คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : 17 Days ♡
17 Days ♡
#เพื่อนรักเตียงสั่น
“งือ~ หงิงๆ~”
ลูกหมาตัวน้อยที่กำลังนอนซุกอกอุ่นๆของเขาแล้วส่งเสียงครางหงิงๆออกมาเบาๆ เรียกให้ชายหนุ่มผู้ซึ่งหลับตานอนไปได้ไม่ถึงสามชั่วโมงต้องลืมตาตื่นขึ้นมายกยิ้มบาง ก่อนที่สองแขนแกร่งจะรั้งร่างเล็กๆเข้ามาไว้ในอ้อมกอดอุ่นๆแน่นกว่าเดิมแล้วบรรจงจูบลงบนเรือนผมนิ่มเบาๆด้วยความเอ็นดู..
“หิวแล้วหรอหมาน้อย.. อยากดื่มนมอุ่นๆแล้วใช่ไหมครับหืม?”
เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงน่าฟังพลางยกนิ้วขึ้นเกลี่ยปรอยผมที่ปรกอยู่ตรงหน้าผากมนออกแล้วจุมพิตลงไปเบาๆ นี่ก็ผ่านมาเกือบอาทิตย์แล้วหลังจากกลับมาจากเชจู และดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของปาร์คชานยอลและพยอนแบคฮยอนจะพัฒนาไปในทางที่ดีมากขึ้นเรื่อยๆอย่างไม่น่าเชื่อ..
เพราะหลังจากวันนั้นคนทั้งคู่ก็ไม่เคยทะเลาะกันด้วยปากเสียงอีกเลย..
จะมีก็แต่ทะเลาะกันบนเตียงคืนละหลายๆรอบก็เท่านั้น..
“ยอล~ วันนี้ไม่เอานมอุ่น ป๋ายอยากกินโกโก้ร้อนนะยอลนะ~”
เงยหน้าขึ้นมาทำตาแป๋ว ทำเสียงอู้อี้งุ้งงิ้งตามแบบฉบับลูกหมาขี้อ้อน มิหนำซ้ำยังเอาปรายจมูกถูๆกับปลายคางของเขาเบาๆไม่หยุด แล้วมีหรือครับที่ปาร์คชานยอลคนหลงเมียจะกล้าปฏิเสธ.. หมาน้อยขี้อ้อนแบบนี้ต่อให้ต้องถวายหัวผมก็ยอมครับ..
แต่!!
ขึ้นชื่อว่าปาร์คชานยอลแล้ว กำไรและการลวนลามเมียต้องมาก่อนเป็นอันดับแรก..
เพราะฉะนั้นผมขอเอากำไรจากเมียซักนิดซักหน่อยก่อนลุกจากเตียงก็แล้วกันนะครับ หึหึ J
“ถ้าป๋ายจะกินโกโก้ร้อน..”
“ก็ต้องกินปากอุ่นๆของยอลก่อนนะครับ..”
!!
หลุบตาต่ำทันทีหลังได้ยินคำพูดที่ออกมาจากริมฝีปากอิ่ม.. ถึงแม้จะทำแบบนี้ทุกวันหลังตื่นนอนตอนเช้าก็เถอะนะ แต่ยังไงสำหรับพยอนแบคฮยอนมันก็ไม่ชินอยู่ดี เพราะเวลาที่ริมฝีปากของเขาแตะกับริมฝีปากของปาร์คชานยอลทีไร..
คนตัวเล็กก็ต้องเกิดอาการใจเต้นแรงแบบนี้ทุกที .//////.
“หลบตายอลแบบนี้อีกแล้วนะครับคนดี..”
“ทำแบบนี้ระวังจะโดนยอลจูบจนลืมหายใจเหมือนเมื่อคืนนะครับ..”
!!
หน้าแดงหูแดงมากขึ้นกว่าเป็นหลายเท่าเมื่อเสียงทุ้มเอ่ยจบ ก็ประโยคที่คนตัวโตเอ่ยออกมาเมื่อครู่เรื่องที่บอกว่าจูบจนลืมหายใจน่ะมันเป็นเรื่องที่น่าอายที่สุดในชีวิตของลูกชายเจ๊พยูนเลยก็ว่าได้..
เพราะเมื่อคืนหลังจากอาบน้ำเสร็จปาร์คชานยอลก็เดินใส่ผ้าขนหนูผืนบางพันเอวออกมาจากในห้องน้ำแค่ผืนเดียว แถมยังไม่ได้เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ดีเสียก่อนทำให้มีหยดน้ำเกาะบนกล้ามเนื้อกำยำอยู่ประปรายตามปรกติ แต่ไอ้ที่ไม่ปรกติน่ะคือลูกชายคนเล็กของเจ๊พยูนน่ะสิที่เผลอไปจ้องหมอนี่เข้าอย่างไม่กระพริบตา..
