ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : น้อยใจ
หิสาวผิวาวอมมพูในุเรสสีาว ำลัเินเ้ามาในห้อทำานอปราา้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ปราานึไม่ถึว่าเอเธออี เธอืออลิส หิสาวที่เป็นรัแรอเา อลิสและเาพบันที่อเมริา ระหว่าที่เาไปเรียน่อ เธอเป็นนที่อัธยาศัยี และเ้าับทุนไ้่าย เาและอลิสบหาูใัน เธอห่วใยวามรู้สึอเาอยู่เสมอ ไม่เยทำให้เาเสียใ
หลัาที่เาพบว่าใอเาไ้มอบให้พีรวัสแล้ว เาัสินใบอเลิับอลิส เธอเสียใมาและเมื่อเธอรู้สาเหุ เธอ็ยัเป็นอลิสนเิมนที่เ้าใเา เธอไม่โรธเา และยัอวยพรเาให้สมหวัับวามรั
" อลิส " ปราายิ้ม แล้วลุาเ้าอี้และเินเ้าไปหาอลิส อลิสเินมาหยุรหน้าปราา ปราาึเธอเ้ามา
ออย่าที่เยทำประำ อลิสยมือึ้นมาออบ ปราาไม่หลเหลือวามรัใร่่ออลิสแบบเิู้สาวแล้ว เามีเพียวามเอ็นูอลิสแบบน้อสาว
" อลิส มาถึนานรึยั ทำไมไม่โทรหาพี่ " ปราาุมมือออลิสแล้วพาเธอมานั่ที่โฟา อลิสวาระเป๋าถือไว้้าัว านั้นเธอ็หยิบอฝาที่เธอนำมาให้ปราา เป็นน้ำหอมแบรน์ัาอเมริา ออมาาประเป๋า
" อลิสเพิ่มาถึเมื่อเ้าะ นี่อฝาอพี่สิ่ะ อลิสื้อมาฝา " อลิสยื่นน้ำหอมให้ปราา ปราารับน้ำหอมมา เาแะล่อแล้วเอาน้ำหอมออมาีบริเว้อมือ านั้น็ย้อมือึ้นมามลิ่น แล้วเา็ยิ้มออมา
" ไม่น่าเื่อว่าเรายัำไ้ว่าพี่อบลิ่นนี้ วามริไม่เห็น้อมีอฝาเลยนะ " ปราาพูพร้อมับยีผมออลิส
อลิสเอาหัวพิไหล่อปราา แล้วพู
" อฝานี่ไม่ไ้ให้ฟรีนะะ อลิสื้อมาเพื่อแลับที่พั่าหา " ปราาหัวเราะเสียั พร้อมับยีผมออลิส
อลิสรีบปัป้อมือที่ประทุษร้ายทรผมอเธอ ทำให้เิสรามนาย่อม และเสียหัวเราะสอเสียที่ัประสานัน
พีรวัสที่เปิประูเ้ามาพบภาพที่ทำให้ิใอเาสั่นไหว ปราาและผู้หินนั้นำลัหยอล้อันอย่าสนุสนาน
" เอ่อ........... ผมอโทษรับ " พีรวัสำลัหันหลัลับเพื่อะออาห้อ ็มีมือมาึเาไว้่อน พีรวัสหันลับไปมอเป็นมืออเ้าอห้อ
" อย่าเพิ่ไปสิ พี่มีนอยาแนะนำให้ริสรู้ั " ปราาพู้วยน้ำเสียอ่อนโยน ะที่มือยัไม่ปล่อยา้อมืออเา พีรวัสใ้มืออี้าพยายามแะมืออปราาออ เสียแ่ว่าเ้าอมือมอเา้วยแววาุ ทำให้เาหยุพยายามแะมือนั้นออ
