นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์การอ่าน
ที่ดียิ่งขึ้นผ่านแอปนิยาย Dek-D
ที่ดียิ่งขึ้นผ่านแอปนิยาย Dek-D
P.R.I.N.C.E เจ้าชายสายพันธุ์นรก (ตีพิมพ์กับ สนพ. 1168)
เมื่อ "เจ้าชาย" ที่นรกยังต้องถอยและ "องครักษ์" ที่ไม่ยอมถอยให้นรกมาอยู่ด้วยกัน การกอบกู้โลกอะไรไม่จำเป็น เพราะพวกเขาไม่จำเป็นจะต้องช่วยใคร...นอกจากช่วยตัวเองให้รอดก็พอ! ((Mode: จบแล้ว กำลังรีไรท์ค่า))
ผู้เข้าชมรวม
67,186
ผู้เข้าชมเดือนนี้
130
ผู้เข้าชมรวม
67.18K
หมวด : แฟนตาซี
อัปเดตล่าสุด : 27 ก.พ. 62 / 12:56 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ไม่มีเจ้าชายขี้เล่นจอมกะล่อน
ไม่มีเจ้าชายน้ำแข็งบนหอคอยงาช้าง
ไม่มีโรงเรียนหรือหอพักใดๆ
ไม่มีคำทำนายที่ถูกกล่าวขานข้ามศตวรรษ
ไม่มีของวิเศษในตำนาน
และไม่มีการกอบกู้โลกอะไรทั้งนั้น
เพราะที่ตรงนี้มีแต่เจ้าชายกับองครักษ์
ที่พกความ “ดิบ” กับฝีปาก มาฉะกันเองล้วนๆ!
“ถามจริง ท่านเคยสำเหนียกมั้ยว่าตัวเองเป็นเจ้าชาย”
“เออ”
“...ตอบได้แค่นั้นเรอะ”
“จะให้ตอบว่ายังไง ขอโทษที่เลวเรอะ--- ไอ้บ้า อยากเจอถีบรึไง”
“อ้าว ถีบมาเดี๋ยวปั๊ดโบกกลับ”
“อย่างแกยังมีหน้ามาว่าข้าอีกนะ ไอ้องครักษ์แสนประเสริฐเอ๊ย!!”
ขอให้โชคดี!!
— • —
**หมายเหตุ**
เนื้อหานิยายที่กำลังจะลงต่อไปนี้
จะเป็นสำนวนและลำดับเรื่องในแบบของผู้เขียนเองทั้งสิ้น
แตกต่างไปจากเวอร์ชั่นในรูปเล่มและ E-book ซึ่งทาง สนพ. เป็นผู้รีไรท์มาให้
โดยทางเราปรึกษากับ สนพ. แล้ว มีความเห็นว่าอรรถรสในการอ่านของทั้ง 2
เวอร์ชั่นแตกต่างกันพอสมควร
ทาง สนพ. จึงอนุญาตให้นำเวอร์ชั่นของเรามาลงให้อ่านกันในนี้ เป็นอีกทางเลือกของคนอ่านค่ะ :)
—The.wolF
(( ขอบคุณธีมจาก 
(( ขอบคุณคำวิจารณ์จาก 
(( และนิยายของเราเองค่ะ เข้าไปอ่านกันได้นะ :D ))
เริ่ม: 19 / 10 / 53
หนีไปเตรียมเอนท์ : 27 / 02 / 54
กลับสู่อิสรภาพ : 06 / 03 / 55
จบ: 05 / 07 / 55
em portant; }
ผลงานอื่นๆ ของ The.wolF ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ The.wolF
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"สนุกมากค่ะ ~~~!!"
