คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #34 : 11 มีน้องให้เปรี้ยวหวาน 3/3
เด็กหญิงปั้นดาวแสดงความรักด้วยการหอมแล้วกลับมากอด แล้วหอมอีก ทำอย่างนี้วนซ้ำอยู่สามรอบ
“ถ้าแม่เจ็บ เปรี้ยวหวานไม่อยากมีน้องค่ะ แต่แม่ไม่เจ็บ เปรี้ยวหวานอยากมีน้อง”
“ขอบคุณค่ะ แม่จะมีน้องให้เปรี้ยวหวานนะคะ” น้ำตาคนเป็นแม่พานจะไหล เด็กหนอเด็ก คิดอย่างไรก็พูดอย่างนั้น
“เพื่อนที่โรงเรียนก็มีน้องนะคะ”
“เพื่อนเล่าให้ฟังหรือคะ”
“ค่ะ มีน้อง และก็มีพี่ด้วย เปรี้ยวหวานมีพี่ได้ไหมคะแม่”
โจทย์ยากของเธอมาอีกแล้ว เป็นอีกครั้งที่อยากให้สามีอยู่ตรงนี้ เขาเป็นคนมีหลักการ และตอบลูกได้ดีกว่าเธอแน่นอน
“แล้วพี่ของเพื่อนเปรี้ยวหวานน่ารักไหมคะ”
“น่ารักค่ะ พี่แบ่งขนมให้ด้วย”
“ก็เหมือนกับที่ไข่ตุ๋น น้องในท้องน้ายุ้ง และก็น้องที่จะอยู่ในท้องแม่อยากมีพี่สาวที่น่ารักๆ ค่ะ เปรี้ยวหวานเป็นพี่สาวที่น่ารักให้น้องได้ไหมคะ” โชคช่วยที่เพื่อนของลูกสาวบอกว่ามีพี่น่ารัก เพราะหากบอกว่าทะเลาะกับพี่ทุกวัน เธอก็ไม่รู้เช่นกันว่าจะยกเหตุผลใดมาบอกลูก
“ได้ค่ะ” สาวน้อยยิ้มกว้างอวดฟันขาวสะอาด “มีน้องเยอะๆ เลยก็ได้”
“เยอะๆ เลยหรือคะ”
“ใช่ค่ะ เยอะๆ เวลาเล่นฟุตบอลจะสนุกมากๆ”
“หืม เปรี้ยวหวานไปเล่นที่ไหนมา” โธ่ คนเก่งของแม่ ยังไม่ทันโตเป็นสาวก็ห้าวเสียแล้ว
“ที่ฟาร์มหมูค่ะ น้าซีกับพี่ๆ ที่นั่นก็เล่นด้วยค่ะ”
นึกออกแล้ว คงเป็นคราวที่เธอต้องสรุปบัญชีแล้วจำเป็นต้องฝากเปรี้ยวหวานไว้กับทะเลจันทร์แน่ๆ หากเจ้าซาลาเปายืนยันว่าเป็นน้าซี เธอไม่แปลกใจ เพราะไม่ใช่แค่ฟุตบอล แต่สอนหลานปีนต้นไม้ ยกจอบขุดดิน และอย่างอื่นอีกมากมายที่พวกแมนๆ เขาทำ ทะเลจันทร์ก็สอนหลานให้รู้จักไว้หมดแล้ว
“เปรี้ยวหวานอยากมีน้องผู้หญิงหรือผู้ชายคะ”
“ผู้หญิงค่ะ มีน้องน่ารักเหมือนไข่ตุ๋น”
“น้องเป็นผู้หญิง แล้วน้องจะเตะฟุตบอลได้หรือคะ”
“ได้ค่ะ น้าซีก็เป็นผู้หญิง เตะได้คะแนนตั้งหลายลูกเลยค่ะ น่าซีเก๊งเก่งนะคะแม่”
หนูน้อยยืนยันด้วยการยกนิ้วโป้งให้ทั้งสองมือ หากอยากรู้อนาคตเปรี้ยวหวานว่าจะเป็นอย่างไร ไม่ต้องนึกไปไกล ทะเลจันทร์ตอนนี้คือเปรี้ยวหวานในอนาคต ถอดแบบนิสัยและความชอบเหมือนกันแทบทุกกระเบียดนิ้ว และหากเป็นอย่างนั้นจริงๆ คนที่ปวดหัวที่สุดไม่พ้นคุณกาญจนา รับมือกับลูกสาวคนเล็กมาแล้ว ยังต้องรับมือกับหลานสาวคนโตอีกคน
“แม่จะมีน้องให้เปรี้ยวหวานวันไหนคะ”
