คลังเก็บพล็อต

ลำดับตอนที่ #100 : C.4

          

                             ของใช้จำเป็น

       Bank Talk's

          " =[]=! มิยาบิอันนี้อึ๋มโครต!!"
          " กางเกงในตัวเนี้ย ฉันก็มีย่ะ เดี๋ยวว่างๆ ใส่ให้ดูเอามะ ? "
          " บ้าเหรอพี่เซ็กส์ ถ้าที่พี่ใส่มันล่ะก็..ผมคงเซ็กส์เสื่อมแง่มๆ น้องชายผมคงจะขาดใจตายตรงนั้นแหละ "
          " แล้วแกอยากจะขาดใจตอนนี้มั้ยละห๊า!"
           ผมมองคุณเซ็กส์และคุณโซนที่กำลังนั่งอยู่ริมระเบียง แหม..เป็นพี่น้องที่รักกันดีจังเลยนะครับเนี้ย อ้อ เกือบลืมบอก..ผมแบงค์นะครับ ^^'
           ตอนนี้พวกเราทั้ง 7 คนกำลังนั่งฟังวิธีใช้อุปกรณ์กู้ชีพกันอยู่ครับ ซึ่งมีพวกคุณกรรมการนักเรียนและคุณประธานนักเรียนมาช่วยกันอบรมภายในห้องโสต
            " =_=* อยากตายเหรอฮะ! ไอเด็กบ้า " คุณโอลิมปิกบ่นก่อนคุณนิ๊กน็อคจะล็อคแขนของเขาเอาไว้ เมื่อคุณโอลิมปิกกำลังคลั่งคิดจะอาละวาด
            สาเหตุนะเหรอครับ ?... ผมคิดว่ามันอาจจะมาจากความคิขุของคุณประธานนักเรียนน่ะ!
            " =[]=! เด็กแล้วทำไม ลุงอ่ะ แก่ไปเอง!" คุณประธานนักเรียนเถียง  ผมจะขอแนะนำตัวเธออย่างเป็นทางการนะครับ  ชื่อของเธอคือเบอร์รี่ เป็นเด็กสาวหน้าตาออกแนวญี่ปุ่นนิดๆ จีนหน่อยๆ อนาคอนด้าน้อยๆ แพนด้าอีกจิ๊ด..สรุปคือ เธอเป็นคนหน้าตาคิขุมากครับ =_=
            ที่สำคัญยังอยู่แค่ ม.4 เองด้วย ซึ่งนั่นก็หมายถึงเธอเป็นรุ่นน้องของพวกเรา
            " ฉันอายุมากกว่าแกแค่ปีเดียวเองนะ!!" คุณโอลิมปิกแย้ง ก่อนจะใช้ขาตะก่ายเท้าเขี่ยไปข้างหน้า หวังจะให้มันโดนคุณประธานนักเรียน แต่ถึงอย่างนั้น เพราะมีแรงมหาศาลของคุณนิ๊กน็อคและคุณคอสเพลย์รั้งไว้ เขาเลยยังไม่หลุดไปง่ายๆ
             ^^' แหม น่าจะหาโซ่มาล่ามจังเลยนะครับ แต่ถ้าหาตะกร้อมาครอบปากด้วย อาจจะทำให้สงบลงก็ได้... ว่าแต่ ผมคิดอะไรอยู่กันนะ ! - -
             " มากกว่าแล้วทำมะ! =w= อย่ามาทำท่าจีบหนูให้ยากเลยลุง!" คุณประธานนักเรียนบอก แหม..ช่างเป็นเด็กที่มองโลกในแง่ดีจังเลย ^^ ถ้าคุณโอลิมปิกได้แบบนี้สักครึ่งหนึ่งก็ดีนะครับ
