[FIC EXO] ขัดใจ (chanbaek)

ลำดับตอนที่ #6 : •●ขัดใจ●• Chapter 5

Chapter 5





 

"อย่าลืมไปแจกการ์ดบ้าน 'นานะ' ล่ะ J"

 

"มึงจะทำไมอ่ะ ? " ชานยอลถามแล้วเลิกคิ้วใส่ คิดว่าเท่มากหรอ ?

 

"เอ้า ก็กูอยากชวนไปอ่ะ ผิดหรอ" ร่างเล็กพูดแล้วทำหน้าบึ้งใส่ ขอแค่นี้ไม่ได้ไงวะ  

"เออ เเล้วแต่เลยครับน้องแบค" 

 

"ไปกันเถอะ อยากไปแจกใจจะขาดละ" 

 

- บ้านคุณคิม -

 

ติ๊ง

 

ชานยอลกับแบคฮยอนยืนกดกริ่งทางเข้าของบ้านขนาดใหญ่ที่ทางเข้านี่อย่างกะถนนใหญ่ อะไรจะขนาดนั้นวุ้ย

 

"ครับๆ มาแล้วครับ" ทางเข้าเผยให้เห็นร่างเล็กๆของลูกเจ้าของบ้านที่กำลังวิ่งมาแบบโครตตั้งใจมาก

 

"เฮลโล่วอีจ๊อกเพื่อนรัก" ชานยอลพูดพร้อมกับผลักประตูที่มินซอกเปิดมาพอดี

 

"มึงมาทำไมเนี่ย" มินซอกทำหน้าเพลียใส่ชานยอลแล้วหันกลับเข้าบ้านทันที ที่ไม่ชวนเข้าบ้านเพราะชานยอลมันสถุนพอที่จะเดินเข้ามาเองโดยไม่ต้องเอ่ยปากด้วยซ้ำ

 

"เอ่อ...พะ...พี่มินซอกครับ พอดีผมมาแจกการ์ดให้คุณคิมน่ะฮะ" แบคฮยอนค่อยๆโผล่หัวตัวเองออกมาจากหลังของชานยอล แล้วพูดแบบกล้าๆกลัวๆ เพราะเหมือนพี่มินซอกจะอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่

 

"น้องแบคฮยอนนนนน มาได้ยังไงครับ วันนี้แต่งตัวน่ารักจังเลย ร้อนมั้ย เข้าบ้านกันดีกว่า ไปเร็วๆเดี๋ยวพี่พาไป" มินซอกที่เห็นแบคฮยอนมาด้วยจึงรีบสาวเท้ามาหาคนตัวเล็กแล้วจับมือพากันเดินเข้าบ้าน
 

"อ้าว อีจ๊อก กูล่ะ กูล่าาาา !!! "  โดยไม่สนใจชานยอลที่ยืนโวยวายอยู่กลางทางเลยซักนิดนึง 

 

- ในบ้าน -

 

"จ๊อก กูคงอยู่ได้ไม่นานนะ เดี๋ยวต้องไปแจกที่อื่นอีก" ชานยอลบอกเพื่อนคัวเล็กที่กำลังทำท่าจะไปสั่งอาหารมื้อกลางวันมากินด้วยกัน

 

"อ้าวหรอ กูก็อยู่คนเดียวอีกดิเนี่ย โห่" มินซอกพูดออกมาแล้วทำหน้าหงอยๆ

 

"เออน่า เดี๋ยวมะรืนก็เจอกันเเล้วป่ะ มึงจะดราม่าทำหอยอัลไล" มือใหญ่ตบเข้ากลางเหม่งของเพื่อนรักแล้วพูด 

 

"เออ จะไปกันยังล่ะ" มินซอกถาม

 

"อ่ะ การ์ด ตอนเช้าหมั้น ตอนเย็นกินเลี้ยง" ชานยอลบอกแล้วยื่นการ์ดแต่งงานลายดอกกุหลาบสีชมพูสลับขาวไปให้

 

"อ๋อ โอเคได้ แล้วพวกลู่หานรู้ยัง?"

