(จบแล้ว) เสน่หา...ยัยเปียโน

ลำดับตอนที่ #23 : บทที่ 10 ยาพิษรัก 100% (18+)

ตอน 10 ยาพิษรัก 100% (18+)

คุณพัส:

"อย่ามายุ่งกับเมียของกู"ผมกลับมาจากเข้าห้องน้ำเห็นเปียโนยืนคุยกับชายคนหนึ่งดูท่าไม่ดีเลย ผมเลยพูดไปแบบนั้น แล้วไอ้นัทกับโซเฟียหายไปไหนกันก็ไม่รู้ พอผมพูดแบบนั้นออกไปมันเดินออกไปเลย ผมหยิบแก้วที่เปียโนถืออยู่ครึ่งแก้วยกขึ้นดื่มจนหมดแก้ว แต่รสชาติมันแปลกๆนะ แต่ผมไม่ได้สนใจอะไรชงเหล้าขึ้นมาดื่มต่อแต่เปียโนยังยืนกอดชุกที่อกผมอยู่เลย อาการของเธอดูแปลกๆไป ไม่เป็นเปียโนเลย เธอสัมผัสเรือนร่างผมไปมาอย่างเบามือมันทำให้ผมรู้สึกนะ..ว่าแต่ไอ้สองคนนั้นมันไปไหนกันเนี่ย อยู่ดีๆเสียงโทรศัพท์มันดังขึ้น อ่าวโซเฟียโทรมานิ

"ว่าไงอยู่ไหนกันนะ"

"พัสฉันกำลังเดินทางกลับไอ้นัทมันเมามาก เมาไม่รู้เรื่องเลยแล้วเมื่อกี่ก็เกือบมีเรื่องเลยพามันกลับเลย ขอโทษทีนะที่กลับก่อน"

"เออๆ...ฝากมันด้วย"คิดจะกลับก็กลับผมว่างสายได้มือเปียโนเธอมาสัมผัสที่คอผมเบาๆพร้อมกับสบตาผมด้วยรอยยิ้มหวาน

"คุณพัส...!"มับ..!เธอกดหน้าผมไปจูบดื้นๆแบบไม่อายใคร นี้เธอเป็นอะไรไปเนี่ยเปียโนไม่เคยเป็นแบบนี้นิ อาการเหมือนโดนมอมยาเลย ผมพาเธอออกจากผับตรงไปที่รานจอดรถทันที ตอนนี้ผมเริ่มมึนหัวแล้วผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย

"คุณพัสคะ ทำไมมันร้อนจังช่วยเปิดแอร์หน่อย"

"ผมเปิดแล้วนะ ยังร้อนอยู่เหรอผมเร่งแอร์จะสุดแล้วเนี่ย"ผมพร้อมกับเพิ่มแอร์จนสุด ในระหว่างที่ขับรถอยู่เปียโนเธอขยับเนื้อขยับตัวไปมาไม่อยู่นิ่งไม่รู้เป็นอะไร เธอหายใจแรงผิดปกติ

"คุณพัส เพิ่มแอร์อีกได้ไหมไม่ไหวแล้วร้อนมาก อึดอัดด้วย"เธอนั่งบิดตัวเองไปมาในชุดรัดรูปสีชมพูอ่อนเปิดเนินออกขาวๆ

"ผมเร่งแอร์สุดแล้วนะ"ท่าทางเธอจะร้อนจริงๆเม็ดเหงื่อเต็มหน้าเธอไปหมด ผมยื่นมือไปสัมผัมที่หน้าผากและคอเธอ พร้อมกับเช็ดเม็ดเหงื่อ ตัวไม่ร้อนนิแต่ทำไมเหงื่อออกเยอะจัง เปียโนเธอฉีกยิ้มออกมาแบบไม่รู้ตัว แล้วพูดออกมาว่า

"ช่วยสัมผัสฉันอีกได้ไหมคะ คุณพัสฉันรู้สึกดีมากเลย"ผมอึ่งในคำพูดของเธอ อยู่ดีๆผมเริ่มร้อนวูบวาบยังไงไม่รู้สิ ทั้งๆที่แอร์เร่งจนสุดแล้วผมเริ่มปดกระดุมเสื้อตัวเองออกสองถึงสามเม็ดได้ มันรู้สึกอึดอัดเหลือเกิน ตอนนี้รถผมจอดเทียบท่าหน้าโรงแรม ผมประครองเปียโนที่เมาหมดสติไม่รู้เรื่องกับจริยาท่าทางแปลกๆของเธอผมรู้สึกหัวใจเต้นแรงมันร้อนผ่าวอยู่ภายในแบบคั้นเนื้อคั้นตัวมาก ผมรู้สึกดีเมื่อได้สัมผัสเรือนร่างบางๆของเปียโน