(แจ้งลบ)เป็นนิยายแนวเจ้าชายแบบที่ไม่เคยเห็นตามท้องตลาด ไม่ใช่เจ้าชายผู้แสนดีแบบปริ้นซ์ชาร์มมิ่ง หรือแบบว่านิ่งๆเย็นชาข้าคือน้ำแข็ง ปากหาเรื่องดี ชอบๆๆๆ แล้วก็องครักษ์ก็พอกัน ไปด้วยกันได้ ฝีปากสูสี ฮ่าๆๆๆ ใช้ภาษาสวยอ่าค่ะ อ่านแล้วลื่นดี ชอบๆๆ วางโครงเรื่องดูมีปม ตื้นลึกหนาบาง อิอิ อัพบ่อยๆนะคะ สนุกมากมาย ^^ อ่านเพิ่มเติม
เป็นนิยายแนวเจ้าชายแบบที่ไม่เคยเห็นตามท้องตลาด ไม่ใช่เจ้าชายผู้แสนดีแบบปริ้นซ์ชาร์มมิ่ง หรือแบบว่านิ่งๆเย็นชาข้าคือน้ำแข็ง ปากหาเรื่องดี ชอบๆๆๆ แล้วก็องครักษ์ก็พอกัน ไปด้วยกันได้ ฝีปากสูสี ฮ่าๆๆๆ ใช้ภาษาสวยอ่าค่ะ อ่านแล้วลื่นดี ชอบๆๆ วางโครงเรื่องดูมีปม ตื้นลึกหนาบาง อิอิ อัพบ่อยๆนะคะ สนุกมากมาย ^^
Keetar_Prowis | 24 ต.ค. 53
-
40
-
3
"จาก GJK รับวิจารณ์นิยายครับผม"
(แจ้งลบ)เนื้อเรื่องย่อ (1-10) ริกซัส เจ้าชายสุดเถื่อนผู้เป็นน้องของกษัตริย์ผู้ครองประเทศ ผนวกเข้ากับ เอียน องครักษ์แสนกวนบาทาที่แสบไม่แพ้กันจนเป็นคู่หูมหาฮาที่ปกป้องปวงประชาด้วย ฝีมือและความถ่อยที่ไม่ธรรมดา เวลาที่ผ่านไปสองปีริกซัสและเอียนก็ได้เข้าสู่วิกฤติอันใหม่ พิธีรับตำแหน่งรัชทายาทจะมีอะไรรอริกซัสอยู่กันแน่ ส่วนของการวิจารณ์ เนื้อเรื่อง -ต้ ... อ่านเพิ่มเติม
เนื้อเรื่องย่อ (1-10) ริกซัส เจ้าชายสุดเถื่อนผู้เป็นน้องของกษัตริย์ผู้ครองประเทศ ผนวกเข้ากับ เอียน องครักษ์แสนกวนบาทาที่แสบไม่แพ้กันจนเป็นคู่หูมหาฮาที่ปกป้องปวงประชาด้วย ฝีมือและความถ่อยที่ไม่ธรรมดา เวลาที่ผ่านไปสองปีริกซัสและเอียนก็ได้เข้าสู่วิกฤติอันใหม่ พิธีรับตำแหน่งรัชทายาทจะมีอะไรรอริกซัสอยู่กันแน่ ส่วนของการวิจารณ์ เนื้อเรื่อง -ต้องยอมรับว่าเป็นเรื่องที่แหวกแนวกว่านิยายหวานๆทั่วไปซ้ำยังเรียกเสียง หัวเราะได้เรื่อยๆต่างหาก มุขตลกและบทบาทถือว่าวางไว้ลงตัวแล้วตัวละครเสริมอื่นๆก็ทำได้ดีทีเดียวแต่ ความสนุกแรกๆอยู่ที่มุขหลายแง่หลากง่ามไม่พอแต่ยังลามไปถึงการกัดกันที่ไม่ ค่อยได้เห็นนักในชนชั้น noble ความประทับในเนื้อหาถือว่าทำได้ดี แล้วครับเพราะริกซัสกับเอียน ถือเป็นคู่หูคู่ฮาที่เต็มเติมความลงตัวได้ดีทีเดียว แต่ความน่าสนใจของเรื่องไม่ได้อยู่แค่บทชวนหัวใจวายเท่านั้นแต่เรื่องความรักในประเทศชาติของริกซัสเองก็กินใจไม่หยอก ตัวละคร - อิกซัสและเอียน ทำมาตัดกันได้ดีมาก แต่ตัวประกอบอื่นๆอย่าง โทมัสหรือจัสตินยังให้ความรู้สึกของคาแรกเตอร์ซ้อนอยู่บ้าง ยูคริดเองตอนแรกเหมือนจะวางไว้ให้แสบสารพัดพิษแต่กลับกลายเป็นบทบาทน้อยจนจืดจางซะนี่ ฝั่งเหล่าศัตรูเองเหมือนจะมีน้อยไปหน่อยแต่ก็นะเน้นตัวเอกนี่นา การนำเสนอ - อิมแพคมากครับต้องยอมรับว่าเปิดตัวได้ดีจริงๆสำหรับตอนแรกๆที่เน้นความบ้า ของตัวละครหลักสองตัวแต่ดูเหมือนว่าช่วงหลังๆจะใส่ตัวละครเพิ่มแต่เหมือนจะคาแรคเตอร์ซ้ำซ้อนไปหน่อยส่วนรายละเอียดประกอบอื่นๆวางไว้ได้ดีแล้วครับ ถึงจะหลวมไปบ้างแต่ความสนุกของตัวนิยายทำให้มองข้ามจุดนั้นไปได้เลยครับ สรุป - อ่านเพลินในระดับน่าติดตามใช่ย่อยภาษาถึงจะหลุดๆไปบ้างแต่เพราะเนื้อหาของ นิยายที่ต้องการเน้นความเถื่อนเลยไม่แปลกนัก ขอชมว่านิสัยบางอย่างเช่นถุยน้ำลายเนี่ยมันเข้าข่ายกักขฬะนะครับ คนเถื่อน/หยาบกร้านไม่จำเป็นต้องมีนิสัยแบบนั้นไปหมดก็ได้ แต่โดยรวมแล้วถือว่าสนุกทีเดียว ลงเกรด A - ผู้วิจารณ์ Jammaster อ่านน้อยลง
GJK Team | 16 พ.ย. 53
-
23
-
1
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"วิจารณ์ P.R.I.N.C.E เจ้าชายสายพันธุ์นรก และ P.I.R.A.T.E.S ระวัง•ทะเล•คลั่ง!!"
