คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #47 : 39.Sound of ideas
39.Sound of ideas
ลู-ฮัลโหล?ๆ เทค1 2 3....โอเคไมค์ไม่พัง หวัดดีค่ะนี่ยัยลูพูดนะค่ะ คือวั้นนี้ลูจะไปงานศพ
อุลคิคุงนะค่ะ เพราะฉะนั้นวันนี้....ยกนิยายให้ไอ้พวกบ้านั้นพิมพ์กันเองเลยหละกัน^^
เพน-เฮ้ยๆ ยัยลูอย่าเพิ่งไปเซ่~....ไม่ทันแล้ว...หัวข้อวันนี้ยากซะด้วยเอาไงดีว่ะ= =
โคนัน-น่าๆ ก็ให้ไอ้พวกนั้นทำสิ- -
เพน-พวกนั้น?
โคนัน-นารุโตะ!!!
นารุโตะ-ครับ?
โคนัน-เคลียร์หัวข้อวันนี้ด้วยพวกฉันไปหละ- -
นารุโตะ-อ้าว....ไหนดูสิ....ซาสึซากุ เอาก็เอาว่ะ ชิชะๆ-*-
*****************************************************เข้าเรื่องๆ
โรงเรียนโอโนนะ
[Naruto’s mode]
หุๆๆ วันนี้หัวข้อคือซาสึซากุแต่ขอโทดดด กุไม่ยอมวันนี้ต้องนารุฮินะเฟ้ยยย! 555+
(เพน+โคนัน-พวกเราคิดผิดรึปล่าวว่ะที่ให้มันแต่ง= =;)ลัลล้า~ ฮินาตะจ้า โตะมาแว้วว
ม.3/13
“ฮินาต้า~~~....เนจิ ฮินาตะหละ?”ฮินาตะไม่อยู่ในห้อง ไม่นะๆๆๆ หมดกันนารุฮินะ
“ไม่รุ ไม่ได้อยู่กับนายหรอ?”เนจิถามผม
“อะอา ไม่มีไม่อยู่ไม่รุไม่เห็นเช่นกัน”ผมตอบไปตามแบบฉบับของผม
“...-*- นายเห็นเท็นเท็นมั้ย?”
“ไม่มีไม่อยู่ไม่รุไม่เห็นครับ คุนพี่-3-”
“อยากตายป่ะ”
“ไม่เอาไม่อยากไม่พิศสวาทครับป๋ม”
“ไอ้.....”
“นี่พวกนาย!”ชิกามารุทักผมกะเนจิ๊เนจิ
“มีอาราย ชิกามารู้~”ผมถาม
“เห็นเทมาริป่ะ?”
“ไม่นี่/ไม่มีไม่อยู่ไม่รุไม่เห็น”นี่คือคำตอบของผมกับเนจิ๊เนจิ
“หรอ?...2 วันแล้วนะที่ยัย 3 คนนั้นหายไป”
“นั้นสิ”
“ครูมาแล้วๆไปนั่งที่!”ซากุระจังตะโกนมา ทำให้พวกผมไม่สามารถพูดต่อได้
เพราะครูคาคาชิกำลังจะเดินเข้ามา
“นร.ๆๆ วันนี้มีคนขาดเยอะมาก.....”ครูคาคาชิพูดด้วยสีหน้าเซ็งๆ
“ใครบ้างหรอค่ะ?”ซากุระจังถาม
“ฮิวงะ ฮินาตะ,บินบิน,เท็นเท็นและซาบะคุโนะ เทมาริ”ครูคาคาชิพูด เอ?
ทำไมมีแต่ผู้หญิงหละ? งงนะเนี่ยงง
“4 คนเลยหรอเนโกะ...”เนกิ? เธอพูดอะไรหนะ? อะไร สี่ๆนะ?
“มีอะไรหรอ?”ผมหันไปถามเธอ
“ปล่าว ไม่มีอะไร”เธอหันหน้าหนีผมไป สีหน้าไม่ค่อยดีเลยนะ
ว่าแต่.....ฮินาตะจ้า~~~~~~~ อยู่ไหนอ้าโตะคิดถึงงงงงงงง ฮินาต๊า~~~
“นายจะครวญครางในใจอีกนานมะ? -*-”ซาคุโระจังหันมาบ่นผม....เด๋วนะ...
