รักบางเบา ยัยจืดชืด

ไม่มีไรมาก เราเคยเขียนเรื่องนี้ตอนเราเป็นเด็กและไม่อยากจะเก็บไว้เอง เพื่อใครตามอ่านนิยายฟรี ก็ลองมาอ่านได้ แต่ไม่ต้องคาดหวังเยอะนะ อิอิ มือสมัครเล่นแบบสุด

เป็นเรื่องผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ได้โดดเด่นอะไร แทบจะจืดชืดไปด้วยซ้ำ ความรักที่มีก็อาจจะไม่ได้หวือหวา ค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป อบอุ่นหัวใจเล่น

*********************************************************************************

Prologue

สามปีก่อน

“ เอ็น เค้าเรียนพิเศษเสร็จแล้วนะ รีบๆมารับด้วยละ”

“ครับๆ จะรีบไปรับเลย คิดถึงจะตายอยู่แล้ว”

“จ้า แค่นี้นะ”

หลังจากวางสายเอ็น ฉันไม่รู้ว่าจะทำอะไร จึงหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วก็เข้าไป application ยอดฮิตนั่นก็คือ Facebook ฉันเช็คบัญชีของตัวเองเสร็จ ก็เข้าไปเช็คของเอ็นต่อ คนเป็นแฟนกันมันก็ต้องมีบ้างสิ ^^ ใส่ไอดีและพาสเวิร์ดเรียบร้อย กดล็อกอินเข้าปุ๊บบบ

ตะดึ่งงงงงง

.

.

.

“พี่เอ็นค่ะ เอมมี่คิดถึงพี่เอ็นจังเลย”

“พี่เอ็น พิ้งค์ขอบคุณสำหรับหนังวันนี้มากๆเลยนะคะ”

“ตัวเอง พรุ่งนี้อย่าลืมมารับเค้านะ รักนะ เอ็นของเเคทที่”

ฉันตะลึงปนสับสนรวมกันกลายเป็นอาการสะอึก จุก เจ็บที่น่าอก ใน inbox ของเอ็นมีผู้หญิงที่คุยลักษณะแบบนี้หลายคน แต่ละคนทั้งสวยทั้งน่ารัก ฉันไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร เพราะนี้ไม่ใช่ครั้งแรกของเอ็นแต่มันเกิดเหตุการณ์อย่างนี้หลายครั้งมากแล้ว ตอนนี้ขาของฉันมันขยับไปเอง มันพาตัวของฉันเดินมาขึ้นรถเมล์ ไปโดยไร้จุดหมาย ขาดสติเป็นที่เรียบร้อย ท้ายที่สุดก็ใช้เวลาสามชั่วโมงในการพาร่างกายที่ไร้วิญญาณมาถึงบ้าน สิ่งที่ฉันต้องพบที่หน้าบ้านคือรถแอสตันมาติน แวนคิชรุ่นล่าสุดสีแดงสด ฉันเดินผ่านเจ้าของรถไปอย่างไร้ตัวตน ฉันต้องเตือนตัวเองว่าอย่าใจอ่อนเด็ดขาด

แต่แล้ว

“ ยู ทำไมไม่รอฉัน”

อย่าไปฟัง ฉันต้องเดินต่อไป

“ยู” เอ็นคว้ามือฉันไว้ ฉันรู้สึกสะอิดสะเอียนผู้ชายคนนี้เหลือเกิน ฉันรวบรวมแรงทั้งหมดสะบัดข้อมือเอ็นให้หลุด จากนั้นฉันเดินเข้าไปในบ้านโดยปราศจากเสียง เอ็นเป็นผู้ชายที่เข้าใจความรู้สึกฉันหรือผู้หญิงทุกคนเป็นที่สุดเพราะเหตุผลนี้จึงได้รับฉายาว่าคาสโนว่าแต่บางทีเขาจะเป็นคนที่เยือกเย็นมากที่สุดเช่นกัน