I\'m with you , Draco

ลำดับตอนที่ #1 : One

Topic: I\'m With You, Draco

Chapter: one

By: Lunatic



รถไฟจอดแล้ว(5โมงเย็น) เฮอร์ไมโอนี่ออกมาพร้อมกับแฮร์รี่และรอน เธอกล่าวลาเพื่อนทั้ง2แล้วเดินมากับพ่อแม่

\"หวัดดีค่ะ พ่อ หวัดดีค่ะแม่\"เฮอร์ทักเสียงใส

\"หวัดดีจ้า ลูก เป็นไงเรียนหนุกไม๊\" แม่ถาม

\"หนุกมากเลยค่ะ\"เธอตอบ

\"วันนี้พ่อกับแม่จะไปเลี้ยงฉลองรับลูกกลับบ้าน\"พ่อบอก

\"ดีจังค่ะ ไปที่ไหนเหรอคะ\"

\"ข้างๆนี้เองแหละลูก\"แม่ตอบ



2 ชั่วโมงผ่านไป (กินนานจัง)



\"กลับกันเถอะจ่ะ\"แม่บอก พลางเดินไปที่รถ

\"แม่คะ เห็นครุกแชงค์ไม๊คะ\"เฮอร์ถามพลางก้มลงมองใต้รถ

\"ไม่นี่ แม่ว่ามันคงออกไปเดินเล่นแถวๆสถานีหล่ะมั้ง หนูเยอะ\"แม่บอก

\"งั้นเดี๋ยวหนูมานะคะ\"

\"จ้ะ เร็วๆนะ\"



สถานีรถไฟคริงคอร์ส



\"ครุกแชงค์ ครุกแชงค์ !!\"เธอตะโกนแล้วตะโกนอีก

เธอไม่รู้จะทำยังไง เพราะเธอตะโกนแล้วครุกแชงค์ก็ไม่มา เธอจึงไปนั่งพักที่เข้าอี้ริมทางเดิน แล้วเธอก็ตะโกน (ตรงที่เธอนั่งนี้ไม่มีคนอยู่ ถ้ามีคงหันมามองแย่เน๊อะ)

\"ครุกแช๊งค์ ออกมาเดี๋ยวนี้นะ\"

…

…

…

ไม่มีวี่แววของครุกแชงค์ เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกว่าเธอร้องไห้ ( ?? ) แล้วเธอก็ฟุบหน้าลงบนฝ่ามือ

\"เกรนเจอร์\"เสียงใครบางคน( เจ้าชายยยยยย กรี๊ซซซซ )

\"อย่ามายุ่งกับชั้น ไปให้พ้น\"เธอไม่มองว่าใคร

\"เอ้อ… ชั้นก็ไม่อยากจะยุ่งหรอก แต่ว่า…นี่แมวเธอลึปล่าว\"

\"เฮ๊อ(ประมาณว่า อะไรนะ)..แมวเหรอ  แมว  แมว\"เธอเบิกตากว้าง แล้วเงยหน้าขึ้นมาดู

\"ครุกแชงค์ ขอบคุณมากค่ะ คุณ เอ่อ… มะ…มัลฟอย\"เธอร้อง

\"เอ้อ…ชะ…ใช่ …นั่นแมวชั้น \"

\"เอ่อ…ชั้นไม่ได้ขโมยแมวเธอนะ(ใครจะขโมยฟะ)…แบบว่า…ชั้นนั่งอยู่ตรงโน้น แล้วแมวเธอก็เดินมาหา…เอง…

แล้วชั้นก็ได้ยินเสียงเธอตะโกน ก็เลย….ก็เลย…\"

