The omen : ชีวิตที่ดำเนินต่อ

ลำดับตอนที่ #1 : >>> 1

ภายใต้ต้นไม้ใหญ่..ใจกลางของสนามหญ้าที่เอาไว้สำหรับฝึกพลังออลซอร์ทเป็นสถานที่เดียวที่สามารถเอาไว้สำหรับหลบแดดได้ในยามนี่แต่บุคคลทั้งแปด...กับอีกหนึ่งตัวกำลังเฝ้าพระอินทร์อยู่อีกโลก

"งืมงำ"เอลไลย่าครางออกมาอย่างไร้สติ สามารถเรียกรอยยิ้มบางออกมาจากเจ้าชายผู้แสนเงียบสงัดได้..

ในขณะที่คนอื่นๆกำลังหลับกันอย่างหมดท่าไม่เว้นแม้แต่ครูฮานน์(รายนี่หลับเป็นกิจวัติ)ชั่วโมงเรียนสุดที่รักแบบนี่เลยกลายเป็นชั่วโมงว่างไป

"อือ.."เจมิไนเห็นทุกคนเงียบไปอย่างงั้น..ก็เลยเอาหัวซุกลงนอนบนตักอุ่นๆของเอลไลย่าอย่างแผ่วเบาจนหมอนกิตติมศักดิ์ไม่รู้ตัว

แต่แล้วเมื่อเวลาผ่านไป.... ดวงตาสีเปลือกไม้ค่อยๆเบิกกว้าง แล้วก็ต้องกว้างกว่าเดิมเมื่อรู้ว่าสิ่งที่อยู่บนตักเธอเป็นสิ่งมีชีวิต แต่ก็ไม่กล้าร้องอะไรเพราะว่ากลัวเพื่อนๆคนอื่นตื่นกันหมด ร่างเล็กค่อยๆดันตัวเองให้สูงขึ้น ก่อนที่มือบางจะสะกิดเจมิไน

"เจมิไน"

"........."

"เจมิไน"

"........."

"เจมิไน"

"........."

"เฮ้อ...."ปกติเจมิไนไม่ใช่คนอื่นยากขนาดนี่ถ้าเขาไม่ได้กำลังแกล้งเธอ

ใช่..แกล้งเธอ

เจมิไนกำลังแกล้งเธออยู่

เมื่อคิดได้อย่างนี่..สองมือที่มีแรงไม่ค่อยมากของเธอ(ถ้าเปรียบเทียบกับหัวที่ติดหนึบอยู่บนตักเอ
ลไลย่าของเจมิไน)พยายามดันเพื่อน(?)ของเธอให้ลงจากตัก แต่ฉับพลัน!!มือหนาของเจมิไนก็รั้งเธอเอาไว้สงผลให้..........

"อ๊ายยยยยยยย"เสียงของเอลไลย่าดังขึ้นเป็นระยะๆเมื่อเจมิไนดึงเธอจนตกลงมาจากเนิน(ต้นไม้อยู่บนเนิน)ที่ไม่ใช่เตี้ยๆซะด้วย ร่างสองร่างกลิ้ง(ย่ำกลิ้ง)ตกลงมาสู่เบื้องล่างอย่างรวดเร็ว แต่
แล้ว!!!!!!!

"จุ๊บ"ริมฝีปากอุ่นของเอลไลย่าลงมาประกบกับชายหนุ่มรูปงามอย่างรวดเร็วเพราะร่างของสาวเจ้านั้นก็กำลังทับเจมิไนอยู่ด้วย

"เฮ้ย!!!"เอลไลย่ารีบ(เร่ง)ผละตัวเองออกจากเจมิไนทันที(ด้วยความตกใจ) ในขณะที่ความตกใจเข้าครอบงำร่างของนาธานกับเมอลินด้าก็ร่วงตามลงมาอีก(แถมท่าเดียวกันด้วย)

"อ๊ากกกกกกกกกก"

เสียงของนาธาน

"อ๊ายยยยยยยยยย"

เสียงของเมอลินด้า
 

"เฮ้ย!!!!!!!" เสียงของเอลไลย่า+เจมิไน(โอวเจมิไนร้องแล้ว)

โครมๆๆผลัก

"จุ๊บ"ริมฝีปากของเอลไลย่าประกบลงกับเจมิไนอีกครั่งเพราะว่า...ร่างของสองร่างที่หล่นลงมาทับนั้นดันตัวเธอกลับมาอีกที

"เจมิไน"เสียงอ่อนแผ่วเบาจากเอลไลย่าทำให้เจมิไนไม่ยอมพูดอะไรอีก ดวงตาสองคู่ประสบกันและ........

"นี่เอลไลย่า เจมิไน นาธาน เมอลินด้าเป็นไงบ้าง"เสียงของเคอัสดังตามมาจากข้างบนพร้อมกับร่างอีกสามร่างที่วิ่งลงมา

"นี่เคอัสนายอย่ามาบังชั้นสิชั้นจะรีบไปหาเจมิไน...."เสียงแหลมดังขึ้น  แอมเบอร์พยายามไล่เคอัสออกไปแต่ก็ไม่เป็นผล  หน่ำซ่ำ...เหมือนเคราะซ่ำกรรมซัด(ซัดเยอะซะด้วย)

"อ๊ากกกกกกก"ขาของเคอัสกับแอมเบอร์พันกันมีผลให้ทั้งคู่กลิ้งลงไปทับคนข้างล่าง

"จุ๊บ"ริมฝีปากของเจมิไนหันมาทับเอลไลย่าที่พึง(ดิ้นหนี)ออกจากเจมิไนได้สำเร็จอีกครั่ง....คราวนี่เอลไลย่าเริ่มชักนึกอยากไปวัดให้พระช่วยรดน้ำมนต์ให้หน่อยซะแล้ว

"พวกเธอซนกันจริงๆ"ครูฮานน์เดินมาอย่างช้าๆ(กันล้ม)พร้อมกับร่างเล็กในมือ คุณดุ๊กดิ๊กมองมาหาเมอลินด้าตาใสแจ๋ว

"ไม่ได้ซนนะคะ..มันตกลงมาเอง"เมอลินด้าแก้

"ใช่คะ  ถ้าไม่ใช่นายชั้นก็คงไม่ตกลงมาหรอกน่า"แอมเบอร์ก้แก้เช่นเดียวกันแต่ก็ยังแอบหันไปทำสงครามน้ำลายกับเคอัส

".................."เอลไลย่าผลักตัวเจมิไนออกทันทีแล้วก็วิ่งออกไปจากสนามเพื่อกลับหอ(มั้ง)

"เอลไลย่าเป็นอะไร"ครูฮานน์พูดอย่างงงงวย...

++++++++++++

คิดสนุก...ก็เลยลองแต่งดู....ว่างอีกเมื่อไรก็จะมาใหม่แล้วกัน