Admission จบ... ความเป็นเพื่อนไม่จบ
ตั้งแต่วันแรกที่เราเริ่มเป็นเด็ก ม.ปลาย จนวันนี้ได้รู้แล้วว่าจะไปเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยไหน
มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นกับตัวเรา
ทั้งสุข
ทุกข์
ปนๆกันไป
แต่ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น
มันเกิดจากใจเราคิด
เรายังเป็นวัยรุ่น
เราคิดมากและจริงจังกับชีวิตเกินไปไหม
จนลืมคนที่อยู่รอบข้างไป
ทำไมเราไม่ลองหยุดคิด
แล้วหันมองกลับมา
ทำสิ่งที่ใจไม่ต้องการดูบ้าง
บางทีชีวิต ก็เลือกไม่ได้มากหรอกนะ
ฝันได้ ฝันไกล ฝันสูงเข้าไว้
แต่คิดในใจเสมอว่า
เราจะไม่มีวันท้อถอย ลดละ
หรือ
ต้องสูญเสียกับความฝันที่มันพังทลาย
ถ้า
วันนี้มันยังไม่สำเร็จ
ไม่ได้แปลว่ามันจบ
ชีวิตเราจะสายเกินไปเมื่อเรามองว่ามันสาย
อยู่ที่ใจ
วัยรุ่นวันนี้ "ไม่โง่"
เราก็วัยรุ่นคนนึง
แค่อยากจะมาบอกว่า อย่ายอมแพ้
อาจจะดูพื้นๆ ศัพท์เดิมๆ
แต่ขอให้เข้าไปในหัวใจ
รับมันให้ได้
เพราะยังมีอีกมากมายที่เรายังไม่ได้เรียนรู้เลย
สู้ๆน่ะเพื่อน
ยังมีเพื่อนตรงนี้เสมอ
ความคิดเห็น
เพิ่งย้อนไปอ่านบล็อกของพี่เดือนที่แล้ว
ที่บอกว่า ความฝันอยากเป็นโปรแกรมเมอร์
แต่ยังไม่แน่ใจ
เราก็เป็นคนนึงเหมือนกันที่อยากเรียน วิศวคอม
แต่ก็ไม่แน่ใจ เพราะผลการเรียนไม่ค่อยเวิก
แต่พี่วอม ติดวิศวคอมแล้วก็ดีใจด้วยนะคะ ^^~
แล้วอีก 2 ปีข้างหน้า จะตามไปเรียน วิศวคอมด้วย ค่ะ 555
สู้ๆนะน้อง