลนี่ แบคฮยอนหันขวับแล้ววิ่งเข้าหาทันที
"ไหน ใครทำอะไรมึง ? " ชานยอลดึงแบคฮยอนมาใกล้แล้วเอาแขนยาวๆพาดบ่าของคนตัวเล็กพร้อมกับกวาดสายตาไปมองรอบๆหาคนที่มาเต๊าะแบคฮยอน
"คนนั้น" เเล้วบุ้ยหน้าไปทางไอ้หน้าเถื่อนๆที่กำลังมองอยู่
"หึ..." หัวเราะเสียงร้ายๆแล้วทำท่าจะผละออกจากแบคฮยอนเดินไปทางมัน
"ชานยอล ไม่เอาดิ " แบคฮยอนรีบดึงชายเสื้อร่างสูงเอาไว้ แล้วส่ายหน้ารัวๆเพื่อให้รู้ว่าไม่ควรมีเรื่องตอนนี้
"แต่มันจะเต๊าะมึงนะ"
"ช่างแม่งมันดิ พอๆ ไปเรียนต่อเหอะ" แล้วเอามือข้างที่ว่างไปเกาะเอวของชานยอลพร้อมกับดันให้ขึ้นไปชั้นบน
- ตัดภาพมาที่เดอะแก๊งค์ -
"มึง แฮ่กๆ มันไปไหนแล้ววะ ?" คริสถามหลังจากที่วิ่งตามลงมาแบบไม่ลืมหูลืมตา
"ไม่ ... แฮ่กๆ รู้ว่ะ " ลู่หานพูดต่อ
"ทะ...ทำไมไม่มีคนเลยวะ แฮ่กๆ" มินซอกสมทบ
"มึงโทรถามมันดิ๊" ลู่หานแนะนำ มินซอกจึงต่อสายไปหาชานยอลทันที
"ฮัลโหลครับ" เสียงใครอ่ะ หวานจัง
"นั่นใครอ่ะ ? " มินซอกกรอกเสียงลงไป
"แบคฮยอนครับ พี่มินซอกมีอะไรหรือเปล่า ?"
"ไม่ๆ ตอนนี้น้องแบคอยู่กับชานยอลมั้ย"
"อยู่ครับ"
"อยู่ที่ไหนอ่ะ ?"
"ตอนนี้หรอฮะ อ่า...ชานยอล ตอนนี้เราอยู่ที่ไหนกัน.... ' ชั้นหก ' ... ครับ ชั้นหกฮะพี่มินซอก ห้องเรียนพี่ชานยอลน่ะ"
"ฮะ ? ชั้นหก ? "
"ครับ"
"โอเค งั้นแค่นี้แหละครับ ฝากบอกชานยอลด้วยนะ"
"อะไรหรอครับ"
"ไอ้สัด แค่นี้แหละน้องแบค"
"เอ่อ..ฮะ" แล้วตัดสายไป
มินซอกหันมาหาเพื่อนต่างไซส์ของตัวเอง ก่อนจะถามขึ้นมาว่า
"พวกมึง ตอนนี้เราอยู่ชั้นไหน ? "
"อืม...ชั้นสองน่ะ" คริสตอบ
"ฮะ ชั้นสอง อีชานยอลมันอยู่ชั้นหกเเล้วนะ" มินซอกโวยวาย
"แล้วมึงวิ่งมาไม่ดูอะไรเลยรึไงวะ" ลู่หานถาม
"ก็...กลัวมันจะมีเรื่องอ่ะ เลยตั้งหน้าตั้งตาวิ่งอย่างเดียว"
"มึง ลิฟต์ชั้นนี้มีสองตัว อีกตัวนึงปิด อีกตัวนึงเสีย"
คริสบอก
"งั้น...แสดงว่า..."
"เราต้องเดินขึ้นชั้นหกครับอีจ๊อก อีเพื่อนนรก สัด !!!!! " โดนพวกมันรุมด่าก่อนจะเดินหนีไปทางบันได
"รอเค้าด้วยสิเพื่อนๆ" ต้องอ้อนฮะงานนี้
"หุบปากเเล้วเดินมาเงียบๆนะคิมมินซอก !! "
ฮึกกกก ไม่เจ็บอย่างจ๊อกใครจะเข้าจายยย // ปาดน้ำตาแรง
~~~~ช่วงไรท์เตอร์พบประชาชน~~~~
โอ้ยยยย เหนื่อยฉัดๆ นี่แต่งสดๆเลยเนี่ย ผิดบ้างอะไรบ้างไม่ว่ากันนะที่รัก ตาลายมาก แล้วข้างบ้านกูเปิดกาโวอีก ทำไงล่ะ เต้นสิคะงานนี้ 5555555 เออ ไม่มีอะไรหรอก แต่น่าจะมีคนสงสัยใช่ป่ะว่านานะทำไมมาแค่ตอนแรก บอกเลยค่ะว่านางมีบทแน่นอน เยอะด้วย แต่จะบทอะไรนี่ต้องรอนะ . ยิ้มอ่อน
ฝากเม้นนิดนึงได้มั้ยล่ะ TT ใจร้ายกันจัง ไม่มีคอมเม้นเลย ฮึก
ข้องใจอะไรเมนชั่นเด้งมานะเบ้บ @tanyaaa2001
เลิฟยูวเอวี่บอเดร้รรร ❤
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น