รักนายพี่ชายสุดเท่

ลำดับตอนที่ #11 : ภาคอวสาน

ภาคอวสาน ......

    อากาศตอนกลางคืนเย็นสบาย ลมหนาวดูจะมีพัดโกรกอยู่ตลอดเวลา กลิ่นดอกไม้



ยามราตรีส่งความเย้ายวนให้อบอวนไปทั่วทั้งบรรยากาศ เราเดินวนเวียนอยู่ตรงทาง



เดินหน้าบ้าน ที่ปูกระเบื้องสวยงามตลอดทาง ข้างๆเป็นแนวหินสีขาวที่ถูกนำมาจัดเรียง



อย่างวิจิตรบรรจง ริมสวนดอกไม้แถวหลังสุดเป็นสนามหญ้าสีเขียวที่เต็ม 2 ข้างทางทำ



ให้ดุลานตาไปด้วยดอกไม่ใบหญ้า เราเดินมาหยุดอยู่ตรงเบื้องหน้า เสือสีเหลืองเข้มขนาด



เล็กที่ถูกปูวางอยู่ใต้ต้นสนเมืองหนาวต้นใหญ่ “คืนนี้ดาวสวยน่ะค่ะพี่นนท์” พี่อานนท์



ในชุดนอนผ้าแพรสีน้ำเงิน เสื้อแขนสั้นทำให้เห็นท่อนแขนแข็งแรง กระดุมบนที่ถูกปลด



เพื่อให้หลวมสบายเผยให้เห็นมัดกล้ามเนื้อที่แข็งแรงสมบูรณ์ ทีดวงตาที่คมโตหวานซึ้ง



พอจะทำให้เราละลายรวมกับพี่นนท์ไปเลย ราทรุดตัวลงนั่งข้างๆ พี่นนท์ดูจะเพ่งพิศเรา



อย่างพินิจพิเคราะห์ จนใบหน้าของเรากลายเป็นสีชมพูระเรื่อ “ตัวเล็กของพี่สวยจริง ได้



เห็นถนัดตาที่สุดก็วันนี้เอง 14 ปีเต็มที่น้องตัวเล็ก จากไปจากชีวิตพี่ พี่ยังไม่เคยลืมดวงตา



กลมโตสีฟ้าอ่อน จมูกปากดูจะรับกันได้ดีที่สุด เสียงตัวเล็กที่ถามอะไรต่อมิอะไรอย่าง



สงสัยใคร่รู้ พี่หวังไว้เสมอว่าสักวันหนึ่ง พี่จะต้องเอาตัวเล็กมาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตพี่



ให้ได้ แต่แล้วพี่เกือบ ... เกือบทำให้ดวงใจดวงนี้ต้องหลุดลอยไป ด้วยสิ่งที่หลงสนุกไป



เพียงชั่วคราว โชคดีที่พี่ถอนตัวทันทั้งๆที่มันเกือบสายไปแล้ว สิ่งที่ทำให้พี่ภูมิใจมาก



ที่สุดคือ ...” อานนท์หยุด ก่อนค่อยๆโอบรั้งสาวน้อยข้างๆมาจนชิดอก“ตัวเล็กไม่เคย



โกรธพี่  ไม่เคยน้อยใจพี่ ความรักของเล็กบริสุทธิ์ เสียจนพี่รู้สึกผิด เสียดาย เสียดายที่สุด



พี่พยายามจะคว้าดวงใจของพี่กลับมา แล้วความพยายามของพี่ก็สำเร็จผล พี่ทำมันสำเร็จ



ต่อแต่นี้ไปพี่ขอสัญญาว่า ตลอดชีวิตของพี่ พี่จะดูแลดวงใจดวงนี้ให้ดีที่สุดให้สมกับที่



เป็นยอดชีวิต ยอดปราถนาของพี่ตลอดมา และตลอดไป”อานนท์รู้สึกว่าคนในวงแขน



ของตนนั้น จูบเบาๆที่อกของเขาเบาๆ อานนท์ใช้มือเชยคางนั้นขึ้นมาก็ปรากฎว่าใบหน้า



ที่งามราวเทพธิดาน้อยๆ มีน้ำใสๆเป็นประกายวาวหวับอยู่ในดวงตาคู่นั้น ดวงตาสีฟ้า



จมูกที่รับกันกับริมฝีปากบางหน้าจูบผมดำสนิทละมุนมือยิ่งนักสยายยาวกลางแผ่นหลัง



*ขอบคุณจริงๆที่เธอยังรัก ไม่เคยเปลี่ยนแม้ฉันจะดีจะเลวขนาดไหนและคนอย่างฉันก็ยังจะขอรักเธอตลอดไป ให้คุ้มที่เธอไว้ใจ ตอบแทนวันนั้ที่ฉันมีเธอ*





    

    หัวใจของอานนท์ดูเหมือนจะคิดเช่นนั้น เขาจูบลงบนเรือนผมและดูจะเลื่อนต่ำลงมาที่ซอกแก้ม ซอกคอ ก่อนมาประทับนิ่งที่ริมฝีปากนิ่มนวลชวนสัมผัส เราแทบไม่รูสึกตัวเลย มันคล้ายความฝันครึ่ง ความจริงครึ่ง รสสัมผัสอ่อนหวานอ่อนโยนอย่างที่เราไม่เคยรู้สึก เรารู้สึกว่าความรักของเราเบ่งบานเต็มที่ มันยังไม่ใช่จุดหมายปลายทางหรอก แต่มันเป็นทางที่เพิ่งเริ่มขึ้นและหนทางอีกยาวไกล เราสองคนจะประคับประคองเดินฝ่าไปให้ถึงจุดหมายที่ตั้งเอาไว้อย่างแน่นอน ......

    อวสาน ......