คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #40 : Fan boy no.1 - [END]
FAN BOY NO.1
#แฟนของนาย
‘ โดเรมี~ ฟาซอลลา~ ที~ '
‘ อะแฮ่ม.. '
‘ โด~ '
‘ เสียงแหบชะมัด.. '
เสียงร้องเพลงงึมงัมเบาๆเป็นเสียงที่ผมจะได้ยินทุกครั้งก่อนนอน.. ยองแจมักจะฝึกร้องเพลงให้ดีขึ้นเสมอๆ ไม่ว่าจะเป็นในห้อง กลางบ้าน ในห้องน้ำห้องครัวหรือที่ไหนก็แล้วแต่ เขาเป็นเด็กขยันเอามากๆ
ครั้งนี้ก็เหมือนกัน ยองแจเดินไปเดินมาพลางร้องเพลงคลอเบาๆอยู่กลางห้อง ส่วนผมนั่งเล่นมือถือไปเรื่อยๆ เป็นแบบนี้มาประมานสองชั่วโมงกว่าแล้ว
เดาว่าอีกไม่เกินสิบนาทีเจ้าตัวต้องง่วง...
ดวงตาเรียวเล็กดูท่าทางจะหนักมากขึ้นทุกที แต่ยองแจก็ยังคงร้องเพลงต่อไป..
น้ำเสียงใสกับริมฝีปากบางดึงดูดผมให้จ้องมองกลีบปากอิ่มขยับขึ้นลงตามจังหวะ
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ายองแจสามารถสะกดผมได้ด้วยการร้องเพลง..
ผิวขาวๆตัดกับโคนผมสีดำทำให้เจ้าตัวดูมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก เส้นผมสีอ่อนนั้นก็ด้วย ยองแจดูเหมือนตุ้กตาหมีสีขาวเลยแหะ..
“ ห้าวว~ ”
กะแล้วไม่มีผิด..
ยองแจหาวจนตาปิดพร้อมกับทิ้งตัวนั่งนิ่งๆบนฟูก
“ ง่วงแล้วหรอ ”
“ อืออ..”
“ ง่วงก็นอนดิ ”
“ แล้วฮยองอะ? ”
“ ยังไม่ง่วงอะ เช็คนู้นเช็คนี้นิดหน่อย ”
จริงๆผมอ่านข้อความจากแฟนๆในเว็บแฟนอยู่ครับ มีหลายครั้งที่ผมเผลอไปตอบคำถามที่เขียนถึงยองแจอยู่บ่อยๆ
“ อ่า งั้นผมนอนก่อนนะ ”
สายตาดูใสซื่อนั้นมองผมด้วยท่าทางอ้อนๆเหมือนกำลังขออนุญาตไปทำความผิดยังไงอย่างงั้น แต่จริงๆแล้วมันไม่ได้ดูไร้เดียงสายหรอกครั้ง เด็กนี่น่ะสี่มิติชนิดที่ใครก็เข้าไม่ถึงเลยทีเดียว
“ อืมม นอนก่อนเลย จะได้ไม่ต้องงอแงอีก ”
“ ผมงอแงตอนไหนเล่า ”
“กล้าเถียงหรอว่าพอนอนไม่อิ่มแล้วจะไม่งอแง ”
“……..”
“นั้นไง นอนก่อนเลย”
“..ก็ได้”
ยองแจปากเบะใส่ผมเล็กน้อยก่อนจะล้มตัวลงนอน โกยเอาผ้าห่มทั้งหมดขึ้นมาห่มให้ตัวเอง และไม่ลืมที่จะหยิบผ้าพันคอมาทำให้คออุ่นอยู่เสมอเหมือนที่เคยให้สัมภาษณ์ไว้ แต่ว่า.. ถึงจะล้มตัวนอนแล้วกลับลืมตาจ้องผมตาแป๋ว..
เมื่อกี้ยังทำท่าง่วงอยู่เลย..
“อะไร?”
“จะยังไม่นอนจริงดิ?”
