ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    นักเรียนหมอขอเมาท์

    ลำดับตอนที่ #75 : เมาท์ : ลันล้า ~ ศาลายา ~

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.57K
      1
      18 ก.ย. 53

    “โอ้..ศาลายา  โอ้..ศาลายา  .....”


     


                เสียงเพลงสุดแสนจะไพเราะที่ดังขึ้นในช่วงเวลาเดียวกันของทุกๆเช้า  ไม่ต่างอะไรไปจากมือมารที่โผล่พ้นออกจากความมืดมิดตรงเข้าฉุดกระชากวิญญาณของสาวน้อยน่ารักอย่างเจ้ออกจากความฝันอันแสนหอมหวาน  ก่อนจะจับดวงวิญญาณดวงนั้นขังในร่างอันสุดแสนอัปลักษณ์เหมือนเช่นทุกวัน  ฟังดูแล้วเหมือนเป็นเรื่องลึกลับที่ยากจะทำใจให้เชื่อได้ว่าเกิดขึ้นจริง  แต่ภาพของหญิงรูปชั่วหัวฟูที่สะท้อนออกมาจากกระจกกลับยืนยันทุกอย่างได้เป็นอย่างดี  ช่างน่าอนิจจาเหลือเกิน  สาวน้อยแสนโสภาอย่างเจ้กลับกลายเป็นหญิงรูปชั่วเสียแล้ว  แต่นับว่าโชคยังดีที่พระผู้เป็นเจ้าโปรดทรงเมตตา  ส่งนางฟ้าตัวน้อยๆลงมาช่วยให้เจ้ของเรากลับคืนสู่ร่างเดิม  วิธีการก็ไม่ยากอะไร  เพียงแค่เจ้รูปชั่วคนนี้จะต้องทำให้ชายหนุ่มที่ฮอตที่สุดในศาลายาจุมพิตเธอให้ได้ภายในหนึ่งวัน!!!


                เจ้ของเราพอได้ฟังดังนั้นก็ยิ้มกริ่มด้วยมั่นใจในเสน่ห์อันหลากล้นของตน  เดินเชิดหน้าเยื้องกรายขึ้นขี่จักรยานสีชมพูบานเย็น  พลางชม้อยตามองสบหนุ่มๆรอบกายอย่างหยาดเยิ้มทันที  ทิ้งให้นางฟ้าของเราได้แต่บินตามไปอย่างอิดหนาระอาใจ  แล้วทันใดนั้น  สายตาเรดาร์ของเจ้ก็กราดพบชายหนุ่มรูปงามนามไม่ปรากฏตรงริมบึงขนาดใหญ่หน้าตึกคณะกายภาพ  น้ำใสไหลเย็นชวนให้จินตนาการไปถึงฉากรักโรแมนติกของพระเอกนางเอกที่ชวนกันไปพายเรือเล่น  ด้วยเหตุนี้..ไม่นานต่อมา  เสียงหวีดร้องโหยหวนเสียงหนึ่งจึงดังขึ้น  ก่อนจะตามมาด้วยเสียงคนกระโดดน้ำดังตูม  ใช่แล้ว!!  ในเมื่อปลาตัวโตว่ายมาอยู่ตรงหน้า  เจ้จึงไม่ลังเลเลยที่จะยอมพลีกายเป็นเหยื่อเพื่อให้ได้มาซึ่งปลาตัวนั้น 


                แล้วในที่สุดเหยื่อของเราก็ขึ้นมานอนพะงาบพังพาบอยู่บนบก  โดยมีปลาหนุ่มรูปงามนั่งอยู่เคียงข้างคอยให้กำลังใจ  โดยไม่คิดจะก้มหน้าลงไปจุ๊บุๆแม้แต่น้อย  ทำเอาเหยื่อที่เผยอปากรองาบจุมพิตอดขัดใจไม่ไหว  กระดกก้นยันกายขึ้นจากพื้นทันควัน ลืมเลือนสิ้นอาการของคนตกน้ำ ก่อนจะลากชายหนุ่มที่ยังคงทำตาปริบๆอย่างงุนงงไปยังโรงอาหารด้วยเสียงเชื้อเชิญจากกระเพาะที่ดังโครกครากไม่ไว้หน้าใคร


