เคียงรักยาใจ (นวนิยายรักชุด ...รักในเงาใจ)

-เคียงรักยาใจ-

(นวนิยายรักชุด  รักในเงาใจ)

ROMANTIC / HOT DRAMA

'...ความรักจริงๆ  อยู่ตรงหน้าของเธอนี่เอง  เพียงแค่เอื้อมมือ  แต่กลับคว้ามันมาไม่ได้

ผิดกับความรักจอมปลอมที่หลงมโนไปเองหลายปี  คิดว่าใช่...สุดท้ายแล้วถึงคว้าได้  เธอก็อยากจะขว้างมันทิ้งอยู่ดี...'

#เคียงรักยาใจ

เป็นนวนิยายโรแมนติก / ดราม่า ที่ค่อนข้างหนักมากไม่แพ้กับเรื่องอื่นๆ  ของไวน์เลยนะคะ

เรื่องนี้จะแสดงให้เห็นถึงความรักในด้านมิตรภาพของเพื่อน

ความยุติธรรม  ความถูกต้อง  และความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน

รวมถึงความเห็นแก่ตัวในด้านความรัก

ซึ่งไวน์คิดว่าผู้อ่านน่าจะได้มองเห็นแนวคิด  มุมมอง  และข้อคิดที่ไวน์อยากจะสื่อได้เป็นอย่างดี

 "          

 

...ไม่ว่า 'ความรัก' ของเราจะเกิดขึ้นจากความบังเอิญหรือตั้งใจ

แต่ในเมื่อทุกอย่างมันถูกผูกมัดไปด้วยความรู้สึกดีๆ ที่สองเรามีให้กัน

มันยากเหลือเกินที่ผมจะยอมถอนตัวออกจาก 'สนามรบ' ของ 'เกมรัก' ครั้งนี้

"        

               ...หมอราม...

ฝากเพจ  คลิ๊กที่รูปค่ะ

FACEBOOK / LUUGTOW PURPLEROSE

ถ้าเว็บ  ธัญวลัย  สามารถเสิร์ชหาตามชื่อได้เลยนะคะ

     

 เพราะมีปมด้านความรัก  'พริมา'  จึงสร้างกำแพงหัวใจเอาไว้อย่างแน่นหนา

แต่แล้วเกราะป้องกันหัวใจที่ทำจากหินและตะกอนความเจ็บปวด

กลับค่อยๆ  ถูกกระแสน้ำเย็นอย่างคุณหมอหนุ่มสุดหล่อ  'อนาวิน'  กัดเซาะจนเกิดความรู้สึกดีๆ  ระหว่างกัน

หัวใจที่ถูกปิดตายจึงค่อยๆ  คลายออกยอมรับความรู้สึกดีๆ  ที่เรียกว่า  'รัก'  เข้าอย่างเต็มใจ

'เคียงรักยาใจ'

-Author : Here I'm-

“นี่! คุณราม คุณจะทำอะไรคะ”  นักเขียนสาวเบิกดวงตากว้างขึ้นด้วยความตกใจ  เธอขยับดิ้นรนแต่ก็สู้แรงของคุณหมอไม่ไหวทั้งที่เขารวบร่างเธอเพียงแค่แขนเดียว  แถมตอนนี้ก็ยังกระชับแน่นขึ้นจนร่างของเธอแนบชิดสนิทกับเขาแทบจะเป็นร่างเดียวกันอยู่แล้ว

“ทำเหมือนที่คุณทำ”  คุณหมอหนุ่มตอบกลับ  ทั้งที่ใบหน้าอบอุ่นและใจดียังคงปรากฏรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ไม่จาง  ก่อนที่เขาจะใช้มืออีกข้างคว้าปากกาสีดำจากกระเป๋าเสื้อของพริมาด้วยความรวดเร็ว  และการกระทำแบบนั้นทำให้หญิงสาวรู้ได้ในทันทีว่าคุณหมอหนุ่มกำลังคิดจะทำอะไรกับเธอ

“เป็นแมวเหมือนผมดีมั้ย”

“ไม่เอานะ...!”