 

"ยัง กูมาบอกมึงคนแรก เนี่ยว่าจะไปบ้านคริสต่อ แล้วค่อยไปบ้านลู่ ที่เหลือก็ให้แม่กูแจกเองละกัน กูขี้เกียจ" 

 

"มึงนี่มันมึงจริงๆเลยชานยอล เฮ้อ..งานตัวเองแท้ๆ ไปๆ เดี๋ยวไม่ทัน " มินซอกส่ายหัวทำหน้าเอือมใส่เพื่อนตัวสูงของตัวเองเเล้วดันหลังให้มันออกไปสักที

 

"เออ กูไปจริงๆแล้วนะ" ชานยอลหันมาลาเพื่อนรักของตัวเองก่อนจะเดินออกไปเเต่ก็ต้องหยุดรออีพยูนอีก รู้ว่าอ้วนแล้วเดินก็ช้าก็ยังจะลีลา

 

"ไปแล้วนะฮะพี่มินซอก บ๊ายบาย" แบคฮยอนก็ลาเสต็ปเดิม เอียงคอโบกมือแล้วยิ้มหวานให้ ไม่เห็นมีไรดีเลย ทำไมเพื่อนเขาถึงชอบมันกันจังวะ 

 

- บ้านผู้การอู๋ -

 

"สวัสดีครับคุณลุง ผมมาแจกการ์ดฮะ แล้วคริสอยู่มั้ยครับ?" ชานยอลเปิดประตูไปในห้องทำงานของเพื่อนพ่อทันทีเมื่อเลขาของเจ้าของบ้านอนุญาติ 

 

"อ้าว  ชานยอล คริสมันไม่อยู่ลูก ไปไหนไม่รู้" 

ผู้การอู๋เงยหน้าจากการเช็ดปืนของตัวเองแล้วตอบเพื่อนลูกชายไป

 

"อ๋อ ฮะ งั้นผมไปก่อนนะครับ" ชานยอลโค้งลากำลังจะเดินออกแต่ทว่ามีเสียงของผู้การอู๋ขัดขึ้นก่อน

 

"แล้วเจ้าสาวเราน่ะคนไหนล่ะหืม ? " 

 

"อ๋อ รอสักครู่นะครับ" ชานยอลพูดเเล้วชะโงกหน้าไปทางประตูเพื่อเรียกอีอ้วนที่ยืนหน้ามึนไม่กล้าเข้ามา

 "แบค มานี่หน่อย คุณลุงเขายากเจอ"

 

"อ่า สวัสดีฮะ" แบคฮยอนเข้ามาแล้วโค้งให้ผู้ใหญ่เก้าสิบองศาแล้วตบท้ายด้วยรอยยิ้มน่ารักเหมือนเดิม

 

"อ่า น่ารักนะเรา ฮ่าๆ" นายตำรวจใหญ่แซวคนตัวเล็กด้วยสีหน้ายิ้มๆ

 

"ขอบคุณฮะ เดี๋ยวผมขอตัวไปแจกที่อื่นก่อนนะครับ" แบคฮยอนเอ่ยลาแบบสุภาพแล้วโค้งให้ผู้ใหญ่อีกครั้งนึง

 

"ผมคงต้องไปแล้ว เจอกันในงานนะครับคุณลุง" ชานยอลบอกโค้งลามั่ง คุณลุงพยักหน้าให้ จึงเดินตามแบคฮยอนไป

 

- บ้านนายพลลู่ -

 

"คุณน้าฮะ ผมมาแจกการ์ดครับ" ชานยอลโค้งให้คุณหญิงของบ้านแล้วยื่นกาณ์ดให้ 

 

"อ๋อ ชานยอลจะไปหาหนูลู่มั้ยคะ อยู่บนห้องน่ะ"

 

"ครับ ขออนุญาตินะครับ" เเล้วจูงมือแบคฮยอนเข้าไปที่ห้องของลู่หานทันที

 

แกร๊ก

 

ขานยอลเปิดประตูเข้าไปโดยไม่เคาะหรือส่งสัญญาณให้คนข้างในรู้ว่าตัวเองมาสักนิด แล้วดึงแบคฮยอนให้ตามมาเหมือนเดิม

 

สิ้งแกที่แบคฮยอนเห็นคือห้องกว้างๆ ที่มีเตียงนอนสีขาว ตู้เสื้อผ้าสีขาว เฟอร์นิเจอร์ทุกอย่างเป็นสีขาวหมด จะเว้นก็แต่ผนังห้องที่เป็นสี....เอ่อ....สีชมพู หันไปอีกด้านนึงก็เห็นตู้กระจกใสที่ข้างในมีตุ๊กตาคิตตี้เต็มไปหมด 