(แจ้งลบ)นิยายเรื่อง P.R.I.N.C.E เจ้าชายสายพันธุ์นรก และ P.I.R.A.T.E.S ระวัง•ทะเล•คลั่ง!! ที่ The.wolF นำมาฝากไว้ให้วิจารณ์ ปัจจุบันเรื่องแรกแต่งจนจบแล้วกำลังรีไรท์ ส่วนเรื่องที่สองเขียนได้ 27 ตอนรวมตอนพิเศษ ทั้งสองเรื่องเกิดขึ้นในโลกใบเดียวกัน และใช้ตัวละครบางส่วนร่วมกัน จึงขอนำมาวิจารณ์พร้อมกัน เนื้อเรื่องของ P.R.I.N.C.E เจ้าชายสายพันธุ์น ... อ่านเพิ่มเติม
นิยายเรื่อง P.R.I.N.C.E เจ้าชายสายพันธุ์นรก และ P.I.R.A.T.E.S ระวัง•ทะเล•คลั่ง!! ที่ The.wolF นำมาฝากไว้ให้วิจารณ์ ปัจจุบันเรื่องแรกแต่งจนจบแล้วกำลังรีไรท์ ส่วนเรื่องที่สองเขียนได้ 27 ตอนรวมตอนพิเศษ ทั้งสองเรื่องเกิดขึ้นในโลกใบเดียวกัน และใช้ตัวละครบางส่วนร่วมกัน จึงขอนำมาวิจารณ์พร้อมกัน เนื้อเรื่องของ P.R.I.N.C.E เจ้าชายสายพันธุ์นรก เป็นเรื่องราวของเจ้าชาย ริกซัส อีกลีส ผู้ทรงคุณธรรมและต่อสู้ได้เก่ง แต่ดิบเถื่อน ฝีปากไว และไม่ค่อยชอบธรรมเนียมของชนชั้นสูง กับองครักษ์ปากจัดนาม เอียน ก็อดเด็น ซึ่งนอกจากจะมีฝีปากที่จัดจ้านพอๆ กับเจ้าชายแล้ว ยังมีฝีมือการต่อสู้ที่เหนือกว่าเจ้าชายเล็กน้อย จึงได้รับมอบหมายจากพระราชาไลโอเนลล์ ให้มา “ควบคุมความประพฤติ” ของพระอนุชา โดยได้ส่งองครักษ์ใหม่มาถึงเมืองทางเหนือที่เจ้าชายประทับอยู่ เนื้อเรื่องในช่วงแรกจึงเป็นนิยายแนวขบขันในพระราชวัง ที่ผู้อ่านจะได้เห็นคู่กัดทั้งสองปะทะคารม รวมถึงฝีมือต่อสู้ จนเลือดตกยางออก ราชบริพาร แม่บ้าน ทหารเลวเดือดร้อนกันวุ่นวาย พระราชาและราชครูกุมขมับ ฯลฯ นอกจากช่วงที่ขบขันจะเป็นช่วงที่สนุกแล้ว ช่วงนี้ยังทำให้ผู้อ่านได้ทำความรู้จักกับตัวละครต่างๆ ในเรื่อง นอกจากเจ้าชายริกซัสและองครักษ์แล้ว ก็ยังมีตัวละครอื่นๆ เช่น พระราชาไลโอเนลล์ พระราชินี ราชครูยูคลิด แมรี่แอนหัวหน้าแม่บ้าน ที่จะค่อยๆ เข้ามาปูพื้นฐานของเรื่องราว เช่น บรรยากาศของเรื่อง กิจวัตรประจำวันของตัวละคร และนิสัยของตัวละครแต่ละคน ก่อนที่ผู้เขียนจะเพิ่มความเข้มข้นให้กับเนื้อเรื่องด้วยประเด็นที่จริงจังต่างๆ ที่เจ้าชายต้องพบ ไม่ว่าจะเป็น จารีตในวังหลวง ขุนนางทุจริต การถูกลอบสังหาร ถูกเวทมนตร์ที่ทำให้เจ้าชายทำร้ายประชาชนโดยไม่รู้ตัว ไปจนถึงเนื้อเรื่องหลักของนิยายเรื่องนี้ คือการที่เจ้าชายถูกเวทมนตร์ที่ไม่อาจถอนได้ คณะตัวละครจึงต้องออกเดินทางเพื่อเก็บสมุนไพรที่ใช้รักษา