higher ground

นี่เป็นนิยายเรื่องที่สองของผมนะครับ

เรื่องนี้จะเกี่ยวกับคนธรรมดาๆครับแต่จะมีเทคโนโลยีอะไรที่เกินจริงบ้าง

เพราะอรรถรสของตัวนิยายเอง 

___________________________________________________

ณ โรงรถในตรอกมืดๆกลางเมือง

???? : เร่งมือหน่อยสิวะพวกนั้นขับรถกับรอบเมืองแล้วนะ !!

วิล : เออ ใช้เวลาไม่นานหรอกน่า 

???? : แล้วแกจะเอาไงกับเจ้านั่นล่ะ  

วิล : เรื่องที่ฉันอยากรู้ฉันสืบมาด้วยตัวเองหมดแล้ว

             ตอนนี้เหลือแค่งานภาคสนามแค่นั้นแหละ....

??? : รับปากนะว่าเราจะไม่ติดต่อกันอีกน่ะ

วิล : เออ ไปไหนก็ไปไป!!

???? : งั้นแค่นี้นะ...

วิลวางสายโทรศัพท์ไป

วิล : เมื่อสี่ปีก่อนชายคนหนึ่งต้องตายเพราะเขาต้องการปกป้องความจริงเอาไว้...

เขาเชื่อเสมอว่าถ้าเป็นคนดี... สักวันความดีนั้นจะต้องให้อะไรกลับคืนกับเรามาบ้าง...

วิลชักปืนและยกปืนขึ้นจ่อหัวชายที่ถูกมันติดกับเก้าอี้

วิล : อัลเวน มาเซล  ( Alven Marcel ) คุ้นๆชื่อนี้มั่งมั้ย

??? : 

วิล : เขาเป็นพี่ชายฉันเอง ชายคนที่แกเป็นคนฆ่าไง

??? : อย่ามาพูดมั่วๆ แกมีหลักฐานรึไง 

วิล : ฉันหามาได้ก็แล้วกัน...

วิลหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเปิดภาพถ่ายให้ชายคนนั้นดูข้อมูลที่เขาหามา

??? : 

วิล : คดีเด็กผู้หญิงถูกลักพาตัว... เมื่อสี่ปีก่อนพี่ชายของฉันเป็นพยานเพียงคนเดียวที่ให้การกับตำรวจ

เขาคิดว่าตำรวจจะจับคนร้ายได้ แต่กลับกลายเป็นว่าคดีไม่คืบหน้าไปไหนเลยทั้งที่ระบุข้อมูลได้ชัดเจน ทั้งเวลา สถานที่ ลักษณะคนร้าย แม้กระทั้งรูปถ่ายป้ายทะเบียนรถ ก็ยังเอาผิดไม่ได้....

??? : 

วิล : จู่ๆพี่ฉันก็โดนบีบให้ลาออกจากมหาวิทยาลัย...ทั้งๆที่เกรดของเขาเองก็อยู่ในเกณฑ์ที่ดีมากแท้ๆ

วิล : พี่ชายฉันจนปัญญาจนสุดท้ายก็ต้องลาออกเพราะเกรดของเขาไม่อยู่ในเกณฑ์เขาทนแรงกดดันจากทางมหาวิทยาลัยไม่ไหว..

เขาเสียอนาคตเสียโอกาส และต่อมาตำรวจเข้าไปค้นที่พักและพบยาเสพติดในหอพักของเขาเลยทำให้ต้องติดคุก

ถึงแม้ตัวเองจะจนมุมแค่ไหนเขาก็ยังสู้ต่อ 

เขาพยายามติดต่อหาตำรวจเพื่อส่งหลักฐานมัดตัวคนร้ายในคดีนั้นไปให้

สุดท้าย ก็จบด้วยการที่เขาต้องตายเพราะกรีดข้อมือตัวเอง....

??? : แก... ไปเอาข้อมูลพวกนี้มาจากไหน !!

วิล : แกคิดว่าแค่ลบข้อมูลแล้วมันจะหายไปตลอดกาลงั้นเหรอ... 