                โรงอาหารกว้างใหญ่แห่งนี้มีชื่อไฮโซอีกชื่อว่าคาร์เฟท  โต๊ะและเก้าอี้พลาสติกสีชมพูเข้าชุดกันดูเหมาะกับสถานการณ์ความหวานของอาการแรกรักที่อบอวลอยู่โดยรอบ  เหยื่อรูปชั่วนามเจ้เดินไปซื้อข้าวหมูขยี้กับปังเย็นก่อนจะนำมาเสิร์ฟลงตรงหน้าปลาหนุ่มรูปงามที่นั่งอยู่ตรงข้ามอย่างคล่องแคล่ว  เสียงใสๆกล่าวบรรยายสรรพคุณของอาหารลึกลงไปถึงอณูโมเลกุลเล็กๆตามที่ได้เล่าเรียนมาจากวิชา Biochem หมูชิ้นพอดีคำขยี้รวมกับไข่ที่แตกเป็นฟองฝอยชวนให้น้ำลายสอ  น้ำแข็งผสมนมสดที่ถูกปั่นเข้ากันจนเล็กละเอียดดุจปุยหิมะราดด้วยน้ำแดงสีสวย  ตกแต่งด้วยขนมปังปิ้งกรอบนอกนุ่มในตัดเป็นชิ้นเล็กๆคล้ายสี่เหลี่ยมลูกเต๋า  เปรียบเสมือนแรงดึงดูดขนาดใหญ่ที่ฉุดรั้งให้เจ้ทิ้งตัวลงนั่งแล้วตักอาหารเข้าปากอย่างสวาปามคล้ายไม่มีอะไรตกถึงท้องมาสามชาติ และแม้จะดูเป็นกิริยาชั้นต่ำไร้สกุลเพียงใด แต่มันกลับเรียกรอยยิ้มและสายตาเอ็นดูจากปลาหนุ่มได้เป็นอย่างดี ทำเอาไฟแห่งความหวังในใจเจ้พวยพุ่งพร้อมๆกับแผนการบางอย่างที่ค่อยๆก่อร่างสร้างตัวขึ้นมาภายในเวลาอันรวดเร็ว


                หลังมื้ออาหารจบลงโดยมีเจ้ทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยเด็กล้างจานด้วยการใช้ลิ้นและน้ำลายต่างฟองน้ำและซันไลต์แล้ว  เจ้แกก็ขุดมารยาล้านเล่มเกวียนออกมาใช้ เริ่มด้วยการกระดกขนตาขึ้นสี่สิบห้าองศา  เนื่องจากมันเป็นมุมตามหลักโปรเจกไตล์ที่จะช่วยให้กระแสของความน่าสงสารส่งไปได้ไกลมากที่สุด  ก่อนจะกระพริบน้อยๆด้วยความอ่อนช้อยหากแลดูหวานเชื่อมเพื่อเป็นการออดอ้อนให้เป้าหมายทำตามที่ขอ  ตบท้ายด้วยวาจาอ่อนเบาเจือความเกรงใจอยู่ลึกๆให้คนฟังปฏิเสธไม่ออก  เพียงเท่านี้..ปลาหนุ่มก็ยอมตกปากรับคำอย่างง่ายดาย  เล่นเอาเจ้กระมิดกระเมี้ยนด้วยความเขินอาย  เดินนำปลาหนุ่มไปยังจักรยานเพื่อออกเดินทางไปยังสวนสมุนไพรทันที
    สวนสมุนไพรแห่งนี้มีอะไร  นอกจากสมุนไพรหลากชนิดที่เหล่านักศึกษาคณะเภสัชใช้เป็นที่ศึกษาวิจัยยาแล้ว  ท่ามกลางกอเขียวๆขะยึกขะยือของมัน  ยังมีหิ่งห้อยตัวเล็กน่ารักเปล่งแสงสีเหลืองนวลลอยไปลอยมาคล้ายไส้กระสืออยู่ไม่ห่าง  และแสงสีเหลืองนวลนี้เองที่ทำให้สถานที่แห่งนี้กลายสภาพเป็นฉากรักที่โรแมนติกยิ่งกว่าฉากรักในหนังเรื่องโปรดของใครหลายคนได้อย่างไม่ต้องสงสัย  รวมถึงเจ้ของเราที่นั่งหันหลังซ้อนท้ายจักรยานพิงแผ่นหลังกว้างของปลาหนุ่มที่แปรสภาพจากเงือกมาเป็นสารถีบนผืนดินด้วย