" ็แนะนำไปสิ ไม่เห็น้อับมือเลย " พีรวัสพูเสียเบาให้พอไ้ยินันแ่สอน พร้อมับทำหน้าอ ปราาส่สายาหยอเหย้า แ่มืออปราายัุมมืออพีรวัส
ปราาูมืออพีรวัสมาหาอลิส ะที่หิสาวนั่อยู่บนโฟา อลิสมอพฤิรรมอนสอนอย่าไม่พอใ เธอลับมาเพื่อทวปราาืน ไม่ไ้มาเพื่อรับวามผิหวัลับไป
" ริส นี่อลิส " ปราาพูับพีรวัส
" สวัสีรับ " พีรวัสยิ้มให้อลิส อลิสยิ้มอบพีรวัส
" อลิส นี่ริส ภรรยาอพี่ " ปราาพู้วยเสียหนัแน่น พร้อมับโอบเอวอพีรวัสเ้ามาหาัว และระิบประโยสุท้าย้าๆหูอพีรวัส พีรวัส้อนใส่ปราาโยที่หน้าแล่ำ
" สวัสี่ะ " อลิสยิ้มให้พีรวัส ทั้ที่ภายในใร้อนั่ไฟเผา เธอะไม่ยอมเป็นมารร้ายในสายาอปราา อนที่ปราาอเลิับเธอ เธอไม่ไ้รู้สึเสียใอะไรมามาย วามริแล้วเธอบ้อนอยู่ับนัธุรินหนึ่ แล้วเหมือนรรมามสนอเธอ เมื่อนัธุรินนั้นเห็นเธอเป็นเพียที่ระบายอารม์ อนนี้เธอึหวนลับมาหาปราาผู้ายที่แสนี ถึแม้อนนี้หัวใอปราาะอยู่ับนอื่น เธอ็ะแย่ืนมา
" อลิสะอยู่ไทยี่วันล่ะ " ปราาเอี่ยวหน้ามาถามอลิสที่นั่อยู่รเบาะหลั พีรวัสนั่มอทิวทัศน์้าทา อลิสยิ้มให้ปราา่อนอบ
" ประมา 1 อาทิย์ะ พี่สิะไล่อลิสไปไหนะ " อลิสพู้วยน้ำเสียเิเหย้าปราา ปราาอมยิ้มให้อลิส
" เปล่า พี่แ่เป็นห่วเรานะ สุภาพอเราไม่่อยี " ปราาพู อลิสยิ้มอย่าผู้มีัย เธอมั่นใว่าปราายัเหลือวามรู้สึีๆให้เธอบ้า พีรวัสเริ่มทำัวไม่ถู
" พี่สิ นั่นร้านที่เยพาอลิสมาทานอาหารใ่มั้ยะ " อลิสี้ไปยัร้าน้าทาให้ปราาู เป็นร้านเล็ๆ บรรยาาศอบอุ่น ประับ้วยไฟสีสวย ปราาหันไปมอและยิ้มว้าให้อลิส
" ใ่ แ่ว่าอนนี้มันเปลี่ยนไปมาแล้ว ไม่มีพนัานเสิร์ฟที่ท่าทาแปลๆแล้ว " ปราาพู้วยน้ำเสียอารม์ี
" อลิสยัำไ้เลยะ เาอบรายารอาหารผิ ทุรั้ที่เรามาิน แล้วเรา็ไ้ินฟรีทุรั้ เพราะเ้าอร้านอยาแสวามรับผิอบ " อลิสพู ปราาพยัหน้าอย่าเห็น้วย พีรวัสเริ่มรู้สึเหมือนัวเอเป็นส่วนเิน พีรวัสเม้มปาและเบือนหน้าไปมอทิวทัศน์้าๆทา เสียารสนทนาันอปราาและอลิสยัำเนินไปเรื่อยๆ
เมื่อรถอภายในบริเวหน้าบ้าน ปราาลรถแล้วเินไปเปิประูให้อลิส และเาเินอ้อมรถมาเพื่อะเปิประูให้