"คุณพัส เป็นโนไม่ไหวแล้ว"เสียงที่แผ่วเบากับลมหายใจที่ร้อนผ่าวรดที่คอผม เธอพร้อมกับเอาหน้ามาคลอเคลียในระหว่างที่เดินออกจากลิฟท์

"เปียโนตั้งสติหน่อยจะถึงห้องแล้ว"

"แต่เปียโนไม่ไหวแล้วจริงๆ ช่วยปลดปล่อยเปียโนทีคุณพัส"ผมพาเธอเข้ามาในห้องนอนพอเธอพูดจบ เธอประกบริมฝีปากผมทันที ไม่คิดเลยว่ารสชาติจูบเธอเด็ดขนาดนี้ เธอถอดริมฝีปากออกพร้อมกับสบตาผม ผมไม่รอช้าบรรจงจูบเธออีกครั้งด้วยรสจูบผม ผมนำร่างบางๆไปยังเตียงนอนช้าๆผมบดขยี่ริมฝีปากบางๆผมตั้งสติได้ผมไม่ควรทำแบบนี้กับเธอเลย ถึงแม้ว่าความรู้สึกผมมันจะมาเต็มที่แล้วก็ตาม ตอนนี้ผมเจ็บเจ้าเอ็นตัวยาวหนานั้นมากมันจุกคงเข้าใจผมนะ ผมลุกออกจากที่นอน

"ผมขอโทษ..เปียโน"พร้อมกับเดินออกไปไม่ถึงหน้าประตู

"คุณพัสคุณจะทิ้งฉันไว้แบบนี้เหรอ ขอร้องช่วยปลดปล่อยฉันทีฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ นะคะเจ้านายของเปียโน"ผมหันไปเห็นเธอยืนขอร้อง ให้ผมช่วยปลดปล่อยนันทนาการความต้องการของเธอ ความต้องการผมไม่ต่างจากเธอเลยผมคงโดนยาจากแก้วที่เธอดื่มเหลือครึ่งแก้ว เปียโนพูดต่ออีกว่า

"พัส...ช่วยเปียโนด้วย!!"ผมไม่ไหวแล้วต้องการตัวเธอเช่นกัน ผมเดินไปสวมกอดคนร่างบางพร้อมประกบริมฝีปากเธอไม่รอช้า เปียโนพร้อมปลดกระดุมเสื้อผมออกทีละเม็ดช้าๆ จนเม็ดสุดท้ายเธอลูบไล้เรืองร่างผมอย่างเบามือแล้วปลดเสื้อเชิ้ตผมออก ผมถอดริมฝีปากออกจากริมฝีปากบางแดงชมพู มาดอมดมซุกไซร้ซอกคอ มือหนาใหญ่ของผมที่ไม่อยู่นิ่งเคลื่อนไปปลดรูดซิปที่แผนหลังเธอช้าๆ ปลดเสื้อตัวบางชมพูอ่อนๆออกจากร่างเธอ เหลือเพียงแค่เสื้อตัวจิวกับกางเกงบางตัวน้อยสีขาว เนินอกคู่แนบชิดกัน เธอเป็นสาวซ้อนรูปมาก ผมโอบรัดร่างเธอพาไปยังเตียงนอนนุ่นๆ ผมคล้อมคนร่างบางพร้อมประกบริมฝีปากเธออีกครั้งมือผมทำการปลดกางเกงตัวเองออกอย่างรวดเร็ว มือที่ว่างอยู่สอดเข้าใต้แผนหลังเนียนนุ่มปลดเสื้อตัวจิวเธอออกเนินอกอวบอึ๋มสั่นไหวเป็นดอกบัวตูมคู่งามยอดบัวชมพูอ่อนผมถอดริมฝีปากไล่ตั้งแต่หูมาดมดอมไซร้ซอกคอสองมือว่างบีบคั้นดอกบัวคู่งามริมฝีปากขบเคี้ยวดูดดึงที่ยอดบัวชมพูอ่อนทำให้คนใต้ร่างผมเผลอออกเสียงครางออกมาแบบไม่รู้ตัว