             " =[]= ไอเฟรม ห้ามที๊!!" คุณนิ๊กน็อคร้องบอก ความจริงเวลานี้เขาเริ่มอธิบายอุปกรณ์ที่อยู่ในกระเป๋ากู้ชีพแล้วละครับ แต่คนที่ตั้งใจจดจ่อจดจ้องอยู่นั้น ก็มีแค่ผมกับคุณเฟรม เพราะพวกสมาชิกชมรมที่เหลือ ดูจะมีเรื่อง ( อันไร้สาระ )ให้สนใจกันอยู่
             " ห้าม ..หึหึ...ห้าม " คุณเฟรมสบถเบาๆ ก่อนจะกดคัตเตอร์ขึ้นลงอย่างบ้าคลั่ง  
             " จะ..จะทำอะไรน่ะ นั้นมันอันตรายนะครับ!" เด็กผู้ชายคนนึงบอก สีหน้าของเขาดูซีดเซียว นั่นอาจจะเพราะเลือดของคุณเฟรมที่กำลังเลอะท่วมพื้น
              แหม..ดูทุกคนจะมีความสุขกันจังเลยนะครับเนี้ย ^^'


           หลังจากเหตุการณ์ต่างๆ สงบลง ( เนื่องจากคุณโอลิมปิกถูกฟาดด้วยหลังมือ )  พวกคุณคณะกรรมการนักเรียนก็เริ่มหันมาจับกลุ่มกับพวกเราอีกครั้ง  ซึ่งผมจะรวมๆ บุคคลในที่นี้ได้ทั้งหมด 10 คน
             พวกเรา 7 คน คุณประธานนักเรียนแล้วก็คุณคณะกรรมการนักเรียนอีก 2 คนที่ชื่อฟลินและสมชาย
             " หวังว่าพวกคุณคงจะไม่ก่อความวุ่นวายอีกนะครับ T^T" คุณสมชายหรือเด็กคนเมื่อเที่ยงบอกพวกเรา ใบหน้าของเขาดูตื่นเต้นจนน้ำตาไหล ฮ่าๆ..ที่จริงผมก็แอบตื่นเต้นเหมือนกันแหละ ^^
             " งั้นเราก็มาเริ่มอธิบายกันใหม่นะคะ ในกระเป๋าพวกคุณมีของทั้งหมด 9 ชิ้นสำคัญๆ ที่เรามาให้คะ สิ่งของทุกอย่างจะต้องใช้เวลาจำเป็นเมื่ออยู่ในเควสต์นะคะ " คุณฟลินอธิบาย ก่อนจะเริ่มหยิบของออกมาทีละอย่าง(จากกระเป๋าคุณคอสเพลย์)
             " = =* อย่าบอกนะ ว่าจะให้พวกเราแบกไปไหนมาไหนด้วยน่ะ! ปัญญาอ่อนล่ะ ดูยังไงไอเนี่ยก็เหมือนกระเป๋าออกรบชัดๆ มีหวังถูกพวกเควสต์รุมกระทืบกลับมาแน่!"  (โอ)
             " หุบปาก แล้วฟังอยู่เงียบๆ เถอะน่าลุง แล้วถ้าเอาสะพายหลังไม่ได้ ก็เอาคาบปากตัวเองเซ่ะ!" คุณประธานนักเรียนเถียง เมื่อคุณโอลิมปิกแย้ง  สองคนนี้เนี้ย สนิทกันดีจังเลยนะครับ ^^ ( สนิทบ้านแกเซ่!!: โอลิมปิก )
             " งั้นเราจะเริ่มอธิบายของชิ้นแรกนะคะ นี่คือ พัดลมใบพัดกับถ่านอีก 4 ก้อนคะ " พวกเราทั้ง 5 มองยังมือของคุณฟลิน 
             พัดลมมือถือลายโดเรม่อนขนาดพกพา โชว์หราในมือของเธอ..


           
             Sone Talk's

             " อ..ไอเนี้ยเนี่ยนะ! "  ผมถามก่อนจะค้นในกระเป๋าของตัวเอง และในนั่นก็พบกับพัดลมมือถือลายหมีพู  บะ..บร๊ะเจ้า!! =[]= ไอนี่มันสำคัญตรงไหนเนี้ย!!