โดยที่ไม่รู้เลยว่าคนตัวโตที่โดนจ้องมันได้ย่างกรายเข้ามาใกล้ตนเองจนกระทั่งริมฝีปากจะแตะกันอยู่รอมร่อแล้ว.. โชคดีนะที่ลูกชายคนเล็กของเจ๊พยูนไหวตัวทันในวินาทีสุดท้ายเสียก่อนริมฝีปากเลยไม่ทันได้แตะกัน..
แต่พวกคุณคิดหรือว่าลูกชายคนเล็กของเจ๊พยูนจะรอดพ้นเนื้อมือของหมอนี่..
ถ้าคุณคิดว่ารอดละก็.. คุณคงไม่รู้จักปาร์คชานยอลดีพอ และถ้ารอดละก็.. พยอนแบคฮยอนก็คงไม่โดนหมอนี่มันผลักลงเตียงแล้วดูดปากเอาๆในขณะที่มันใส่แค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว จนเขาต้องเรียกร้องให้มันทำอย่างอื่นต่อหรอก..
ใช่แล้วครับ.. พวกคุณได้ยินกันไม่ผิดหรอก.. เพราะพยอนแบคฮยอนลูกชายคนเล็กของเจ๊พยูนเป็นฝ่ายเปลื้องผ้าและเรียกร้องให้ผู้ชายขย่มตัวเองกับปาก หลังจากที่โดนผู้ชายมาจูบกระหน่ำไม่ต่ำกว่าสิบนาที..
เพราะการที่ได้ลูบไล้ผิวกายลื่นๆที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของหมอนี่ในขณะที่กำลังจูบกันอย่างดูดดื่มอยู่นั้น.. มันทำให้ลูกชายคนเล็กของเจ๊พยูนอดยั่วไม่ได้จริงๆ.. และการยั่วในครั้งนี้ก็ดูท่าว่าจะได้ผลอยู่ไม่น้อย..
เพราะเมื่อคืนลูกชายคนเล็กของเจ๊พยูนโดนไปไม่ต่ำกว่าห้ายกเหนาะๆ..
จนกระทั่งได้นอนกันเกือบเช้านี่แหละ..
“หืม.. นี่ตกลงจะไม่จุ๊บยอลจริงๆใช่ไหมครับ..”
“งั้นเดี๋ยวยอลจะจุ๊บจนลืมหายใจแล้..”
ก๊อกๆ!!
“พยอนตัวเล็กอปป้ามาแล้ว~”
ก๊อกๆ!!
“พยอนตัวเล็กตื่นรึยังคะ อปป้ามาแล้วน๊า~”
ก๊อกๆ!!
“พยอนตัวเล็กคะ ตื่นรึยางเปิดประตูให้อปป้าหน่อย อปป้าคิดถึง.. อปป้าอยากกอดพยอนตัวเล็กใจจะขาดแล้ว~”
เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นรัวๆพร้อมกับเสียงเล็กๆของคู่อริหมายเลขหนึ่งที่กำลังเพิ่มความดังมากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ปาร์คชานยอลต้องตัดสินใจเชยคางเรียวขึ้นมาประกบจูบแล้วดูดเสียงดังๆอย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อป้องกันไม่ให้ลูกหมาตัวน้อยของเขาได้ยินเสียงไอ้เสียงบ้าๆนั่น..
เสียงที่จะมาทำลายบรรยากาศสีชมพูของเขากับหมาน้อย..
“อื้อ~ ยะ ยอล พอก่อน ป๋ายไม่.. อืม..”
พยายามใช้เรี่ยวแรงอันน้อยนิดที่มีออกแรงผลักอกแกร่งให้ออกห่างเพื่อเว้นระยะให้ตัวเองได้หายใจบ้าง ก็ปาร์คชานยอลน่ะสิเกิดอารมณ์ไหนขึ้นมาก็ไม่รู้ จากที่หยอกล้อกับเขาอย่างหวานละมุนอยู่ในตอนแรก จู่ๆหมอนี่มันก็ล็อคหน้าเขาเอาไว้ด้วยสองมือแล้วดูดปากเอาๆจนตอนนี้ลูกชายคนเล็กของเจ๊พยูนรู้สึกหูอื้อตาลายไปหมดแล้ว..
หมอนี่มันกะจะจูบเอาๆแบบนี้ให้ตายกันไปข้างเลยหรือไงกัน.. T____T
“ป๋าย.. ป๋ายครับคนดี ได้ยินยอลไหมครับ.. ป๋าย..”
