ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : วันเปิดเรียน
\"ไอ้ก้อย เสร็จยังฟะ สายแล้วนะเฟ้ย\"
\"เสร็จแล้วพี่ก้อง จะตะโกนทำไมเนี่ย\" =_=
\"แกก็อย่านอนตื่นสายนักดิ ฉันรู้ว่าแกไม่อยากไปโรงเรียน แต่แกต้องไป รู้มั้ย\"
\"ค่ะ พี่กอล์ฟ มันไม่มีทางเลือกให้เค้าเลือกเลยนี่นา\" (จะบ่นทำไมเนี่ย เฮ้อ!)
\"ไปเหอะ เดี๋ยวสาย\" พี่กอล์ฟพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาอีกแล้ว
แล้วเรา 3 คน พี่น้องก็เดินไปโรงเรียน
ณ หน้าโรงเรียน
\"พี่กอล์ฟ ทำไมโรงเรียนมันใหญ่อย่างนี้ล่ะ\" ฉันหันไปถามพี่กอล์ฟด้วยความตกตะลึง
\"ทำไมล่ะ แกไม่ชอบหรอ\"
\"ชอบสิ ชอบ> < ชอบมากเลยด้วย\"
\"แกอย่าดีใจเกินเหตุได้ป่ะ ทำไมน้องฉันถึงเป็นอย่างงี้นะ\"
\"แล้วพี่ก้องจะบ่นทำไมล่ะ เงียบไปเลยป่ะ\"
\"อ่าว--- ไอ้นี่ วอนซะแล้วมั้ยล่ะ\"
\"อ้าว-- น้อง หวัดดีคับ เป็นไงมาไงล่ะเนี่ย\" เสียงใครนะ ทำไมมันคุ้นหูจัง
เฮ้ย!! ไอ้บ้านั่นนี่นา
\"พี่ก้อง คนนี้แหละที่เค้าเล่าให้ฟัง ว่ามันมากอดเค้าอ่ะ\" ฉันหันไปฟ้องพี่ก้อง เพราะพี่แกบอกว่าจะจัดการให้ หากใครทำอะไรน้องสาว(ผู้น่ารัก)
ของเขา
\"อ้าว--หวัดดี ที เป็นไงบ้างฟะ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะเพื่อน\" เพื่อนเหรอ ทำไมพี่ถึงคบกับคนแบบนี้ได้นะ
\"เอ่อ - พี่ก้อง นี่เพื่อนพี่หรอ\" ฉันหันไปถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง
\"เออ ทำไม? นี่แก 2 คนรู้จักกันแล้วหรอ\"
\"ก็เออดิ น้องแกนี่นิสัยเหมือนแกเลยนะ\" ไอ้บ้า วอนหาเรื่อง><
\"แน่นอนเว้ย น้องกรูมันก็ต้องนิสัยเหมือนกรูดิฟะ จะให้นิสัยเหมือนใคร อ้อ-- เหมือนพี่กอล์ฟด้วย\"
\"ไอ้นี่ อยู่ดีไม่ว่าดีนะเมิง กรูอุตส่าห์ไม่พูดอะไรแล้วนะเนี่ย\" =_=
\"ขอนิดนึงน่ะนะ\"
\"เออ ทีกรูฝากเมิงไปส่งน้องที่ห้องหน่อยนะ กรูกับพี่มีธุระด่วนฟะ\" พี่นะพี่ ทำไมต้องเอาเค้าไปฝากกับไอ้บ้านี่ด้วยล่ะ
\"เออ เดี๋ยวกรูไปส่งให้ถึงโต๊ะเลย วางใจได้\" ทำไมมันต้องยิ้มอย่างงั้นด้วยฟะ
\"พี่ก้อง ไปต้องให้ไอ... เอ่อ ไม่ต้องให้พี่คนนี้ไปส่งก็ได้ เค้าไปเองดีกว่า\"
\"ไม่ได้ กรูไม่ไว้ใจคนในห้องเมิง เดี๋ยวมันทำอะไรกับเมิงล่ะ ใครจะช่วยเหลือเมิง หะ\"
\"พี่กอล์ฟ ไม่เอาเค้าจะไปเอง นะๆๆๆ\"
\"ไม่ได้ บอกแล้วใช่ป่ะ ว่าอย่าขัดใจ\" มาอีกแล้วสายตากับน้ำเสียงนั้นน่ะ
\"ก็ได้ ไปก็ได้\" ~~>_<~~
\"ไปเหอะคับ น้องก้อย เดี๋ยวพี่ไปส่ง\" แล้วไอ้บ้านั่นก็ลากแขนฉันออกไป
\"ปล่อยนะ พี่ก้อง ช่วยด้วยสิ\"
\"เมิงไม่ต้องไปกลัวไอ้ทีมันหรอก มันไม่ทำอะไรหรอก ใช่มะ\"
