ระหว่างที่เราไม่เข้าใจกัน
ในสิ่งร้าย ย่อมมีสิ่งดี
หากเรารู้จักเปิดใจเรียนรู้ในสิ่งที่ทำผิดพลาดไป
แม้กระทั่ง...ความไม่เข้าใจ...ก็ยังมีข้อดีของมัน
เพราะอย่างน้อยเราก็ยังได้เรียนรู้ว่าตัวเรานั้นไม่ได้เข้าใจอะไร ๆ ได้ดีทุกเรื่อง
เราไม่ได้เข้าใจคนทุกคน คนที่เรารัก ก็เช่นกัน
แม้เราจะรักเขา
ก็ไม่ได้แปลว่าจะเต็มไปด้วยความเข้าใจกันและกันตลอดเวลา
ยิ่งเมื่อคบกันนานขึ้น
ความเป็นตัวเองของใครอีกคนก็จะเผยชัด
ซึ่งวันแบบนั้นแหละ ที่เป็นวันวัดใจ ว่าเราจะรู้สึกรักกันอยู่ไหม
หากไม่ได้พบเจอแต่นิสัยดี ๆ ในตัวของคนคนเดิม
คนที่ทำให้เรายิ้ม
มักจะเป็นคนที่สามารถทำให้เราร้องไห้ได้ด้วยเสมอ
และคนที่ยิ้มเพราะเรา
ก็อาจมีที่เขาต้องเสียน้ำตาเพราะเรา
วันที่ไม่เข้าใจกัน คนสองคนต่างรู้สึกตรงกันว่าเป็นวันที่ร้ายกาจ
มันทำให้โลกทั้งใบ มีแต่สถานที่ที่ไม่น่าอยู่
ทำให้เพลงที่เคยฟังแล้วซึ้ง กลายเป็นเพลงที่ฟังแล้วบาดใจ
แต่ถ้าเรายังจำได้ และเชื่อมั่น
ว่าในสิ่งร้าย ย่อมมีสิ่งดี
หากเรากล้าจะเปิดใจเรียนรู้ในสิ่งที่ทำผิดพลาด
อะไรที่ไม่เข้าใจกัน ก็เปิดใจคุยกัน
ตัดทิฐิออกไป ตัดความน้อยใจออกไป ตัดการประชดออกไป
แล้วใช้หัวใจดี ๆ ตอบคำถาม
เธอทำอย่างนั้นเพราะอะไร ?
ฉันทำอย่างนี้เพื่ออะไร ?
และลึก ๆ แล้ว เรายังรักกันอยู่ใช่ไหม?
ถ้าคำตอบคือใช่
“ ถึงจะมีบ้างที่เราไม่เข้าใจกัน แต่ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่รักเธอ ”
วันที่ร้ายกาจย่อมอยู่กับเราไม่นาน
และสิ่งดี ๆ ก็จะมาทดแทนสิ่งร้าย ๆ
รอยยิ้ม...ก็จะลบรอยน้ำตา
ความคิดเห็น