              = =* อ่อ..ไว้ทุบหัวไอโอลิมปิกเวลาคุ้มคลั่งแง่มๆ
              " มันจำเป็นจริงๆ นะคะ ถ้าพวกเควสต์พาคุณไปขังไว้ที่ห้องร้อนๆ หรือในห้องที่ไม่มีอากาศ พวกคุณอาจจะขาดใจตายแล้วก็ไม่รอดกลับมาก็ได้.." ยัยเด็กแว่นหน้าตาเหี้ยมๆ อธิบาย 
              อ..ไอที่เธอพูดอ่ะ มันแช่งพวกฉันชัดๆ!! แล้วไอเรื่องที่เล่ามาน่ะ มันนิยายเกินไปแล้ว!!
              " = =^^ ไอคนที่จะทำแบบนั้น ฉันคิดว่ามีแต่พี่ก็อกนะ!"
              " ชู่วว์ " ทุกคนสามัคคีพร้อมเพียงหันไปทำปากจุ๊ๆ กับไอนิ๊กน็อคทันที เมื่อมันกำลังเอ่ยชื่อจอมมารออกมา  
               "  แถมฉันยังขอตังค์ ผอ. ซื้อถ่านมาให้ตั้ง 4 ก้อนนะ พาราอะจ๊าโซซิก ยี่ห้อนี่ทนทานทนนานถ่านเยอะด้วย " ยัยเด็กแก่แดดประธานนักเรียนนามว่าเบอร์รี่อธิบาย
               = =* แล้วโรงเรียนเรามันรวยขนาดมาซื้อของไร้สาระขนาดนี้แจกเลยเหรอเนี้ย! หาเวลาไปสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกอย่างอื่นให้นักเรียนไม่ดีกว่ารึไง - -*  แต่ก็ช่างเหอะ ยังไงมันก็ของฟรี!
              " ใช้ๆ ไปเถอะน่า กลับมาพวกฉันก็ริบคืนหมดแล้วแหละ -0- " ยัยเด็กกวนประสาทนั่นบอก เหอะๆ ไม่น่าคิดเลย Gu  ดูดิ..อดของฟรีเลย - -;;
              " งั้นมาดูของชิ้นต่อไปนะคะ นี่คือปากกาหมึกล่องหนคะ " ผมมองดูยัยเด็กแว่นที่กำลังยกปากกาด้ามสีดำมีราคาขึ้นมาให้ดู  สภาพของมันดูเหมือนจะไม่เคยใช้งานมาก่อน แต่ว่านะ..ดูยังไงๆ มันก็เหมือนปากกาธรรมดาๆ ทั่วๆ ไปเลยนี่ ยี่ห้อนั้นบ้านผมก็มีใช้!
               " ล่องหนจริงๆ ด้วยนะครับ!" ไอแบงค์พูดอย่างตื่นเต้นก่อนพี่เซ็กส์จะแย้งขึ้นมา
               " ล่องหนบ้าบออะไรย่ะ-- ดูยังไง มันก็หมึกหมดไปแล้ว " 
               " เพราะมันดูเหมือนหมึกหมดยังไงละคะ มันก็จะทำให้ไม่มีใครสงสัยว่าความจริง..." 
