Triveser Manigator Saga Del-Ahnian War

ลำดับตอนที่ #96 : ตอนที่ 47 การต่อสู้ครั้งสุดท้ายของแก็งค์ริดโอ บางระจันใหม่โศกายามตะวันตกดิน ครึ่งแรก

          ณ.ฐานลับของพวกริดโอ หลังจากเหตุการณ์ริดโอบิทป่วนพวกไทรเวเซอร์จบลงด้วยความปราชัยของฝ่ายริดโอ

          "ต้องขอบใจพวกนายมากเลยน่ะ ที่ช่วยพวกเราไว้ ทั้งๆที่พวกเราไม่อยากจะได้เสียด้วยซ้ำน่ะ" ริดโอบุลท์กล่าวแบบไม่สบอารมณ์เมื่อแพนเนสและเทเนดีนนำพวกอัศวินเทวดาและนักรบก่อการร้ายพาพวกเขามาส่ง

          ริดโอแบทบอก "การมาของพวกนายได้ทำให้ฝ่ายสหพันธมิตรรู้ว่าพวกเรา เกี่ยวข้องกับพวกนายกันไว้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เลยน่ะ"

          "ก็ให้พวกมันรู้ไปเลยสิ อย่างน้อย ฝ่ายสหพันธมิตรจะได้กลัวพวกนายกันมากขึ้นน่ะ" เทเนดีนอ้าง

          ริดโอโบลบอก "เกรงว่าพวกเราคงไม่ต้องการความร่วมมือจากพวกนายกันอีกแล้วละ"

          "ฉันกลัวว่า เดลวูลจะทอดทิ้งพวกนายให้ตายพร้อมกับดาวดวงนี้แล้วละ" แพนเนสอ้าง จนริดโอบุลท์ ริดโอแบทและริดโอโบลตกใจอย่างมาก เพราะเป็นเรื่องที่แพนเนสไม่ควรจะรู้ "ไทนีสตรวจสอบการสื่อสารของพวกนาย ว่าเดลวูลยุติการค้าขายอาวุธกับพวกนายกันแล้ว บวกกับความเคลื่อนไหวของพวกสหพันธมิตรในคราวนี้ บ่งบอกว่า พวกเดลอาเนี่ยนคิดจะถล่มระบบดาวนี้ให้ราบคาบกัน หลังจากที่พวกนายใช้อาวุธของพวกเดลอาเนี่ยนก่อการท้าทายอำนาจรัฐของฝ่ายสหพันธมิตรไม่สำเร็จมาหลายครั้ง เดลวูลเลยเลิกใช้พวกนายที่หมดประโยชน์ไปแล้วน่ะ"

          เทเนดีนบอก "แน่นอน ว่าฉันกับพวกผกก.ที่อยู่ที่ระบบดาวเองก็คิดจะเลิกมอบอาวุธให้พวกนายกันแล้วด้วย เพราะฉันรู้ว่ากองทหารของนายพลที่พวกนายไปหาเรื่องนั้น ได้ยึดอาวุธไปหมดแล้วน่ะ"

          "แต่ตราบใดที่ริดโอบิทและริดโอเบล่ายังอยู่ พวกเราเองก็ไม่มีทางแพ้กันง่ายๆหรอกน่ะ" ริดโอบุลท์ยังยืนยันที่จะสู้ต่อ แต่ทว่า....

          "หัวหน้าใหญ่ริดโอบุลท์....นึกว่าพวกหัวหน้าไม่รอดเสียแล้วน่ะ" สมุนโจรริดโอตนหนึ่งเดินเข้ามาในสภาพสะบักสะบ่อมกัน

          "นี้แก แกกับพวกรับหน้าที่ให้ช่วยคุ้มกันสถานีควบคุมคลื่นรบกวนคอมพิวเตอร์กันมิใช่หรือ ทำไมแกถึง...." ริดโอโบลโวยลั่น

          แต่ริดโอแบทห้ามไว้ "....สภาพของนายเป็นเช่นนี้นิ เกิดอะไรขึ้นกับริดโอบิทและริดโอเบล่ากันละ"

          "คุณริดโอบิทและคุณริดโอเบล่า ถูกพวกไทรเวเซอร์จัดการไปแล้วละครับ" สมุนโจรกล่าว จนริดโอบุลท์ ริดโอแบท และริดโอโบลตกใจมาก ในขณะที่แพนเนสและเทเนดีนยืนนิ่งอยู่

          ริดโอบุลท์กล่าว "แล้วสถานีรบกวนระบบคอมพิวเตอร์ล่ะ...."

          "คุณริดโอบิทอาละวาดจนทำให้สถานีรบกวนกลายเป็นป้อมปราการจักรกลกันขึ้นมา ทั้งๆที่คุณริดโอบิทไม่ได้มีพลังแบบพวกเมคครอฟิคกันเลย ซึ่งนั้นก็ทำให้พวกไทรเวเซอร์และกองกำลังหลังฉากรู้เข้า แล้วก็ยกพวกเข้ามาถล่มสถานีทิ้ง จากนั้นคุณริดโอเบล่า เบอกันดี้ก็พ่ายแพ้ เช่นเดียวกับคุณริดโอบิทที่...." สมุนโจรบอก

          ริดโอโบลเลยจับตัวสมุนโจรขึ้นมาตะคอกใส่ "แล้วแกหนีเอาตัวรอดมาหาพวกเรากันนิ ไม่กลัวว่าพวกกองรบที่ 16 จะตามมาเลยหรือ"

          "แค่ผมพยายามจะหนีจากสถานีที่คุณริดโอบิทกลืนกินมาได้ก็แทบแย่แล้ว ไม่เพียงเท่านั้น พวกลูกน้องขององค์ชายเทเนดีนเองก็โดนดูดไปด้วยเช่นนี้ ผมเลยต้องรีบมาแจ้งพวกคุณให้ทราบก่อน แม้จะรู้ว่าผมอาจจะถูกสะกดรอยตามมาก็ตามน่ะ" สมุนโจรบอก

          ริดโอบุลท์กล่าว "โบล ปล่อยมันลงไป มันทำถูกแล้วที่มาแจ้งกับพวกเราถึงการตายของเบล่าเอาไว้น่ะ" ริดโอโบลเลยปล่อยสมุนโจรลงกับพื้น

          "แต่ผมไม่เข้าใจก็คือ ทำไมคุณริดโอบิทถึงได้...." สมุนโจรถามด้วยความสงสัย แต่ริดโอบุลท์... "เปรี้ยงงง" ชักปืนมายิงสมุนโจรทิ้งลง

          ".....แกไม่ต้องมาสู่รู้ความลับของพวกเรากันได้หรอกน่ะ"

          "พวกนายกลัวว่าเรื่องที่ริดโอบิทตายไปนั้นจะถูกเปิดเผยไปให้ลูกน้องที่เหลือของพวกนายกันสิน่ะ" แพนเนสบอก

          เทเนดีนบอก "แต่พวกนายก็น่าจะรู้ได้น่ะ ว่าพวกไทรเวเซอร์เองก็รู้เรื่องนี้ไปแล้ว แน่นอน ว่าลูกคนใช้ทั้งสองของพวกนายเองก็....."

          "ฉันไม่ลังเลใจเลยที่จะยิงพวกนายทิ้งได้ เพื่อที่จะไม่ให้พวกแกปากโป้งบอกริชเชลลิอาร์ลกันได้น่ะ" ริดโอบุลท์กล่าว "แต่....ดูท่าว่า พวกเราคงไม่มีทางเลือกอื่นใดเสียแล้ว นอกจาก....ต้องพึ่งพวกนายทั้งสองแล้วละ"

          แพนเนสยิ้มและบอกไปว่า "วางใจได้ เพราะต่อให้ตาแก่ริชเชลลิอาร์ลไม่ช่วยพวกนาย แต่ฉันก็ยังช่วยพวกนายได้อยู่น่ะ" 

          หลังจากนั้น 1 อาทิตย์ต่อมา ที่เฟิร์สฮิลล์ เหลืออีก 2 เดือนก่อนที่พวกเดลอาเนี่ยนจะมาถึง

          "วือออออ ตรึงงงง" เพริแกรมแล่นลงจอดบนลานจอดที่กองบัญชาการกองรบที่ 11 กัน ซึ่งบรอนเซอรูท เซเทธ ทอฟคานิค ฟันดิวเรค เลอแชนออกมาจากกองบัญชาการกัน โดยทั้งห้านั้นก็.... "โว้ว อะไรเนี้ย" บรอนเซอรูทกล่าวอย่างตกใจเมื่อเห็นพวกเมนซิกส์ทีน ครอบครัวโอดิล ครอบครัวเนบิวเลย์ พวกวูเซียทจัดงานเลี้ยงต้อนรับกัน

          "ขอต้อนรับกลับมากันน่ะ บรอนเซอรูท" ทั้งหมดกล่าว

          "โว้ว พวกนายเซอร์ไพร์สพวกเราแบบนี้ ไม่เห็นมาบอกกันก่อนเลยน่า" ฟันดิวเรคบอก

          พลัสเชอริทกล่าว "ถ้าบอกก่อน ก็ไม่เซอร์ไพร์สกันพอดีนะสิ อีกอย่าง นอกเหนือจากบรอนเซอรูท พวกนายเองก็ยุ่งอยู่มิใช่หรือ"

          "นั้นสิน่ะ แต่ก็ขอบใจพวกนายมาก ที่ต้อนรับพวกเรากันไว้น่ะ" เซเทธกล่าว

          ทอฟคานิคบอก "ถ้าเจ้รองและกริมเบอรี่มาด้วยละก็น่า พวกเขาคงจะดีใจไม่น้อยด้วยน่ะ"

          "ปานนี้ทินเหมาลีและกริมเบอรี่ยังอยู่ในช่วงบำบัดเลยหรือ" สเปียริทบอก

          เลอแชนกล่าว "คุณวูลลิเซอร์ยังต้องเช็คสุขภาพของเจ้รองและกริมเบอรี่กันอยู่น่ะ แม้ว่าเจ้ห้าจะขยับแขนทั้งสองข้างได้ก็ตาม แต่ก็ต้องให้แซนรอฟดูแลด้วยนี้แหละ"

          "เอาเถอะ พวกนายเข้ามากินข้าวกันก่อนเลยนะ มีของโปรดของพวกนายอยู่ด้วยน่ะ" บาร์ทบอก

          บรอนเซอรูทกล่าว "ดีเลย แม้ฉันจะกินอะไรไม่ได้มาก แต่ฉันคงไม่ทำให้พวกนายผิดหวังกันแล้วละ"

          "งั้นก็กินก่อนเลยแล้วกัน" ฟันดิวเรคบอก แล้วทั้งห้าก็กินเลี้ยงพร้อมกัน โดยทุกคนต่างก็พูดคุยถามไถ่เรื่องราวกันไว้

          "เออ คุณน้าพีวิลคะ คุณน้าโมคุโตะยังไม่มาหรือคะ" แมบิลีนบอก

          "นั้นสิครับ คุณน้าโมคุโตะมาด้วยทั้งที ทำไมถึงมาช้าก็ไม่รู้นะครับ" บรูทูซกล่าว

          แฟริลถาม "คุณน้าป่วยหรือเปล่าละคะ พวกหนูจะได้เรียกหมอเดเมี่ยนมาด้วยนะ" โดยตอนนี้เดเมี่ยนคุยกับเนคมาดูซัมและฟิเกซเรื่องไซเมี่ยนกันอยู่

          "อย่าห่วงไปเลยจ้า โมคุโตะไม่น่าเป็นอะไรมาก เธอก็คงจะมาได้แล้วละ" ไซโคลเนียบอก

          เซเทธบอก "นั้นสิ แม้โมคุโตะจะใช้แขนไม่ได้ดีก็จริง อย่างน้อย เธอก็มีแซนรอฟมาดูแลอีกต่อหนึ่งกันด้วยน่ะ"

          "แม้จะแปลกใจไม่น้อยที่แซนรอฟขันอาสามาแล้วก็ตาม อย่างน้อย โมคุโตะก็น่าจะมีคนดูแลในช่วงที่แขนของเธอฟื้นตัวกันบ้างน่ะ" ทอฟคานิคบอก

          เลอแชนกล่าว "หวังว่าแซนรอฟคงไม่ล่วงเกินเจ้ห้ากันบ้างน่ะ ไม่งั้นพี่ใหญ่เอาหนักแน่นอน"

          "เออ คุณโมคุโตะอยู่โน่นนะคะ" แอนเดรียกล่าว เมื่อเห็นโมคุโตะเดินมาพร้อมกับแซนรอฟ ซึ่งช่วยประคองไว้ โดยมีริเกิร์ลเดินตามมาอย่างช้าๆ

          "มาช้าจังเลยน่ะ โมคุโตะ เดียวอาหารที่พวกเราช่วยกันทำก็หมดกันพอดีนะสิ" โรซารี่กล่าว

          "โทษทีน่ะ คือฉันรู้สึกไม่ค่อยดีตอนเดินทางมากันน่ะ" โมคุโตะบอก

          สเปียริทกล่าว "งั้นหรือ แต่....ตอนที่เธอพักฟื้นอยู่นิ คงกินดีอยู่ดีเลยสิน่ะ พุงถึงได้ยื่นออกมาเช่นนี้่...."

          "อย่าพูดแบบนั้นสิ สเปียริท เดียวพี่ใหญ่ได้ยินเข้าหรอก" โมคุโตะเดินมากระซิบบอก

          ลิเนียร์ตี้ถาม "เออ ริเกิร์ล ไม่สบายก็บอกได้น่ะ หมอเดเมี่ยนอยู่ด้วย เดียวจะเรียกมาให้น่ะ"

          "ไม่เป็นไรหรอกคะ คุณลิเนียร์ตี้ ฉันไม่อยากให้คุณบรอนเซอรูทเป็นกังวลกันมากหรอกคะ" ริเกิร์ลกล่าวด้วยสีหน้าที่ซีดเซียวกัน จนวิลด้าที่คุยกับเอโอลีนนั้นมาเห็นเข้า โมคุโตะเอามือปิดปากและจมูกไว้

          "เออ สาบานได้น่ะ ว่าพวกเธอทำอาหารมาดี ไม่มีการเน่าบูดขึ้นมากันเลยน่ะ"

          "นี้เธอพูดแบบนี้มันไม่ดีเลยน่ะ โมคุโตะ พวกเราทำอาหารสุดอร่อยมาเพื่อต้อนรับเธอกับบรอนเซอรูทกันเลยน่า" โรซารี่กล่าว

          แซนรอฟบอก "เออ คุณโมคุโตะ ผมว่าคุณรีบกลับไปใน...."

          "อือ อา...อือ" โมคุโตะแสดงอาการพะอืดพะอม แล้วก็รีบวิ่งตรงเข้าบ้านเวเซอร์เฮาส์กัน โดยที่แซนรอฟมาช่วยเปิดประตูกระจก ซึ่งทำให้บรอนเซอรูทรีบหันมาแล้วรีบวิ่งเข้าไป ในช่วงที่ริเกิร์ลเริ่มออกอาการหน้ามืดแล้ว "อา อ้า อ้า อ้า" โมคุโตะไปอาเจียนในห้องสุขากัน ซึ่งแซนรอฟรีบลูบหลังโมคุโตะอยู่ด้วย "คุณโมคุโตะ ค่อยๆลุกนะครับ ก่อนที่คุณบรอนเซอรูทจะ..." แซนรอฟบอก

          แต่.... "....นายทำอะไรกับโมคุโตะกันแน่ละ แซนรอฟ" บรอนเซอรูทกล่าวโดยที่สีหน้าของเขาบึ้งตึงขึ้นมาแล้ว

          "คุณบรอนเซอรูท คือว่า....ผม..." แซนรอฟตกใจ

          บรอนเซอรูทเลยเดินเข้ามาคาดคั้นต่อ ".....ฉันเคยเจอกับผู้หญิงที่มีอาการแพ้ท้องมาก่อน และเคยช่วยหญิงท้องให้คลอดลูกมาหลายครั้งในช่วงหลังจากที่เดลอาเนี่ยนรุกรานมา 2 เดือนแล้ว ต่อให้นายโกหกหรือปิดบังยังไง ฉันก็รู้ ว่านายได้เสียกับโมคุโตะกันไปแล้วเช่นนี้ มีอะไรจะอธิบายกันมั้ยละ แซนรอฟ"

          "พี่ใหญ่คะ แซนรอฟไม่ใช่คนผิดกันจริงๆ แต่หนูเองต่างหาก ที่ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้นะคะ" โมคุโตะกล่าว

          บรอนเซอรูทบอก "ต่อให้แก้ตัวยังไง พี่ยังเห็นว่ามันต้องได้รับการชดใช้ด้วยนี้แหละ" แล้วก็เงื้อหมัดเพื่อต่อยให้แซนรอฟ

          "หมับบบบ" เจเนลรีบเข้ามาจับหมัดของบรอนเซอรูทไว้ โดยที่พีวิลช่วยดึงตัวมาให้ด้วย "ปล่อยฉันนะ เจเนล พีวิล" บรอนเซอรูทโวย

          เจเนลบอก "ใจเย็นก่อนสิ บรอนเซอรูท นายไม่ควรจะใช้กำลังกันเช่นนี้เลยน่ะ"

          "แต่ว่า ไอ้บ้านั้นมันทำโมคุโตะท้องกันนะ" บรอนเซอรูทโวย

          พีวิลกล่าว "แล้วนาย ไม่ห่วงริเกิร์ลกันเลยหรือ เมื่อกี้นี้เธอทรุดลงไปกันเลยน่ะ" แล้วก็ชี้มายังริเกิร์ลที่อยู่ข้างนอก ซึ่งวิลด้าเดินมาจับชีพจร โดยที่หมอเดเมี่ยนเข้ามาดูอาการกัน บรอนเซอรูทที่เดิมโมโหมาก จึงรู้สึกกังวลและเป็นห่วงมากกว่าเดิม "แซนรอฟ นายพาโมคุโตะไปหาหมอด้วย บรอนเซอรูท ถ้าไม่เห็นแก่โมคุโตะ ก็ควรเห็นแก่พวกเรากันบ้างน่ะ" พีวิลบอกกับแซนรอฟและปรามบรอนเซอรูทด้วย

          "....." บรอนเซอรูทมองหน้าพีวิลและเจเนลที่จริงจังขึ้นมา เลยยอมให้แซนรอฟพาโมคุโตะกันด้วย โดยที่ริเกิร์ลได้ทีมแพทย์จากในกองบัญชาการพาเธอขึ้นเตียงลอยและนำตัวไปห้องหมอกัน ซึ่งเดเมี่ยนรับผิดชอบในการตรวจสอบอาการกันอย่างละเอียด เช่นเดียวกับโมคุโตะกันด้วย "แซนรอฟไม่ผิดอย่างที่โมคุโตะว่ามากันหรอกน่ะ ที่ผิดนั้น ควรจะเป็นพวกเราซะมากกว่า ที่ไม่รู้ว่า โมคุโตะยังไม่ได้รีดเอาพิษดอกหร่านสวาทออกจากตัวกันเลยน่ะ" โรซารี่บอก

          โฟรซ่ากล่าว "แม้ว่าเธอจะเปลี่ยนร่างกายให้เป็นชายชาตรี เพื่อป้องกันมิให้พิษนั้นกระตุ้นความรู้สึกทางเพศของเธอกันขึ้นมา แต่.....การที่เธอไม่ได้ขับพิษออก โดยคิดว่าเธอไม่เป็นไรนั้น เท่ากับว่าเธอติดพิษนั้นไปแล้วน่ะ"

          "อีกอย่างนะ พี่ใหญ่ ไอ้พวกแพนเนสและพวกเทเนดีนเองก็เล่นแรงกับพวกเรา จนโมคุโตะเกือบปางตายไปเช่นนี้ เธอจึงไม่สามารถคงสภาพร่างเพศชายได้ จนทำให้พิษร้ายที่อยู่ในกายนั้นออกฤทธิ์กันเรียบร้อยแล้วน่ะ" เซเทธกล่าว

          บรอนเซอรูทบอก "โมคุโตะมั่นใจมากเกินไปเช่นนี้ ไม่น่าเลย ให้ตายสิ...."

          "ผมเองก็ต้องขอโทษด้วย ที่ไม่สามารถหยุดหรือห้ามคุณโมคุโตะกันได้น่ะ" แซนรอฟออกมายอมรับ จนบรอนเซอรูทยั่วะขึ้นมา

          คลอเวฟกล่าว "พอเลย บรอนเซอรูท พวกเราไม่อยากจะกระทืบนายที่บาดเจ็บกันอยู่ ถ้านายยังไม่หยุดหาเรื่องไอ้แซนรอฟกันน่ะ"

          "แต่ ริเกิร์ลเป็นลมหน้ามืดกันเช่นนี้ เธอไม่น่าที่จะออกแรงอะไรมากมายกันเลยนิน่า" ลิเนียร์ตี้บอก

          มิลด์กล่าว "นั้นสิคะ คุณริเกิร์ลแค่ดูแลคุณบรอนเซอรูทกันไว้ ไม่น่าที่จะมีเรื่องที่ออกแรงใช้กำลังอย่างต่อเนื่องไปได้เลยนิ อีกทั้งคุณบรอนเซอรูทมีหมอทำกายภาพบำบัดอยู่ด้วยแล้ว เธอก็คงไม่น่าทำงานหนักจนเป็นลมเป็นแล้งได้เลยนะคะ"

          "ป้าวิลด้าคงจะรู้ว่าริเกิร์ลป่วยเป็นอะไรแน่ๆละสิน่ะ ถึงได้รีบเข้าไปดูอาการริเกิร์ลก่อนใครเลยน่ะ" ไกซ์บอก

          ฟูลออเรสกล่าว "นั้นสิ เหมือนป้าเคยเป็นอาการอะไรสักอย่างกันกระมั่ง เลยเข้ามาดูริเกิร์ลโดยที่ผมยังไม่ทันใช้เครื่องมือสแกนเลยน่ะ"

          "เอ้ อาการแบบนั้นมันคุ้นๆอยู่น่า เหมือนกับที่ป้าแรนเบร่าเป็นเป๊ะๆเลยน่ะ" ฟิเกซบอก เนคมาดูซัมพยักหน้า แล้วไฟห้องฉุกเฉินดับลง เดเมี่ยนก็ออกมาจากห้อง

          "โมคุโตะและริเกิร์ลเป็นไงบ้างละ หมอ" เนคมาดูซัมกล่าว

          "ฉันไม่รู้ว่าจะแสดงความยินดีกับพวกนายกันหรือเปล่านะสิ" เดเมี่ยนบอก "ขอเริ่มจากโมคุโตะกันก่อนเลย เพราะฉันเช็คยีนของเด็กในท้องของเธอแล้ว ปรากฎว่ามันตรงกับแซนรอฟกันจริงๆ...."

          บรอนเซอรูทบอก "เรื่องนั้นไม่ต้องบอกก็ได้น่า หมอ แล้วโมคุโตะเป็นยังไงกันบ้างละ"

          "แซนรอฟ โมคุโตะมีเพศสัมพันธ์กับเธอกันเมื่อไหร่ละ" เดเมี่ยนถาม

          แซนรอฟตอบ "เมื่อเดือนที่แล้วนะครับ จากนั้นคุณโมคุโตะก็ทำแบบนี้อีก 4-5 ครั้งด้วยกัน ซึ่งผมพยายามห้ามแล้ว แต่ก็ต้านกลิ่นไอจากตัวคุณโมคุโตะกันไม่...." เขาไม่กล้าตอบเพราะเขารู้สึกผิดและเห็นพวกเซเทธทำหน้าบึ้งตึงใส่เช่นเดียวกับบรอนเซอรูทด้วย

          "พอเหอะ พวกนาย อย่างน้อยก็เห็นแก่โมคุโตะกันบ้างน่ะ" แรมเบจห้ามปรามพวกเซเทธไว้

          รอมมิชบอก "แต่ที่หมอบอกนิ คงไม่ได้มีปัญหาเกิดกับเด็กในท้องของโมคุโตะเลยสิน่ะ"

          "เด็กในท้องไม่บุบสลายหรอก เพียงแต่เด็กเติบโตเร็วกว่าอายุครรภ์ตั้งเดือนหนึ่ง จากการที่มีพ่อและแม่เป็นมิวแทนอยด์กันนะสิ" เดเมี่ยนบอก "เพราะจากการสแกนในครรภ์ของโมคุโตะ เด็กไม่เพียงเป็นเพศชาย แต่เด็กเติบโตในช่วง 2 เดือนกันแล้วนะสิ"

          สเปียริทบอก "ทั้งๆที่โมคุโตะยังอยู่ในช่วงฟื้นฟูแขนนิ มันไม่ทำให้แขนของเธอหายดีเลยหรือ หมอ"

          "ถ้าโมคุโตะบำรุงร่างกายดีๆ และไม่ออกแรงมากละก็ เธออาจจะฟื้นฟูแขนให้หายดี เช่นเดียวกับดูแลลูกในท้องกันให้ปลอดภัยจนถึงช่วงคลอดออกมาด้วยน่ะ" เดเมี่ยนกล่าว "เกรงว่า โมคุโตะคงต้องอยู่ในความดูแลของคุณวูลลิเซอร์กันอีกเช่นเคยแล้วละ"

          แอนเดรียบอก "คุณทินเหมาลีและกริมเบอรี่ไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเปล่าที่ตอนนี้ พวกเธอมีหลานแล้วน่ะ"

          "แล้วริเกิร์ลละ เป็นยังไงบ้างละคะ" เมดิน่าบอก

          เดเมี่ยนถอนใจด้วยความกังวลหนัก "บอกตรงๆน่ะ ว่าฉันเจอเคสหญิงชาวซัลคาเลี่ยนมีอาการเช่นนี้มาหลายสิบรายแล้ว ซึ่งถ้าไม่เพราะว่าเธอเป็นโรคความดันโลหิตสูง อย่างเดียวที่เป็นไปได้ก็คือ...." แล้วก็จ้องมายังบรอนเซอรูทก่อน แล้วบอกว่า ".....เธอตั้งครรภ์แฝดห้าอยู่นะสิ"

          "ว่ายังไงน่ะ....นี้หมอ ไม่ได้ล้อเล่นใช่มั้ยละ" ฟันดิวเรคบอก

          เดเมี่ยนตอบ "ฉันพูดจริง จากการที่ฉันเช็คข้อมูลภายในแก็งค์ริดโอรุ่นพ่อมาอย่างละเอียด พบว่าแม่ของพวกห้าพี่น้องริดโอ ตั้งครรภ์แฝดห้าทีเดียวพร้อมกัน อันเนื่องมาจากว่าริดโอบาราน่ามีเชื้อแรงและเยอะมาก บวกกับแม่รับการตั้งครรภ์แฝดห้าได้ดีจนถึงช่วงคลอดลูกๆออกมา แต่เชื้อค่อยๆแผ่วลงเอาในช่วงที่มีเพศสัมพันธ์กับแม่ของริบอยและริเกิร์ล จนทำให้เธอตั้งท้องแฝดต่างเพศกัน แน่นอน ว่าฉันก็เช็คริบอยและริเกิร์ลมาก่อนแล้ว กลายเป็นว่า พวกเขาทั้งคู่มีโอกาสสูงมาก ที่ริบอยจะทำหญิงท้องแฝดห้า กับริเกิร์ลตั้งครรภ์แฝดห้า ตามแม่ของพวกริดโอกันไปด้วยนะสิ"

