คลังเก็บพล็อต

ลำดับตอนที่ #72 : แนวฆาตกรรม

คุณเคยเชื่อ...เรื่องของคนที่มีพลังพิเศษไหม ?  ...พลังที่พระเจ้ามอบให้

พลังที่สามารถหยุดโลกและโอบมันมาไว้ในกำมือได้...หากเมื่อใดที่ต้องการทรยศต่อพระเจ้า..

และพลังนั่น...ก็ถูกมอบมาให้พวกผมส่วนหนึ่ง

พลังของ   ..ปีศาจผู้กระหายเลือด

“ โคสุเกะ   อากิระ”  เสียงหวาน ๆ ของอาจารย์สาวประจำชั้นกำลังเรียกขานชื่อนักเรียน  ผมปรายตามองอย่างไม่สนอกสนใจเท่าไรนัก  ก่อนจะเอ่ยขานตอบตามที่อาจารย์เรียกไป... 

    นี้ไม่ใช่วรรณกรรมน้ำเน่า หรือ หวานแหววจนอยากอ้วก....

    แต่นี้..คือวรรณกรรมของความตาย  !

“ อืม ”  พูดไปก็เหมือนกับเด็กมีปัญหา... อาจารย์แหงนหน้าขึ้นจากใบรายชื่อมามองหน้าผมอย่างเอาเรื่อง เมื่อผมขานรับหล่อนโดยไม่มีหางเสียง

“ อากิระคุง  ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าให้เธอพูดเพราะๆ น่ะ” หล่อนว่าอย่างไม่ชอบใจ  ผมตวัดหางตามองโคตะ เพื่อนยากอย่างขอความช่วยเหลือ ก่อนดวงตาสีแดงเข้มของมันจะมองหน้าอาจารย์ด้วยสายตาไม่พอใจเช่นกัน

“ ค..โคตะคุง  ย..อย่าใช่สายตาแบบนั้นสิจ๊ะ ดูสิ..เพื่อนๆ กลัวหมดแล้ว”  เสียงของอาจารย์สาวที่พยายามข่มความกลัวของไอโคตะ  หล่อนเป็นที่ชื่นชอบของเด็กนักเรียนชายเกือบทั้งสายชั้น  ทั้งๆที่ความจริงเจ้าตัวก็มีครอบครัวเรียบร้อยแล้ว... แต่ก็ยังคงโปรยเสน่ห์ให้นักเรียนทั่วๆไป อย่างไม่เลือก

“ เอ่อ... งั้นเรามาเช็คชื่อต่อนะ  ยามาโมโตะ   มิโดริ”  ...และมันก็คงเป็นแบบนี้ทุกครั้ง  เมื่อหล่อนไม่ได้รับความสนใจจากนักเรียนอย่างพวกผม

ผมชื่อ โคสุเกะ   อากิระ  นักเรียนปี 3 ห้อง B  หรือหนึ่งในผู้ถูกขนานนามให้ว่าโอนิมารุ  ดาบปีศาจแห่งชินจุกู โดยข้างๆ ผมก็คือ ซาซึเกะ  โคตะ เด็กหนุ่มนัยน์ตาสีแดงสดผู้แสนเยือกเย็น  มันเป็นเพื่อนกับผมมาตั้งแต่สมัยเด็ก ..ตั้งแต่ที่พวกผมยังใช้พลังไม่ได้

 แต่ถ้าจะถามว่าผมหมายถึงพลังอะไร....ผมก็ต้องถามคุณก่อนว่า พวกคุณเคยได้ยินเรื่องของผู้ที่ถูกเลือกรึเปล่า..

ว่ากันว่าเด็กที่เกิดมาจากสิบในล้านนั้น..มีโอกาสที่จะเป็นผู้มีพลังพิเศษจากพระเจ้า... พลังที่พระองค์มอบให้

แต่ถ้าพวกคุณไม่เชื่อ...วันนี้เราก็คงต้องเชื่อกันแล้วล่ะ  เพราะผม..คือเด็กในสิบคนนั้นยังไงล่ะ

ผู้มีพลังทำลาย... เทพแห่งความตาย

ก็คือผม...โคสุเกะ  อากิระ คนนี้ไง!!!