 

โอ้โห เนี่ยอ่ะนะ ห้องของหนูลู่คนแมน 

 

"ลู่หาน" ชานยอลเรียกร่างเล็กๆของเพื่อนที่นอนจมอยู่กับโต๊ะคอมทั้งๆที่ของกินก็เต็มมือไปหมด ภาพนี้มันเหมืนเด็กผู้หญิงโดนพี่ชายปลุกเลยแหละ ก็ดูสิ พอชานยอลสะกิด พี่ลู่หานก็ทำเสียงง้องแง้งๆใส่ แถมยังปัดมือออกอีก น่ารักจัง พี่ลู่หานเหมือนตุ๊กตาเลย

 

"แดกมันเลยมั้ยมองขนาดนี้" ชานยอลพูดแล้วเอาขามาดันสะโพกแบคฮยอนออก

 

"งื้มมมม" ขนตายาวๆของลู่หานกระพริบปริบๆแล้วค่อยๆลืมขึ้นมา พอเห็นว่าเป็นชานยอลก็โวยวายทันที

"เห้ย มาได้ไงอ่ะ แล้วมึงมาคนเดียวหรอ มายังไง น้องแบคล่ะ มามั้ย " ลู่หานรัวคำถามใส่เพื่อนที่ยืนคิ้วขมวดอยู่

 

 

"เนี่ย อยู่ข้างหลังกูเนี่ย" แล้วดึงคอเสื้อแบคฮยอนให้ออกมาหาลู่หาน

 

"มึงปล่อยน้องเลยนะอียักษ์ อย่าเอามืออันหยาบกร้านของมึงมาแตะตัวเบบี๋กูเด็ดขาด" ลู่หานพูดแล้ววางขนมในมือก่อนจะดึงตัวแบคฮยอนไปกอด ทำเหมือนตัวเองปกผ้องน้องได้ ทั้งๆที่จริงเเล้วมันเหมือน....อ่า....คู่เลสเบี้ยนมากกว่านะ 

 

"เกินไปอีลู่เกินไป กูหมั่น" ชานยอลพูดแล้วเบ้ปากใส่อีเพื่อนหน้าสวยของตัวเองที่ริอาจจะมาทำตัวแมน

 

"ชานยอล เดี๋ยวนะ...ตอนมึงดึงคอเสื้อนอกอ่ะ เหมือนกูเห็นอะไรแวบๆ" ลู่หานพูดแล้วพยายามหาสิ่งที่ตัวเองเห็นแถวๆ ลำคอของแบคฮยอน  โดนไม่มองสีหน้าตื่นๆของคนสองคนที่ยืนนิ่งเลยซักนิด "เห้ย !!! รอยดูดนี่ อีชานยอล มึงขืนใจน้องใช่มั้ย เลวมาก มาให้กูตบทีนึงเลย" ลู่หานหันไปโวยวายใส่ชานยอลแล้วหันมากอดแบคฮยอนแน่น

"ไม่เป็นไรนะน้องแบค ถึงน้องจะผ่านผู้ชายมาแล้ว พี่ลู่ก็รับด้ายยย ฮึก" พร้อมใส่เสียงสะอื้นไปอีก ทำเอาแบคฮยอนไม่รู้จะเขินหรือขำก่อนดี 

 

"เอ่อ..พี่ลู่ฮะ แบค...หะ..หายใจไม่ออก แค่กๆ" ก่อนที่สงครามจะเกิดเสียงเล็กๆของคนที่อยู่ในอ้อมกอดของอีคิตตี้ก็ดังขึ้นก่อน

 

"อุ๊ย พี่ขอโทษนะ เจ็บมั้ยๆ" ลู่หานพูดแล้วเอามือเล็กๆของตัวเองหมุนตัวของแบคฮยอนไปมา

 

"ไม่เป็นไรฮะ" แบคฮยอนส่ายหน้าแล้วยิ้มหวานให้

 

"งื้อออ น้องแบคอย่ามายิ้มแบบนี้สิ พี่จะลัลลาย" พี่ลู่หานพูดเล่นเสียงตรงคำท้ายเเล้วทำท่าเขินตัวบิดไปแล้ว