จัดการเช็คอาการหมาน้อยว่าช็อคจากการโดนเขาจูบได้ที่หรือยังด้วยการเอ่ยเรียกเบาๆพลางยกมือขึ้นโบกผ่านลูกกะตากลมๆดำๆไปมาอย่างช้าๆ เมื่อเห็นว่าหมาน้อยตกอยู่ในอาการช็อคอย่างที่เขาต้องการแล้ว..
ปาร์คชานยอลจึงรีบประคองร่างเล็กเอนตัวลงไปบนเตียงนอนผืนนุ่มด้วยความระมัดระวังพร้อมกับห่มผ้าให้เสร็จสับ ก่อนขายาวจะรีบก้าวลงจากเตียงเพื่อออกไปจัดการกับมลพิษตัวเล็กๆที่มันบังอาจมารบกวนบรรยากาศสีชมพูของเขา โดยการกดออดหน้าห้องไม่หยุดอยู่ ณ เวลานี้..
ออด!!
ออดดดด!!
“พยอนตัวเล็กกกก~ อปป้ามา อุ๊บ!”
“มานี่เลยไอ้เด็กแก่แดด มาเคลียร์กับฉันเดี๋ยวนี้..”
จัดการดึงคอเสื้อหลานชายตัวแสบที่กำลังเขย่งปลายเท้ากดออดพร้อมกับแหกปากเรียกของรักของหวงของเขาไม่หยุดแล้วเดินตรงไปยังบันไดหนีไฟของคอนโดทันที จากนั้นจึงวางเจ้าหลานชายตัวแสบคู่อริเบอร์ 1 ลงกับพื้นอย่างไม่ใส่ใจเมื่อเดินมาถึง ก่อนจะทำหน้าขรึมยกมือขึ้นกอดอกมองไปยังท้องฟ้าด้านนอก เพื่อเปิดอกคุยกันแบบลูกผู้ชาย..
ก่อนลูกหมาตัวน้อยที่กำลังช็อคจะรู้ตัวเสียก่อน..
“มีอะไรก็ว่ามา.. อย่าลีลาไอจะไปหาว่าที่เจ้าสาวของ..”
โป้ก!!
เพราะเจ้าหลานชายวัยหกขวบตัวแสบกำลังเลียนแบบท่าทางของเขา โดยการยืนพิงผนังยกมือขึ้นกอดอกมองไปยังท้องฟ้าด้านนอกแบบชิวๆ มิหนำซ้ำไอ้ท่าที่หมอนี่มันกำลังยกมือขึ้นขยับเรแบนสีดำขลับให้เข้าที่แล้วกระดิกปรายเท้าดิกๆอยู่ตรงหน้าเขาในตอนนี้นั้น.. มันทำให้ปาร์คชานยอลอดหมั่นไส้หลานชายแท้ๆของตัวเองไม่ได้..
ให้ตายเถอะ! นับวันหมอนี่มันยิ่งทำตัวแก่แดดมากขึ้นเรื่อยๆ..
ไอ้นิสัยแก่แดด แถมยังขี้เก๊กแบบนี้มันไปเอามาจากใครกันวะ..
“โอ้ยย มายบราเธอร์ตีหัวไอทำไมเนี่ย เดี๋ยวผมไอก็เสียทรงหมด..”
“นี่รู้ไหมว่าไอต้องตื่นมาให้ช่างผมประจำตัวของไอทำทรงนี้ให้ตั้งแต่ตี 3 เลยนะ..”
“ต้อนรับการที่ไอจะได้ไปบ้านพยอนตัวเล็กว่าที่เจ้าสาวของไอ แล้วก็ไปกราบเท้าพ่อตาแม่ยะ..”
โป้กๆๆๆ!!
“หยุดพล่ามซักทีไอ้เด็กแก่แดด!!”
“ฉันเคยบอกนายไปหลาบรอบแล้วไม่ใช่รึไงว่าพยอนแบคฮยอนคือเมียฉัน!”
“และที่สำคัญพยอนผักจูวกับพยอนจีพยูนคือพ่อตากับแม่ยายของฉัน!”
“เพราะงั้นอย่ามาบังอาจเรียกพ่อตากับแม่ยายฉันแบบนี้อีก ถ้านายยังอยากเพิ่มความสูงอยู่!”
เอ่ยเสียงเข้ม ปรายตามองเจ้าหลานชายตัวแสบด้วยความไม่พอใจ ก็แหงะละ.. จะไม่ให้ปาร์คชานยอลอารมณ์เสียแบบนี้ได้อย่างไรกันในเมื่อวันนี้มันเป็นวันแรกที่เขาจะก้าวเข้าไปในคฤหาสน์ตระกูลพยอนในฐานะว่าที่ลูกเขยของบ้าน ซึ่งแม่ยายของเขาหรือเจ๊พยูนได้เป็นคนโทรมาชวนเขาไปพักและไปทานข้าวที่บ้านในช่วงมหาลัยหยุดสองวันนี้เองกับมือ..
