Tales of Yuyan ตำนานเรื่องเล่าแห่งยูยาน

ลำดับตอนที่ #211 : เตรียมความพร้อม

               

ได้ฟังถึงคำกล่าวของเบลล่าทั้งซิลเวียและแชลเทียก็หน้าหมองลงสาเหตุก็เพราะล้วนเป็นอย่างที่เบลล่าบอกกล่าวมา "ความอ่อนโยนสมควรที่จะเป็นจุดเด่นจึงถูกต้อง โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมนัก" ซิลเวียเอ่ยกล่าว

"ท่านพี่เบลล่าข้าว่าพวกเราพักเรื่องหนักๆพวกนี้ไว้ก่อนเถอะ มาดูรูปภาพที่อาจารย์ทั้งสองวาดไว้ระหว่างพวกเราออกเดินทางท่องเที่ยวกันดีกว่า" แชลเทียเอ่ยเปลี่ยนเรื่องขึ้นเมื่อเห็นว่าบรรยากาศเริ่มตรึงเครียดขึ้นมาพร้อมทั้งยื่นมือออกไปหยิบฉวยเอาเอกสารต่างๆในกำมือของเบลล่ามา

เบลล่าที่สัมผัสได้ถึงความปราถนาดีของแชลเทียก็ยิ้มออกมาพร้อมทั้งรับเอารูปวาดต่างๆที่แชลเทียยื่นส่งให้มาพิจารณาตรวจดู "ท่านอาจารย์ทั้งสองช่างวาดรูปออกมาได้คล้ายเหมือนนัก ดูนี่รูปมิร่าน้อยที่กำลังบินอยู่เหนือทะเลสาปช่างดูน่ารักน่าชังนัก" เบลล่าเอ่ยแสดงความเห็นขอตนเองต่อหนึ่งในรูปภาพใบหนึ่งออกมา

"ข้ามีความคิดวาจะขอให้อาจารย์ทั้งสองวาดรูปภาพรวมครอบครัวของพวกเขาในขนาดที่ใหญ่ขึ้นให้สักหลายใบจะได้เอาไปใส่กรอบติดประดับไว้ในตัวปราสาท ท่านพี่เบลล่าเห็นด้วยหรือไม่" แชลเทียเอ่ย

ได้ยินคำถามของแชลเทียเบลล่าก็ผงกหัวเป็นเชิงเห็นด้วย

นั่งพูดคุยสัมเพเหระกันอีกครู่ใหญ่แชลเทียที่หันไปมองเห็นว่ากาเล็ทยังฝึกฝนจำลองการต่อสู้กับมิร่าน้อยอยู่ก็เอ่ยปากเรียกขึ้น "กาเล็ทพักสักหน่อยดีหรือไม่ เจ้าฝึกฝนเช่นนี้มากว่าสองชั่วโมงแล้ว"

ได้ยินคำกล่าวของแชลเทียกาเล็ทซึ่งกำลังจดจ่ออยู่กับการผลัดกันรุกผลัดกันรับในการต่อสู้ฝึกซ้อมกับมิร่าก็หยุดมือลง "มิร่าน้อยมานี่" กาเล็ทที่หยุดมือลงแล้วเอ่ยเรียกมิร่าให้เข้ามาในอ้อมกอดจากนั้นจึงอุ้มมิร่าที่อยู่ในวงแขนเดินเข้าไปหากลุ่มของซิลเวีย แชลเทีย เบลล่า เซลิน่าและโซเฟียที่ปูฟ้านั่งอยู่พูดคุยกันอยู่และกำลังหันมองมาที่ตนเองเป็นสายตาเดียว

"ท่านผู้นี้เป็นอย่างที่ท่านป้าบอกไว้ไม่มีผิด" แชลเทียเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่ากาเล็ทอุ้มมิร่าเดินเข้ามาใกล้แล้ว

กาเล็ทได้ยินเช่นนั้นก็ได้แต่ยิ้มอ่อนๆออกมาจากนั้นจึงทิ้งตัวลงเพื่อนอนหนุนตักของเซลิน่าอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