 

"โว๊ะ ไปแล้วๆ กลับๆ เหนื่อย" อยู่ๆชานยอลก็โพล่งขึ้นมา ทำเอาทั้งลู่หานและน้องบี๋ของตัวเองตกใจไปตามๆกัน

 

"พี่ลูฮะ แบคกลับก่อนนะ เดี๋ยวมาหาใหม่"

 

"ค้าบบบบบ"ลู่หานเอ่ยรับคำเสียงหวานก่อนจะยืดตัวเล็กๆของตัวเองไปจุ๊บแก้มนิ่มๆของน้องบี๋ทันที
 

มั้วะ~
 

 "บ๊ายบายนะน้องบี๋" แล้วยกมือโบกลาก่อนจะหันกลับไปกัดหมอนให้กับความฟินที่ได้จุ๊บแก้มของน้องแบคฮยอน

.

.

.

.

.

.

.

.

.

 

ถึงแม้จะไม่ได้ทำเหมือนอีชานยอลก็เถอะ โอ้ย อิจฉาโว้ยยยยยยยยยย TT



- ระหว่างทางกลับบ้าน -

 "แล้วมึงจะไปปะเนี่ยบ้านนานะอ่ะชานยอล" 

"ไม่อยากไปแล้วว่ะ ขี้เกียจ"

"กลับบ้านเลยใช่มั้ย"

"คงงั้นอ่ะ ค่อยให้แม่ไปแจกเอา วันนี้เหนื่อย"

 

แล้วทั้งคู่ก็กลับบ้านเลย ส่วนนานะก็รอแม่ไปแจกละกัน วันนี้ขอลาละกัน เหนื่อยสัดๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

- ก่อนวันแต่งงานหนึ่งวัน -
 

 

"ชานยอล วันนี้ไม่ต้องไปโรงเรียนนะ ไปเอาชุดที่ร้านแล้วพาน้องไปมาร์กหน้าที่ร้านสปา เสร็จแล้วพาน้องไปเลือกรองเท้าใหม่นะ อ้อ ! อีกอย่างนึง แม่สั่งสร้อยจี้เพชรให้แกกับน้องคนละอัน ไปเอาด้วย ที่ร้านเดิมนั่นแหละ และก็........" อีกสารพัดที่คุณนายปาร์คนึกขึ้นมาได้แล้วบอกกับลูกชายตัวเองและว่าที่ลูกสะใภ้ที่จะกลายมาเป็นคนตระกูลปาร์คในอีกไม่นาน

 

"ไปได้แล้วลูก เดี๋ยวสายนะ" คุณนายปาร์คพูดประโยคสุดท้ายแล้วดันหลังลูกชายตัวเองให้ออกจากบ้านทันที

 

 

ห้าง Cnt

 

"แบค มึงจำได้ป่ะว่าวันนี้ต้องทำอะไรมั่ง กูอื้อไปหมดเลยว่ะ" ชานยอลเอ่ยพร้อมก้มหน้าไปถามอีแบคฮยานที่ยืนขึ้นอืดอยู่

 

"อ่า มีไปเอาชุด เอาสร้อย สปา รองเท้า แค่นี้มั้งวะ" แบคฮยอนตอบแบบไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ ก็เมื่อเช้าคุณนายปาร์คนางเล่นแรปใส่ขนาดนั้น แถมเพิ่งตื่นด้วย ผมนี่งงเลยครัช

 

"โอเค ไปเอาชุด" ชานยอลพูดแล้วเดินนำแบคฮยอนไปที่ร้านชุดทันที แล้วเดินไปเอาของต่อตามแพลนของคุณนายปาร์คจนครบ ทีนี้ก็เหลือแต่พาอีพยูนไปสปาเเล้วสินะ

 

"จะบำรุงทำไมนักหนาก็ไม่รู้ ไม่ได้ทำให้เบ้าหน้ามึงดีขึ้นมาหรอก ขัดไปเถอะ ไขมันเกาะหมดแล้วมั้ง เหนียงออกแล้วน่ะ" ชานยอลเดินไปแขวะอีอ้วนข้างๆตัวเองไปด้วย

 

เพี๊ยะ 

 

 