          "แต่ อาการแพ้ท้องของริเกิร์ลมันต่างกับของคุณโมคุโตะกันเลยนะคะ จะรู้ได้ไงว่าริเกิร์ลตั้งท้องจริงนะคะ" มิลด์บอก

          วิลด้าบอก "ถึงหมอเดเมี่ยนไม่บอก ฉันก็รู้อยู่แล้วน่ะ ว่าริเกิร์ลต้องตั้งท้องแฝดห้าได้แน่นอน เพราะหญิงชาวซัลคาเลี่ยนส่วนหนึ่ง จะมีโอกาสที่จะตั้งท้องลูกแฝดมากกว่า 2 หรือ 3 คนภายในครั้งเดียว และบางรายอาจจะตั้งท้องแบบนี้อีกเป็นครั้งที่สองและสามได้นะสิ"

          "ที่ป้าพูดมานิ แปลว่าป้าเคยเห็นตัวอย่างมาก่อนแล้วสิคะ" ไซโคลเนียบอก วิลด้าพยักหน้า

          เบติสบอก "ตัวอย่างที่ว่านั้น ก็คือรุ่นพี่จูเดทต้าเองนี้แหละ"

          "งั้นที่ป้าบอกว่า ป้าจูเดทต้านั้นคลอดลูกชายมาสี่ แล้วก็สามใบเถาเป็นกลุ่มต่อมานั้น ก็เป็นเรื่องจริงละสิคะ" เมดิน่าบอก

          วิลด้าพยักหน้า "หญิงซัลคาเลี่ยนที่ตั้งท้องแฝดเยอะเป็นสามสี่คนในท้องเดียวนั้น อาการแพ้ท้องจะไม่ใช่แค่เหม็นกลิ่นอาหารกันอย่างเดียว แต่ฮอร์โมนเอสโทรเจนที่แรงมากตามจำนวนเด็กในท้อง จะทำให้แม่เด็กมีอาการแบบคลืนเหียนอาเจียนหน้ามืดคล้ายจะเป็นลมกัน ซึ่งมักจะมีส่วนหนึ่งที่ไม่รู้ว่าหญิงคนนั้นตั้งท้องอยู่ เพราะคิดว่าเธอเป็นลมก็เท่านั้นเองน่ะ"

          "นั้นไม่แปลกใจหรอกน่ะ เพราะตอนที่แม่ฉันตั้งท้องเนคกี้และเนคกัสก็ออกอาการแบบนี้แหละ" เนคมาดูซัมบอก

          คลอเวฟกล่าว "เยี่ยม นั้นไม่แปลกใจแล้วละ ว่าทำไมแกตไทซ์ถึงผลิตลูกเยอะ เพราะได้ก็อปปี้เอกลักษณ์จากแรซัลก้ามานี้เองน่ะ"

          "เออ แล้วพวกเด็กๆในท้องริเกิร์ลละคะ" สเปียริทถาม

          เดเมี่ยนตอบ "พวกเขาเติบโตในอัตราความเร็วไม่ต่างจากโมคุโตะ เพราะโครโมโซมยีนครึ่งหนึ่งของพวกเด็กๆนั้น เป็นของบรอนเซอรูทนะสิ"

          "พี่ใหญ่ครับ...." เลอแชนกล่าวอย่างไม่พอใจนิดๆ

          ฟันดิวเรคบอก "นั้นไม่ตลกเลยนะครับ พี่ใหญ่ ที่พี่ไปว่าโมคุโตะที่ไปตั้งท้อง แต่ดันทำคนอื่นท้องซะเองแบบนี้น่ะ"

          "พี่คงไม่มีอะไรจะอธิบายใช่มั้ยละครับ" เซเทธถาม โดยที่ทอฟคานิคทำหน้าบึ้งตึงกับการกระทำของบรอนเซอรูท ซึ่งถอนใจและนั่งคุกเข่าไปว่า

          "ฉันต้องขอโทษพวกนายด้วย ที่ฉันได้ทำเรื่องที่ไม่น่าให้อภัยเสียแล้วละ"

          "บรอนเซอรูท นายนิมัน...." เจเนลบอก แล้วก็รีบไปเอาเรื่อง พีวิลห้ามไว้

          "นายรู้ดีมิใช่หรือ บรอนเซอรูท ว่าการที่นายมีอะไรกับริเกิร์ลในช่วงที่เธออยู่ในความควบคุม และอยู่ในความดูแลของนายในช่วงที่พวกริดโอบุลท์ยังลอยนวลอยู่นั้น มันจะให้ผลเช่นไรกันบ้างน่ะ"

          "ฉันรู้อยู่แล้วละ ถึงผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นมาหากฉันไม่สามารถควบคุมตนเองไปได้น่ะ" บรอนเซอรูทบอก "แต่...ฉันรู้ดี ว่าถ้าฉันไม่รีบทำอะไรสักอย่างให้กับริเกิร์ล ที่ตอนนี้เธอไม่เหลือใครกันอีกต่อไปแล้วละก็ เธอคงอยู่ต่อไปไม่ได้แน่ๆ ถ้าฉันกับพวกมีอันเป็นไปขึ้นมา ยิ่งในสถานการณ์แบบนี้ ที่พวกนาย...."

          เจเนลบอก "ถึงกระนั้น นายไม่น่าหาเรื่องใส่ตัวเองกันเลยนิหว่า บรอนเซอรูท ถ้าไม่ติดตรงที่นายอยู่ในช่วงพักฟื้นจากอาการบาดเจ็บที่แพนเนสและเทเนดีนละก็น่า...."

          "ที่นายออกมาพูดเองนิ แปลว่านายยอมรับในการกระทำของนายเองสิน่ะ" มาสวาร์ทาร์กล่าว

          บรอนเซอรูทพยักหน้า "ต่อให้ฉันปิดบังพวกนายหรือไม่ พวกนายเองก็ต้องรู้อยู่แล้วละ ฉันเองคงไม่มีทางบ่ายเบี่ยงเพื่อเอาตัวเองรอดไปได้แน่นอน ในเมื่อฉันทำผิดไว้ ฉันจะมาวิ่งหนีแล้วทิ้งความรับผิดชอบให้พวกนายรับไปแทนละก็ ฉันทำไม่ได้หรอกน่ะ เพราะฉันไม่ใช่พ่อไวซ์ไมเซลสักหน่อยน่ะ"

          "เฮ้อออ เนคมาดูซัม ในเมื่อมันเป็นแบบนี้ขึ้นมาแล้วนิ...." บาร์ทกล่าว

          เนคมาดูซัมพยักหน้า ".....บรอนเซอรูท ฉันจำต้องแจ้งกับผบ.บัลโต้ให้รับทราบเรื่องนี้แล้วน่ะ"

          "เพียงแต่ นายกับพวกที่เหลือจะโดนมากน้อยแค่ไหน ก็ขึ้นกับผบ.บัลโต้จะพิจารณายังไงกันบ้างน่ะ" พีวิลบอก

          บรอนเซอรูทพยักหน้า "ฉันคงต้อง ขอโทษพวกนายกันด้วยแล้วกันน่ะ"

TriVeser Manigator Saga:The Del-Arnian War
ตอนที่ 47 การต่อสู้ครั้งสุดท้ายของแก็งค์ริดโอ บางระจันใหม่โศกายามตะวันตกดิน

          "นั้นเป็นเรื่องระยำที่ฉันไม่คิดว่ามันจะต้องเกิดขึ้นในกลุ่มของพวกเรากันได้น่ะ" บัลโต้บอก หลังจากที่เนคมาดูซัมและพวกมารายงานเรื่องบรอนเซอรูทและโมคุโตะให้รับทราบกัน "เพียงแต่ไม่นึกเลยว่า นายจะเป็นคนก่อเรื่องนี้ขึ้นมา เช่นเดียวกับโมคุโตะกันด้วย ถ้าไม่ติดว่าพวกนายบาดเจ็บสาหัสละก็ ฉันคงสั่งให้พีวิลและพวกกระทืบนายไปนานแล้วละ"

          เพอซิอัสบอก "ว่ากันตามจริงแล้ว แปดพี่น้องจอมยุทธ์นั้น เป็นสมาชิกของกองกำลังพิทักษ์ดวงดาวของท่าน ซึ่งพวกเราเองไม่มีทางเข้าไปก้าวก่ายกันได้เลย แม้ว่าพวกเขาจะทำผิดในพื้นที่ของพวกเราก็ตามนะครับ"

          "แต่ดีหน่อยหนึ่งที่เจ้าหน้าที่บรอนเซอรูทออกมายอมรับกันเช่นนี้ นั้นยังพอมีเหตุให้อภัยกันได้บ้างนะคะ" จูเดทต้าบอก

          บัลโต้กล่าว "แต่ใครทำอะไรผิดไว้ ก็ต้องรับการลงโทษให้สาสมกับความผิดที่ได้ก่อ แม้ว่านายทำถูกแล้วที่ออกมายอมรับผิดไว้ บรอนเซอรูท ไม่เช่นนั้น นอกจากนายจะโดนลงโทษสถานหนัก น้องๆที่เหลือเองก็จะพลอยซวยตามนายไปด้วยเลยน่ะ"

          "แล้วทินเหมาลีและกริมเบอรี่ รวมถึงโมคุโตะละคะ ผบ.บัลโต้" โฟรซ่าถาม

          บัลโต้บอก "ทินเหมาลีและกริมเบอรี่อยู่ในสภาพกึ่งพิการและอยู่ในช่วงพักฟื้นทางร่างกาย โมคุโตะที่ปล่อยตัวจนตั้งท้องขึ้นมานั้น ตามจริงเธอควรจะโดนลงโทษกันแล้ว แต่เคราะห์ดีที่ทั้งเธอและพ่อเด็กยอมรับในความผิดนี้ ฉันจึงต้องลดหย่อนผ่อนโทษของพวกเธอตามความเห็นใจกันไว้ อีกทั้งริเกิร์ลเองก็ดันตั้งท้อง แถมเป็นท้องลูกห้าด้วยนั้น ถ้าลงโทษทั้งสามคนด้วยการคุมขัง ก็เท่ากับว่าไม่มีใครดูแลริเกิร์ลกันแน่นอน ดังนั้น ทั้งทินเหมาลี กริมเบอรี่ โมคุโตะ จะต้องช่วยกันดูแลริเกิร์ลไว้ในช่วงกักตัวที่สถาบันเวลฟอร์เรส จนกว่าสถานการณ์จบลง พวกทินเหมาลีจะพ้นจากสถานะเจ้าหน้าที่ของกองกำลังพิทักษ์ดวงดาวกันแล้วน่ะ"

          "แล้วแซนรอฟละครับ" พีวิลบอก

          บัลโต้กล่าว "ฉันจะให้แซนรอฟรับผิดชอบด้วยการเป็นเจ้าหน้าที่ในกองกำลังพิทักษ์ดวงดาวแทนโมคุโตะ ส่วนคูเซี่ยนนั้น ฉันกับพวกพีวิลจะชี้แจงและอธิบายให้รับทราบเอง บรอนเซอรูท นายกับพวกคงต้องเป็นญาติเจ้าสาวกันด้วย หากว่าคูเซี่ยนจะจัดงานแต่งงานของน้องชายกันไว้น่ะ"

          "เรื่องนั้นผมทราบดีแล้วละครับ ผบ.บัลโต้" บรอนเซอรูทกล่าว

          บัลโต้บอก "ส่วนนาย บรอนเซอรูท.... นายทำผิดกฎข้อที่ 13 ด้วยการมีเพศสัมพันธ์กับริเกิร์ล ซึ่งมีสถานะเป็นญาติกับสามพี่น้องริดโอที่เหลือรอดอยู่ จนทำให้เธอตั้งท้องกันนั้น ว่ากันตามจริงแล้ว นายควรจะถูกจำคุกตลอดชีวิตกันอยู่แล้ว ถ้าไม่เพราะสภาพกายของนายยังอยู่ในช่วงพักฟื้น แถมฉันตั้งใจจะให้นายและพวกพี่น้องที่เหลืออีกสี่ ไปช่วยคุ้มกันค่ายผู้ลี้ภัยที่บางระจันใหม่กันด้วย หลังจากที่พวกนายมาที่เฟิร์สฮิลล์กัน ดังนั้น ฉันจะส่งพวกนายไปที่บางระจันใหม่ ภายในเย็นวันนี้ พอเอสเซคาด้าซาดีริลหรือซีคเทมพลาร์มาพาพวกเดลวาทออกจากดาวของเรากันแล้ว นายกับพี่น้องทั้งสี่จะพ้นจากสถานะเจ้าหน้าที่ของกองกำลังพิทักษ์ดวงดาวกันในทันที พวกนายจะยอมรับไว้มั้ยละ"

          "แม้ว่านี้จะเป็นงานสุดท้ายของพวกเรา ผมก็ยินดีรับไว้นะครับ" บรอนเซอรูทบอก

          บัลโต้พยักหน้า "เฮ้อ ฉันเสียดายพวกนายจริงๆ เลยน่า แมนิเกเตอร์ดีๆอย่างพวกนายควรจะอยู่ช่วยฉันปกป้องโคเคสและพวกพ้องจากปัญหาภายในและภายนอก เช่นเดียวกันกับพวกไทรเวเซอร์แล้วแท้ๆ" แล้วก็บอกกับพวกเนคมาดูซัมว่า "เกรงว่าพวกนายคงต้องจัดงานเลี้ยงส่งพวกบรอนเซอรูทเสียเองแล้วละมั่ง"

          "ฉันต้องขอโทษด้วยที่ ทำให้พวกพี่ใหญ่ต้องโดนลงโทษเช่นนี้น่ะ" โมคุโตะบอกกับพวกโฟรซ่าที่มาเยี่ยม

          สเปียริทกล่าว "....เรื่องมันเกิดไปแล้ว เราไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขอะไรได้หรอกน่ะ โมคุโตะ"

          "สำคัญในตอนนี้ เธอต้องดูแลทั้งตนเองและลูกในท้องกันด้วยน่ะ" โฟรซ่าบอก

          แอนเดรียกล่าว "คุณทินเหมาลีและกริมเบอรี่ไม่รู้ว่าจะรู้สึกยังไงบ้างน่ะ ที่พวกเขาจะมีหลานจากคุณ แล้วก็คุณบรอนเซอรูทกันน่ะ"

          "ฉันคิดว่าเจ้สองคงจะดีใจไม่น้อยที่มีหลานตั้งหกคนกัน ถึงแม้ว่าเรื่องน่ายินดีนี้ จะมาพร้อมกับการที่พวกเราไม่ได้มีส่วนร่วมในการปกป้องดาวของพวกเรากันแล้วก็ตามน่ะ" โมคุโตะบอก "และฉันต้องทำให้แซนรอฟต้องรับภาระต่อจากเราอีกด้วย ถ้าฉันคุมสติไม่ให้อำนาจตัณหาครอบงำได้ละก็....."

          โรซารี่กล่าว "โมคุโตะ ถ้าเธอทุกข์ใจแบบนั้น มันจะไม่เป็นผลดีกับลูกในท้องเลยน่ะ"

          "หรือ ที่เธอพูดมานิ คงไม่ได้คิดอยากจะมีหรือเคยเจอเรื่องพรรค์นี้มาก่อนละสิ" จิลบอก

          โรซารี่กล่าว "พอเลยน่า จิล ฉันไม่อยากจะโดนเหมือนกับโมคุโตะและบรอนเซอรูทกันเลยน่ะ"

          "แซนรอฟ พวกเราคงต้องให้เธอดูแลโมคุโตะกันดีๆด้วยน่ะ ทำอะไรก็ต้องคิดและไตร่ตรองกันให้ดีๆ ว่าไหนถูกไหนผิดกันไว้น่ะ" โฟรซ่าบอก

          สเปียริทกล่าว "ถ้าติดขัดอะไร มาถามไถ่พวกเราก็ได้น่ะ แม้ว่าพวกเราไม่ได้อยู่ในดาวหรือติดงานอื่นอยู่ แคร์เรี่ยนและพวกครีซีแทนพอจะช่วยเธอได้บ้างน่ะ"

          "ผมรู้ดีนะครับ ว่างานของเจ้าหน้าที่ปฏิบัติการณ์ในกองกำลังพิทักษ์ดวงดาวนั้นมันลำบากแสนเข็ญมากมายกันก็ตาม แต่....ผมจะพยายามให้ดีที่สุดกันนะครับ" แซนรอฟบอก "แน่นอน ไม่ใช่แค่เพื่อดูแลคุณโมคุโตะ แต่เพื่อลูกๆของพวกเรากันด้วยนะครับ"

          ไซโคลเนียกล่าว "หวังว่านายจะทำตามที่พูดไว้ดีๆด้วยน่ะ ไม่เช่นนั้น นายคงโดนหนักกว่านี้แน่ๆ"

          "ฉันต้องขอโทษด้วยที่ต้องมาทำลายงานเลี้ยงของพวกคุณไว้น่ะ" ริเกิร์ลกล่าว

          เจเนลบอก "อย่าเสียใจเลยดีกว่าน่า ริเกิร์ล แม้ว่าเราจะรู้ว่าเธอกับบรอนเซอรูทรักกัน และพยายามจะห้ามไม่ให้เกิดเรื่องนี้กันแล้วแท้ๆน่ะ" แล้วก็ถอนใจขึ้นมา "ถ้าริบอยอยู่ด้วย เรื่องมันก็คงไม่น่าที่จะ...."

          "ฉันรู้ดีคะ ว่าพี่ริบอยต้องเสียสละเพื่อปกป้องฉันจากการปองร้ายของริดโอบิทไว้กันนะคะ" ริเกิร์ลกล่าวและลูบท้องของเธออยู่ "แต่.... ฉันตัดสินใจถูกแล้วที่เลือกทำเช่นนี้ไว้ เพราะอย่างน้อย ฉันก็หาจุดมุ่งหมายของฉันเจอกันแล้วละคะ"

          มาสวาร์ทาร์บอก "เธอคงจะเลือกเลี้ยงดูลูกๆไม่ให้เดินรอยตามพวกริดโอบุลท์ละสิน่ะ"

          "เหตุที่พวกคุณริดโอบุลท์กลายเป็นเช่นนี้ มาจากการที่พวกเขาได้รับการสอนสั่งจากคุณพ่อบาราน่า ให้คล้อยตามและสานต่อในอาชญากรรมของพ่อที่อ้างว่าเป็นการกระทำที่ถูกต้อง บวกกับการตายของคุณพ่อนั้นได้เป็นชนวนให้พวกคุณริดโอบุลท์ก่อเรื่องซ้ำรอยเดียวกัน ซึ่งฉันไม่ยอมให้ลูกๆของเราต้องเป็นแบบนี้อีกแน่นอน" ริเกิร์ลกล่าว "เพื่อมิให้วงจรความเลวร้ายของตระกูลริดโอสานต่อไปได้ ฉันจะสั่งสอนและเลี้ยงดูลูกๆให้เป็นคนดี ใช้ความรู้ความสามารถที่พวกเขาเรียนรู้มาให้เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม แบบเดียวกันกับคุณปู่ริธฟอนโซ่ทำอยู่นะคะ"

          ฟิเกซกล่าว "แปลว่า เธอจะตัดขาดจากความเป็นตระกูลริดโอเลยสิน่ะ"

          "แม้ว่าฉันมีสายเลือดส่วนหนึ่งของคุณพ่อบาราน่าอยู่ในตัว แต่....สายเลือดที่เลวย่อมถูกคุณงามความดีลบล้างไปได้ ถึงแม้จะทำยาก แต่ด้วยความพยายาม ความหวังและความตั้งใจอย่างแรงกล้า แม้จะเสียโอกาสนั้นจากการถูกผู้อื่นช่วงชิงไปก็ตาม อย่างน้อย เราได้ทำในสิ่งที่ดีที่สุดให้กับส่วนรวมกันแล้วละคะ" ริเกิร์ลบอก

          บรอนเซอรูทบอก "ถ้าคุณพยายามเช่นนี้ ผมคงต้องส่งเสริมคุณกันด้วยแล้วน่ะ"

          "ทั้งๆที่พี่กับพวกเราต้องไปจากนี้กันเลยนะหรือ" เลอแชนบอก

          ทอฟคานิคกล่าว "แค่พวกเราช่วยกลุ่มทหารปกป้องค่ายบางระจันใหม่จากพวกไม่หวังดีได้ก็ถือว่าเกินพอกันแล้วน่ะ เราไม่หวังอะไรมากหรอกน่ะ"

          "แม้ว่าเราจะต้องถูกปลดหลังจากภารกิจจบลงไปแล้ว แต่อย่างน้อย พวกเราก็ยังต่อสู้กันได้อยู่มิใช่หรือ" เซเทธบอก

          ฟันดิวเรคบอก "นั้นสิ พวกเราได้เขียนบันทึกเคล็ดวิชาที่เราจดจำมาจากเขาหอเมฆากันมาจนครบถ้วนแล้ว เราก็ตั้งสำนักเพลงหมัดมวยสอนพวกมิวแทนอยด์ให้มีวิชาเพื่อส่งเข้ากองกำลังพิทักษ์ดวงดาว หรือฟอร์มกลุ่มต่อสู้ขึ้นมาใหม่ก็ยังได้เลยน่ะ"

          "ในเมื่อพวกนายยังมีทางเลือกเช่นนี้ พวกเราก็จะช่วยส่งเสริมกันด้วยน่ะ" พีวิลบอก

          บรอนเซอรูทกล่าว "แต่ต้องเป็นหลังจากที่พวกเราจบภารกิจสุดท้ายกันเสียก่อนน่า ถึงจะทำเช่นนั้นได้น่ะ" แล้วก็ถอนใจขึ้นมา "แม้ฉันไม่รู้ว่า จะทำหน้ายังไงดี กับการที่โมคุโตะมีลูกในเวลาเดียวกับที่ฉันมีลูกตั้งห้าตนด้วยน่ะ"

          "คิดซะว่านั้นเป็นโชคดีบนโชคร้ายของนายกับพวกกันบ้างน่า คุณพ่อมือใหม่ ที่นายมีลูกมากกว่าฉันตั้งสามคนน่ะ" แอบไบออสเสริม จากการที่เขาเคยเป็นพ่อลูกสองมาก่อน

          ฟันดิวเรคแซว "นายมีลูกสองคน หรือว่าสองฝูงกันแน่ละ"

          "เดียวเหอะ ฟันดิวเรค เดียวถีบให้ตัวยืดยานเลยมั้ยละ" แอบไบออสบ่น

          คลอเวฟกล่าว "ถ้านายติดขัดเรื่องลูกละก็น่ะ อย่าติดต่อกับฉันเลยจะดีกว่าน่ะ เพราะฉันไม่ว่างทั้งวัน"

          "ที่ว่าไม่ว่างนิ คงอยู่ซ่อมไทรแองเกิ้ลหรือไม่ก็เฝ้าบาร์เหล้าของนายตลอดทั้งวันละสิ" เซเทธบอก

          ทอฟคานิคบอก "พวกเราคงไม่ให้นายเลี้ยงหลานด้วยเหล้าในตู้เหล้าของนาย ที่ขายแพงเป็นสามเท่ากันหรอกน่ะ"

          "เดียวฉันจะกรอกเหล้าใส่ปากพวกนายเลยมั้ยละ ไอ้...." คลอเวฟโวย

          เนคมาดูซัมบอก "บรอนเซอรูท เซเทธ ทอฟคานิค ฟันดิวเรค เลอแชน พวกนายก็รักษาตัวด้วยละ เพราะนายกับพวกเองมีลูกมีหลานกันแล้วน่ะ"

          "ถึงแม้ว่าพวกนายไม่ได้ช่วยงานพวกเราในฐานะสมาชิกกองกำลังพิทักษ์ดวงดาว แต่พวกเรายังช่วยนายและพวกมิวแทนอยด์ที่เหลือกันบ้างน่ะ" มาสวาร์ทาร์บอก

          ฟิเกซกล่าว "สงสัยว่าพวกเราคงต้องเลี้ยงส่งพวกนายกันแล้วละมั่ง"

          "พีวิล เจเนล ฉันขอโทษด้วยน่ะ ที่ทำให้พวกนายต้องผิดหวังกันไม่น้อย กับสิ่งที่ฉันได้ทำลงไปน่ะ" บรอนเซอรูทบอก

          เจเนลกล่าว "ถึงแม้ว่าการกระทำของนายจะทำให้เราโกรธมากก็ตาม แต่....ในเมื่อนายยอมรับว่านายทำผิดแบบนี้และโดนลงโทษกันเช่นนี้แล้ว ฉันไม่มีอะไรที่ต้องโกรธนายกันเลยนิ"

          "นั้นสิ ตอนนี้นายก็เป็นพ่อกันแล้ว แม้นั้นจะทำให้นายไม่มีโอกาสได้ช่วยพวกเราปกป้องความสงบสุขของระบบดาวของพวกเรา แต่....พวกเรายังเป็นเพื่อนกับพวกนายและเหล่ามิวแทนอยด์กันต่อไปนี้แหละ" พีวิลบอก "เพียงแต่นายมีความรับผิดชอบกันมากขึ้น ถ้านายมีปัญหาอะไร ก็บอกกับเราได้เลยน่ะ พวกเราจะรีบไปช่วย"

          บรอนเซอรูทบอก "ขอบใจมากน่ะ สหายทั้งหลาย ที่ยังเห็นใจฉันและพวกกันอยู่น่ะ"

          "เฮ้อ ไม่คิดเลยว่า จะเกิดเรื่องแบบนี้กับพวกคุณบรอนเซอรูทเลยน่า" บีทเทมบอกโดยที่พวกเขาทราบเรื่องจากไกซ์และมิลด์แล้ว

          น็อกกี้บอก "เจ้โมคุโตะที่ห้าวๆนั้น ไม่น่าจะท้องได้กันเลยน่า ทั้งๆที่มีภูมิต้านเกสรปลุกเซ็กส์กันแบบนี้น่ะ"

          "นายลืมไปแล้วหรือ น็อกกี้ ว่าคุณโมคุโตะโดนพวกแพนเนสเล่นงานจนอ่วมสาหัสปางตายกันแล้วน่ะ" คีธบอก

          เฟรดกล่าว "จนทำให้คุณแซนรอฟพลอยโดนไปด้วย ส่วนเรื่องคุณบรอนเซอรูทนั้น คงเป็นเพราะการจากไปของริบอยกันสิน่ะ"

          "แต่มันจริงหรือเปล่าละ ที่ริเกิร์ลท้องลูกคุณบรอนเซอรูทตั้ง 4-5 ตนกันน่ะ" แด็กซ์บอก

          ฟูลออเรสกล่าว "จริง อย่าลืมสิ ว่าแม่ของไอ้พวกห้าพี่น้องริดโอ ก็ตั้งท้องห้ารายทีเดียวด้วย แถมหญิงซัลคาเลี่ยนบางรายเองก็ตั้งท้องตั้ง 3-4 คนกันด้วย"