               " ความจริงอะไร.." พวกเราออกปากถามพร้อมกันอย่างพร้อมเพรียง ก่อนยัยเด็กแก่แดด(เบอร์รี่ ) จะหยิบมันไปสาธิตให้ดู
               " สมชาย เอาแผ่นอิฐมา " 
               " อ..เอาจริงเหรอค..ครับ "  
               " เออ เอามาเถอะ! ไม่งั้นฉันจะใช้แกแทนเป้า " ยัยเด็กแก่แดดย้ำ   ไอเด็กอ่อนอีกคนจึงรีบไปหาก้อนอิฐมาตั้งไว้ด้านหน้า ในแนวตั้ง ก่อนเจ้านั่นจะรีบถอยออกไปหลบที่หลังยัยเด็กแว่น
               " ปัง!" ไม่ทันให้พวกเราได้ตั้งตัว ยัยเด็กเบอร์รี่เน่านั่นก็จัดการกดอะไรสักอย่างที่ตัวปากกา ไม่นานนักก็เกิดเสียงดังบึ้ม..เพราะก้อนอิฐแตกเป็นเสี่ยงๆ 
              ไอนั่น..มันคือปืนปากกาเองเหรอเนี้ย -0-
               โอ้ว..พ่อเฟย์แม่ฟาง(ใช้แก้วไม่ได้ 55+) ไอนี่น่ะมันอาวุธฆาตกรชัดๆ
               " = = นี่มันแพงนะพวกลุงๆ ทั้งหลาย อย่าทำให้พังก็แล้วกัน " ยัยเด็กนั่นบอก ก่อนจะเก็บมันใส่กระเป๋าตามเดิม
               TOT! แล้วแกจะซื้อมันมาทำซากฟอสซิลเต่าสองร้านปีตัวไหนกันห๊า!! 
                สรุปว่า..พวกเราจะไปเควสต์หรือไปฆ่าคนกันแน่เนี้ย!
                " สำหรับอันนี้ คือยารักษาโรคคะ " ยัยเด็กแว่นอธิบายต่อ ก่อนจะหยิบซองพาราขึ้นมาให้พวกเรา 
                " เวลาถ้าเผลอโดนปืนปากกายิงใส่ พวกเราเลยเตรียมยาพาราให้กินคะ "  ยัยนั่นอธิบายต่อ แต่เดี๋ยวก่อน..พารามันแก้ไข้ แก้ปวดหัวไม่ใช่เหร..แล้วถ้าเกิดผมโดนปินปากกานั่นขึ้นมาจริงๆ ไอยานี่ มันจะช่วยชีวิตผมยังไง  หรือมันจะช่วยให้ผมตายตาหลับงั้นเหรอ! - -^ ( ยาแก้ไข้กินแล้วง่วงนอน )
                " เธอจะเอาของแบบนั้นมาทำบ้าอะไรกันห๊ะ!" ไอโอลิมปิกว๊ากใส่ ก่อนยัยเด็กแก่แดดเบอร์รี่จะสาธยายต่อ  
                " = =* หุบปากเลยลุง ซื้อมาให้ก็บุญโขแล้ว เรื่องมากนักเดี๋ยวแม่ก็ยัดระเบิดใส่ปากเลย " 
                " ก็มาเซ่! ถ้าแกกล้า..ไอเด็กนรก "
                " ไม่กลัวอยู่แล้ว!! ลุงก็อ้าปากรอรับระเบิดก็แล้วกัน!"
                " หุบปากสักที!!" คอสเพลย์ที่เหมือนจะสติแตกก็ตะโกนขัด ทั้งสองเงียบกริบโดยไม่ได้นัดหมาย ไอโอลิมปิกชิงนั่งลงมาข้างๆ ผมทันที ก่อนยัยเด็กแก่แดดเบอร์รี่จะตรงดิ่งไปนั่งที่โซฟาอีกตัว
                " อ..เอ่อ ของชิ้นต่อไปนะครับ..นี่คือระเบิดครับ "
                " =[]= "  สีหน้าของพวกผมเบิกกว้างด้วยความตกใจ เมื่อไอเด็กชื่อสมชายนั่นพูดจบ ร..ระเบิดเหรอ..นี่ไอเจ้าพวกบ้าพวกนี่มันจะให้พกไปทำปะป๊ามะม๊าใครกันว่ะ!!
                " มันเป็นระเบิดชนิดไม่รุนแรงเท่าไร แต่ถ้าปาโดนใครจังๆ ก็อาจจะแขนขาด ขาขาดได้ " ยัยเด็กแก่แดดอธิบายด้วยน้ำเสียงที่สงบเสงี่ยมสุดๆ
                นี่มันอะไรกันฟร่ะ..ขาขาดแขนขาด! ไอที่ว่ามาน่ะ..มันวอนคุกชัดๆ เลยนะเว้ย!
