ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    NoHero&LSK : ถ้าเทพอัศวินไปเซ็ตติ้งซัน

    ลำดับตอนที่ #49 : คำสาป

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 746
      2
      25 มี.ค. 53

    />

    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

     

    เทศกาลฉลองจันทร์?”

     

    เป็นเทศกาลที่มนุษย์จัดขึ้น...เหมาะสมกับเป็นการประกาศศักดาของเราเป็นที่สุดสตรีในชุดสีแดงสดดั่งสีเลือดเอ่ย แต่แม้นางจะงดงามแค่ไหน...ความงามนั้นก็ถูกบดบังด้วยรอยแผลเป็นที่ลากยาวตั้งแต่หน้าผาก ลากผ่านตาข้างซ้ายไปจนจรดปลายคาง ดวงตาข้างซ้ายมืดบอดไปเสียแล้วด้วยกรงเล็บของ...คนที่ถูกขังอยู่เบื้องล่างนั่น

     

    เจ้าจะเอาอย่างนั้นหรือเซย์ไซเอ่ยถาม

     

    ใช่...ข้าอยากให้มีคนดูมากๆ...ให้มันตายอย่างทรมานให้สาสมกับสิ่งที่มันทำ!”หญิงสาวกรีดเสียง แผลเป็นที่ใบหน้าเจ็บแปล็บเพราะความแค้น

     

    นั่นสินะเซย์ไซแสยะยิ้ม ให้มีคนดูมากๆก็น่าสนดี...หลังเสร็จพิธีเราจะได้อาละวาดไม่ต้องเสียความต่อเนื่องเสียเลย

     

    เพราะมัน! เพราะมันทำให้หน้าตาของข้าเป็นแบบนี้! ข้าต้องแก้แค้น!!!”

     

     

     

    สนุกมั๊ยครับ แกล้งเด็กเนี่ย

     

    เอลเลน เจ้ายังไม่นอนอีกหรือชายหนุ่มถาม

     

    ถ้าข้าเข้านอนแล้วคงไม่มานั่งจับผิดท่านอยู่นี่หรอกครับ ท่านพี่

     

    ข้าไม่ได้แกล้งซักหน่อย แค่เป็นห่วงชายหนุ่มคลุมผ้าคลุมสีดำสนิท

     

    คำพูดแบบนั้นไม่น่าออกจากปากของเทพอัศวินเทอร์มิสเลยนะครับ พี่เอลเลนว่า

     

    อ้อเหรอ การทำเรื่องชั่วๆอย่างที่เจ้ากับครีอุสทำเป็นประจำก็ไม่เหมาะกับเทพอัศวินครีอุสเหมือนกันแหละชายหนุ่มย้อน

     

    งั้นหรือขอรับ ท่านพี่เทอร์มิส

     

    เหอะ ประวัติเทพทั้งสิบสองค์องค์ต้องมามัวหมองเพราะพวกเจ้านี่แหละเทพอัศวินเทอร์มิสกระแทกตัวลงนั่งกับเก้าอี้อย่างหงุดหงิด

     

    ยกเว้นท่านครีอุสนะครับ รู้สึกว่ารายนั่นจะเป็นแบบนี้มาแต่แรก ไม่งั้นข้าคงไม่ได้ตำแหน่งนี้มาหรอกเอลเลนหัวเราะหึๆ

     

    ...อุ...ผู้เป็นพี่อับจนด้วยถ้อยคำจะเถียงไปเลย

     

    ท่านพี่ไม่คิดออกจากที่นี่เลยรึไงเทพอัศวินครีอุสรุ่นที่สอง เอลเลน กวาดตามองรอบๆห้อง

     

    พูดเหมือนข้าออกไปได้?”เทอร์มิสย้อน

     

    ......ตรวนที่เป็นดั่งคำสาป......

     

    ......สายโซ่แห่งความมืดนับร้อยนับพันที่พันธนาการพี่ชายของตนอยู่...ทำไมเขาจะไม่รู้......เอลเลนถอนหายใจ

     

    ที่พี่ของเขาต้องมาติดแหง็กอยู่ที่นี่...มันมีสาเหตุ...