ส่งผลให้มือเรียวกว่าผู้หญิงของคนที่โดนแขวะอยู่ไม่สุข เส้นกระตุกไปโดนอีตัวสูงปากหมาจนหน้าสั่นไปทีเดียว

 

"ถึงแล้ว หุบปากเงียบๆ หรือไม่ก็ไปลากไก่ไปกินในน้ำให้ปากไม่ว่างซะนะ" แบคฮยอนเอ่ยเสียงเรียบๆเเล้วเดินเชิดไปที่เคาท์เตอร์  ปล่อยให้ชานยอลยืนนิ่งอยู่กับคำด่าของตัวเองไปเกือบนาที

 

 

 

Chanyeol Part

 

อะไรวะ ? ตัวอะไรมันลากไก่ลงไปกินในน้ำอ่ะ ? อีอ้วนด่าอะไรก็ไม่รู้ นี่งงนะเนี่ย

 

 มือใหญ่ๆของชานยอลพิมพ์ยุกยิกๆไปในแอพสนทนาชื่อดังทันที ก็ข้องอ่ะ

 

Real_Pcy  : เซฮุน

 

Oohsehun : ว่า

 

Real_Pcy : เคยโดนด่าแบบแปลกๆป่ะ แบบจะด่าแล้วยังเสือกให้ไปหาความหมายเองอีกอ่ะ

 

Oohsehun : ไม่ต้องอ้อมค้อม ลีลากูโทรไปด่าเเน่

 

Real_Pcy : อีอ้วนมันด่ากูอ่ะ บอกให้กูลากไก่ลงไปกินในน้ำถ้าปากว่าง.... คือไรวะ ?

 

Oohsehun : มึงเคยมีกิ๊กเป็นเด็กคณะสัตวแพทย์ศาสตร์ป่ะ

 

Real_Pcy  : มีน้องเจนนี่ใส่กระโปรงสั้นๆอ่ะ

 

Oohsehun : ไปถามน้องเขาเอานะพี่ชาย  น่าจะอธิบายได้ดีกว่ากู

 

ชานยอลปิดหน้าต่างแชทนั้นแล้วเลื่อนหารายชื่อน้องเจนนี่ทันที

 

Real_Pcy : น้องเจนนี่ครับ พี่ขอรบกวนไรหน่อยดิ

 

JennyP : ว่างเสมอค่ะ

 

Real_Pcy :  แบบว่า ถ้าเราโดนด่าว่าให้ลากไก่ลงไปกินในน้ำถ้าปากว่างนี่เขาหมายความว่าไงอ่ะ ที่น้องเรียนมีแบบนี้ป่ะ

 

JennyP :  ถ้าตามตรรกะนะคะ จะมีสัตว์ชนิดนึงที่ชอบอยู่ในน้ำ แล้วกินเนื้อสัตว์เป็นอาหาร แล้วชอบไปกินในน้ำนี่เรียกว่าเอลิเกเตอร์ค่ะ 

 

Real_Pcy : งงอ่ะ

 

JennyP : เรียกสั้นๆแถวบ้านเราก็เหี้ยอ่ะค่ะ

 

Real_Pcy : ครับ ขอบคุณนะ

 

 

 

เหี้ยอ่ะ

 

เหี้ย !!

 

โอ้โหกูนี่แทบลุกไปเปิดห้องที่อีอ้วนสปาอยู่เลยครับ แหมอีนี่จะด่ากูทั้งทีต้องมีตรรกะส้นตีนไรให้มากมาย เดี๋ยวกูจะคำนวณแคลคูลัสมาด่ามึง อีพยูนน้ำจืด !!!!!

 

 

End Chanyeol Part

 

- ครึ่งชั่วโมงผ่านไป -

 

ประตูก็เปิดออกพร้อมกับร่างเล็กๆของแบคฮยอนที่ตอนนี้หน้าขาวใสแถมอมชมพูอีก ยิ่งทำให้เหมือนหมูไปใหญ่

 

"อ้าว นี่ก็นึกว่าจะไปหาไก่แดกซะละ" 

 

"เจอหน้าก็ปากหมาใส่เลยเนอะ" แบคฮยอนไม่ทำท่าทีอะไรเพียวแค่ยักไหล่แล้วเดินออกมาทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

- วันแต่งงาน -

 

 

