คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : พบกันในวันสิ้นโลก
"ชึบ ชึบ"
เสียงดังขึ้นเบาๆสองครั้ง ซอมบี้ตัวหนึ่งล้มลงกับพื้น
หลัวซวินถอนหายใจ เดินไปข้างหน้าเตะหัวซอมบี้ ดึงศรหน้าไม้จากหัวเน่าๆ
ถ้ากระสุนมีมากพอ เขาคงไม่ต้องมาทำงานน่าขยะแขยงแบบนี้ แต่เพราะลูกศรหน้าไม้มีจำกัดเพียงไม่กี่ชิ้น ถ้ายังหาวิธีผลิตจำนวนมากไม่ได้ เขาก็เปลืองกระสุนไม่ได้
วันนี้วันที่ 30 วันสิ้นโลกวันที่ 3 เช้านี้ตอนอยู่บนระเบียงเขาเห็นกองกำลังทหารมีความเคลื่อนไหว ทหารจำนวนเล็กน้อยออกจากกองกำลังใหญ่ ขับรถบนทางหลวงสู่ตัวเมือง แม้ไม่รู้ว่าพวกเขาตั้งใจไปให้ความช่วยเหลือที่ไหน แต่ดูเหมือนกองกำลังทหารจะกวาดล้างซอมบี้ข้างในเรียบร้อยแล้ว หลัวซวินประมาณการว่าถ้ากองทัพตัดสินใจตั้งเขตปลอดภัยในทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองภายในครึ่งเดือน หลังจากนั้นทุกคนจะมีชีวิตที่ดีขึ้นมาก
สองวันนี้เขาแอบเก็บกวาดซอมบี้ที่เตร่ในชุมชน สิ่งเหล่านี้ยิ่งน้อยยิ่งดี นอกจากพวกซอมบี้ที่ถูกขังอยู่ในบ้านไม่สามารถออกไปข้างนอกได้ พวกที่เตร่ไปทั่วบนทางเดินส่วนใหญ่ถูกหลัวซวินฆ่าอย่างลับๆ
แน่นอนว่าเขาทำความสะอาดที่อาคาร 7 ของตัวเองเป็นหลัก ด้านข้างอีกสองอาคารเขาไม่คิดยุ่ง ไม่อยากให้คนเห็น เขาเป็นแค่คนธรรมดา ทำสิ่งที่สามารถทำได้ไม่มีปัญหา แต่ให้เป็นกำลังหลักจัดการซอมบี้ ถูกใช้เป็นเครื่องมือ ถูกเอารัดเอาเปรียบ เขาไม่ได้โง่ขนาดนั้น
ประสบการณ์จากชีวิตก่อนนอกจากสอนเขาให้ระวังซอมบี้ สัตว์กลายพันธุ์ ยังสอนความไม่แน่นอนของจิตใจมนุษย์ที่ไม่ควรลดความระมัดระวัง
เท้าเตะซอมบี้ หลัวซวินหันกลับเดินไปยังทิศทางอาคาร 7 เที่ยงคืนเมื่อวานมีเสียงยานพาหนะเข้ามาในชุมชน ดูเหมือนคนที่หลบหนีมาตลอดทางเห็นว่าท้องฟ้ามืดเกินไป หลัวซวินไม่เห็นชัดเจนว่ามีคนมากเท่าไหร่มาที่ชุมชน แต่เช้าวันนี้ในชุมชนมีซอมบี้เพิ่มมากขึ้น น่าจะเป็นคนพวกนั้นดึงดูดมา
นอกจากชุมชนมีรถเพิ่มขึ้นเล็กน้อยแล้ว เกรงว่าคนพวกนั้นก็ด้วย
แต่โชคดีไม่มีที่จอดรถในอาคาร 7 อาคารนี้อยู่ด้านในสุดของชุมชน น่าจะไม่ได้ติดต่อกับพวกนั้นโดยตรง
เข้าไปในโถงทางเดิน หลัวซวินไม่ไปที่ประตูลิฟต์ เขาเห็นสัญญาณไฟบนลิฟต์ดับไปแล้ว... ...
ไฟดับ? สุดท้ายไฟฟ้าก็ดับ?