                ดวงจันทร์กลมโตบนผืนฟ้าสวยไม่ต่างไปจากใบหน้าของเจ้ที่ยืนมองตัวเงินตัวทองด้วยร่างแข็งค้างคล้ายรูปปั้น  มันซีด บาน  และเต็มไปด้วยหลุมบ่อมากมายไม่ต่างกัน  ในระหว่างการทัศนาจรภายในสวนสมุนไพรแห่งนี้  อยู่ๆเจ้าสัตว์ชื่อคล้ายดาราก็ออกมาเดินเล่นอวดโฉมตัดหน้าจักรยาน  เป็นเหตุให้ปลาหนุ่มเบรกจนตัวโก่งก่อนที่จักรยานจะลงไปนอนเค้เก้กับพื้น  โดยที่เจ้และปลาหนุ่มสามารถสลัดจักรยานคู่ชีพเพื่อเอาตัวรอดได้ทันจึงไม่เป็นอะไรมาก  ในขณะที่สัตว์โลกตัวนั้นถูกจักรยานล้มทับจนตัวแบน  ทำเอาปลาหนุ่มอดกลุ้มใจไม่ได้ว่าต่อไปใครจะมาคอยผลุบๆโผล่ๆเหนือผิวน้ำเพื่อทำนายดวงในการสอบกัน  ปลาหนุ่มกลุ้มใจ  ในขณะที่เจ้ตกใจ  ปลาหนุ่มหาคนมาทำหน้าที่แทน  ในขณะที่เจ้หาทางพาคนข้างกายหนีไปจากสัตว์โลกตัวน้อยที่แบนยิ่งกว่าพื้นรองเท้าเสียที


                กว่าจะจูงปลาหนุ่มออกจากสวนสมุนไพรมายังถนนใหญ่ได้ก็เล่นเอาเหนื่อย  ประจวบเหมาะกับมีรถรางสีขาวเพนต์ลายน่ารักวิ่งผ่านมาพอดี  สองหนุ่มสาวจึงพากันก้าวขึ้นไปนั่งบนรถอย่างไม่คิดจะรีรอ  สายลมเอื่อยๆพัดโชยเข้ามาในตัวรถขณะที่เจ้เริ่มต้นเล่าเรื่องเฮี้ยนในศาลายาให้คนข้างตัวฟังเพียงเพื่อหวังว่าชายหนุ่มจะกลัวจนตัวสั่นแล้วเผลอซบเธอเข้า  แต่กลับผิดคาด  ปลาหนุ่มหัวเราะด้วยน้ำเสียงอันดังก้องคล้ายกับว่ากำลังฟังเรื่องตลกจากเธออยู่  ก่อนจะจูงมือเธอก้าวลงจากรถรางมาส่งหน้าหอพักหญิงที่ดูสูงใหญ่หรูหรายิ่งกว่าโรงแรม  และมีแฮปปี้เป็นยามเฝ้าหน้าหอคอยร้องเพลงเสียงโหยหวยพลางเดินตามผู้ชายที่ย่างกรายผ่านเข้ามาโดยไม่คิดจะสนใจสุนัขเพศเมียที่ส่งสายตาทอดสะพานมาให้อยู่บ่อยๆ  ปลาหนุ่มยกมือขึ้นบอกลา  ก่อนที่เจ้จะนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้จูบลาเลยแม้แต่น้อย  จึงตัดสินใจกระชากคอปลาหนุ่มเข้ามาหมายจะกระทำการลวนลามเพื่อคลายมนตราแห่งมือมาร  แต่เหตุการณ์กลับไม่เป็นดังหวัง  นางฟ้าตัวน้อยบินมาแทรกกลางระหว่างริมฝีปากทั้งสองก่อนจะเอ่ยแสดงความเสียใจว่าเวลาในวันนี้ได้หมดลงแล้ว  ทำเอาเจ้ทรุดตัวลงนั่งกับพื้นก่อนจะฟูมฟายคร่ำครวญด้วยความเสียใจ  หยดน้ำตาหยดหนึ่งตกต้องลงบนพื้นแผ่เป็นวงกว้าง  และนั่น..ก็ทำเอานางฟ้าอดเห็นใจไม่ได้  ด้วยเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจต่อระยะเวลาให้อีกหนึ่งวันในอีกหนึ่งปีข้างหน้าที่คณะวิทยาศาสตร์  พญาไท



                ...วันเดียวกัน  ในปีหน้า  สถานที่ที่ต่างออกไปจากเดิม  จะสามารถผลักดันให้เจ้ได้รับจุมพิตจากชายหนุ่มคนเดิมได้หรือไม่  เมื่อความทรงจำทั้งหมดในวันนี้จะถูกลบเลือนหายไป  และเจ้จะต้องเริ่มต้นทำความรู้จักกับปลาหนุ่มในวันนี้ของปีหน้าใหม่อีกครา...



    โดย.. ธารธารา


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×