"อ๊ะ" เซลิน่าส่งเสียงอุทานออกมาด้วยความรู้สึกตกใจที่อยู่ๆกาเล็ทก็ทิ้งตัวลงมานอนหนุนตักของตนเองเช่นนี้

"ฝึกฝนมากว่าสองชั่วโมงได้รับความเหน็ดเหนื่อยไม่น้อย ขอใช้ตักของเจ้านอนหนุนเพื่อคลายเหนื่อยได้หรือไม่" กาเล็ทเอ่ยกล่าว

เซลิน่าได้ยินเช่นนั้นก็ผงกหัวพร้อมกับเอ่ยกล่าวตอบรับออกมาอย่างแผ่วเบา "อืม" ในจิตใจของนางในตอนนี้นั้นเกิดความรู้สึกยินดีอย่างบอกไม่ถูกที่กาเล็ทไม่ได้หมางเมินต่อพวกนาง

เมื่อเหลียวมองไปยังมิร่าที่บัดนี้นอนแผ่หลากางขาทั้งสี่ข้างออกพร้อมทั้งสยายปีกอยู่บนร่างของกาเล็ท ก็ทำให้ทั้งซิลเวีย แชลเทียและเบลล่าอดที่จะยิ้มขำออกมาอย่างเลี่ยงไม่ได้

"มาให้พี่สาวอุ้ม" แชลเทียที่อดใจไม่ไหวเอ่ยกล่าวออกมาเป็นคนแรกพร้อมทั้งยื่นมือออกไปคว้าจับร่างเล็กของมิร่าขึ้นมากอดจูบลูบคลำอย่างมีความสุข

"ต้อนรับคณะทูตเหนื่อยหรือไม่" กาเล็ทเอ่ยถามซิลเวียและเบลล่าขึ้น

"ไม่เลย เมื่อทราบว่าพวกข้าเป็นคู่หมั้นของกาเล็ทเหล่าคณะทูตต่างแสดงความนอบน้อมเกรงอกเกรงใจต่อพวกเราอย่างมากแต่หากเป็นไปได้ข้าขอเลือกที่จะให้พวกเขาไม่เดินทางมาเสียดีกว่า" เบลล่าเอ่ยกล่าว

"เป็นไรหรือ" กาเล็ทเอ่ยถามขึ้น

"มากคนก็มากเรื่อง คณะทูตเหล่านั้นล้วนนำของบรรณาการติดไม้ติดมือมาเป็นจำนวนมากเพื่อขอแสดงความอ่อนน้อมต่อกาเล็ท เพียงแค่ดูแลโรฮานและไอออนกาเล็ทก็ลำบากและเหน็ดเหนื่อยมากแล้วหากว่าต้องเพิ่มแว่นแคว้นน้อยใหญ่พวกนี้เข้าไปอีกมิใช่จะกลับกลายเป็นไม่มีเวลาเป็นของตนเองแล้ว" ด้วยรู้นิสัยของชายคนรักเป็นอย่างดีเบลล่าจึงกล่าวออกมาเช่นนี้

"ขอบใจเจ้าที่เป็นห่วงข้า" กาเล็ทเอ่ยกล่าวออกมาจากใจจริงจากนั้นจึงเอ่ยกล่าวต่อ "จะอย่างไรก็เป็นเรื่องที่ไม่อาจจะเลี่ยง การที่แว่นแคว้นพวกนั้นมาแสดงความอ่อนน้อมก็หาใช่มีแต่ข้อเสียหากแต่ข้อดีก็มีอยู่ อีกอย่างการดูแลปกครองพวกเขานั้นข้าคงไม่เลือกที่จะเข้าไปดูแลปกครองพวกเขาโดยตรงหากแต่ใช้วิธีให้พวกเขาดูแลปกครองกันเองจะสะดวกกว่า" กาเล็ทเอ่ยกล่าวขณะที่นอนหนุนตักของเซลิน่าอยู่

"กาเล็ทดูนี่ เจ้ามีความคิดเห็นว่าอย่างไร" เบลล่าหยิบยื่นเอกสารแผ่นหนึ่งยื่นส่งให้แก่กาเล็ท