          "จริงดิ ไอ้เนิร์ด แต่เราคงจะเชื่อได้มั่ง ถ้าไม่มีตัวอย่างที่ชัดเจนเลยน่ะ" เทรอนเร็กซ์บอก

          เมดิน่ากล่าว "เห็นว่านายพลจูเดทต้า ท้องคุณนีลเซนท์กับพี่ชายสามรายและพวกคุณโดรารี่กันมาก่อนนะสิ"

          "ป้านายพลสุดเฮี้ยบนะหรือ....ท้องลูกชายตั้ง 4 คนแรก แล้วมาท้องลูกสาวอีก 3 หน่วยกันน่ะ" ไลเอิร์ทกล่าวอย่างอึ้งๆ ฟูลออเรสและไกซ์พยักหน้า

          นาเดียกล่าว "นั้นคงเป็นคุณลักษณะที่คาดไม่ถึงของนายพลจูเดทต้าสินะ"

          "แล้วตอนนี้ พวกคุณบรอนเซอรูทต้องออกจากกองกำลังพิทักษ์ดวงดาวกันเลยหรือ" แจ็สถาม

          ไกซ์บอก "เห็นว่า พวกคุณบรอนเซอรูทจะต้องไปที่บางระจันใหม่ เพื่อช่วยกองทหารคุ้มกันกลุ่มผู้ลี้ภัยเอาไว้ จนกว่ากองยานของชาวดาวฤกษ์จะมารับตัวไปกันน่ะ เพียงแต่ไม่รู้ว่าพวกเขาจะมารับกันเมื่อไหร่นะสิ"

          แล้วคุณโมคุโตะและริเกิร์ลล่ะ" นาเดียถาม

          เมดิน่าบอก "ทั้งคู่ตั้งครรภ์กันแบบนี้ ผบ.บัลโต้เลยต้องส่งทั้งคู่ไปที่เวลฟอร์เรสกันแล้วนะสิ" แล้วก็บอก "ยิ่งในตอนนี้คุณทินเหมาลีและคุณกริมเบอรี่ยังอยู่ในช่วงพักฟื้นกันด้วยแล้ว หวังว่าคุณวูลลิเซอร์คงไม่ปวดหัวกันบ้างน่า"

          "ว่าแต่ พวกเราเข้าไปร่วมในงานเลี้ยงได้มั้ยละ" ฟลาแน็กซ์กล่าว

          ไกซ์บอก "ได้อยู่แล้ว เพียงแต่พวกนายอย่าหาเรื่องทะเลาะกันก็พอ อย่างน้อยก็เห็นแก่พวกคุณบรอนเซอรูทกันบ้างน่ะ"

          "ดีเลย เพราะว่าพ่อของฉันและน้าเบทริคซ์บอกให้ฉันเปลี่ยนชื่อใหม่กันเดียวนี้เลย เพราะชื่อเดิมมันซ้ำกับของน็อกกี้น่ะ" แด็กซ์กล่าว

          มิลด์ถาม "แล้วชื่อใหม่ที่คุณรันโด้ขอให้เปลี่ยนนิ เป็นชื่ออะไรละ"

          "จากเดิมเวอร์มิเลี่ยนแกมม่า เปลี่ยนเป็น โกลเด้นแกมม่า กันแล้วนะสิ" แด็กซ์บอก "บอกตามตรงน่ะ สีเกราะของฉันไม่เหมือนทองตรงไหนเลย แค่สีออกเป็นทองเหลืองก็เท่านั้นแหละ"

          ไกซ์กล่าว "นั้นก็ดีกว่าตั้งชื่อซ้ำกับคุณบรอนเซอรูทกันนะสิ"

          "แต่พึ่งจะมาเปลี่ยนชื่อนิ มันไม่ช้าไปหน่อยเลยหรือวะ" แบร็อคบอก

          คีธกล่าว "ก็ยังดีกว่าพวกทรอยอาร์และสเตรดาร์ธจัดการกับพวกเราจนไม่มีโอกาสได้เปลี่ยนชื่อกันเลยนะสิ"

          "งั้นพวกเราก็รีบไปด้วยดีกว่าน่ะ อย่างน้อย เราต้องอยู่ส่งพวกคุณบรอนเซอรูทกันน่ะ" ฟลาแน็กซ์บอก

          เฟรดกล่าว "ดีเลย เพราะฉันต้องทำอะไรสักอย่างก่อนที่จะไม่ได้ทำกันแล้วละ"

          แล้วพวกไกซ์ก็ขึ้นไปที่เวเซอร์เฮาส์ โดยเปลี่ยนจากงานต้อนรับบรอนเซอรูท มาเป็นงานเลี้ยงส่งพวกบรอนเซอรูทกันแล้ว ซึ่งทุกคนพยายามไม่น้อยที่จะทำให้พวกบรอนเซอรูทมีความสุข ก่อนที่จะมุ่งหน้าไปทำภารกิจสุดท้ายกันก็ตาม จนกระทั่งตอนเย็น พวกบรอนเซอรูทต้องมุ่งหน้าไปที่ค่ายลี้ภัยบางระจันใหม่ ส่วนริเกิร์ลและโมคุโตะกับแซนรอฟ ต้องกลับไปที่สถาบันวิจัยมิวแทนอยด์ที่เวลฟอร์เรสตามเดิม โดยมีวิลด้า สเปียริท โฟรซ่า โรซารี่ ไซโคลเนียคุ้มกันพาไปส่ง

          "ไม่คิดเลยว่า พี่ใหญ่จะต้องลงเอยเช่นนี้น่ะ" กริมเบอรี่บอก หลังจากที่พวกสเปียริทมาแจ้งเรื่องบรอนเซอรูทกันแล้ว

          ริเกิร์ลกล่าว "ฉันต้องขอโทษด้วย ที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้คุณบรอนเซอรูทน่ะ...."

          "ฉันรู้ว่าพี่ใหญ่รักเธอมากมาตั้งแต่แรกแล้ว แม้จะรู้ว่าถึงห้ามยังไง ก็ต้องมีเหตุที่ทำให้พี่ใหญ่ต้องลงเอยกับเธอกันได้ แม้ว่านั้นจะไม่ถูกโอกาสและจังหวะเวลาเลยก็ตาม" ทินเหมาลีบอก "แต่ฉันดีใจมากที่เธอตัดสินใจที่เดินหันหลังให้กับพวกริดโอ ด้วยการเป็นแม่ที่ดีของลูกๆของเธอและพี่ใหญ่กันก็ตาม ฉันคงต้องดูแลพวกเด็กๆทั้งของเธอ และของโมคุโตะกันด้วยน่ะ" ริเกิร์ลและโมคุโตะพยักหน้า

          "ขอบคุณมากคะ อาเจ้ ที่ยังเห็นใจฉันไว้น่ะ" โมคุโตะบอก

          "แม้ว่าพี่ใหญ่พยายามไม่น้อยที่ไม่อยากให้เธอพลาดท่าจนตั้งท้องกันขึ้นมา แต่ในเมื่อเรื่องเกิดขึ้นมาแบบนี้ คงจะต้องช่วยกันดูแลต่อไปแล้วละน่ะ" ทินเหมาลีกล่าว และหันมายังแซนรอฟ "แม้ฉันจะรู้สึกเห็นใจเธอด้วยน่ะ แซนรอฟ ที่พลอยเดือดร้อนไปถึงเธอและคูเซี่ยนกันไว้น่ะ"

          แซนรอฟบอก "ผมเองก็คุยกับพี่สาวก่อนที่จะพาคุณโมคุโตะมากับพวกคุณบรอนเซอรูทไว้แล้วละครับ พี่สาวเองให้ผมแสดงความรับผิดชอบกันไว้ ซึ่งผมก็ได้ทำตามแล้ว ต่อจากนี้ผมคงต้องมีภาระอีกเยอะเลยละครับ"

          "ทำไงได้ละ นายยังเป็นแค่นักเรียนฝึกหัดการต่อสู้ไว้ ซึ่งนายคงต้องฝึกฝนให้แข็งแกร่งและสอบผ่านการทดสอบของคุณคูเซี่ยนไว้ เพื่อให้นายพร้อมสำหรับการเป็นสมาชิกกองกำลังพิทักษ์ดวงดาวกันบ้างน่ะ" กริมเบอรี่บอก

          ทินเหมาลีกล่าว "แล้วพี่ใหญ่คิดการยังไง หลังจากที่แอสเทลน่าพาพวกมารับพวกเดลวาทไปน่ะ"

          "เห็นว่า พวกบรอนเซอรูทจะตั้งสำนักเพลงหมัดมวยสอนพวกมิวแทนอยด์ให้เป็นบุคลากรเข้าสู่กองกำลังพิทักษ์ดวงดาวกันไว้ หรือไม่ก็ฟอร์มกลุ่มต่อสู้พิทักษ์ความสงบสุขกันขึ้นมาเลยน่ะ" สเปียริทบอก และหันมาถาม "แล้วพวกเธอพอหายดีนิ จะทำอะไรต่อละ"

          ทินเหมาลีบอก "ฉันยังคิดว่า กลุ่มมิวแทนอยด์นั้นยังกระจัดกระจายกันอยู่ ยังมีบางกลุ่มที่ไม่คิดแบบเดียวกับพวกเรา และมีบางส่วนที่อาจจะทำเพื่อผลประโยชน์ส่วนตน เผลอๆอาจจะกลายเป็นพวกริดโอกลุ่มที่สองและสามก็เป็นได้แน่ๆ ซึ่งต่อให้ฟอร์มกลุ่มนักสู้หรือตั้งสำนักใหม่มา ก็ต้องเจอกับปัญหาจากกลุ่มเหล่านั้นกันอย่างแน่นอน"

          "เธอพูดเหมือนกับว่าเธอคิดที่จะจัดระเบียบพวกมิวแทนอยด์กันนะหรือ" โฟรซ่าบอก

          ทินเหมาลีบอก "พวกมิวแทนอยด์ส่วนมากที่ไม่ได้เป็นกลุ่มต่อสู้นั้น เหมือนคนหลงทางที่ไม่มีแผนที่หรือเข็มทิศนำทางกัน พวกเขาคงจะถูกชักจูงไปในทางที่ผิดได้ หากไม่มีการแนะแนวหรือสอนสั่งไปในทางที่ถูกที่ควร แม้พวกเขามีพลังกล้าแกร่ง แต่ก็ต้องผ่านการฝึกฝนความเข้มแข็งทางใจกันให้มากกว่านี้ และสอนให้พวกเขาอยู่ร่วมกับแมนิเกเตอร์ต่างเผ่ากันได้ เพราะความขัดแย้งของเหล่ามิวแทนอยด์รุ่นเก่านั้น ล้วนเกิดจากมนุษยชาติหวาดกลัวในพลังอำนาจที่ไร้การควบคุม กลุ่มมิวแทนอยด์รุ่นเก่าที่ถูกชักจูงไปในทางที่ผิด หรือใช้พลังเพื่อสนองความต้องการด้านผิดๆของตนเองไว้" แล้วก็กล่าวไปว่า "เพื่อมิให้สหพันธมิตรแมนิเกเตอร์เจอความขัดแย้งแบบเดียวกับเหล่ามิวแทนอยด์ในช่วงศตวรรษที่ 20 ฉันจำเป็นต้องสร้างศูนย์กลางสำหรับรวบรวมเหล่ามิวแทนอยด์ที่ยังกระจัดกระจายให้เป็นหนึ่งเดียวกัน เพื่อให้พวกเขาอยู่ร่วมกันกับสหพันธมิตรได้อย่างผาสุข และเท่าเทียมกันบนดาวอันเป็นบ้านหลังที่สองของพวกเขาเลยน่ะ"

          "แน่ใจหรือ ว่าพวกเธอจะทำได้จริงอย่างที่พูดไว้น่ะ...." ไซโคลเนียบอก

          กริมเบอรี่กล่าว "ถ้าขนาดพวกเธอเป็นตัวแทนของเผ่าแมนิเกเตอร์ที่เคยเป็นอริกับพวกเรา รวมตัวกันเพื่อต่อสู้ในฐานะตัวแทนของเผ่าภายใต้สหพันธมิตรแมนิเกเตอร์กันละก็ พวกเราก็เอาอย่างพวกเธอได้ และมั่นใจว่าเราจะต้องทำได้กันด้วย แม้จะต้องเจออุปสรรค์น้อยใหญ่ที่เป็นปัญหากันก็ตาม พวกเราที่ผ่านร้อนผ่านหนาว เจอเรื่องบ้าๆมาพร้อมกับพวกเธอตั้งแต่อยู่บนโลกมาจนถึงตรงนี้ได้นั้น ไม่มีทางยอมแพ้กันได้หรอกนะ"

          "แต่ก่อนที่พวกเธอจะทำเช่นนั้นได้ ก่อนอื่นเลยน่ะ พวกเธอทั้งคู่ต้องฟื้นฟูให้หายดีเสียก่อนน่ะ" วิลด้าบอก

          โรซารี่กล่าว "ส่วนพวกเราก็ต้องหยุดยั้งการคุกคามของพวกเดลอาเนี่ยน ทรอยอาร์และสเตรดาร์ธกันให้ได้เสียก่อนนะ"

          "เช่นเดียวกับพวกริดโอด้วย พวกเราจะจัดการกับพวกเขาลง เพื่อให้เธออยู่ต่อไปกันได้น่ะ" สเปียริทกล่าว

          ริเกิร์ลพยักหน้า "แม้ตอนนี้ฉันไม่สามารถใช้คอมพิวเตอร์ได้เลยก็ตาม ฉันมั่นใจได้ว่า พวกคุณริดโอบุลท์คงต้องร่วมมือกับพวกแพนเนสและเทเนดีนมาโจมตีพวกคุณประธานาธิบดีกันแน่ๆ เพราะพวกเขาหมดหนทางที่จะสู้กันแล้วนะคะ"

          "แต่ เรื่องที่พวกคุณบรอนเซอรูทและพวกเราประสบนิ คงไม่ถึงหูพวกดัสท์คิลเลอร์กันหรอกนะครับ" แซนรอฟบอก

          วิลด้าบอก "แม้นายพลวอลเลนซ์จะรู้เรื่องมา แต่คงไม่รีบหาเรื่องกันได้หรอก เพราะนายพลวอลเลนซ์และวอลเดนสไตน์เห็นว่าริเกิร์ลไม่มีพิษสงที่จะมาต่อกรกับพวกเขากันได้ เว้นเสียแต่พวกเรากันน่ะ"

          "ตอนนี้ไซเมี่ยนคงไปหาทางแก้กันอยู่สิน่ะ ฉันคิดว่าพวกเธอคงต้องหวังพึ่งเขากันแล้วละ" โมคุโตะบอก

          สเปียริทพยักหน้า "มันเหลือทางเลือกเพียงเท่านี้กันแล้วละ"

          "ไม่นึกเลยน่า ว่าทินเหมาลีจะมีเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่กว่าที่คิดไว้น่ะ" จิลบอก เมื่อสเปียริทกับพวกกลับมาที่เฟิร์สฮิลล์แล้ว

          มาสวาร์ทาร์บอก "มันก็จริงอยู่น่ะ ที่ทินเหมาลีจะสร้างศูนย์รวมเหล่ามิวแทนอยด์กันไว้ เพราะเธอรู้ดีว่า ผบ.บัลโต้ไม่ชอบพวกมิวแทนอยด์ที่ไม่อยู่ในความควบคุมหรือเป็นอันตรายอย่างมาก เธอจำต้องฝึกฝนและสอนสั่งพวกมิวแทนอยด์เพื่อเป็นการลดอันตรายให้น้อยลงกันไว้น่ะ"

          "แต่จุดมุ่งหมายของทินเหมาลีมันยังเป็นฝันลมๆแล้งๆอยู่ ตราบใดที่พวกเราโค่นพวกเดลอาเนี่ยนกันไม่ได้เลยน่ะ" สเตฟอร์ดบอก

          เนคมาดูซัมกล่าว "แล้วก็พวกริดโอกันด้วย ตอนนี้เรารู้ว่าเราจะจัดการยังไงกับพวกศัตรูกันก็ตาม...พวกเราก็ต้องระมัดระวังกันให้มากหน่อยน่ะ"

          "ตี้ดๆๆๆๆๆๆๆๆ" ไม่ทันไรก็มีสายติดต่อเข้ามา "เออ คุณซาดูร่ามีเรื่องด่วนเข้ามากันนะคะ" แอมเบอร์บอก

          เปียริทเลยเชื่อมต่อกับมือถือกัน "หวังว่ายัยนั้นคงไม่เจอกับพวกดัสท์คิลเลอร์กันบ้างน่า" แล้วภาพหน้าจอของซาดูร่าโผล่มา ซึ่งสีหน้าของเธอบึ้งตึงกันด้วย "ว่าแต่ เธอไปทำอะไรมากันละเนี้ย หน้าตาดูบูดอย่างรุนแรงเลยน่ะ"

          "ไซเมี่ยนไม่ได้มาหาพวกนายใช่มั้ย" ซาดูร่าเปิดประเด็นเข้ามาด้วยน้ำเสียงที่ฉุนเฉียวอย่างมาก

          ฟิเกซบอก "ไซเมี่ยนมีธุระของเขาอยู่ และไม่กล้ามาหาพวกเราในยามที่มีดัสท์คิลเลอร์แฝงตัวมาได้หรอกน่ะ"

          "งั้นหรือ ดีแล้วละ ที่หมอนั้นไม่ได้โง่อย่างที่คิดไว้ แม้ฉันอยากจะด่าเลยก็ตามน่ะ" ซาดูร่าบ่นอย่างผิดหวังนิดๆ แม้จะรู้สึกโล่งใจบ้างก็ตาม

          แอนเดรียถาม "ว่าแต่ มันเรื่องอะไรกันละคะ คุณไซเมี่ยนทำอะไรให้คุณไม่พอใจกันละคะ"

          "พวกเธอดูนี้เองแล้วกัน" ซาดูร่าเอาเครื่องตรวจการตั้งครรภ์ ซึ่งมีขีดปรากฎตรงขีดแสดงผลว่าตั้งท้องแล้ว จนพวกเมนซิกส์ทีนตกใจเพียงเล็กน้อย "ไซเมี่ยนนอนกับฉันโดยไม่ใส่ถุงยางกันเช่นนี้ ไม่เพียงทำให้ฉันผิดสัญญากันอย่างเดียว แต่ฉันรู้สึกโมโหมากด้วย ที่ทำให้ฉันต้องตั้งท้องกันแบบนี้.....พวกนายยังทำเป็นไม่รู้สึกรู้สมกันนิ ฉันรู้สึกอย่างวีนแตกให้มันรู้แล้วรู้รอดกันน่ะ"

          สเปียริทบอก "โทษทีน่ะที่พวกเราทำให้เธอหงุดหงิดมาก แต่....ก่อนหน้าที่เธอจะมาวีนใส่พวกเรานิ พวกเราก็เจอเรื่องแบบเธอกันตั้งแต่เช้าด้วยน่ะ"

          "เอ้ พวกเธอเจอเรื่องแบบเดียวกับที่ฉันโดนนะหรือ....หมายความว่าไงกันน่ะ" ซาดูร่าได้ฟังก็แปลกใจและสงสัยไม่น้อย ฟิเกซเลยต้องเล่าให้ซาดูร่าฟังถึงเรื่องริเกิร์ลและโมคุโตะ ซึ่งเธอก็มีท่าทีอ่อนลง "งั้นหรือ....นี้แปลว่าเพื่อนยอดยุทธ์ของนายไปทำลูกพี่ลูกน้องหญิงของพวกริดโอที่ลอยนวลอยู่จนท้องตั้งห้าตน ในเวลาเดียวกันกับยัยทอมไปท้องกับมิวแทนอยด์ต่างกลุ่ม จนทำให้พวกเพื่อนยอดยุทธ์ห้ารายต้องถูกส่งไปบางระจันใหม่เป็นภารกิจสุดท้ายเลยหรือ เป็นความจริงหรือเปล่าละ"

          เนคมาดูซัมบอก "จริง และผบ.บัลโต้ก็สั่งลงโทษพวกบรอนเซอรูทกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วละ"

          "และเราก็เลี้ยงส่งพวกเขากันแล้วด้วยน่ะ" พีวิลกล่าว     

          ซาดูร่าบอก "อืมมมม แม้ว่าลูกพี่ลูกน้องหญิงอย่างยัยริเกิร์ลจะเลือกไม่สานต่อเจตนารมณ์ของพวกริดโอกันก็ตาม อย่างน้อย พวกริดโอก็คงสิ้นสุดลงเพียงเท่านี้กันแล้วน่ะ" แล้วก็บอก "แต่ฉันยังรู้สึกไม่ให้อภัยต่อไซเมี่ยนกันเลยน่ะ ที่ทำให้ฉันต้องท้องก่อนฉันอายุ 30 กันแล้วน่ะ"

          "เธอคงน่าจะรู้น่ะ ว่าไซเมี่ยนเสี่ยงตายเพียงเพื่อให้เธอปลอดภัยจากการคุกคามของทุกฝ่าย แม้กระทั่งคามาลตัสกันน่ะ" ฟิเกซกล่าว "ไซเมี่ยนเองก็คงรู้ว่าเธอมีครอบครัวที่เหมือนไม่มีครอบครัวอยู่ พ่อแม่ทะเลาะเบาะแว้งกันทุกวัน จนเธอหนีออกจากบ้านเพื่อมาเป็นโจร จะได้หลีกหนีจากความขัดแย้งนั้นไว้ การที่เขาทำเช่นนั้น แม้จะทำให้เธอโกรธกันบ้าง แต่เขาก็อยากให้เธอมีครอบครัวที่อบอุ่นมากกว่านี้น่ะ"

          ซาดูร่าคิดหนักขึ้นมา "ส่วนหนึ่งเพราะไซเมี่ยนเตรียมใจที่จะต้องตายเลยสิน่ะ....เลยทิ้งลูกที่เป็นเหมือนครอบครัวของฉันให้ดูแลไว้.....แม้จะเห็นแก่ตัวไปบ้าง แต่....เขาก็เข้าใจความรู้สึกของฉันได้ดีเลยน่ะ"

          "แล้วทีนี้เธอจะทำเช่นไรกันล่ะ" สเปียริทถาม

          ซาดูร่าบอก "ฉันได้แจ้งผบ.บัลโต้ให้ย้ายเซฟเฮาส์กันอย่างลับๆแล้ว เพราะฉันแน่ใจว่าพวกริดโอต้องรู้ว่าไซเมี่ยนโผล่มาอย่างแน่นอน และฉันอยากให้พวกนายระวังตัวเรื่องพวกดัสท์คิลเลอร์กันด้วยละ"

          "ถ้าเช่นนั้น พวกเรายุติการติดต่อเลยแล้วกันน่ะ" ฟิเกซกล่าว

          ซาดูร่าพยักหน้า "แน่ละ เพราะว่าพวกนายเจอเรื่องแบบนี้แบบสามเด้งแล้วน่ะ" แล้วก็ปิดการติดต่อไป "ไซเมี่ยน....ถึงนายจะเป็นพ่อที่ไม่ได้เรื่อง แต่ ฉันดีใจที่นายเข้าใจความรู้สึกของฉันได้ดีที่สุด ขอบใจมากน่ะ" ซาดูร่าลูบท้องพร้อมกับน้ำตานองหน้าไว้

          "ตกลงนิ วันนี้เป็นวันอะไรกันแน่ละเนี้ย" คลอเวฟกล่าว

          ฟิเกซกล่าว "ซาดูร่าบอกมาถูกเผงเลย เราเจอเรื่องพวกพ้องเพศหญิงตั้งท้องทีเดียวสามรายซ้อนเช่นนี้ เราไม่รู้ว่า นี้เป็นเรื่องน่ายินดีกันหรือเปล่าละสิ"

          "แน่ละ เพื่อนเราห้าหกคนต้องไปจากพวกเรากัน คนหนึ่งมีเด็กในท้องเพราะความประมาทของเธอเอง ที่เหลืออีกห้านั้น...." สเปียริทบอก พีวิลพยักหน้า

          มาสวาร์ทาร์บอก "....พวกบรอนเซอรูทกับโมคุโตะเป็นตัวอย่างที่ช่วยเตือนสติให้พวกเรา รู้ไว้ว่า ถ้าพวกเรายังไม่พร้อมที่จะมีครอบครัว ไม่อยากจะท้องก่อนวัยอันควร หรือสถานการณ์ยังไม่สงบกันอย่างแท้จริง พวกเรายังต้องควบคุมสติของตนเองมิให้อำนาจตัณหาครอบงำกันได้น่ะ"

          "แม้เราจะโชคดีที่เราได้รับการขับพิษตัณหาที่ยัยริดโอเบล่าเหลือไว้ แต่พวกเราเหมือนจะสูญเสียเพื่อนร่วมรบไปด้วยน่ะ" โฟรซ่ากล่าว

          สเตฟอร์ดบอก "ผบ.บัลโต้เสียคนดีๆไปกลุ่มหนึ่งแล้ว สงสัยว่ากองกำลังพิทักษ์ดวงดาวและพวกเราคงต้องมีงานหนักหนามากกว่าเดิมกันแล้ว ในช่วงที่เรามีทรอยอาร์และสเตรดาร์ธสองฝ่ายมาประจัญหน้ากันด้วยน่ะ"

          "ถ้าเช่นนั้น ทุกคืน พวกเราต้องจำเอาไว้เสมอ ว่าพวกเราไม่ควรจะลงเอยเหมือนกับพวกบรอนเซอรูทกันน่ะ" เนคมาดูซัมกล่าว

          พีวิลพยักหน้า "ไม่ว่าเราจะรู้สึกทุกข์หรือสุขกันก็ตาม พวกเราคงไม่อยากจะลงเอยเหมือนกับพวกเขากันหรอกน่ะ"

          ระบบดาวกาบิย่า ใกล้กับอีสทาล่าฟรอนเทียร์สองระบบดาว ที่ดาวกาบิย่า-7 ที่รวมพลของพวกทรอยอาร์

          "สหพันธมิตรรักษาพวกผู้ป่วยกันอย่างงั้นนะหรือ" อาวเซนบอก

          สไปค์พยักหน้า "เซาท์เวสท์ที่อยู่กับองค์ชายออสเทรย์ ซึ่งถูกควบคุมตัวอยู่นั้นแจ้งมา ว่าฝ่ายสหพันธมิตรนำตัวผู้ป่วยไปให้กลุ่มวิจัยค้นคว้า ทำการรักษาเหล่าผู้ป่วยโรคบลัดครอสกันมาตลอด 1 เดือนด้วยกัน หลังจากที่พวกเขานำยานไปส่งที่เวลแซนดร้ากันแล้วนะครับ"

          "รักษานะหรือ....พวกสหพันธมิตรกำลังทรมานเหล่าผู้ป่วยกันซะมากกว่าน่ะ" บาแจ็คบอก

          เบอดอสกล่าว "แม้พวกเราไม่ชอบเลยก็ตามที่ต้องปล่อยให้ศัตรูทำกับเหล่าผู้ป่วย แต่....คิดว่ามีใครในพวกเราที่รู้วิธีรักษาโรคร้ายที่บันทอนพวกเรามาตลอด 25 ปีกันมั้ยละ"

