คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : ตอนที่ 21 : มินจีครับ มินโฮขอโทษนะ
กลับมาที่ปัจจุบัน...//
“ เดี๋ยวบ่ายนี้ไปห้องสมุดกันนะซังอา ฉันว่าจะไปหาหนังสืออ่านสอบน่ะ” ฉันบอกโซดาหลังจากที่เรากินข้าวกลางวันกันเสร็จแล้ว อิ่มชะมัด
“ ได้ๆ มินโฮกับซึงโจจะไปด้วยกันไหม” ซังอาหันไปถามคนที่กำลังรีบเก็บของ
“ เรามีนัดที่สนามบาสแล้ว” ซึงโจตอบ
“ อ้าว วันนี้มีแข่งเหรอ?”
“ ก็ไม่เชิง แค่มินฮยอกมันโดนรุ่นน้องท้าน่ะก็เลยต้องไปช่วย”
“ ท้า? แย่งหญิงกันอีกแล้วใช่ไหม?”
“ อืม”
“ ไปดูด้วยดิ อยากเห็นรุ่นน้องคนนั้นอ่ะ”
“ จะไปก็ไป” ซึงโจพูดจบก็รีบลุกออกไปเลย มินโฮเองก็รีบไปเหมือนกัน
“ ไปเถอะ เธอยังไม่เคยเห็นสองคนนี้เลยบาสใช่ไหม” ฉันพยักหน้า
“ โชคดีนะที่วันนี้เธอได้ดู” ซังอารีบ(วิ่ง)ตามซึงโจออกมาจากโรงอาหารมาที่โรงยิมทันที นั่นไง ฉันเห็นทีมที่ท้าซึงโจแล้ว ดูท่าจะเป็นพวกที่เล่นสตรีทบาสนั่นแหละ ดูเกเรเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน
“ วันนี้แข่งแบบสตรีทเหรอเนี่ย น่าดูแฮะ” ซังอาพูดแล้วรีบเดินไปนั่งในที่นั่งบนอัฒจันทร์ มินโฮกับซึงโจ (ที่เปลี่ยนชุดแล้ว) กำลังคุยอะไรกันสักอย่างกับมินฮยอก
“ ฉันได้ยินมาว่ามินโฮเคยแข่งบาสแย่งสาวด้วย” ฉันหันไปถามซังอาที่กำลังจ้องไปที่สนาม เธอตั้งใจกับการดูมาก
“ อื้อ แย่งพี่ซอนฮวาน่ะ แต่ดูเหมือนตอนนี้เค้าสองคนจะเป็นพี่น้องกันแล้วนะ”
“ แข่งคราวนั้นเธอได้ดูรึป่าว”
“ ฉันจะพลาดแมทสำคัญแบบนั้นได้ยังไงล่ะ ฉันนั่งแถววีไอพีเลยเถอะ”
“ เป็นยังไงล่ะ”
“ ชเวมินโฮชนะขาดลอย เก่งไหมล่ะเพื่อนฉัน”
“ หรอ ^__^” ฉันยิ้ม ยิ้มทำไม? ช่างเถอะๆ ไม่ว่าฉันจะยิ้มด้วยสาเหตุอะไรแต่เราสนใจกับเกมส์ที่กำลังจะเริ่มในสนามดีกว่า วันนี้คนไม่เยอะเลย คงจะไม่ใช่แมทใหญ่ล่ะมั้ง ก็แค่แข่งบาสแย่งสาว เท่ตายเหอะ
ที่มินโฮ ซึงโจ และมินอยอกจะเล่นวันนี้คือสตรีทบาสแบบ 3 on 3 ก็คือเล่นกันครึ่งสนาม มีผู้เล่นทีมละ 3 คน โดยทีมเอก็คือมินโฮ ซึงโจ และมินฮยอกและทีมบีก็คือรุ่นน้องสามคนนั้น (ซังอาบอกว่ามาจากคณะนิเทศฯ) เล่นเกมส์ละ 20 นาที คะแนนจะต่างจากบาสทั่วไปหนึ่งคะแนน คือถ้าชู้ตลูก 3 แต้ม จะได้ 2 แต้น และถ้าชู้ตลูก 2 แต้ม จะได้ 1 แต้ม
“ เกมส์จะเริ่มแล้ว” ดูซังอาจะลุ้นมากกว่าฉันอีก มินฮยอกหน้าตาเคร่งเครียดมาก ส่วนมินโฮกับซึงโจ สองคนนั้นทำท่าสบายสุดๆ หลังจากโยนเหรียญว่าทีมไหนจะได้เริ่มก่อนแล้ว หกคนสองทีมก็เริ่มปะทะกัน รุ่นน้องพวกนั้นตัวพอๆกับทีมเพื่อนฉันเลย ดูฝีมือก็คงสูสีกันด้วยแหละ ผลัดกันรุกผลัดกันล้ม สนุกกว่าดูบาสทั่วไปอีก