พีรวัส หาแ่พีรวัสเปิลมา่อนแล้ว อลิสเินมบริเวและยิ้มว้าออมาเมื่อเห็นสวนอุหลาบสีส้ม
" พี่สิ ปลูอุหลาบสีส้มที่อลิสเยบอให้พี่ปลูเหรอะ " อลิสพู้วยน้ำเสียเบิบาน ปราาอยาะอบปิเสธ ว่าริๆแล้วเาปลูให้นน่ารั้าๆเา่าหา แ่ลัวอลิสะเสียหน้า เาึไม่ปิเสธออไป และไม่ไ้อบรับ พีรวัสมอหน้าปราา ปราาไม่ไ้อบปิเสธ พีรวัสรู้สึผิหวั เพราะในใลึๆแล้วเาอยาให้ปราาปลูให้เา
อลิสนั่้าสระว่ายน้ำ รอปราาที่ึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า พีรวัสเินเ้ามาพร้อมับานนมีบุ้ เาวาลบนโ๊ะ อลิสยิ้มและเธอเริ่มิแผนำัพีรวัสไ้แล้ว
" นมีบนี่ ริสทำเอเลยเหรอ " อลิสถามอย่านอัธยาศัยี พีรวัสพยัหน้า
" รับ เมื่อ่อนผมเยทำายรับ ุอลิสลอิมูสิรับ " พีรวัสพูเื้อเิ
" ่ะ " อลิสินเ้าไปำแร เธอรู้สึถึวามผิปิอร่าายทันที ผิวอเธอเริ่มเห่อแ เธอเริ่มันที่บริเวแน และมีผื่นึ้นเล็น้อย พีรวัสมอ้วยวามใ เ้ารีบเินเ้าไปหาอลิส ที่ันไม่มีทีท่าว่าะหยุ
" ุอลิสเป็นอะไรรับ " พีรวัสถามอย่าร้อนรน เาลัวว่ามันอาะมาานมีบอเา อลิสยัไม่ทันไ้อบ ปราาที่เพิ่เินเ้ามา เาเห็นผื่นที่ึ้นามัวออลิส เ้าใรีบเินเ้าหาอลิสและับแนออลิสมาสำรว
" อลิสเิอะไรึ้น " ปราาถาม อลิสยิ้ม เป็นไปามแผนอเธอ ถึแม้ว่าอา้อเสี่ยับีวิัวเอเธอ็ยอม เธอแพ้อาหารทะเลทุนิ แ่เธอเลือที่ะไม่บอพีรวัส เธออยาให้ปราาสนใเธอ และทำให้พีรวัสเห็นว่าปราาห่วใยเธอ
" อลิสินนมีบุ้เ้าไป่ะ อลิสบอริสแล้วว่าอลิสแพ้อาหารทะเล แ่ริส็ะยั้นะยอ อลิสลัวริสะเสียใ ็เลยินเ้าไป่ะ " อลิสพู้วยน้ำเสียอ่อน พีรวัสมออลิสอย่าไม่เ้าใ อลิสยัไม่บอเาเรื่อที่เธอแพ้อาหารทะเล แล้วเธอะโหปราาเพื่ออะไร ปราามอเา้วยแววาุ แล้วุมมืออพีรวัสเ้าไปในบ้าน
" ริสวรรู้ไว้ว่าอลิสแพ้อาหารทะเลทุนิ และถ้าอลิสพูอะไรริส้อเื่ออลิส " ปราาไม่ถามเาัำว่าอลิสพูริหรือไม่ ปราาเื่ออลิสเ็มร้อย
" แล้วถ้าผมบอว่าอลิสไม่ไ้บอผมเรื่อเธอแพ้อาหารทะเลุะเื่อผมมั้ย " พีรวัสพู้วยน้ำเสียเบาหวิว และมอปราา้วยสายาอวามเห็นใ
" อลิสะโหทำไม พี่รู้ัเธอี เธอไม่ใ่นแบบนั้น " ปราาอบอย่าไม่ลัเล เามั่นใว่าเารู้ัอลิสี พีรวัสมอปราา้วยแววาัพ้อ ปราารู้ัอลิสี แ่ปราาไม่รู้ัเา