มัลฟอยยังพูดไม่จบเธอก็โผเข้ากอดมัลฟอยทันที

\"ขะ…ขอบใจมากมัลฟอย นั่นเป็นของขวัญวันเกิดที่ดีที่สุดสำหรับชั้น\"เฮอร์พูด

\"เอ่อ…ไม่เป็นไร…เอ่อ…หะ…ให้ชั้นเดินไปส่งมั้ย สถานีตอนหนึ่งทุ่มน่ากลัวออก\"เขารีบพูด(ก่อนที่จะตัดสินใจไม่พูด)

\"แล้วนายไม่กลับบ้านเหรอ\"

\"ก็…ก็ พ่อยังไม่มา แม่ด้วย\"

\"ยังงั้นก็ได้\"เฮอร์พยักหน้า



ที่รถ



\"แม่…แม่คะ เจอแล้วค่ะ\"เฮอร์บอก แล้วก็เห็นแม่มองไปที่มัลฟอย…

\"นี่…เพื่อนหนูค่ะ เค้า…เอ่อ…ช่วยหาแมว\"เฮอร์พูด

\"อ้อ จ้ะ เธอชื่ออะไรจ๊ะ\"แม่หันไปถามมัลฟอย

\"เอ่อ…มัลฟอย ฮะ เดรโก มัลฟอย\"มัลฟอยบอก

\"หืม ?? ชื่อเท่ดีนี่\"แม่บอก\"มังกรเหรอ??\"

\"ฮะ\"

\"หนูว่าน่าขำออก….แหะๆ…หนูล้อเล่นค่ะ\"เธอหัวเราะแล้วรีบแก้ตัวเมื่อเห็นสายตาที่มองมาของแม่ (ขนลุก)

\"อนุญาตเราเรียกเธอว่าเดรโกได้ไม๊จ๊ะ\"แม่ถามมัลฟอย(ยังไม่อนุญาตง๊ะ)

\"เอ่อ…ก็ได้ฮะ\"เดรโกบอก(อะแฮ่ม ยังไงๆคนเขียนต้องเข้าข้างชั้น ชั้นไม่เรียก คนเขียนต้องไม่เรียกด้วย/เฮอร์)

\"แล้วไงจ๊ะ…ยังไม่กลับเหรอ\"แม่ถามมัลฟอย (แง้ๆ จำใจเรียก ขอบอก / คนเขียน)

\"พ่อยังไม่มารับฮะ\"

\"เหรอ…\"แล้วแม่ก็พูดอะไรอย่างที่เฮอร์กำลังภาวนาไม่ให้แม่พูด (เพี้ยง ไม่พูดๆ เท๊อ)

\"เราไปส่งมั้ยจ๊ะ\"

\"เออ…แต่ว่า…\"มัลฟอยพูด

\"ไม่มีแต่จ้ะ…เป็นการตอบแทนที่เธอช่วยหาแมว…ไปเอาของมาเลย\"แม่ว่า

\"เอ่อ…ฮะๆ\"มัลฟอยเดินจากไป

\"แม่คะ\"เฮอร์ร้อง

\"เฮอร์ไมโอนี้ ลูก เพื่อนลูกจะอยู่นี่ทั้งคืนไม่ได้หรอก มีน้ำใจหน่อยสิ\"แม่บอก

\"แต่..แต่ว่า\"

\"มาพอดีเลย นี่กำลังจะให้เฮอร์ไปช่วยถือของหน่ะ\"แม่พูดเสียงที่ดังกว่า

\"เฮ้อ…….\"เฮอร์ถอนหายใจแล้วขึ้นรถ

\"พ่อว่านะ แวะ Super Market ข้างหน้านี้ก่อนดีกว่า เดรโกคงหิว\"พ่อพูด

\"มะ…ไม่หิวฮะ\"มัลฟอยพูด

\"เอาหน่ะ ซื้อไรไปมั่ง เผื่อดึกๆจะแอบกิน แต่ว่าพอกินเสร็จต้องแปรงฟันนะจ๊ะ\"แม่บอก(เป็นหมอฟันนี่นา)