หลัวซวินแปลกใจในทีแรก จากนั้นยิ้มเบี้ยวๆพลางส่ายหัว ไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้าย ถ้าไฟฟ้าดับตอนเขาอยู่ในลิฟต์ เขาคงติดอยู่กลางทาง ถึงเขาจะรู้วิธีหนีออกจากลิฟต์แต่อย่างไรก็เสี่ยงอยู่ดี
ตอนนี้ความเสี่ยงนี้ได้หายไปแล้ว แต่การปีนขึ้นบันไดไปชั้น 16 ... ... ชั้น 16 ... ... หลังจัดการซอมบี้ ชั้น 16 ค่อนข้างปลอดภัย และแสงก็ดีมากจริงๆ แต่เมื่อไฟฟ้าดับ นี่คือช่วงเวลาทดสอบสมรรถภาพร่างกาย!
แม้ว่าหลัวซวินจะขึ้นลงอาคาร 7 บ่อยครั้งเพื่อจัดการซอมบี้ แต่เป็นกรณีที่เขากำลูกศรหน้าไม้อย่างระมัดระวังตลอดทาง ไม่ใช่การก้าวขึ้นบันไดเร็วๆ
ผ่านชั้น 3 สามารถได้ยินเสียงซอมบี้ในห้อง 302 ทุบประตู ผู้สร้างอาคารชุมชนนี้ แม้ว่าหลอดไฟฟ้า ท่อระบายน้ำ และอื่นๆ งกมาก แต่ต้นแบบของพวกเขาเป็นประตูกันขโมยที่มีความแข็งแรงมาก บ้านหลัวซวินแม้เจ้าของบ้านจะเปลี่ยนของก่อนหน้าแทบทุกอย่าง แต่ไม่อาจปฏิเสธความแข็งแกร่งของประตูเดิมได้
ก่อนวันสิ้นโลก หลัวซวินแอบเก็บข้อมูลสถานการณ์ผู้อยู่อาศัยคนอื่นในอาคารเดียวกัน บ้านที่ตกแต่งเสร็จแล้วไม่มีใครย้ายเข้ามาอยู่ ยกเว้นที่ย้ายเข้ามาอยู่ในอาคาร 7 จริงๆ 5 ครอบครัว ไม่นับหลัวซวินมีแค่ 5 ครอบครัว อีก 2 บ้านกำลังตกแต่งภายในซึ่งมีแค่คนงานเท่านั้น
คนงานตกแต่งทั้ง 2 บ้านกลายเป็นซอมบี้ 3 ครอบครัวตายหมด เหลืออีก 2 ครอบครัวยังมีชีวิตอยู่ และตอนนี้กำลังรอความช่วยเหลืออยู่ที่บ้าน
ปีนขึ้นไปแต่ละชั้น เห็นว่ากำลังจะถึงชั้น 10 เดิมทีหลัวซวินคิดว่าช่วงนี้แข็งแรงขึ้นมาก แต่เวลานี้ดูเหมือนยังต้องออกกำลังกายให้มากขึ้น... ...
ทีละชั้น ทีละชั้น ปีนขึ้นบันไดอย่างระมัดระวัง กำลังจะถึงชั้น 15 เพียงแค่เลี้ยว หลัวซวินหยุดเท้าอยู่กับที่ ยกลูกศรหน้าไม้ในมือขึ้นมาทันที
มีคน!
ชายคนหนึ่งล้มลงบนบันได หันหลังให้หลัวซวิน น่าจะล้มลงขณะปีนขึ้นไปชั้นบน
มองจากด้านหลัง เหมือนไม่หายใจแล้ว
หลัวซวินก้าวเท้าเดินเบาๆ ไกลจากชั้น 14 ที่ยืนอยู่ กลางพื้นมุมเลี้ยวบันไดชั้น 15 ลูกศรหน้าไม้ในมือมุ่งไปที่หลังศีรษะนั้น
ความจำของหลัวซวินไม่ได้ดีเป็นพิเศษ แต่อย่างน้อยสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นก็จำได้ไม่ผิดพลาด อาคาร 7 เขายิงซอมบี้ 3 ตัวบนทางเดิน ส่วนซอมบี้ที่เหลือกลิ้งลงบันไดโซเซออกไปข้างนอกหมดแล้ว
ฆ่า 3 ตัวหนึ่งบนชั้น 5 อีกตัวบนชั้น 3 ที่เหลืออีกตัวตรงโถงทางเข้าชั้น 1
ตัวเขาไม่ได้ฆ่าซอมบี้ที่บันไดชั้น 15 แม้แต่ตัวเดียว!
