คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #36 : บทที่32: ระเบิดตูมตามให้กระจุยกันไปข้าง
บทที่32: ระเบิูมามให้ระุยันไป้า
แสาทัษะแฟลแนน่อนาอลย์ที่มุ่เป้ามายัหมั่นโถว ใล้เ้ามาเรื่อยๆ โยที่หมั่นโถวยัิสถานะึยับทำอะไรไม่ไ้
“มะ หมั่นโถวรับ!”
“โะ!”
ในแทบะวิสุท้าย หมั่นโถวสามารถฝืนอาาราและใ้สุสานหินผาไ้ามที่อุมิโอะสั่ อลย์และเท็เ็นาไม่ถึว่าหมั่นโถวะฝืนอาารไ้ ทั้สอึไม่ทันั้ัว เป็นผลให้อลย์โนหินระแทเ็มๆนลมานอนาลายที่พื้น
“อลย์ หมสภาพาร่อสู้!” รรมารประาศ
“อบุนะอลย์ พัผ่อนให้สบายนะ” เท็เ็นล่าวพลาเรียอลย์ลับเ้ามอนสเอร์บอลแล้วหันมาพูับอุมิโอะว่า “ูเหมือนว่าันะประมาทไปสินะ เ่นี่ไอ้หนู”
“ไม่หรอรับ นที่เ่ือหมั่นโถว่าหา”
“หาวววว” หมั่นโถวหาวรับเอามือยี้า
“ถ้าั้น่อไป…ออมาเลย มารุไม!”
“บีๆๆ”
‘มารุไม’ โปเม่อนทรลม แถบบนสีาวแถบล่าสีแ าุสีำ มีรอยยิ้มว้า ออมาามอนสเอร์บอลอเท็เ็น
“มารุไม พุ่น!”
“บี!”
มารุไมลิ้หลุนๆเ้ามาทาหมั่นโถวอย่ารวเร็ว
“หลบแล้วโมี้วยสุสานหินผารับ!”
“โะ!”
“ลิ้หลบสุสานหินผาแล้วนโโโระัวนั้นให้ไ้!”
“บีๆ!”
ารพยายามโมีและหลบทัษะออีฝ่ายระหว่าหมั่นโถวำเนิน่อไปอีัพั แ่สุท้ายเพราะหมั่นโถวยัอ่อนแราารแบทเทิลับอลย์ทำให้มารุไมนใส่นไ้
“ั้นไหนๆ็ไหนๆเฮวี่แสลมสวนเลยรับ!”
“หลบแล้วน!”
มารุไมหลบเฮวี่แสลมไ้อย่าเียิว เียริๆนมันโนทัษะเฮวี่แสลมเ้าที่้าลำัวและไ้แผล านั้น็พุ่นใส่หมั่นโถวนร่าอโโโระี้เาลอยและระแทลับพื้น
“หมั่นโถวรับ!”
“โโโระหมสภาพาร่อสู้!”
“ทำไ้ีมารับหมั่นโถว พัให้สบายนะรับ” อุมิโอะเรียหมั่นโถวลับเ้าบอลและส่ินอิิที่อยู่ในมอนสเอร์บอลเ้าสู่สนาม
“ฮันนี่ ผมเลือนาย!”
“ำลัรอเวลานี้อยู่เลย!”
“รอเวลาที่หมั่นโถวโนอัยับน่ะเหรอ? นายนี่โหร้ายับหมั่นโถวัเลยนะ” ผมที่อยู่ในมอนสเอร์บอล นอนูเหุาร์ภายนอาในบอลล่าว
“หมายถึรอเวลาแบทเทิล่าหาเล่า! หัวใที่เรียหาารแบทเทิลอันำลัลุโน!” ินอิิล่าวพลาทำท่าทาฮึสู้
“มารุไม ไฟฟ้า็อแสนโวล์!”
“ฮันนี่ ลำแสพลัิรับ!”
“บี!”
“เอาไปิน!”
พลัอลำแสพลัิับไฟฟ้าแสนโวล์ปะทะันลาทานเิระเบินาย่อมเพราะทัษะที่ถูยิออมาปะทะันเอ
“พุ่น!”
“บีๆ!”
“ไโิเนิสับระแทรับ!”
“มารุไมหลบเร็ว!”
แ่มันหลบไม่ทัน มารุไมถูลื่นพลัิอินอิิวบุมยให้ลอยสูึ้นาสนาม านั้น็วบุมให้ร่าอมารุไมระแทพื้น้ำๆ
“สลัให้หลุให้ไ้ มารุไม!”
“บะ บีๆ!”
มารุไมใ้วามพยายามัพัในารพยายามสลัไโอิเนิสให้หลุ สุท้ายมัน็หลุาารวบุมอินอิินไ้
“ไฟฟ้าแสนโวล์!”
“ไโ็อรับ!”
พลัไฟฟ้าสีเหลือับพลัิสีม่วเ้มีันไปีันมานเิระเบินาย่อมหลายที นระทั่สุท้ายมีอยู่ทีนึที่ินอิิโ้ลับไม่ทันึโนไฟฟ้า็อแสนโวล์เ้าไปเ็มๆ
“ัหวะนี้แหละพุ่น่อเลยมารุไม!”