และต้องเกิดการผจญภัย ต่อสู้ตามวิสัยนิยายแฟนตาซี ซึ่งผู้เขียนได้อ้างระยะทางที่ห่างไกล ทำให้เจ้าชายที่ทรงพระประชวรหนักต้องเดินทางไปด้วย เนื่องจากถ้ารออยู่ที่พระราชวังอาจไม่ทันกาล และเจ้าชายต้องร่วมต่อสู้กับมังกรและแม่มด ทั้งๆ ที่กำลังประชวรอยู่ ซึ่งผู้เขียนได้บรรยายไว้อย่างชัดเจน ทำให้ผู้อ่านรู้สึกว่าเจ้าชายบาดเจ็บสาหัสปางตายจริงๆ ในระหว่างที่เนื้อเรื่องเริ่มจริงจังขึ้น ตัวละครอื่นๆ ก็ทยอยกันเข้ามาในเนื้อเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นแคโรไลน์ อดีตคนรักของเอียน จัสติน นักธนูมือฉมังและนักเวท บาโฟ ปิศาจหนุ่มผู้ทำงานให้นากาอิน นักเวทผู้มีวัตถุประสงค์บางอย่าง จนกระทั่งราล์ฟและวลาด สองโจรสลัดผู้ซึ่งจะเป็นตัวละครหลักในเรื่องต่อไป เข้ามาปรากฏตัวในตอนท้ายๆ จะเห็นได้ว่าตัวละครที่มีความสำคัญมีจำนวนค่อนข้างมาก และเนื้อเรื่องที่ต้องเน้นความสำคัญไปที่เจ้าชายเป็นหลักก็ทำให้ยากต่อการกระจายบทให้กับตัวละครต่างๆ แต่ปรากฏว่าผู้เขียนสามารถแบ่งบทบาทให้กับทุกตัวละครได้อย่างสมดุล ตัวละครแต่ละคนมีมิติและทำให้เรื่องราวของตัวละครเหล่านั้นเข้ามาเสริมความหนักแน่นให้กับเรื่องราวของเจ้าชายและองครักษ์ จนผู้อ่านเชื่ออย่างสนิทใจว่า เจ้าชายริกซัส หากได้ขึ้นครองราชย์ (แต่ดูจากนิสัยแล้วคงจะไม่) ก็คงจะเป็นกษัตริย์ที่ทรงทศพิธราชธรรมยิ่ง ส่วน เอียน ก็เป็นองครักษ์ที่พร้อมมอบกายถวายชีวิตให้กับผู้เป็นนายอย่างแท้จริง โดยที่ผู้เขียนไม่ต้องเขียนบอกลงไปในเนื้อเรื่องตรงๆ หรือให้ตัวละครเป็นคนพูด แต่ใช้การเล่าพฤติกรรมของตัวละคร ซึ่งเป็นสิ่งที่พิสูจน์ลักษณะนิสัย และคุณงามความดี (หรือความชั่ว) ของตัวละครได้ดีมาก สำหรับเรื่อง P.I.R.A.T.E.S ระวัง•ทะเล•คลั่ง!! มีเนื้อเรื่องส่วนใหญ่เกิดขึ้นหลังจาก P.R.I.N.C.E เจ้าชายสายพันธุ์นรก ซึ่งผู้เขียนบอกว่าไม่จำเป็นต้องอ่านอีกเรื่องหนึ่งก็ได้ แต่ผมกลับเห็นว่า หากได้อ่านเรื่องเจ้าชายมาก่อน ก็จะทำให้อ่านเรื่องโจรสลัดได้สนุกขึ้น เพราะความน่าสนใจของนิยายชุดนี้อีกประการหนึ่งอยู่ที่ “จักรวาล” ที่ผู้เขียนได้วางไว้ตั้งแต่การเขียนเรื่องแรก ไม่ว่าจะเป็น ภูมิประเทศ เมืองต่างๆ การปกครอง การเดินทาง อาชีพ สิ่งมีชีวิตประเภทต่างๆ หลักการใช้เวทมนตร์ ฯลฯ ไว้ก่อนที่จะนำตัวละครต่างๆ ลงไปยัง “เวที” ที่นักเขียนได้จัดเตรียมไว้ให้พวกเขาได้มีชีวิต