“ทำไมล่ะ...น่ารักดีออกนะ”

“ไม่..!”

“พรีม  ถ้าคุณไม่ยอมอยู่เฉยๆ  ผมอาจจะวาดหน้าแมวไม่สวยก็ได้นะ”  คุณหมอหนุ่มดูจะไม่ยอมแพ้พริมาง่ายๆ  เขาขู่เธอด้วยน้ำเสียงละมุนปนรอยยิ้มขบขันเมื่อเห็นว่าหญิงสาวทำหน้ามุ่ยเหมือนไม่พอใจเขาทั้งๆ  ที่เธอเป็นฝ่ายเริ่มแกล้งเขาก่อน

และแม้ว่าชายหนุ่มจะเลือกกระชับเธอเข้าหาตัวด้วยแขนแข็งแรงเพียงข้างเดียวแล้วนั้น  แต่พริมาก็ฤทธิ์เยอะมากกว่าที่เขาคิดเอาไว้มาก  เธอทั้งก้มหน้าก้มตาหลบเขาแบบเอาจริงเอาจัง  มือเล็กๆ  ทั้งสองข้างก็ดันแผงอกกว้างของเขาให้ออกห่างเหมือนต้องการจะสู้กับเขาสุดฤทธิ์จนกว่าเขาจะยอมเลิกราไปเอง

ทว่า...การกระทำแบบนั้นมันกลับยิ่งทำให้  ‘คนอยากเอาคืน’  ถึงกับกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่อยู่  จนเขาหลุดเสียงหัวเราะออกมาอย่างช่วยไม่ได้

“คุณนี่ฤทธิ์เยอะเหมือนกันนะ”

“แล้วคุณรามสนุกนักเหรอคะที่ได้แกล้งพรีม..”  หญิงสาวว่ากลับเสียงแข็งขึ้น  เธอเงยหน้ามองคนหลุดฟอร์มด้วยสายตาค้อนๆ

“ทีคุณยังสนุกที่ได้แกล้งผมเลย”  เขาย้อนเธอกลับ  ก่อนจะมองใบหน้าอ่อนหวานจัดที่กำลังจ้องเขาด้วยสายตาขุ่นเคือง

ชายหนุ่มเห็นว่าพริมากำลังโกรธจนลืมตัว...จึงรีบถือโอกาสนี้จรดปลายปากกาลงบนแก้มใสนุ่มนิ่มด้วยความเบามือ  แล้ววาดเป็นเส้นสามเส้นให้ดูคล้ายกับหนวดแมว  “อ๊ะๆ  อย่าดิ้นนะคุณ  เดี๋ยวมันไม่สวย”

“คุณราม..!”  หญิงสาวได้แต่ขู่คำรามเขาเสียงเข้มแต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจะจะยอมยืนนิ่งๆ  ให้เขาวาดใบหน้าของเธอจนกว่าจะพอใจ

พริมารู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองกำลังได้รับกรรมที่ตนก่อเอาไว้และกรรมนั้นมันก็กำลังตามมาสนองเธออย่างสามสม!

 “พรีม...คุณหันแก้มอีกด้านหน่อยได้มั้ยครับ  ผมวาดไม่ถนัด”  คุณหมอหนุ่มบอกขณะที่เขาวาดหนวดแมวเส้นสุดท้ายบนแก้มด้านขวาของเธอเสร็จ  รวมถึงจมูกแมวของเธอด้วย

“ไม่เอา..”  เธอตอบกลับด้วยเสียงแง่งอนเขาเต็มประดา

นักเขียนสาวก้มหน้าลงดังเดิม  ทำให้เส้นผมที่ยาวสลวยเป็นลอนใหญ่นั้นปกปิดใบหน้าของเธอจนหมด  จนอนาวินไม่สามารถที่จะลงมือเขียนหน้าของเธอได้อีก  แต่เขาก็อดทนรอแกล้งเธอต่อด้วยความใจเย็น