                " ส่วนอันนี้เป็นระเบิดควันนะครับ สีจะต่างกัน ระเบิดจริงจะเป็นสีแดง แต่ระเบิดควันจะมีสีเขียวนะครับ ^^ อ่อ..อยาเผลอลืมตาเวลาใช้มันนะครับ เดี๋ยวจะแสบตาเอา เผลอๆอาจจะตาบอดได้ด้วย ^^" ไอเด็กอ่อนเสริมก่อนจะชูระเบิดทั้งสองชนิดให้พวกเราดู
                 = = ถ้ามันบอกว่าจะให้พวกเราเข้าไปในองค์กรมาเฟีย เพื่อขโมยข้อมูลลับๆ ออกมา อะไรเทือกๆ นั้น ผมยังจะเชื่อมากกว่าที่พวกมันบอกว่าจะส่งพวกเราไปเควสต์ซะอีกนะ
                " ต่อไปก็ของชิ้นนี้ สำคัญเป็นพิเศษนะคะ ไว้ป้องกันตัว " ยัยเด็กแว่นนั่นหันมาอธิบายต่อ มีดพกใส่ปลอกหนังอย่างดีถูกหยิบขึ้นมา ยัยเด็กนั่นถอดมันออกมาก่อนจะยิ้มทำนองเดียวเหมือนกับไอเฟรม
                ม..มีด ? พกของแบบนี้ไปด้วยเหรอ T^T ไว้ไปหั่นผักที่เควสต์รึไง!
                " พวกเราใช้เหล็กอย่างดีจากญี่ปุ่น ดังนั้นมันจะคมตลอดเวลา ถึงแม้จะไม่ได้ลับบ่อยๆ " 
                " ตกลงเธอจะให้พวกเราไปฆ่าคนรึไง แต่เฮ้ย! มีดอันนี่ โมริ โคโกโร่เคยเอาไปหันปลาแซลม่อนทำซูชิด้วย "  ไอนิ๊กน็อคพูด น้ำเสียงตอนแรกๆ ของมันฟังดูจะบ่จอยสุดๆ แต่พอมันได้สัมผัสกับตัวมีด เจ้านั่นก็เปลี่ยนเป็นทำตาลุกวาวแบบโชดช่วงทันที
                แต่ว่านะ..ไอโมริ โคโกโร่ที่ว่าน่ะ..มันตัวการ์ตูนเรื่องโคนันไม่ใช่เหรอ - -* 
                แล้วมันจะทำซูชิให้แกดูยังไงฟร่ะ ?!
                " เฮ้ยไอนิ๊ก นั่นมันของฉัน.." คอสเพลย์บอก
                " เอาน่า..ก็ฉันจำชื่อมันไม่ได้นิหว่า อีกอย่างมันก็โมริๆ เหมือนกันด้วย " นิ๊กน็อคอ้างนิดหน่อย ก่อนมันจะเก็บมีดเข้ากระเป๋าตามเดิม
                " งั้นมาดูของต่อไปกันดีกว่าคะ นี่คือวิทยุสื่อสารแบบพิเศษ" ฟลิน ผมคิดว่ายัยเด็กแว่นนั่นชื่อนี้นะ  ยัยนั่นหยิบเข็มกลัดเล็กๆ ขึ้นมาให้พวกเราดู ลายของคอสเป็นรูปโดเรม่อน ผมหยิบส่วนของผมมาดูบ้าง ก็พบกับเข็มกลัดลายเคโระ  ...มันยังจะปัญญาอ่อนได้อีกนะเนี้ย - -*
               " นี่คือตัวเครื่องมันคะ เป็นเหมือนกับ GPS พวกคุณจะสามารถตรวจหาพวกคุณกันเองได้คะ โดยติดเข็มกลัดอันนี่ไว้ และหากกดปุ่มสวิตซ์ที่ลูกตาของตัวการ์ตูนเมื่อไร พวกคุณก็จะสามารถสื่อสารพูดคุยกันได้ทันที " ผมมองดูเครื่องมือเล็กๆ ที่ยัยนั่นบอกว่าเปรียบเสมือน GPS มันมีขนาดเล็กเหมือนโทรศัพท์มือถือ แต่ระบับตัวเครื่องดูเหมือนจะเป็นดิจิตอลแบบทันสมัย 
               " มันเชื่อมต่อ Wifi ให้ด้วยนะคะ "  ผมหยิบมันมาดูบ้าง ซึ่งเจ้านั่นก็ท่องเน็ตได้จริงๆ นั้นแหละ
                โหย..เจ๋ง!