"ชานยอล น้องเรียบร้อยหรือยัง"

 

คุณนายปาร์คที่กำลังวิ่งวุ่นในงานใหญ่ๆ หันมาถามลูกชายตัวเองที่ตอนนี้อยู่ชุดสูทสีดำผูกโบว์กระต่ายพร้อมกับกางเกงสแลคสีดำ มันอาจจะเป็นชุดธรรมดาๆ แต่พอปาร์คชานยอลใส่เท่านั้นแหละ ทำไมถึงเหมือนกับนายแบบที่มาจากฝั่งยุโรปยังไงอย่างงั้น

 

"เรียบร้อยแล้ว แม่ไปรับแขกเลยเดี๋ยวผมไปหาแบคฮยอนก่อน" ชานยอลพูดแล้วสาวท้าวยาวๆไปทางห้องแต่งตัวของแบคฮยอนทันที

 

"แบค เสร็จยังเนี่ย จะไปรับแขกละ....แล้ว" ชานยอลเสียงกระตุก


... ก็วันนี้แบคฮยอนสวยมากเลยแหละ นี่ยอมรับเลย..

 

    ร่างเล็กในชุดสูทสีขาวขลิบทอง มีหูกระต่ายผูกคอเหมือนชานยอล แต่เป็นสีขาว ผมถูกเซ็ทให้ลงมาปรกหน้าผาก ดวงตาที่แต่ก่อนเรียวเล็กแทบไม่เห็นเวลายิ้ม ตอนนี้ถูกแต่งแต้มไปด้วยอายไลน์เนอร์ พร้อมกับทาอายแชโดว์สีมุขออกน้ำตาลเข้มประกายทองให้ดูเฉี่ยวไปอีก นัยน์ตาที่เคยเป็นสีดำกลายเป็นสีออกเทาประกายๆ ปากบางๆที่เคยด่าเขาถูกทาไปด้วยลิปกลอส ทำให้เป็นสีออกแดงๆและดูฉ่ำเข้าไปอีก

 

มาดนางพญามาเต็มมากอ่ะ โห.....

 

"เจ้าบ่าวคะ พาน้องออกไปเลยค่ะ" ชานยอลหลุดออกจากความคิดของตัวเองเมื่อมีเสียงผู้หญิงคนนึงดังเข้ามา

 

"อ๋อ ครับๆ" รับคำเเล้วเอื้อมมือไปจับกับมือเล็กๆของคนตรงหน้าที่ตอนนี้มีแหวนทองคำขาวประดับอยู่ เหมือนกันกับเขา

 

 

 

ชานยอลเดินจับมือกับแบคฮยอนมาตลอดทาง ขณะที่กำลังจะก้าวลงบันไดก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นซะก่อน

 

"พี่ชานยอลคะ" ทั้งสองคนหันกลับไปมองว่าใครเป็นคนเรียก

 

"ห้ะ....อ่า ครับ" ชานยอลถึงกับสะดุ้งเลย ก็มือเขากับแบคฮยอนที่จับกันอยู่เนี่ย อยู่ดีๆก็มีแรงบีบเพิ่มขึ้นมาซะอย่างงั้น ใครซะล่ะครับ ก็อีอ้วนนั่นแหละ  

 

"เดี๋ยวนี้หันมาชอบแบบนี้แล้วหรอคะ ? " เธอพูดแล้วทำสีหน้าแบบแหยงๆใส่แบคฮยอน

 

"คือ...." ขณะที่ชานยอลกำลังอธิบาย เสียงของแบคฮยอนก็แทรกขึ้นมาอีก นี่กะจะไม่ให้กูพูดเลยหรอวะ 

 

"ไม่รู้นะครับว่าคุณไปเก็บกดมาจากไหน พวกผมก็รู้อยู่เเล้วนะฮะว่าแบบนี้มันไม่ใช่สิ่งที่ธรรมชาติสร้างมา แต่คุณลองคิดสิครับ ถ้าคุณเป็นชานยอลแล้วมีผู้หญิงโรคจิตมาตามรังควานเเบบนี้คุณจะเอาเป็นเเม่ของลูกหรอครับ   ? " 

 

"แต่ว่าพี่ชานยอลเคยชอบผู้ยะ...."