เมื่อเห็นว่าพริมาไม่ยอมอ่อนข้อให้เขาง่ายๆ  ชายหนุ่มก็ยิ่งอยากจะเอาชนะเธอมากขึ้น  อยากแกล้งเธอมากขึ้นกว่าเดิม  ทั้งๆ  ที่เขาเองไม่เคยอยากเอาชนะผู้หญิงคนไหนเท่าเธอมาก่อนก็ตาม

แต่พอเป็นพริมา...หญิงสาวกลับทำให้เขารู้สึกสนุกทุกครั้งที่อยู่ด้วย  อนาวินอยากอยู่ใกล้ชิดเธอ  อยากใช้เวลาร่วมกันกับเธอ  หรือแม้กระทั่งการกลั่นแกล้งเล็กน้อยเช่นตอนนี้เขาก็อยากจะทำ...เพื่อที่จะได้ใกล้ชิดและรู้จักเธอมากขึ้นก็ตามที

เมื่อเห็นว่า  ‘คนขี้แกล้ง’  ไม่ยอมเงยหน้าให้เขาลงโทษเธอแบบดีๆ  ชายหนุ่มจึงจำเป็นต้องใช้มือข้างที่ถือปากกานั้นเชิดคางอีกฝ่ายขึ้นมาเพื่อให้เขาสามารถวาดใบหน้าที่เหลือได้ถนัดขึ้น  ทว่าแม่นักเขียนสาวกลับไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้น...เมื่อเธอมาเหนือชั้นกว่าจนอนาวินไม่สามารถต่อรองอะไรได้เลย

ในตอนนั้นเองพริมากลับซุกใบหน้าของเธอลงบนแผงอกกว้างของเขาเพื่อหลบหนีการลงโทษ  อนาวินรู้ดีว่าแม้จะมีมือเล็กๆ  ของเธอเป็นกำแพงขวางกั้นระหว่างใบหน้าและแผงอกของเขา  แต่ในระยะประชิดเช่นนี้มือของเธอจึงไม่ต่างจากกำแพงที่ทำจากกระดาษเลย  มันบางจนเขาเองเกรงว่าพริมาจะได้ยินเสียงหัวใจที่กำลังเต้นรัวอย่างไม่เป็นจังหวะของเขา  เพราะความปรารถนาที่มีต่อเธอ

คุณไม่คิดแต่ผมคิดนะ..!

ชายหนุ่มได้แต่ต่อว่าพริมาในใจกับการกระทำของเธอที่ทำให้เขาคิดเลยเถิดกับเธอไปมากกว่าเพื่อนหรือในฐานะแฟนกำมะลอ  ทั้งที่พยายามหักห้ามใจและบอกกับตัวเองว่าเธอมีคนรักอยู่แล้ว

“คุณกำลังซบผมอยู่นะพรีม..  เงยหน้าขึ้นมาเถอะครับ”

น้ำเสียงนุ่มทุ้มของอนาวินทำให้หญิงสาวดึงสติกลับมาและเงยหน้าขึ้นจากแผงอกกว้างตามคำบอกของเขา  ดวงตาคู่สวยของนักเขียนสาวนั้นกำลังสบเข้ากับสายตาคู่เรียวฉายแววระยับของอีกฝ่าย

หญิงสาวรู้สึกว่าดวงตาของอนาวินมันกำลังสั่นไหวเพราะแรงปรารถนาบางอย่างจากการกรทำของเธอ  และในเวลาต่อมาพวงแก้มใสนิ่มของหญิงสาวนั้นก็ขึ้นสีระเรื่อจัดเพราะความเขินอาย

“พรีมไม่ได้ตั้งใจนะคะ  แค่ไม่อยากให้คุณรามเขียนหน้าพรีมเป็นลูกแมวก็เท่านั้น”  หญิงสาวรีบอธิบายเหตุผลพร้อมกับส่ายหน้ารัว  เพราะเธอไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เขาคิดไปไกลขนาดนั้น