กาเล็ทที่รับเอกสารนั้นมาอ่านดูแล้วจากนั้นไม่นานคิ้วทั้งสองข้างของกาเล็ทก็ขมวดเข้าหากัน "กลับมีเรื่องอัปยศเช่นนี้เกิดขึ้น ส่งทรัพย์สินเงินทองไปเป็นเครื่องบรรณาการยังพอว่าแต่นี่ถึงกับส่งผู้คนไปเป็นจำนวนมากถึงเพียงนี้โดยเฉพาะกับสตรี" กาเล็ทที่อ่านเอกสารแล้วเสร็จเอ่ยแสดงความเห็นของตนเองออกมา

"ในเมื่อตอนนี้ไอออนก็อยู่ในปกครองของกาเล็ทแล้ว การส่งบรรนาการพวกนี้ก็คงต้องเป็นกาเล็ทที่จะต้องเป็นผู้ตัดสินใจ หากเป็นไปตามรายงานนี้ที่ต้องทำการจัดส่งบรรณาการให้แก่ทวีปกลางทุกๆ3ปีแล้วก็นับว่าอีกไม่นานทวีปตะวันออกก็ต้องเริ่มรวบรวมจัดเตรียมผู้คนและทรัพย์สินได้แล้ว" เบลล่าเอ่ย

กาเล็ทหลับตาครุ่นคิดตัดสินใจอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นจึงเอ่ยกล่าว "ในความคิดของข้า ข้าจะไม่มีวันที่จะบังคับส่งตัวผู้คนให้แก่ทวีปการนอกเสียจากพวกเขาจะเต็มใจอาสาเอง" เอ่ยกล่าวถึงจุดนี้กาเล็ทก็ถอนหายใจออกมา "จะอย่างไรข้อมูลเกี่ยวกับทวีปกลางพวกเรายังมีจำกัดนักคงต้องให้ผ่านพ้นการประชุมสี่ทวีปไปก่อน" กาเล็ทเอ่ยกล่าว

"กาเล็ท หากว่าต้องทำสงครามกับทวีปกลางขึ้นมาจริงๆ พวกเราจะ พวกเราจะ..สู้ได้หรือ" เบลล่าเอ่ยถามขึ้นอย่างหวาดใจ

เมื่อได้ฟังคำถามนี้ของเบลล่ากาเล็ทก็สังเหตุว่าสตรีของตนเองที่นั่งรายล้อมอยู่ต่างแสดงออกถึงความรู้สึกกังวลใจออกมาทางสีหน้าให้ได้เห็น รู้ได้ดังนั้นในจิตใจของกาเล็ทก็เกิดความรู้สึกพลุ่งพล่านขึ้น "หากว่าเลือกได้ข้าย่อมที่จะอยากให้มันไม่เกิดขึ้น การสงครามนั้นไม่ว่าจะเป็นเมื่อใดก็มีแต่จะนำมาซึ่งความสูญเสีย ดูอย่างไอออนที่เกิดสงครามภายในขึ้นเมื่อไม่นานมานี้เป็นตัวอย่างแต่หากว่ามีผู้ต้องการที่จะมาชวงชิงทำลายสิ่งที่ข้ารักเชื่อเถอะว่าข้าจะทำให้มันเห็นดีแน่นอน จริงหรือไม่มิร่าน้อย" เอ่ยกล่าวถึงช่วงท้ายกาเล็ทที่นอนอยู่ก็เอ่ยถามมิร่าที่กำลังถูกซิลเวียและแชลเทียโอบกอดลูบลำอยู่ออกมา

ได้ยินคำถามของผู้เป็นบิดา มิร่าซึ่งอยู่ในวงแขนของแชลเทียก็สับส่ายตัวไปมาอยู่รอบหนึ่งจากนั้นเมื่อขาหน้าข้างหนึ่งของนางเป็นอิสระจากวงแขนของแชลเทียแล้วนางก็ยกขาของตนเองขึ้นมาพร้อมกับตวัดไปมาเพื่อแสดงให้เห็นถึงชะตากรรมของผู้ที่คิดจะมาบ่อนทำลายความสุขของตัวนางว่าต้องเผชิญกับสิ่งใด