          ".........." ทั้งหมดในที่ประชุมนิ่งกัน วินเซนท์บอก "ทำไมเราไม่เข้าประเด็นหลักเลยละครับ เพราะตอนนี้เราอยู่ใกล้อีสทาล่าฟรอนเทียร์ ซึ่งเราทราบมาว่าพวกนี้เกิดความวุ่นวายกันอยู่นะครับ"

          อาวเซนบอก "ความวุ่นวายที่ว่านิ คงไม่ใช่ว่าพวกเดลอาเนี่ยนรุกรานกันอีกละสิน่ะ"

          "ตามข้อมูลที่เซาท์เวสท์ให้มา เห็นว่าตอนนี้พวกเดลอาเนี่ยนจะใช้สุดยอดอาวุธอันน่ากลัวมาถล่มฝ่ายสหพันธมิตรให้ราบคาบ และเริ่มการรุกรานเขตอวกาศของฝ่ายสมาพันธ์อวกาศกันในทันทีนะครับ" สไปค์บอก

          ฮีธกล่าว "กลัวว่านั้นจะเป็นการกุข่าวของฝ่ายตรงข้ามเพื่อหวังจะให้เราอยู่นิ่งๆกันซะมากกว่าน่า"

          "ถ้าฝ่ายสหพันธมิตรกุข่าวจริง พวกเขาคงทำเป็นนิ่งเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นกันหรอกน่ะ" ฟรีเซียแย้ง

          อาวเซนบอก "พอจะทราบมั้ย ว่าใครควบคุมตัวองค์ชายออสเทรย์และอัศวินฝึกหัดเซาท์เวสท์กันน่ะ"

          "กองรบที่ 11 ภายในการนำของนายพลเพอซิอัส อาซิมอฟ ผู้สั่งการกองกำลังไทรเวเซอร์ ซึ่งรวมถึงกองกำลังหลังฉากที่มีหน่วยรบวิหครวมอยู่ด้วยนะครับ" สไปค์กล่าว

          เลดี้เรซี่บอก "นี้มันแย่มากเลยน่ะ ที่องค์ชายอยู่ในกำมือของกองกำลังตัวปัญหาเลยน่ะ"

          "แต่ อย่างน้อยก็ดีกว่าองค์ชายถูกสังหารโดยเซอร์แพนเนสกันนะคะ" เวนดี้บอก

          อาวเซนบอก "ยิ่งในตอนนี้ เราได้รับคำสั่งจากริชเชลลิอาร์ลให้เตรียมกองรบไว้ก่อน จนกว่าแพนเนสและกองกำลังตำรวจคนบาปจะจัดการกับพวกไทรเวเซอร์ลง แม้เราจะรู้ว่า แพนเนสยืมมือพวกสเตรดาร์ธสุดโฉดมาร่วมด้วยก็ตามน่ะ"

          "แสดงว่า เราต้องหวังให้พวกไทรเวเซอร์กำจัดเซอร์แพนเนสและพวกให้ได้เท่านั้นสิน่า" บาแจ็คกล่าวแบบไม่สบอารมณ์

          เบอดอสบอก "ท่านชายเอสเวิร์ดเลี่ยน ท่านกับพวกเคยเข้ามาในเขตเมืองแห่งแรกของพวกสหพันธมิตรมาก่อนนิ คงจะรู้ที่ทางเลยสินะ"

          "แม้ว่าผมกับพวกส่วนหนึ่งไม่ได้สำรวจพื้นที่กันอย่างเต็มที่ แต่ผมก็ให้เหล่าอัศวินส่วนหนึ่งไปสำรวจในบางพื้นที่กันไว้ในช่วงกลางคืนเอาไว้แล้วละครับ" สไปค์บอก แล้วก็นำแผนที่พอสังเขปของเฟิร์สฮิลล์มา

          อาวเซนบอก "อืมมมม เมืองแห่งแรกของพวกสหพันธมิตรนั้นตั้งอยู่ใกล้กับหุบเขา ป่าและทะเลกันเช่นนี้ เป็นการวางฝังเมืองในเชิงยุทธศาสตร์กันดีๆเลยน่ะ" แล้วก็บอก "งั้นทางเราจะส่งสายลับแฝงตัวเข้าไปในดาว เพื่อหาตำแหน่งสำหรับบุกจู่โจมเขตเมืองสำคัญของสหพันธมิตรในเวลาเดียวกันนี้แหละ"

          "แต่ ท่านคิดว่าพวกสเตรดาร์ธเองจะมาด้วยหรือเปล่าละครับ" บัฟถาม

          อาวเซนบอก "จากสถานการณ์ที่อีสทาล่าฟรอนเทียร์ตกเป็นเป้าหมายการรุกรานของพวกเดลอาเนี่ยนนั้น ฝ่ายนั้นคงไม่ยอมให้เราตัดหน้าได้แน่นอน"

          อีกด้านหนึ่ง ที่ดาวกาบิย่า-9 อยู่รอบนอกสุดของระบบ ฐานที่มั่นของพวกสเตรดาร์ธ

          "กะแล้วเชียว ว่าพวกเดลอาเนี่ยนมันคิดจะเอาจริงกันจนได้ สหพันธมิตรแมนิเกเตอร์ถึงได้วุ่นเอาเรื่องเลยน่ะ" มูราดินบอก โดยติดต่อเข้ามา

          จาฟฟาร์ลกล่าว "ตามข้อมูลของสายลับฝ่ายเราที่ไปสืบมานั้น เห็นว่าพวกนี้ติดประกาศจับกลุ่มอาชญากรแก็งค์ริดโอกันอย่างยกใหญ่ ฐานเป็นศัตรูร่วมกับพวกเดลอาเนี่ยนในการรุกรานครั้งล่าสุดนี้ บ่งบอกได้ชัดว่า ไอ้เทเนดีนช่วยพวกริดโอให้รอดจากการจับกุมแน่นอนนะครับ"

          "เจ้าพี่ใหญ่ ท่านจะให้พวกเราส่งกองรบไปกำจัดเทเนดีนเลยมั้ยละครับ" ดูแรนซินกล่าว

          มูราดินส่ายหน้า "ไม่ต้อง พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องเสียกำลังพลไปให้เทเนดีนและสมุนโจรโหดเชือดทิ้งกันเปล่าๆหรอก ในเมื่อมันหาเรื่องกับพวกไทรเวเซอร์กันละก็ ก็ให้มันโดนพวกนั้นเชือดทิ้งไปเสียเลยน่ะ"

          "ความนัยของท่านคือ จะให้พวกไทรเวเซอร์กำจัดเทเนดีนให้พวกเราเองนะหรือครับ" จาฟฟาร์ลบอก

          มูราดินบอก "เทเนดีนแส่หาเรื่องกับพวกไทรเวเซอร์จากการเล่นงานพวกพ้องของพวกไทรเวเซอร์จนสาหัสเช่นนี้ ต่อให้มันรอดหรือไม่ มันก็คงอยู่เหมือนตายทั้งเป็นแน่นอน เพราะถ้าขนาดเทพจักรกลและเทพีจักรกลยังโดนมันบดขยี้ แล้วนับประสาอะไรกับเทเนดีนกันละ"

          "เจ้าพี่ใหญ่ก็ว่ามามีส่วนถูกนะครับ เทเนดีนสมควรตายด้วยน้ำมือพวกไทรเวเซอร์กันซะมากกว่าน่ะ" ดูแรนซินเห็นด้วย

          มูราดินบอก "แต่เรื่องเทเนดีนนั้นมันไม่สำคัญไปกว่า การที่พวกเดลอาเนี่ยนจะมาถล่มระบบดาวที่พวกเราหวังจะยึดครองให้เป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรของเราไว้ เพื่อตัดหน้าไอ้พวกทรอยอาร์ที่ยกพวกมากวาดล้างสหพันธมิตรให้ราบคาบกัน ให้พวกมันกลับไปด้วยมือเปล่ากัน เพราะเราไม่ยอมให้พวกฝรั่งเทรสตีดที่เป็นพันธมิตรของแรซัลก้าหยามน้ำหน้าพวกเราไปได้อีกแล้วน่ะ" และหันมาถาม "แล้วเรื่องอาวุธของพวกทรอยอาร์ สืบไปได้ถึงไหนละ"

          "คนของดันฮิลที่แฝงตัวไปได้ข้อมูลมาแล้วละครับ ว่ายานขนส่งของทรอยอาร์นั้นไม่ได้ขนอาวุธอย่างที่เราคาดไว้ แต่....มันเป็นยานขนส่งเหล่าผู้ป่วยโรคร้ายชาวทรอยอาร์กันนะครับ" จาฟฟาร์ลบอก

          มูราดินบอก "ผู้ป่วยชาวทรอยอาร์นะหรือ ฉันเคยได้ยินมาบ้างน่ะ ว่าเหตุผลที่พวกมันก่อสงครามในครั้งนี้ เพราะผู้หญิงส่วนมากติดโรคร้ายที่ไม่มีทางรักษาให้หายขาดกันได้สิน่ะ หึ แม้พวกทรอยอาร์เหล่านี้ไม่น่าเป็นอาวุธ แต่นั้นคือกุญแจแห่งชัยชนะของพวกเรากันด้วยน่ะ"

          "กุญแจแห่งชัยชนะกันนะหรือครับ" ดูแรนซินบอก

          มูราดินกล่าว "ถ้าเรามีพวกทรอยอาร์ขี้โรคนี้อยู่ในกำมือ พวกเราจะบีบให้พวกมันยอมจำนนกันโดยดีได้อย่างง่ายดาย และทำตามคำสั่งของพวกเรากันไว้ แม้พวกนั้นจะมีท่าทีต่อต้านกันก็ตาม พวกมันก็ทำอะไรพวกเราไม่ได้อยู่ดีนี้แหละ" และหันมาถาม "จาฟฟาร์ล พอจะทราบมั้ย ว่าพวกสหพันธมิตรเอาไอ้พวกขี้โรคไปที่ไหนกันน่ะ"

          "เวลแซนดร้า เมืองแห่งการค้นคว้ากลางทะเลทรายกันนะครับ เจ้าพี่ใหญ่" จาฟฟาร์ลกล่าว "และไม่รู้นะครับ ว่ามันบังเอิญหรือเปล่า เพราะองค์ชายรองแห่งทรอยอาร์ก็โดยสารมากับยานลำนั้น โดยตอนนี้ องค์ชายรองอยู่ในเฟิร์สฮิลล์แล้วละครับ"

          มูราดินบอก "ไทรเวเซอร์และกองกำลังวิหคเงาทำพลาดอย่างใหญ่หลวงเช่นนี้ ช่างงี่เง่าเสียจริงๆเลยน่ะ"

          "เจ้าพี่คงไม่ได้ให้พวกเรายกพวกไปถล่มเมืองทั้งสองเมืองในเวลาเดียวกันเลยสิครับ" ดูแรนซินบอก

          มูราดินกล่าว "จนกว่าเทเนดีนและพวกจะตายหรือรอดออกจากดาวแคสเซเดี่ยน-3 ด้วยสภาพเป็นศพกันเสียก่อน การรุกรานนั้นถึงจะเริ่มขึ้นกันได้น่ะ" แล้วก็บอก "ดังนั้น ฉันจึงให้พวกนายเตรียมตัวสำหรับการจู่โจมครั้งใหญ่กันเสียก่อน แม้จะใช้เวลานานจนพวกทรอยอาร์ชิงลงมือกันก็ตาม"

          "ถ้าเป็นเรื่องนั้นวางใจได้เลยนะครับ เจ้าพี่ใหญ่ เพราะเทเนดีนจับมือกับมือขวาของไอ้แก่สังฆราชทรอยอาร์กันด้วยนั้น ทำให้เรื่องนี้ง่ายขึ้นกว่าเดิมน่ะ" ดูแรนซินบอก

          มูราดินพยักหน้า "ถ้าเทเนดีนไม่ตายด้วยฝีมือไทรเวเซอร์ ก็ต้องโดนหักหลังโดยไอ้มือขวาของไอ้สังฆราชทรอยอาร์สิน่ะ" แล้วก็บอก "หวังว่าพวกเจ้าคงจะไปก่อนพวกทรอยอาร์เหล่านั้นกันบ้างน่ะ" จากนั้นการติดต่อก็จบลง

          "เจ้าพี่ดูแรนซิน ท่านคงไม่คิดที่จะทำตามคำสั่งของเจ้าพี่ใหญ่ในเรื่อง...." จาฟฟาร์ลกล่าว

          ดูแรนซินบอก "จาฟฟาร์ล การเป็นพระราชาที่ถูกนั้น การออกคำสั่งจะต้องเด็ดขาดและไม่มีการอ่อนโอนผ่อนปรนใดๆทั้งสิ้น แม้ว่านั้นจะทำให้เราดูเป็นทรราชที่เห็นแก่ตัวกันก็ตาม ถ้าเราไม่ทำให้ลูกน้องเห็นว่าเราไม่ใช่คนที่จะมาล้อเล่นกันละก็ แปลว่าเจ้ายังห่างไกลจากการเป็นมหาราชากันน่ะ"

          "มหาราชาที่ต้องเปื้อนเลือดผู้บริสุทธิ์ที่ทุกข์ทรมานเพราะอาการป่วยไข้ ต่อให้ฝ่ายนั้นเป็นคนของศัตรูกันเช่นนี้ มันไม่เป็นการประกาศตนเป็นศัตรูโดยอ้อมกันเลยหรือ เจ้าพี่" จาฟฟาร์ลกล่าวอย่างไม่เห็นด้วย

          ดูแรนซินกล่าว "ถึงแม้ความเมตตาจะสามารถเปลี่ยนศัตรูให้กลายเป็นพันธมิตรกันได้ก็จริง แต่มิใช้กับไอ้พวกทรอยอาร์ ที่เป็นบริวารของแรซัลก้ากันไปได้หรอกน่ะ จาฟฟาร์ล" แล้วก็บอก "ที่จริง ฉันก็ไม่เห็นด้วยกับคำสั่งของเจ้าพี่ใหญ่กันอยู่แล้ว แต่ฉันก็ขัดหรือทัดทานเจ้าพี่ใหญ่กันไม่ได้อยู่ดีน่ะ"

          "มันต้องมีใครสักคนที่ต้องเบรคและทัดทานพี่ใหญ่กันบ้างนะครับ" จาฟฟาร์ลบอก

          ดูแรนซินกล่าว "ถ้าเช่นนั้น เราไปหารือกับลูกน้องของพวกเรากันก่อนดีกว่าน่ะ"

          หลังจากนั้น เวลาผ่านไป 4 สัปดาห์ต่อมา (เหลืออีก 1 เดือนก่อนที่พวกเดลอาเนี่ยนจะมาถึง)

          "เจเนล ยังไม่มีข่าวเรื่องพวกริดโอปรากฎกัน เธอควรเปลี่ยนช่องได้แล้วน่ะ" โฟรซ่าบอก เมื่อเห็นเจเนลเลือกดูข่าวตลอดทุกวัน

          "ผมรู้นะครับ เจ้ ว่าพวกนั้นคงกบดานอยู่ที่ไหนสักแห่ง ซึ่งนายพลวอลเลนซ์ก็ไม่ได้ออกปราบปรามกันด้วยน่ะ"

          "ถ้าให้เดาน่ะ พวกริดโอบุลท์ในตอนนี้ สูญเสียเครื่องไม้เครื่องมือและลูกน้องไปมากแล้ว เช่นเดียวกันกับที่หลบซ่อนในตอนนี้ก็เหลือน้อยกันด้วย" สเตฟอร์ดบอก

          เนคมาดูซัมกล่าว "ซึ่งคงจะกบดานในที่เดียวกันกับเทเนดีนและแพนเนสอย่างแน่นอน ซึ่งพวกเราคงหาพวกนั้นไม่เจอกันแน่ๆน่ะ"

          "แต่อย่างน้อย เราก็มีข่าวดีบ้างน่ะ ผู้ป่วยโรคบลัดครอสคนแรกได้รับการรักษาจนสลายเชื้อร้ายตรงหลังเอวกันเรียบร้อยแล้ว ทายสิ ว่าใครคือผู้โชคดีกันน่ะ" ลิเนียร์ตี้กล่าว

          ฟิเกซบอก "คงไม่น่าใช่พอลลีนกันกระมั่ง เพราะร่างกายของเธอมีภูมิต้านทานต่ำอยู่น่ะ"

          "ปิ้งป้อง ฟิเกซตอบถูกแล้วละคะ" ลิเนียร์ตี้บอก ฟิเกซได้ฟังก็ตกใจ เช่นเดียวกันกับเนคมาดูซัมด้วย ที่หันมาถามว่า

          "ที่เธอว่ามานิ เป็นเรื่องจริงนะหรือ"

          "จริงแท้แน่นอนนะ คุณอีธานได้รับสายจากคุณเอรินเอสที่อยู่ในสถาบันมา แล้วแจ้งให้ฉันมาบอกกับพวกคุณแล้วนะคะ" แอนเดรียกล่าว

          มาสวาร์ทาร์บอก "แล้วแน่ใจหรือ ว่าการรักษาได้ผลน่ะ เพราะพวกทรอยอาร์ต่างก็ติดเชื้อหนักเบาต่างกัน และสภาพทางร่างกายก็ใช่ว่าจะเหมือนกันไปซะทุกรายเลยน่ะ"

          "พอลลีนเป็นตัวอย่างสำหรับการรักษาชาวทรอยอาร์รายอื่นๆกัน ซึ่งเวลาเกือบ 2 เดือนนั้น ทีมวิจัยประสบความสำเร็จในการรักษากันนะคะ" แอนเดรียบอก

          ฟิเกซถาม "แล้วตอนนี้ พอลลีนเป็นยังไงกันบ้างละ"

          "สภาพกายของเธอยังต้องได้รับการพักฟื้นต่อ ซึ่งสภาพแวดล้อมนอกสถาบันที่เป็นทะเลทรายคงไม่เหมาะกันแน่นอน แม้ว่าแสงอาทิตย์จะเป็นตัวช่วยสำหรับการขจัดเชื้อร้ายออกจากส่วนไขกระดูกกันก็ตาม แต่เธอมิได้เกิดบนดาวทะเลทรายแบบพวกสเตรดาร์ธ ทางสถาบันจำต้องส่งเธอมาพักฟื้นในสภาพแวดล้อมที่ร่มรืนและปลอดจากการปนเปื้อนกันด้วยนะคะ" แอนเดรียบอก

          คลอเวฟกล่าว "แจ่ม นี้แปลว่า เราชักศึกเข้าบ้านกันแล้วละสิ"

          "คงเป็นเช่นนั้นละน่า เพราะ....พวกสไปค์และลูกน้องของจาฟฟาร์ลเคยแทรกซึมเข้ามาในเมืองนี้กันแล้ว ต่อให้พวกเขาไม่ได้ขึ้นไปถึงเขตที่พักของพวกเรากันเลยก็ตาม" เนคมาดูซัมบอก "นั้นคงขึ้นกับคำแนะนำที่เฟรดมาบอกเราในช่วงงานเลี้ยงส่งพวกบรอนเซอรูทกันเสียแล้วละน่ะ" พีวิลพยักหน้า

          เจเนลถาม "ว่าแต่ พวกบรอนเซอรูทยังทำงานเหมือนเช่นเคยเลยสิน่ะ"

          "อืมมมม แม้ว่าในช่วงพักนั้น บรอนเซอรูทจะมีติดต่อไปหาริเกิร์ลและโมคุโตะกันเป็นพักๆ เพื่อไต่ถามทุกข์สุขกัน แต่พวกเธอก็สบายดีกันนี้แหละ เพราะผบ.บัลโต้ส่งคุณคาราเบลจากหน่วยนาวิกที่ 29 มาช่วยดูทั้งริเกิร์ลและโมคุโตะกันด้วยน่ะ" พีวิลบอก

          ไซโคลเนียกล่าว "นั้นก็ดีกว่าให้ป้าวิลด้าไปช่วยดูให้น่ะ"

          "แน่ละ เพราะสัปดาห์แรกนั้น คุณคูเซียนจัดงานแต่งงานให้กับแซนรอฟและโมคุโตะไปแล้ว โดยที่พวกเราเป็นตัวแทนของพวกบรอนเซอรูทน่ะ" ฟิเกซบอก

          ไซโคลเนียกล่าว "ในเมื่อเรื่องของพวกบรอนเซอรูทไม่น่ามีปัญหาอะไร พวกเราก็คงวางใจได้บ้างน่ะ"

          "แต่เรายังวางใจไม่ได้กันหรอกน่ะ เพราะตลอด 3-4 สัปดาห์ที่ผ่านมา นายพลเพอซิอัสแจ้งเราด้วยเรื่องที่ไม่ชอบมาพากลกันมาก ท่านประธานาธิบดีเอง ก็พยายามควบคุมสถานการณ์จากประชาชนที่ต้องการให้ทางกองทัพเจรจาสงบศึกกับพวกเดลอาเนี่ยนกันไว้น่ะ" เนคมาดูซัมกล่าว "แต่ที่รู้แน่ๆก็คือ วอลเดนสไตน์คงจะพร้อมสำหรับการรับมือกับพวกเดลอาเนี่ยน โดยที่ทุกอย่างอยู่ในแผนการของเขากันแล้วน่ะ"

          มาสวาร์ทาร์บอก "เพราะเรารู้ดี ว่าพวกเดลอาเนี่ยนคงไม่ยอมให้พวกเราเตรียมพร้อมกันได้เลยสิน่ะ"

          "ตี้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงมือถือดังขึ้น "เฮ้ย มือถือใครดังวะ" คลอเวฟกล่าว โดยหันมายังทุกๆคน ซึ่งก็ส่ายหน้าเพราะทุกคนปิดมือถือไว้ เจเนลชูมือถือขึ้น

          "ฉันเองแหละที่ดัง และรู้ด้วย ว่าปลายสายเป็นใครน่ะ"

          "แจ่ม นี้นายยังเก็บมือถือของริบอยกันไว้อีกหรือวะ" คลอเวฟบ่น

          แอบไบออสบอก "เจเนลทำถูกแล้วละ เพราะอย่างน้อย ก็ดีกว่าให้ริเกิร์ลโทรมาแจ้งพวกเราจนดัสท์คิลเลอร์รู้ที่ซ่อนของเธอกันไว้นี้แหละ"

          "นายเปิดสปีคเกอร์แล้วใช่มั้ยละ เจมส์" สเตฟอร์ดถาม เจเนลพยักหน้า แล้วก็กดเพื่อรับสาย

          "นึกแล้วเชียว ว่ามือถือของริบอยยังอยู่กับนายกันสิน่ะ เจเนล แล้วก็พวกไทรเวเซอร์กันด้วย" เสียงริดโอบุลท์ดังขึ้นมา

          "ริดโอบุลท์ ที่นายติดต่อมานิ คงไม่ได้แค่มาทักทายกันเป็นครั้งสุดท้ายสิน่ะ" เจเนลบอก

          เสียงริดโอโบลกล่าว "พวกเรามาเพื่อยืนยันกับพวกแกว่า พวกเราสามตนยังอยู่ เพียงแต่ไม่บอกกันหรอก ว่าพวกเราอยู่ไหนกันละ"

          "ทั้งนี้ พวกนายอาจจะรู้แล้วว่าองค์ชายเทเนดีนแห่งสเตรดาร์ธ แล้วก็เซอร์แพนเนสกับเหล่าตำรวจคนบาปช่วยเหลือพวกเราไว้ แต่นั้นไม่สำคัญแล้ว เพราะมะรืนนี้ พวกเราจะกำจัดประธานาธิบดีแอคเมนโด้กันเป็นครั้งสุดท้ายเลยน่ะ" ริดโอแบทบอก

           พีวิลบอก "พวกนายยังไม่เลิกกันอีกหรือ ทั้งๆที่พวกนายต่างก็เสียไปเยอะมากแล้วน่ะ"

          "วอลเดนสไตน์และวอลเลนซ์หลอกใช้พวกนายให้ก่อเรื่องเหมือนที่พวกเขาใช้พวกพ่อของนาย เดลวูลเองก็หลอกพวกนายด้วยการส่งร่างก็อปปี้ของริดโอบิท หลังจากที่สั่งให้นักล่าเงินรางวัลกำจัดริดโอบิทตัวจริงไปแล้ว แค่นี้ยังไม่ทำให้พวกนายล้มเลิกกันอีกหรือ" ฟิเกซกล่าว

          ริดโอโบลบอก "พวกเราไม่เลิก จนกว่าพวกเราจะเป็นฝ่ายชนะกันเท่านั้นแหละ แล้วหลังจากนั้น เราก็จะจัดการกับแพนเนสและเทเนดีน แล้วก็วอลเดนสไตน์และวอลเลนซ์กันด้วย หลังจากพวกเราชนะพวกนายไปแล้วน่ะ"

          "ริดโอบิทและริดโอเบล่าจบเห่กันยังไง พวกนายก็รู้ดีแล้วมิใช่หรือ ทั้งหมดมันเพราะว่าพวกนายตัดสินใจผิดเองน่ะ" มาสวาร์ทาร์บอก

          ริดโอแบทกล่าว "ใช่ เรารู้ดี ว่าการกระทำของพวกเรานั้น ถ้าไม่ชนะก็ต้องจบลงที่คุก หรือไม่ก็ต้องตายกันอย่างแน่นอน แต่เราโชคดี ที่ริเกิร์ลยังรอดมาได้ เผลอๆเธออาจจะมีลูกกันอย่างแน่นอน แม้จะรู้ว่าเธอไม่มีทางสานต่อในสิ่งที่พวกเราทำไว้แน่นอน เราจึงได้ตายอย่างหายห่วงกันแล้วน่ะ"

          "ส่วนหนึ่ง เพราะว่าพวกนายยังเห็นริบอยและริเกิร์ลเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว แม้พวกนายจะมารู้ว่าทั้งคู่ช่วยเหลือพวกเรา เพื่อหยุดพวกนายไม่ให้ก่อกรรมทำเข็ญกันไว้จนมีสภาพไม่ต่างจากริดโอบาราน่า ผู้เป็นพ่อของพวกนายกันน่ะ" เนคมาดูซัมบอก "และถ้าให้เดา ยังไงพวกนายก็ไม่ยอมจำนนจนวินาทีสุดท้ายเลยสิน่ะ"

          ริดโอบุลท์บอก "จนกว่าสหพันธมิตรที่พวกนายช่วยประธานาธิบดีแอคเมนโด้และพวกจะตกเป็นของพวกเราเท่านั้นแหละ พวกเราถึงจะล้มเลิกกันได้น่ะ เพราะถึงตอนนั้น ระบบดาวนี้ก็ไม่มีกฎหมายกันแล้ว เพราะพวกเราคือกฎหมายที่คุมทุกอย่างกันไว้นี้แหละ"

