ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักนายพี่ชายสุดเท่

    ลำดับตอนที่ #7 : บันทึกฉบับที่7ขอเลียแผลใจหน่อยน่ะ

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 54
      0
      6 ต.ค. 48

    “คุณพ่อขา คุณพ่อจะปลดเกษียนปีหน้าใช่ไหมค่ะ” เราถามคุณพ่อ คุณพ่อที่อ่าน



    หนังสือพิมพ์สะดุ้งโหยง คุณแม่หัวเราะทันที “ตายแล้วลูกกิ่ง พูดอะไรล่ะนั้น



    ปลายปีนี้ก็ปลดเกษียนแล้วล่ะ ... แต่อย่าพูดไปน่ะ พ่อของหนูชักจะลืมไปแล้วว่า



    ตัวเองอายุเท่าไหร่” คุณแม่หยอกคุณพ่อ “คุณภา ... คุณไม่รู้อะไรนี้ผมยังเตะปี๊บ



    ดังอยู่น่ะ ถ้าคุณไม่เชื่อผมจะมีเมียน้อยสักคนให้ดู” คุณพ่อพูดยังไม่ทันจบ ก็เจอ



    ฝ่ามืออรหันต์ฝาดเข้าเต็มรัก “ลองมีดูสิ ... แม่อาละวาดบ้านแตกแน่ ...” คุณพ่อ



    หงอลงไปทันใด “แม่ของหนูดุอย่างกับเสือ ... ตอนหนุ่มๆ เพื่อนพ่อเตือนแล้วถ้า



    เชื่อพ่อป่านนี้ ....” คุณแม่ค้อนควับ “ป่านนี้ทำไม” คุณแม่เสียงแข็ง “ป่านนี้ผมก็



    คงหาเมียสวยเท่านี้ไม่ได้อีกแล้วไงจ๊ะ ภาจ๋า...” เราหลุดหัวเราะขนาดแก่แล้วโรค



    กลัวเมียยังขึ้นสมอง “ถ้าคุณเกษียน ฉันคงไม่อยู่กรุงเทพฯหรอกน่ะค่ะคุณ



    สุทัศน์”แม่เอ่ยอย่างเป็นเรื่องเป็นราว “ฉันว่าจะไปซื้อที่ปลูกบ้านที่เชียงใหม่



    พี่สาวฉันพี่อุ่นทิพย์น่ะบอกว่าจะขายที่ให้เราถูกๆ” คุณแม่ถาม “ที่ในเชียงใหม่



    ของพี่อุ่นทิพย์ ผมจำได้ว่ามีอยู่ราว 10 ไร่ เราน่าจะขอซื้อเสียสัก 5 ไร่ มีบ้านญาติ



    พี่น้องติดกันจะได้ไม่เหงา  เวลาลูกหลานมาเยี่ยมจะได้ครื้นเครง” คุณพ่อคิดตาม



    ประสาคนแก่อยากมีญาติพี่น้องลูกหลานไว้ไกลตัว “เอาสิค่ะ ฉันจะโทรไปคุย



    กับพี่อุ่นทิพย์ เจรจาซื้อขายไปเลยคุณเกษียนเมื่อไหร่บ้านเสร็จพอดี” คุณพ่อพยัก



    หน้ารับ “คุณพ่อค่ะแล้วเรื่องเรียนหนู หนูปรึกษากับเหมียวดูแล้วน่ะค่ะ เราจะไป



    เรียนที่อเมริกัน เอ่อ ... มหาวิทยาลัยซานดิอาโก ที่นั้นเป็นที่ที่พี่แก้วเปิด



    ร้านอาหารไทยอยู่ ... เรียนจบคงจะไปอยู่กับคุณพ่อ อย่างน้อยคงสักสองสามปี”