“ ดูนั่นๆ มินฮยอกมันจะชู้ตลูกสามแต้มแล้ว” ซังอาชี้ให้ฉันดูมินฮยอกที่กำลังจะชู้ตลูกสามแต้ม เข้าไปง่ายดายจริงๆ พวกฝีมือนักกีฬามหา’ลัยก็งี้แหละ
“ ไม่ได้เห็นมินโฮเล่นสตรีทบาสนานแล้วนะเนี่ย เพื่อนฉันเท่สุดยอด”
“ แสดงว่ามินโฮก็เคยเล่นสตรีทบาสมาน่ะเหรอ”
“ ก็ประมาณนั้น ก่อนเดบิวต์เจ้านั่นเป็นตัวเด่นในสนามสตรีทน่ะ แต่พอเดบิวต์ก็เหมือนจะงานเยอะเลยไม่ค่อยได้ไปที่สนาม”
“ หรอ” ฉันหันไปดูมินโฮที่กำลังวิ่งแย่งลูกกับอีกทีมอยู่ ลีลาใช่ย่อยล่ะตานี่น่ะ
“ เธอว่าทีมของมินฮยอกจะชนะไหม”
“ แน่นอนสิ” ไม่นานเวลาการแข่งก็หมดลง และผลคือทีมของมินฮยอกชนะ คะแนนห่างกันแค่สองคะแนนเอง อืม ทีมนั้นก็สุดยอดแฮะ
“ มาด้วยเหรอ” ฉันกับซังอาลงไปหามินโฮกับซึงโจที่เดินเข้ามาข้างสนามด้วยสภาพเหงื่อเต็มตัว
“ ซังอาชวนมาน่ะ” ฉันตอบมินโฮ ตานั่นกระตุกยิ้มก่อนจะเดินเข้าไปในห้องพักนักกีฬา
“ ซังอา เดี๋ยวไปเจอกันที่ห้องสมุดนะ เดี๋ยวเปลี่ยนชุดแล้วจะตามไป”
“ โอเค” ซังอารับคำซึงโจแล้วพาฉันออกจากยิมมาที่ห้องสมุด ฟ้าครึ้มๆนะ ฝนจะตกเหรอ?
“ รีบไปห้องสมุดเถอะ เกิดฝนเทลงมาแล้วจะเปียกเอานะ” ฉันกับซังอารีบวิ่งมาที่ห้องสมุดก่อนจะเข้าไปหาที่นั่งว่างๆ แต่ก็นะ ใกล้สอบแบบนี้ใครก็มาห้องสมุดกันทั้งนั้นแหละ
“ ไม่มีที่นั่งเลย”
“ นั่นสิ เอายังไงดีล่ะ”
“ ไปชั้นสองไหม?” งงใช่ไหม? คือห้องสมุดของมหา’ลัยนี้เป็นตึกน่ะ มีสองชั้น แต่ส่วนใหญ่ฉันจะนั่งอยู่ชั้นแรก ขี้เกียจขึ้นไปข้างบน
“ ลองไปดูก็ได้” ฉันกับซังอาจำเป็นต้องเดินขึ้นบันไดไปชั้นสอง และนั่นแหละ ที่เต็มไม่ต่างอะไรจากชั้นแรกเลย
“ เฮ้! โซดา” ฉันหันไปและพบว่าพี่ซอนฮวากำลังโบกมือเรียกฉัน
“ ไปหาออนนี่กันเถอะ” ฉันจูงซังอามาที่โต๊ะของพี่ซอนฮวา มีเพื่อนพี่ซอนฮวาอีกสองคน ฉันเลยขอแจมนั่งด้วย ฮ่ะๆ โต๊ะนี้นั่งได้เยอะดีนะ เป็นโต๊ะที่ใหญ่ที่สุดแล้วมั้ง
“ มาอ่านหนังสือสอบกันเหรอ” พี่ซอนฮวาถามพลางยิ้มให้
“ ค่ะ นี่ซังอาเพื่อนฉันค่ะ” ฉันแนะนำ สองสาวทักทายกันนิดหน่อยก่อนที่ฉันและซังอาจะขอตัวไปหาหนังสือของตัวเอง กลับมาที่โต๊ะอีกทีซึงโจกับมินโฮก็มาแล้ว
“ อ้าว มากันแล้วเหรอ”
“ อื้อ ซังอาล่ะ?” ซึงโจถาม
“ หาหนังสืออยู่มั้ง” ซึงโจพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าไปในชั้นหนังสือ ฉันที่กำลังจะนั่งลงอ่านหนังสือก็ถูกมินโฮดึงมือเอาไว้
“ อะไรของนาย”
“ ไปหาหนังสือเป็นเพื่อนหน่อยสิ”
“ นายก็ไปเองดิ”
“ ฉันหาไม่เจอ” ...ได้ข่าวว่านายยังไม่ได้เริ่มหาเลยนะชเวมินโฮ
“ เออๆ” แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไปกับเขา
“ ฉันมีอะไรมาบอกเธอ” มินโฮที่กำลังหาหนังสืออยู่ข้างฉันพูดขึ้นมาลอยๆทำเอาฉันที่ไม่ได้ฟังถึงกับงง บอกอะไร?