\"ไม่แน่เว้ย =_= เมิงอาจจะได้กรูเป็นน้องเขยก็ได้นะเว้ย\"
\"ถ้าเมิงจะมาเป็นน้องเขยกรูน่ะ ไมว่าหรอกนะ แต่อย่าทำให้น้องกรูเสียใจเด็ดขาด ไม่งั้นเมิงคงรู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้น\" พี่ก้องพูดพร้อมกับสาย
ตาเย็นชาแต่แฝงไว้ด้วยความหวงน้องสาว (จะดีใจได้มั้ยเนี่ย ที่มีพี่ชายหวงน้องสาวขนาดนี้น่ะ)
\"เออ -- กรูสัญญา\"
\"เออ\"
\"ไปคับน้องก้อย เดี๋ยวพี่ไปส่ง\"
\"ขอบคุณค่ะ แต่ไม่ต้องหรอก\" แล้วฉันก็วิ่งออกไป โดยที่มีไอ้บ้านั่นตามหลังมาติดๆ (มันจะตามมาทำไมกันนะ)
\"น้องก้อยคับ\" ทำไมถึงวิ่งเร็วอย่างนี้นะ
\"โอ้ย!!! เจ็บนะ\"
\"ขอโทดคับ แต่ก้อยอย่าหนีพี่สิ\"
\"ไม่ได้หนี แต่จะไปเรียน\"
\"แล้วก้อยรู้เหรอ ว่าเรียนที่ไหนน่ะ\"
เออ นั่นดื
\"ไม่รู้หรอก แต่เดี๋ยวก็รู้เองแหละ\"
\"เห็นมั้ย พี่ไปส่งน่ะดีแล้ว\"
\"ไม่ต้อง จะไปไหนก็ไปเลยไป๊!!\"
\"อย่าไล่พี่อย่างงี้สิ\"
\"ทำไม\" =_=
\"พี่ว่านะ เรามาคุยกันดีๆดีกว่านะ นะคับ\"
\"ไม่ อย่าคิดว่าเป็นเพื่อนพี่ก้องแล้วจะทำอะไรเค้าได้นะ\"
\"ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย ก้องก็ส่วนก้องสิ มันคนล่ะเรื่องกันเลย\"
\"นั่นแหละ มันก็เหมือนกันนั่นแหละ\"
\"ก้อยคับ ถึงห้องเรียนแล้วนะ\"
ฉันหันไปดูป้ายข้างบน จริงด้วยสิ ทำไมมันเร็วอย่างงี้นะ
\"อือ>< ขอบคุณนะ ไปได้แล้วล่ะ\"
\"ยังไปไม่ได้ พี่ยังไม่ส่งถึงโต๊ะเลย\"
\"ไม่ต้อง\"
\"ไม่ พี่จะไปส่งถึงโต๊ะ\" แล้วประตูห้องก็เปิดออก พร้อมกับสายตาทุกคู่ที่มองมาที่ฉันแล้วก็ไอ.. พี่ที
\"นี่ ตรงไหนมีที่ว่างบ้าง หาที่ให้น้องคนนี้นั่งหน่อยสิ\"
\"เอ่อ มาทำอะไรน่ะพี่ที?\"
\"บี เทออยู่ห้องนี้หรอ\"
\"อือ ทำไมหรอ อยู่ห้องนี้ไม่ได้หรือไงล่ะ\"
\"ป่าว อยู่ห้องนี้ก็ดีแล้วล่ะ พี่จะได้วางใจหน่อย\"
\"วางใจเรื่องไร\"^ ^
\"ฝากน้องคนนี้ด้วยนะ เพราะว่าเดี๋ยวพี่ชายเค้าว่าเอาน่ะ แล้วพี่จะอดเป็นน้องเคยพี่เค้าน่ะ\"
\"น้องเขย O_O\"
\"อือ ฝากด้วยนะ พี่ไปเรียนก่อน\"
\"ก้อยคับ พี่ไปก่อนนะ แล้วตอนกลางวันพี่จะมารับไปกินข้าวกัน\"
\"ไม่ต้องมาหรอก ไปไหนก็ไปเลย\"
\"แล้วตอนกลางวันเจอกันนะคับ\" แล้วเค้าก็เดินมาหอมแก้มฉัน o_o
\"ทำอะไรน่ะ\" >_<
\"แหม แค่หอมแก้มเอง ทำหวงไปได้ 555 ไปและ\"
\"เสร็จแล้วพี่ก้อง จะตะโกนทำไมเนี่ย\" =_=
\"แกก็อย่านอนตื่นสายนักดิ ฉันรู้ว่าแกไม่อยากไปโรงเรียน แต่แกต้องไป รู้มั้ย\"
\"ค่ะ พี่กอล์ฟ มันไม่มีทางเลือกให้เค้าเลือกเลยนี่นา\" (จะบ่นทำไมเนี่ย เฮ้อ!)