          "มะรืนนี้ พวกเราจะต่อสู้กับผู้นำของพวกนายกันให้จงได้ เพื่อให้พวกซัลคาเลี่ยน แล้วก็ไอ้ตาแก่วอลเดนกับลูกของมันรู้ว่า พวกเรา บุตรของริดโอบาราน่ากาไรแมกม่า อดีตหัวหน้าแก็งค์มาเฟียริดโอ คือผู้ยิ่งใหญ่เหนือแมนิเกเตอร์ทั้งปวงในระบบดาวแห่งนี้ พวกเราจะใช้อำนาจกำจัดสองพ่อลูกนี้ แล้วก็พวกทรอยอาร์ พวกสเตรดาร์ธ พวกแมนิเกเตอร์ที่แคสเซรอน-4 แม้กระทั่งพวกเดลอาเนี่ยนเอง พวกเราจะทำให้จักรวาลจดจำชื่อของพวกเรากันให้จงได้เลย ว่าพวกเรา คือผู้ออกกฎ คือคำสั่งเด็ดขาด และผู้ครองจักรวาลกันทั้งปวงนี้แหละ" ริดโอโบลกล่าวแบบโอ้อวดใหญ่โตกัน

          ริดโอแบทบอก "หวังว่าพวกนายคงจะมาหยุดยั้งพวกเราได้ทันน่ะ เพราะ....นี้เป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้ายระหว่างฝ่ายนายและฝ่ายเรากัน ซึ่งพวกเราไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว"

          "และพวกเรามั่นใจมาก ว่าพวกเรา จะอยู่เหนือกองกำลังหัวหอกอย่างพวกนายกันได้แน่นอน ดังนั้น พวกนายควรจะเตรียมหัวตัวเองกันไว้ด้วยละ" ริดโอบุลท์บอก "แล้วไม่ต้องใช้มือถือริบอยตามหาพวกเรากันละ เพราะพวกเราจะมาตรงหน้าทำเนียบเงินของผู้นำของพวกนายกันตอนบ่ายโมงมะรืนนี้ เพื่อมายึดอำนาจการปกครองให้เป็นของแก็งค์ริดโอกันละ" แล้วก็ "ตืดดด ตืดดด ตืดดด ตืดดด" ตัดสายไป เจเนลได้ฟังก็ถึงกับส่ายหน้า

          "ไม่แปลกใจแล้วละ ว่าทำไมริบอยและริเกิร์ลถึงขอร้องให้พวกเราหยุดพวกริดโอไว้ เพราะ พวกนี้มันเกินเยียวยากันแล้วน่ะ" แล้วก็วางมือถือลงกับโต๊ะ

          "แต่อย่างน้อย พวกมันก็มีเหตุผลให้พวกเราอยากจะกระทืบให้จมดินกันอยู่แล้วละ เจเนล" คลอเวฟบอกแล้วก็สบถ "ไอ้เวรเหล่านี้มันคิดว่าเหนือกว่างั้นหรือ ถึงกล้ามาอ้างตัวเองกันซะใหญ่โตแบบนี้น่ะ"

          เนคมาดูซัมกล่าว "นั้นไม่ต้องสงสัยหรอก เพราะพวกนี้ได้เชื้อมาจากริดโอบาราน่ามาเต็มๆ เพียงแต่พวกนี้มีแรงแค้นเมื่อ 10 ปีก่อนเป็นแรงผลักดันด้วยน่ะ"

          "บอกตามตรงน่ะ ถ้าแพททริคยังอยู่ละก็ ไอ้พวกริดโอชนะขาดในเรื่องความดื้อด้าน หัวรั้นและไม่ยอมจำนนกันแน่ๆเลยละ" แอบไบออสบอก

          จิลบอก "การตายของริบอยน่าจะทำให้พวกริดโอบุลท์หยุดกันได้แล้วแท้ๆ มันน่าเจ็บใจแทนริบอยจริงๆ"

          "ไม่แปลกใจแล้วละ ที่ริดโอเบล่าเกลี้ยกล่อมริดโอบุลท์ ริดโอแบทและริดโอโบลกันไม่ได้น่ะ" สเปียริทกล่าว

          ลิเนียร์ตี้บอก "และริดโอบุลท์กับพวกที่เหลือ คงไม่สนอะไรไปกว่าการทำเป้าหมายเดิมของพวกเขาให้สำเร็จได้ ต่อให้ต้องเสียอะไรไปไม่น้อยก็ตามนะคะ"

          "พวกเขาคิดแบบนี้ แทบไม่ต่างอะไรไปจากความทะเยอทะยานของเดลมูดัลกันเลยนะคะ ที่คิดว่าพวกเขาอยู่เหนือทุกๆคนกันได้ ทั้งๆที่ความจริงแล้ว พวกเขาทำลายตัวเองจนไม่มีที่ให้ยืนกันแล้วน่ะ" แอนเดรียกล่าว

          มาสวาร์ทาร์พยักหน้า "และพวกเขาไม่เหลือทางเลือกอื่นกันด้วย จากการที่พวกเขาสูญเสียขุมกำลังและคนสำคัญไปแล้วสินะคะ"

          "ดูท่าว่างานนี้ เราคงปล่อยให้พวกริดโอบุลท์สมหวังกันไม่ได้แล้วละ" เจเนลกล่าว

          พีวิลบอก "ถึงนายไม่บอก พวกเราก็คิดเช่นนั้นเหมือนกันนะ เจเนล แม้นี้จะเป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้ายระหว่างเรากับพวกริดโอ แต่ในไม่ช้าก็อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายระหว่างพวกเรากับเดลอาเนี่ยนกันด้วยแน่นอนน่ะ"

          "ถ้าเช่นนั้น คงต้องแจ้งให้ผบ.บัลโต้และท่านประธานาธิบดีรับทราบกันก่อนน่ะ" มาสวาร์ทาร์บอก

          เนคมาดูซัมพยักหน้า "อย่างน้อย ก็ต้องเผื่อว่าพวกริดโอมันจะลงมือก่อนกำหนดวันหนึ่งบ้างละน่ะ"

          วกกลับมาที่ดาวกาบิย่า-7 ตอนค่ำคืน

          "ลูกพี่ เซาท์เวสท์รายงานความเคลื่อนไหวกันแล้วละ" รีกัลรีบวิ่งมาพร้อมกับเอามือถือส่งมาให้สไปค์ หลังจากที่ซ้อมดาบกับวินเซนท์และฟรีเซียกันแล้ว สไปค์รับมือถือมาอ่านข้อความดู จนแสดงสีหน้าบึงตึงขึ้นมา

           "มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นหรือ สไปค์" ฮีธเดินมาเห็นเลยถามด้วยความสงสัย เช่นเดียวกับบัฟและเวนดี้ด้วย

          "เซาท์เวสท์แจ้งมา เหยี่ยวดินระเบิด พิราบทะยานฟ้าและแร้งผยองเดชมาที่กองบัญชาการเพื่อแจ้งกับองค์ชายออสเทรย์ให้ทราบ ว่าพวกไทรเวเซอร์จะพาพอลลีนที่รักษาจนหายดีมาพักฟื้นที่เฟิร์สฮิลล์กันน่ะ" สไปค์บอก

          ฮีธกล่าว "นี้มันบ้าชัดๆ พวกมันอาจจะส่งข้อความเพื่อหลอกนายให้ถูกจับกุมกันก็เป็นได้น่ะ"

          "นั้นสิ แม้เราจะรู้ว่าพวกสหพันธมิตรจะรักษาเหล่าผู้ป่วยโรคบลัดครอสกันได้ก็จริง แต่ จะแน่ใจได้ไง ว่าที่พวกเขาพูดมานั้นจะเป็นจริงได้น่ะ" เวนดี้บอก

          บัฟกล่าว "นายคงไม่คิดที่จะไปตามที่เซาท์เวสท์แจ้งมาสิน่ะ"

          "หึ....เฟรดส่งสาสน์ท้าดวลให้ฉันรับรู้กันไว้นะสิ" สไปค์กล่าว

          รีกัลกล่าว "ไอ้หัวฟูคิดจะท้าดวลกับลูกพี่กันเดียวนี้เลยหรือ"

          "ไม่ เฟรดต้องการให้ฉันรู้สถานการณ์ที่เกิดขึ้นกับพอลลีนกันไว้ เพื่อให้ฉันเบนเข็มมาที่เมืองแห่งแรกนี้ เพราะแน่ใจว่าฉันต้องบุกมาเพื่อช่วยพอลลีนกลับไปกันแน่นอน" สไปค์คาดเดา "แม้จะรู้ว่าฝ่ายของเฟรดได้เปรียบในแง่รู้ที่ทางภายในเมืองกันก็ตาม แต่....นั้นก็ดีแล้วละ ที่ตัดสินใจท้าทายฉันกันไว้น่ะ"

          เวนดี้บอก "แล้วนายคงไม่รีบไปหาพอลลีนกันเดียวนี้เลยละสิ"

          "อย่าลืมสิ ว่าพวกไทรเวเซอร์เองก็รู้ว่าพวกนายเคยแวะมาที่เมืองแล้วน่ะ ฉันกะว่าฉันจะ...." บัฟขันอาสา

          สไปค์บอก "ไม่ต้องหรอก บัฟ เราจะลงมือ หลังจากที่รู้ว่าเซอร์แพนเนสและพวกสำเร็จหรือล้มเหลวกันน่ะ"

          ในขณะเดียวกัน ที่ดาวกาบิย่า-9

          "แฮกๆๆๆๆๆ พวกนายนิมัน...ดื้อด้านจริงๆ" อักนีดกล่าวหลังจากที่เขา ธาลเดน ดอสเซอร์ และไดซ์ซี่ฝึกฝนการต่อสู้กับอับดุลลอยด์ คมกริช โมฮัมมัค และกฤษณากัน

          ดอสเซอร์บอก "....นี้มันตั้ง 2 ชั่วยามแล้วน่ะ พวกนายน่าจะทรุดลงกับพื้นได้แล้วน่ะ"

          "แล้วโดนพวกคุณดูถูกหยามเหยียดแบบนี้ เรายอมให้ไม่ได้กันหรอกน่ะ" โมฮัมมัคบอก โดยที่สองมือกำด้ามตะบองอยู่

          คมกริชบอก "พวกเราไม่ได้แค่ทำเพื่อองค์ชายจาฟฟาร์ลกันอย่างเดียว แต่เราต้องการแสดงให้พวกลูกพี่เห็นว่า พวกเราไม่ได้กระจอกอย่างที่ว่าเลยน่ะ" แล้วก็กำดาบโค้งสองเล่ม พร้อมกับลุกขึ้นยืน "แม้เราได้เป็นนักรบ เพราะท่านจาฟฟาร์ลมอบโอกาสให้ หลังจากที่เราพลาดหวังไปแล้ว พวกเราไม่ยอมให้ความหวังดีของท่านจาฟฟาร์ลสูญเปล่ากันหรอก"

          "พวกเธอนิมัน....ดันทุรังแบบนั้นก็ไม่ดีกับพวกเธอเองละน่า" ไดซ์ซี่กล่าว

          กฤษณาบอก "แต่พวกคุณก็สู้กับพวกไทรเวเซอร์และกองกำลังชุดเกราะที่มาเยอะกว่าจนแทบเอาตัวไม่รอดนั้น พวกคุณก็พอๆกันกับพวกเราละคะ"

          "หึ ไม่แปลกใจแล้วละ ว่าทำไมพวกเธอถึงถูกเลือกโดยท่านจาฟฟาร์ลกันน่ะ เพราะว่าพวกเธอมีความตั้งใจจะเป็นนักรบสเตรดาร์ธกันอย่างแท้จริง มากกว่าเป็นเพราะความโอ้อวดและความอยากเด่นอยากดังละสิน่ะ" ธาลเดนบอก แล้วก็ลดอาวุธลง ดอสเซอร์ อักนีดและไดซ์ซี่เลยต้องลดอาวุธลง "พวกเธอเองก็น่าจะรู้น่ะ ว่าที่พวกเราบางส่วนมีแผลเป็นเยอะ ไม่ว่าได้จากการทดสอบคัดเลือกเป็นนักรบ หรือผ่านการสู้รบมาก่อนก็ตาม นั้นเป็นหลักฐานบ่งบอกถึงประสบการณ์ของพวกเราที่ได้พบเจอในฐานะนักรบองครักษ์ของท่านดูแรนซินกันไว้น่ะ"

          ดอสเซอร์บอก "แม้พวกเราเห็นว่าพวกนายอ่อนหัดกว่าพวกเรากันในทีแรก แต่ดูเหมือนว่า พวกนายจะมีความตั้งใจและมีความพยายามมากกว่าที่เราคิดไว้แล้วน่ะ"

          "เพียงแต่พวกนายเก่งก็จริง แต่ยังเร็วไปที่จะมาดับดิ้นบนสนามรบ หรือมีสภาพเหมือนกับพวกเราก่อนเวลาอันควรเลยน่ะ" อักนีดบอก "และพึ่งสังวรณ์เอาไว้ ว่าความผิดพลาดเพียงนิดเดียว ถ้าไม่ทำให้พวกนายตนใดตนหนึ่งต้องตาย ก็ต้องมีบาดแผลเป็นตามตัวหรือติดฝังตัวไปจนวันตายด้วย ซึ่งพวกเราไม่อยากจะดูถูกพวกนายกันหรอก แค่อยากเบรคพวกนายก็เท่านั้นเอง"

          ไดซ์ซี่บอก "เพราะการเป็นนักรบองครักษ์องค์ชายนั้น พวกนายต้องรับผิดชอบกันมากขึ้น ต้องคิดและตัดสินใจอย่างถี่ถ้วนกันมากขึ้น ที่สำคัญก็คือ ต้องมีความภักดีต่อองค์ชายอย่างแท้จริงด้วย ไม่เช่นนั้น พวกเธอเป็นแค่นักรบเพียงครึ่งๆกลางๆกันเท่านั้น จากการที่พวกเธอไม่มีอะไรมายึดเหนี่ยวกันได้น่ะ"

          "ในฐานะที่พวกเราเป็นนักรบรุ่นก่อนพวกเธอ ฉันขอสั่งให้พวกเธอกลับไปพักผ่อนเอาแรงกันเดียวนี้ เผื่อว่าท่านจาฟฟาร์ลต้องการใช้พวกเธอกันในวันต่อไปด้วย" ธาลเดนบอก "หวังว่าพวกเธอคงจะรอดจากศึกหน้าต่อจากนี้กันบ้างน่ะ" แล้วอับดุลลอยด์ คมกริช โมฮัมมัคและกฤษณาก้มหน้าลง พวกธาลเดนเลยพยักหน้ารับไว้ ก่อนที่ทั้งสองจะกลับไป

          กฤษณาบอก "พวกคุณไดซ์ซี่เก่งสมชื่อแบบนี้ คงต้องพยายามกันให้มากแล้วละ"

          "แน่ละ คุณธาลเดนและพวกต่างก็เป็นนักรบองครักษ์ของท่านดูแรนซิน และเข้าเป็นนักรบก่อนหน้าเราถึง 2-3 รุ่น แถมยังเป็นนักรบอดีตมนุษย์ด้วยแล้ว ความแข็งแกร่งของพวกเขานั้นไม่เป็นสองรองใครเลยน่ะ" อับดุลลอยด์บอก

          โมฮัมมัคกล่าว "แต่บอกตามตรงน่ะ ว่าพวกเขาเหมือนไม่ออมมือให้เลย เหมือนพวกเขาจะสู้กับพวกเรากันจริงๆเลยน่ะ"

          "ไม่แปลกใจหรอก พวกคุณธาลเดนเห็นการฝึกเป็นการต่อสู้ที่จริงจังกัน ส่วนหนึ่งเพราะ พวกเขาฝึกมาเพื่อออกสู่สมรภูมิรบกันจริงๆนะสิ" คมกริชบอก แล้วตนกับพวกอับดุลลอยด์ก็กลับที่พักไป

          ดูแรนซินบอก "พวกลูกน้องของนาย อึดกว่าที่คิดไว้เสียอีกน่ะ"

          "พวกอับดุลลอยด์แม้จะเสียเปรียบเหล่าองครักษ์ดียิปโต้ของเจ้าพี่ แต่อย่างน้อย ผมสอนให้พวกเขาเป็นนักสู้ที่เข้มแข็งกันได้นะครับ" จาฟฟาร์ลบอก

          ดูแรนซินพยักหน้า "ใช่ แม้ว่าตอนนี้พวกเรายังออกไปกันไม่ได้ก็ตาม จนกว่าเทเนดีนจะถึงจุดจบตามที่พวกเราคาดการณ์ไว้ เพราะเทเนดีนทำพลาด ที่ไปหาเรื่องกับพวกไทรเวเซอร์กันน่ะ"

          "ทั้งๆที่พวกสหพันธมิตรกำลังถูกพวกเดลอาเนี่ยนรุกรานกันนิ คิดว่าพวกเราตัดสินใจพลาดหรือครับ ที่รีบบุกดาวในเวลานี้กันน่ะ" จาฟฟาร์ลกล่าว

          ดูแรนซินบอก "ก็ยังดีกว่าพวกเราปล่อยให้พวกทรอยอาร์ตัดหน้ากันพอดีนะสิ" แล้วก็กล่าว "เรื่องบุกเมืองแห่งแรกนั้น คงต้องให้พวกนายจัดการกันเลยน่ะ จาฟฟาร์ล"

          2 วันต่อมา หน้าทำเนียบเงิน แมนิเกรโทรโปลิส ตอนนี้โคเคสออกมาชี้แจงรายละเอียดให้กับเหล่าทหารรักษาการณ์ของบัลโต้ที่รับผิดชอบเรื่องคุ้มกันอยู่นั้น

          "บรืนนนนนนนนนนนนน บรืนนนนนน บรืนนนนน บรืนนนนน บรืนนนนนนน" รถบรรทุก รถกระบะจำนวน 10 กว่าคันพุ่งเข้ามาในพื้นที่หน้าทำเนียบเงินกัน โดยที่มีลีมูซีนยาวเคลื่อนตามมาด้วย "ฟึบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เหล่าสมุนโจรในชุดเกราะลงจากรถกระบะและรถบรรทุกพร้อมกับอาวุธครบมือ โดยที่ริดโอบุลท์ ริดโอแบท และริดโอโบลลงจากรถลีมูซีนกัน "เจอกันจนได้เลยน่ะ ท่านประธานาธิบดีแอคเมนโด้ นึกว่าจะหนีไปแล้วเสียอีกน่ะ" ริดโอบุลท์กล่าวอย่างโอหัง

          บัลโต้บอก "ไอ้พวกริดโอ พวกแกกล้าดีมากสิน่ะ ถึงกล้ายกพวกมาตรงหน้าพวกเรากันได้น่ะ"

          "ถ้าพวกเราไม่กล้า ก็คงไม่น่ามาโผล่ตรงหน้าพวกแกกันได้หรอกโว้ย" ริดโอโบลบอก

          ริดโอแบทบอก "ที่พวกเราเข้ามาในเมืองโดยผ่านการตรวจตรากันได้นั้น เพราะว่าพวกเราผ่านแนวป้องกันที่ท่าเรือ ซึ่งไม่มีวี่แววของพวกหุ่นใต้น้ำประจำการเลยสักตัว ซึ่งนั้นโชคดีมากของพวกเรา แต่เป็นโชคร้ายของพวกท่านกันน่ะ"

          "และถ้าไม่อยากจะให้มีทหารล้มตายด้วยน้ำมือของพวกเรา ก็จงยอมจำนนต่อพวกเราซะ" ริดโอบุลท์บอก บัลโต้ชูแขนซ้ายขึ้น "ฟึ่บๆๆๆๆๆ" เหล่าทหารรักษาการณ์ของบัลโต้หันมาและชักปืนกลขึ้น แต่พวกริดโอ มีอาวุธของพวกเดลอาเนี่ยน ของพวกทรอยอาร์และของสเตรดาร์ธที่ยังหลงเหลืออยู่ "ปืนสั่วๆของทหารของพวกนายไม่มีทางยิงทะลุชุดเกราะของพวกเดลอาเนี่ยน ที่เป็นชุดล่าสุดและสุดท้ายกันได้หรอก"

          ริดโอโบลกล่าว "แน่นอน ว่าแค่พี่ใหญ่สบัดมือลง พวกเราทั้งหมดจะจู่โจมใส่พวกแกทั้งหมดนี้แหละ" แล้วริดโอบุลท์ชูมือขึ้น ซึ่งพวกลิ้วล้อเตรียมอาวุธกันแล้ว

          "หัวหน้าริดโอแบท ทีมซุ่มยิงพร้อมแล้วละครับ" ลิ้วล้อพร้อมพลาสม่าสไนเปอร์ไรเฟิ่ลในมือ ซึ่งซุ่มอยู่ในตึกรอบทำเนียบเงิน ได้ทำการเล็งเป้าโคเคสและบัลโต้กัน ริดโอแบทพยักหน้า

          โคเคสบอก "ผมรู้น่ะ ว่าที่พวกคุณก่อเรื่องทั้งหมดนี้ เพราะว่าพวกคุณต้องการที่จะแก้แค้นให้กับคนรุ่นก่อนที่เสียชีวิตจากการกวาดล้างของแม่ทัพโอลดาธกันไว้ เพียงแต่ตอนนี้ การกระทำอันไร้กฎหมายของพวกคุณนั้น ไม่มีความหมายกันอีกต่อไปแล้วละ"

          "หรือ แต่ถึงไงพวกเราก็ได้เปรียบพวกแกกันอยู่แล้วละ เพราะเราได้แอบวางระเบิดไว้ในเขตเมืองของแกกันแล้ว ซึ่งถ้าแกหรือผบ.มือขวาของแกมีท่าทีต่อต้าน เมืองรอบทำเนียบของแกได้ลุกเป็นไฟแน่นอน" ริดโอโบลบอก

          ริดโอแบทกล่าว "ประชาชนนับพันนับหมื่นจะต้องตายเพราะความโอหังและไม่ยอมจำนนต่อพวกเรา และนั้นจะเป็นตราบาปติดตัวท่านไปเลยน่ะ ท่านประธานาธิบดี"

          "ผมขอถามพวกคุณก่อนเลยนะ พวกคุณหรือพวกคุณพ่อของพวกคุณ มีสิทธิ์อะไรที่จะมาก่ออาชญากรรมและท้าทายกฎหมายกันได้ละ ในเมื่อเดิม พวกคุณพ่อและพวกคุณต่างเป็นราษฎรภายใต้การปกครองของมารดรเทพโอเวอร์เรส และเป็นคนของจักรวรรดิ์แรซัลก้ากันมาก่อนน่ะ" โคเคสบอก

          ริดโอบุลท์กล่าว "ส่วนหนึ่งเพราะ ท่านเป็นเทรอมกันละสิน่ะ ถึงอยากจะรู้ว่าพวกเราทำไปเพื่ออะไร จะได้ตายตาหลับสิน่ะ" แล้วก็เดินมา พร้อมกับบอกไปว่า "ก็เพราะว่าพวกเราเป็นคนของจักรวรรดิ์เทพนี้แหละ ที่พวกเรา มีสิทธิ์ที่จะ ทำอะไรก็ได้ตามที่พวกเราต้องการกันน่ะ"

          "นี้แกว่ายังไงน่ะ...แกบอกว่า ที่พวกแกก่อเรื่องมาทั้งหมดนี้ เพราะว่าพวกแกคิดว่าตัวพวกแกเป็นประชากรของโอเวอร์เรสอย่างงั้นนะหรือ" บัลโต้บอก

          ริดโอบุลท์บอก "ถูกต้อง ในเมื่อเราเกิดในนครหลวงของแรซัลก้า อันเป็นแดนดินภายใต้การปกครองของโอเวอร์เรส ผู้ซึ่งเป็นมารดรเทพกัน แน่นอน ว่าพวกเราที่เป็นประชากรของมารดรเทพนั้น พวกเรามีสิทธิ์จะทำได้ทุกอย่างที่พวกเราต้องการ มีสิทธิ์ที่จะเป็นผู้ยิ่งใหญ่ ให้สมฐานะที่เกิดเป็นแมนิเกเตอร์บนแผ่นดินของทวยเทพ มีสิทธิ์ที่จะเป็นผู้สั่งการและบงการใครก็ได้ให้ทำตามคำสั่งและคล้อยตามพวกเรา เพราะท่านพ่อ สอนให้พวกเรา ทำได้ทุกอย่าง เพื่อให้ตระกูลริดโอ เป็นตระกูลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในแผ่นดินแรซัลก้า ในฐานะผู้ปกครองสูงสุดที่อยู่เหนือกฎหมายทั้งหมดทั้งปวง แม้กระทั่งอยู่เหนือมารดรเทพที่เป็นได้แค่เทพียักษ์ที่ไม่มีอำนาจใดๆอย่างแท้จริง หรือแม้กระทั่ง เป็นผู้ปกครองสหพันธมิตรแทนประธานาธิบดีงี่เง่าอย่างแก ซึ่งได้ทำให้เราไม่สามารถกลับไปยึดแรซัลก้ากันได้อีกแล้วนะสิ"

          "ที่พวกคุณทำมานั้น เพียงเพื่อให้พวกคุณเป็นผู้ยิ่งใหญ่อยู่เหนือกฎเกณฑ์และเหนืออำนาจการปกครองกันอย่างงั้น เพราะสำคัญตนว่าพวกคุณสามารถทำได้ทุกอย่างจากการมีสถานะเป็นประชากรของโอเวอร์เรสสิน่ะ" โคเคสบอก "แต่ถึงพวกคุณทำเช่นนั้นได้ ทั้งแรซัลก้าก็ดี ทั้งสหพันธมิตรก็ดี ก็ต้องกลายเป็นแดนนอกกฎหมายของเหล่าอาชญากร ซึ่งนั้นไม่ได้ทำให้ผู้คนส่วนมากมองพวกคุณเป็นผู้ยิ่งใหญ่ แต่จะมองเป็นทรราชที่เลวยิ่งกว่าพวกเดลอาเนี่ยนเสียอีกน่ะ"

          บัลโต้กล่าว "และบอกตามตรงน่ะ ว่าคำพูดที่พวกแกว่ามานิ ฉันสรุปได้ว่าพวกแกจะตายไม่สวยกันอย่างแน่นอน เพราะไม่มีใครหน้าไหนท้าทายอำนาจของกฎหมายแล้วจบลงอย่างมีความสุขได้หรอก"

          "หรือ แล้วทีพวกแกที่เป็นผู้ก่อตั้งกองกำลังต่อต้านจักรวรรดิ์นั้นล่ะ คิดว่าดีมากเลยหรือ พวกแกก็เลวพอๆกันกับพวกเรานี้แหละ" ริดโอบุลท์บอก "ดังนั้น พวกเราจึงไม่รู้สึกผิดขึ้นมาหลังจากที่ฆ่าแกตายไปแล้ว เพราะอย่างน้อย พวกเราช่วยล้างแค้นให้ชาวซัลคาเลี่ยนกันด้วยซ้ำ ที่ช่วยกำจัดศัตรูของบิดรเทพและมารดรเทพลงไปได้น่ะ"