\"เฮอร์ไมโอนี่ ไปส่งเพื่อนสิ\"แม่ว่า

\"แม่~ เค้าไปคนเดียวได้น่า…กะ..ก็ได้ค่ะ\"เฮอร์พูดเมื่อแม่มองอย่างเด็ดขาดว่า \'\'ต้องไปนะ\'\' (มัลฟอยไม่เห็นหรอก)

\"ดีจ้ะ…อย่าซื้อขนมหวานหล่ะ\"แม่พูดตามหลังเฮอร์ไป



Super Market



\"มัลฟอย จะซื้ออะไรก็รีบซื้อนะ\"เฮอร์ไมโอนี่บ่น

\"ก็ ไม่รู้จะซื้ออะไรอ่ะ เธอไปเอามาให้หน่อย\"มัลฟอยบอก

เธอเดินไปหยิบตะกร้าแล้วไปหยิบขนมมา (มากโข แบบเต็มตะกร้าเลยอ่ะ)

\"อ่ะ เอาไปคิดเงินซะ\"เฮอร์เอาตะกร้าขนมยื่นให้เดรโก

\"เออ ขอบใจ ดีนะที่เอาเงินมักเกิ้ลมาด้วย\"ประโยคหลังเขาพูดเบาๆ

\"บ่นอะไร\"เฮอร์ถาม

\"ก็ ปล๊าว\"เขายักไหล่

เฮอร์กับมัลฟอยเดินกลับมาที่รถและกลับเข้าไปนั่งที่เดิม พ่อขับรถมาเรื่อยๆ

\"ซอยนี้เหรอ\"พ่อถาม

\"ซอยหน้าฮะ\"

พ่อขับมาถึงหน้าคฤหาส ของ ลูเซียส มัลฟอย

\"บ้านสวยจังนะ\" แม่พูด \"แต่ดูเหมือนไม่มีคนอยู่\"

\"ตรงนั้นมีโน้ตอยู่ด้วย\" พ่อชี้ไปที่กระดาษแผ่นหนึ่งซึ่งถูกเสียบอยู่ที่ประตู

มัลฟอยเดินไปหยิบมาอ่านให้แม่ฟัง

(แม่ทำไมไม่ปล่อยไว้ตรงนี้หล่ะคะ เรากลับเหอะ / เฮอร์ไมโอนี่ !! / ค่ะๆ)



ถึง เดรโก ลูกรักถ



วันนี้พ่อกับแม่ต้องขอโทษลูกด้วย ที่ไม่ได้ไปรับ.เพราะว่าแม่ต้องไปต่างประเทศกับคุณพ่อของลูกด่วนถ

ลูกคงจะกลับกับเพื่อนลูกนะ.หรือไม่ก็หาทางกลับเอง.แม่ไม่ให่ลูกอยู่บ้านคนเดียวหรอก ปิดเทอมนี้เราคงไม่ได้ถ

เจอกันนะลูก.พอลูกอ่านจดหมายนี่เสร็ด กุญแจจะไปอยู่ในกระเป๋าลูกนะ. เข้าไปเอากระเป๋า แล้วไปอยู่กับเพื่อนลูก นะ แล้วไปโรงเรียนกับเพื่อนเลยจ้ะถ



รักจ้ะถ

------ถ

แม่ถ



\"เธอรู้จักบ้านเพื่อนมั้ย\"แม่ถาม

\"ไม่ทราบฮะ\"

\"หึ พาร์กินสันไม่ได้บอกนายเหรอว่าบ้านเธออยู่ไหน\"เฮอร์ถาม

\"ก็ไม่จำเป็นต้องรู้นี่\"มัลฟอยยักไหล่

\"แต่ถึงรู้ ชั้นก็ไม่ไปหรอก บ้านยัยนั่น ชั้นกลัวมีอะไรเกิดขึ้นกับชั้น ชั้นอาจจะตกเป็นของยัยนั่นก็ได้\"สองประโยคหลังเขาพูดให้เฮอร์ฟังคนเดียว