“ พี่มีโซกับพี่อนยูทะเลาะกัน ดูท่าจะหายโกรธกันยากด้วย”
“ หา?? พวกเค้าโกรธกันเรื่องอะไร แล้วๆ พี่อนยูเป็นยังไงบ้าง พี่เค้าโอเคใช่ไหม เค้าไม่เป็นไรใช่ไหม?”
“ .......”
“ ฉันถามเนี่ย นายได้ยินไหม? พี่อนยูไม่เป็นไรใช่ไหม?”
“ .......”
“ มินโฮ!”
“ ฉันโกหก...” อะไรนะ หมอนี่โกหกงั้นเหรอ??
“ โกหก?”
“ แค่อยากพิสูจน์อะไรบางอย่างน่ะ และฉันก็รู้แล้ว”
“ เล่นบ้าอะไรของนายเนี่ย สนุกรึไง”
“ เฮ้ๆ อย่างอนสิ ขอโทษก็ได้ แต่เธออย่าโกรธฉันนะ”
“ แล้วมันน่าโกรธไหมล่ะมินโฮ นายเอาความรู้สึกของฉันมาล้อเล่นได้ยังไง ตลกมากนักรึไง”
“ มินจีครับ มินโฮขอโทษนะ” ฉันอึ้งเมื่อมินโฮจับมือฉันแล้วจ้องเข้ามาในดวงตาของฉันพร้อมกับเอ่ยประโยคขอโทษน่ารักๆแบบนั้น แล้วฉันจะโกรธหมอนี่ลงได้ยังไง
“ .......”
“ นะ มินจีหายโกรธมินโฮนะครับ” ฉันจะละลายแล้วววว~~
“ เออๆ ไม่โกรธก็ได้ แต่ทีหลังอย่าเล่นแบบนี้อีกนะ ฉันไม่ชอบ”
“ อื้ม จะไม่ทำอีกแล้ว” มินโฮยิ้มแล้วหันไปหาหนังสือต่อ บ้าๆ ฉันเขินตานี่เนี่ยนะ หน้าแดงทำไมเนี่ยโซดา บ้าไปแล้ววว~!!!
“ หาเจอรึยัง”
“ อืมๆ เจอแล้ว” ฉันกับมินโฮเดินกลับมาที่โต๊ะและพบว่ากระเป๋าของซังอากับซึงโจหายไปแล้ว สองคนนี้ไปไหนกัน
“ เพื่อนของโซดาบอกว่าจะกลับไปจัดการงานน่ะ ก็เลยกลับไปกับประธานก่อน” พี่ซอนฮวาบอกฉัน อีกแล้วเหรอ ฉันต้องกลับคนเดียวอีกแล้วใช่ไหม
“ งั้นเธอก็กลับบ้านคนเดียวอ่ะดิ”
“ คงงั้น”
“ ไปที่หอพักกัน” มินโฮเอ่ยชวน ไปหอพักตานี่อีกแล้ว
“ ไม่อ่ะ กลัวทำจานแตกอีก”
“ งั้น...ฉันไปบ้านเธอนะ”
“ ไม่เอา เดี๋ยวพ่อว่า”
“ แล้วจะเอายังไง”
“ แยกย้ายกันกลับไง จบ!”
“ ไม่จบ ฉันอยากให้เธอติวหนังสือให้นี่นา”
“ อืม งั้นเสาร์-อาทิตย์เจอกันที่บ้านฉันแล้วกัน เอาแบบนี้น่าจะดีที่สุดนะ” ฉันสรุปแล้วเริ่มอ่านหนังสือทันที ขืนพูดกับหมอนี่มากๆ มองหน้ากันมากๆ ฉันได้ละลายพอดีสิ
ความคิดเห็น