คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : แพ้กลิ่นเหล้า??
Chapter 2 ::
“นี่ๆ..นายจะพาไปไหนอ่ะ” ผมสะกิดไหล่ ฮยอนจุงแลว้เอ่ยปากถาม
“ไปผับของเพื่อนฉันน่ะ” ฮยอนจุงพูดทั้งๆที่ไม่หันหน้ามาหาผมซักกะนิด
“ผับที่มี กลิ่นเหล้า กลิ่นบุหรี่อ่ะนะ” ผมถามออกไป ก็ผมไม่แน่ใจนี่นา TOT
“ก็ใช่น่ะสิ นายคิดว่าจะมีกลิ่นราเวนเดอร์รึไง” อิตาNIKE หันมาตอบผม
“งั้นฉันไม่ไป “
“ทำไม??”
“ฉันแพ้กลิ่นเหล้า “ผมตอบไป ผมแพ้กลิ่นเหล้ามาตั้งแต่เด็ก
“แพ้กลิ่นเหล้า!! ..นายจะบ้าหรอ มีที่ไหน “คยูจงหันมาทำหน้ากวนส้นใส่ผม
“ลองมั๊ยละ” ผมท้า
“เอาสิ” คยูจงตอบกลับมาทันควัน
“ยัม..อย่าน่า เวลานายสลบไปนายสลบไป10-20นาทีซะเมื่อไหร่เล่า “ ฮยองจุนพูดขึ้น
“ฉันเชื่อแล้ว -*-แต่ทำยังไงละ ถึงหน้าผับแลว้เนี่ย “
“ง่ายจะตาย พาฉันกับฮยองจุนกลับบ้านสิ” ผมตอบแลว้เอนหลังไปพิงเบาะ
“ไม่มีทาง...”
“เอ๊ะ นายจะเอายังไงเนี่ยห๊ะ ไม่งั้นฉันเรียกรถกลับบ้านเองได้”ผมเตรียมตัวเปิดล๊อกลงจากรถ แต่คยูจงก็กดล๊อกอีกรอบนึง - -*
“นายจะเอายังไงเนี่ย”ผมตะโกนถามไปด้วยความเหลืออด อะไรวะ เรื่องมากชิบ
คยูจงหันไปส่งสายตากับฮยอนจุง ฮยอนจุงเดินลงจากรถแลว้มาเปิดประตูทางฮยองจุน
แลว้ลากฮยองจุนลงจากรถไป
“เฮ้ย จะเอาเพื่อนฉันไปไหน เฮ้ย ฮยองจุนอย่าทิ้งกันแบบนี้สิT^T” ฮยองจุนโดนลากเข้าไปในผับ ผมชักอยากร้องไห้แลว้นะ ปล่อยผมไว้กับอิตานี่เนี่ยนะ
“ปล่อยฉันลงนะ...ฉันจะไปพาฮยองจุนกลับบ้าน เปิดประตูเซ่!!!!!!!” ผมตะโกนเสียงดัง
“อยู่เงียบๆแลว้จะพาไปส่งคอนโด”
“....” ผมเงียบทันที ผมไม่รู้ว่าจะเชื่อใจไอบ้านี่ได้มากแค่ไหน แต่เงียบไว้ก่อนดีที่สุด เผื่อเขาจะพาไปส่งคอนโดจริง ฮี่ๆ
รถคันงาม ขับมาตามถนนใหญ่ ที่ผมไม่คุ้นเคย
“ไหนว่าจะพาฉันกลับคอนโดไงTOT” ผมแย้งขึ้ยทันที่ ที่เห็นว่า ข้างทางทั้งสองไม่ค้นตาผมซะเลย
“ นี่ จอดรถ!!!!!”
“จอดรถเซ่ !!”