\"ตกเป็นของยัยนั่นเหรอ\"เฮอร์ถามพลางเลิกคิ้ว

\"ก็…ก็ใช่หน่ะสิ ยัยนั่นน่ากลัวออกเวลาอยู่ในหอนอน มันชอบมาให้ท่าชั้น\"ตอนนี้เขาสองคนพูดกันเป็นเสียงกระซิบ

\"ให้ท่า ?? ยังไง\"

\"ก็แบบว่า…เธอคิดดูสิมันน่ากลัวขนาดไหนเวลาที่ยัยนั่นใส่แต่เสื้อคลุมอาบน้ำ แล้วเดินมานั่งข้างๆทำเสียงอ่อนเสียงหวานหน่ะ … แหวะ~\"

\"น่ากลัวจริงๆแฮะ\"เฮอร์ว่าพลางกลืนน้ำลาย

\"แต่ค่อนข้างจะน่าเกลียดนะ\"มัลฟอยบอก

\"ช่าย..น่าเกลียดมากๆ\"เฮอร์เสริม

แล้วทั้งสองคนก็หัวเราะร่วมกัน เป็นครั้งแรก (ลึปล่าว)

\"ทั้งสองคน หัวเราะอะไรกัน แม่กับพ่อคุยกันแล้ว เดรโก เธอไปอยู่กับเรา\"แม่หันมาบอก

\"แต่แม่คะ!\"เฮอร์ร้อง

\"ไม่! เฮอร์ไม่โอนี่ ลูกเห็นแล้วนี่ว่าพ่อแม่ของเพื่อนไม่อยู่ เพราะงั้น ลูกควรมีน้ำใจ\"

\"โธ่แม่อ่ะ…ก็ได้\"เฮอร์กระแทกเสียง

\"เธออย่าไปสนเฮอร์เลย เธอเพียงแค่ไม่ชินเวลาอยู่บ้านกับเพื่อนหน่ะ \"แม่บอกเบาๆ

\"เธอจะเข้าบ้านอีกมั้ย\"แม่ถาม

\"คงไม่แล้วฮะ เพราะของอยู่ในxxxบแล้ว\"มัลฟอยตอบ

เฮอร์ไมโอนี่นั่งหน้างอไปตลอดทางส่วน มัลฟอยก็คอยเอามือไปจิ้มคอเธอ เฮอร์ไมโอนี่ไม่ได้ว่าอะไร เธอไม่รู้สึกตัวเลยด้วยซ้ำ!! เพราะเธอกำลังคิดถึงเรื่องที่เธอต้องอยู่บ้านเดียวกันมัลฟอย - - ศัตรูคู่แค้นของเธอเอง !!



บ้านเกรนเจอร์



เฮอร์ไมโอนี่นั่งอยู่ที่ห้องรับแขกกับมัลฟอยกำลังรอแม่ไปดูห้องว่าง

\"ทำไม ต้องเป็นนายด้วยนะ\"เฮอร์บ่น

\"ต้องเป็นพอตเตอร์ ลึ\"

\"ไม่ใช่ แฮร์รี่เป็นแฟนกับ โช ย่ะ\"

\"อ้าว งั้นก็วีสลีย์\"

\"ปัทมา\"

\"แล้วใครหล่ะ\"

\"ไม่ต้องมีใครมาแหละ ดีที่สุด ฮึ\"เฮอร์พูดแล้วก็ค้อน

ขณะนั้น แม่ก็เดินเข้ามาพอดี

\"เอ่อ….ห้องเราไม่ว่าง…พอดีว่ามันกลายเป็นห้องเก็บหนังสือของเฮอร์ไปแล้ว…\"แม่พูด

\"เพราะฉะนั้น เธอไปนอนห้องเดียวกับเฮอร์นะ..\"