“แว้กกกกก เธอรู้ได้ไง!!!!O[]O”
“เอ๋? ไม่รุ้สิ...ฉันแค่ได้ยินมันก้องอยู่ในหัวO3O”ได้ยิน!? เธอได้ยินความคิดฉัน
กรี๊ดดดดด(นารุโตะกรี๊ด- -)นี่มันละเมิดสิทธิมนุดสิยะชนเลยน้า~~
แล้วเธอ...ทำไมถึงได้ยิน นี่มันimpossibleมากเลยนะ o[]o
“ได้ไง?”
“ไม่รู้ดิ ก็มันได้ยินอ่ะ”
“......=[]=”
******
ลู-มาต่อกันค่ะ! ลูกลับมาแล้วววว ไอ้โตะทำอะไรเสียหายไว้บ้างรึปล่าวค่ะ?
คงไม่มีนะ? เข้าเรื่องๆๆๆๆ เปลี่ยนหัวข้อเป็นกำจัดคารินดีก่า(เขียนลงในกระดาน)
วันนี้สนุกแน่ 555+
****************************เข้าเรื่อง
พักกลางวัน
“ซาสึเกะคุงๆ เอาชาอีกมั้ยจ๊ะ?”ซากุระถาม
“ขอบใจนะ”ซาสึเกะยื่นแก้วไปให้ซากุระ
“จ้าๆ^^”ซากุระรินชาใส่แก้วสีขาวนวลอย่างใจเย็น
“ซากุร้า~~~~~~!!!”แต่ด้วยน้ำเสียงอันไม่น่าพิศวาทของคนคนนึงทำให้
เธอทำชานั้นหกโดยไม่ได้ตั้งจาย
“อ๊า ขอโทดนะซาสึเกะคุง....”
“ไม่เป็นไรหรอก ไปหาคนที่เรียกเธอสิ”
“จ...จ้า”ซากุระตอบแล้วรีบเดินไป
“ซากุระ ฉันขอคุยด้วยหน่อยสิ”เนกิพูด
“ว่ามาสิ”
“ฉันพูดที่นี่ไม่ได้ ช่วยไปกับฉันได้มั้ย?”
“อือ”ทั้งสองคนเดินไปที่ในต้นไม้คนนึง
“เอาหละมีอะไรจะพูดหรอ เนกิ?”ซากุระถาม
“คือ.....ฉันจะถามเรื่องคนที่จับตัวเธอไปหนะ ใครหรอ?”เนกิเริ่มถาม
“คารินหนะ”
“ว่าแล้วเชียว....”
“ทำไมหละ?”ซากุระถามบ้าง
“เมื่อวันก่อนฉันโดนยัยเนโกะจับไปขังไว้ในล็อคเกอร์หนะสิ”เนกิพูดอย่างเคืองๆ
“อืมๆ ฉันว่าพวกนั้นต้องมีจุดประสงค์บางอย่าง...ว่าแต่ เนโกะพูดอะไรกับเธอบ้าง?”
“ยัยนั้นบอกว่า....ฉันจะขังเธอไว้ที่นี้จนกว่ากาอาระคุงจะกลายเป็นของเพื่อนยัยนั้น”
“อือๆ เหมือนที่คารินพูดกับฉันเลย หรือนี่จะเกี่ยวกับการหายตัวไปของคนอื่นๆ?”
“ก็อาจจะนะ....ตอนนี้เราเหลือใครบ้างเนี่ย?”
“ก็เยอะอยู่ ทำไมหรอ?”
“ฉันว่าเรารวมตัวกันไปสั่งสอนคารินหน่อยดีมั้ย?”เนกิออกความคิดเห็น
“ไม่เลวๆ เย็นนี้หลังเลิกเรียนเราสะกดรอยตามพวกคารินกัน^^”ซากุระยิ้ม
“นี่ๆๆ คิดจะทำอะไรไม่เคยปรึกษาเลยนะ”เสียงใสๆ(?)ดังขึ้น ซากุระและเนกิเลย
เงยหน้าขึ้นไปมองบนต้นไม้ที่เป็นต้นเสียง
“ไง”ฮิคารุทัก
“ฮิคารุ? เทอไปทำอะไรบนนั้น”ซากุระถาม
“กินข้าวเที่ยงไง”ซาคุโระเ-สน-อหน้ามาตอบแทน
“เข้าใจหละ งั้นพวดเทอ 2 คนก็ได้ยินที่เราพูดใช่มั้ย?”เนกิพูด
“ใครบอก 2 คน 14 ตะหาก”เสียงเฮียเพนดังลงมาจากยอดต้นไม้
“ทั้งองกอนเลยรึ=[]=”ซากุระตกใจ
“ก็ใช่นะสิค่ะ”นากาเระตอบ
“อูยยยย ซวยแว้วววว”
“ไม่หรอกๆพวกเราทุกคนจะเป็นกองหนุนให้เองนะ^^”ฮิคารุพูด
“เอ๋? จริงหรอ???”เนกิตาเป็นประกาย
“ได้ใช่มั้ยเพน?”
