คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : STORY : other story *อลิส*
คนเราทุกคนมีเหตุผลที่ต้องทำอะไรบางอย่าง
และคนเราทุกคนมีเหตุผลที่จะต้อง ฆ่า
ถึงจะกลัวหรือขยาดกับของเหลวสีแดงข้นนั้น..
แต่เพื่อความอยู่รอด...ฉันก็จำเป็นจะต้องฆ่า
ย้อนกลับไปเมื่อ 13 ปีก่อน..
“ ท่านแม่..ท่านแม่..” เสียงสั่นเครือของเด็กน้อยเอ่ยขึ้น เด็กสาวทั้งสองจับมือกันแน่ด้วยท่าทางสั่นกลัว สายลมเอื่อยๆ พร้อมทั้งแสงสลัวของหลอดนีออนที่ริบรี่ลง ะบรรยากาศรอบๆ ตัวเริ่มทำให้พวกเธอรู้สึกหวาดกลัวยิ่งกว่าเก่า
เด็กสาวทั้งสองพยายามข่มความกลัวโดยเรียกร้องหามารดา ที่ไม่มีวี่แววเลยแม้แต่น้อย
“ พี่อลิส..ท่านแม่ ท่านแม่ไปไหนค่ะ.." เด็กหญิงตัวเล็กถามพี่สาวด้วยความสงสัย ผู้เป็นพี่ได้แต่ส่ายหน้าเชิงบอกกล่าวว่าไม่รู้
“ ฉึก..”
อลิสรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มีก่อนจะมองลอดผ่านประตูนั้นไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น..
เธอพยายามเอามือบางเรียวเล็กของเธอปิดตาของเด็กสาวข้างๆ เอาไว้ เมื่อเธอมองเห็นภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้อง แต่ว่าดูเหมือนจะช้าไปเสียแล้ว..เมื่อชาร์กรีดร้องดังลั่นหลังจากเธอเห็นภาพเหล่านั้น
“ กรี้ดดดดดดด” ชาร์กรีดร้อง. หญิงสาวในห้องหันมามองบานประตูที่เปิดกว้างขึ้น
“ ชาร์ อลิส!..” ผู้เป็นแม่ร้องตระโกนด้วยความตกใจก่อนจะทิ้งมีดหั่นเนื้อที่อยู่ในมือด้วยสายตาว่างเปล่า
“..ท่านแม่หมายความว่าไงกันค่ะ..” อลิสที่เริ่มควบคุมสติได้.. เธอจึงยิงคำถามที่เสียดแทงผู้เป็นแม่ของเธออย่างจัง...คำถามที่กล่าวถึงเหตุการณ์ตรงหน้า
“..ฟังให้ดีนะอลิส ชาร์...แม่จำเป็น....”
" แต่ว่า..นั่นมัน..." น้ำตาของอลิสเริ่มเอ่อล้นออกมา เธอชี้ไปทางศพของชายที่นอนคว่ำอยู่บนพื้น ชายที่เธอรู้จักดี..ชายที่เธอเรียกเขาว่าพ่อมาตลอดสิบปีเต็ม
“..แม่ขอโทษ..แม่ขอโทษ แต่มันจำเป็น.” หญิงสาววัย 30 กว่าๆ พูดด้วยท่าทางอ่อนล้า ก่อนจะหันไปมองชายที่ตนรักด้วยความอาลัยอาวรณ์
ความคิดเห็น