 

"ใช่ครับพี่ชานยอลเคยชอบผู้หญิง และตอนนี้ก็อาจจะยังชอบอยู่ถ้าไม่มาเจอผู้หญิงอย่างคุณ คิดดูสิครับว่าคุณมีดีกว่าผมแค่ไหน หน้าอก ทรวดทรงรูปร่าง คุณมีเหนือผมทั้งหมด แต่ก็นะ สวยซะเปล่าแต่ไร้สมอง ถ้าคุณดีจริงพี่ชานยอลคงไม่ทิ้งมาหาผู้ชายด้วยกันเองหรอกมั้งครับ  ถามใจตัวเองดูนะว่าผู้ชายเขาหนีมาได้กันเองขนาดนี้แล้ว คุณไม่อายหรอครับ ถ้าอายก็กลับไปลดความหนาของหน้าตัวเองหน่อยเถอะฮะ จะได้ไม่เป็นภาระของโลกที่อาจจะมีชะนีแก่ขึ้นคานเยอะถ้ามีพวกคุณอยู่ อ้อ ! แล้วก็ที่อยู่ตรงหลังประตูน่ะ ออกมาได้แล้วครับ ผมไม่ได้มาคนเดียว เดินมากับชานยอล จะมาตบก็มาครับ อ๊ะเดี๋ยววววว ขอบอกหน่อยนะ ผู้นำที่จะมาตบผมเนี่ย ตอนมาหาชานยอลคนเดียวมาอ่อยเขาล่ะทำได้ แต่จะมาตบผมคนเดียวแค่นี้ถึงกับต้องยกพวกมาเลยหรอ สรุปจะเป็นชะนีหรือหมาลอบกัดก็เลือกมาสักอย่างเถอะครับ คุณนานะ  "
 

โห นี่หายใจทันได้ไงวะ แรปด่าขนาดนี้ เก่งมากไปเดบิวต์เถอะ

 

"แบคฮยอน ไปก่อน ค่อยมาตบ แขกรอเยอะ งานจบค่อยนัดกันนอกรอบนะ" ชานยอลพูดแล้วทำท่าจะดึงแขนแบคฮยอนแต่ถูกเจ้าตัวปัดออกเเล้วเอามือของชานยอลไปโอบเอวของตัวเองแทน

 

"แปปนึงนะฮะที่รัก อ๋อ แต่ถ้าจะมาป่วนในงานล่ะก็นะ คุณเห็นนั่นมั้ย" แบคฮยอนหันหลังกลับมาแล้วชี้ไปทางเค้กเกือบแปดชั้นให้กลุ่มชะนีดู

 

"อยากลองหมักผมด้วยเค้กแต่งงานมั้ยครับ ผมสามารถนะ จะได้ซึมจากเส้นผมไปสู่หัวสมองว่าคนคนนี้แต่งงานแล้ว ถึงคนของผมจะเล่นด้วยแต่ยังไงสถานะคุณมันก็ได้แค่ชู้นะครับ แต่ถ้าจะลองก็ตามมา" พูดแล้ววิ้งค์ใส่ทีนึงแล้วเดินไปให้ชานยอลโอบเอวต่อ เดินเข้างานทันที

 

"เอาไงดีนานะ" ซึลจีเพื่อนของนานะที่เดินออกมาจากหลังประตูพร้อมผู้หญิงอีกเกือบแปดคน

 

"ไม่เอาไง กลับก่อน ฉันไม่ยอมแค่นี้แน่" นานะ เดินกระทืบเท้าด้วยความหงุดหงิดออกไปทันที

 

 

 

 

พิธีแต่งงานของทั้งคู่เป็นไปอย่างราบรื่นตั้งแต่เช้าจนถึงช่วงกลางคืน จนตอนนี้เหลือแค่บ่าวสาวและเพื่อนๆของทั้งคู่ที่รอส่งตัวเข้าหอเท่านั้น 

 

"รักกันนานๆนะลูก หนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัยกัน"

 

 ผู้ใหญ่ทุกท่านก็อวยพรแนวนี้หมด พออวยพรเสร็จก็ค่อยๆทยอยไปพักผ่อนกัน เหลือเพียงเพื่อนชานยอลเท่านั้น

 