ใบหน้าสีชมพูอ่อนๆ  ของนักเขียนสาวนั้นทำให้อนาวินที่จ้องมองอยู่ในระยะประชิดเผลอจ้องนานจนเหมือนตกอยู่ในห้วงของมนตร์สะกดและเขาแทบจะหยุดหายใจในวินาทีต่อมา  กลิ่นกายสาวอ่อนๆ  ลอยเย้ายวนอยู่ปลายจมูกชวนให้สติของชายหนุ่มเลือนหายลงไปทุกที  ก่อนที่สายตาคู่เรียวจะเผลอหลุบมองต่ำไปยังริมฝีปากสวยหยักราวกับรูปหัวใจนั้นอย่างช่วยไม่ได้

แต่เหมือนว่าพริมาจะรู้ทันความคิดว่าอนาวินต้องการอะไร  หญิงสาวจึงเม้มปากของตนแน่นจนเป็นเส้นตรงและจ้องเขาตาไม่กระพริบ

ความใกล้ชิดกำลังเล่นงานคนทั้งคู่  จนหญิงสาวเริ่มไม่แน่ใจตัวเองแล้วว่าถ้าหากเธอจะต้องใช้ชีวิตร่วมกับเขาสองต่อสองจริงๆ  เพียงเพราะเพื่อหลอกแม่...เธออาจจะตกหลุมพรางของตัวเองก็ได้

และเธอไม่อยากเป็นเช่นนั้นเลย!

แค่ความใกล้ชิดกันในตอนนี้มันก็ทำให้เธอหวั่นไหวจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว

“ระ..เราหายกันแล้วนะคะ”  พริมาเลือกที่จะทำลายความเงียบลง  ก่อนที่เธอจะยั้งหัวใจไม่อยู่  และปล่อยให้คุณหมอหนุ่มได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการไปมากกว่านี้

“ยังครับ”  เขาตอบกลับเสียงแหบพร่า

“อะไรของคุณอีกคะ”  เธอถามเสียงสั่นและไม่เชื่อใจอีกฝ่ายเท่าไหร่นัก

อนาวินเลือกที่จะไม่ตอบคำถามแต่กลับใช้มือข้างที่ถือปากกานั้นเชยใบหน้าของหญิงสาวให้หันไปอีกทางอีกครั้งหนึ่ง  และจรดปลายปากกาลงบนแก้มใสเพื่อวาดส่วนที่เหลือแทน

“คุณรามใจร้ายกับพรีมมากไปแล้วนะคะ  และพรีมจะจำไว้!”  หญิงสาวบอกพร้อมกระแทกเสียงสะบัดใส่ปลายประโยคอย่างแง่งอนที่คุณหมอหนุ่มไม่หยุดแกล้งเธอสักที  แต่ก็แอบโล่งใจที่เขาเลือกจะแกล้งเธอต่อ

“ครับ”  เขารับคำพร้อมรอยยิ้มอบอุ่นเช่นเคย

พริมารู้สึกได้ว่าอนาวินใช้เวลาวาดหนวดแมวสามเส้นนานผิดปกติ  แต่เธอก็ไม่กล้าถามจึงเลือกที่จะเงียบและดูท่าทีของเขาต่อไป

“ปล่อยสิคะ  วาดเสร็จแล้วไม่ใช่รึไง”  นักเขียนสาวขึงตาดุใส่  เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มวาดใบหน้าของเธอเสร็จเรียบร้อยแล้ว  แต่กลับไม่ยอมปล่อยแขนที่รั้งเอวของเธอเอาไว้เสียที

อนาวินยิ้มกริ่ม  ที่เขาไม่ยอมปล่อยกอดเธอนั้นไม่ใช่ว่าเพราะอยากจะต่อเวลาฉวยโอกาสเธอให้นานกว่านี้  เพียงแต่คุณหมอหนุ่มคิดว่าพริมาไม่น่าจะจบแค่การวาดใบหน้าเขาเพื่อล้างแค้นเท่านั้นเอง