“อืม แม่ก็ยังไม่รู้เลยค่ะ เปรี้ยวหวานรีบไหม” เจ้าตัวถามระบุเป็นวัน ทั้งที่ยังแยกระหว่างมะรืนนี้กับพรุ่งนี้ไม่ออก
“เปรี้ยวหวานรอน้องได้ค่ะ”
“เก่งมากลูก” คนเก่งถูกหอมอีกหลายฟอดใหญ่ ก่อนแต่งงานเธอเคยตั้งปณิธานว่าจะมีลูกแค่คนเดียวเพราะต้องการทุ่มเทความรักทั้งหมดให้อย่างเต็มที่ แต่ความคิดนั้นถูกเปลี่ยนไปเมื่อคลอดเปรี้ยวหวาน
ภูตะวันขับรถไปกลับระหว่างปากช่องกับทับกวางเป็นว่าเล่น เพียงเพื่อให้ได้หอมแก้มหลาน แม้บางครั้งช่วงที่กลับมาบ้าน เปรี้ยวหวานจะหลับปุ๋ย ไม่รู้เรื่องรู้ราวก็ตาม ส่วนทะเลจันทร์ที่ช่วงนั้นยังเรียนอยู่ที่กรุงเทพมหานคร ถึงขั้นนั่งรถทัวร์กลับบ้านทุกเย็นวันศุกร์ รายนั้นไม่กล้าอุ้มหลานเพราะกลัวทำตก แต่ก็เฝ้ามองเธอเลี้ยงลูกไม่ห่าง
ทรายรุ้งสัมผัสได้ว่า ความรักที่ภูตะวันกับทะเลจันทร์มีให้เปรี้ยวหวาน มากกว่าที่มีให้เธอเป็นสิบเท่า นี่กระมังที่มีคนเคยบอกว่าหากเรารักใครแล้ว เราจะรักสิ่งที่คนนั้นรักด้วย พ่อแม่เป็นอีกสองบุคคลที่ทำให้เธอกระจ่างว่า ไม่ว่าจะมีลูกสักกี่คนก็สามารถรักลูกทุกคนได้เท่าๆ กัน
เรื่องมีลูกอีกคน เปรี้ยวหวานอนุมัติแล้ว เหลือแค่พี่ธรณ์...
“แม่ขา”
“ขา”
“แม่ดูฟันเปรี้ยวหวานสิคะ มันกระดุ๊กกระดิ๊กได้ด้วย”
นิ้วชี้ป้อมๆ ขยับฟันอวดแม่ ทรายรุ้งขมวดคิ้ว พอลองแตะฟันเปรี้ยวหวานก็พบว่ามันเริ่มขยับได้นิดๆ เธอแปรงฟันให้ลูกเมื่อเช้าก็ยังดีๆ อยู่เลย ยายหนูของเธอกำลังจะโตขึ้นอีกขั้นแล้ว
“เจ็บไหมคะ”
“ไม่เจ็บค่ะ”
“ต่อไปฟันซี่นี้จะกระดุ๊กกระดิ๊กมากกกว่าเดิม และก็จะหลุดไปเอง หลังจากนั้นซี่ใหม่ก็จะขึ้นมาแทนที่ ไม่ใช่แค่ซี่นี้นะลูก แต่จะเป็นทีละซี่ จนเปรี้ยวหวานมีฟันซี่ใหม่ครบทุกซี่”
“เปรี้ยวหวานอยากมีฟันสวยๆ ค่ะ”
“ถ้าฟันหลุด เปรี้ยวหวานไม่ต้องตกใจนะลูก อาจจะมีเลือดออกบ้าง แต่ไม่เจ็บค่ะ”
“เลือดออกด้วยหรือคะ”
คราวนี้เด็กน้อยผู้ที่ไม่เคยกลัวอะไรถึงคราวหวั่นใจ ทรายรุ้งทั้งขันทั้งอยากปลอบ หญิงสาวอุ้มลูกขึ้นนั่งตักแล้วกอดแน่นกว่าเดิม
“เปรี้ยวหวานจำตอนที่ซ้อนท้ายจักรยานพี่พะยอมแล้วจักรยานล้มได้ไหมคะ อันนั้นเจ็บมากกว่าฟันหลุดอีกน้า เลือดก็เยอะกว่าด้วย เพราะงั้นแค่ฟันน้ำนมหลุด จิ๊บๆ เนอะ”
“ค่ะ ลูกสาวแม่แซนซะอย่าง เฟี้ยวฟ้าวอยู่แล้ว”
เอาอีกแล้ว ไปได้คำพูดกับท่าทางแปลกๆ มาจากไหนอีกล่ะนี่ ถ้าให้คาดเดา คงหนีไม่พ้นภูตะวันหรือไม่ก็ทะเลจันทร์ สองพี่น้องจอมซ่าคู่นั้นชอบสอนหลานให้ห้าวเฮี้ยวนักเชียว สงสัยเธอต้องกำราบแกนนำเสียแล้ว
ความคิดเห็น