อันยองงงง~~~
รีดเดอร์ที่น่ารักทุกๆคน ไรท์ก็เพิ่งเริ่มเขียน อาจจะยังใส่ลูกเล่นไม่เก่ง ต้องขอโทษด้วยเน้ออ ถ้ามันแปลกๆ
รักทุกคนน้าาาาาาา
*โปรดอ่านก่อนดำดิ่งสู่โลกแห่งการมโน*
-ฟิคนี้เน้นใครสักคนในwanna oneเป็นพิเศษ
-ฟิคนี้เป็นแนวชxญ
-ถ้าไม่ชอบฟิคที่เราแต่งเดี๋ยวช่วยจุดธูปเชิญออกให้//ขำๆนะ><
-สนุกกับการอ่านนะคะ
Intro
ตึก...ตึก...ตึก...
เสียงเท้าที่กระทบลงบนพื้นอย่างเป็นจังหวะ แสงจันทร์ที่สาดส่อง ลงมากระทบเข้ากับใบหน้าสวย ในเวลานี้ ใครกันยังออกมาเดินในยามวิกาล?
"ท..ทำไมมันเงียบขนาดนี้ล่ะ มีหอก็ต้องมีคนสิ ิแล้วนี่..ไฟสักดวงก็ยังไม่เห็นเลย"ฉันบ่นอุบอิบกับตัวเอง พร้อมทั้ง กวาดสายตาไปมารอบๆตัวอย่างระแวง แหงล่ะ..นี่เที่ยงคืนแล้วใครจะมานั่งรอกัน แต่ที่ฉันพึ่งมาฉันก็ มีเหตุผลของฉันนะ..
"แฮร่!!"
"กรี๊ดดดดด!!!ใครก็ได้ช่วยฉันที!! หนูกลัวแล้ว อย่าหลอกกันเลยนะ ด..เดี๋ยวจะไปทำบุญให้!!"ฉันรีบหลับตายกมือขึ้นมาพนมไว้ ปล่อยมือออกจากกระเป๋าเดินทาง ้และตะโกนออกไปอย่างร้อนรน เพื่อหวังว่า ผ..ผีจะฟังออก แต่จู่ๆ กลับจับไหล่ของฉัน!!!
"กรี๊ดดดดด!!!!!!"ฮืออ นี่หลอกกันไม่พอแถมยังมาจับไหล่อีก บอกแล้วไงเดี๋ยวจะทำบุญไปให้T^T
"นี่ใจเย็นๆฉันคนไม่ใช่ผี ไอ้ซองอูจะไปแกล้งน้องเค้าทำไมวะ" หลังจากบุคคลปริศนาพูดจบ ฉันค่อยๆเปิด เปลือกตาทีละข้าง จนเห็นคนตรงหน้าได้อย่างชัดเจน ไม่ใช่ว่ามีแค่สองคนแต่มีถึงสาม
"หวัดดี:)ฉันชื่อจีซอง ส่วนนี่ซองอูและก็มินฮยอน"ผู้ายคนใด คนหนึ่งในนี้พูดขึ้นมา ก็ใครมันจะไปมองชัดกันเล่า!มืดซะขนาดนี้ ไฟสักดวงก็ไม่ยอมเปิด จากที่ลองฟังจากเสียงแล้วพวกเค้าต้องหล่อมากแน่ๆ
"เอ่อ..ค่ะ"ว่าแต่ดึกขนาดนี้มาเดินเพ่นพ่านกันทำไม
"อ่า..เธอสงสัยใช่มั้ยล่ะ ว่าทำไมพวกฉันถึงออกมาเดินอยู่แถวนี้ทั้งๆที่นี่ก็เที่ยงคืนกว่าแล้ว"ผู้ชายอีกคนพูดขึ้นราวกับรู้ใจฉัน"เพราะว่าต้องมารอเธอไงล่ะ:)"น..นั่นเค้ายิ้มใช่มั้ย!ถึงมันจะมืดๆแต่ฉันก็ไม่ได้ตาบอดสักหน่อย เค้ายิ้มชัวร์ๆ ฉันมั่นใจ!! ต..แต่ทำไมใจฉันต้องเต้นแรงตอนที่เค้ายิ้มด้วยล่ะ !
"ล..แล้วทำไมไม่เปิดไฟล่ะคะ"
"อ๋อ พอดีไฟมันตกน่ะ เดี๋ยวสักพัก ก็มาแล้วล่ะ ไม่ต้องห่วง:)" ค..เค้ายิ้มอีกแล้ว ให้ตายเถอะ.. ถ้าลงไปดิ้นได้คงทำไปนานแล้ว
"อ๋อค่ะ.."
พรึบ!
"อ้ะ!ไฟมาพอดีเลย"
ยิ่งกว่าเทพบุตรจุติลงมาเกิด ค..คนอะไรหล่ออย่างกับหลุดออกมาจากเทพนิยาย
"ล..แล้วฉันต้องทำอะไรต่อคะ"ฉันพูดตะกุกตะกักมากกว่าเดิม น่าอายชะมัดU_U
"ไปพักผ่อนก่อนเถอะ เดี๋ยวพวกฉันจะพาเธอไปเอง พรุ่งนี้ค่อยไปหาประธานโบอาก็แล้วกัน"
"แล้ว..ฉันต้องไปหาประธานตอนประมาณกี่โมงคะ"
"บ่ายสามโมงแล้วกัน เพราะดูแล้วท่าทางเธอจะเพลียมาก"
"ค..ค่ะ"
" มา..เดี๋ยวฉันไปส่ง"
"ขอบคุณค่ะ"ฉันโค้งตัวให้กับพวกเขาเล็กน้อย หวังว่า...พรุ่งนี้มันจะเป็นวันที่ดีสำหรับฉันนะ:)
Talk with writer
เเป็นไงกันบ้างงงง~~ไรท์อาจจะแต่งไม่เก่งเท่าไหร่ ขอโทษด้วยเน้อออ>/\< ไว้ไรท์จะมาต่อวันหลังน้าา บ๊าย บายยย~~
-เลิฟยูรีดเดอร์-
vvsiuallblackk
ความคิดเห็น