workurl1test
ดู Blog ทั้งหมด

อาชีพแม่บ้าน

เขียนโดย workurl1test


อาชีพแม่บ้าน

เราอาจพบปัญหาบ่อยๆ นะคะว่า เรากำลังทำอาชีพแม่บ้านอยู่  หลายคนอาจคิดว่าเราไร้ค่า ไม่รู้จักหางานทำ บางคนคิดว่า การอยู่บ้านทำงานบ้านนั้น ไม่เห็นจะเหนื่อยยากอะไร  โดยเฉพาะเมื่อถูกเปรียบเทียบกับคุณพ่อบ้านที่มักจะโอดครวญเรื่องการไปทำงานนอกบ้านที่แสนเหน็ดเหนื่อย เพื่อหารายได้มาจุนเจืออีกหลายๆ ชีวิตในครอบครัว

ดิฉันอยากให้ทุกคนที่ไม่เคยทราบมาก่อนว่า แม่บ้านอย่างเราอยู่บ้านทำอะไรบ้าง ตั้งแต่เช้า จนทุกคนเข้านอน   เรามาเริ่มกันเลยดีกว่า  ในเช้าของวันหนึ่งๆ  แม่บ้าน (ต่อไปขอใช้คำว่า เรานะคะ) ต้องตื่นนอนก่อนทุกคนในบ้าน (ถึงแม้เมื่อคืนจะนอนดึกแค่ไหนก็ตาม) สิ่งแรกที่ต้องทำคือ ...พึมพำกับตนเองว่า...วันนี้วันอะไรแล้วนะ  อ้อ...วันนี้วันจันทร์ เอ้า...ลุกขึ้น  เราต้องจัดเตรียมอาหารเช้า เนื้อ นม ไข่ ขนมปัง สำหรับเด็กๆ  และพ่อบ้าน  ถ้ามีลูกหลายคน เราก็ต้องจัดเตรียมมากขึ้น  นั่นหมายความว่า ถ้าจัดเตรียมมากขึ้น   เราต้องคำนวณเวลาในการทำก่อนที่ทุกคนจะอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เพื่อมาทานอาหารก่อนไปโรงเรียน

จากนั้น เราก็ต้องไปเตรียมเสื้อผ้าชุดนักเรียน   ถ้าลูกเล็ก...เราต้องแต่งตัวและจัดการรายละเอียดทั้งหมดให้ทันเวลาค่ะ  (อย่างกับหุ่นยนต์)   เมื่อเราส่งเด็กๆ ไปโรงเรียนแล้ว เราก็เริ่มลงมือเก็บกวาดบ้านช่อง  โดยเริ่มจากการล้างจานค่ะ ตามด้วยกวาดบ้าน ถูบ้าน เก็บทุกอย่างให้เข้าที่  นำผ้าเข้าเครื่องซักผ้า  หรือบางคนต้องลงมือซักเอง  ซึ่งจะต้องใช้พลังอย่างมากค่ะในการซักผ้าของสมาชิกทุกคน  

การคำนวณเวลาเป็นเรื่องที่สำคัญมากสำหรับพวกเรา  เราจะคำนวณเวลาตลอด เช่น ซักผ้าเสร็จใน 45 นาที นำผ้าเข้าซัก จากนั้นก็อาจไปหุงข้าว ซึ่งใช้เวลาประมาณ 30 นาที (แล้วแต่ชนิดของข้าว)   ในขณะที่มีงานกำลังทำอยู่สองเรื่อง เราก็ล้างจานไปด้วย  ถ้าใครหิวก็หาทานได้เลย  แต่ปกติ แม่บ้านหลายท่าน ทานอาหารเช้าไม่มาก  เพราะต้องเร่งทำงาน กาแฟหนึ่งแก้ว อาหารปริมาณไม่มาก (ช่วงนี้เป็นโอกาสทองในการนั่งพักค่ะ)  หลังจากเสร็จงานที่ทำให้เนื้อตัวสกปรกแล้ว  เราก็ไปอาบน้ำ   เสร็จจากนั้น ผ้าที่ซักไว้คงเสร็จแล้ว  ก็ไปตากผ้า  พวกเรามีความชำนาญในเรื่องธรรมชาติมากค่ะ  เราต้องตากผ้าโดยดูว่าแดดมาทางไหน  ลมจะพัดไปทางใด   เราต้องวางตำแหน่งผ้าที่ตากให้เหมาะสม   เพื่อให้ผ้าแห้งได้อย่างรวดเร็ว  เรากลัวฝนค่ะ   เพราะจะทำให้งานของเราไม่สำเร็จลุล่วง...  หลังจากนั้น ข้าวคงสุกแล้ว เราต้องไปดูหม้อหุงข้าว และตั้งอุ่นไว้      งานที่น่าเบื่อต่อมาก็คือ การรีดผ้าค่ะ  ถ้าคุณไม่รีดผ้าซัก 1-2 วัน  ผ้าของคุณจะกองเป็นภูเขา  ดังนั้นเราก็จะต้องรีดทุกวันเพื่อให้เด็กๆ มีชุดนักเรียนใส่ให้ครบ ทันตามวันเรียน  มีชุดให้คุณพ่อบ้านใส่ไปทำงาน 