กาเล็ทซึ่งเห็นถึงการแสดงออกของบุตรสาวตัวน้อยก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะชอบใจออกมา "เห็นนางน่ารักน่าชังเช่นนี้ทราบหรือไม่ว่านางนั้นแข็งแกร่งเกินกว่าที่ผู้ใดจะคาดคิดคำนวณออก พวกเจ้าคงทราบแล้วว่าพลังระดับจักรพรรดิคือขีดสุดที่มนุษย์ในตอนนี้สามารถจะไขว่คว้าเอื้อมถึงได้และในแต่ละทวีปเองก็ถูกปกครองโดยผู้ครอบครองพลังขีดสุดนี้ทั้งสิ้น บอกต่อพวกเจ้าว่ามิร่าน้อยในตอนนี้นั้นต่อให้ต้องรับมือกับจักรพรรดิ์แห่วทวีปถึงสองคนพร้อมกันก็หาใช่ปัญหาสำหรับนางแล้วรู้เช่นนี้แล้วคงสบายใจขึ้นมาบ้างแล้วใช่หรือไม่"

แม้จะได้ยินได้ฟังเช่นนั้นเบลล่ายังคงเอ่ยถามต่อไป "กาเล็ท หากว่า หากว่ามีผู้ที่มีพลังเหนือกว่าระดับจักรพรรดิเล่าจะทำเช่นไร"

ได้ฟังเช่นนั้นกาเล็ทก็เอ่ยตอบอย่างไม่ขบคิด "เช่นนั้นข้าก็จะแข็งแกร่งยิ่งขึ้น แข็งแกร่งให้เหนือกว่าผู้ใดข้าจะไม่นิ่งเฉยนอนรอให้พวกมันมาช่วงชิงทำลายสิ่งที่ข้ารัก"

ได้ยินคำตอบของกาเล็ทมิร่าก็กู่ร้องออกมาเสมือนต้องการจะบอกกล่าวว่านางเองก็จะแข็งแกร่งจขึ้นเช่นกัน

"พลังของข้าเองก็ใกล้ที่จะบรรลุระดับจักรพรรดิขั้นสูงแล้ว ทั้งหมดทั้งมวลนี้ก็ต้องขอบใจพวกเจ้าทั้งสอง" กาเล็ทเอ่ยบอกกล่าวพร้อมเงยหน้าขึ้นจ้องมองเซลิน่าและคว้าจับมือของโซเฟียมากุมไว้

เซลิน่าและโซเฟียย่อมไม่เข้าใจความหมายในวาจาของกาเล็ทว่าตนเองทั้งสองนั้นมีส่วนช่วยอันใดต่อเขากันแน่?

"อย่าได้เป็นกังวลนักเลย สงครามกับทวีปกลางนั้นใช่ว่าจะเกิดขึ้นแน่นอนและถึงจะเกิดขึ้นก็ใช่ว่าจะเกิดขึ้นในเวลาอันใกล้และอย่าได้ลืมว่าพวกเรายังมีมิติเทพเจ้าเป็นไพ่ลับอยู่ หากเกิดเหตุไม่คาดคิดขึ้นก็ยังสามารถใช้เป็นที่หลบหนีซ่อนตัวได้ขอให้เชื่อมั่นในข้าเถอะ" กาเล็ทเอ่ย

"อืม" ทั้งห้าผงกหัวเอ่ยตอบออกมาอย่างพร้อมเพรียง

เห็นเช่นนั้นกาเล็ทก็คลายใจลง "แม้สงครามอาจจะเกิดหรือจะไม่เกิดขึ้นพวกเราก็สมควรที่จะตระเตรียมรับมือไว้จะดีที่สุด ข้าเองก็ได้คัดเลือกผู้คนที่ไว้ใจได้จำนวนหนึ่งไว้แล้วและคิดว่าจะใช้ระยะเวลาก่อนที่จะเดินทางไปงานประชุมสี่ทวีปที่ทวีปใต้นำพวกมันเข้าไปฝึกซ้อมเพิ่มพูนพลังในมิติเทพเจ้าจะห่วงก็แต่เรื่องราวต่างๆที่ด้านนอกนี้"