โดยเรื่อง P.R.I.N.C.E เจ้าชายสายพันธุ์นรก ตัวละครหลักจะเป็นพวกเจ้าชาย ส่วนเรื่อง P.I.R.A.T.E.S ระวัง•ทะเล•คลั่ง!! ตัวละครหลักก็จะเป็นกัปตันโจรสลัดราล์ฟ และลูกเรือโจรสลัดกลุ่ม “มารูน” ของเขา เมื่อตัวละครหลักเป็นโจรสลัดที่ต้องเดินทางตลอดเวลา จึงเปิดโอกาสให้ผู้เขียนได้เล่าถึงเมืองท่า ร้านค้าต่างๆ ตัวละครใหม่ๆ ตลอดจนกองทัพ และโจรสลัดกลุ่มต่างๆ เป็นการเปิดโลกของนิยายชุดนี้ให้กว้างขึ้นและมีความสมจริงมากขึ้นอีก ประเด็นหลักที่ผมคิดว่าผู้เขียนพยายามจะสื่อในเรื่องของโจรสลัดคือเรื่องของการค้าทาส ซึ่งมีเกริ่นมาตั้งแต่ตอนที่พ่อครัวของมารูนได้ไปปรากฎตัวในเรื่องเจ้าชายแล้วว่า วลาดมีอดีตเป็นทาส และในเรื่องโจรสลัด แผนที่ที่ราล์ฟได้รับมา ก็คือแผนที่ไปยังเกาะมหาสมบัติที่รัฐบาลซ่อนไว้ และราล์ฟเชื่อว่า ที่นั่นไม่ได้มีสมบัติที่ซ่อนอยู่ แต่เป็นเกาะที่รัฐบาลค้าทาสอย่างลับๆ ซึ่งประเด็นนี้ค่อนข้างจะซีเรียสกว่าเรื่องเจ้าชายที่ผ่านมา แต่ในปัจจุบัน พวกโจรสลัดยังเดินทางไปไม่ถึงเกาะแห่งนี้ และผู้เขียนยังไม่ได้นำเสนอประเด็นของทาสไว้ในเรื่องอย่างชัดเจน จึงยังไม่เห็นว่าผู้เขียนจะนำเสนอประเด็นนี้อย่างไร นอกจากนี้ ผู้เขียนยังได้เสริมเนื้อเรื่องหลักของนิยายด้วยการเขียนตอนพิเศษที่เกี่ยวกับตัวละครรอง และเรื่องราวในอดีตอีกหลายตอน ซึ่งหากผู้อ่านได้อ่านก็จะทำให้เข้าใจความรู้สึกของตัวละครได้มากขึ้น แต่ถึงแม้ไม่อ่าน ก็ยังสามารถเข้าใจเรื่องราวของนิยายเรื่องนี้ได้ดีอยู่ นอกจากนี้ก็ยังมีหน้าแฉและหน้า profile ของตัวละคร พร้อมด้วยรูปวาดตัวละครที่ผู้เขียนเป็นคนวาดเอง ซึ่งก็ต้องขอบอกว่าค่อนข้างตรงกับที่บรรยายไว้ในเนื้อเรื่อง จุดเด่นประการหนึ่งที่ทำให้ผมเห็นว่านิยายชุดนี้น่าสนใจ คือการแต่งเรื่องใหม่ให้อยู่ในโลกหรือ “จักรวาล” เดิม วิธีนี้ทำให้ผู้เขียนสามารถสร้างตัวละครหลักชุดใหม่ออกมาได้อีกในเรื่องถัดไป โดยที่ยังมี “เวที” แห่งเดิม และใช้ตัวละครที่แต่งไว้ในเรื่องก่อนๆ เข้ามาเป็น “ดารารับเชิญ” ในเรื่องใหม่ ก็จะเป็นการทำให้โลกของนิยายชุดนี้มีชีวิตมากยิ่งขึ้น เช่นเดียวกับการ์ตูนคอมิคของ DC หรือ Marvel ที่มีการแต่งเรื่องแบบเป็น “จักรวาล” และให้ตัวละครต่างๆ ได้โลดแล่นในจักรวาลนี้ โดยที่แต่ละตัวจะมีบทบาทเด่นในหนังสือการ์ตูนฉบับที่เป็น “หัว” ของตนเอง ซึ่งทาง Marvel และ DC