แต่บังเอิญว่าตอนที่เจ๊พยูนโทรมาเมื่อวานมันเป็นช่วงที่เขาต้องแวะไปรับหมอนี่กลับจากโรงเรียนอนุบาลหมีน้อยพอดี ซึ่งนั่นมันเป็นความจำใจอย่างมากอยู่แล้วเพราะที่บ้านไม่มีใครว่าง เขาเลยต้องจำใจรับหน้าที่เป็นผู้ปกครองและเป็นน้าที่ดีของหมอนี่ แต่ทุกอย่างที่กล่าวมาข้างต้นยังไม่เท่าไหร่นะ..
เพราะที่ปาร์คชานยอลกำลังหงุดหงุดอยู่ในตอนนี้มันไม่ใช่เพราะเรื่องที่ต้องไปรับเจ้าหลานชายตัวแสบนี่กลับจากโรงเรียนเมื่อวานแค่อย่างเดียว เพราะลำพังแค่ไปรับหลานกลับจากโรงเรียนผู้ชายแท้ๆแมนๆทั้งแท่งแบบเขาจะไม่บ่นหรืออารมณ์เสียเลยแม้แต่นิดเดียว ถ้าหมอนี่มันไม่บังอาจมาทำตัวออเซาะแล้วก็ขอนั่งตักหมาน้อยของเขา แอบจับนู่นแตะนี่แบบเนียนๆ มิหนำซ้ำมันยังแอบเนียนซบอกเมียเขาอีกด้วย..
ซึ่งบอกเลยว่าสำหรับปาร์คชานยอลแล้วมันไม่โอเคเป็นอย่างมาก!
ของๆใครใครก็หวง! เมียใครใครก็หวงไม่เคยได้ยินหรือไง!
แต่ไอ้สิ่งที่ทำให้ชายหนุ่มวัยยี่สิบเอ็ดกำลังหงุดหงิดมากๆในตอนนี้ยิ่งกว่าการที่ได้เห็นเมียของตัวเองโดนเด็กแก่แดดลวนลามต่อหน้าต่อตาก็คือ เมื่อวานตอนที่ไปรับหมอนี่กลับจากโรงเรียน ว่าที่แม่ยายของเขาก็ได้โทรมาชวนให้ไปทานข้าวที่บ้านเพราะอยากจะพบหน้าว่าที่ลูกเขยด้วยความคิดถึง..
เนื่องจากนางกับสามีของนางได้ไปทัวร์แอฟริกาใต้มาเป็นเวลาสองเดือนเต็มและมีของฝากแปลกๆมาฝากเพียบ.. แล้วมีหรือที่ปาร์คชานยอลจะไม่ตบปากรับคำว่าที่แม่ยายเป็นไปไม่ได้หรอก..
เพราะเจ๊พยูนชวนเขาไปนอนที่บ้านเป็นเวลาสองวันสองคืนเต็มๆแบบนี้ก็ดีเหมือนกันจะได้เปลี่ยนบรรยากาศไปกินหมาน้อยในคฤหาสน์ให้ไอ้ตี๋หนึ่งตี๋สองมันกระอักเป็นเลือดเล่นๆเสียหน่อย เพราะไอ้แฝดสองหน่อนี่มันหวงน้องชายคนเล็กของมันยังกับอะไรดีและเป็นคู่กัดกับเขามาตั้งแต่เด็ก แล้วถ้ามันสองคนได้รู้ว่าเขากินน้องชายมันเข้าไปไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบแล้วมันสองคนจะทำหน้ายังไงนะ แค่คิดก็สนุกแล้ว..
แต่!!
ทุกอย่างที่กล่าวมานั้นมันจะดีและแฮปปี้กว่านี้มาก ถ้าไม่บังเอิญว่าไอ้หลานชายตัวแสบจอมแก่แดดของเขามันจะแอบฟังและแอบได้ยินที่เขาคุยกับว่าที่แม่ยายตอนที่ขับรถอยู่จนหมด โดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยแม้แต่นิดเดียว จะรู้ตัวอีกทีว่าหมอนี่มันแอบฟังเขาคุยโทรศัพท์ก็ตอนที่มาส่งมันถึงหน้าร้านแล้วมันบอกว่า..
“เสาร์อาทิตย์นี้ไอจะโดดเรียนพิเศษไปบ้านพ่อตากะแม่ยายไอ..”
“เพราะงั้นเช้าวันเสาร์รอเปิดประตูให้ไอด้วยนะมายบราเธอร์เพราะไอจะไปเคาะประตูห้องยูวแต่เช้า..”
“ไอไปละ มายบราเธอร์กับพยอนตัวเล็กว่าที่เจ้าสาวอันเป็นที่รัก แล้วเจอกันวันเสาร์นะ บาย..”