" รับ ผมะเื่อทุอย่าทีุ่อลิสพู " พีรวัสไม่อยาะพูับปราามาว่านี้ เพราะมันยิ่ทำให้เาเสียใ
พีรวัสถือนมอุ่นมาให้อลิส เาแ่อยาุยเรื่อที่เา้าาใเมื่ออนบ่าย ว่าอลิสะใส่วามเาเพื่ออะไร ในเมื่อเาไม่เยทำอะไรให้อลิส
" ุอลิสผมมีเรื่ออยาุยับุ " อลิสำลัอ่านนิยสาร เยหน้าึ้นมอเา แล้วยิ้ม ึ่เป็นรอยยิ้มที่พีรวัสิว่ามันน่าลัวสำหรับเา อลิสวานิยสารลแล้วเินเ้ามาหาเา
" เรื่อที่ันใส่ร้ายนายนะเหรอ " พีรวัสพยัหน้า อลิสยิ้มมุมปา พีรวัสมออย่าไม่เื่อสายา หิสาวทีู่เหมือนะใสื่อที่เธอสร้าึ้นมานทุนเื่อสนิท ธาุแท้อเธอน่าลัวริๆ
" ็ันอยาให้นายับพี่สิทะเลาะัน็แ่นั้น " อลิส้วยน้ำเสียเรียบเย พีรวัสมออลิส้วยวามไม่เ้าใ เาไปทำอะไรให้อลิส
" ุทำไปเพื่ออะไร ในเมื่อเราไม่เยมีเรื่ออะไรัน " พีรวัสถามในสิ่ที่สสัย อลิสหันลับมา้อหน้าเา้วยสายาเรี้ยวรา
" เพราะนายแย่พี่สิไป พี่สิวระเป็นอัน " อลิสะโนใส่หน้าพีรวัส อย่าับนวบุมัวเอไม่ไ้ มืออเธอสั่น้วยวามโรธ
" อลิส ุำลัเ้าใผิ " พีรวัสแ้ในสิ่ที่อลิสเ้าใผิ อลิสเินมาใล้ผม แล้วทำในสิ่ที่ผมไม่าิว่าะเอในีวิริ เหุารนี้วรเิึ้นในละรไม่ใ่ีวิริ
" หยุ ทำเสแสร้ ทำไร้เียสาะที " อลิสะอผม เธอว้าแ้วนมแล้วสาใส่มือผม มัน้ำลรที่ผมโนน้ำร้อนลวเมื่ออนบ่าย ผมรู้สึแสบ อลิสเหลือบไปเห็นปราาำลัเินเ้ามา เธอเทนมในแ้วที่มันเหลือไม่ถึรึ่แ้วลบนมือัวเอ และโยนนมแ้วไปบนพื้น เพล้! พร้อมับร้อเสียั พีรวัสมอเธอ้วยแววาใ ที่เห็นเธอทำร้ายัวเอ แล้วพีรวัส็เ้าใเมื่อปราาเินเ้ามา
" โอ้ย " อลิสร้อออมาพร้อมับุมมืออัวเอ ปราาเินมาอย่าเร่รีบเมื่อไ้ยินเสียร้อออลิส ปราาประอมือออลิสึ้นมา แล้วสำรว อลิสยิ้มที่มุมปา และส่สายอย่าผู้นะมาให้พีรวัส พีรวัสมออลิสอย่าไม่เ้าใ เพื่อให้ไ้ปราาเธอยอมทำร้ายัวเอไ้นานี้
" เิอะไรึ้น " ปราาหันไปถามพีรวัสอย่า้อารำอบ พีรวัสำลัะอบแ่ถูอลิสแย่อบ
" ริสหึพี่สิับอลิสะ เาอยาให้อลิสออไปาที่นี่ อลิสอธิบาย แ่ริสไม่พอใเาเลยสานมใส่อลิสะ พี่สิอย่าโรธริสเลยนะะ " ปราาหันไปมอพีรวัส้วยสายาเรี้ยวรา เาอบให้พีรวัสหึเา แ่เาไม่อบให้พีรวัสทำร้ายร่าายนอื่น ปราาระาแนพีรวัส แล้วพูเสียั