ซักพักนึง รถก็มาจอดเทียบหน้าคอนโดหรูแห่งหนึ่ง คยูจงเดินลงจากรถ มาเปิดประตูฝั่งผม แลว้ลากผมลงมาจากรถ ส่งกุญแจรถคันสวยให้พนักงาน แล้วลากผมเข้ามาในตัวโรงแรม ขึ้นลิฟ ไปที่ชั้น 7
“ปล่อยสิเว่ย จะกลับคอนโด ปล่อยสิ!!” ผมสะบัดแขนแรงๆจนแขนผมจะหลุดออกมาแทนแลว้เนี่ย
คยูจงเดินมาที่หน้าห้องเบอ 708 แลว้ใช้คีย์การ์ดใบสวยในการเปิดล๊อคมัน ผมยิ่งสะบัดแขนแรงขึ้นไปอีก
“ฉันบอกให้ปล่อยไง” คยูจงดึงผมให้เข้าไปในห้อง โอ๊ย อะไรจะซวยกว่านี้มีอีกมั๊ยเนี่ยT^T
“ ไอบ้า เดะพ่อเอาADIDAS ฟาดหัวให้กลวงเลยTOT” คยูจงปล่อยมือผมแลว้เดินไปขยิบขวด น้ำ เปล่า น้ำผลไม้ออกมา พร้อมกับแก้ว 2ใบ แลว้ลงนั่งที่โซฟา
.
.
.
.
.
.
“นั่งสิ นายจะยืนอยู๋ตรงนั้นตลอดเลยรึไง” คยูจงดึงแขนให้ยองแซงนั่งลงไปข้างๆ คนตัวเล็กเขยิบห่างออกหน่อยนึง
“นายไม่ได้ใส่ไรใช่ปะ??” คนตัวเล็กดึงแก้วนั้นมามองๆจ้องๆ
“ นายจะบ้าหรอ” ยองแซงค่อยๆดื่มมันเข้าไปทีละนิด
“ฉันจะกลับคอนโด ไปส่งฉันซักทีดิฟะ” ยองแซงวางแก้วลงบนโต๊ะเล็กๆ แล้ว หันไปมองคยูจง
“ยังไม่ทันได้รับเพื่อนใหม่เลย>O<”
“ก็ฉันจะกลับ- -*” คนตัวเล็กพูดเซ็งๆ คนตัวเล็กคิด ‘จะกลับไปนอนซหน่อย ทำไมจะต้องมีมารความสุขด้วยวะ -0- ‘
“ ก็ฉันไม่ให้ นายจะทำไม”
“~ให้ADIDASนายไง-0-“ คนตัวเล็กเตะไปที่ขาของคยูจง คนตัวเล็กเตรียมตัวจะลุกหนีแต่โดนคยูจงจับข้อมือไว้
“ปล่อยๆ”คนตัวเล็กพยายามสะบัดข้อมือแรงๆ ให้หลุดออกจากมือปลาหมึกของคยูจง
RRRrrrrRRRRrrrRRR
“โชคดีจังนะนายเนี่ย.” คยูจงพูดแลว้ปล่อยมือยองแซง
“เออ...ใครจะไปโชคร้ายเหมือนนายละไอตัวซวย>O<” ยองแซงพูดแลว้รีบวิ่งออกจากห้องคยูจงไป
“อ่าว ไปไหนวะนั่น” คยูจงรีบวิ่งตามไปทั้งๆที่มือยังถือโทรศัพท์อยู่
“ฮัลโหล มีไร”
[มารับหน่อยสิคุณเพื่อน ... กุไม่ได้เอารถมา แลว้ คนหน้าสวยเมาหัวทิ่มเลยเนี่ย]
“เออๆ รออยู่นั่นแหละ” คยูจงกดตัดสายไป แล้วดึงแขนยองแซงไว้
“ปล่อยเว้ย จะกลับคอนโด” ยองแซงสะบัดข้อมือแรงๆ เพื่อให้หลุดจากมือปลาหมึกของคยูจง