\"ไปเหอะ เดี๋ยวสาย\" พี่กอล์ฟพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาอีกแล้ว
แล้วเรา 3 คน พี่น้องก็เดินไปโรงเรียน
ณ หน้าโรงเรียน
\"พี่กอล์ฟ ทำไมโรงเรียนมันใหญ่อย่างนี้ล่ะ\" ฉันหันไปถามพี่กอล์ฟด้วยความตกตะลึง
\"ทำไมล่ะ แกไม่ชอบหรอ\"
\"ชอบสิ ชอบ> < ชอบมากเลยด้วย\"
\"แกอย่าดีใจเกินเหตุได้ป่ะ ทำไมน้องฉันถึงเป็นอย่างงี้นะ\"
\"แล้วพี่ก้องจะบ่นทำไมล่ะ เงียบไปเลยป่ะ\"
\"อ่าว--- ไอ้นี่ วอนซะแล้วมั้ยล่ะ\"
\"อ้าว-- น้อง หวัดดีคับ เป็นไงมาไงล่ะเนี่ย\" เสียงใครนะ ทำไมมันคุ้นหูจัง
เฮ้ย!! ไอ้บ้านั่นนี่นา
\"พี่ก้อง คนนี้แหละที่เค้าเล่าให้ฟัง ว่ามันมากอดเค้าอ่ะ\" ฉันหันไปฟ้องพี่ก้อง เพราะพี่แกบอกว่าจะจัดการให้ หากใครทำอะไรน้องสาว(ผู้น่ารัก)
ของเขา
\"อ้าว--หวัดดี ที เป็นไงบ้างฟะ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะเพื่อน\" เพื่อนเหรอ ทำไมพี่ถึงคบกับคนแบบนี้ได้นะ
\"เอ่อ - พี่ก้อง นี่เพื่อนพี่หรอ\" ฉันหันไปถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง
\"เออ ทำไม? นี่แก 2 คนรู้จักกันแล้วหรอ\"
\"ก็เออดิ น้องแกนี่นิสัยเหมือนแกเลยนะ\" ไอ้บ้า วอนหาเรื่อง><
\"แน่นอนเว้ย น้องกรูมันก็ต้องนิสัยเหมือนกรูดิฟะ จะให้นิสัยเหมือนใคร อ้อ-- เหมือนพี่กอล์ฟด้วย\"
\"ไอ้นี่ อยู่ดีไม่ว่าดีนะเมิง กรูอุตส่าห์ไม่พูดอะไรแล้วนะเนี่ย\" =_=
\"ขอนิดนึงน่ะนะ\"
\"เออ ทีกรูฝากเมิงไปส่งน้องที่ห้องหน่อยนะ กรูกับพี่มีธุระด่วนฟะ\" พี่นะพี่ ทำไมต้องเอาเค้าไปฝากกับไอ้บ้านี่ด้วยล่ะ
\"เออ เดี๋ยวกรูไปส่งให้ถึงโต๊ะเลย วางใจได้\" ทำไมมันต้องยิ้มอย่างงั้นด้วยฟะ
\"พี่ก้อง ไปต้องให้ไอ... เอ่อ ไม่ต้องให้พี่คนนี้ไปส่งก็ได้ เค้าไปเองดีกว่า\"
\"ไม่ได้ กรูไม่ไว้ใจคนในห้องเมิง เดี๋ยวมันทำอะไรกับเมิงล่ะ ใครจะช่วยเหลือเมิง หะ\"
\"พี่กอล์ฟ ไม่เอาเค้าจะไปเอง นะๆๆๆ\"
\"ไม่ได้ บอกแล้วใช่ป่ะ ว่าอย่าขัดใจ\" มาอีกแล้วสายตากับน้ำเสียงนั้นน่ะ
\"ก็ได้ ไปก็ได้\" ~~>_<~~
\"ไปเหอะคับ น้องก้อย เดี๋ยวพี่ไปส่ง\" แล้วไอ้บ้านั่นก็ลากแขนฉันออกไป
\"ปล่อยนะ พี่ก้อง ช่วยด้วยสิ\"
\"เมิงไม่ต้องไปกลัวไอ้ทีมันหรอก มันไม่ทำอะไรหรอก ใช่มะ\"
\"ไม่แน่เว้ย =_= เมิงอาจจะได้กรูเป็นน้องเขยก็ได้นะเว้ย\"