" อโทษอลิสะ " ปราาบีบแนอพีรวัสแน่น พีรวัสเ็บน้อนิ่วหน้า พีรวัสมอปราา้วยสายาัพ้อ ปราาไม่ถามเาสัำ ปราาเื่อแ่ำออลิส
" ไม่ ผมไม่ไ้ทำอะไรผิ " พีรวัสอบ้วยน้ำเสียแ็ร้าว
" พี่บอให้อโทษ " ปราาระแทเสีย้วยอารม์ุนเียว และมอนในอ้อมแน ปราาเห็นน้ำาอพีรวัสรื่นึ้นและ่อยๆไหลออมา นัยน์าหวานายัถึวามเ็บปว ใอปราาอ่อนยวบ เาไม่อยาเห็นพีรวัสร้อไห้ ะไม่อโทษ เา็ไม่ว่าอะไรแล้ว
" ไม่ ไม่ ไม่ ผมะไม่อโทษอะไรทั้นั้น " พีรวัสพูน้ำานอหน้า และมอปราา้วยแววาัพ้อ เาไม่เ้าใว่าทำไมปราาเื่อว่าเาเป็นนแบบนั้น หรือเป็นเพราะรับัาปราาทำให้เปราาเื่อแบบนั้น พีรวัสผลัปราาออ แล้ววิ่ึ้นไปบนห้อนอน เาไม่อยาให้ปราาเห็นน้ำาอเา เาไม่อยาให้ใรเห็นว่าเาอ่อนแอ ปราามอามร่าเล็ที่วิ่ออไป เาทำให้พีรวัสเสียใอีแล้ว
พีรวัสวิ่เ้าไปในห้อนอน เาปิประู แล้วนั่พิประู น้ำาอเายัไหลออมา เามอมือที่เริ่มเห่อแมาึ้น เาใ้มือป้อปาัวเอเพื่อลั้นเสียสะอื้น และเมื่อเาทนไม่ไหว พีรวัส็ร้อไห้ออมาอย่าสุลั้น พีรวัสไม่อยาให้ลูไ้ยินเสียเาร้อไห้ เพราะลูๆอเานอนอยู่ในห้อ้าๆ เาไม่อยาให้ลูเห็นว่าเาอ่อนแอ ในีวิอเามีไม่ี่เรื่อที่ทำให้เาร้อไห้ หนึ่ในนั้นะมีเรื่อที่เี่ยวับปราาอยู่้วย ปราาไม่เยฟัเา หปีที่แล้วเป็นอย่าไรอนนี้็เป็นแบบนั้น ปราาไม่แม้ะเื่อำที่เาบอ ปราาไม่เยฟัเหุผลอเา ไม่สนใวามรู้สึอเา พีรวัสอัวเอแน่น และมอเหม่อไปที่ระเบีย หรือบาทีอาเป็นเพราะปราารัอลิส พีรวัสำอลิสไ้ั้แ่เอันรั้แร เาเยเห็นรูปถ่ายออลิสในล็อเ็ที่ปราาใส่ห้อยอเป็นประำเมื่อ 6 ปี่อน เาเยถามปราาถึผู้หิในภาพ ปราาอบเาเพียสั้นๆว่าเป็นน้อสาว อนนี้เารู้แล้วว่าไม่ใ่ แ่เธอเป็นนรัอปราา และอนนี้เธอลับมาแล้ว อีไม่นานปราาปล่อยเาไป
................................................................................................................................................................................
อ comment เยอะๆหน่อยะ เพื่อปรับปรุอน่อๆไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น