ทำไมต้นไม้จึงพูดไม่ได้ และต้องร้องไห้ในทุกๆฤดูแห่งความเศร้า

เนื้อเรื่อง

                    กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ยังมีชายหนุ่มอาศัยอยู่ ณ ชายป่า ชายหนุ่มผู้นี้ยากจนยิ่งนัก เขาไม่มีแม้กระทั่งเงินทองพอที่จะซื้ออะไรมาบำเรอความสุขของตน ได้แต่ใช้ชีวิตอยู่กับป่าไปวันๆ แต่ชายหนุ่มผู้นี้เป็นผู้มีสติปัญญาดี เฉลียวฉลาด มีใบหน้าที่หล่อเหลา และเขาเป็นคนดีมาก สัตว์ทุกตัวในป่าต่างรักเขา
 

                    วันหนึ่ง เขาเดินเตร็ดเตร่เข้าไปในป่าตามปกติของทุกวัน แต่แล้วเขาก็พบบางสิ่งที่สวยงามผิดแปลกไปจากทุกวัน ชายหนุ่มผู้ยากจนเห็นหญิงสาวผู้สวยงามอยู่กลางป่าแห่งนั้น เขาคิดว่าเธอคือนางฟ้าสักองค์ จึงได้แอบติดตามนางฟ้าของตนไปอย่างลับๆ แต่แล้วหญิงสาวผู้นั้นก็ได้รู้สึกตนว่ามีบางสิ่งกำลังติดตามเธออยู่ เธอรับรู้ว่ามีคนแอบตาม จึงขอร้องให้ชายหนุ่มปรากฏตัว ชายหนุ่มผู้ยากจนนั้นตกหลุมรักเธอทันทีที่ได้เห็นใบหน้างามนั้นใกล้ๆ ในความเป็นจริงแล้ว เธอหาใช่นางฟ้าไม่ แต่เธอคือธิดาแห่งเทพองค์หนึ่งบนสวงสวรรค์ เขาและเธอต่างตกหลุมรักซึ่งกันและกัน
 ในทุกๆวัน ทั้งสองจะมาพบกันในป่าที่ที่เขาและเธอพบกันอย่างสม่ำเสมอ ความรักของทั้งสองไม่เคยลดลงตามกาลเวลาเลยแม้แต่น้อย กาลเวลาล่วงเลยมานับปีหนึ่ง ในฤดูใบไม้ร่วงอันแสนเศร้า เทพแห่งสรวงสวรรค์ผู้เป็นบิดาของหญิงงามคนรักของชายผู้ยากจนก็ได้ทราบเรื่องราวทั้งหมด เทพผู้ยิ่งใหญ่แห่งสรวงสวรรค์โกรธแค้นมากเมื่อได้ทราบเรื่องราวที่เกิดขึ้น เขาไม่ต้องการให้ลูกสาวของตนแต่งงานและคู่ครองกับชายหนุ่มผู้ยากจนผู้นั้น เธอเป็นลูกสาวของเทพอย่างเขาไม่คู่ควรกับชายหนุ่มยากจนข้นแค้นพรรค์นั้น แต่ด้วยความเป็นเทพของตน เขาจึงมิอาจบังคับจิตใจของใครได้ เทพองค์นั้นจึงตัดสินใจที่จะยื่นข้อเสนอบางประการให้ชายหนุ่ม และเชิญตัวชายหนุ่มขึ้นมาพบตนที่บนสรวงสวรรค์ซึ่งเป็นบ้านของเทพผู้นั้น
 

                    เทพผู้ยิ่งใหญ่ได้แสดงให้ชายหนุ่มยากจนได้เห็นถึงความแตกต่างทางฐานะของคนทั้งสอง แต่สิ่งนั้นก็มิอาจเปลี่ยนรักที่ชายหนุ่มมีให้สาวงามได้ เทพผู้ยิ่งใหญ่ บิดาของสาวงามจึงยื่นข้อเสนอหนึ่งข้อให้แก่ชายหนุ่มผู้ยากจน หากเขาสามารถทำตามข้อเสนอนั้นได้ ลูกสาวของเขาจะได้แต่งงานและครองคู่กับชายหนุ่มในทันที แต่ถ้าหากสิ่งนั้นไม่เป็นไปตามข้อตกลง ชายหนุ่มผู้ยากจนจะต้องประสบกับชีวิตอันแสนโศกเศร้าไปตลอดกาล
 

