ปราการเสน่หา (ชุด My Dear Lord) (รีอัพ)

ลำดับตอนที่ #10 : บทที่ 9

“คุณมีปัญหาอะไรอีกล่ะ”

ธีรยุทธพยายามกดเสียงให้สุภาพ แต่ตอนนี้มันเริ่มแข็งเหมือนอะไรบางอย่างเพราะมือน้อยของพุทธรักษาอาจหาญมารั้งแขนของเขาเอาไว้ ใจของเขาอยากปัดมือเธอออกแต่ก็กลัวจะต้องสัมผัสผิวนุ่มๆ ของเธออีก

“หญ้าแค่อยากจะคุยเรื่องเงินที่คุณโทมัสบอกจะจ่ายให้หญ้าค่ะ” เขาคิดว่าเธอจะเรียกร้องเงินก้อนใหญ่แต่เช่นเคยที่เธอไม่เคยเป็นดังที่เขาคาดเดา “ในเมื่อคุณโทมัสจะให้พี่เปรมเขียนจดหมายรับรองการทำงานให้หญ้า หญ้าก็ขอแค่เงินชดเชยเดือนเดียวก็พอค่ะ คุณไม่ต้องให้หญ้าเป็นการส่วนตัวหรอก”

จะไม่เอาเงินเลย ในยุคเศรษฐกิจแบบนี้นับว่าเป็นความเสี่ยงไม่น้อย และด้วยฐานะอย่างเธอที่ต้องออกไปหางานใหม่ด้วยวุฒิปริญญาตรีมหาวิทยาลัยเปิด แถมยังแทบไม่เคยทำงานประจำก็คงไม่ใช่เรื่องง่าย

อย่างน้อยเธอก็ต้องการเงินก้อนเล็กๆ เพื่อสำรองไว้ใช้ฉุกเฉิน แต่จะให้เอาเงินก้อนใหญ่ชดเชยพรหมจารีตัวเอง พุทธรักษามองว่ามันเป็นการกระทำที่ไม่ต่างจากเธอกำลังขายตัว และจะว่าไปเธอเองก็มีความผิดเท่าๆ กับธีรยุทธที่ทำให้เกิดเรื่องนี้ขึ้น สมควรแล้วที่เธอจะยอมรับผิดแล้วลาออกก่อนที่จะมีข่าวเสียหายให้เธอได้อาย แต่ดูเหมือนว่าเจ้านายใบหน้าฝรั่งของเธอจะค่อนข้างคร่ำครึเรื่องรักษาเกียรติสาวบริสุทธิ์มากกว่าที่เธอจะคาดคิด

“ผมจะจ่ายคุณสามแสนเป็นการส่วนตัว คุณจะได้ไม่เดือดร้อนตอนต้องหางานใหม่”

ที่จริงเขาจะจ่ายให้เธอแปดหมื่น เท่ากับเงินเดือนระดับปริญญาตรีครึ่งปี แต่พอเธอปฏิเสธ อีกสองแสนสองหมื่นก็มาจากไหนไม่รู้ ดูเหมือนว่าการอยู่ใกล้พุทธรักษาจะทำให้วิจารณญาณทางความคิดของธีรยุทธผิดเพี้ยนไป

“เอ๊ะ!!! คุณโทมัส ทำไมคุณพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้เนี่ย” พอโมโหมือของเธอก็เผลอจิกลงบนต้นแขนของเขา ธีรยุทธสะบัดมันออกแล้วสวนกลับ

“ผมพอใจ คุณจะทำไม”

“ฉันไม่ใช่ ผู้หญิงหากิน ที่คุณเผลอ หิ้วขึ้นเตียงนะ” แต่ละคำที่ลอดไรฟันบอกชัดถึงอารมณ์คนพูดว่าตอนนี้กำลังโกรธจัดแค่ไหน แต่มันก็คงพอๆ กับอีกฝ่าย

“คุณไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวหรอก เพราะพวกนั้นเขาไม่เคยหาเรื่องลูกค้า ไม่วิพากษ์วิจารณ์ด้วยว่าลูกค้าเป็นยังไง”

พอโกรธจัดธีรยุทธก็หลุดพูดเรื่องที่เธอทำร้ายอีโก้ของเขาออกมาแต่มันเป็นความผิดพลาดอีกอย่างในชีวิต เพราะเท่ากับเขายื่นมีดให้เธอได้ทิ่มแทงเขาอีกรอบ

“เฮอะ ทำไมฉันจะพูดไม่ได้ ในเมื่อคุณโทมัสล่มปากอ่าวจริงๆ ว้าย!!!”

