ย้ายชมรมไม่ได้แฮะ

วันนี้มาถ่ายทอดเรื่องราว....ประสบการณ์รั้วร.ร.ของผัก
ครับ สวัสดีครับ ผักคุงวันนี้จะเล่าเรื่อง 'ชมรม'
บล๊อคนี้ไม่ต้องหวังว่าจะได้อ่านอะไรที่เหมือนกับว่าผักเป็นเด็กดีสำหรับครูนะครับ.....

สำหรับชมรม.......อะไรคือชมรมสำหรับคุณ?
คือวิชาชีพที่เลือกได้ด้วยตัวเอง
คือกิจกรรมที่ได้สนุกกับเพื่อน
ถูกมั้ยครับ?
สำหรับผัก ผักเลือกที่จะเป็นบรรณารักษ์ ผักเป็นคนชอบหนังสือแต่เด็กๆครับ
เคยถูกครูชวนไปอยู่ตอนประถม 4 หรือ 5 หรือ 6 นี่แหละครับ
ตอนนั้นยังไม่สนใจ
แต่ก็ทำงานช่วยบรรณารักษ์นะครับ ตอนนั้นอยู่ในฐานะ 'ผู้ช่วยบรรณารักษ์' จนครูท่านนั้นลาออกไป
ผักเสียดายอยู่ ขอลองมาทำงานเต็มตัวดู
............จากห้องสมุดขนาด 2 ห้องเรียนชั้น 2 กลายเป็นห้องสมุดที่ดีกว่าเดิมในชั้น 1 ขนาด 3 ห้องเรียน
อยากจะบอกว่า เป็นประสบการณ์ที่สนุกมากครับ ได้จัดหนังสือ ได้คุมเด็ก (ตวาดหนักนะถ้ามีเรื่อง)
ได้ให้่คนที่มาสนใจหนังสือได้อ่าน (ถึงแม้เวลาปฏิบัติงาน คงมีหลายๆคนรำคาญผัก แต่คุยกันทำไม เหอๆ)
ผักคุงทำงานที่นั่นตอนม.1 ประสบการณ์ไม่รู้ลืม ม.2 ผักก็ปฏิบัติงานเหมือนเดิม
จนปีนี้.....ม.3 ผักคงขอบอกว่า ผักคงจะไม่อยู่ร.ร.นี้แล้ว
ทั้งเพื่อนที่ติดแหง่กไปไหนไม่รอด ทั้งการเรียนที่ขาดอะไรหลายๆอย่าง
กิจกรรมที่ไม่ค่อยได้รับความร่วมมือเพราะขาดงบและผู้สนับสนุน
จนบางกิจกรรม ต้องบังคับให้เด็กน.ร.ลงทำนู่นนี่
ขอบอกว่า ผักอยากอยู่ร.ร.นี้นานๆนะ ถึงแม้จะเป็นความทรงจำที่ไม่ดีเลยในป.1-6
แต่มันก็ได้อยู่กับเพื่อนสนิทที่แม้ตอนป.6ลาออกไปแล้ว เค้าก็ยังแวะเวียนกลับมา
พล่ามมามาก.......ทำไมถึงต้องเล่าง่ารักร.ร.นี้ เพราะเป็นปีสุดท้าย
ที่ผักจะทำอะไรๆเพื่อร.ร.
ที่ผักจะบันทึกความทรงจำดีๆไว้ เมื่อผ่านไปไม่ว่าอีก 10 20 หรือ 60 กว่าปี
มันจะยังเป็นร.ร.ที่ผักในวัยเยาว์ได้ทำอะไรหลายๆอย่าง
ทั้งอย่างนั้น ผักจึงเลือกที่จะดำรงอยู่ที่ห้องสมุด หลายๆคนคงบอก ไม่หาประสบการณ์ใหม่ๆเหรอ
ก็จริงครับ ที่ลองทำเป็นสิ่งสุดท้ายแม้ไม่ชอบก็ยังดี แต่ผักขอเลือกที่ทำในสิ่งที่รัก
อาทิตย์แรก ผักเลอืกเรียบร้อย เซ็นชื่อลง......ครูอนุมัติ
อาทิตย์ต่อมานี่แหละ....คือวันที่มีปัญหา
ผักถึงกับต้องซื้อพวงมาลัยมาไหว้ขอพระแม่มารีเลยทีเดียว
'เลือกชมรมใหม่' วันนั้นเป็นวันที่แบบ.......
คือ วันนั้นมีชมรมมาเพิ่มอีก 1 ชมรม ขอให้คุณลองเดานะครับ................