\"ถ้าเมิงจะมาเป็นน้องเขยกรูน่ะ ไมว่าหรอกนะ แต่อย่าทำให้น้องกรูเสียใจเด็ดขาด ไม่งั้นเมิงคงรู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้น\" พี่ก้องพูดพร้อมกับสาย
ตาเย็นชาแต่แฝงไว้ด้วยความหวงน้องสาว (จะดีใจได้มั้ยเนี่ย ที่มีพี่ชายหวงน้องสาวขนาดนี้น่ะ)
\"เออ -- กรูสัญญา\"
\"เออ\"
\"ไปคับน้องก้อย เดี๋ยวพี่ไปส่ง\"
\"ขอบคุณค่ะ แต่ไม่ต้องหรอก\" แล้วฉันก็วิ่งออกไป โดยที่มีไอ้บ้านั่นตามหลังมาติดๆ (มันจะตามมาทำไมกันนะ)
\"น้องก้อยคับ\" ทำไมถึงวิ่งเร็วอย่างนี้นะ
\"โอ้ย!!! เจ็บนะ\"
\"ขอโทดคับ แต่ก้อยอย่าหนีพี่สิ\"
\"ไม่ได้หนี แต่จะไปเรียน\"
\"แล้วก้อยรู้เหรอ ว่าเรียนที่ไหนน่ะ\"
เออ นั่นดื
\"ไม่รู้หรอก แต่เดี๋ยวก็รู้เองแหละ\"
\"เห็นมั้ย พี่ไปส่งน่ะดีแล้ว\"
\"ไม่ต้อง จะไปไหนก็ไปเลยไป๊!!\"
\"อย่าไล่พี่อย่างงี้สิ\"
\"ทำไม\" =_=
\"พี่ว่านะ เรามาคุยกันดีๆดีกว่านะ นะคับ\"
\"ไม่ อย่าคิดว่าเป็นเพื่อนพี่ก้องแล้วจะทำอะไรเค้าได้นะ\"
\"ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย ก้องก็ส่วนก้องสิ มันคนล่ะเรื่องกันเลย\"
\"นั่นแหละ มันก็เหมือนกันนั่นแหละ\"
\"ก้อยคับ ถึงห้องเรียนแล้วนะ\"
ฉันหันไปดูป้ายข้างบน จริงด้วยสิ ทำไมมันเร็วอย่างงี้นะ
\"อือ>< ขอบคุณนะ ไปได้แล้วล่ะ\"
\"ยังไปไม่ได้ พี่ยังไม่ส่งถึงโต๊ะเลย\"
\"ไม่ต้อง\"
\"ไม่ พี่จะไปส่งถึงโต๊ะ\" แล้วประตูห้องก็เปิดออก พร้อมกับสายตาทุกคู่ที่มองมาที่ฉันแล้วก็ไอ.. พี่ที
\"นี่ ตรงไหนมีที่ว่างบ้าง หาที่ให้น้องคนนี้นั่งหน่อยสิ\"
\"เอ่อ มาทำอะไรน่ะพี่ที?\"
\"บี เทออยู่ห้องนี้หรอ\"
\"อือ ทำไมหรอ อยู่ห้องนี้ไม่ได้หรือไงล่ะ\"
\"ป่าว อยู่ห้องนี้ก็ดีแล้วล่ะ พี่จะได้วางใจหน่อย\"
\"วางใจเรื่องไร\"^ ^
\"ฝากน้องคนนี้ด้วยนะ เพราะว่าเดี๋ยวพี่ชายเค้าว่าเอาน่ะ แล้วพี่จะอดเป็นน้องเคยพี่เค้าน่ะ\"
\"น้องเขย O_O\"
\"อือ ฝากด้วยนะ พี่ไปเรียนก่อน\"
\"ก้อยคับ พี่ไปก่อนนะ แล้วตอนกลางวันพี่จะมารับไปกินข้าวกัน\"
\"ไม่ต้องมาหรอก ไปไหนก็ไปเลย\"
\"แล้วตอนกลางวันเจอกันนะคับ\" แล้วเค้าก็เดินมาหอมแก้มฉัน o_o
\"ทำอะไรน่ะ\" >_<
\"แหม แค่หอมแก้มเอง ทำหวงไปได้ 555 ไปและ\"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น