จบคำพูด.. หมอนี่มันก็เดินสะพายกระเป๋าเป้ แล้วคว้าขวดนมที่ซุกอยู่กระเป๋าเล็กๆข้างเป้ขึ้นมาดูด แถมมันยังยักคิ้วเป็นการท้าทายอำนาจมืดของเขาหนึ่งที ก่อนจะหันหลังเดินเข้าไปในร้านพร้อมผิวปากอย่างอารมณ์ดี นั่นมันทำให้ปาร์คชานยอลอยากจะเดินไปกระชากคอเสื้อหลานชายแท้ๆของตัวเองมาทุ่มลงพื้นซักฉาดสองฉาด..
ถ้าไม่ติดว่าหมอนี่อยู่แค่อนุบาลละก็นะ.. เขาจะง้างหมัดต่อยหมอนี่ให้มันพูดไม่ได้ไปสามวันเลย โทษฐานที่บังอาจมาเรียกว่าที่พ่อตากับแม่ยายของเขาอย่างนั้น.. แต่ถึงเจ้าเด็กแก่แดดนี่จะแค่เด็กอนุบาลที่ยังไม่หย่านมก็เถอะ..
ดูนิสัยสิ.. ดูนิสัย.. มันร้ายน้อยไปกว่าน้ามันเสียที่ไหนกัน..
“ยอล~ ยอลอยู่ไหน.. ยอล.. ยอลได้ยินป๋ายไหม?”
เพราะเสียงหวานๆที่ดังลอดออกมาจากในห้อง ทำให้ปาร์คชานยอลกับเจ้าหลานชานตัวแสบที่กำลังยืนกอดอกเก๊กใส่กันอยู่ถึงกับเบิกตาโพลงขึ้นมาพร้อมกันทันทีด้วยความตกใจ.. ก่อนที่ริมฝีปากบางๆของหนูน้อยวัยหกขวบจะคลี่ยิ้มกว้างแล้วตะโกนออกมาว่า..
“พยอนตัวเล็กไออยู่.. อร่อก..”
“หุบปากนะเว้ย! ถ้านายไม่หุบปากฉันจะฟ้องพ่อนายแน่ ว่านายแอบขโมยถุงยางพ่อนายไปโรงเรียน!”
!!
สองมือหนาเอื้อมไปคว้าคอเสื้อเจ้าหลานชายจอมแก่แดดเอาไว้ทันที ก่อนจะใช้ไม้ตายเพื่อเป็นข้ออ้างในการทำให้หมอนี่หุบปากแล้วหยุดเรียกลูกหมาของเขาอย่างออดอ้อนออเซาะแบบเมื่อครู่เสียที!
“มะ มายบราเธอร์..”
“ยะ ยูวรู้ได้ไงว่าไอแอบเอาถุงยางของแด๊ดดี้ไปโรงเรียน..”
เด็กน้อยเอ่ยถามคนเป็นน้าด้วยความตกใจ ก็เขาว่าแอบหยิบไอ้เจ้าถุงป้องกันที่ว่านี่มาจากกระเป๋าในรถของแด๊ดดี้แล้วแอบเอาไปใช้ที่โรงเรียนกับสาวๆทุกวันอย่างเนียนที่สุดแล้วนะ แล้วเหตุไฉนเล่าน้าชายตัวสูงของเขาถึงได้รู้..
มายบราเธอร์รู้ได้ยังไง??
ละ แล้วที่สำคัญมายบราเธอร์รู้ตั้งแต่ตอนไหน??
“หึ.. ทำหน้าแบบนี้สงสัยล่ะสินะว่าฉันรู้เรื่องที่นายพกถุงยางไปโรงเรียนตั้งแต่ตอนไหน ใช่ไหม?”
ค่อยๆคลายคอเสื้อหลานชายจอมแก่แดดออกทีละนิดๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นการโน้มหน้าลงไปใกล้ๆแล้วจ้องตาเป็นการข่มขู่แทน นั่นทำให้เด็กชายวัยหกขวบรีบหลุบตาต่ำเพื่อหลบตาน้าชายแท้ๆ และไม่กล้าแม้แต่จะกลืนน้ำลายลงคอ..
เพราะถ้าหากเรื่องนี้ถึงหูแด๊ดดี้จริงๆ.. มีหวังเลโอคนนี้ได้โดนแด๊ดดี้ทำโทษโดยการตัดขาดจากโลกภายนอกแน่ๆ และไอ้โลกภายนอกที่ว่านั้นมันจะไม่สำคัญสำหรับเด็กอนุบาลวัยหกขวบอย่างเขาเลยจริงๆ..
ถ้ามันไม่มีเรื่องหนังผู้ใหญ่ 29+ ที่เขาดูอยู่ทุกวันเข้ามาเกี่ยวข้อง..