     

    ...สาเหตุที่มีเพียงคนสามคนเท่านั้นที่รับรู้...

     

    ท่านพี่...ไม่อยากพบท่านครีอุสหรือครับเอลเลนถาม

     

    ...ถ้าข้าออกไปจากที่นี่ได้...นั่นก็อีกเรื่อง...เทอร์มิสถอนหายใจ

     

    ที่นี่...ที่ดินแดนแห่งเทพนี่แหละ!

     

     

     

    นี่ เกรเซียส

     

    ท่านครีอุสเกรเซียสเอ่ยนาม

     

    เจ้านี่มันจริงๆเลยนะ ตีสี่ตีห้าเข้าไปแล้วนะไม่นอนมั่งรึครีอุสยิ้มบาง

     

    ข้าหลับไปแล้วครับ ท่านครีอุสเกรเซียสถอนหายใจ ข้าเป็นห่วงเรื่องของทางโน้นนิดหน่อย เท่านั้นเอง

     

    พวกเพื่อนๆของเจ้าไม่เป็นไรหรอก ข้ารับรองครีอุสลูบหัวผู้สืบทอดของตนเบาๆ

     

    ถึงอย่างนั้นก็อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดีแหละครับเกรเซียสหัวเราะ เทอร์มิสน่ะไม่เท่าไหร่ แต่ลอเรนเนี่ยเอ๋อจนได้เรื่องมาหลายรอบแล้ว เฮฟเตตัสก็คงไปหาเรื่องเจ็บตัวอีก ส่วนไทรอน...ไม่รู้ป่านนี้ได้แฟนคนที่เท่าไหร่แล้ว

     

    เฮ้อ...ท่าทางเทพอัศวินรุ่นนี้จะไม่มีปัญหานะครีอุสถอนหายใจ

     

    ท่านครีอุสเกรเซียสเรียก

     

    มีอะไรรึเกรเซียส?”

     

    ทำไม...ท่านชาเพรย์ถึงเกลียดประมุขแห่งความตายครับ?”

     

    คิดยังไงถึงถามล่ะครีอุสยังไม่ยอมตอบ เลี่ยงไปเปิดตู้เก็บไวน์ แล้วเอาไวน์องุ่นออกมาเทใส่แก้ว

     

    ของดี ค่อยๆจิบเจ้าจะรู้รสชาติ

     

    ค่อยๆจิบมันแสลงกับพวกคอแข็งอย่างข้านะครับเนี่ยเกรเซียสพึมพำ

     

    อย่าลองดีกว่าถ้าไม่อยากน็อค ขนาดไซนาสดื่มเจ้านี่แค่ขวดเดียวยังเมาเลย นับประสาอะไรกับเจ้า

     

    ......ท่านไซนาส...ที่เห็นกระดกเหล้าเกือบลังเมื่อคืนนี้น่ะนะ?......เกรเซียสขมวดคิ้วทันที และด้วยความที่เชื่อหรือไม่อยากลองดีครีอุสรุ่นแรกก็ไม่แน่ใจ เกรเซียสค่อยๆจิบเหล้าองุ่นนั้นนิดๆ

     

    ...หวาน...เกรเซียสทำตาวาว

     

    ถ้าค่อยๆจิบจะหวานติดลิ้น แต่ถ้าดื่มเข้าไปรวดเดียว ต่อให้เป็นเจ้ายี่สิบเจ็ดนีโอยังไม่รอดเลยข้าว่าครีอุสบรรยายสรรพคุณอย่างสนุกปาก

     

    ......แปลกจัง...ทำไมดูเหมือน......