               " มาดูอีกชิ้นนะคะ นี่คือเครื่องตั้งเขตแดนคะ "  ฟลินหยิบอะไรบางอย่างที่คล้ายตัวปักหมุดขึ้นมา ในกระเป๋าของผมมีของอันเดียวกับเจ้านั่นอยู่ประมาณ 4 อัน ก่อนไอเด็กสมชายนั้นจะอธิบายให้พวกเราฟังแทน
               " ถ้าปักสิ่งนี้ไว้ทั้งสี่ทิศ แล้วกดปุ่มทำงานที่ตัวเครื่องอันนี้ เลเซอร์ก็จะทำงานทันที  และฐานของมันเป็นตัวยึดพิเศษครับ จะไม่มีทางล้มเด็กขาดถ้าโดนอะไรเข้าเมื่อเลเซอร์ยังทำงาน เว้นซะจากเราจะปิดตัวทำงานของมัน เจ้าพวกนี่ก็จะกลายเป็นของธรรมดาๆ ผมคิดว่าพวกคุณน่าจะใช้มัน เวลาที่นอนพักครับ "
               พวกเราพร้อมใจหยิบไอของที่ว่านั่นขึ้นมาดูทันที มันจะไฮเทคไปแล้วนะ!! =[]= อะไรมันจะไฮโซเยี่ยงนี้กัน!
               " แล้วนี่ก็ของชิ้นสุดท้าย.."  ทุกคนจ้องไปยังมือยัยเบอร์รี่ด้วยอาการใจจดใจจ่อ พวกเรามองไปที่กล่องสีแดงที่ภายในมีขวดสีใสที่กำลังใส่อะไรสักอย่าง มันมีด้วยกันสองขวด ขวดแรกมีน้ำสีฟ้า ส่วนอันที่สองมีน้ำสีชมพูใส่อยู่
               " ไอนี่คือยาพิษ ชนิดไม่รุนแรงเท่าไร " นิ๊กน็อคตาโตทันที เมื่อได้ยินยัยเด็กนั่นพูดจบ มันคงคิดจะเอาไอนั่นไปทำเป็นส่วนผสมขนมแหงๆ
               แต่เฮ้ย..นั่นมันยาพิษนะ TOT
               " ขวดสีฟ้าคือยาพิษ  สีชมพูคือยาถอน ความร้ายแรงของมันก็จะทำให้ตัวชาไปชั่วขณะ แต่ถ้าปล่อยไว้นานสมองอาจจะถูกกดทับ แล้วก็เป็นอัมพาตย์ได้ "  
               พวกเราจ้องหน้ากันโดยไม่ได้นัดหมายอีกครั้ง .. ยาพิษ?..นั่นมันก็หมายถึงฆ่าคน..ต่อจากนั้นก็..ติดคุก
               =[]= ว๊ากกกก!! อะไรก๊านน!