งานรีดผ้าจะกินเวลามากค่ะ  ข้าวกลางวัน อาจจะตกถึงท้อง ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับแต่ละคนอีกว่าหิวหรือไม่ ทานลงหรือไม่   ถ้าใครต้องทำงานให้คุณพ่อบ้านเพิ่มเติม ก็แทบไม่มีเวลาพักเลยค่ะ   เราจะทำงานไปจนใกล้เวลาลูกๆ เลิกเรียน  เราต้องเตรียมของว่าง และไปรับลูกที่โรงเรียน    กลับมาที่บ้าน เราต้องจัดการให้เด็กทำการบ้านให้ครบถ้วน แม้แต่อ่านการบ้าน เราก็ต้องฟังค่ะ  เพราะบางครั้งเด็กๆ ยังไม่เข้าใจสิ่งที่อ่าน เราก็ต้องอธิบายและแนะนำ  คุณครูอาจมีสมุดสื่อสารถึงผู้ปกครอง และเราต้องตรวจตรา และโต้ตอบกลับไป  ได้เวลาอาหารเย็นแล้วค่ะ  เราต้องเตรียมมื้อเย็น  จนทานเสร็จ  ก็ล้างจาน เก็บกวาดอีกครั้ง  อ่านแล้วเหนื่อยไหมคะ  แต่มันเป็นความจริงค่ะ  เมื่อทุกคนเข้านอน  แม่บ้านอย่างเรายังต้องอยู่เพื่อเก็บกวาด เพื่อทานข้าว ตรวจกระเป๋าลูก เตรียมสิ่งที่ลูกต้องใช้ในวันต่อไป   ทำงานจนกว่าเราจะง่วง และเข้านอน

ดิฉันอยากให้กำลังใจแก่แม่บ้านที่ทุ่มเทแรงกายแรงใจให้ทุกคนที่เรารัก  ขอให้ภูมิใจว่าเราได้ทำหน้าที่ (มากมาย) ของเราอย่างเต็มที่  ทุกเวลานาทีที่เราต้องคำนวณและวางแผนไว้ เต็มไปด้วยความละเอียดอ่อน การใช้ทักษะขั้นสูงในการจัดการงานทุกอย่างให้เสร็จตามที่เราต้องใจไว้  เราได้ดูแลลูกๆ ของเราอย่างดี อย่างเต็มความสามารถ จริงไหมคะ  (นี่เรายังไม่พูดถึงวันเวลาที่เราได้ออกไปนอกบ้าน  ทุกอย่างต้องคำนวณเวลา การงานที่ต้องทำ เส้นทางที่ต้องเดินทาง ทุกอย่างอยู่ในหัวหมด เพื่อจะได้ทำให้ทันกลับมารับลูกๆ ...

หากคุณพ่อบ้านท่านใดได้มีโอกาสแวะเวียนเข้ามาอ่าน  อยากบอกว่า  คุณควรให้เกียรติและยกย่องคุณแม่บ้านของคุณให้มากๆ นะคะ เพราะเธอต้องใช้พลังงานในทุกงานที่ทำ  ในทุกสิ่งที่ได้ทุ่มเทให้ลูกๆ  และตัวคุณ  กลับบ้านในวันต่อไป...อย่าลืมแวะซื้อของอร่อยๆ  ดอกไม้ช่อเล็กๆ หรือแม้แต่อ้อมกอด แค่นี้ แม่บ้านอย่างเราก็พอใจแล้วค่ะ  อ้อ...แล้วให้งบเธอในการไปจับจ่ายใช้สอยส่วนตัวด้วยนะคะ  ทุกลมหายใจในการจับจ่ายรายวันของเราจะมีแต่เรื่องของลูกๆ และคุณ เท่านั้นเองค่ะ...รักนะ จุ๊บๆ

 

คอนโดแมว , พัดลมมือถือ , หมอนผ้าห่ม , หมอนหัวทุย  , เก้าอี้หัดนั่ง


 

ความคิดเห็น

ยังไม่มีความคิดเห็น