"อ่า..โอ๊ยยย!"ผมนำนิ้วเรียวยาวสอดเข้าใต้กางเกงบางตัวน้อยสัมผัสกลีบกุหลาบแดงชมพูอ่อนลูบไล้เล้าโลมอย่างเบามือปลายนิ้วสัมผัสดุนดันเข้าออกช้าๆกลางกลีบกุหลาบ มือน้อยเรียวยาวของคนร่างบางสัมผัสลูบไล้เส้นผมของคนตรงหน้าเพื่อผ่อนคล้ายความเสียวซานภายในพร้อมออกเสียงคางเรียกชื่อผมออกมา

"โอ้ย...คุณพัส"

"เปียโนผมต้องการคุณ"ผมกระซิบข้างหูเธอเบาๆพร้อมกับประกบริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยน ผมจับแกนกลางตัวยาวหนาดุนดันเข้ากลางกลีบกุหลาบแดงชมพูอ่อน เจ้ากลีบกุหลาบกลืนกินบีบรัดเจ้าตัวยาวหนาผม มันเสียวซานถึงข้างในผมขยับบั้นเอวดันเจ้าตัวหนายาวเข้าสุดออกสุดเปียโนโอบรัดผมไว้แน่นซึ่งปากประกบปากอยู่เลย ด้วยความเสียวผมเพิ่มความเร็วเข้าสุดออกสุดตามจังวะความเสียว ผมระจากริมฝีปากมาขบเคี้ยวยอดบัวตูมอ่อนเพิ่มความเสียวให้เปียโน

"พัส...โอยย"

"เปียโน..อืม..เปียโนผมรักคุณ"พร้อมประกบริมฝีปากเธออีกครั้ง บั้นเอวไม่หยุดนิ่งเคลื่อนไหวเป็นจังวะ เปียโนพลิกตัวขึ้นคล้อมผม เส้นผมยาวสลวยเต็มกลางหลังคนร่างบางเคลื่อนไหวบั้นเอว ตัวบางร่างน้อย เธอส่งเสียงคางออกมาด้วยความเสียวซ่านเธอดึงร่างผมขึ้นพร้อมประกบริมฝีปาก เอวน้อยเคลื่อนไหวเป็นจังหวะ ผมถอดริมฝีปากลดลงมายอดดอกบัวคู่สวยนูนอวบอิ่มที่สั่นไหวไปตามจังหวะการเคลื่อนไหวบั้นเอวของคนร่างบางผมบีบคึ่งบัวตูมคู่งามพร้อมขบเคี้ยวที่ยอดบัวตูดเบาๆ สองมือเรียวยาวลูบไลเส้นผมคนที่อยู่ตรงหน้าเธอ มือใหญ่หนาโอบรัดร่างบางไว้ ด้วยความเสียวผมพลิกตัวคล้อมคนร่างบางตัวน้อย ใส่ความเร็วไม่ยังไปยังกลางกลีบกุหลาบจนถึงเวลาพุแตกเต็มท้องฟ้าผมนอนหมดแรงข้างกายเปียโน เธอสบตาผมแล้วหลับตาลง ผมหอมที่หน้าผากเธอแล้วหลับไปเพราะหมดแรง

เปียโน:

ฉันขยับเปลือกตาขึ้นมองไปบนฝ้าเพดาน ฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างวางทับร่างฉันอยู่ใต้ผ้าห่ม ฉันเปิดผ้าห่มดูพบว่ามีมือหนาใหญ่ ฉันสะดุงตกใจกับภาพที่เห็น ตัวเองนอนเปลือยกายอยู่กับผู้ชาย ฉันค่อยๆเปิดผ้าห่มดูหน้าชายคนนั้นว่าเขาเป็นใคร

"คุณพัสนิ!"ฉันเปิดผ้าห่มออกให้เห็นใบหน้าขาวใสกับจมูดโดงเป็นสันริมฝีปากบางชมพูระเรื่อคิวดกขนตางอน งันแสดงว่าเมื่อคืนนี้ฉันไม่ได้ฝันไปมันเป็นเรื่องจริง แล้วฉันจะทำยังไงดีละคราวนี้เจ้านายกับลูกน้องนอนมีสัมพันธ์กัน เมื่อคืนฉันทำอะไรลงไปเนี่ย แต่ฉันไม่เสียใจเลยที่เสียสาวให้กับคุณพัสจะว่าฉันเต็มใจก็ได้นะ ก็เพราะว่าฉันชอบเขานะสิ ฉันใช้ปลายนิ้วเรียวยาวสัมผัสที่คิวดกดำเชยชมใบหน้าอันหล่อเหล่า