     

    ......เขาชวนเราคุยมากกว่าปรกติ?......เกรเซียสงงนิดๆ เพราะเขาเองก็เพิ่งมาที่นี่เป็นวันแรก ไม่น่าจะสนิทสนมขนาดมานั่งดื่มเป็นเพื่อนในตอนเช้าตรู่เช่นนี้

     

    เจ้าน่ะ...เคยได้ยินเรื่องคำสาปบ้างรึเปล่า

     

    คำสาป?”เกรเซียสขมวดคิ้ว

     

    คำสาปแห่งประมุขแห่งความตาย เกษาพฤกษกครีอุสเอ่ยถามระหว่างที่ตนเอาขวดไวน์ไปเก็บ

     

    มันคืออะไรครับเกรเซียสถาม

     

    เป็นพลังชั้นพิเศษของเทพแห่งความมืดมน เจ้าน่าจะรู้ว่าเทพแห่งความมืดมนกับเทพแห่งแสงสว่างนั้นไม่ถูกกันครีอุสว่า

     

    ก็...พอจะรู้อยู่ครับ

     

    งั้นเจ้ารู้มั๊ยว่าเกษาพฤกษกที่ว่าเนี่ย เป็นพลังของจากเทพแห่งแสงสว่าง

     

    หา!!!”

     

    ในยุดแรกของเทพอัศวิน ยุคของข้าน่ะ ตอนนั้นเทพแห่งแสงสว่างและเทพแห่งความมืดทะเลาะกันรุนแรงจนถึงขนาดเปิดสงครามครีอุสพูดลอยๆ

     

    สงคราม...เหรอครับ

     

    ผลสิ้นสุดของสงครามนั้น...คือการที่เทอร์มิสรุ่นแรกตายในหน้าที่ และฮา...พระสังฆราชโดนเวทย์มนต์ย้อนกลับเข้าตัวจนสูญสลายไปพร้อมกับเทพเจ้าแห่งความมืดมน

     

    “!!!”

     

    จริงๆแล้วแค่พลังของสิบสองเทพอัศวินน่ะทำอะไรไม่ได้หรอก เพราะยังไงเขาก็เป็นถึงเทพ และยังเป็นเทพชั้นสูงด้วย ต่อให้อยากฆ่าแค่ไหนก็ไม่มีวันตาย แต่...เราได้รับความช่วยเหลือจากชายคนนั้น จึงรุกประชิดเข้าถึงเทพเจ้าแห่งความมืดมนดาร์คเนสได้ในที่สุด

     

    ชายคนนั้น?”

     

    ประมุขแห่งความตายรุ่นที่หนึ่งและสี่ เดวิแลนซ์กับเซฟิวรอธครีอุสพูดพลางเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าในยามราตรี

     

    ......ท่านเอง...ก็ชอบมองท้องฟ้าแบบนี้บ่อยๆ......

     

    ......และมักพูดอยู่เสมอว่าขอแค่อยู่ใต้ท้องฟ้า ไม่ว่าที่ไหนก็คือบ้านของท่าน......

     

    แต่...ประมุขแห่งความตาย...

     

    ควรจะเข้าข้างฝ่ายความมืดอย่างวิหารเทพแห่งความมืดมนมากกว่าวิหารเทพแห่งแสงสว่าง...ใช่มั๊ยล่ะครีอุสหัวเราะ เรื่องนั้นน่ะเจ้าอย่ารู้เลยว่าทำไม รู้แค่ว่าทั้งสองคนอยู่ฝ่ายเดียวกับเราก็พอ

     

    ...ครับ...เกรเซียสพยักหน้ารับ

     

    เมื่อถึงจุดสิ้นสุด ตอนที่เทพอัศวินเทอร์มิสตาย...พวกเราทุกคนก็โกรธจัดจนเลือดขึ้นหน้า อะไรเป็นอะไรก็ไม่สนแล้วล่ะตอนนั้น ทีนี้ข้าคงไม่ต้องบอกจุดจบของเทพเจ้าแห่งความมืดมนหรอกนะครีอุสหัวเราะ

     

    ...ข้าพอจะนึกภาพออกเลยล่ะครับ...เกรเซียสเอ่ย

     

    ฮื่อ แต่ก็อย่างที่ข้าเพิ่งบอกไป เทพเจ้าน่ะฆ่ายังไงก็ไม่ตายหรอก เขายังเหลือเศษเสี้ยวของวิญญาณอยู่ และพระสังฆราชก็คิดจะจัดการขั้นเด็ดขาด แต่สุดท้าย...