“ได้สิ ฉันชอบ(เจื-อก)เรื่องแบบนี้อยู่แล้ว”เพนตอบ
“ขอบคุนมักๆค่ะ ฉันไปหละนะเด๋วซาสึเกะคุงรอนาน/แล้วเจอกัน”
ซากุระกับเนกิพูดแล้วจากไป
เย็นนั้น ม.3/13
“โย่วๆ หาพวกได้เยอะสมใจยัง??”อิโนะพูด
“อิโนะนี่เทอเอาด้วยหรอเนี่ย?”ซากุระถาม
“แน่นอนย่ะ นังคารินมีบัญชีทำให้ฉันกับซาอิคุงผิดใจกัน(ตอนเข้าค่าย)อยู่นะย่ะ”
“แล้วเทอหละฮิคารุ?”
“3คำ ฉัน-ไม่ชอบ-นังซอนย่า”ฮิคารุพูดช้าๆชัดๆๆ
“โอเค เก็ดเลย^^”เนกิยิ้ม
“โทริหละ?”อิโนะถาม
“ไม่มีหรอก.....ฉันแค่อยากจะช่วยทุกคนหนะ^w^”โทริตอบ
‘นางฟ้า’นี่คือคำในความคือของทุกๆคน
“ซาคุโระซัง...ของจุดประสงค์ที่อยากแก้แค้นด้วยค่ะ^^”นากาเระ(ที่วิ่งมาจากม.2)ถาม
“ฉัน..........ไม่ชอบขี้หน้าพวกนั้น”
“แน่ใจรึว่าแค่นั้น= =”ฮิคารุย้ำ
“อือ”
‘ไม่น่าเชื่อถืออ่ะ’ทุกๆคนคิด
“ไม่เชื่อก็เรื่องของพวกแกดิ”
‘มันรู้!?’คนอื่นๆสะดุ้งกันเป็นแถว- -
“ก็รู้หนะสิ ไปกันได้ยัง- -*”
“จร้า~!= =;;;”
ม.3/9
“ห้องนี้หรอ?”อิโนะถาม
“อือ”ซากุระพยักหน้าแล้วเดินนำเข้าไป
“มาที่นี่มีธุระอะไร”คารินที่นั่งอยู่เป็นโต๊ะถาม
“คาริน....เรามาปิดบัญชีกันเถอะ^^”ซากุระยิ้ม
“ถ้าฉันชนะหละ?”คารินถามต่อ
“ฉันยกซาสึเกะคุงให้เธอเลย”ซากุระพูด
“มากไปมั้ง ซากุระ”อิโนะพูด
“ไม่หรอกเพราะนั้นคือสิ่งที่เธอต้องการมากที่สุดไม่ใช่หรอคาริน”
“หึๆๆ เธอนี่กล้าแลกดีจริงๆก็ได้แล้วถ้าเธอชนะเธออยากได้อะไร?”
“ฉันอยากให้เธอปล่อยเพื่อนของเราแล้วอย่ามายุ่งกับพวกเราอีก”
“อืม.......เนโกะเธอคิดว่าไง?”คารินหันไปถามเนโกะที่นั่งอยู่ข้างๆ
“ฉันหรอ? น่าสนุกดีนี่....ตกลง!”เนโกะพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส(ไม่)น่ารัก
น่าตบ(มากๆๆๆ) แถมทำหน้าแอ๊บแบ๋วอีกตะหาก....น่ารักตายแหละย่ะหล่อน- -
“งั้น...เรามานัดเวลาแล้วก็สถานที่กันเถอะ^^”
“เอาเป็นว่า.......”
****************************************************
To be continued
ความคิดเห็น