          โคเคสกล่าว "ที่ฉันก่อตั้งกองกำลังต่อต้าน ที่ต่อมาคือกองกำลังสหพันธมิตรกันนั้น เพื่อปกป้องเหล่ามนุษย์ที่อยู่บนโลกจากการคุกคามของโอเวอร์เดสในช่วง 20 ปีก่อน และเข้าช่วยสมาพันธ์อวกาศและพันธมิตรมนุษย์หยุดยั้งการรุกรานของโอเวอร์เรสกันด้วย โดยที่พวกเราได้แสดงให้บิดรเทพและมารดรเทพ เห็นถึงพลังของเหล่าแมนิเกเตอร์ที่ไม่อยากจะให้ความเดือดร้อนนั้นคุกคามความสงบสุขของผู้อื่น รวมถึงของพวกเราเองกันด้วย ซึ่งการกระทำของพวกนายมันเข้าข่ายอาชญากร ที่สร้างความเดือดร้อนให้กับผู้อื่น ด้วยยาเสพติด ด้วยการค้าอาวุธ ด้วยการค้าประเวณี ด้วยการติดต่อกับฝ่ายศัตรู และซ้ำร้ายไปนั้น คือพยายามคุกคามความมั่นคงของพวกเราในการต่อกรกับพวกเดลอาเนี่ยนกันด้วย ซึ่งที่รุ่นพ่อของพวกนายทำไม่สำเร็จนั้น ไม่ใช่แค่เพราะคนในที่เข้ามาหยุดยั้ง แต่เพราะการกระทำของพวกเขากับของพวกนาย สมควรที่จะต้องหยุดยั้งลงมิให้มันลุกลามไปมากกว่านี้แล้วน่ะ"

          "ถึงแกจะอ้างเหตุผลเช่นไร ก็หาได้หยุดพวกเราไม่ได้หรอก เพราะวันนี้ เรามาเพื่อยึดอำนาจจากแกกันแล้ว" ริดโอโบลบอก

          ริดโอบุลท์กล่าว "และเราไม่ยอมให้แกกับพวกโต้ตอบกันได้หรอก เพราะจุดจบของแกมาแล้ว" จากนั้นก็สบัดมือลง

          "ป้างงง ป้างงง ป้างงง" เสียงปืนดังขึ้นมา ตามด้วย "ว้ากกกกกกก โครมมมมม" เสียงร้องของพลปืนสไนเปอร์ดังขึ้น ในช่วงที่ตนร่วงออกจากหน้าต่างตกลงมาในถังของรถเก็บขยะที่จอดค้างไว้พอดี "หัวหน้าริดโอแบท ลูกทีมผมถูกยิงแล้ว ผมหาตัวมือปืนยัง...." พลปืนสไนเปอร์กล่าวอย่างร้อนรนและ... "เปรี้ยงงงง" "โว้ววววว" ตนเองถูกยิงจนกระเด็นออกนอกห้องปลิวลงมา "โครมมมม" กระแทกกับพื้นจนเป็นหลุมโตลงไปนอนชักดิ้นชักงอไป 4 ทีแล้วก็แน่นิ่งไป "ฟ้าวววว ฟ้าวววว" แล้วเจเนลและสเปียริทโดดมาตรงหน้าพวกโคเคสกัน เช่นเดียวกับ "แว้งงงงง" โฟรซ่าปรากฎตัวขึ้นพร้อมกับโดดลงมาสมทบด้วย "ซวบบบบ ซวบบบบบ ซวบบบบบ ซวบบบบบ" สเตฟอร์ด เนคมาดูซัม คลอเวฟและจายด์โผล่ออกมาโดยมีพุ่มไม้และกิ่งไม้คลุมตัว ซึ่งใช้พลางตัวเอาไว้ "ฟึ่บๆๆๆๆๆๆ" พีวิล มาสวาร์ทาร์ ฟิเกซ พลัสเชอริท แอบไบออส ลิเนียร์ตี้ แอนเดรีย จิล และไซโคลเนียรีบออกมาจากในตึก

          "ไทรเวเซอร์ มาแล้วละ" เมนซิกส์ทีนกล่าวพร้อมกัน

          "ไทรเวเซอร์ นี้พวกแก....ดักรอพวกเรากันมาตลอดเลยหรือ" ริดโอโบลกล่าว

          คลอเวฟบอก "คิดว่าเราจะมาในวันนี้นะหรือ บอกตามตรงน่ะ ว่าพวกเราไม่ได้โง่ตามที่พวกแกคิดกันไว้หรอก"

          "การที่พวกนายติดต่อมาหาเราเมื่อวานซืน โดยอ้างว่าพวกนายจะมาในวันนี้กันนั้น พวกนายหวังจะทำให้พวกเราคิดว่าพวกนายต้องมาวันนี้ เพื่อมาจัดการกับท่านประธานาธิบดีตามที่พวกนายอ้างกันไว้ โดยที่เราไม่รู้ว่าพวกนายมีแผนตุกติกสำรองกันไว้ด้วย เพื่อบีบให้พวกเราและท่านประธานาธิบดีไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องยอมจำนนไว้นะ" มาสวาร์ทาร์บอก

          ริดโอบุลท์กล่าว "หรือ งั้นแกก็เตรียมตัวเห็นเมืองที่พวกแกปกป้องนี้กลายเป็นทะเลเพลิงไปซะ ริดโอโบล"

          "รับทราบ" ริดโอโบลเอารีโมทมา "ปี้บ" กดปุ่มในทันที และ "ตรูมมมมม ซ่า" ระเบิดดังขึ้น แต่ไปดังตรงท่าเรือแทน จนพวกริดโอบุลท์ ริดโอแบท และริดโอโบล รวมถึงเหล่าสมุนถึงกับตกใจอย่างมาก

          สเตฟอร์ดบอก "ต่อให้การกระทำของนายไม่มีแมนิเกเตอร์รายใดรู้เรื่อง หรือฟ้าดินหลับหูหลับตาไม่รับรู้ หรือพวกเราไม่มีริบอยและริเกิร์ลคอยช่วยกันก็ตาม...." แล้วก็หยิบมือถือของริบอยออกมา "....แต่นึกหรือ ว่าพวกเราทั้งหมดนี้จะไม่รู้ถึงความชั่วช้าสามานของพวกนายกันได้น่ะ" เปิดภาพสมุนแก็งค์ริดโอแอบเอาระเบิดไปวางตามซอกตึก ภายในตึกสูง หลังเสามุมมืดในสถานีรถไฟใต้ดิน รถไฟลอยฟ้าในช่วงเที่ยงคืนกันไว้

          "พวกนายคิดว่าจะหลอกพวกเราด้วยแผนวางระเบิดทำลายเมือง ซึ่งแพทเทิร์นแทบไม่ต่างจาก ยุทธวิธีจัดการกับพวกครอสตรีมภายใต้การนำของโครเต้ และแอตแลนไทซ์ที่นำโดยเกซเฟลิคของฉันและสตีฟได้นั้น พวกนายคิดผิดไปมากแล้ว พอๆกันกับการให้พวกสไนเปอร์ไปดักซุ่มเพื่อเป่าหัวท่านประธานาธิบดีและผบ.บัลโต้นั้น มันเป็นมุขเดิมตอนอยู่ไวซ์อาร์วี่กันชัดๆเลยน่ะ" โฟรซ่าบอก

          ริดโอบุลท์บอก "บ้าน่า แผนการของพวกเราสมบูรณ์แบบกันแล้วแท้ๆ พวกแกขัดขวางกันได้ไง ในเมื่อพวกเรารวบรวมลูกน้องที่เหลือกันที่ท่าเรือ ซึ่งไม่มีพวกแอตแลนไทซ์อยู่แล้วนิน่า"

          "พวกแกรวมพลกันที่ท่าเรือ อันเป็นฐานที่มั่นของยัยสคาเลนและพวกคริมสันเบลดกันใช่มั้ยละ นั้นไม่แปลกหรอกที่พวกแกรวมพลกัน โดยที่คิดว่าพวกยัยนั้นไม่อยู่กันก็จริง" คลอเวฟบอก "เพราะว่ายัยนั้นพาพวกไปตั้งฐานใต้ท่าเรือนี้แล้วต่างหากละ"

          ริดโอบุลท์บอก "ใต้ท่าเรืองั้นหรือ....นี้แปลว่า ไอ้พวกแอตแลนไทซ์รู้ว่าพวกเรามานี้อย่างงั้นนะหรือ"

          "แน่นอน เมื่อคืนในวันที่พวกแกประกาศท้าพวกเรากันนั้น...." คลอเวฟกล่าวแล้วก็เล่าเรื่องตอนคืนวานซืนให้ฟัง

        "นายบื้อ นี้นายหาเรื่องแกล้งอะไรพวกเรากันมิทราบละยะ" สคาเลนโวยลั่นจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่อยู่หลังตู้เก็บเหล้าหลังเคาน์เตอร์ ใส่คลอเวฟที่กำลังจะไปนอนกันอยู่

          "โฮ่ย ยัยบ้า ฉันไปหาเรื่องแกล้งเธอตอนไหนกันวะ ในเมื่อฉันจะขึ้นไปนอนอยู่น่ะ" คลอเวฟบ่น

          สคาเลนบอก "แล้วถ้านายไม่ได้แกล้ง จะอธิบายถึงไอ้พวกขี้เมาที่มาก๊งเหล้าเหนือหัวพวกเรากันยังไงละยะ" แล้วก็นำภาพของกลุ่มเมาเหล้า ซึ่งคลอเวฟเห็นก็ชะงักขึ้นมา "เนี้ย ตอนนี้ ฉันกะจะให้พวกเราขึ้นไปเอาเรื่องพวกมัน ตอนที่เมาแอ๋ในโกดังกันอยู่น่ะ"

          "เดียว อย่าพึ่ง เธอไม่ต้องให้ลูกน้องเธอขึ้นไปหาเรื่องพวกมันกันหรอก" คลอเวฟกล่าว โดยที่มีสีหน้าที่จริงจังขึ้นมา

          สคาเลนถาม "นายคงไม่ได้บอกว่า นั้นเป็นทหารของผบ.บาโธโรมิวที่ส่งมาคุมพวกเราอีกละสิ"

          "เปล่า พวกที่เมาแอ๋อยู่เนี้ย เป็นแก็งค์ริดโอกันนะสิ" คลอเวฟบอก

          สคาเลนได้ฟังก็ชะงักขึ้น "ใช่ไอ้แก็งค์มาเฟียที่เลวที่สุดในแรซัลก้า ซึ่งเป็นรุ่นลูกที่พวกนายไล่ล่ากันมาอย่างงั้นสิน่ะ นั้นยิ่งต้องขึ้นไปจัดการกันยกใหญ่เลยน่ะ"

          "ไม่ต้อง เดียวพวกมันก็ลอยนวลกันไม่ว่า พวกมันก็รู้พอดีว่าพวกเธอยังอยู่ใต้ก้นพวกมันน่ะ" คลอเวฟห้ามไว้

          สคาเลนนึกขึ้นมาได้พอดี "นั้นสิน่ะ แล้วนายจะให้ฉันทำไงกันแน่ละ"

          "กล้องของเธอยังทำงานอยู่หรือเปล่าละ" คลอเวฟถาม

          สคาเลนกล่าว "โชคยังดีมากที่กล้องวงจรปิดที่พวกเราติดตั้งมานั้น อยู่ในมุมบอดและมืดพอที่พวกมันไม่สังเกตุเห็นหรือหาไม่เจอกันหรอกน่ะ" แล้วก็จับภาพพวกสมุนโจรริดโอก๊งเหล้ากันยกใหญ่ แม้กระทั่ง... "เออ นั้นคงจะเป็น ตัวเป้งใช่มั้ยละเนี้ย บอกตรงๆน่ะ ว่าฉันนึกไม่ออกหรอก หากนายมีสภาพเช่นนี้น่ะ" สคาเลนจับภาพที่ริดโอโบลเต้นรำด้วยอาการมึนเมาอย่างหนัก แถมยังเต้นในสภาพแก้ผ้าด้วย

          "บอกตามตรงน่ะ ถ้าฉันใช้คอมได้ ฉันคงอัพโหลดภาพนี้ไปนานแล้วละ" คลอเวฟบอก แล้วก็หยิบมือถือมา "กล้องของเธอจับภาพก่อนหน้าที่พวกมันมาหรือเปล่าละ"

          สคาเลนพยักหน้า "นายคงไม่คิดที่จะดูว่าพวกมันมารวมตัวกันที่นี้ตอนไหนละสิน่ะ"

          "เว้ากันซื่อๆเลย ว่าการรวมตัวของพวกมัน คงไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆเลยละ" คลอเวฟกล่าว จากนั้นก็แจ้งให้ "แอมเบอร์ ปลุกเนคเกอร์ มาสและพีทให้ลงมาที่ฟูลบาร์หน่อย ตอนนี้ฉันเห็นพวกริดโอกันแล้วละ"

          แอมเบอร์บอก "เข้าใจแล้วละคะ"

          "บอกตามตรงน่ะ ว่าภาพที่มึงเต้นอยู่นิ อัปรีย์ได้โลห์จริงๆเลยว่ะ ริดโอโบล" คลอเวฟนำภาพในมือถือมายืนยันพร้อมกับสบประมาทริดโอโบลไปด้วย

          สเตฟอร์ดบอก "หลังจากนั้นพวกเราก็แจ้งกับผบ.บัลโต้ด้วยช่องสัญญาณลับเพื่อมิให้พวกนายที่มีแค่ลูกน้องของริดโอบิทที่เหลือรอด แต่ไม่เก่งเท่าตัวหัวหน้าอย่างมากจับได้ ซึ่งผบ.บัลโต้ได้ประสานงานกับผู้การเดลิคที่ส่งคนแฝงตัวอยู่ในเขตเมือง ที่ทำหน้าที่เป็นรปภ. ภารโรง ประชาสัมพันธ์ พนักงานห้างร้านและตามเคาน์เตอร์ในห้างและอาคารพาณิชย์ รวมถึงสถานีรถไฟลอยฟ้าและใต้ดิน ช่วยตรวจสอบจนหาระเบิดของพวกแกที่เอามาวางไว้จนเจอ แล้วก็แอบเอามันไปไว้ใกล้กับเรือเหาะที่พวกนายจอดห่างจากท่าเรือไป 15 กิโลเมตรเพื่อเตรียมมารับพวกนายในกรณีที่แผนการพังไม่เป็นท่าจากการขัดขวางของพวกเรานี้แหละ"

          "ถ้าอย่างงั้นก็....เรือเหาะของเรา..." ริดโอแบทบอก แล้วก็ติดต่อไป

          "หัวหน้าริดโอแบท พวกเรา ถูกโจมตี...." ลูกน้องที่ประจำในสะพานเดินเรือติดต่อแล้วก็จมน้ำตายไปพร้อมกับสมุนส่วนที่อยู่ในเรือเหาะ ที่ตอนนี้อัปปางกันแล้ว ส่วนที่ว่ายขึ้นมาและขึ้นฝั่งมาได้ ก็โดนสคาเลนและคริมสันเบลดจัดการทิ้งตาม

          "แน่นอน ว่ามันรวมถึงกลุ่มมือสังหารที่พวกคุณส่งไปแทรกซึมเพื่อให้ลงมือจัดการกับพวกท่านประธานาธิบดี แม้กระทั่งพวกสไนเปอร์ที่อยู่ในตึกรอบๆนั้นด้วย ซึ่งทีมงานของพวกคุณเดลิคจัดการส่วนมาก เพื่อให้ทีมที่เหลือเพียงแค่ทีมเดียวไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับทีมอื่นกันแล้วนะคะ" แอนเดรียบอก

          โฟรซ่ากล่าว "และก่อนที่พวกนายจะได้ลงมือนั้น พวกเราตัดหน้าพวกนายกันไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เพราะพวกนายคงจะแน่ใจว่า น้ำหน้าอย่างพวกเราไม่มีทางหยุดแผนการยึดอำนาจของท่านประธานาธิบดี มาเป็นของพวกนายที่มีแผนซ้อนที่เลวมากถึงเพียงนี้กันได้สิน่ะ"

          "หึๆๆๆๆๆๆๆ ฉันไม่แปลกใจแล้วละ ว่าทำไม ริบอยและริเกิร์ลถึงช่วยพวกนายมาหยุดพวกเราไว้ เพราะว่าพวกนาย....เคยเลวเหมือนกับพวกเรามาก่อนนี้เองน่ะ" ริดโอบุลท์หัวเราะขึ้นมา

          พีวิลบอก "เราใช้ประสบการณ์ของพวกเราในฐานะสมุนของโอเวอร์เดสและโอเวอร์เรส มาเล่นงานพวกนายคืนกลับไปนั้น ก็เพราะว่าพวกเราไม่ยอมให้พวกนายที่นึกจะทำอะไรได้ตามใจชอบ ทำสำเร็จลงไปได้กันหรอกน่ะ"

          "เพียงแต่ พวกเรามีโอกาสแก้ตัวใหม่อีกครั้ง และหยุดยั้งมิให้เหตุร้ายที่เหมือนกับที่พวกเราได้ก่อไว้เกิดขึ้นมาอีกครั้งกัน ซึ่งท่านประธานาธิบดี และพวกพ้องที่ร่วมรบพร้อมกับพวกเรานั้น ได้ให้โอกาสแก่พวกเราที่แม้จะเคยเป็นศัตรูเมื่อวาน ให้มาเป็นมิตรกันในวันนี้ และปกป้องเหล่าแมนิเกเตอร์จากการคุกคามของพวกนายและพวกเดลอาเนี่ยนกันด้วย" มาสวาร์ทาร์บอก

          เนคมาดูซัมกล่าว "มันจบลงแล้วละ ริดโอแฟมิลี่ เกรงว่าความแค้นที่พวกนายสานต่อจากริดโอบาราน่า คงจะต้องจบสิ้นเพียงเท่านี้แหละ"

          "ในเมื่อพวกนายกล้าขัดขวางพวกเรากันเช่นนี้ งั้นก็อย่าอยู่เลย" ริดโอบุลท์กล่าว "พวกเรา เชือดพวกไทรเวเซอร์พร้อมไอ้พวกประธานาธิบดีลงไปซะ" โดยพวกริดโอถืออาวุธปืนเพื่อเตรียมเหนี่ยวไก "เปรี้ยงงงงง เปรี้ยงงงง" สมุนที่อยู่แถวหน้าถูกยิงทะลุหมวกจนล้มลง โดยฝีมือของโคเคสและบัลโต้ที่ใช้ริมฟ็อกซ์ "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆ" พวกทหารรักษาการณ์กราดยิงใส่พวกริดโอที่รีบเปิดสนามพลังโดยเร็ว

          "มาช่วยกันหยุดพวกริดโอด้วยกันเถอะ กองกำลังไทรเวเซอร์" โคเคสกล่าว

          "เข้าใจแล้วละ" เนคมาดูซัมกล่าว แล้วก็ "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" กราดยิงซีคเก้ไรเฟิ่ลเข้าใส่พวกริดโอจากฝั่งซ้าย ซึ่งทำให้พวกมันต้องรีบยกโลห์ป้องกันไว้ แม้จะมีส่วนหนึ่งที่โดนยิงก่อนจะยกโลห์ไว้ได้ทัน "ป้างงงง ป้างงง ป้างงง ป้างงง" คลอเวฟกระหน่ำยิงช็อคแคนน่อนสองกระบอกเป่าใส่พวกถือโลห์ จนปลิวอัดใส่พวกสมุนที่อยู่ข้างหลังล้มระเนระนาดไป "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆ ตุ้งๆๆๆๆๆๆๆๆ" สเตฟอร์ดและจายด์กระหน่ำยิงใส่พวกริดโอจากฝั่งขวาจนพวกนั้นล้มกลิ้งตาม พวกที่อยู่แถวหน้านั้น "ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" พลัสเชอริทยิงชูริเคนชู้ตเตอร์ลงตรงหน้าแข้งของสมุนริดโอที่ปิดสนามพลังเพื่อยิงสวนจนล้มลงไปส่วนหนึ่ง "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แชดด แชดดด แชดดด ทิ้วๆๆๆๆๆๆๆ" พีวิล สเปียริท มาสวาร์ทาร์และเจเนลกระหน่ำยิงใส่พวกสมุนริดโอที่เตรียมคาเทลิฟมาสเก็ตให้ล้มลง "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แชด แชด แชด ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" แอบไบออส จิล ฟิเกซและแอนเดรียจัดการกับพวกริดโอที่ใช้คาดัลท์ไรเฟิ่ลติดปืนพ่นเพลิง และเครื่องยิงลูกระเบิดให้ล้มแดดิ้น แม้จะมีส่วนหนึ่งที่โดนลูกดอกเจาะเกราะจากสปีดครอสโบว์ของแอนเดรียไปแล้ว "ปังๆๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" สุดท้าย ลิเนียร์ตี้ โฟรซ่า และไซโคลเนียกระหน่ำยิงใส่พวกริดโอที่ใช้อาวุธหนักของพวกเดลอาเนี่ยนให้ร่วง โดยที่ลิเนียร์ตี้ใช้เดริงเจอร์แมกนั่มยิงเข้าไปในปากลำกล้องปืนโต โฟรซ่าเน้นยิงใส่ที่หน้าผากและกลางดั้ง ไซโคลเนียกราดยิงกราฟแรปิดกันเข้าใส่ปืนยาวอนุภาคจนระเบิด "หนอยยย" สมุนริดโอยั้วะเลยรีบใช้ปืนกลเล็กเทคอีเลเว่น แต่ "เปรี้ยงงงง" โคเคสมือไวกว่า เช่นเดียวกับพวกทหารรักษาการณ์ ที่ระดมยิงใส่พวกสมุนริดโอให้ชะงัก จนตกเป็นเหยื่อกระสุนปืนของพวกไทรเวเซอร์กันทั้งนั้น "เฮ้ยยยย" สมุนริดโอที่เป็นฆาตกรเชือดหลายศพบุกเข้ามาด้วยโลห์อนุภาคของเดลอาเนี่ยนใส่แอนเดรีย "โป้งงงงง โครมมมม" ลิเนียร์ตี้ใช้โดรมอนอิมแพคชู้ตเตอร์เป่าให้ปลิวกระเด็นไปอัดกับรถสปอร์ต สมุนโจรส่วนหนึ่งรีบถอยมาหลบหลังรถ โดยรีบใช้จูดาสไทรปูเซตเพื่อยิงสวน "ฟิ้ววววว ตรูมมมมมม หวับๆๆๆๆ โครมมมม" ไซโคลเนียใช้มิเดี้ยมมิไซล์ยิงเป่าระเบิดรถสปอร์ต พร้อมกับสมุนที่อยู่ข้างหลังที่กระเด็นมาโดนรถที่ระเบิดปลิวลงมาทับซ้ำ "ปังงงงง เปรี้ยงงงง ปังๆๆๆๆๆๆๆๆ ปุ๊ๆๆๆๆๆๆ" สมุนโจรตัวโย่งโดดขึ้นหลังรถบรรทุกเพื่อใช้ปืนยาวอนุภาคกราดยิง โฟรซ่าเห็นเลยยิงสอยเข้าที่ขาซ้ายจนล้มและถูกพีวิลกระหน่ำยิงจนร่วงตกจากหลังคารถไป "แชดดด แชดดด แชดดด ทิ้วๆๆๆๆ" มาสวาร์ทาร์ใช้ครอสเซี่ยมมาสเก็ตยิงใส่ปืนคาดัลท์ไรเฟิ่ลของพวกริดโอจนระเบิด แต่ยังมีบางส่วนวิ่งเข้ามาพร้อมกับดาบของพวกทรอยอาร์และสเตรดาร์ธ มาสวาร์ทาร์สวนกลับด้วยโชลเดอร์บีมกันเข้าใส่ตรงต้นขาและต้นแขนพวกโจรให้ชะงัก "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" จนถูกแอบไบออสกราดยิงด้วยอาก้า-49 ซีให้ล้มไป "ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปั้กๆๆๆๆๆๆๆ" พลัสเชอริทสกัดกั้นพวกสมุนริดโอที่รีบลงมาจากรถบรรทุกและพุ่งเข้ามาด้วยชุดติดปีกให้ชะงักลงกลางอากาศ "ปังๆๆๆๆๆๆ" จิลยิงใส่หน้าแข้งของพวกสมุนริดโอให้ล้มกองกับพื้น จนถูกพวกทหารรักษาการณ์กราดยิงซ้ำ แม้จะมีบางส่วนคลานเข้ามาใกล้ "เปรี้ยงงง" กลับโดนเจเนลเตะเสยปลายคางให้ล้มตาม

          "ไม่ให้แกได้อัพยาให้ล้ำบึ้กกันหรอกโว้ย ไอ้..." คลอเวฟกล่าวแล้วก็ "ป้างงงง เปรี้ยงงง" ใช้ช็อคแคนน่อนยิงเป่าใส่มือที่ถือเข็มฉีดยาเพิ่มพลังจนแตกกระจุยไป ส่วนที่เหลือโดนเนคมาดูซัมกระหน่ำยิงซ้ำจนดับก่อนที่จะเพิ่มพลังได้ "ตรึงงงงงง ตรึงงงง" สเตฟอร์ดและจายด์กระทืบพื้นให้พวกริดโอล้มกลิ้ง เว้นแต่พวกริดโอบุลท์ที่รีบโดดหลบแรงสั่นสะเทือนกันเสียก่อน "ฟ้าววววว ตรูมมมมม" บัลโต้ใช้บาซูก้ายิงใส่รถบรรทุกให้ปลิวลงมาบดขยี้ใส่รถกระบะและรถสปอร์ตจนพัง "ตรุ้งงงง ตรูมมมม" ฟิเกซใช้อาร์ซเอลฟ์ยิงกระสุนระเบิดข้ามหัวพวกริดโอไปเป่าลีมูซีนให้พังพินาศลง รวมถึง "ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อึ้กอั้กๆๆๆๆๆๆๆ" สมุนโจร 20 ตนสุดท้ายโดนกระหน่ำยิงจนล้มดับอนาจ จากจำนวนสมาชิกแก็งค์โจร 150 ตนที่ริดโอบุลท์และน้องทั้งสองพามา "หัวหน้า ริดโอบุล...." แม้จะมีสมุนรายสุดท้ายที่กระเสือกกระสนขอร้องให้ช่วย "ปังงงงง" ริดโอบุลท์ยิงใส่สมุนตนสุดท้ายดับดิ้นลง

          "พวกนายหาเรื่องกับพวกเราเองน่ะ ริดโอบุลท์ ริดโอแบท และริดโอโบล" พีวิลบอก

          ริดโอแบทบอก "พวกเรารู้อยู่แล้ว ว่าพวกสมุนชุดสุดท้ายของพวกเรานั้น เอาพวกนายไม่อยู่แน่ๆ แต่ พวกเราไม่คิดที่จะหนีกันแต่แรกอยู่แล้วน่ะ"

          "เพราะว่าพวกเราจะบดขยี้พวกนายและไอ้ประธานาธิบดีที่มีเหล่าทหารกระจอกๆคุมกะลาหัวกันเดียวนี้แหละ" ริดโอโบลบอก