ได้ยินเช่นนั้นเบลล่าก็รีบเอ่ย "กาเล็ทไม่ต้องเป็นกังวลใจ เรื่องราวที่ด้านนอกพวกข้าจะช่วยกันแบ่งหน้าที่ดูแลจัดการให้กาเล็ทเองขอให้กาเล็ทตั้งมั่นอยู่กับการฝึกฝนผู้คนเถอะ"

"ท่านพี่เบลล่าพวกข้าเองก็อยากที่จะช่วยด้วย" โซเฟียเอ่ย

"แน่นอน ล้วนเป็นพี่สาวน้องสาวครอบครัวเดียวกันก็ต้องช่วยเหลือกันอยู่แล้ว" เบลล่ายิ้มเอ่ยตอบ

เมื่อเห็นว่าบรรยากาศเริ่มผ่อนคลายขึ้นกาเล็ทที่นอนหนุนตักเซลิน่าอยู่แสร้งทำเป็นไอแคกๆออกมา "ช่างรู้สึกคอแห้งผากนัก"

ได้ยินคำกล่าวขอกาเล็ทจู่ๆทั้ง เบลล่า ซิลเวีย แชลเทียก็หน้าแดงสดใสขึ้นมาทว่า โซเฟียที่ไม่ได้รับรู้ความหมายในวาจาของกาเล็ทกลับรีบหันไปรินน้ำชาใส่แก้วให้แก่กาเล็ท "กาเล็ทฝึกฝนมาคงจะเหน็ดเหนื่อย เอาเช่นนี้เถอะให้โซเฟียช่วยนวดเฟ้นให้แก่กาเล็ท โซเฟียพอที่จะมีความรู้เรื่องวิชานวดเฟ้นร่างกายมาบ้างเล็กน้อยหวังว่าจะสามารถใช้ความสามารถนี้ช่วยให้กาเล็ทผ่อนคลายได้"

กาเล็ทที่ลุกขึ้นรับนำชาจากมือของโซเฟียมาดื่มก็เหลือบมองไปยังเบลล่า ซิลเวียและแชลเทียซึ่งกำลังหน้าแดงสดใสอยู่วูบหนึ่งจากนั้นจึงหันไปเอ่ยตอบกับโซเฟีย "อืม ได้ผ่อนคลายก่อนที่จะเก็บตัวฝึกฝนก็นับว่าเป็นเรื่องที่ดีไม่น้อย"

ปล.ที่หายไปนานบางครั้งมันก็ตื้อตัน ที่ตื้อตันมันก็มีหลายเหตุผลอยู่ครับ สำหรับพลอตเรื่องคิดไว้เป็นโครงใหญ่ๆไปไกลมากจนถึงการทำสงครามใหญ่กับทวีปกลางแล้วครับแต่ที่ยากมันไม่ใช่การวางพลอตแต่มันคือการที่เราจะทำเนื้อเรื่องให้สมเหตุสมผลที่สุด เราจะเชื่อมโยงไปยังสมครามได้ยังไง บางอย่างอยากจะข้ามแต่มันข้ามไม่ได้เช่นการฝึก ที่มาของวิชา อย่างเช่นม่านพลังที่พระเอกกำลังจะสร้างป้องกันเมืองมันก็ต้องอธิบายพอสมควรว่ามีที่มาจากอะไร เหตุผลในการทำ ยังมีสเกลพลังอีกที่ต้องนำไปเทียบเช่นพระเอกในระดับจักรพรรดิขั้นสูงจะเก่งขนาดไหนเมื่อสู้กับระดับจักรพรรดิด้วยกัน มิร่าน้อยที่เป็นสัตว์อสูรซึ่งโดยปกติจะเก่งกว่าระดับจักรพรรดิที่เป็นมนุษย์อยู่แล้วแต่ตัวมิร่านั้นมีความพิเศษเข้าไปอีกสมควรจะมีสเกลพลังขนาดไหน ศัตรูของพระเอกจักรพรรดิจรัสแสงควรจะมีพลังระดับไหน ขุมพลังของทวีปต่างๆควรมีมากน้อยขนาดไหน ขอภัยด้วยครับ ปล.เดือนหน้าน่าจะออกแพคใหม่ได้ซึ่งเป็นการจบภาคนี้ครับ