“ผมว่าผู้หญิงฉลาดแบบคุณคงไม่ได้แค่เขียนหน้าผมแน่”

“พรีมทำแค่นี้”  เธอเสียงขึ้นเข้มอีก  คราวนี้ใบหน้าเชิดขึ้นไม่ยอมแพ้

“คุณต้องแอบถ่ายรูปผมไว้แบล็คเมลล์แน่นอน”  อนาวินหรี่สายตาลงอย่างงจับผิด

“เปล่า”  เธอตอบหน้าตายและจ้องหน้าเขากลับอย่างเอาเรื่อง

“ผมไม่เชื่อ  หน้าคุณมีพิรุธ”  เขายังจับผิดไม่เลิก

“ไม่มี๊..”  คราวนี้เธอเสียงสูงขึ้น

“อย่างนั้นผมขอดูโทรศัพท์คุณหน่อย...”  ชายหนุ่มไม่ยอมแพ้และไล่ต้อนจนพริมาจนมุม

นางแบบ : ทิฟฟานี่ (Tiffany)

-พรีม  พริมา-

นักเขียนนิยายแนวโรมานซ์  ควบตำแหน่งกองบรรณาธิการของสำนักพิมพ์ดาวกระดาษ

อายุ  ยี่สิบเจ็ดปี  นิสัยยิ้มเก่ง  สดใจ  ใจดีและมีเหตุผล  แอบดื้อเงียบและไม่ยอมคน

นายแบบ : เจมส์ มาร์

-ราม  อนาวิน-

คุณหมอโรคหัวใจ - แผนกกุมารเวช  ณ  โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง  เป็นแฟนคลับหนังสือของพริมา

อายุ  สามสิบเอ็ดปี  นิสัย  อบอุ่น  ชอบดูแลเอาใจใส่  รักสงบ  รักเดียวใจเดียว

นางแบบ : เเทยอน

-มาหยา  อโนมา-

นักเขียนฝีมือดีนิยายแนวสืบสวนสอบสวนของสำนักพิมพืดาวกระดาษ  เป็นรุ่นน้องของพริมา

อายุ  ยี่สิบห้าปี  นิสัยแมนๆ  ไม่กลัวใคร  ไม่ยอมคน  สู้ยิบตา  ขาโหด

นางแบบ : ยูนอา

-หวัน  ดาหวัน-

นักเขียนนิยายแนวรักใสๆ  นิยายวัยรุ่นของสำนักพิมพ์ดาวกระดาษ  รุ่นน้องของพริมา

อายุ  ยี่สิบสามปี  นิสัยยิ้มเก่ง  สดใจ  ซุกซน  อยากรู้อยากเห็น  เป็นคนตรงๆ  ซื่อๆ 

นายแบบ : อาเล็ก ธีรเดช

-พฤกษ์-

หนุ่มนักธุรกิจเจ้าเสน่ห์วัย  27  ปี  เจ้าของบริษัทออกแบบเครื่องประดับ

อดีตคนรักของอินทุอรและพริมา  นิสัย  เจ้าชู้เงียบ  ไร้ความรับผิดชอบ  เอาแต่ใจตัวเอง

แนะนำนิยายรักโรแมนติกในเซ็ท (รักในเงาใจ)

มีดังต่อไปนี้

1. 'เคียงรักยาใจ'                               พระ+นาง = คุณหมอราม & พริมา

2. 'ถึงจะร้าย ก็พ่ายรัก'                  พระ+นาง = คุณพฤกษ์ & ล้อมดาว

3. 'สิเน่หาบันดาลรัก'                    พระ+นาง = คุณต้องมนตร์ & ดาหวัน

4. 'เกมร้าย ปรารถนารัก'            พระ+นาง = คุณหมอรพ & หวันยิหวา

5. 'กำแพงหัวใจ ใส่กุญแจรัก'  พระ+นาง = คุณหมอราม & พริมา

B
E
R
L
I
N
?