\"แม่ !! แม่พูดอะไรออกมา มีสติ ลึป่าวคะ\"เฮอร์ร้องลั่น

\"นอนเตียงทางขวานะ ปัดๆหน่อย ฝุ่นมาก\"แม่บอกมัลฟอย

ตอนนี้มัลฟอยขึ้นเอาของไปเก็บที่ห้องเฮอร์

\"แม่คะ หนูเป็นผู้หญิงนะคะแม่ แม่จะทำแบบนี้ไม่ได้นะแม่\"

\"เฮอร์ไมโอนี่ เค้าไม่ทำอะไรหนูหรอก ยังเด็กๆกันอยู่น่า\"

\"แต่แม่คะ มัลฟอยไม่ใช่เด็กดีนี่คะ แม่ก็รู้ เอ่อ…ถ้าแม่อยู่โรงเรียนแม่จะรู้ค่ะ..แบบว่า…\"

\"เฮอร์ไมโอนี่ ถ้าเค้านิสัยไม่ดี เค้าคงไม่ช่วยหาแมวให้หรอก\"

\"แม่คะ~ คือว่าเค้าไม่ได้….\"

แม่ส่ายหน้าแล้วเดินจากไป

\"แม่คะ แม่ทำงี้กับหนูไม่ได้นะคะ หนูไม่ยอมหรอกค่ะ หนูจะ… หนูจะไม่ยอมกินอะไรทั้งนั้น(ก่อม็อบ) จนกว่าแม่จะย้ายเค้าออกไป\"

แม่ที่เดินออกไปจากห้องแล้วเดินกลับเข้ามาแล้วเลิกคิ้ว เป็นทำนองว่า \"ตามใจลูกสิ\" แล้วก็เดินจากไป

\"อะไรวะ\"เฮอร์สบถออกมาดังๆ

\"อะไรหล่ะ\"มัลฟอยที่เดินลงมาได้ยินเข้า (ที่จริงได้ยินหมดแหละ เฮอร์พูดออกจะดัง)

\"เอ๊ ไอ้บ้า ใครพูดกับนาย\"

\"อ้าว \'\'รมไม่ดีแล้วอย่าพาลสิคุณ\"

\"ก็เพราะนาย ชั้นถึงต้องอารมณ์ไม่ดี\"

\"อ้าว ก็ช่วยไม่ได้นี่\"เขาพูดพลางยักไหล่

\"เวรเอ๊ย\"เฮอร์สบถอีกพลางเขวี้ยงหมอนทิ้ง

เฮอร์ไมโอนี่มองหน้าเขา ว่าเขาจะเอายังไงกับเธอต่อ เขาไม่พูดอะไร นอกจาก ยิ้ม…  Jถ

\"ยิ้มอะไร\"เฮอร์ถาม(อย่างเอาเรื่อง)

\"ก็ยิ้มให้กับธาตุแท้ของเด็กเรียบร้อยประจำปีนี้ ของฮอกวอตส์หน่ะสิ\"(พรีเฟ็กต์ได้รับจดหมายรายชื่อของนักเรียนเรียบร้อยประจำปี)

\"นายรู้ได้ยังไง\"

เขายิ้มแล้วล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง หยิบ ตราพรีเฟ็กต์ ออกมา

\"นาย นายก็เป็นพรีเฟ็กต์เหรอ\"เฮอร์ไมโอนี่ตะลึง

\"ก็อย่างว่าแหละ บ้านชั้นไม่มีใครฉลาดและดีที่สุดเท่าชั้นแล้ว\"เขาบอก ซึ่งก็จริงทีเดียว

\"ชั้นไม่อยากเป็นเลย~\"เขาถอนหายใจ

\"ยังไงๆนายก็ยังเป็นอยู่ และ เราต้องเข้านอนแล้ว\"เฮอร์บอก

แล้วทั้งคู่ก็เดินขึ้นไปชั้นบน อาบน้ำ (ไม่ได้อาบด้วยกานนะฟ้อย) แล้วก็เข้านอน…



End…

Chapter One