เลโอขาดน้องอาโออิไม่ได้.. ขาดไม่ได้จริงๆ..
“มะ มายบราเธอร์คือไอ.. ไอ..”
“พอๆ ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นแหละในเมื่อฉันรู้ความลับขั้นสุดยอดของนายเข้าให้แล้ว..”
“เพราะฉะนั้นต่อจากนี้นายต้องเชื่อฟังคำสั่งฉัน นายต้องทำตามคำสั่งฉันทุกอย่างโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆทั้งสิ้น!”
“ออ..และข้อแรกที่ฉันจะสั่งนายก็คือในระหว่างที่นั่งรถไปบ้านเมียฉันนายห้ามมาเนียนแตะต้องหรือเข้าใกล้เมียฉันในระยะร้อยเมตร ฉันอนุญาตให้นายนั่งข้างหลังได้ อนุญาตให้ไปด้วยได้..”
“แต่นายห้ามเข้าใกล้เมียฉันเกินร้อยเมตรเข้าใจไหม ห้ามพูดอ้อนด้วย และที่สำคัญอย่าคิดที่จะเล่นตุกติกกับฉันล่ะ ไม่อย่างนั้นนายได้อดดูน้องอาโออิของนายแน่ไอ้เด็กแก่แดด หึหึ J ”
ยกยิ้มมุมปากขึ้นมาทันที ก่อนจะหัวเราะหึหึในลำคอด้วยความสะใจ ก็จะไม่ให้ปาร์คชานยอลสะใจที่สุดในชีวิตแบบนี้ได้อย่างไรกัน เพราะการที่เขาเอาชนะหมอนี่ได้ในครั้งนี้มันเป็นเพราะความฉลาดแกมโกงที่มีอยู่ในตัวเขาล้วนๆ..
เพราะที่จริงแล้ว เขาไม่รู้หรอกว่าไอ้หมอนี่มันแอบไปขโมยถุงป้องกันของพ่อมันไปโรงเรียนตั้งแต่ตอนไหน ไม่สิ.. ปาร์คชานยอลไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าพ่อหลานบังเกิดเกล้าของเขาจะกล้าพกของพวกนี้ไปโรงเรียนตั้งแต่หกขวบ..
แต่ก็อย่างว่าแหละครับ.. พวกคุณเคยได้ยินคำว่าลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นไหมล่ะ? คุณเข้าใจถูกแล้วล่ะเพราะที่ผมสามารถเอาของพวกนี้มาเป็นข้ออ้างในการกันหมอนี่ออกจากหมาน้อยของผมได้.. เพราะผมใช้ทฤษฏีของตัวเองเป็นตัววัดล้วนๆ..
เนื่องจากตอนที่ผมอายุหกขวบ..
ผมก็เคยพกเจ้าถุงป้องกันหลากสีนี่ไปโรงเรียนเหมือนกัน..
70%
“พยอนตัวเล็กคิดถึงอปป้าจังเลย~”
“ไหนมานั่งตักพยอนตัวเล็กให้พยอนตัวเล็กกอดให้หายคิดถึงหน่อยสิครับ..”
พอก้าวขึ้นมานั่งในรถ เสียงหวานก็เอ่ยเจื้อยแจ้วพร้อมกับคลี่ยิ้มจนตาหยีอย่างน่ารักในทันที ก่อนที่สองมือเล็กๆจะเอื้อมไปยังเบาะหลัง เพื่อเป็นการเชิญชวนเด็กน้อยที่กำลังนั่งทำหน้าละห้อยให้มานั่งบนตักของเขาเหมือนเช่นทุกครั้ง..
แต่น่าแปลกที่ครั้งนี้เด็กชายเลโอวัยหกขวบไม่คิดที่จะสนใจคำเอ่ยเรียกหรือเชิญชวนของเขาเลยแม้แต่น้อย มิหนำซ้ำเด็กน้อยยังถดตัวหนีมือของเขาไปจนชิดขอบกระจกอีกฝั่ง นั่นทำให้เรียวคิ้วสวยถึงกับขมวดมุ่นด้วยความสงสัย..
หรือเด็กน้อยจะงอนเรื่องที่เขาออกมาเปิดประตูห้องให้ช้ากันนะ..
“อปป้าเป็นอะไรรึเปล่าครับทำไมไม่ยอมพูดกับพยอนตัวเล็กเลย.. งอนพยอนตัวเล็กหรอครับหืม..”
