ทดสอบนิยาย 001

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

ความรัก ..... คือ การเสียสละ   จริงหรอ ???

ทำแบบนั้น แล้ว เรา จะมีความสุขจริงๆ หรอ

การเห็นคนที่เรารัก มีความสุข กับ อีกคนนึ่ง มันทำให้เรามีความสุข ... ได้จริงหรอ ??

ไร้สาระวะ !!!   รักแล้ว ไม่ได้ครอบครองมันจะมีความสุขได้ยังไงกัน  เห็นเค้าได้รักกันแล้วเราต้องมาอกหักเนี้ยนะ

แมร่ง เพ้อเจ้อ  คนแบบนั้น มันมีแต่ในละคร กับ MV เท่านั้นแหละ

ผมได้แต่ สบถ มันออกไป ในขณะที่กำลัง นั่งดู MV ใน Youtube ที่บังเอิญเด้งขึ้นมาหน้า Twitter อย่างนึกตลก   ระหว่างที่นั่งรอใครบางคนอยู่ที่ร้านกาแฟ ใกล้ๆ กับตึกที่เธอทำงานอยู่

 “ รอเค้านานไหม   ” เสียงเอ่ยทักของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า ทำให้ผมละสายตาจาก สมาร์ทไฟน แล้วเงยหน้าขึ้นมามอง

“ รอไม่นานหรอก  แค่กินกาแฟรอตัวเองหมดไปหลายแก้วและ สงสัยคืนนี้คงไม่ได้นอนแน่ๆ ”

“ โห!!! เวอร์ไป รอแค่ 3-4 ชั่วโมงเอง ทำบ่นซะ ”

“ นานกว่านี้ ก็รอได้เสมอและ แม่มูมินน้อยของพี่ 555 ”

“ ไอ้คนบ้า ”

“ โอ๊ย  ทุบทำไมเนี้ย เจ็บนะ นี้ ถามจริง เตงเป็นผู้หญิงจริงๆ รึเปล่าเนี้ย  ”

 “ สารภาพมาซะดีๆ ว่าไปแปลงเพศมาใช่ไหม เห็นบินไปที่เกาหลีบ่อยๆ ”

“ ไอ้บ้านี่ หาเรื่องอีกแล้วนะ  งอนและ ”

“โอ้ๆๆ ๆ ไม่งอนนะ   นี่ดูสิ เค้ามีอะไรมาให้ด้วย”  พูดพลางก้มลงไปหยิบถุงใบใหญ่ที่วางไว้ข้างๆตัว  พร้อมทั้งดึงสิ่งที่อยู่ในถุงออกมาให้ อีกฝ่ายนึงดู

“ กรี๊ดดดดด มูมินนนนนนน ” เธอกีดร้องด้วยความดีใจแบบโอเวอร์พร้อมทั้งดึงมากอดรัด ราวกับเพิ่งเคยได้เป็นครั้งแรกอย่างงั้นแหละ

ทั้งๆที่ เธอเองก็มีอยู่เต็มห้องนอน จนจะไม่มีที่ให้เดินกันอยู่แล้ว  

“ ขอบคุณน้า รู้ใจจุงเบย  ”

“ ไม่ต้องขอบคุณหรอก เพราะคราวนี้ เค้าไม่ได้ซื้อ มีคนฝากมาให้นะ ”

“ ใครหรอ ???? ”