                    ด้วยอานุภาพแห่งความรักที่ทั้งสองมีให้แก่กันและกัน ชายหนุ่มจึงเชื่อมั่นว่าเขาจะสามารถทำตามข้อตกลงนั้นได้ เขาจึงตกลงรับช้อเสนอของเทพผู้เป็นบิดาของคนรัก ข้อเสนอของเทพผู้นั้นคือ ชายหนุ่มจะต้องนำทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาได้เคยพบเห็นตลอดเวลาที่เขามีชีวิตอยู่ นำมาให้แก่เทพผู้ยิ่งใหญ่ภายในเวลาหนึ่งวัน หากชายหนุ่มสามารถทำตามข้อเสนอนี้ได้ ทุกสิ่งที่ตกลงไว้จะบังเกิดผล
 ชายหนุ่มกลับลงไปยังลงที่เขาอาศัยอยู่และเริ่มนำทุกสิ่งที่เขาเคยพบเห็นมาทั้งชีวิตเพื่อนำไปให้ท่านเทพองค์นั้น เพื่อแลกกับรักของเขาและเธอ ตลอดเวลาทั้งเช้า จนกระทั่งสาย ชายหนุ่งก็ยังคงเก็บรวบรวมสิ่งของไปเรื่อยๆ เวลาล่วงเลยมาจนกระทั่งเย็น เขาก็ยังคงเก็บรวบรวมทุกสิ่งอยู่ตลอดเวลา ในชีวิตเราทุกวันนี้ สิ่งที่พบเห็นช่างมากมายเสียเหลือเกิน ลืมตาครั้งหนึ่งเราก็ได้มองสิ่งใหม่แล้ว ชายหนุ่มจึงต้องทำงานหนักอยู่ตลอดเวลา กาลเวลาได้ล่วงเลยผ่านพ้นจนจะสิ้นวันหนึ่งตามสัญญา ชายหนุ่มสามารถรวบรวมทุกสิ่งที่เขาพบในชีวิตมาได้เรียบร้อยแล้ว เขาจึงเดินทางไปยังสรวงสวรรค์เพื่อนำทุกสิ่งไปให้เทพผู้ยิ่งใหญ่ตามที่ได้ตกลงกันไว้
 

                    ท่านเทพเองนั้นตกใจเป็นอย่างมากเมื่อเหตุการณ์ไม่เป็นไปตามที่คาดคิด เขาไม่คิดว่าชายยากจนคนหนึ่งจะสามารถกระทำสิ่งเหล่นี้ได้ในเวลาเพียงหนึ่งวัน แต่แล้ว...ท่านเทพก็กลับหัวเราะด้วยเสียงอันดังก้อง เพราะเหลืออีกหนึ่งสิ่งที่ชายหนุ่มไม่สามารถนำมาให้เขาได้ สิ่งเดียวที่ชายหนุ่มผู้ยากจนเองก็คาดคิดไม่ถึง สิ่งนั้นคือตัวของท่านเทพเอง ชายหนุ่มเคยเห็นท่านเทพผู้ยิ่งใหญ่ แต่เขาไม่สามารถที่จะนำตัวของท่านเทพมาให้ตัวท่านเทพเองได้ ชายหนุ่มจึงนับว่าเขาไม่สามารถทำตามข้อตกลงระหว่างกันและกันนั้นได้
 

                    เทพผู้ยิ่งใหญ่บิดาของคนรัก ได้สาปชายหนุ่มผู้ยากจนให้เป็นสิ่งหนึ่งที่ไม่สามารถพูดได้ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องพูดคุยกับลูกสาวคนงามของตนอีกต่อไป ชายหนุ่มนั้นกลายเป็นต้นไม้ใหญ่กลางป่าที่เขาและเธอได้พบกัน ต้นไม้ใหญ่นั้นจะส่งเสียงเพรียกหาหญิงคนรักทุกครั้งที่ลมโชยพัดมากระทบใบไม้ สายลมแห่งความคิดถึงจะนำเสียงใบไม้ไหวลอยไปหาเธอ แต่เขาและเธอไม่สามารถพูดคุยโต้ตอบกันได้อีกต่อไป และในทุกๆปีที่ฤดูใบไม้ร่วงมาเยือน ชายหนุ่มจะร้องไห้ให้กับฤดูที่แสนโศกเศร้านี้ เพราะเขาและเธอได้จากกันในฤดูใบไม้ร่วง ดังนั้น ต้นไม้ทุกต้นจึงพร้อมใจที่จะปลิดปลิวใบของตนเพื่อนความรักครั้งนั้นในทุกๆครั้งที่ฤดูใบไม้ร่วงได้มาเยือน ใบไม้ที่ร่วงโรยลงมานั้นก็คือน้ำตาของชายหนุ่มผู้ยากจนที่ได้กลายเป็นต้นไม้นั่นเอง
 

                    ตราบจนปัจจุบัน ความรักของชายหนุ่มที่มีให้หญิงสาวคนรักก็มิได้ลดลงไปเลยแม้แต่น้อย เขายังคงส่งเสียกเพรียกหาทุกครั้งที่ลมโชยมา และร้องให้ทุกครั้งเมื่อถึงฤดูอันแสนโศก แต่ทุกสิ่งย่อมเป็นไปตามข้อตกลง ชายหนุ่มมิอาจหลีกหนีสภาพนี้ได้ เขาต้องใช้ชีวิตอยู่กับความโศกไปตลอดชีวิต ดั่งที่สัญญาไว้กับบิดาคนรักของตน...

---------------------------------------------------------------------



ขอบคุณรูปภาพจาก: www.deviantart.com/deviation/4082033