"ฉันรักคุณนะ....พัส"ฉันพูดออกเสียงเบาที่ฉันกล้าบอกเขาเพราะเขาหลับอยู่นะสิถึงกล้าบอกไปแบบนั้น ฉันพร้อมกับใช้ริมฝีปากสัมผัสไปที่หน้าผากเนียนใสต่อด้วยปลายจมูกโดงของเขา ฉันขยับตัวออกจากที่นอน เดินไปตัวเปล่าเปลือยกายไปที่ตู้เสื้อผ้า เพื่อหยิบผ้าขนหนูจะไปอาบน้ำ

คุณพัส:

ผมรู้สึกตัวก็ตอนเปียโนเธอสัมผัสที่คิวผมผมกะจะตื่นแหละ แต่แกล้งหลับต่อไอ้เพราะที่แกล้งหลับนี้แหละทำให้ผมรู้ว่าเปียโนเธอรักผมเหมือนกัน ผมดีใจนะที่เธอพูดแบบนั้นออกมา ผมลืมตาขึ้นมา ไม่คิดว่าจะได้เจอภาพนี้ภาพเธอเดินเปลือยกายในห้องทั้งๆที่ผมก็อยู่ด้วย นี้เธอไม่อายผมเลยเหรอเนี่ย ใครจะอดใจไว้ละเรือนร่างขาวเนียนร่างน้อยเอวคอดตูดงอนผมยาวสลวยเต็มกลางหลัง ผมเดินไปสวมกอดด้านหลังเธอพร้อมกับใช้ริมฝีปากสัมผัส

ไปที่ไหล่ซ้ายเธอ

"อุย..!คุณพัส นี้คุณตื่นแล้วเหรอ"เธอรีบเอาผ้าขนหนูในมือปิดที่เนินอกคู่งามขาวนวลทันที

"ครับ...ไม่คิดจะอายผมบางเหรอ"

"อายสิ...ใครจะไปรู้ละว่าคุณตื่นแล้ว อีตาบ้าปล่อยนะฉันจะไปอาบน้ำฉันโป้อยู่นะคุณ"เธอพร้อมกับเอามือน้อยๆของเธอตีที่แขนผมเบาๆ ผมแซวกับ

"นี้เรียกว่าอายเหรอเนี่ย...เมียของพัส"เธอหันหน้ามา สายตาคู่สวยจอดจอสบตาผม

"นี่คุณ....เรียกเมียเลยเหรอ!"

"ก็ใช่สิ...คุณเป็นเมียผมแล้วนิลีลาไม่เบานะเมื่อคืน"เธอหันหน้ามาหาผมซึ่งผมกอดเอวเธอไว้แน่น กล้วเธอจะเห็นเจ้ามังกรน้อยของผมเธอพร้อมกับพูดออกมาว่า

"คนบ้า...ไม่รู้เมา!"เธอพร้อมกับทบมาที่อกแกร่งกำยำผมเบาๆสองสามทีได้ที่มาพร้อมกับรอยยิ้มบางๆ ผมใช้แขนแกร่งอุ่มร่างเธอ

"นี่คุณ...จะทำอะไร"เธอตกใจอุทานออกมาเมื่อผมอุ่มเธอไปยังเตียงนอนอีกครั้ง ผมว่างตัวคนร่างบางลงบนที่นอนแล้วบอกเธอว่า

"ไม่น่าถามนะ...เพราะคุณเป็นคนยั่วผมเองนะ"เธอทำหน้างงคิวขมวด

"ฉันไปยั่วคุณตอนไหนมิทราบคะ"

"จะตอนไหนละก็เมื่อกี่ไง...เดินไม่อายผมเลยใครจะอดใจไว้ละ"ผมพร้อมกับประกบริมฝีปากเธอทันทีอย่างนุ่มนวล เปียโนเธอพลิกหน้าจนริมฝีปากถอดออกจากกัน

"พอแล้วไม่เอาแล้ว...จะไปอาบน้ำ"เสียงออดอ้อนเชียว ผมใช้ปลายนิ้วพลิกหน้าสวยๆของเธอให้มาสบตาผม