          ริดโอบุลท์ยิ้มแล้วก็ "ฮา.....ว้ากกกก" ตะเบ็งเสียงและระเบิดพลังขึ้นมา เช่นเดียวกับริดโอแบทและริดโอโบล โดยที่ริดโอบุลท์ มีปลอกแขนที่หนาและบู๊ทหนาสีม่วงเข้มที่มีออร่าโพยพุ่ง เช่นเดียวกับส่วนหัวที่มีออร่าเพลิงสีดำโพยพุ่งตามไปด้วย ริดโอแบทมีออร่าโพยพุ่งอยู่หลังหัวเหมือนปอยผมยาว ส่วนแขนสองข้างนั้นถือดาบทรงสามเหลี่ยมหน้าจั่วยาวใหญ่สองเล่มสีแดงก่า พร้อมกับสวมเกราะอัศวิน และริดโอโบล มีส่วนแขนทั้งสองข้างที่ใหญ่กว่าปกติ แถมส่วนหลังมือมีหนามพร้อมกับออร่าสีแดงเข้มโพยพุ่ง เช่นเดียวกับมีหน้ากากครอบปากกันไว้ "เข้ามาเลย พวกไทรเวเซอร์"

          "ระวังตัวด้วยละ พวกริดโอบุลท์เพิ่มพลังได้เหมือนกับริดโอเบล่า เท่ากับว่าพวกมันร้ายกาจกันไม่น้อยน่ะ" โฟรซ่าเตือน

          สเตฟอร์ดบอก "งั้นเธอพาพวกผู้หญิงคุ้มกันท่านประธานาธิบดีก่อน พวกเราจะรับหน้าเองแล้วกัน"

          "พวกนายเองก็อย่ารีบตายเสียละ เพราะพวกนายจำเป็นสำหรับการรับมือกับพวกเดลอาเนี่ยนกันไว้น่ะ" บัลโต้บอก

          เนคมาดูซัมพยักหน้าแล้วก็เก็บซีคเก้ไรเฟิ่ลไว้ที่หลัง "ท่านเองก็ปกป้องท่านประธานาธิบดีกันด้วยละ ผบ.บัลโต้" แล้วก็ "เฮ้ยยย ย้ากกก ว้ากกกก" กระโดดเข้าไปพร้อมกับคลอเวฟและสเตฟอร์ด "เปรี้ยงงงงงงง" กระโดดถีบใส่ริดโอโบลที่ใช้มือซ้ายยันรับฝ่าเท้าใหญ่ๆของไทรเวเซอร์ตัวโตทั้งสามและ "ฟึ่บบบบ หวับๆๆๆๆ ตรึงๆๆ" ผลักทั้งสามให้ปลิวลงพื้น "ย้ากกก" แล้วก็พุ่งเข้าต่อยซ้ำ "ฟ้าววว กร้องงง" จายด์เข้าสกัดด้วยจีแฮมเมอร์บอลไว้จนริดโอโบลถอยผงะมา ริดโอแบทเลยรีบบุก "แฟ้ววว เคร้งงงง" พลัสเชอริทพุ่งเข้าจู่โจมใส่ริดโอแบทจนต้องใช้ดาบป้องกันไว้ "ย้า" แอนเดรียวิ่งเข้ามาจ้วงแทงอัมเบรแลนซ์ใส่ "แกร้งงง" ซึ่งริดโอแบทหวดดาบปัดใส่เธอจนล้ม "แคร้งงงง" แล้วก็รีบยกดาบในมือขวารับดาบของมาสวาร์ทาร์ที่กระโจนเข้าฟันใส่ และใช้มือซ้ายป้องกันโบนเซเบอร์ของแอบไบออสที่ฟันเข้ามาจากด้านข้างกัน "ฮึยยย" ริดโอแบทเลยสบัดดาบปัดแอบไบออสและมาสวาร์ทาร์จนกระเด็น "เฮ้ยยยย" ริดโอบุลท์พุ่งเข้ามาหมายจะจัดการกับโคเคส "ป้ากกกกกก" พีวิล เจเนล ไซโคลเนียและฟิเกซพุ่งถีบอัดใส่ริดโอบุลท์ให้ถอยไปห่างๆ จนมันบุกเข้ามา "หวับๆๆๆๆๆๆๆ" ระดมต่อยเตะถีบใส่พวกพีวิลกันไม่ยั้ง จนทั้งสี่หลบแทบไม่ทัน

          "ให้ตายสิ ริดโอบุลท์มือเท้าเร็วกว่าที่คิดไว้เลยน่ะ" ไซโคลเนียบอก

          แอบไบออสกล่าว "ริดโอแบทเก่งกาจ ถึงขั้นรับมือกับจู่โจมเดี่ยวและบุกเข้าไปพร้อมกันได้เช่นนี้ ประมาทไม่ได้แล้วละ"

          "เป็นไงละ ไอ้พวกบ้า พวกเรายังออกแรงกันไม่ได้ถึงครึ่งเลยนะเฟ้ย" ริดโอโบลบอก

          คลอเวฟสบถ "กรอดดดด นี้เราจะเอาชนะไอ้พวกริดโอในสภาพเช่นนี้กันยังไงละ"

          "เราชนะพวกมันได้แน่ๆน่ะ คลอเวฟ แม้พวกนั้นจะเหนือกว่าพวกเรา แต่เป็นไปไม่ได้เลย ที่พวกมันจะไม่มีจุดอ่อนกันน่ะ" เนคมาดูซัมบอก

          พีวิลกล่าว "เพราะพวกนั้นคาดผิดอย่างมาก ที่ได้เปรียบฝ่ายเรากันก่อนน่ะ"

          "ดูท่าว่าพวกนายคงจะไม่มีทางชนะพวกเราในสภาพนี้กันสิน่ะ" ริดโอโบลบอก

          ริดโอบุลท์กล่าว "ดังนั้น พวกเราไม่มีความจำเป็นจะต้องสู้กับพวกนายกันหรอก เพราะเรา จะรุกฆาตใส่พวกแกกันเดียวนี้แหละ" โดยพวกริดโอทั้งสามเบนเข็มมายังโคเคส

          "สถุลเอ้ย" คลอเวฟสบถขึ้นมา โดยที่รีบวิ่งเข้าไปหาโคเคสพร้อมกับพวกมาสวาร์ทาร์กัน

          "ไม่ทันหรอก" ริดโอแบทกล่าวแล้วก็ "แว้งๆๆๆ แชดดดด ตรูมมมม" ชูดาบทั้งสองยิงลำแสงสาดใส่ พร้อมกับ "ฟึ่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฟ้าวๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตรูมๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ริดโอบุลท์กระหน่ำซัดลูกพลังเข้าใส่อย่างต่อเนื่อง "ฮึยยยย ฮึยยยย" ริดโอโบลซัดหมัดปล่อยพลังหมัดสองอันเข้า "ตรูมมมม ตรูมมมม" จนระเบิดวินาศสันตะโรไปกันทั้งหมด

          "คงจะเรียบร้อยแล้วสิน่ะ" ริดโอโบลบอก พอควันจางลงกลับกลายเป็นว่า.....

          "พวกแกนิ ดื้อด้านกันเสียจริงๆเลยน่ะ" ริดโอบุลท์กล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อเห็นพีวิลกางเอนเนอจี้การ์ด เสริมกับโบล์ทรีเฟรคเตอร์ของเนคมาดูซัมกันไว้อีกชั้นหนึ่งช่วยเหลือเหล่าทหารอารักขาไว้ โดยที่โคเคสและบัลโต้ ได้แอนเดรียกางโปรเทคชั่นสเฟียร์ เสริมกับโชลเดอร์ชิลด์ของมาสวาร์ทาร์กันไว้อีกทีหนึ่ง "แต่ ถึงไงพวกแกก็คงใช้พลังไปไม่น้อยในการป้องกันการโจมตีของพวกเรากันน่ะ" ริดโอบุลท์เห็นจึงแสยะยิ้มขึ้นมา

          "พวกนายไม่เป็นไรใช่มั้ยละ" บัลโต้บอก มาสวาร์ทาร์พยักหน้า

          เนคมาดูซัมบอก "แค่พวกเราใช้พลังไปส่วนหนึ่ง ก็ถือว่าเกินคุ้มแล้วละ ผบ.บัลโต้ ท่านประธานาธิบดี"

          "แต่ที่พวกนายยิ้มอยู่นิ คงรู้ว่าจะชนะพวกริดโอกันสิน่ะ" โคเคสบอก พีวิลเลยดับกำแพงพลังงานลง เช่นเดียวกับเนคมาดูซัม แอนเดรียและมาสวาร์ทาร์แล้ว

          ริดโอบุลท์บอก "พวกนายคงไม่มีแรงจะสู้กับพวกเรากันสิน่ะ งั้น เตรียมตัวตายได้...." พลัสเชอริทเลยโผล่มาตรงหน้า ริดโอบุลท์เลยเสยหมัดต่อยใส่ "เปรี้ยงงง เปรี้ยะๆๆๆๆๆๆๆ" ซึ่งก็ทะลุร่างพลัสเชอริท จนช็อตร่างริดโอบุลท์ไปเต็มๆ

          "พี่ใหญ่ หนอยยย มันจะมากไปแล้วนะ ไอ้...." ริดโอโบลเห็นเลยรีบบุกเข้าใส่ "ฟ้าววว ป้ากกก" จายด์พุ่งเข้ามาดรอปคิกใส่ริดโอโบล ซึ่งรีบบล็อกได้ทันก่อนฝ่าเท้าจะถีบอัดส่งไปชนกับต้นไม้ ริดโอแบทเลยรีบบุก "ฟ้าววว โป้งงงง" มาสวาร์ทาร์เลยยิงฟักดาบเข้าสกัดริดโอแบทไว้ "หวับๆๆๆๆๆๆ ตึกๆๆ" มาสวาร์ทาร์ ฟิเกซ แอบไบออส และพลัสเชอริทเลยโดดลงมาตรงหน้า เช่นเดียวกับเนคมาดูซัม สเตฟอร์ดและคลอเวฟมาสมทบกับจายด์ ส่วนพีวิล เจเนลและไซโคลเนียก็โดดมาล้อมริดโอบุลท์กัน

          "พวกนายคิดว่าจะล้มพวกเรากันได้นะหรือ ทั้งๆที่พวกนายใช้พลังไปเกินครึ่งกันแล้วน่ะ" ริดโอบุลท์บอก

          "เดียวก็รู้เองละน่า ริดโอบุลท์" เจเนลกล่าว ริดโอบุลท์เลยพุ่งเข้ามา "เปรี้ยงงงง" พีวิลเลยพุ่งถีบเข้าหน้าริดโอบุลท์ไปเต็มๆ

          "พี่ใหญ่...." ริดโอโบลเห็นริดโอบุลท์โดนเล่นงานก็ตกใจมาก เลยบุกเข้ามาต่อยใส่เนคมาดูซัม "วอร์ชีฟดรอปปป" คลอเวฟพุ่งถีบเข้าใส่ริดโอโบลจนล้มเซไปข้างหลัง แต่มันก็รีบกระทืบพื้นเพื่อทรงตัว แล้วก็หวดฝ่ามือหมายจะตบใส่คลอเวฟ "ดับเบิ้ลเฮฟวี่ลาเรียต" เนคมาดูซัมและสเตฟอร์ดกระโจนเข้า "เปรี้ยงงงง" เสยท่อนแขนฟาดเข้าหน้าริดโอโบลจนล้มกลิ้งไป ริดโอแบทเลยวิ่งเข้ามาเพื่อจัดการกับมาสวาร์ทาร์ "แฟ้ววววว ฉั้วะๆๆๆ" ฟิเกซเลยใช้ฟาสท์สไลด์จู่โจมใส่ริดโอแบทอย่างรวดเร็ว "ไลท์นิ่งอิลลูชั่น" พลัสเชอริทแยกร่างจู่โจมใส่ริดโอแบท ซึ่งก็ "หวับๆๆๆๆๆ ฉั้วะๆๆๆๆๆ" ใช้ดาบยาวสองเล่มฟาดฟันใส่ร่างแยกของพลัสเชอริทจนสลายไปหมด "เพลงดาบวงล้อพิฆาต" มาสวาร์ทาร์พุ่งหมุนตัวจู่โจมใส่ริดโอแบท ซึ่งรีบไขว้ดาบป้องกันไว้จน "กรี้กกกกกกก เปรี้ยงงงงง" เป่าริดโอแบทล้มกลิ้งลงกับพื้นไป "หวับๆๆๆๆ ตึก" มาสวาร์ทาร์ตีลังกากลับหลังลงพื้นไว้

          "เป็นไปไม่ได้น่า พวกเราเร่งพลังระดับโอเวอร์ไดร์ฟจนเหนือกว่าพวกแกแล้วนิ ทำไมถึงสู้พวกแกที่เสียพลังไปไม่น้อยกันไม่ได้น่ะ" ริดโอแบทบอก เมื่อเห็นดาบของตนร้าวขึ้นมา

          มาสวาร์ทาร์กล่าว "พวกเราแค่เสียพลังเพียงแค่เสี้ยวหนึ่งไว้ใช้ป้องกันพวกท่านประธานาธิบดีจากการจู่โจมของพวกนายได้ ซึ่งพวกเราป้องกันได้ไม่แปลกหรอก เพราะพลังของพวกนายมันเริ่มถดถอยลงแล้วต่างหากละ"

          "ว่ายังไงน่ะ" ริดโอบุลท์เลยพุ่งเข้าชกใส่พีวิลอย่างดุเดือด ซึ่งพีวิลก็เอี้ยวตัวหลบได้อย่างรวดเร็ว "ฟ้าวววว ป้ากกก" แล้วก็โดดถอยหลังเพื่อให้ไซโคลเนียพุ่งโฉบอัดใส่และจู่โจมซ้ำด้วย "แรปิดสไตร์ค นี้แน่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" การกระหน่ำต่อยใส่หัวริดโอบุลท์ไปหลายดอกอย่างต่อเนื่องแล้วก็ "หวับบบ เปรี้ยงงง" หมุนตัวเตะก้านคอริดโอบุลท์จนปลิวกระเด็น "เฮ้ยยยยยย" ริดโอโบลชกใส่สเตฟอร์ดลงจนพื้นหญ้ากระจุย แต่สเตฟอร์ดหลบออกและกระโจนมาไต่บนมือเพื่อ "เปรี้ยงงงง" ฟาดค้อนใส่หน้าอกของริดโอโบลจนเกราะยุบแตกลง "เฮ้ย" ริดโอแบทวิ่งเข้ามาฟาดดาบใส่มาสวาร์ทาร์อย่างรวดเร็ว แต่มาสวาร์ทาร์ก็ใช้ดาบปัดป้องการจู่โจมไปได้ซะทุกครั้ง

          "การฟาดฟันของนายมันรวดเร็วและไวจนฉันไม่อาจจะต้านรับได้กันก็จริง แต่ฉันรู้สึกได้ ถึงพลังที่ถดถอยลงไปทีละน้อยๆจากแต่ละดาบที่นายหวดเข้ามา ซึ่งพวกนายคงจะรู้ดี ว่าการใช้โอเวอร์ไดร์ฟของพวกนายนั้นมันเป็นดาบสองคมที่ร้ายแรงมากๆ ต่อให้พวกนายชนะพวกเราได้จริง สุดท้าย พวกนายก็จะสิ้นชีพลงในเวลาต่อมาอยู่ดีนี้แหละ" มาสวาร์ทาร์กล่าวและหลบดาบแทงของริดโอแบทที่แทงเข้ามา "เฮ้ยยยยย" แอบไบออสกระโจนใช้คลอว์ทาลอนจู่โจมใส่ริดโอแบทจนได้แผลข่วนบนหน้าอกแบบลึกมาก จากนั้นก็ "ฉั้วะๆ" กระโจนกลับมาใช้โบนเซเบอร์สองเล่มฟันใส่ริดโอแบทจนได้แผลกากบาทที่กลางหลัง ริดโอแบทเลยหวดฟันใส่แอบไบออส "วอลเท็คซ์" ฟิเกซสร้างเสาวังน้ำวนกักตัวริดโอแบทเอาไว้ ริดโอบุลท์พุ่งเข้ามาหมายจะถีบใส่ไซโคลเนีย "เฟลมบลัสต์ ชาร์จช็อต" เจเนลยิงกระสุนเพลิงขนาดใหญ่พุ่งเข้าใส่ริดโอบุลท์ "ฮึยยยย" ซึ่งก็เสยหมัดขวาชกทำลายกระสุนเพลิงทิ้ง "ไซโคลนเรซเซอร์" แต่โดนไซโคลเนียที่ได้โอกาสโต้ตอบด้วยพลังพายุคมมีดเล่นงานเสียเอง "เฮ้ยยยย" พีวิลกระโจนเข้ามา "เปรี้ยงงง" ชกใส่ริดโอบุลท์ให้ล้มลงกระแทกกับพื้นกัน

          "วอนซะแล้วน่ะ ไอ้...." ริดโอโบลเลยชกหมัดเข้าใส่คลอเวฟและเนคมาดูซัมที่รีบตั้งบล็อกจนถอยออกไป "จีนันสตอป" จายด์พุ่งเข้าระดมหมัดเท้าเข่าศอกใส่ริดโอโบล ซึ่งโต้ตอบด้วยการเสยหมัดหนักๆสองข้างต่อยใส่ไม่ยั้ง "ป้ากกกก" จายด์เลยใช้สองมือยันฝ่ามือใหญ่ของริดโอโบลไว้ "เหอะ เสร็จฉันละ...." ริดโอโบลกล่าวก่อนที่จะเตรียมถีบใส่ "ปั้กๆๆๆๆๆๆๆ" แต่กลับถูกระดมยิงเข้าที่กลางหลังอย่างจังๆจนชะงักลงตามด้วย "ปั้กๆๆๆๆๆๆ" ตามข้อพับ หลังขาขวา ก้น เอวซ้าย สีข้างขวาถูกระดมยิงด้วยไซโคบิทของจิลที่พุ่งเข้ามาตัดกำลังริดโอโบลจนเสียจังหวะกัน

           "ขอบใจมากนะ จิล" จายด์กล่าวแล้วก็ "เปรี้ยงงงง" ต่อยเข้าที่หน้าริดโอโบลให้คว่ำ

          ริดโอแบทเลยหวดดาบสองเล่มเพื่อฟันใส่ฟิเกซและมาสวาร์ทาร์ "แฟ้ววววว แฟ้ววววว หวับบบ เปรี้ยงงๆ" โฟรซ่าใช้โซนิคคัตเตอร์จู่โจมพร้อมเมดเดนสแลชเชอร์ใส่ จนริดโอแบทต้องหวดดาบฟันทำลายทิ้ง "พลาซอนบอมส์" ฟิเกซซัดลูกบอลระเบิดพลังพลาซอนใส่ "เปรี้ยงงงงง" จนเป่าระเบิดใส่ริดโอแบทจนได้รับความเสียหายไปไม่น้อย "ตายๆๆๆๆๆๆๆ" ริดโอบุลท์ระดมซัดห่าลูกบอลพลังเข้าใส่ "ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" "หึมๆๆๆๆ แฟ้วววววว" "ฟ้าวววววว ตรูมมมมมม" ไซโคลเนียเลยใช้ไมโครมิไซล์เข้าเป่าระเบิดลูกบอลพลังส่วนหนึ่ง โดยที่เจเนลใช้ชาร์จช็อตยิงพร้อมกับสุพรีมบลัสต์ของพีวิลเข้าทำลายไปส่วนหนึ่ง

          "ยังหรอกน่า" ริดโอบุลท์เลยซัดลูกบอลสองลูกใส่พีวิลและเจเนลแบบทีเผลอ "แว้งงงง ป้าก ตรูมๆ" สเปียริทใช้โฮลด์เซอเคิ้ลป้องกันลูกบอลพลังไว้ "หวับๆๆๆๆๆ กรี้กกกกกกกก ป้ากกก" จนลิเนียร์ตี้ซัดลิเนียร์ตี้สลัคเกอร์กรีดเกราะหน้าอกซ้ายของริดโอบุลท์จนได้แผลลึกตาม

          "ไอ้พวกบ้า อย่าอยู่เลยโว้ยยยยยย" ริดโอโบลที่แค้นเพราะโดนเล่นงานมาหลายครั้ง ก็รีบบุกเข้าใส่ด้วยหมัดทั้งสองข้างที่งอกหนามขึ้นที่หลังมือ "โบลท์แอสโทรบลัสต์" เนคมาดูซัมปล่อยกระสุนพลังจากหมัดสองข้างที่กุมไว้จน "ฟ้าวววว ป้ากกก ตรูมมมม" กระแทกใส่ริดโอโบลพร้อมกับเป่าระเบิดตาม "เทรมอลอิมแพค" สเตฟอร์ดหวดค้อนฟาดให้เกิดคลื่นระเบิดพสุธาอัดใส่ริดโอโบล "สไปรัลแฟงค์" จายด์ซัดสว่านเจาะใส่ริดโอโบลที่รีบบล็อกด้วยแขนสองข้างจนแขนทะลุเป็นรูกัน

          "ลงไปเลย ไอ้ริดโอโบล ไทดัลแคลชเชอร์" คลอเวฟอัดพลังขึ้นที่แองเกอร์แอ็กซ์สองเล่มผ่าร่างริดโอโบลไปเต็มแรง จน "ป้ากๆๆๆๆ ตรูมมมมมม" ร่างอันใหญ่โตระเบิดอย่างรุนแรงไป แต่ยังไม่ถึงกับล้มลง "อะไรวะ นี้มึง ยังไม่ร่วงเลยหรือวะ" คลอเวฟสบถ

          "เหอะๆๆๆๆๆ สุดยอด พวกแกนิ แข็งแกร่งสมคำเล่าลือกันจริงๆ แม้ฉันคิดว่าฉันแข็งแกร่งมากที่สุดแล้วแท้ๆ ต้องขอบใจริบอยและริเกิร์ลด้วย ที่ไปพาพวกแกมาสู้กับพวกเราได้น่ะ" ริดโอโบลบอก "แม้ว่าทั้งคู่จะเป็นแค่ลูกคนใช้ แต่ก็เป็นน้องของพวกเราด้วย แม้เราไม่อยากให้ทั้งคู่มาเกี่ยวข้องในเรื่องชั่วๆของเราแล้วก็ตาม ไม่คิดเลย ว่าทั้งคู่จะช่วยพวกแกหยุดยั้งพวกเรากันเสียได้น่ะ"

          เนคมาดูซัมบอก "กว่านายจะเข้าใจได้มันก็สายไปแล้วสิน่ะ"

          "แม้ฉันจะแพ้พวกแกไป ฉันไม่เสียใจหรอก เพราะว่าพวกเรา แส่หาเรื่องเองซะมากกว่า จนริบอยต้องมาตายด้วยน้ำมือของบิทเช่นนี้ ฉันคงต้องไปขอโทษริบอยในโลกหน้าแล้วละน่า" ริดโอโบลกล่าวเป็นครั้งสุดท้ายจน "ฟู่วววววว" ร่างสลายกลายเป็นฝุ่น เหลือไว้แต่ชุดที่ใส่ไว้

          ในขณะที่.... "เชร้งๆๆ เคร้งงง หวับๆๆๆๆ ปั้ก แว้งงง" ริดโอแบทโดนแอบไบออส พลัสเชอริทและฟิเกซจู่โจมจนดาบยาวหลุดจากมือไป มาสวาร์ทาร์บอก "ริดโอโบลไปแล้วละ ริดโอแบท" มาสวาร์ทาร์กล่าว

          "ฉันรู้อยู่แล้ว ว่าถ้าพวกเราไม่ชนะ พวกเราก็ต้องพ่ายแพ้กันทั้งหมดแน่นอน" ริดโอแบทบอก แล้วก็จับดาบที่อยู่ในมือเพียงเล่มเดียว "แต่จะดีกว่ามาก หากฉันเอาชนะดาบมือหนึ่ง อดีตหัวหน้ากองกำลังหัวหอกรุ่นแรกอย่างนายลงตรงนี้เองแหละ"

          มาสวาร์ทาร์เลยจับดาบด้วยสองมือพร้อมกับตั้งดาบในแนวตั้งไว้ "เกรงว่าที่นายพูดมา มันจะไม่เป็นจริงกันซะมากกว่าน่ะ ริดโอแบท เพราะนายไม่มีทางชนะฉันได้หรอก!!!!"