ก็มีการใช้นักเขียนบทและนักวาดภาพหลายคนในการแต่งเรื่องราวของซูเปอร์ฮีโร่ที่พวกเรารู้จักกัน แต่สามารถทำให้เรื่องราวเกิดความหลากหลายไม่ซ้ำซาก ตามสไตล์ของนักวาดและนักเขียนแต่ละคน นั่นหมายความว่านิยายชุด “เจ้าชาย โจรสลัด” ของ The Wolf ก็อาจจะเชิญนักเขียนที่สนิทสนมกันมาแต่งเรื่องใหม่ที่อยู่ในโลกเดียวกันก็ได้ ซึ่งจะสร้างความหลากหลายให้กับเนื้อเรื่องได้มากขึ้นอีก สำหรับสิ่งที่อยากให้ผู้เขียนปรับปรุงนั้นผมพยายามคิดอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่พบว่าผู้เขียนควรจะต้องปรับปรุงที่ใด ก็อาจจะถือได้ว่านิยายชุดนี้เท่าที่ได้อ่านก็มีความสมบูรณ์ในระดับหนึ่งแล้ว มีเพียงข้อเสนอแนะเล็กๆ น้อยๆ ว่า อยากให้ผู้เขียนศึกษาเรื่องราชวงศ์จากประเทศที่ผู้เขียนได้รับแรงบันดาลใจมา (คิดว่าคงเป็นประเทศในยุโรป) ว่าพระราชา พระราชินี ตลอดจนเจ้าหญิงเจ้าชายและข้าราชบริพารต่างๆ นั้น มีลำดับชั้นอย่างไร ต้องมีธรรมเนียมปฏิบัติอย่างไรบ้าง และราชวงศ์ปกครองแผ่นดินอย่างไร เพื่อความสมจริงของเรื่อง รวมถึงในส่วนของเรื่องราวโจรสลัด ก็อยากให้ลองศึกษาเรื่องของทหารเรือและโจรสลัด รวมถึงการปกครองของกองทัพ เพื่อเสริมให้เนื้อเรื่องมีความสมจริงมากยิ่งขึ้น อ่านน้อยลง
bluewhale | 26 เม.ย. 56
-
7
-
0
"นิกซ์วันเดอเรอร์ รับวิจารณ์นิยาย"
(แจ้งลบ)ซีเควันเดอเรอร์ไม่ได้อ่านนิยายแฟนตาซีออนไลน์ชั้นยอดขนาดนี้มานานแล้ว ตามที่ท่านนิกซ์วันเดอเรอร์เขียนไว้หน้าบทความรับวิจารณ์ว่าถ้าหาจุดบกพร่องในนิยายไม่ได้ก็คงต้องนับว่าตัวนักวิจารณ์แพ้ ขอบอกเลยว่าอ่านอย่างนึกจับผิดสุดๆ แต่ก็คว้าน้ำเหลว และต้องขอยอมรับว่าข้าแพ้ท่าน ท่านวูล์ฟ ฮ่าๆๆ ท่านทำให้ข้าแพ้ตั้งแต่งานแรกเลยทีเดียวเชียวนะเออ นิยายของท่านเ ... อ่านเพิ่มเติม
ซีเควันเดอเรอร์ไม่ได้อ่านนิยายแฟนตาซีออนไลน์ชั้นยอดขนาดนี้มานานแล้ว ตามที่ท่านนิกซ์วันเดอเรอร์เขียนไว้หน้าบทความรับวิจารณ์ว่าถ้าหาจุดบกพร่องในนิยายไม่ได้ก็คงต้องนับว่าตัวนักวิจารณ์แพ้ ขอบอกเลยว่าอ่านอย่างนึกจับผิดสุดๆ แต่ก็คว้าน้ำเหลว และต้องขอยอมรับว่าข้าแพ้ท่าน ท่านวูล์ฟ ฮ่าๆๆ ท่านทำให้ข้าแพ้ตั้งแต่งานแรกเลยทีเดียวเชียวนะเออ นิยายของท่านเยี่ยมจริงๆ และขออภัยที่การวิจารณ์ครั้งนี้อาจไม่สามารถช่วยให้ท่านพัฒนาหรือรีไรท์ได้มากนัก เพราะว่ามันจะมีแต่คำชมและการอวย กับจุดบกพร่องเล็กน้อยที่ไม่จำเป็นต้องนึกมาใส่ใจมาก