เมื่อวานมีโอกาสได้คุยกับเพื่อนคนหนึ่ง เขา Tag นิยายความรักให้ฉันทางเฟชบุ๊ค
อ่านไปเรื่อยๆๆ ก็พบว่าชีวิตนางเอกนิยายน้ำเน่าบางช่วงเวลานาที ทำไม๊ ทำไมมันช่างเหมือนฉัน
โอ๊ยๆๆหรือฉันอยากเป็นดังนางเอกน้ำเน่า 5555 ไม่ใช่หรอกนะคะ
เรื่องของเรื่อง ฉันรู้ซึ้งแล้วว่า ความรักที่ไม่ได้สมหวังไม่ได้แปลว่า ฉันไม่สมบูรณ์
หมายถึงอะไรหรือคะ ฉันเพียงอยากบอกทุกคนว่า..
หากความรักเดินหนีก็อย่าไปวิ่งตามให้เหนื่อยหัวใจแบบที่ฉันเองเคยทำ
เพราะพอฉันนิ่งและยืนมองมันด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความรัก ฉันพบเต็มๆๆว่า..
ฉันพอใจกับการเป็นไปในรักครั้งเก่า
และฉันพร้อมมีรักครั้งใหม่กับคนที่พร้อมรักฉันทั้งตัวและหัวใจ ฮิ้วๆๆๆ
ฉันเพิ่งรู้วันนี้เองนะว่า..นานมาแล้วฉันเองเคยเดินทางบนความรักที่เพ้อฝันมานานมาก
นานพอที่คนรอบข้างกระซิบบอกฉันว่าให้ฉันหยุดพร่ำเพ้อในรักที่เป็นไปไม่ได้
มันมีเหตุผลมากมายที่เขาไม่ควรรักฉัน และฉันไม่ควรรักเขา
ถ้าเหตุผลมันมีมากมายขนาดนั้น ฉันจะนั่งพร่ำเพ้อถึงเขาอยู่เพื่ออะไร
ฉันเคยตอบไม่ได้ แต่วันนี้ฉันรู้คำตอบแล้ว
เพียงเพราะความรู้สึกดีๆๆที่ฉันเคยมีให้เขานั่นเอง
ทุกเรื่องราวดีๆๆ กับทุกความรักมันจะอยู่ในสมุดความทรงจำของฉัน
ไม่รู้สินะฉันรู้สึกมีความสุขที่มันนอนแน่นิ่งอยู่ในสมุดแห่งความทรงจำที่ฉันมี
และ..ในวันนี้ ดอกไม้ช่อโตมาวางที่หน้าประตูบ้านฉัน
พร้อมกับการ์ดใบเล็กๆๆ ที่ฉันพอรับรู้ได้ว่า..
ใครคนหนึ่งที่ฉันเคยได้รัก ใครคนนั้นกำลังล้มกับความรักอยู่
ฉันคนนี้คงไม่มีอะไรมากมาย
และฉันคนนี้ไม่ต้องการย้อนเวลาทุกช่วงวินาทีใดใดกลับไปนับหนึ่งใหม่อีกครั้ง
☻ ♥☻ฉันพอในกับความรักปัจจุบันที่เป็นฉัน..และ..ฉันเป็น☻ ♥☻
ทุกสิ่งที่ผ่านมา ฉันยินดีน้อมรับและพอใจกับการเป็นไปในอดีตที่ผ่านมาทุกเรื่องราวของความรัก
หากนั่นแปลว่า..เขายังรักฉัน ไม่ว่าเวลาจะเนิ่นนานผ่านมากี่ปีก็ตาม
แต่ในวันนี้ วินาทีนี้ สิ่งที่ฉันขอเขา..
ผู้หญิงน้ำเน่าอย่างฉัน คงขอให้เขารักตัวเขาให้มากและเดินจากฉันไปแบบที่เขาเคยเดินจากฉัน
เพราะฉันรู้ดีว่า..
เพียงทุกสิ่งที่เธอเจอนั้น ฉันอยากบอกว่า..ฉันรู้ว่ามันเจ็บปวดมากน้อยเท่าไร
และฉันคนนี้คงไม่มีวันเหมือนเขาหรือใคร-ใคร
และทุกอย่างฉันคงไม่อาจเดินเข้าไปแทนที่เขาหรือใคร
และที่มั่นใจ..ฉันนั้นจะไม่มีวันทำให้เธอเสียใจ
ฉันจะส่งผ่านความห่วงใยจากเพื่อนคนหนึ่งถึงเพื่อนอีกคนของฉัน
ขอให้เธอเข้าใจ ขอให้เธอมั่นใจซักที
โชคดีในความรักนะคะ ขอบคุณสำหรับความคำนึงถึงยามที่ไม่มีใคร
อย่างน้อยฉันเป็นคนสุดท้ายที่ได้รับรู้เรื่องราวของเขา ฉันก็ดีใจ
ขอบคุณค่ะ
ปล.ฉันคนพร่ำเพ้อยินดีและพอใจกับความรักปัจจุบันที่เป็นฉัน..และ..ฉันเป็น
ขอบคุณที่เธอเข้าใจและรักฉัน ฮิ้วๆๆ
ความคิดเห็น
บางทีชีวิตเราก็เหมือนกันนิยายเนอะว่าไหม ?
แต่ต่างตรงที่ว่า อาจจบไม่สวยเหมือนนิยายเสมอไป...
ขอบคุณมากๆๆค่ะ จริงนะชีวิตคนเรามันก็เหมือนนิยาย
และเราเองเลือกที่จะเขียนนิยายของเราด้วยหัวใจเราเอง
แล้วแวะมาอ่านบล็อกกันเรื่อยๆๆนะคะ แต๊งค์กิ้วมากมายค๊า
อย่างที่ท่านบอกข้าน้อยเห็นด้วยนะความรักถ้าเรา
วิ่งตามมันก็จะหนีไปแต่ถ้าเราหยุดอยู่นิ่งๆมันก็จะมาหา
เราเองและตัวเราเองก็จะไม่เหนื่อยกับคำว่ารักด้วย
ชอบนะกับบทความอันนี้ได้ใจไปเต็มๆขอรับ
นางเอ้ก นางเอกหรือคะ จริงดิคะ 55555++ นางเอกน้ำเน่าล่ะสิคะ
ขอบคุณค่ะท่านพี่ดราก้อน แวะมาอ่านกันเสมอเลย
ยังไงแวะมาอ่านกันเรื่อยๆๆนะคะ
อ่านหมดทุกบทความ มีโปรโมชั่นเลี้ยงอาหารเจ๋งๆๆ 1 มื้อนะคะ อิอิ