เมื่อคืนมีรถเข้ามาในชุมชน ชายคนนี้อาจเป็นหนึ่งในพวกนั้น แต่ไม่รู้ทำไมเขาถึงมาอยู่คนเดียวที่นี่
ไม่มีที่จอดรถอยู่ใต้อาคาร ดังนั้นเขาต้องเข้ามาในชุมชนและแยกกับเพื่อนร่วมทีมในภายหลัง
ตอนนี้เขาล้มลงบนพื้น ถ้าไม่ได้บาดเจ็บ ไม่ป่วย ก็กำลังกลายเป็นซอมบี้!
มือจับไม้เบสบอลที่ห้อยอยู่ด้านหลัง หลัวซวินใช้มือเดียวกระตุกค่อยๆโค้งไปข้างหน้า จิ้มไม้เบสบอลไปที่ขาของชายคนนั้น
แม้ไม้เบสบอลดัดแปลงของหลัวซวินจะมีชื่อที่โหดร้าย แต่ในความจริงสิ่งนี้มีเพียงการเหวี่ยงฟาดเท่านั้นที่ทำให้ถึงตาย ตะปูที่ติดอยู่ทั่วหันส่วนหัวออกด้านนอก ตราบเท่าที่ไม่โดนหัวคนตรงๆ ชนเบาๆก็ไม่เป็นอะไรเลย
จิ้มชายคนนั้นอีกสองครั้ง ไม่เห็นชายคนนั้นขยับ หลัวซวินขมวดคิ้ว ในใจสงสัยว่าคนๆนี้ตายแล้ว แต่ไม่ได้ถูกซอมบี้กัด ข่วน
คิดแล้วก็ขึ้นมาอีกสองก้าว จิ้มไม้เบสบอลแรงขึ้นสองเท่า ทันใดนั้นชายคนนั้นก็ครางและขยับเล็กน้อย!
ยังมีชีวิต!
หลัวซวินใจร่วงครึ่ง และกลับมาอีกครึ่ง ชายคนนี้ยังมีชีวิตอยู่ ไม่เป็นซอมบี้ นั่นดีมาก แต่การมีชีวิตอยู่ก็อาจเป็นปัญหา... ...ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่เห็นว่าอาการบาดเจ็บของเขาอยู่ที่ไหน? เกิดจากซอมบี้หรือเปล่า?
คิดแล้วหลัวซวินก็ขึ้นบันไดอีกไม่กี่ขั้น ใช้ตะปูติดไม้เบสบอลเกี่ยวแขนเสื้อชายคนนั้น บังคับให้เขาหันมา
ชายคนนั้นหันมาเพียงครึ่งตัว แม้สติบางส่วนยังสับสนแต่กลับสุขุม ลืมตาครั้งแรกเขาค่อนข้างงงงวย ทันใดนั้นก็จำได้ว่าเมื่อวานอาการโคม่า เข้ามาในชุมชน สิ่งที่เกิดขึ้นตามมา ดวงตาของเขาฉายความตื่นตัว "เชิบ" หดตัวไปทางด้านหลัง "กึ๊ง กึ๊ง กึ๊ง" หลังจากนั้นอีกไม่กี่ครั้ง ราวบันไดเหล็กหลุดออกจากตำแหน่งเดิม พร้อมกับตะปูที่ติดอยู่บนไม้เบสบอลของหลัวซวินลอยออกไป "ชัวะ ชัวะ ชัวะ" เรียงเป็นแถวด้านหน้าชายคนนั้น หันปลายโลหะมันวาวมาทางหลัวซวิน!
ผู้มีพลังโลหะ?!
สมองของหลัวซวินปรากฏความคิดนี้ขึ้น รีบถอยหลังทันที "ผมเป็นคน! ไม่ใช่ซอมบี้!"
ชายคนนั้นขณะนี้ลุกขึ้นนั่งได้แทบไม่ถึงครึ่ง หรี่ตา เห็นได้ชัดว่าคำพูดของหลัวซวินไม่ได้ทำให้ลดความระวังลง บนผ้าปิดปากที่เขาสวมมีคราบเลือด หัวของเขาเองก็เหมือนมีแผล เห็นชัดว่าเป็นแผลจากการถูกกระแทก เห็นมือเขาวางบนหน้าอก บางทีอาจได้รับบาดเจ็บแบบที่ทำให้อาเจียนเป็นเลือด เลือดสีแดงบนผ้าปิดปากนั้นชัดเจนว่ามันไม่ใช่สีของซอมบี้
ชายคนนั้นมองอย่างระแวงสงสัย หลัวซวินสาปแช่งในใจ การมองเช่นนี้ คาดว่าบาดแผลบนร่างกายเขาจะมาจากฝีมือเพื่อนร่วมทีมก่อนหน้า? กล่าวคือเขาค่อนข้างมีประสบการณ์เรื่องซอมบี้ แต่สำหรับมนุษย์จำพวกผู้มีพลังพิเศษเขาไม่ไว้ใจ! อย่าลืมว่าหลัวซวินชีวิตก่อนตายด้วยน้ำมือของผู้มีพลังพิเศษ!