“แล้วนี่จะไม่ยอมมานั่งกับพยอนตัวเล็กจริงๆหรอครับ แบบนี้พยอนตัวเล็กเหงาแย่เลย เฮ้อ~”
ได้แต่ถอนหายใจออกมายาวๆ ยามที่หันไปมองเด็กน้อยที่เอาแต่นั่งทำตัวหดอยู่เบาะหลัง ไม่พูดไม่จา มิหนำซ้ำยังไม่ยอมสบตากับเขาเลยแม้แต่น้อยตั้งแต่เท้าเล็กๆคู่นั้นก้าวขึ้นมาบนรถ..
แบบนี้มันจะไม่แปลกไปหน่อยหรือไงกัน?
เพราะปรกติถ้าอยู่กันครบสามคนแบบนี้ ปาร์คชานยอลกับหลานชายวัยหกขวบต้องเถียงกันเรื่องแย่งเขาไม่ใช่หรือไง แต่นี่คนหลานเล่นปิดปากเงียบไม่ยอมพูดจา และคนเป็นน้าก็กำลังฮัมเพลงเบาๆพร้อมกับส่งเสียงหัวเราะหึหึออกมาอย่างอารมณ์ดีตลอดทางจนดูผิดปรกติ เพราะฉะนั้นถ้าพยอนแบคฮยอนเดาไม่ผิด..
ระหว่างสองคนนี้มันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากล..
ช่วงที่เขาตกอยู่ในสภาวะช็อคจากจูบพิฆาตของปาร์คชานยอลเมื่อเช้าแน่ๆ..
“ยอล.. เมื่อเช้าตอนที่ป๋ายช็อค..”
“ยอลออกไปทำอะไรหลาน! บอกป๋ายมาเดี๋ยวนี้นะ!”
!!!!
“แค่กๆ!!”
หลังจากที่ได้นั่งประมวลเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมาแล้วพบว่ามันผิดปรกติจริงๆ เพราะคนตัวเล็กเหมือนจะคับคล้ายคับคลาว่าก่อนที่เขาจะโดนหมอนี่กระหน่ำจูบ เหมือนเขาจะได้ยินเสียงเล็กๆที่ดังมาจากประตูหน้าห้อง แต่เขาก็ได้ยินเพียงแค่ชั่วครู่เท่านั้น เนื่องจากจู่ๆก็โดนหมอนี่กระหน่ำจูบจนช็อค..
เพราะฉะนั้นที่เด็กน้อยวัยหกขวบเงียบและไม่กล้าเข้าใกล้เขาแบบนี้ มันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลสักอย่าง และพยอนก็เชื่อว่าทั้งหมดมันคงมาจากแผนการหรืออะไรสักอย่างของปาร์คชานยอลจอมเจ้าเล่ห์นี่แน่ๆ..
“ปะ เปล่านะครับเบบี๋..”
“ยะ ยอลไม่ได้ทำอะไรเจ้าเด็กแก่แดดนี่สักหน่อย จะ จริงๆนะครับ..”
หลังจากที่ได้ยินคำตอบจากปากชายหนุ่มจอมเจ้าเล่ห์และร้ายกาจ มันก็ทำให้ลูกชายคนเล็กของเจ๊พยูนสามารถฟันธงได้ทันทีเลยว่าทั้งหมดมันต้องเป็นแผนอันร้ายกาจของปาร์คชานยอลแน่ๆ..
แล้วทำไมพยอนแบคฮยอนถึงได้มั่นใจขนาดนี้นะหรอว่าทั้งหมดมันเป็นเพราะหมอนี่..
เรื่องนั้นมันง่ายนิดเดียว เพราะปาร์คชานยอลเวลาโกหกคนอื่นมันจะเนียนและแถเก่งยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดบนโลกใบนี้มารวมตัวกัน.. แต่!! ถ้าเป็นพยอนแบคฮยอนคนนี้แล้วละก็..
หมอนี่มันไม่เคยจะทำอะไรได้เลยสักอย่างแม้แต่การโกหก..
ถ้าไม่อย่างนั้นมันคงจะไม่พูดติดอ่างและหลบตาเขาแบบนี้หรอก
เพราะปาร์คชานยอลมันกลัวลูกชายคนเล็กของเจ๊พยูนยิ่งกว่าแม่แท้ๆของมันเสียอีกไงล่ะ J
“โอเค.. ไม่ทำก็ไม่ทำ.. นี่ถือว่าป๋ายถามยอลดีๆแล้วนะ..”
“งั้นถ้าป๋ายหันไปถามหลาน แล้วหลานตอบว่ายอลทำละก็..”
“คืนนี้ป๋ายจะนอนกอดเลโอ ส่วนยอลเตรียมลงไปนอนที่พื้นคนเดียวได้เลย..”
!!!!
เจ็บสิครับ.. ได้ยินแบบนี้ใครจะไม่เจ็บ.. ผมพึ่งรู้ก็วันนี้แหละครับว่าการที่โดนเมียเข้าข้างชู้ต่อหน้าต่อตามันรู้สึกยังไง ถึงแม้ว่าเจ้าชายชู้จอมโฉดคนนั้นมันจะเป็นหลานแท้ๆของผมก็เถอะ แต่เรื่องแบบนี้ใครมันจะไปยอมได้วะ!