          "นายจะชนะฉันด้วยดาบที่ไม่อัดพลังไว้สิน่ะ ยังไง นายก็ต้องแพ้ฉันอยู่แล้วละ ว้ากกก" ริดโอแบทบุกเข้ามาอย่างรวดเร็วพร้อมกับหวดดาบเข้าใส่ ในจังหวะเดียวกันกับ "หึ!!!" มาสวาร์ทาร์ตะเบ็งเสียงเพียงคำเดียวและหวดดาบลงไปเต็มแรง โดยที่ริดโอแบทผ่านตัวมาสวาร์ทาร์หลังจากที่ฟันดาบไปแล้ว ริดโอแบทยิ้มขึ้น แต่ก็แค่ชั่วครู่หนึ่ง "เปรี้ยงงงงง" ร่างของริดโอแบทก็กระตุกพร้อมกับเกราะหน้าอกแตกกระจุยเป็นรอยฟันจากบ่าขวาลงมากลางท้องไว้ "นาย มั่นใจมากสิน่ะ ว่านายเก่งมากถึงขั้นใช้ดาบเพียงแค่เล่มเดียวพิฆาตฉันลงไปได้น่ะ เอชมาสวาร์ทาร์" ริดโอแบทกล่าวโดยที่เขาคุกเข่าลงกับพื้น ซึ่งดาบยาวที่ใหญ่ของเขาได้แตกลงจนกลายเป็นดาบหักกัน มาสวาร์ทาร์สบัดดาบมาสวาร์ทาร์เบลดแล้วก็เก็บเข้าฟักดาบ

          "นั้นแค่ครึ่งเดียวเอง อีกครึ่งนั้น มันเพราะว่านายใกล้ตายแล้วต่างหากละ ฉันจึงไม่มีความจำเป็นต้องทุ่มแรงไปกับการกำจัดพวกนาย ซึ่งตัดสินใจผิดที่คิดเอาชนะพวกเราด้วยการทำร้ายตัวเองเช่นนี้น่ะ"

          "ต่อให้ฉันหรือพี่ใหญ่ แม้กระทั่งคุณพ่อฉลาดมากแค่ไหน ถ้าไม่มีใครเหลียวแลหรือให้ความสนใจ มันก็ไม่มีความหมายหรอก ดังนั้น ฉันเลยต้องใช้ความฉลาดหลักแหลมนี้ช่วยเหลือพี่ใหญ่ในทุกแผนการกันไว้ เพราะคิดว่ากองกำลังสหพันธมิตรคงจะพ่ายเราง่ายกว่าพวกกองทัพจักรวรรดิ์กัน" ริดโอแบทบอก "แต่พอฉันรู้ว่า พวกนายเป็นกองกำลังหัวหอกที่กำชัยชนะให้กับฝ่ายสหพันธมิตร เข้ามาขัดขวางแผนการของพวกเรากันไม่ว่า ริบอยและริเกิร์ลเองก็ให้ความช่วยเหลือกับพวกนายมาเพื่อขัดขวางพวกเรา เหมือนที่คุณเพดูน่าขัดขวางพวกคุณพ่อกันมาก่อนเช่นนี้ ฉันน่าจะคิดแผนการอย่างอื่นที่ไม่ต้องทำให้ริบอยเจ็บตัว จนทำให้ริดโอบิทที่ชิงชังริบอยมากจนต้องฆ่าทิ้งต่อหน้าพวกเรากันเลยน่ะ"

          ฟิเกซบอก "ทั้งคู่แค่ไม่อยากให้พวกนายมีจุดจบเหมือนบาราน่ากาไรแมกม่าก็เท่านั้นแหละ และต้องขอบใจทั้งคู่ด้วย ที่ทำให้รู้ว่า ทั้งพวกพ่อนายแล้วก็พวกนายเอง ต่างก็ถูกหลอกใช้ด้วยกันทั้งนั้นนะ"

          "แล้วพวกนายยังดึงดันจะสู้กับพวกเราให้ได้นิ คงคิดว่าพวกเรารับมือกับพวกนายไม่ได้เลยสิน่ะ" มาสวาร์ทาร์บอก

          พลัสเชอริทกล่าว "แย่หน่อย ที่พวกเราไม่ยอมให้พวกนายก่อเรื่องเดือดร้อนได้เต็มร้อยเปอร์เซนต์ตามแผนการที่พวกนายวางไว้หรอกน่ะ"

          "ฉันแค่อยากจะรู้ว่า พวกเราสามารถเอาชนะพวกนายกันได้หรือไม่ แม้จะรู้ว่าริบอยและริเกิร์ลจะเข้ามาร่วมในเรื่องนี้กันก็ตาม" ริดโอแบทบอก "ถึงแก้แค้นให้พวกคุณพ่อไม่ได้ แค่ได้สู้กับพวกนายจนรู้ผลแพ้ชนะกันเช่นนี้ ก็เกินพอแล้ว เพราะเราแพ้พวกนายกันแล้วละ" สิ้นคำ "ฟู้วววววว" ร่างของริดโอแบท บุตรคนรองก็สูญสิ้นไป โดยที่ดาบคู่ใจของเขา "เกร้งๆๆๆๆ เป๊าะ" ร่วงลงพื้นและแตกเป็นเศษเล็กเศษน้อยขึ้นมา

          มาสวาร์ทาร์บอก "ความฉลาดในการก่อกรรมทำชั่ว มันไม่ได้ให้ผลตอบแทนที่ดีกันเสมอไปหรอกน่ะ ริดโอแบท"

          "เหลือแต่นายคนเดียวแล้วน่ะ ริดโอบุลท์" พีวิลบอก

          ริดโอบุลท์กล่าว "แบทและโบลตายไปแล้ว แต่ตราบใดที่ฉันยังอยู่ ฉันจะต้องชนะพวกนายกันได้อยู่ดีนี้แหละ" แล้วก็พุ่งเข้ามาเพื่อจู่โจมใส่ทั้งพีวิลและเจเนลกัน "ฟ้าววววว เปรี้ยงงง" พีวิลไวกว่าจนถีบเข้าใส่หน้าริดโอบุลท์พร้อมกับ "ฮันเดรทแรมเพจ ย้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" กระหน่ำต่อยเตะถีบใส่ริดโอบุลท์ไปหลายสิบดอกแล้วก็ "เปรี้ยงงงง" ชกอัดใส่หน้าริดโอบุลท์ส่งมาให้เจเนล "จีนันสตอป อาต้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" กระหน่ำเตะและถีบใส่ริดโอบุลท์แบบไม่เลี้ยง

          "แม้นายไม่เกี่ยว แต่ดอกนี้สำหรับริบอย แล้วก็ริเกิร์ลที่ต้องสูญเสียริบอยกันน่ะ" เจเนลบอกแล้วก็ "เปรี้ยงงงง" ถีบเข้ากลางหลังริดโอบุลท์จนกระอักเลือดไป ริดโอบุลท์เลยวิ่งเข้ามาพร้อมกับฝ่ามือที่ลุกโชนด้วยเพลิงสีแดงกัน "เอนเนลซอนแคลชชชช" พีวิลเลยอัดพลังขึ้นที่หมัดแล้วพุ่งเข้าใส่ เช่นเดียวกับเจเนลที่กระโดดขึ้นสูงเพื่อใช้ไม้ตาย "เจเนลคิก" โดยทั้งคู่พุ่งเข้าใส่ "ฟ้าววววววว ฟ้าววววว เปรี้ยงงงงงง" และเผด็จศึกใส่ริดโอบุลท์เข้าอย่างพร้อมกัน "อึ้กกก อุ โว้ววววว" ริดโอบุลท์ร้องด้วยความเจ็บปวดและพยายามจะจู่โจม "เปรี้ยงงงง ตรูมมมม" แต่ร่างของเขากลับระเบิดขึ้นมา จนล้มอยู่ในท่าคุกเข่ากันไว้

          "ริดโอบุลท์ ทำไมนายถึงไม่ยอมจำนนกันละ ในเมื่อนายรู้ว่าทำเช่นนี้ไป นายก็ต้องจบเห่แบบเดียวกันกับพ่อของนายแล้ว นายจะทำไปเพื่ออะไรกันละ" พีวิลบอก

          ริดโอบุลท์บอก "ก็เพราะว่ากฎหมายนั้น ไม่ว่าจะอยู่แรซัลก้าก็ดี แคสเซเดี่ยนก็ดี มันก็ไม่ยุติธรรมกับพวกเรากันอยู่แล้วน่ะ" แล้วก็กระอักเลือดขึ้นมา "เพราะไอ้กฎหมายที่สภาขุนนางร่างขึ้นมาโดยมีมารดรเทพอนุมัติให้มีอำนาจใช้นั้น ได้ขัดขวางคุณพ่อในเรื่องธุรกิจค้าอาวุธหลังจากที่ได้สัมปทานมา ซึ่งคุณพ่อตั้งใจจะให้ประชาชนติดอาวุธเพื่อใช้ปกป้องตนเองจากพวกเฮซเทิร์ซกันแต่แรกไว้ คุณพ่อกับพวกจึงเห็นว่า ทางเดียวที่จะทำให้พวกเขาสามารถทำในสิ่งที่พวกเขาต้องการได้นั้น ก็คือต้องทำลายตัวกฎหมายนั้นทิ้ง นั้นคือพวกสภาขุนนางและมารดรเทพลงไปซะ เพื่อที่พวกพ่อจะเข้ามายึดอำนาจมาเป็นของตนเอง ทำในสิ่งที่พวกเขาและประชาชนส่วนมากต้องการ โดยไม่มีใครหน้าไหนห้ามได้น่ะ แน่นอน ว่าพวกประธานาธิบดีเองก็ไม่ต่างจากพวกสภาขุนนางกันหรอก ที่ทำตัวขัดขวางโอกาสกันได้น่ะ"

          "นายกำลังจะบอกว่าที่พวกนายทำนิ เพราะกฎหมายที่แรซัลก้ามันอยุติธรรมกับพวกนาย และกฎหมายนั้นก็เป็นต้นเหตุที่ทำลายพวกคุณพ่อนายสิน่ะ" เจเนลบอก

          ฟิเกซกล่าว "ริดโอบาราน่าทำเพราะต้องการจะให้ประชาชนป้องกันเองได้มันก็ดีอยู่หรอก แต่อาชญากรรมส่วนมากนั้นเกิดมาจากการที่ประชาชนมีอาวุธอยู่ในมือนั้นก่อความเสียหายขึ้นมา และเป็นต้นเหตุของการก่ออาชญากรรม ซึ่งมันเป็นเรื่องผิดกฎหมาย ใครทำผิดก็ต้องรับการลงโทษ ซึ่งสิ่งที่พวกคุณพ่อของนายทำอยู่นี้ มันไม่ได้แค่ผิดกฎหมายทางอาญากันอย่างเดียว แต่เข้าข่ายเป็นกบฎต่อจักรวรรดิ์กันด้วย เพราะถ้าพวกคุณพ่อนายทำสำเร็จขึ้นมา แรซัลก้าก็จะต้องกลายเป็นแดนเถื่อน จนทรอยอาร์ภายใต้ริชเชลลิอาร์ลได้โอกาสมายึดไว้อย่างแน่นอน พวกนายต้องการให้เป็นเช่นนั้นเลยหรือ"

          "อีกอย่างน่ะ ต่อให้กฎหมายมันอยุติธรรมกันก็ตาม แต่ก็ใช่ว่ากฎหมายมันจะผิดอย่างที่นายคิดหรอก เพราะกฎหมายนั้น ล้วนให้ความยุติธรรมต่อทุกฝ่ายกันเสมอ เพื่อให้โอกาสผู้ที่ถูกปรักปรำได้รับการแก้ไข และตัดสินคนผิดให้รับโทษตามกฎหมายกันไว้" พีวิลกล่าว "ที่สำคัญ แม้สหพันธมิตรของเราเองจะมีกฎหมายไม่ต่างจากแรซัลก้า แต่กฎหมายนั้นยุติธรรมและเท่าเทียมกันเสมอ ไม่เข้มงวดมากและไม่หย่อนยานจนเกินไป ก็เพื่อให้ทุกฝ่ายอยู่กันอย่างสงบสุขกัน แม้ว่าจะมีบางกลุ่มไม่พอใจเลยก็ตาม เพราะพวกเราเองก็มีบางอย่างที่ไม่สามารถทำได้กันอยู่แล้วน่ะ"

          โคเคสเข้ามาพูดด้วย "อีกอย่าง เราเห็นแรซัลก้าเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีกันแล้ว พวกเราก็จะไม่คล้อยตามกันอยู่แล้ว เพื่อให้ประชาชนทั้งเทรอมและซัลคาเลี่ยนอยู่กันอย่างผาสุขกันนี้แหละ"

          ริดโอบุลท์บอก "พวกนายก็พูดได้นิ เพราะว่าเป็นถึงผู้นำกันแล้วนิ พวกนายจะทำอะไรก็ได้สิน่ะ แน่นอน ว่าเพราะพวกนายนี้แหละ คือเหตุผลที่พวกเราต้องออกมาต่อสู้กันไว้น่ะ"

          "ก่อนหน้านี้ พวกนายทำไป เพราะว่าพวกนายอ้างว่าเป็นประชากรของมารดรเทพ และคนของจักรวรรดิ์อันเกรียงไกร ซึ่งสามารถทำอะไรได้ตามใจชอบกัน โดยที่พวกพ่อของนายใช้เหตุผลนี้มาอ้าง เพื่อโค่นจักรวรรดิ์แล้วตั้งตัวเองเป็นผู้ปกครองและออกคำสั่งผู้อื่นกันอย่างงั้นสิน่ะ" บัลโต้บอก "แต่เกรงว่า ที่พวกนายพูดมานั้น มันจะไม่ใช่แล้วละมั่ง"

          ริดโอบุลท์บอก "แกพูดแบบนี้มันหมายความว่าไงกันละ"

          "ริดโอบาราน่าคิดว่าตนเองเก่งกาจยิ่งกว่าและฉลาดมากพอที่จะไม่เป็นผู้เชื่อฟังคำสั่งใครๆ และต้องการเป็นผู้สั่งการที่เหนือกว่ากันอย่างงั้นสิน่ะ" เนคมาดูซัมบอก "แต่จากที่พ่อของนายได้รับความช่วยเหลือจากผู้หวังดีที่ให้คำแนะนำกับพ่อของนายให้ลงมือตามนั้น ให้ปฏิบัติตามเช่นนี้ แม้ว่าเขาจะให้ความช่วยเหลือกับพ่อและพวกกันก็ตาม มันก็เหมือนพ่อของนายทำตามที่ผู้หวังดีสั่งกันดีๆนี้แหละ"

          มาสวาร์ทาร์กล่าว "แน่นอน ว่าพวกริดโอรุ่นพ่อและรุ่นนายเองก็ได้รับความช่วยเหลือจากผู้หวังดีกันเสียด้วย นั้นไม่ทำให้พวกพ่อของพวกนายและพวกนายเองเป็นผู้สั่งตามที่คิด แต่กลายเป็นตัวหมากหรือหุ่นเชิดของผู้หวังดีกันมาแต่แรกซะมากกว่าน่ะ"

          "เพราะอย่างงั้นแหละ พวกเราต้องบดขยี้พวกประธานาธิบดี แล้วเอาอำนาจมาโค่นคนที่กล้าใช้พวกเรา รวมถึงพวกนายกันด้วยที่กล้ามาขัดขวางพวกเรากันน่ะ ซึ่งนั้นก็ทำให้ความแค้นของท่านพ่อกับพวกได้รับการชำระกันแล้วนะสิ" ริดโอบุลท์บอก

          ฟิเกซบอก "มันก็จริงน่ะ เพราะว่าแม่ทัพโอลดาธนำพาพวกคุณพ่อและคุณลุงเนคคูคัส ออกกวาดล้างพวกริดโอจนริดโอบาราน่ากับพวกถูกฆ่าตายไปนั้น อาจจะเป็นต้นเหตุที่ทำให้แก็งค์ริดโอล่มสลายกันก็จริง" แล้วก็ถอนใจขึ้นมา "แต่เว้ากันซื่อๆเลยน่ะ ว่าทั้งพ่อนาย แล้วก็พวกนายเองนี้แหละ ที่ทำลายแก็งค์ริดโอด้วยมือตัวเองกันน่ะ"

          "พวกเรานะหรือ เป็นไปไม่ได้หรอกน่า" ริดโอบุลท์กล่าวแบบไม่ยอมรับ

          เนคมาดูซัมบอก "ริดโอบาราน่าเชื่อว่า แผนการอาชญากรรมของพวกเขานั้นสมบูรณ์แบบ จนมั่นใจอย่างสูงมาก ถึงขั้นที่ว่าไม่มีใครหน้าไหนสามารถรับรู้ หยุดยั้งหรือขัดขวางกันไปได้แน่นอน แต่เขาไม่รู้เลยว่า คุณเพดูน่า แม่ของริบอยและริเกิร์ล ที่ได้รับคำสั่งเสียจากเจ้าสั่วริธฟอนโซ่ให้มาหยุดยั้งพวกริดโอบาราน่ากัน ซึ่งนั้นทำให้เขาล้มเหลวไปซะทุกครั้ง แม้เขาคิดจะทำทุกวิถีทางเพื่อปิดบังแผนการนี้แค่ไหน เขาก็ไม่เฉลียวใจกันหรอก ว่าสาวใช้ต้อยต่ำที่ไร้ความสามารถอย่างคุณเพดูน่าจะขัดขวางแผนการของเขาได้ เพราะเขาคิดสูงเกินตัวมาจนไม่ดูรอบข้างให้ชัดเจน และคิดว่าเขาต้องเป็นฝ่ายชนะกันให้ได้นั้น คือเหตุผลที่ทำให้เขาพบกับจุดจบที่น่าสมเพชกัน" แล้วก็พูดต่อ "เช่นเดียวกับพวกนายเองด้วย ที่ซ้ำรอยเดิมเหมือนกับรุ่นพ่อของพวกนาย เพียงแต่พวกนายมีแรงแค้นเป็นตัวกระตุ้น ซึ่งไม่เพียงทำให้พวกนายถล่ำลึกได้ง่ายและเร็วกว่าเดิม แต่....มันได้ฆ่าริบอยและทำให้ริเกิร์ลต้องอยู่อย่างลำพังขึ้นมากันด้วย แม้นายไม่ได้ฆ่าด้วยมือตัวเองก็ตามน่ะ"

          "ทั้งคุณเพดูน่า ริบอยและริเกิร์ลทำไป เพื่อมิให้ริดโอบาราน่าและพวกนายต้องจบเห่กันเช่นนี้ พวกเขาต้องการให้พวกนายได้รับการชดใช้บาปที่ก่อไว้ด้วยการลงโทษตามกฎหมายกันไว้น่ะ" พีวิลบอก

          เจเนลกล่าว "แต่สุดท้าย เพราะความโอหังและอหังการของพวกพ่อนายและพวกนายเองนี้แหละ ที่ดึงพวกนายมาพบจุดจบเหมือนกันไม่ว่า พวกนายได้ลากคนดีๆลงหลุมไปหนึ่งรายแบบนี้ พวกนายช่างไม่สำนึกกันจริงๆน่ะ"

          "แล้วพวกนายเองละ พวกนายเองก็เป็นตัวอันตรายกันมาก่อน และเป็นพวกที่ไม่ยอมแพ้และต้องต่อสู้กันถึงให้ที่สุดนิ พวกนายก็ไม่ต่างจากพวกเรากันหรอกน่ะ" ริดโอบุลท์บอก

          เจเนลบอก "พวกเราไม่เหมือนกับพวกนาย ตรงที่ว่า พวกเราเคยทำผิดอะไรไว้กับพวกท่านประธานาธิบดีมาก่อน ไม่ว่าเราจะตั้งใจหรือไม่ ถูกบีบบังคับ ถูกข่มขู่ หรือถูกบ่งการมา พวกเราเลือกที่จะยอมรับในความผิดของพวกเรา โดยลุกขึ้นมาต่อสู้เพื่อปกป้องความสงบสุขของสหพันธมิตร และเขตอวกาศของฝ่ายสมาพันธ์ มิใช่พวกนายที่ไม่เพียงไม่ยอมรับว่าตนเองผิด แต่ยังสานต่อเจตนารมณ์บ้าๆที่ต้องการอยู่เหนือผู้อื่น โดยไม่รู้ว่าพวกนายเอง ได้ถูกหลอกใช้โดยผู้บงการไปแล้ว จนนำพาพวกนายมาพบจุดจบกันนี้แหละ"

          "ส่วนหนึ่งเพราะ ประธานาธิบดีและพวก ให้โอกาสพวกนายกันอย่างงั้นสิน่ะ" ริดโอบุลท์บอก "ถ้าแรซัลก้ายุติธรรมและให้โอกาสกับพวกเรากันละก็ ปานนี้ ครอบครัวริดโอคงไม่น่าจบเห่กันถึงสองครั้งได้หรอก แม้ว่า ฉันไม่สามารถทำตามความแค้นที่คุณพ่อได้รับมาก็ตามน่ะ" แล้วก็ชักปืนออกมา จนพวกไทรเวเซอร์ตกใจมาก แต่ก็ "เปรี้ยงงงง" เสียงปืนดังขึ้น "เออ" ทว่าผู้ถูกยิงกลับมิใช่โคเคสหรือบัลโต้เลย กลับเป็นทหารในชุดสีขาวที่ถือมีดดำไว้

          "พวกนี้มัน...." บัลโต้บอก

          "สงสัยว่าลูกไอ้แก่วอลเดนมันคิดจะเก็บงานแล้วใส่ความพวกเราเองสิน่ะ แม้ว่านี้จะเป็นความดีเพียงหนึ่งเดียวที่ฉันทำ แต่สุดท้าย ทุกๆคนก็ต้องจดจำริดโอในนามของมาเฟียสุดโหดที่สุดในแรซัลก้า แล้วก็ในแคสเซเดี่ยนกันอยู่ดี" ริดโอบุลท์กล่าวและวางปืนสั้นลง "ถ้าฟ้าหรือเทวดามีจริง น่าจะให้โอกาสหนที่สองกับพวกเราได้เลือกเส้นทางที่ตรงกันข้ามกับที่เราเลือกไว้บ้าง น่าเสียดาย ที่มันเป็นแค่ฝันลมๆแล้งๆก็เท่านั้นเอง"

          ฟิเกซส่ายหน้า "ที่ถูกนั้น มันเพราะพวกนายตัดสินใจผิดมาตั้งแต่ต้นต่างหากละ"

          "แม้พวกเราจะพ่ายแพ้ไปแล้ว แต่ก็ดีแล้วละ เพราะฉันเชื่อว่า พวกนายไม่เพียงจัดการกับไอ้แก่กับไอ้ลูกชั่วๆของมันได้ แต่พวกนายเองก็สามารถหยุดพวกเดลอาเนี่ยนที่หลอกใช้พวกเรากันได้ แม้กระทั่งไอ้เซอร์แพนเนสกับองค์ชายแขนเหล็กเทเนดีนนั้นด้วยน่ะ" ริดโอบุลท์บอก "เพียงแต่ พวกนายต้องรีบโดยด่วนแล้วละ"

          คลอเวฟกล่าว "หมายความว่าไงกันน่ะ"

          "ทั้งคู่มันมาบอกกับฉันว่า พวกเขาจะลงมือจัดการกับพวกผู้ป่วยทรอยอาร์กันที่เมืองแห่งการค้นคว้ากัน แต่ก่อนที่พวกมันจะทำเช่นนั้นได้ พวกมันต้องทำธุระที่ยังทำไม่เสร็จกันเสียก่อน" ริดโอบุลท์กล่าว "เพราะพวกมันเตรียมจะบุกบางระจันใหม่ เพื่อฆ่าเดลวาทและพวกผู้ลี้ภัยที่โน่น ประเดิมก่อนจะลงมือทำตามคำสั่งของริชเชลลิอาร์ลที่เบี้ยวมาเป็นเดือนแล้วน่ะ" จนพวกพีวิลตกใจมาก

          "แย่ละสิ พวกบรอนเซอรูทอยู่ที่นั้นด้วยน่ะ" พีวิลบอก

          "หวังว่าพวกนายจะไปทันและฝ่าพวกสมุนของทั้งคู่กันด้วย พวกเราเสียริบอยไปแล้ว หวังว่าพวกนายคงไม่เสียพวกพ้องกันไปอีกน่ะ" ริดโอบุลท์บอก "ส่วนฉันเอง แม้จะไม่ได้ตายอยู่ในคุก แต่อย่างน้อย วิญญาณของฉันก็ได้กลับบ้านที่คุณพ่อ คุณแม่ ลุงป้าน้าอา แล้วก็น้องๆของฉันรอคอยอยู่แล้ว ยกโทษให้พี่ด้วยน่ะ ริบอย........." สิ้นคำ หัวของริดโอบุลท์ตกลง พร้อมกับ "ฟู่วววววววว" สลายกลายเป็นฝุ่นในทันที

          เนคมาดูซัมบอก "ริดโอบาราน่ามีจุดจบที่น่าสมเพช แต่กับพวกนาย พวกเรามองว่านี้เป็นจุดจบที่น่าสงสารมากที่สุดกันแล้วละ"

          "พวกนายรีบไปบางระจันใหม่กันเดียวนี้เลย ฉันกับพวกเดลิคที่อยู่ในเมืองจะเคลียร์ศพของเหล่าสมุนริดโอให้เอง" บัลโต้บอก

          โคเคสบอก "ส่วนฉันยังไม่คิดจะหนีไปไหนกันหรอก แม้จะโดนลอบสังหารกันก็ตาม ฉันยังระมัดระวังได้อยู่น่ะ"

          "เข้าใจแล้วละครับ ท่านประธานาธิบดี ผบ.บัลโต้" เนคมาดูซัมกล่าว และกดปุ่มตรงขมับซ้ายขึ้น "ไทรแองเกิ้ล ออกมาได้เลย" แล้วยานไทรแองเกิ้ลก็โผล่ออกมาจากข้างหลัง พวกไทรเวเซอร์จึงรีบกระโดดขึ้นยานกันโดยเร็ว เพื่อมุ่งหน้าไปยังบางระจันใหม่โดยเร็ว

          โคเคสบอก "หวังว่าพวกนายคงไปทันเวลากันบ้างน่ะ"

          "แก็งค์ริดโอจบเห่กันแล้วละครับ ท่านพ่อ" วอลเลนซ์ติดต่อไปหาวอลเดนสไตน์กัน

          "พวกนั้นจบสิ้นลงไปเช่นนี้ แต่ก็ดีแล้ว ที่นั้นจะเป็นงานสุดท้ายของพวกไทรเวเซอร์กันแล้วละ"

          "เหลือแค่แพนเนสและเทเนดีนตายไปซะ อย่างน้อย พวกไทรเวเซอร์ก็อ่อนแรงมากพอจนขัดขวางท่านพ่อไม่ได้อยู่แล้วละครับ" วอลเลนซ์กล่าว

          วอลเดนสไตน์บอก "เวลาที่ฉันรอคอยได้มาถึงแล้ว และตอนนี้จะไม่มีใครกล้าขัดขวางกันอีกต่อไปแล้วละ ดังนั้น เธอช่วยจัดการที่เหลือให้ด้วยแล้วกัน"

          "รับทราบแล้วละครับ ท่านพ่อ" วอลเลนซ์กล่าว โดยที่เขาไม่รู้เลยว่า....

          "มั่นใจน่ะ ว่าเธอทำแบบนี้มันดีแล้วน่ะ" ไซเมี่ยนกล่าวกับวอลทิโน่ ซึ่งได้พบเจอกันในตรอกมืดกันที่เมืองแห่งหนึ่ง

          "ผมคิดดีแล้วละครับ ที่ตัดสินใจแบบนี้ แม้ว่านั้นจะทำให้คุณพ่อและคุณปู่ต้องได้รับโทษสถานหนัก จนผมพลอยโดนไปด้วยก็ตาม" วอลทิโน่กล่าว "ถ้าเป็นพวกไทรเวเซอร์และคุณละก็ แผนการของคุณพ่อและคุณปู่ต้องถูกหยุดยั้งได้แน่นอน"

          ไซเมี่ยนพยักหน้า "ดี งั้นเธอรีบตามฉันกลับเฟิร์สฮิลล์กัน"

          "ตึกๆๆๆๆๆ" ฉับพลัน ก็ปรากฎบุรุษสวมหน้ากากปิดหน้าสีดำในชุดเสื้อโค้ทยาวสีกากีเดินเข้ามาพอดี "แรช มือขวาของพ่อนิน่า" วอลทิโน่เห็นหน้าก็ตกใจขึ้นมา

          ไซเมี่ยนเลยเตรียมโซ่ไว้ "ต่อให้เป็นตัวเป้งของดัสท์คิลเลอร์หรือไม่ เราต้องหนีไปพร้อมกันทั้งคู่นี้แหละ"

          "หึ ไม่นึกเลยว่า ยอดมือป่วนอย่างเธอจะกล้าสู้กับฉันที่เป็นตัวอันตรายมากที่สุดในกลุ่มสิน่ะ" บุรุษชุดดำกล่าว "แต่....ก่อนที่ฉันจะจัดการกับพวกเธอนั้น พวกเธอควรจะรู้ไว้อยู่อย่างหนึ่งน่ะ" แล้วก็พูดบางอย่างให้ทั้งไซเมี่ยนและวอลทิโน่ฟัง จนยอดมือป่วนยิ้มขึ้น

          "หึ....นั้นเหมาะจะเป็นเรื่องสุดท้ายสำหรับฉันเลยสิน่ะ หึๆๆๆๆๆ"

          อีกด้านหนึ่งนั้น พวกเทเนดีนและแพนเนสก็กำลังบุกเข้ามายังบางระจันใหม่กันแล้ว "ต่อให้พวกไทรเวเซอร์หรือใครก็ตามมุ่งหน้ามา พวกมันก็มาไม่ทันการณ์กันหรอก" เทเนดีนกล่าว

          แพนเนสบอก "เพราะพวกเราไม่ยอมให้ใครขัดขวางเราได้แน่นอน"

ต่อช่วงที่ 2 กันเลย