"ผมเป็นผู้พักอาศัยในอาคารนี้ ลิฟต์ไฟดับ คุณกำลังขวางทางขึ้นบันไดของผม" หลัวซวินเสียงแห้ง เขาโชคร้าย เขาชี้ด้านหลัง เขาเป็นคนธรรมดา ไม่ต้องการเป็นศัตรูกับคนแข็งแกร่งพวกนี้ แต่เพราะสำหรับศัตรูใหม่(?) ความแค้นเก่า(?) ให้เขาสุภาพกับผู้มีพลังพิเศษในช่วงเวลานี้... ...เป็นไปไม่ได้ชั่วคราว
ชายคนนั้นได้ยินเสียงหลัวซวิน ยังคงหรี่ตามองอย่างระแวง นานทีเดียวก่อนจะพูดเสียงแหบว่า "วางอาวุธ ถอดหมวกกันน็อกออก"
...
โอ้ ลืมไป เพื่อหลักเลี่ยงของเหลวจากร่างกายซอมบี้ สมองหรืออะไรมาโดนผิวหนัง หลัวซวินในวันที่ออกไปข้างนอกจึงแต่งตัวแบบนี้ - สวมเสื้อกันฝน รองเท้ากันฝน หมวกกันน็อก ถุงมือยาง ภายในเป็นเสื้อคลุมตัวยาวแขนยาว ทั้งหมดเป็นประเภทกันน้ำ เป็นอุปกรณ์ป้องกันระดับมืออาชีพ
- ในสายตาบางคน ในวันแดดจ้ายังสวมเสื้อกันฝนสวมหมวกกันน็อกเป็นบุคคลน่าสงสัย ไม่ให้เขารู้สึกระแวงได้อย่างไร?!
โยนไม้เบสบอลและลูกศรหน้าไม้เงียบๆ ต่อหน้าผู้มีพลังพิเศษ ด้วยอุปกรณ์ครบชุดของเขาอาจลอบจู่โจมสำเร็จ สามารถ 1 ต่อ 1 ได้? เด็กน้อย อาบน้ำแล้วไปนอนซะ อย่าฝันเลย
เห็นคนตรงหน้าเชื่อฟังคำสั่งยอมถอดหมวกกันน็อกออก ปรากฏภาพคนหนุ่มสงบเงียบดูมีวัฒนธรรม และแปลกมากที่ใบหน้าเช่นนี้ปรากฏขึ้นในชุดเสื้อกันฝนประหลาด... ...เอี๋ยนเฟยปากกระตุก คนๆนี้การแต่งตัวกับไส้ในต่างกันเกินไป เมื่อคืนเขาเพิ่งถูกลอบกัด และตอนนี้ยากจะไว้ใจคนอื่น คนตรงหน้าเหมือนเพิ่งอายุยี่สิบต้นๆ คนอายุเท่านี้แม้พยายามอย่างไรก็สามารถเห็นสิ่งที่คิดบนใบหน้าของเขา
แน่นอนว่ายกเว้นตัวเขา เพราะครอบครัวซับซ้อนจึงต้องพยายามอย่างหนักตั้งแต่เด็ก อย่างน้อยที่สุดก็ต้องปกปิดความรู้สึกของตัวเองได้
โชคดีที่คนหนุ่มนี้ใบหน้าไม่มีความมืดมน
ต้องบอกว่า หลัวซวินย้อนกลับมาในวันเกิดครบรอบอายุ 22 ปี ความอ่อนโยนนี้ ใบหน้าแบบเด็กเรียนหลอกลวงผู้คนเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะเมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้มีพลังพิเศษ โกรธเล็กน้อยผสมอารมณ์ไม่ดีเขียนไว้หมดบนใบหน้า
ความคิดเห็น