เสียหนังโป๊วกองเท่าร้านเตี่ย แต่ไม่ยอมเสียเมียให้ใคร พวกคุณเคยได้ยินไหมครับ??
เพราะฉะนั้นต่อให้ผมต้องเอาแผ่นหนังโป๊วสุดรัก ที่ผมอุดส่าเก็บสะสมเอาไว้ตั้งแต่สมัยหกขวบจนถึงปัจจุบันจนต้องสร้างห้องใต้ดินเก็บเอาไว้โดยเฉพาะมากองตรงหน้าหมอนี่ เพื่อจะให้หมอนี่ปิดปากเรื่องที่ผมขู่เมื่อเช้าเอาไว้เป็นความลับผมก็ยอม..
เพราะถึงยังไงผมก็ไม่จำเป็นต้องดูของพวกนั้นอีกแล้ว..
เพราะเมียตัวเป็นๆของผมเซ็กซี่และเร้าใจกว่าของพวกนั้นเยอะ J
“อปป้าครับพยอนตัวเล็กมีอะไรจะถา.. / ป๋ายครับคนดี ดูนู่นสิครับ นั่นมันน้องหมาที่พึ่งเกิดใหม่หนิ ใครเอามาทิ้งไว้ข้างทางแบบนี้กันนะ นิสัยไม่ดีมากๆเลย ยอลว่าเราคงต้องลงไปดูมันหน่อยแล้วล่ะ..”
แตะเบรกอย่างกะทันหันทันทีที่นึกได้ว่าเขาจะดึงความสนใจจากน้องหมาตัวน้อยที่กำลังจะหันไปถามเจ้าหลานชายตัวแสบที่กำลังนั่งทำหน้าสะหลอนอยู่เบาะหลังยังไง..
และแผนการดึงดูดความสนใจของหมาน้อยโดยการเอาลูกหมาผู้น่าสงสารพวกเดียวกันที่กำลังเดินกระเพลกๆอยู่ริมฟุตบาทมาเป็นข้ออ้าง ก็ดูท่าว่าจะได้ผลไม่น้อย เพราะตอนนี้ดวงตากลมๆใสแป๋วกำลังหันมาจ้องเขาก่อนที่ริมฝีปากบางๆที่เขาดูดมานับครั้งไม่ถ้วนจะเอ่ยว่า..
“จริงๆด้วยยอล~ นั่นมันลูกหมาถูกทิ้งจริงๆด้วย”
“ป๋ายจะลงไปดูน้องหมา.. ยอลพาป๋ายลงไปดูน้องหมาหน่อยนะ..”
ครับนั่นแหละ.. สุดท้ายแล้วยังไงลูกหมาตัวน้อยๆผู้แสนจะใสซื่ออย่างพยอนแบคฮยอนก็ต้องตกหลุมพรางอันเจ้าเล่ห์ของปาร์คชานยอลคนนี้อยู่วันยังค่ำ เพราะหมาน้อยผู้ใสซื่อไม่มีวันที่จะรู้ทันเล่ห์เหลี่ยมราชสีห์จอมหื่นผู้ชอบกินน้องหมาเป็นชีวิตจิตใจเช่นเขาได้หรอก..
เพราะฉะนั้นก็..
“ได้สิครับคนดี เดี๋ยวยอลจะพาป๋ายลงไปดูเจ้าหมาน้อยเดี๋ยวนี้เลย.. J ”
เอ่ยออกมาพร้อมกับรอยยิ้มที่แสนจะอบอุ่นและใจดี โดยที่หมาน้อยผู้แสนจะใสซื่อที่ได้ก้าวลงไปจากรถแล้วนั้น.. ไม่มีทางรู้หรอกว่านี่มันคือแผนกำจัดชู้ออกจากเมียของปาร์คชานยอล เพราะฉะนั้นก็ได้เวลากำจัดชู้อย่างเป็นทางการด้วยข้อเสนออันสุดแสนจะเร้าใจแล้วล่ะครับ.. J
“ฉันมีข้อเสนอดีๆให้นาย รับรองว่างานนี้นายจะมีแต่ได้กับได้..”
“เพราะน้องอาโออิ มิยาบิ สุดเซ็กซี่และเร้าใจที่ฉันมีอยู่ทั้งหมดจะตกเป็นของนายทันที..”
“เมื่อนายบอกเมียฉันว่า.. เมื่อเช้าฉันไม่ได้ขู่หรือทำอะไรนายทั้งนั้น โอเคไหมครับหลานรัก.. J ”
ความคิดเห็น