“จะไปรับเพื้อนมั๊ย จะไปก็นิ่งๆ “ คยูจงพูดเสียงเรียบ ยองแซงเงียบ แลว้ปล่อยให้ตัวเองโดนคยูจงลากขึ้นรถไป
ผับ XXYYZZ
ที่หน้าผับมีชายถึก(?)กับชายหน้าสวยยืนอยู่ นั่นคือ ฮยอนจุง กับฮยองจุนนั่งเอง-0-
“อั๊ย ย ย จะไปไหนเนี่ย...ร้อน>O<” ฮยองจุนพูดออกมา
“นายเมาแลว้นะเนี่ย เฮ่อ ท้าเอง เมาเอง เป็นไงละ - -“ ฮยอนจุงพูดออกมาด้วยสีหน้าเบื่อโลกเต็มที
ซักพักนึง รถคันสวยก็แล่นมาจอดข้างหน้าของเค้าสองคน
“ช้าหวะ - -*” ฮยอนจุงบ่นออกมา
“ยังดีกว่าไม่มามั๊ยละ- -*” คยูจงสวนขึ้นมา
“อ๊ากก..แกทำอะไรเพื่อนฉันเนี่ยหา - -* แกมอมเหล้าเพื่อนฉันเรอะ T^T “ ยองแซงโวยไปเสียงดัง พอฮยอนจุงพาให้ จุนขึ้นรถมา ยองแซงก็ชักจะมึนๆ เริ่มปวดหัว ไอค๊อก ไอแค๊ก หน้ามืด เพราะ ตอนนี้ ฮยองจุนมีแต่กลิ่นเหล้าไปหมด
ซักพักนึง รถคันสวยก็แล่นมาจอดที่หน้าคอนโดราคาเหยียบ 100ล้าน ยองแซงเปิดประตูเพื่อจะเดินเข้าไปในคอนโดของตัวเอง แต่พอยองแซงลงมาจากรถ สติทั้งหมดก็ดับวูบลง เพราะกลิ่นเหล้า ที่อบอวลอยู่ภายในรถเป็นเวลา นาน (นานตรงไหน - -*;;ไรเตอร์)
“อ่าวเฮ้ย” คยูจงร้องมาเสียงดัง เมื่อเห็นว่าอยู่ดีดียองแซงก็สลบไป ฮยอนจุงรีบดึงให้จุนลงมาจากรถแลว้เดินเข้าตัวคอนโด คยูจงเปิดกระเป๋าของยองแซง เพื่อที่จะเอาคีย์การ์ดใบสวย เมื่อหาเจอ คยูจงรีบเปิดประตูเข้าไป จะพบ ห้อง สีครีมสวยเฟอร์นิเจอร์จัดเป็นสีขาวครีม แยกเป็นสองห้องนอนย่อยไปอีก รู้สึกคนร่างบางในอ้อมแขนของตัวเองตอนนี้
จะแปลกคน ถึงขนาดเอาสติกเกอร์ติดไว้ที่หน้าประตูเป็นชื่อห้องของตัวเอง คยูจงรีบเปิดประตูเข้าไปแ สะพบเตียงขนาดคิงไซท์ ตู้สีเข้มต่างๆมากมาย คยูจงพาร่างของยองแซง
ไปนอนบนเตียงใหญ่ แล้วห่มผ้าถึงระดับอกของยองแซง แล้วเดินออกมา
“จุง เสร็จยังวะ เดะสองคนนี้ตื่นมาเห็น โดนอัดใส่กระป๋องแน่T^T” คยูจงพูดแลว้ลูบแขนตัวเอง ขนลุก-0- (ทำไมเพิ่งจะมากลัววะ)
ขอแจ้งว่า ไรเตอร์ อาจจะลบฟิคT^T เพราะดูเหมือนจะไม่ค่อยสนุก และไม่ค่อยจะมีคนอ่าน เอาเหอะ ไว้ไรเตอร์ ขอความคิดเห็นหน่อยแล้วกัน ว่าลบดีมั๊ยT^T
nu eng
ความคิดเห็น