ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (จบแล้ว) เสน่หา...ยัยเปียโน

    ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 2 สุราก่อกำเนิดเจ้าหนี้ 50 %

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 267
      3
      9 เม.ย. 61

    ตอนที่ 2 สุราก่อกำเนิดเจ้าหนี้ 50%
    คุณพัส เปียโน
    ณ.ห่อพักเปียโน
    เปียโน:
    ตอนนี้ฉันพึ่งมาถึงห้องได้ไม่ถึงสิบนาทีเลยเสียงโทรศัทพ์ฉันดังลันห้อง สายที่เข้ามาในเวลาแบบนี้จะเป็นใครไปไม่ได้เลย นอกจากยัยจินนี่เพื่อนตัวแสบของฉัน
    "เปียโนแก่ถึงห้องหรือยัง..?"เสียงจินดังขึ้นเมื่อฉันรับโทรศัพท์
    "พึ่งถึงมีอะไรเหรอ จะชวนไปดื่มใช่ไม..?"พอฉันพูดจบจินนี่ขำเบาๆก่อนจะพูดออกมาว่า
    "แก่รู้ได้ไงวะ..ปะไปร้านเดิมกันมีคนเลี้ยงวะเด็กใหม่เว้ย"เพื่อนฉันนี้ฮอตจริงๆพึ่งเลิกกับคนเก่าไปเมื่อไม่นานมานี้เอง ฉันพูดออกไปด้วยความเกรงใจ
    "แก่แน่ใจนะที่จะให้ฉันไปด้วย ฉันไปขัดจังวะสวีทรักของแก่ป่าวๆนะฉันว่า..?"
    "แก่ไม่ต้องมาพูดดีเลยเปียโนแก่เป็นเพื่อนฉันนะ ฉันอยากให้แก่ไปด้วยจริงๆ เวลาฉันเอาแก่ไปด้วยฉันรู้สึกมีความสุขสนุกดีนะ ฉันชอบเวลาแก่เมาอะ ฮ่าดี"จินนี่ขำออกมาในประโยคท้าย ฉันสวนกับไปเลยว่า
    "เออก็ดีอะ.."
    "ก็มันดีจริงๆอะ ฮ่าดีชอบๆ"ยังคงขำอยู่
    "ประชดยะ.!!"
    "เหรอ...งันรีบแต่งตัวเลยอีกครึ่งชั่วโมงเจอกัน"ฉันยังไม่ได้ตกลงจะไปเลย ยัยจินนี่เร่งฉันสะแล้วยัยเพื่อนบ้า แต่สุดท้ายฉันต้อง
    "อืมๆ..รู้แล้วเดียวจะรีบแต่งตัวยะ" ฉันว่างสายได้รีบไปอาบน้ำแต่งตัวทันที ในขณะที่ฉันแต่งตัวอยู่เสียงเคาะประตูห้อง ก็อก ก๊อก ๆ ฉันเห็นหน้าจินนี่ปุ้บแซวมันปับ
    "เป๊ะเวอร์ครึ่งชั่วโมงถึง เวลาทำงานไม่เห็นเป๊ะแบบนี้เลย" ฉันฉีกยิ้มให้จินนี่ จินนี่เดินเข้าห้องพร้อมกับพูดออกมาว่า
    "ก็นิดหน่อยอะนะ นี่แก่ยังแต่งไม่เสร็จอีกเหรอ ให้เวลาตั้งครึ่งชั่วโมงจะแต่งสวยไปไหนยะหร่อน"
    "เออใกล้เสร็จแล้ว อยากให้ไปด้วยอย่าบ่น รอนิดรอหน่อยก็ไม่ได้เดียวไม่ไปเลยนิ"
    "เออๆ ก็รออยู่เนี่ย วันนี้แก่สวยไปนะ"ยัยจินนี่ยิ้มที่มุมปากบางๆ ฉันเลยสวนกับไปว่า
    "ขอสวยสักวันเหอะ...นี่แก่พูดประชดใช่ไหมเนี่ย"จินนี่ไม่ได้พูดอะไรเลยนอกเสียจากนั่งยิ้มกวนโอ๊ยใส่ฉัน
    ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ในรถเก๋งสีขาวของจินนี่ เราสองคนตรงไปที่ร้าน นาวา ทันทีเพราะเด็กของจินนี่รออยู่ที่ร้านแล้ว ในอีกห้านาทีเราจะถึงที่หมายแล้วละ คงสงสัยสินะว่าร้าน นาวาเป็นร้านอะไร นันน่ารู้แล้วนะสิ ใช่แล้วเป็นร้านเครื่องดื่มของมึนเมา ที่พวกวัยรุ่นชอบมาเที่ยวกันบ่อยๆ
    คุณคงไม่เชื่อสินะว่าตอนนี้เราสามคนดื่มกันมานานพอดูอยู่นะ ตอนนี้ฉันมึนหัวมากเลยละ แต่รู้เรื่องน่าว่าตัวเองทำอะไรอยู่ วันนี้ดูจินนี่มีความสุขมากกับเด็กใหม่คนนี้เขาดูเด็กกว่าเรา คุยเก่งวาจาเพาะพิ้งก็เกินไป แถมเป็นกันเองอีกด้วย ฉันว่าคนนี้โอเคดีที่จะคบกับจินนี่เพื่อนฉัน
    "โอ้ย มึนวะทำไมมึนมากขนาดนี้วะ"เป็นเสียงของฉันเอง ฉันมึนหัวมากในขณะที่กำลังขึ้นรถกลับบ้าน จินนี่ถามฉันด้วยความเป็นหวง
    "ไหวไมเปียโน..?"ฉันยืนค้ำรถอยู่รู้สึกมึนหัวเหมือนจะอวก ฉันตอบจินนี่ไปว่า
    "ไหวสิจินนี่ แค่นี่เอง"ฉันเก้าเท้าขึ้นรถทันที จินนี่ตรงไปส่งฉันที่หอ ส่วนเด็กของจินนี่ขับรถตามหลังมา ในขณะที่กลับหอฉันเอ๋ยปากพูดกับยัยจินนี่ว่า
    "จินนี่ ฉันว่าคนนี่โอเคเลยนะเป็นกันเองดีอะไม่เก๊กไม่หยิ่ง ฉันว่าคนนี้โอเลยนะที่จะคบกับแก่อะ"ฉันยิ้มให้จินนี่ในประโยคท้าย จินนี่ไม่ได้พูดอะไรได้แต่ยิ้มอย่างเดียวแล้วทำหน้าที่ขับรถต่อไป
    ขอบคุณค่ะ ที่เข้ามาอ่าน กดติดตามกดไลค์กดแชร์
    ประพันธ์โดย
    G P Y
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×