...........

..................

....................ค่อยๆเลื่อนนะครับ

.......................

คำตอบคือ 'ชมรมวิทยาศาสตร์'
หลายคนคงงงว่าทำไมผักถึงไม่อยากอยู่ มันน่าจะสนุก ได้ทดลอง ได้รู้อะไรเยอะแยะ
ผักคุงเป็นคนที่ไม่ชอบคำนวณ วิทย์คณิตอย่ามาถาม
ดังนั้น ผักไม่ชอบตั้งแต่ได้ยินชื่อครับ
แล้วถามว่า ผักทำไมถึงต้องมาเขียนบล๊อคนี้....

เพราะชมรมนี้เป็นชมรมที่เตรียมไว้สำหรับฝึกเด็กให้เข้าแข่ง.....
ไหนบอกว่า จะทำเพื่อร.ร.? คงมีคนคิดแบบนี้

ผักคุง อยากให้มีความทรงจำดีๆในครั้งหนึ่ง ชีวิตม.3 เท่านั้นนะ....
ครูค่อยๆกวาดสายตา ใครจะมาอยู่ (เสียงดัง)
เงียบ......
ไม่มีใครมาอยู่ใช่มั้ย? งั้นครูเลือกเอง ครูไล่เด็กศิลปะที่อยู่หลังๆให้ขยับขึ้นหน้า มอง
-ชื่อคน- ออกมา....
นรกชัดๆ โดนบังคับ แล้วก็นะ ไอ้ผักมันสอบได้ที่ 1
ครูนึกได้......แล้วบอกชื่อผัก ครูเดินมาที่แถว........... แถวที่ตอนแรกครูบอกไว้ว่า
'ชมรมดนตรี-นาฏศิลป์กับบรรณารักษ์ไม่ต้องเปลี่ยนนะ'
ชักผักออกมาแล้วตวาดเสียงดัง.........
นี่หรือ คือสิ่งที่ผักคิดว่าจะได้?
กลายเป็นว่า ต้องถูกไปเรียนในวิชาที่คัดไว้แข่ง......เรียนวิชาการอีกแล้วเหรอ?
ผักเคยอยู่แล้วนะ ไม่มีใครช่วยได้ ผักทำอะไรไม่ได้เลย ทำสิ่งประดิษฐ์ไม่ถูก
อยู่แต่เพื่อนที่ไม่ได้ช่วยกับรุ่นน้องที่ไม่รู้จัก ผักเบื่อเวลานั้นมากๆ
ยืนยันได้เลยว่า ตอนนั้นคิดในใจ ไม่เอาอีกแล้วชมรมแบบนี้
ยังดีที่ครูยังให้เป็น 'ผู้ช่วยบรรณารักษ์' อยู่ .............'ผู้ช่วย'อีกแล้วเหรอ....
ผักคุงค่อยเดินเงียบๆมากับเพื่อนที่โดนด้วยกัน ตอนนั้นกลัวมาก ไม่อยากให้มีปัญหากับครู
ไม่อยากโดนดุโดนด่า
ถ้าตอนนั้นเลือกที่จะดื้อดึง ผักคงไม่มาอยู่ในฐานะนี้หรอก...
สิ่งที่ผักได้ยินต่อจากนั้นคือ.............คำพูดของครูภาษาอังกฤษ