               " แต่กระเป๋ามันตั้งใหญ่ ให้ใส่อะไรไปแค่นี้เองเหรอครับ " ไอแบงค์เอ่ยปากถาม ท่าทางของมันดูไม่ค่อยจะตะลึงงึงงันในตัวยาพิษสักเท่าไร แถมหมอนั่นดูอยากจะไปลัลลาที่เควสต์สุดๆ T^T
               " ไว้ใส่ของพวกนายน่ะ กระเป๋านี่มันมีโครง เพราะพวกเราทำให้มันกันกระสุนได้ ดังนั้นก็เลยดูใหญ่ไปหน่อย " เบอร์รี่อธิบาย
                " ถ้างั้นทำไมแก..เธอไม่ทำเสื้อเกราะมาเลยละ - -*" พี่เซ็กส์บ่นก่อนจะสะพายกระเป๋านั่น 
                " งบไม่พอนะสิ..แต่เอาเถอะ ทุกอย่างในกระเป๋าก็มีเท่านี้ หวังว่าทุกคนคงใช้มันอย่างระมัดระวังนะ " ยัยเด็กนั่นอธิบายก่อนจะเริ่มไล่ให้พวกเราออกจากห้อง..
                " ฉันว่าพวกเราเตรียมทนาย ไม่ก็โรงพักดีๆ สักทีก่อนก็ดีนะ T^T" ผมพูดเมื่อพวกเราพ้นออกมาจากห้องโสต
                ถ้าเผลอไปใช้ของอันตรายอันไหนเข้า..มีหวังพวกเราได้ไปนอนตีพุงที่ซังเตแหงๆ
                " แต่บางที..ของพวกนี้อาจจะเป็นประโยชน์กับพวกเราสุดๆ.." นิ๊กน็อคบอกก่อนจะยิ้มกรุ่มกริ่ม มันจะมีประโยชน์ยังไงฟร่ะ ผมว่าแค่ใช้มัดมวย เทควันโด้เตะมันให้สลบ ดูจะปลอดภัยทั้งตัวผมแล้วก็พวกวายร้ายมากกว่าเสียอีกนะ
                " นาย..กำลังหมายถึงชายคนนั้นเหรอ..หึหึ.."เฟรมกล่าว  สายตาของมันกำลังมองนิ๊กน็อคเหมือนรู้ทัน  ชายคนนั้นงั้นเหรอ ?..เข้าใจแล้ว  ของแบบนี้มันอาจอันตรายกับเด็กที่เควสต์ แต่ถ้าเราใช้ของเจ้าพวกนี้กับจอมมารอย่างพี่กิ๊กก็อก ..
                ชีวิตของพวกเราก็จะปลอดภัยขึ้นมาตั้ง 60% ทีเดียวเชียว! =[]=
                " แต่นายพูดเป็นลางเหมือนกับหมอนั่นจะกลับมาเลยนะ " ผมบอก  ทุกคนพยักหน้ารับ ก่อนคอสเพลย์จะเอ่ยทำนองปลอบขวัญให้พวกเราฟัง
                " แต่พวกเราต้องเตรียมพร้อมไว้ก่อน ไม่ว่าเวลาไหนก็ตาม..พี่กิ๊กก็อกไม่ใช่คนที่จะคาดเดาได้ง่ายๆ " 
                " ถึงอย่างนั้นก็เถอะครับ แต่ของพวกนี้พวกเราต้องคืนฝ่ายกรรมการนักเรียน เมื่อกลับมาจากเควสต์นี่ " แบงค์ถามขึ้น ทุกคนพยักหน้ารับกันอีกครั้ง ลืมไปเลย..ว่าไอกระเป๋าพร้อมรบนี่ ไม่ใช่ของฟรี -0-
                " แต่ถ้าเราเอาของพวกนี้ไปให้พวกที่นั่น แกะแล้วทำเลียนแบบออกมา..ฉันว่าไม่ถึง 2 วันของพวกนี้ก็ทำเสร็จ " โอลิมปิกพูดขึ้นบ้าง อย่าบอกนะ..ว่าเจ้านั่นกำลังหมายถึงที่นั่น..
               มันไม่ใช่ที่..ที่ควรไปเท่าไรหรอกนะ - -*
               " เอาจริงเหรอย่ะ ?" พี่เซ็กส์ถามพวกเราด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ก่อนโอลิมปิกจะเสริมต่อ
               " ใช่..วันนี้พวกเราจะไปตลาดมืดกัน!!"