เพราะซีเคได้อ่านไปยิ้มไป และยังอยากจะเปิดอ่านตอนต่อไปเสียจนไม่ได้จดอะไรไว้เลย หากบอกว่าเป็นเรื่องราวของเจ้าชายกับองค์รักษ์ แล้วเมื่อบอกว่ามีเจ้าชาย ความน่าเบื่อก็จะผุดขึ้นมาในจิตใจของข้าน้อยซีเคทันที แต่จากเรื่อง ‘P.R.I.N.C.E เจ้าชายสายพันธุ์นรก’ อ่านเปิดเรื่องมาก็ทำให้รู้สึกได้ว่า เอ๊ะ… ไดอาล็อคบทสนทนาน่าสนใจดีนะ เป็นเจ้าชายหรือเป็นนักเลง โชว์โหดตั้งแต่บทนำกันเลยทีเดียว องครักษ์นี่ก็ปากกล้าซะไม่มี ทำให้จุดขายของเรื่องนี้คือคาแร็คเตอร์และความฮาของตัวเองทั้งสองซึ่งคุณวูล์ฟสามารถสร้างให้มีมิติด้วยการเสริมรายละเอียดยิบย่อยซึ่งทำให้รู้สึกประทับใจได้ เช่น ถึงริกซัสจะเถื่อน ดูเหลวไหล แต่จริงๆกลับเป็นคนมีความรับผิดชอบและใส่ใจในรายละเอียดเล็กน้อยของงาน นักเลงแต่ก็รักชาติและยึดมันในสัตย์สาบาน สิ่งเหล่านี้ถึงจะเล็กน้อยแต่มันก็เป็นเสน่ห์ของตัวละครของคุณวูล์ฟค่ะ ถึงแม้นิยายแฟนตาซีปัจจุบัน การมีตัวเอกเป็นคนนิสัยเถื่อนๆบ้าๆฮาๆจะมีอยู่ถมไป ไม่ถือว่าแหวกแนวเท่าไหร่ แต่ก็โอเคที่คุณวูล์ฟได้ให้กำเนิดคนต่ำศักดิ์กว่าอย่างองครักษ์เอียนมาบ้าเป็นเพื่อน เลยดูน่าสนใจขึ้นในระดับหนึ่งเลยทีเดียว ส่วนเรื่องการปล่อยการรับมุกซึ่งคุณวูล์ฟก็ทำได้ไม่มีทีติ ฮามาก ถึงแม้บางครั้งมันจะออกอาการ เกิน ไปบ้างจนบางจุดรู้สึกตงิดใจและเหมือนจะรู้สึกถึงความพยายามอยากให้ตลก แต่โดยรวมแล้วทำได้ดีมากๆจริงๆค่ะ บางมุกยังทำให้ซีเคแอบฉุกไปคิดเลยว่า นี่ตัวละครตั้งใจจะพูดเล่นหรือพูดจริง เรื่องภาษา บรรยายไม่มากไม่น้อยเกินไปกำลังดีค่ะ แต่เนื่องจากซีเคเคยเป็นนักเขียนนิยายรักแนวโบราณ ทำให้ค่อนข้างเคยชินกับการใช้ศัพท์เก่า หรือศัพท์ที่สละสลวยจนเกินไป ถึงตอนนี้กำลังผันตัวไปเป็นนักเขียนแฟนตาซีก็มักจะหลุดนิสัยเดิมและกำลังอยู่ในระหว่างการฝึกฝนเรื่องนี้อยู่ นี่ถือเป็นบทเรียนที่ดีให้กับตัวผู้วิจารณ์เองว่าบางครั้งไม่จำเป็นต้องใช้ศัพท์เยอะหรือถ้อยคำที่สวยหรูเพื่อทำให้เข้าถึงอารมณ์ของผู้อ่าน เพียงแค่คำพื้นๆเพลนๆก็สามารถเข้าถึงจิตใจผู้อ่านได้หากผู้เขียนรู้จักใช้และรู้จักจังหวะในการเขียน แต่ก็สืบเนื่องมาจากที่เคยใส่ใจในเรื่องการใช้ภาษามาก บางครั้งจึงรู้สึกว่าคุณวูล์ฟควรจะเปลี่ยนนิดเติมหน่อยในบางจุดซึ่งมันฟังแล้วแสลงหู ซีเครู้สึกหลายๆจุดประมาณว่า เอ...