ไม่ทันพูดจบพุทธรักษาก็ต้องหวีดร้องด้วยความตกใจเมื่อไหล่ทั้งสองข้างถูกคว้าจับไปยืนพิงผนังโดยมีร่างใหญ่เบียดชิดไม่ให้หนีไปไหน

ธีรยุทธไม่เคยเข้าใจมาก่อนเลยว่าทำไมผู้ชายถึงไม่ชอบคำว่า ‘ล่มปากอ่าว’ นั่นก็เพราะไม่เคยมีใครเอาคำนี้มาต่อกับชื่อของเขามาก่อน มันแสบจี๊ดไปถึงทรวงทีเดียว

และทั้งที่เห็นอยู่ว่าเขากำลังโกรธจัด ปากร้ายๆ ตรงหน้าก็ยังจะขยับวิจารณ์เขาต่อ ชายหนุ่มเลยต้องหยุดมันเอาไว้ก่อนที่มันจะเชือดเฉือนอีโก้เขามากกว่านี้ แต่เพราะมือเขาไม่ว่าง เลยต้องใช้ ปากหยุดปากของเธอ

หวาน เป็นคำเดียวที่ใช้บรรยายรสชาติของพุทธรักษา เมื่อคืนเขาคิดว่ามันหวานเพราะแชมเปญผสมกับเหล้าแต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่ามันหวานจากริมฝีปากของเธอ เมื่อรสชาติของเธอลดอารมณ์โกรธของเขา ธีรยุทธจึงลดความกร้าวกระด้างจากอารมณ์ที่อยากสั่งสอนเธอลงแล้วเพิ่มความละเมียดละไมลงไปในจูบ ทำให้ริมฝีปากที่อยู่ใต้ริมฝีปากของเขาขยับตามด้วยความเต็มใจ เป็นการกระตุ้นให้เขาบดเบียดเธอด้วยร่างกาย แทนที่จะขัดขืนเธอกลับระทวยเข้าหาเขายิ่งขึ้น ดังนั้นสิ่งเดียวที่พอจะหลงเหลือในหัวของธีรยุทธก็คือ ผนังเรียบๆ มันใช้ได้จริงๆ ด้วย

มือของธีรยุทธละจากไหล่ลากผ่านลำคอมายังส่วนที่เขาโปรดปรานเป็นอันดับต้นๆ ในตัวเธอ แม้จะมีเสื้อเชิ้ตกับชั้นในขวางกั้นแต่ความหยุ่นนุ่มก็ยังไม่ลดน้อยถอยลง เพียงลูบคลึงสักครู่ยอดแข็งๆ ทั้งสองก็ชูชันเสียดสีกับฝ่ามือของเขา เตือนให้ธีรยุทธจำได้ว่าเมื่อคืนคงยังไม่ได้ลองดูดกลืนมันเลย ชายหนุ่มละจากริมฝีปากแสนหวานของเธอ แล้วลากริมฝีปากร้อนๆ ลงไปตามคาง คอ และผิวเนื้อที่พ้นชายเสื้อ แต่พอเขาขยับจะปลดกระดุมออกสองมือของเธอก็คว้าจับใบหน้าของเขาให้หวนกลับมาจุมพิตเธออีกครั้ง

ไม่มีอะไรเหลืออยู่ในความคิดของพุทธรักษาเลย มีแค่ความรู้สึกเคลิบเคลิ้มชวนล่องลอยเวลาที่เขาสัมผัสเธอด้วยริมฝีปากและสำรวจเธอด้วยเรียวลิ้น

เพียงแค่ไม่กี่วินาทีที่ธีรยุทธผละออกก็เหมือนว่าเธอขาดอะไรบางอย่างที่สำคัญไป เธอไม่เสียเวลาคิดด้วยซ้ำเมื่อรั้งให้เขากลับมามอบมันให้เธออีก แต่พอสองมือของเขาเปลี่ยนจากนวดคลึงเบาๆ เป็นลูบไล้เสียดสียอดอกที่รวดร้าวของเธอเป็นระยะ ความร้อนที่ไม่รู้ที่มาก็พุ่งปราดจากยอดอกไปยังส่วนลี้ลับจนพุทธรักษาอยากเสนอทุกอย่างที่เธอมีให้เขา และดูเหมือนว่าเขาพร้อมจะรับทุกอย่างไปจากเธอ ดูได้จากร่างที่เบียดเธอชิดติดผนัง รวมถึงบางอย่างที่เบียดดุนอยู่ที่หน้าท้องของเธอ

เบียดดุน พอถึงตรงนี้ พุทธรักษาก็ได้สติ ว่าทำไมเธอถึงไม่พอใจธีรยุทธเป็นอย่างมากตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงนาทีนี้ ก็เป็นเพราะลีลาของเขาที่เหมือนจะดี แต่ดีไม่สุด ทำให้เธอเจ็บทั้งตัว แถมยังต้องมาเจ็บใจอีกยังไงล่ะ แล้วตอนนี้เขายังกล้าจะทำแบบนี้กับเธออีก

สองมือของพุทธรักษาพยายามผลักธีรยุทธออก แน่ล่ะ ว่ามันย่อมสู้แรงของเขาไม่ได้ แต่มันก็ทำให้เขาได้สติพอที่จะผละออกจากร่างของเธอ ทว่ามันสายเกินไป

“คุณโทมัส!!! หญ้า...”