“บีๆ”
“หลบแล้วใ้ลำแสพลัิรับ!”
“ไฟฟ้าแสนโวล์!”
ินอิิสามารถหลบมารุไมที่ลิ้เ้ามาเพื่อะนไ้ทัน และใ้ลำแสพลัิยิสวนลับไป ส่วนมารุไมพอนไม่โน็รีบใ้ไฟฟ้าแสนโวล์
และเนื่อาว่าราวนี้พลัอทั้สอปะทพันในระยะใล้ ทำให้เมื่อทัษะทั้สอเิารระเบิเพราะปะทะันเอ แรระเบิน้อยๆ็ส่ให้ินอิิและมารุไมระเ็นและระแทพื้น
ินอิิและมารุไม่าลุึ้นมาประันหน้าัน แม้ว่าอนนี้ินอิิะบาเ็บบ้าแ่สถานาร์อฝั่พวเราำลัไ้เปรียบ เพราะมารุไมอเท็เ็นมีแผลเ็ม้วยและสภาพสะบัสะบอมั้แ่โนไโิเนิสับระแทพื้นแล้ว
ถ้าเิเป็นแบบนี้่อไปเรื่อยๆ พวเรา้อนะแน่ เพราะมารุไม็ูวนะหมสภาพอยู่รอมร่อ ินอิิ็ูไม่เ็บมา สู้ับโปเม่อนัว่ออเท็เ็นไ้สบาย…อย่าน้อยนั่น็เป็นสิ่ที่ผมิ่อนที่เท็เ็นะพูึ้นว่า
“มารุไม….ระเบิัวเอ!”
“ะ ิบหาย!” ินอิิร้อลั่นเพราะรู้ีว่าทัษะนี้มีผลอย่าไราประสบาร์ารเล่นเมโปเม่อน
“ู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!”
เสียระเบิัลั่น ฝุ่นวันระายไปทั่วสนามเพราะอนุภาพอระเบิที่รุนแร และเมื่อฝุ่นวันาไปสถานาร์ในสนาม็เป็นอย่าที่ผมา….
“ทั้มารุไมและิลเลียหมสภาพาร่อสู้!” รรมารประาศ
ระเบิัวเอ…เป็นทัษะที่โปเม่อนที่ใ้ทัษะนี้ะระเบิัวเอามื่อ ือะปล่อยมวลพลัานทั้หมในร่าายอนออมาเปลี่ยนเป็นระเบิรั้ให่ ทัษะนี้ะสามารถทำใหู้่่อสู้หมสภาพาร่อสู้ไ้ในนัเียวและหลบยาเพราะเารระเบิว้า แ่สิ่ที่้อแลมาือโปเม่อนที่ใ้ทัษะนี้้อหมสภาพาร่อสู้ไป้วย
ถึมารุไมะหมสภาพาร่อสู้แ่็ุ้ม….ุ้มอย่ามาสำหรับเท็เ็น เพราะเท็เ็นรู้ีว่าโปเม่อนัวสุท้ายที่อุมิโอะเหลืออยู่ือผม(ไม่นับไ่) ึ่ผมเป็นธาุน้ำ….ับโปเม่อนอเาที่เป็นธาุไฟฟ้า….
“ผะ ผมเลือนายรับูิ!”
ผมถูเรียามอนสเอร์บอลลมาสู่สนาม เ้าไ่แ่วยฟัเี๋ยวนี้ไ้ไหมฟระ….ธาุน้ำอย่าผมเอาไปสู้ธาุไฟฟ้ามันะนะอิหยันิ!? เรียโว้ยยยย เรีย!
“ะ ูิะโับหัวผมทำไมรับเนี่ย!? ผมยัไม่ไ้ทำอะไรเลยนะรับ!” อุมิโอะโวย
นายไม่ผิหรอเทรนเนอร์อผม….แ่ารไ้ับหัวนายมันทำให้ผมลายเรียาวามิบหายที่ำลัะไ้เอในอนาอันใล้น่ะ
ผมปล่อยให้หัวออุมิโอะเป็นอิสระ สูหายใเ้าออลึๆ ท่อนะโมสามบ านั้น็ระโลาไหล่อเาและลมายืนในสนาม
“ออมาเลย แรร์อลย์!”
ร่าสอออลย์ แรร์อลย์เป็นโปเม่อนัวสุท้ายอเท็เ็นออามอนสเอร์บอลอเาและลอยอยู่เหนือสนาม่อสู้….
……...
ไร์: ในที่สุไร์็สอบ9วิาสามัเสร็แล้ว! านี้มีเวลาลนิยายมาึ้น่ะ ถ้าปั่นทัน็ะลอนใหม่ทุวันเสาร์นะะ ส่วนวันนี้ที่ลอนใหม่ให้เพราะปั่นเสร็ทันพอีเลยลไป่อน ถ้าเิอนหน้าปั่นทัน็ะลวันเสาร์นะะ
ความคิดเห็น