ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : [WANG The Series] Rapper WANG Part2.
2.
วามปวเมื่อยที่ถาโถมเ้ามาบริเว้นอและไหล่ทำให้ผมแทบะบ้าาย ็นั่ทำานนูบานแบบนี้ มัน็ปวิ!!
"อ่าว ุมาร์ ้วน ยัไม่ลับอีหรอรับ?" เสียอบอสทำให้ผม้อหันลับไปมอและยยิ้มบาๆเมื่อเห็นใบหน้าอันอ่อนเพลียอเา
บอสูทำานหนััเลยนะ น่าสสารแฮะ
"ยัรับ แ่ใล้แล้วล่ะรับ บอสะลับแล้วหรอรับ?"
"รับ แ่ผมรอไปสุ่ีว่า ให้ผมไปส่นะ นี่มัน็ึแล้ว อันราย" มอนาฬิาแล้ว มัน็ึริๆ ผมเลยยอมให้เาไปส่ ปิอมพิวเอร์ทันทีและเ็บอในเวลาอันสั้น
เราพาันลมาที่อาารอรถ แล้วึ้นรถแลมโบินี่สีำ้านอบอสับรไปยับ้านผมามเส้นทาที่ผมบอ
"บอส เอ่อ ูเหนื่อยๆนะรับ" ลอบมอใบหน้ามเ้มที่แสสีหน้าอ่อนล้าอย่าัเน บอสหัวเราะเบาๆับำพูอผม
"่วนี้ผมนอนึน่ะ ทำานเพิ่ม" ผมพยัหน้าเป็นเิรับรู้ ทำานอะไร แ่นี้ยัรวยไม่พออี?
"ผมไ้ยินพวุุยันเรื่อลับัเ่ ุอบอะไรแบบนั้นหรอ?"
"อ อ๋อ ไม่รับ ือผมเพิ่เยไปไม่ี่รั้เอ" บอามวามริเพราะว่าผมไม่ใ่พวอบเที่ยว แ่วันนั้นมัน็แ่เบื่อๆ
"อย่าไปบ่อยๆเลยนะ ที่อโรแบบนั้นน่ะ มันไม่ี ว่าแ่.. ผมไ้ยินเรื่อแร๊ปเปอร์อะไรนั่น มันทำไมหรอ?" สายาอเายัมอรไปที่ท้อถนน แ่ปา็ยัถามำถามับผม
"เอ่อ .. เปล่ารับ ือแบบว่าเาน่ะ..เอ่ออ"
"ฟัเสียแร๊ปแล้วอยาเสียัวให้?ำพูที่โรรอบอสทำให้ผมไ้แ่นั่นิ่ .. เี่ย ะรไปไหนวะ
ู่ๆรถแลมโบีนี่สีำ้าน็หัหลบเ้า้าทานไ้ยินเสียล้อัเอี๊ย วาลมเบิว้าเมื่อนเป็นบอสปลเ็มันิรภัยแล้วโน้มใบหน้าเ้ามาใล้ นลมหายใอุ่นๆอเารลมา
"แล้วถ้าไ้ฟัเสียอีรั้ริๆะยอมเสียัวริๆใ่หรือเปล่า?" สายาที่แปลไปภายใ้รอบแว่นทำให้ผมมวิ้วมุ่น
"ว่ายัไ? อบำถามผมสิ ุพนัานมาร์ ้วน" นัยน์าสีำสนิทายแววอะไรบาอย่าที่เรียนอ่อนอผมให้ลุู่ บวับน้ำเสียที่่ำนแหบพร่าทำให้ผมรู้สึุ้นเยอย่าบอไม่ถู
..ุ้นั เหมือนเยไ้ยินมาาที่ไหนนะ..