'ครูครับ ทำไมถึงเลือกผมล่ะ ผมไม่ได้เก่งวิทย์คณิตเลยนะ?' ผักถาม
ครูวิทย์เพิ่มเติม(ครูชมรม)กับครูอังกฤษหันมา
'เราน่ะไม่มีทักษะ ไม่มีความคิดสร้างสรรค์ เราต้องฝึกตั้งแต่เนิ่นๆ เข้าใจมั้ยคะ?
เราน่ะต้องเก่งทุกด้าน เวลาเค้าเรียกเราไปแข่ง เราต้องไปแข่งทุกอันเลยเข้าใจมั้ย?
ไม่ได้ไม่เป็นไรนะ ถือว่าไปเอาประสบการณ์ '
...................คน ไม่ใช่เครื่องจักร คำพูดของ Kitkat แล่นเข้ามาในหัวผัก
ทำไมต้องเก่งทุกเรื่องล่ะ?
เค้ามีแต่เก่งด้านไหนให้ไปด้านนี้นี่?
ทำไมครูพูดแบบนี้ล่ะ.....คำแบบนี้ก้องในหัวไปมา
เขียนชื่อลงชมรมแบบไม่เต็มใจสุดๆ
กลับไปถามพ่อกับแม่ 'เอาไงดีอ่ะ? ไม่อยากอยู่ ถ้าครูโทรมาบอกครูได้ไหมว่าไม่อยากให้อยู่
กลัวเสียการเรียน' แม่รับรองให้ เพระาแม่บอกว่าทำอะไรก็ทำไปเลย แม่สนับสนุนถ้าเป็นเรื่องที่ไม่ผิด
ผักก็คิดไว้แล้วว่า เราจะต้องไปบอกครู ปีนี้เป็นปีสุดท้าย ถ้าไม่ทำจะเสียใจภายหลัง
ผักก็....อืม พระร.ร.เราศักดิ์สิทธิ์นะ
ผักก็ซื้อพวงมาลัยกุหลาบไปไหว้
'ลูกขอให้พระแม่ดลใจให้คุรครู--ตื้ด-- --ตื้ด-- --ตื้ด-- อนุญาตให้ลูกเปลี่ยนชมรมได้ด้วยเถอะ'
ผักขอไปแบบนั้นนะ คือเชื่อว่า ตัวเอง 50% อีก 50% คือโชคลาง
ตอนนั้นผักบ่นกับครูสุขศึกษา เปลี่ยนชมรมายังไงดีครับ
ครูท่านบอก เอาลายเซ็นครูห้องสมุดแล้วบอกว่า ไม่อนุญาตให้ย้ายนะ แค่นั้นจบ
รอเวลาพักเที่ยง จะได้บอกครูห้องสมุด
พอไปถึง บอกม. (มาสเซอร์) ม.ก็อนุญาตแต่บอกว่าไม่เอาลายเซ็นเถอะ เดี๋ยวคิดว่าปลอมลายเซ็น
ผักก็ไปหาคุณครูคุมชมรมวิทย์เอง ตื่นเต้นใหญ่ ตัวเย็น ตอนนั้นขอให้เพื่อนไปเป็นเพื่อน เพื่อนไม่ไป
รุ่นน้องไปด้วย ก็โดนใช้งาน 2-3 ีรอบ ปานประหนึ่งโชคชะตาจะต้องให้ผักคุยกับครูเองเท่านั้น
ผักก็.....เดินไปบอกครู ครูก็โอเคนะ แล้วพอดีตอนนั้นดีใจมาก วิ่งกลับห้องสมุดไปซ่อมหนังสือต่อ
หันหลังกลับไป..........ครูประจำชั้นนั่นแหละ......ครูที่ตวาดผักให้ลุกไปเข้าชมรมนั่นแหละ
ครูชมรมวิทย์ยืนคุยกับครูป. (ประจำชั้น ขอย่อครับ)
ผักวิ่งไป ถึงแม้ว่าผักจะต้องโดนด่ายังไง ผักก็ยอม เพราะผักต้องทำใจตัวเองมั่งล่ะงานนี้
เพื่อนถาม ไม่กลัวโดนด่าเหรอ ผักก็บอก ฮึ เดี๋ยวก็โดนด่าอยู่แล้ว คิดเหรอว่าไม่โดน?
ทำไมผักถึงแน่ใจ เพราะรุ่นน้องผักคนนั้นมองทาวประตูตลอด เห็นว่าครูอารมณ์เสียมาก
แล้วเหมือนกับว่ามองหาผักอยู่ตลอดเวลา ผักรู้อยู่แล้วว่าจะต้องโดน
ไม่โดนที่เข้าแถวก็ที่ห้องแหละ ยังไงคาบสุดท้ายก็ต้องเจอกัน
ผักก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานต่อ ผักจะบอกอะไรให้อย่าง