     

    เทพเจ้าแห่งความมืดมนก็ส่งเวทย์สะท้อนกลับจนพระสังฆราชจากไปอีกคนสินะครับเกรเซียสเดา

     

    ใช่ ขนาดร่างสลายไปแล้วยังฆ่าหนึ่งในพวกเราไปอีก ข้าไม่มีทางอภัยให้มันแน่ครีอุสกัดฟันกรอด

     

    แล้ว...ท่านทำยังไงครับ?”เกรเซียสถาม

     

    ง่ายจะตาย ส่งมันลงนรกไปเลยไงล่ะครีอุสยักไหล่ เทพก็เทพเถอะ ยังไงฝ่ายเราตอนนั้นก็มีเทพไลท์คอยสนับสนุนอยู่แล้ว สุดท้ายเทพดาร์คเนสก็เลยถูกส่งลงนรก ไม่ได้กลับมาจุติอีกตลอดกาล

     

    แบบนั้นก็ดีแล้วนี่ครับ

     

    มันไม่ได้จบแบบดีๆอย่างที่คิดน่ะสิ เพราะสาวกของมันยังเหลืออยู่ ทีนี้เรื่องก็เลยยุ่งเพราะพวกเรากำจัดสาวกที่เหลือไม่ได้จนมันแทรกซึมเข้าสู่อาณาจักรกัลซิลด์ สุดท้ายอาณาจักรนั้นก็ไปนับถือเทพเจ้าแห่งความมืดมนซะงั้น แถมประมุขแห่งความตายบางส่วนก็ดันไปเป็นพวกของพวกนั้นอีกต่างหาก

     

    จริงๆท่านควรจะบอกว่าประมุขแห่งความตายสองคนนั้นแหกคอกเองมากกว่าเกรเซียสว่า

     

    ก็ราวๆนั้นแหละ แต่เจ้ารู้รึเปล่าว่าประมุขแห่งความตายรุ่นที่สาม...เป็นคนฆ่าพี่ชายของชาเพรย์

     

    อ...อะไรนะครับ

     

    ทีนี้ก็ได้เรื่องสิ เจ้าชาเพรย์เข้ารับตำแหน่งเทพอัศวินครีอุสรุ่นที่สิบสอง แล้วก็เป็นรุ่นที่ล่าล้างปิศาจและประมุขแห่งความตายมากที่สุดเท่าที่เคยมีมา ปัญหาคือเจ้านั่นมันเก่งเกินไป เก่งขนาดที่ว่าเกือบฆ่าเซฟิวรอธ ประมุขแห่งความตายรุ่นที่สี่ที่เคยช่วยพวกเราเอาไว้

     

    ...อ่า...

     

    ก็เหมือนเจ้านั่นแหละเกรเซียส ความแค้นแม้เพียงเล็กน้อยก็ต้องชำระ แล้วสำหรับความแค้นใหญ่หลวงขนาดนั้น ชาเพรย์ก็เลยเหมารวมประมุขแห่งความตายทั้งหมดเลยครีอุสถอนหายใจ ข้าล่ะเหนื่อย ฝั่งหนึ่งก็ผู้สืบทอด ฝั่งหนึ่งก็ผู้มีพระคุณ เป็นเจ้าจะทำยังไงล่ะ

     

    ข้าคง...ทำอะไรไม่ถูกล่ะครับ

     

    ช่าย~ ข้าก็เลยปล่อยให้พวกเขาจัดการกันเอง ถือว่าข้าไม่เกี่ยว แต่เรื่องของลูฟนี่ข้าต้องเกี่ยวเพราะเขามีความสำคัญมาก

     

    ......ใช่...สำคัญมากเชียวล่ะ......

     

    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×