"ำอบอผมล่ะรับ? ุะยอมเสียัวให้แร๊ปเปอร์นนั้นริๆใ่ไหมถ้าไ้ฟัเสียเาอีรั้" ้อโทษที่ผมเผลอไป้อาภายใ้รอบแว่นใสอนรหน้า แววานั่นทำให้ำอบในส่วนลึอผมถูบอออไปทันที
"รับ ผมยอม"
WANG The Series
ในที่สุผม็มาถึบ้าน ้มหัวอบุบอสไปหลายรอบ เมื่อรถแลมโบีนี่สีำ้านเลื่อนัวออไป ำพูและสีหน้าอผู้ายนนั้นยัิรึ
'ำอบอผมล่ะรับ? ุะยอมเสียัวให้แร๊ปเปอร์นนั้นริๆใ่ไหมถ้าไ้ฟัเสียเาอีรั้' ้อโทษที่ผมเผลอไป้อาภายใ้รอบแว่นใสอนรหน้า แววานั่นทำให้ำอบในส่วนลึอผมถูบอออไปทันที
'รับ ผมยอม' ริมฝีปาอเาเลื่อนเ้ามาใล้นมันเียปาอผมไปหลาย่อหลายรอบ เายยิ้มมุมปาและหัวเราะในลำอ้วยท่าทาที่ผมไม่เยพบเห็นในออฟฟิ
เาเหมือนไม่ใ่เ้านายนนั้น เหมือนเป็นนละน
'รับ อใหุ้โี'
ผมสลัวามินั้นออไปและเรียมัวเ้านอน แ่ในหัวมัน็ยัมีเรื่อราวแบบนั้นเ้ามาอยู่ลอเวลา .. ผมิอะไรอยู่ถึล้าอบแบบนั้นออไป
เ้าวันถัมา ผม็มานั่ทำานามปริ แ่ที่แปลไปือสายาอนรอบ้า
"มีอะไรีมิน"เอ่ยถามเพื่อนสาวที่นั่้าๆ เธอหันมามอผมแล้วป้อปาระิบเบาๆ
"ไ้่าวว่าลับะบอสหรอเมื่อืน?"
"ใ่ ทำไม ใรมีปัหาอะไร"
"็เอ่อ.. นายับบอสถึั้นนั้นันหรือยัอ่ะ?" ผมระแทเอสารลับโ๊ะแล้วลุึ้นยืน
"ันไม่ไ้อยู่โอทีเพราะว่าะเอาัวเ้าแลเพื่อับบอสหรอนะ เลิทำัวน่ารำาันไ้แล้ว" มันไม่แปลที่นอย่าผมะโนเพ่เล็ เพราะอนเ้ามาสัมภาษ์าน ผมเป็นนเียวที่บอสยอมสัมภาษ์แบบัว่อัว
มันแปลรไหน?
สายาหลายรอบ้านหลุหลิอย่าแรเมื่อผมพูบ แ่มัน็ไม่มีอะไรเิึ้น่อานี้ ็ี.. น่ารำา
"มึ โอเมั้ยวะมาร์" พยัหน้ารับไปส่ๆ่อนะถอนหายใพรืให่ สุท้ายเพื่อนร่วมาน็เสนอให้ผมไปผ่อนลายที่ลับัเ่
..แน่นอน ผมไม่ปิเสธอยู่แล้ว..
.
.
.
ฝ่ามือบาระับแ้วทรสวย ส่ายหมุนไปมาเบาๆ่อนะระแอลอฮอลล์รสฝาเ้าไปนหมแ้ว วาสายามอเพื่อนที่วนมาำลัโยย้ายร่าายไปามัหวะลาฟลอร์เ้นอย่าสนุสนาน
เมื่อิไ้ันั้นึลุึ้นและเินไปที่ลาฟลอร์ ร่าเล็เบียเสียับผู้นท่ามลาแสไฟวูบหม่น สุท้ายผม็โยัวไปามัหวะเสียบีทเพลอิเล็ทรอนิส์ที่มันเริ่มมันส์ึ้นอย่า่วยไม่ไ้
ฤทธิ์แอลอฮอลล์ที่ินเ้าไปมันไม่ไ้สำแเเท่าไหร่ ผมไม่ไ้เมา และไม่ไ้มึน แ่แ่ำลัปลปล่อยวามเรียเท่านั้น
"I know you want me Let's start talking" เสียแหบทุ้มที่ัอยู่้าใบหูผมทำให้ผมะัในทันที ลมหายใอุ่นร้อนที่พ่นรลมารออมันทำให้เลือในัวผมพุ่พล่าน และหัวใ็บีบรัอย่าถี่รัว
เสียรีร้ออย่าบ้าลั่อหิสาวที่รายล้อมัว่วยึสิผมไว้ ใบหน้าหวานหันลับไปมอบุลที่้อนอยู่้าหลั ร่าสูที่ำลัยืนอยู่รหน้า หมวสีำ แ็เ็ัวเิมและรอยยิ้มระาใ
เานเิม .. แร๊ปเปอร์นนั้น!
--------------------------------------------------
ออนุาใ้ำแปลอแร๊ปเปอร์หวัาบล็อโโรเมียวนะะ ือเรา็ไม่เ่ภาษาอัฤษเท่าไหร่ เลย้ออเอามาใ้
ปล. ีใมาๆเลยนะะที่มีนอบ#หวัเอะีรี่ย์ เราสอนะพยายามแ่ฟิสนุๆให้อ่านเรื่อยๆไปน้า อบุมาๆ่ะ♥
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น