“ทำไมอะ?”
“หนาว..”
“……”
พูดแบบนี้ผมแทบจะวางมือถือเลยครับ.. แต่ทำไม่ได้ ถึงผมอยากจะเด้งตัวไปหายองแจมากแค่ไหนก็ตาม ถ้าทำแบบนั้ผมนคงไม่ต่างจากแมวเชื่องๆตัวหนึ่ง
อิมแจบอมเป็นถึงลีดเดอร์เชียวนะ..
“นอนไปก่อนแปปหนึ่ง”
“มันหนาวนี่..”
“ยองแจ..”
ผมเลือกที่จะใช้เสียงดุขู่เจ้าตัวถึงได้ยอมปิดปากไม่พูดอะไรอีก ยองแจหลับตาลงแต่โดยดีและใช้เวลาไม่นานลมหายใจเข้าออกก็ดังสม่ำเสมอ
หลับไปแล้วเรียบร้อย..
รูมเมทผมนอนขดตัวอยู่บนฟูกเตี้ยๆ แก้มกลมมีสีฝาดอ่อนๆ ไม่รู้เพราะอากาศหนาวมากไปหรือเพราะอะไร ปากเรียวสีหวานเป็นกระจับเผยออกเล็กน้อย
เป็นอีกครั้งที่ยองแจสะกดผมไม่ให้ละสายตาไปไหนได้..
ผมขยับตัวเข้าไปนั่งใกล้ๆฟูกแล้วจ้องมองเด็กสี่มิตินอนหลับอยู่อย่างนั้น ใช้มือเกลียแก้มใสไปมาช้าๆ ไล้ไปถึงปอยผมที่เริ่มจะยาวและปลกลงมา
นานเท่าไรผมไม่รู้ รู้ตัวอีกทีผมก็อัดคลิปเจ้าเด็กนี่ตอนนอนไว้ในมือถือซะแล้ว..
ยองแจจะรู้ไหมว่าบางครั้งผมก็อิจฉาเสียงเพราะๆของเขา อิจฉารอยยิ้ม อิจฉาแก้มกลมๆที่ใครเห็นก็หลงรักมัน อิจฉาปากบางที่ดูเชิญชวนให้คนอยากจะสัมผัสตลอดเวลา..
คิดไปคิดมาผมควรจะดีใจ..
ผมได้เห็นภาพนี้นานกว่าใคร แถมยังมีเก็บไว้ในมือถืออีกต่างหาก..
มองไปมองมาก็เริ่มง่วงตาม ผมเบียดตัวเองเข้าไปใต้ผ้าห่ม ยองแจขยับตัวเข้ามาหาอัตโนมัต ผมเลยรวบคนตัวเล็กเข้ามากอดก่อนจะค่อยๆโน้มเข้าไปหาริมฝีปากบาง..
“ฮยอง.. อย่ามาทะลึ่ง..”
อ่าว เวรละยังไม่นอน..
“คิดว่าหลับไปแล้ว”
“ก็ฮยองยังไม่นอน”
“รอหรอ?”
“อืออ..”
“โอเค นอนแล้วๆ”
“ห้ามแอบทะลึ่งนะ...”
“….โอเคคค เออขอตอบแฟนในเว็บแฟนแปป”
ผมลูบหัวคนในอ้อมกอดเบาๆเป็นเชิงกล่อม มืออีกข้างเข้าเว็บแฟนไปตั้งกระทู้สำหรับแฟนๆที่อยากเขียนถึง GOT7 ผมเองก็เป็นแฟนบอยวงนี้นะ..
ถึงยองแจ
‘ นายเนี่ย ดูดีทั้งตอนนอนเละตอนร้องเพลงเลยนะ.. นายเป็นแรงใจของฉัน.. ขอบคุณที่เกิดมา..’
- แฟนของนาย แจบอม -
- - - - - - - - -
แอบมาลงยามวิกาล.. 5555
#GOT2JAE
ความคิดเห็น