"เช้านี้...ขออีกดอกนะที่รักของผม"ผมพร้อมกับนำริมฝีปากไปสัมผัสที่หน้าผากนวลใสนั้น แล้วประกบริมฝีปากเธอช้าๆอย่างอ่อนโยนทะนุถนอม ปลายลิ้นสอดเข้าโพรงปากสาวน้อยตรงหน้าผมเพื่อลิมลองความหวานในโพรงปาก

เปียโน:

เพราะคำพูดของเขาคำว่า (ที่รักของผม) มันทำให้ฉันหยุดคิดแล้วปล่อยตัวเองไปตามอารมณ์กับเขา เขาคลอเคลียที่เนินอกคู่ตูมขมเขี้ยวจนเสียวซ่านถึงภายในมือน้อยของฉันลูบไล้เส้นผมคนรูปหล่อตรงหน้าเพื่อผ่อนคลายความเสียว นิ้วยาวหนาใหญ่ของชายแกร่งบนร่างฉันสัมผัสลูบไล้กลีบกุหลาบแดงจนน้ำหวานไหลเยิ้มเติมกลีบกุหลาบน้อย ชายรูปงามผิวขาวผองลดร่างตัวเองลงไป ริมฝีปากบางแดงระเรือแตะลิมลองความหวานของกุหลาบน้อยไม่รังเกียดแต่อย่างใด จนทำให้ฉันเอ่ยเรียกชื่อเขา

"โอ้ยยย...คุณพัส พัสคะ"มือน้อยลูบไล้เส้นผมชายรูปหล่อที่กำลังรื่นเริงไปกับการลิมลองความหวานของกลีบกุหลาบน้อยจนพอใจ เขาจับเจ้ามังกรยาวหนาที่พร้อมจะลิมลองความหวานในกลีบกุหลาบ ดันดุนเข้าสุดออกสุดตามจังหวะความเสียว เขาพร้อมกับขบเคี้ยวดูดดึงเนินอกคู่ตูมสองมือว่างบีบคึ่งดอกบัวตูม ด้วยความเสียวและเจ็บมือน้อยบีบกำที่ต้นแขนของชายรูปหล่อบนร่าง

"เปียโนนนน...โอยย"ลมหายใจเข้าออกร้อนผ่าวของชายรูปหล่อพัดผ่านเข้าซอกใบหู พร้อมประกบริมฝีปากฉัน กายกรรมบนเตียงก็หยุดลงเพราะพลุแตกเต็มท้องฟ้า เสียงคุณพัสที่ผ่าวเบากระซิบข้างๆหูฉัน

"ผมรักคุณนะเปียโน...คุณเป็นเมียผมแล้วนะ"

"คะ...คุณก็เป็นสามีเจ้าของหัวใจฉันแล้วเหมือนกัน"เขาพร้อมกับจุมพิษไปที่หน้าผากฉันแล้วโอบรัดร่างน้อยฉันไปซุกที่อกแกร่งกำยำ มือน้อยพร้อมโอบกอดเขาเช่นกัน ฉันนอนกอดเขาสักพักแล้วทรงตัวนั่งลงบนที่นอน

"เปียโนจะไปไหนเหรอ"เสียงเขาดังขึ้นเมื่อฉันลุกนั่งลง

"จะไปอาบน้ำคะ เพราะสายมากแล้วที่จะไปทำงาน"เขานอนเผยอกแกร่งมีกล้ามหน้าท้องเล็กน้อยสองมือผสานไว้ที่ใต้ศรีษะ

"อยู่กลับผมยังจะกลัวสายอีกเหรอ...เจ้านายอยู่นี้ทั้งคนจะกลัวอะไร เจ้าเลขาคนสวย"

"คุณอะ...ฉันไม่ได้กลัวคุณในสายตาคุณอาจจะไม่เป็นไร แต่สายตาคนในบริษัทจะว่าฉันได้นะคุณ"

"คราบบบบ...เป็นเมียที่ขยัยจริงๆ ไม่ผิดเลยที่รักเธอ"ฉันนั่งยิ้มหวานส่งให้เขา

"เหรอค่ะ...ใครจะไปเหมือนสามีที่ขี้เกียดทำงานเหมือนคุณละ"

"ปากดีจังนะ...เดียวก็จัดอีกสักรอบสองรอบเลยนิ"

"ได้ทีเอาใหญ่นะ!"

"ไปอาบน้ำได้แล้ว...เดียวผมรอ"

ขอบคุณค่ะ ที่เข้ามาอ่าน กดติดตามกดไลค์กดแชร์

ประพันธ์โดย

G P Y