"ชานยอล พรุ่งนี้ไปม.นะ อย่าหักโหม เดี๋ยวน้องไม่สบาย" ใสๆเคลือบความจังไรแบบนี้ต้องอีจ๊อกฮะ

 

"กูจะแอบฟังเสียงหน้าห้องนี่แหละ เผื่อมึงจะทำอะไรเบบี๋กู" จังไรกว่าคงจะเป็นลู่หาน

 

"อ่ะชานยอล ในกล่องนี้มีเทียน โซ่ แส้ ชุดตำรวจอยู่ เต็มที่เลยมึง สงสารน้องมั่งนะ อย่ารุนแรง" จังไรสุดคงจะไม่พ้นอีคริส

 

"อีพวกนี้ ไปๆ กูเหนื่อยละ จะนอน"

 

ชานยอลพูดเเล้วจะหมุนตัวเข้าห้องพร้อมแบคฮยอนที่หน้าแดงเพราะคำพูดของเพื่อนๆของชานยอล

 

"แบคฮยอน เดี๋ยว แฮ่กๆๆ" แต่เสียงหวานใสของใครบางคนก็ดังขึ้นมาก่อน

 

"อ่าว อี้ชิง" แบคฮยอนทักเพื่อนตัวเล็กของตัวเองทันที

 

"อ่ะ เราเอามาให้ เป็นสร้อยข้อมือคู่อ่ะ เราออกแบบเองเลยนะ เป็นของขวัญวันแต่งงาน " แล้วยื่นกล่องคริสตัลให้แบคฮยอนที่ยิ้มให้อยู่

 

"ขอบคุณนะครับ" ชานยอลเอ่ยบอก

 

"ฮะ ไปก่อนนะครับ รักกันนานๆน้า" อี้ชิงพูดพร้อมโบกมือบ๊ายบายเพื่อนแล้ววิ่งไปทันที

 

"น้องแบค เพื่อนน่ารักจัง ชื่ออะไรอ่ะ " คริสคุยกับแบคฮยอนแต่ตาหลับมองไปที่แผ้นหลังเล็กๆที่กำลังวิ่งไปซะงั้น

 

"อ่า ชื่ออี้ชิงฮะ เอาเบอร์มั้ย"

 

"เอาๆๆๆๆ"

 

"นี่ครับ" แบคฮยอนยื่นมือถือให้คริสเมมเบอร์อี้ชิงก่อนจะรอรับโทรศัพท์คืนเเล้วหันหลังเข้าห้องทันที เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

- พรมหน้าห้อง -
 

"โอ้ยยย น้องอี้ชิงของพี่คริส น่ารักจังเลย" แล้วเดินไปยิ้มไปเหมือนคนบ้าเลยแฮะ

 

 

"จ๊อก มันเป็นไรอ่ะ" ลู่หานสะกิดเพื่อนตัวเองให้มองไปทางคริสที่มโนอะไรอยู่ไม่รู้

 

"มันเป็นบ้าปะมึง?"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

♡Talk♡

เกรดออกวันนี้ ลดด้วย ฮืออออ จาก 3.85 เหลือ 3.81 น้ำตาจะไหลลงแม่น้ำโขง จริงๆจะไม่อัพ จะดราม่าเรื่องเกรด แต่เห็นเม้นแล้วชื่นใจ คึกเลย 555555 ขอบคุณมากนะสำหรับคนที่ติดตามเรามาตั้งแต่ฟิคเรื่องแรกของเรา รักพวกเธอมากเลยนะรู้ยัง จะแฟนฟิคเก่าหรือไม่นี่ก็รักหมดแหละ เลิฟฟฟ

 

ปล.เออไรท์ชื่อแตงกวานะ เรียกชื่อเฉยๆก็พอ อายุสิบสี่  เป็นน้องหลายคนเลยดิเนี่ย 555555

พวกเราไม่ใช่ไรท์เตอร์กับรีดเดอร์ พวกเราคือพี่น้องกันเนอะ เย้ๆ   

 

ปล.2 ขอโทษนะสำหรับฮฮ. ไว้ตอนหน้าละกัน ถถถถ

 

ปล.3 ตอนหน้าเข้าหอนะเอ้อออ

ปล.4 เจอคำผิดมาบอกด้วยนะที่รักกก
 

 

ฝากเม้นก็พอละ  แค่นี้ก็รักจะตายอยู่แล้ววว