[Fic Inazuma Go Galaxy] (-////-) RyugelXGandares

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

RYUGEL X GANDARES 

YAOIนะค่ะ
ย้ำว่าขาวเมะค่ะ ใครไม่ชอบ(X)




เกิดจากแรงปราถนาล้วนๆ =.,= ฟินเองไรเองคิดเองมโนนิสัยเองแม่ม

ทาสึไม่ได้แต่งดีเยี่ยมอัลไลแต่แต่งด้วยใจ //หล่อเลย
 

cinnamon

เนื้อเรื่อง

Ryugel X Gandares
//ย้ำว่าขาวเมะนะ
Pg : 13
นิสัยอาจไม่ตรงนะเพราะมันเป็นจินตนาการของเราล้วนๆ =.,=

"ริวเกลบ้าที่สุดเลยยย!!~"

 "กันดาเรสนั้นแหละ! เอาแต่ใจอยู่เรื่อย!"

เสียงทะเลาะที่ดังขึ้นของสองฝาแฝด ต่างคนก็ไม่มีใครยอมใครคนน้องก็เอาแต่ใจคนพี่ก็มีเหตุผล

"ฮืออ..ไม่รู้ด้วยแล้ว!" กันดาเรสเมื่อเถียงพี่ชายฝาแฝดไม่ขึ้น น้ำตาคลอโมโหตวาดริวเกลไปทีก่อนจะเดินหนีออกไปจากห้อง

 "เดี๋ยวสิกันดาเรส!..โธ่เวัย.." ร่างสูงพยายามร้องห้ามเพื่อรั้งน้องชายของตนไว้แต่ไม่ทันซะแล้ว..

ปึง!!

ร่างเล็กกระแทกประตูด้วยความฉุนเฉียวราวกับเด็กๆ ก่อนจะค่อยๆทรุดร่างลงเอาหลังพิงประตูพลางเอาใบหน้าหวานซุกกับเข่าของตน น้ำตายังคงคลออยู่ที่ดวงตาคู่กลมนั้นริมฝีปากขยับบ่นพึมพำ

 "ริวเกลบ้าที่สุดเลย..ฮือ..พูดอะไรไปก็ว่าทุกที..ฮึก"

“กันดาเรส..”

เสียงๆหนึ่งดังมาจากอีกฟากของประตูทำเอาร่างบางเจ้าของชื่อสะดุ้งเฮือกเสียงของริวเกล..  กันดาเรสเช็ดน้ำตาที่คลออยู่ออกไปเขาไม่อยากให้อีกฝ่ายเห็นว่าเขาร้องไห้..

“กันดาเรส..ยังโกรธอยู่เหรอ?..” ริวเกลที่อยู่อีกฝั่งของประตูเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่หารู้ไม่ว่ามันแฝงไปด้วยความกังวลใจ..เขาเป็นห่วงกันดาเรส..

“ยังจะถามอีกเหรอ ริวเกลบ้า! ฮึก..” ร่างบางตะโกนตอบอีกฝ่ายกลับไป โดยไม่รู้ตัวเลยว่าไปเผลอสะอื้นให้อีกฝ่ายได้ยินเสียแล้ว..

“!..กันดาเรสนายร้องไห้เหรอ!?”  ร่างสูงร้องถามทันควันที่ได้ยินเสียงสะอื้นนั้น..นี่เป็นสิ่งที่เขากลัวที่สุด..

“ป!..เปล่าซะหน่อย!”  แต่ร่างบางกลับบ่ายเบี่ยงไม่ยอมรับ

“โกหก..นายโกหกฉันสินะ!..เสียงนายร้องไห้อยู่ชัดๆ! กันดาเรส!”  น้ำเสียงของอีกฝ่ายดูน่ากลัวและดุดันขึ้นพร้อมเอามือทุบประตูอย่างแรง ทำให้ร่างบางผงะก้าวถอยหลังโดยไม่ได้ตั้งใจ

“......”

“…ริวเกล..?” เมื่ออีกฟากของประตูเงียบไป..ร่างบางจึงเอ่ยเรียกชื่อของพี่ชาย..แต่ก็ไม่มีเสียงใดๆตอบกลับมา...

ปึงงง! โครม!..

“!!?” เสียงออกแรงทีบประตูอย่างแรง กันดาเรสสะดุ้งตกใจบานประตูล้มลงสู่พื้นเผยให้เห็นร่างสูงผมสีขาวสะอาดผู้เป็นคนพังประตู  ริเวเกลจ้องมองน้องชายฝาแฝดของตนด้วยสายตาเย็นเหยียบก่อนจะค่อยๆเดินเข้ามาหาอีกฝ่าย

‘น่ากลัวอ่ะ..’ กันดาเรสคิดในใจหลับตาปี๋พร้อมกายที่สั่นราวลูกนก..

..ทว่าสัมผัสนั้นได้รุนแรงอย่างที่คิด ร่างสูงเอื้อมมือไปลูบใบหน้าของร่างบางด้วยสัมผัสที่อ่อนโยน ลูบจากแก้มขาวเนียนขึ้นไปยังดวงสีม่วงไวโอเล็ต ค่อยๆปาดน้ำตาของร่างบางออกอย่างทะนุถนอม..ทำเอาคนตัวเล็กเงยหน้ามองพี่ชายด้วยความงุนงงใบหน้าที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ..

“ริว..เกล..?”

“ฉันขอโทษนะ..ฉันจะไม่ว่านายอีกแล้ว..เพราะฉะนั้นอย่าร้องไห้เลยนะ..ขอโทษ..” ริวเกลย้ำคำขอโทษอีกครั้งพลางจดจ้องไปที่อีกฝ่าย มือทั้งสองข้างยังคงสัมผัสอยู่ที่ใบหน้าของร่างบาง

“..ฉันไม่โกรธริวเกลแล้วก็ได้!..แต่ริวเกลอย่าทำหน้าเศร้าแบบนั้นสิ”

“ไม่โกรธแล้วจริงนะ?..” ร่างสูงถามย้ำเพื่อความมั่นใจ

“อือ!” (O-O)(_ _) (O-O) )) อีกฝ่ายพยักหน้า

“ดีใจจัง..” ริวเกลคลี่ยิ้มอย่างโล่งใจก่อนจะก้มลงขโมยหอมแก้มน้องชายขี้งอนของตน

จุ๊บ!

ฉ่า..(//เสียงหน้าร้อน >////<)

“ริวเกลบ้า!..”


................................................(The End)...................................................................


นิสัยอาจไม่ตรงนะเพราะมันเป็นจินตนาการของเราล้วนๆ
สั้นๆแต่ด้วยใจ อิอิ >//////<
ชอบคู่นี้ //ทาสึเป็นประเภทชอบแหวกแนว -__- คนอื่นจิ้นขาวเคะเราจิ้นขาวเมะ ดำเคะไปซ้าาา
สาเหตุที่ขาวเมะ พี่แกยิ้มแล้วดูโฮกกว่าสุขุมใจเย็น นิสัยก็เหมือนฉลาดกว่า //เราชอบเคะโง่ใจร้อนอ่าา