มันจะดีกว่ามั้ยนะ ถ้าใช้คำนี้แทนคำนี้ แต่คิดว่าถ้าให้บอกเป็นจุดๆเจาะจงไปเลยก็คงเยอะอยู่และเป็นสิ่งที่เล็กน้อยมากเกินไป ยังไงก็คาดว่าหากทิ้งระยะแล้วรีไรท์เรื่องภาษาก็คงจะทำได้ดีขึ้นเรื่อยๆจนหมดไปในที่สุดค่ะ แม้คุณวูล์ฟจะเขียนมาว่าอยากให้สับโครงเรื่องเรื่องความสมเหตุสมผลและผิดก็ว่าตามผิด แต่เท่าที่อ่านดูก็ไม่ได้รู้สึกติดใจตรงไหนเป็นพิเศษ รวมๆแล้วก็ทำให้ซีเครู้สึกอินได้กับความสัมพันธ์ของทั้งคู่ที่มองได้ทั้งคำว่ามิตรภาพ...ความจงรักภักดี หรือแฉล้มไปทางแนวจิ้นอีกด้วย แม้จะดูเป็นนิยายที่เอาใจสาวเลือดสีม่วงที่จิ้นกันจนกัดผ้าห่มและถึงจะอ่านแล้วพอเข้าใจเจตนาของคุณวูล์ฟว่า อืม...ไรท์เตอร์ก็คงจะมีเขียนเองชงเองบ้างไม่มากก็น้อย แต่ตามตรงก็ไม่มีตรงไหนที่ร้ายแรงจนส่อมากเกินไปไม่น่าเป็นห่วงค่ะ ฮ่าๆๆ ชอบนิยายเรื่องนี้อีกอย่างคือมีสาระแอบแฝงไม่ใช่เอาแต่ไร้สาระและสนุกไปวันๆ นิยายที่ดีควรมีข้อคิด และคุณวูล์ฟก็ทิ้งข้อคิดคำคมดีๆเอาไว้ในนิยายไม่น้อยเหมือนกัน เพียงแต่การใช้ข้อคิดมันก็เหมือนเป็นเหมือนดาบสองคม ทำให้คนอ่านประทับใจได้ก็จริง แต่บางครั้งมันจะฉุกให้คนที่เป็นผู้ใหญ่วิเคราะห์ได้อย่างถี่ถ้วนว่าตัวละครนั้นๆ เข้าใจในข้อคิดนั้นๆจริงๆหรือเปล่า สำหรับซีเคซึ่งเป็นเด็กและอาจจะมองตรงนี้ไม่มากไม่ได้ซีเรียสและคิดว่าคุณวูล์ฟทำได้ดีแล้ว (เพราะสนุก...ไม่ได้วิเคราะห์อะไรมากด้วย) แต่ก็ไม่คิดว่ามีปัญหาอยู่ดี (ฮา) นิยายของท่านยอดเยี่ยมจริงๆค่ะ คารวะหนึ่งจอก อีกอย่างที่อยากจะชื่นชมท่านจากใจจริง คือแทบไม่มีคำผิดเลย อ่านแล้วไม่รู้สึกเสียอารมณ์เพราะปกติซีเคเป็นคนเซ้นส์สิทีฟมากกับคำผิด อ่านเจอแล้วจะเกิดเซ็ง (ทั้งๆที่นิยายตัวเองมีเกลื่อน) ผิดแบบพิมพ์ตกนั่นให้อภัย แต่ถ้าผิดแบบผู้เขียนไม่รู้วิธีเขียน ยิ่งต้องขอบายและปิดไปเลยด้วยอารมณ์ส่วนตัว สุดท้ายนี้ขออภัยที่ไม่ได้ชี้แนะอะไรท่าน และถึงจะไม่รู้ว่าท่านวูล์ฟตั้งใจจะส่งให้สำนักพิมพ์ไหนหรือเปล่า ก็อยากจะให้เรื่องนี้ได้ตีพิมพ์ออกสู่สายตาสาธารณะชน เพราะยอมรับว่าไม่รู้จักเรื่องของท่านวูล์ฟจนกระทั่งท่านได้มาโพสท์ที่บทความวิจารณ์นิยาย (ปกติไม่ค่อยอ่านนิยายออนไลน์) อยากจะได้เห็นรูปเล่มของนิยายดีๆจากเว็บเด็กดีอีกซักเล่มค่ะ ขอบคุณที่สร้างสรรค์และแบ่งปันเรื่องราวดีๆให้กันค่ะ ซีเควันเดอเรอร์ อ่านน้อยลง
Bluewrite | 5 เม.ย. 56
-
5
-
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น