    คุณแม่กับคุณพ่อมองหน้ากันสักครู่ใหญ่ “ตกลง ... ลูกเอาระเบียบการของ



    มหาวิทยาลัยมาให้แม่ แม่กับพ่อจะปรึกษากับพี่แก้วของหนูเรื่องที่พักที่กิน โอเค



    ไหมลูก” เราพยักหน้ารับตามระเบียบ ขนาดที่เรากับเหมียวเตรียมเข้า



    มหาวิทยาลัยที่อเมริกา ก็มีข่าวจากบังอร





            ถึงยอดกิ่งและมัณฑนาเพื่อนรัก

    คุณพ่อกับคุณแม่เรา ให้เราไปอยู่กับคุณย่าที่กรุงเทพฯ คุณย่าใจดีมากๆเลยล่ะ เรารักคุณย่ามากคุณย่ามีลูกตั้ง 6 คน พ่อเราคนที่ 4 เราเลยเจอลูกพี่ลูกน้องคลานยั้วเยี้ยเต็มไปหมด ที่เราพูดเธออย่าเพิ่งคิด ว่าเรามีญาติเป็นสัตว์เลื้อยคลาน แต่ก็เกือบเหมือนล่ะ ลูกชายสองคนของลุงคนที่สามเป็นแฝดอายุ 14 ขวบ ซนอย่างกับลูกลิง ลูกสาวคนเดียวของคุณป้าคนที่สามก็วัยกำลังซน มีรุ่นพี่สองคนคือ ชายคนหญิงคนทำปริญญาเอกอยู่เกิดกับป้าคนโตสุด คนสุดท้ายเกิดกับน้าชายคนสุดท้องอายุ 10 ขวบ รวมทั้งหมดรวมตัวเราด้วย 6 คน ลองคิดดูดิ่งวิ่งกันทียังกะโขลงช้าง

    เราเรียนมหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ หรือ เอแบค เรียนเกี่ยวกับการตลาดที่สำคัญพี่เอกศักดิ์ไปทำปริญญาโทที่นั่นอีกด้วย สงสัยว่าพลาดรักกับน้องกิ่ง เลยประชดชีวิตชีวิตด้วยการเรียน แล้วยังได้ข่าวว่าเธอสองคนไปเรียนเกี่ยวกับภาษา ที่ซานดิอาโกขอให้ประสบความสำเร็จน่ะ แล้วเจอกัน

    คิดถึงเสมอ

    บังอร กนกเกตุ

    (   ป.ล พี่เอกศักดิ์ฝากบอกมาด้วยล่ะว่าเรียนกันไปทำไมภาษาต่างประเทศรู้กันตั้งเยอะแยะนี้ เราช่วยเถียงแทนเองล่ะว่าคนเรามันต้องก้าวไปข้างหน้าไม่ใช่ดักดานอยู่กับที่ สะใจไหมล่ะ )





    เราอ่านจดหมายบังอรเสียหลายเที่ยวเหมียวทำท่าเศร้าบอกว่า “สงสารเสด็จพี่เสีย



    จริง ดันไปเลือกมหาวิทยาลัยเดียวกันกับยายอร สงสัยโดนยัยบังอร  ถล่มเสีย



    เละ” เรายิ้มความจริงบังอรก็เป็นคนน่ารัก หน้าตาไทยสุดในบรรดาเราสามคน



    เพราะเหมียวจะสวยแบบหมวยๆเราเองออกฝรั่งคุณพ่อเคยบอกว่าสงสัยเลือดคุณ



    ย่าจะแรง เพราะคุณย่าของเราเป็นคนเดนมาร์ก เราเคยถามพ่อทีว่า “ทำไมพ่อไม่



    เห็นเหมือนฝรั่งเลยทั้งๆที่พ่อเป็นถึงลูกครึ่ง”พ่อบอกกับเราว่า “เลือดคุณปู่ท่าน



    แรงพ่อเลยหน้าไม่เหมือนคุณย่า” เราก็คิดว่าน่าจะอย่างนั้น “เพราะหากไม่บอก



    ไม่มีใครรู้หรอกว่าพ่อเราเป็นลูกครึ่งมีแต่เป็นคนร่างสูงใหญ่กับผมสีน้ำตาล



    เท่านั้น ตอนแม่คลอดพี่กิ่งแก้วก็ไทยสนิทเช่นกันมีเพียงตาสีฟ้าเท่านั้นที่พอมอง



    ออก แต่พอมาถึงเราแม่บอกว่าเหมือนฝรั่งมากที่สุด อรนั้นผิวไม่ขาวนัก



    ออกๆเป็นผิวสองสี รูปร่างก็เล็กๆตามแบบฉบับสตรีไทย .......

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×