'เพื่อนผู้หญิงผักไม่ช่วยอะไรเลย' ทายสิครับ พวกเธอทำอะไร?
อ่านการ์ตูน เล่นเฟซบุ๊ค ไฮไฟว์
ตอนย้ายชมรมแล้วผักก็ถามครู ทำไมไม่เอาผู้หญิงล่ะครับ? ครูป.บอกว่า เบื่อผู้หญิง....
ตรูอยากจะสลับตัวกับพวกเธอจังเลยแฮะ อยู่ก็ไม่ช่วย
แล้วใครทำหน้าที่ล่ะ? คำตอบคือ ผัก บาส และรุ่นน้องทั้งหลาย
(อยากรู้ความจริงถามบาสเค้าได้ http://my.dek-d.com/Baskung_za/ )
ทำไมอ่ะ.......ผักทำงานด้วยความรู้สึกที่มีทั้งหมดจริงๆ แล้วทำไมพวกนั้นไม่ทำงานเลยกลับอยู่ได้อยู่เอา
ผักก็ทำงานไปแบบเสียความรู้สึกสุดๆ จนขึ้นห้อง...........
ผักเตรียมใจไว้แล้ว
เพื่อนผักยังไม่ขึ้นมากันเลย (อู้ในห้องสมุด คือมันเล่นคอมอยู่ มันบอกคาบอังกฤษไม่อยากขึ้น.............)
ผักก็นะ....รอชะตากรรม ไม่นานครูชมรมผ่านมา
บอกว่า...................ย้ายไม่ได้นะ เพราะว่าเค้าเตรียมตัวไปแข่งจริงๆ กลับไม่มีเวลาติว เพราะแข่งวิทย์ชอบมาบ่อยๆ ครูป.เค้าไม่ให้ ครูก็ไม่อยากบังคับหรอกนะ เพราะครูรู้ว่าใครไม่ชอบอะไรก็ไม่ต้องทำก็ได้
ไว้ถ้าไม่ชอบจริงๆ เทอม 2 ค่อยเปลี่ยนก็ได้นะ'
จากที่ปรึกษารุ่นน้องคนนั้นในห้องสมุด เค้าบอกแค่เพิ่มกลุ่มงานวาดรูปจาก 4 เป็น 5 คนยังไม่ได้เลย
บอกว่า ย้ายยากหรอก แต่มาถึงจุดนี้
ขอบอกว่า คุณครูพูดได้ดีมากจริงๆครับ ครูไม่ได้บังคับผักเลย อยากให้ผักได้ไปติว
ผักประทับใจครูเค้าแล้วล่ะ บอกครูว่า จริงๆไม่อยากเข้าครับ แต่ครูเค้าตวาดเสียงดัง ผักกลัวครุเค้า
ครูชมรมก็บอกว่า ถ้าเธอยิ่งกลัว ครูเค้าก็ยิ่งกล้าทำนะ คราวหลังก็ไม่ต้องฟังครูเค้าสิ
ผักปลื้มมากครับ ต่อไปนี้ผักจะพยายามกล้าให้มากขึ้น
แต่ที่ยังคาใจอยู่น่ะ คือทำไมผักต้องเก่งทุกอย่้าง?
ทำไมต้องเป็นแค่ผัก เพระารู้ว่าผักตอบโต้ไม่ได้เลยเลือกผักเหรอ?
หลายครั้งที่ภาระตกเป็นของผัก เพระาผักไม่ตอบโต้ครูเค้าเลย
ใช้ไม้นิ่มขอครูมาตลอด...............มาถึงวันนี้ ผักขอเอาจริงบ้างล่ะนะ
ถึงครูจะบอกว่า เชื้อจะออกลายตอนม.3 ถ้าซ่าจะไม่ผ่าน แต่ผักก็คิดแบบนั้นแหละ
ผักคงจะซ่าขึ้น แต่ผักก็ไม่ผิดนะ
เพราะคงต้องขอบอกว่า ผักในฐานะเด็กน.ร.คนนึง ขอเลือกชมรมด้วยใจตัวเองบ้างก้เท่านั้น
ถึงผักจะไหว้แม่พระกี่ครั้ง ผักก็ไม่รอด.........
ผักคาดหวังไว้ ไม่ได้ผลแต่ก็พยายามแล้ว ผักถิอว่าผักทำตามใจตัวเองแล้ว
ผักจะพายามทำในชมรมให้ดีพอเท่าที่จิตใจจะเอื้ออำนวย
แต่ผักคงจะมองครู 2 ท่านนี้ไปอีกแง่ไปตลอดเลยนะ.......
เพราะ'จิตใจคน' เจ็บแล้วจำ..........
เจ็บแล้วยากที่จะลืม เจ็บแล้ว..........จะดีจะร้ายก็ได้ทั้งนั้น.......

ย้ายชมรมไม่ได้แฮะ

ความคิดเห็น