ตรรกะของคนแก่น่ะแบบนั้น 

ฉันลงทุนลาออกจากมหาวิทยาลัย เพื่อมาตามสืบคดีเกี่ยวกับพี่ชายฉันเชียวนะ

ไม่คิดเลยว่าความจริงที่ซ่อนอยู่จะโหดร้ายขนาดนี้ ถือว่าฉันคิดถูก กระดาษนั่นไม่มีค่าหรอกในสังคมแบบนี้

??? : แกคิดว่าฆ่าฉันแล้วจะช่วยให้อะไรดีขึ้นมางั้นเหรอ

วิล : ฉันรู้ว่าคนอย่างพวกแกต้องกำจัดออกไปยังไง...

หากทำถูกวิธีการตายของคนคนเดียวก็เปลี่ยนชตาของคนได้เป็นร้อยๆพันๆ

เหมือนที่แกทำกับอัลเวน พี่ชายฉันไงต้องตายเพื่อปกป้องคนกลุ่มๆหนึงไว้

??? : ฉันไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้นะเว้ย แกแก้แค้นผิดคนแล้ว !! 

วิล : แกคอยทำงานให้ไอ้พวกนั้นอยู่ หากแก็งแกยังอยู่ฉันคงจะทำงานยาก... กำจัดเสี้ยนหนามให้พ้นทางก่อนจะได้ทำงานง่ายๆ " work smart not work hard"  เคยได้ยินคำนี้มั้ย

??? : แกทำงานให้ใคร ใครจ้างแก ฉันให้ได้มากกว่ามันนะ !!!!

วิล : เงินไม่ใช้ปัญหา ขยะอย่างพวกแกนั่นแหละปัญหา

คลิ๊ก.... วิลใช้ปืนเก็บเสียงสังหารชายที่ถูกจับมัดอยู่และโยนปืนทิ้งไปทันที

วิล : ( ได้ระบายออกไปนี่ก็โล่งดีแหะ )

วิลหยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมาและโทรมาเพื่อนของเขา

วิล : ได้ข้อมูลมารึเปล่า..

เมย์ : ได้มาแล้วแต่ว่า....นายจะออกมายังไง

วิล : พวกมันตามไม่เจอหรอก เก็บข้อมูลนั้นไว้ให้ดี.. ฉันกำลังจะกลับไปละ

เมย์ : ระวังให้ดีอย่าให้มีใครสะกดรอยตามมาล่ะ 

วิล : ไม่ต้องห่วงกุ้ยนั่นไม่ได้ตามหาฉันหรอก

เมย์ : เอ๋... 

วิล : ไม่เชื่อใจฉันงั้นสินะ 

               รอดูข่าวพรุ่งนี้เอาสิ 

.............

..................

........................

ทีวี : เมื่อคืนที่ผ่านมีเกิดเหตุการณ์ยิงปะทะกันระหว่างมาเฟียสองแก็งบริเวณตัวเมือง

โชคดีที่ไม่มีพลเมืองได้รับบาดเจ็บจากเหตุการณ์ดังกล่าว 

โดยทางตำรวจปฏิเสธที่จะให้ข้อมูลกับสื่อเกี่ยวกับองค์กรของผู้ก่อเหตุทั้งสองฝ่าย

เหตุการณ์ดังกล่าวได้สร้างความแตกตื่นให้กับประชาชนโดนรอบเป็นอย่างมาก และเกิดเป็นกระแสในโลกออนไลน์อย่างรวดเร็ว ทางด้านสื่อนั้นกำลังพยายามหาข้อมูลของมาเฟียทั้งสองแก็งนี้ให้ได้เพราะเหตการณ์ครั้งนี้นับเป็น

โศกนาฏกรรมที่รุนแรงที่สุดในรอบปี และหลวังว่าจะทำให้คดีนี้เข้าสู่กระบวนการทางกฏหมายให้เร็วที่สุด

เมย์ :  ทะ ทำไม มาเฟียอีกแก็งค์นึงถึงมาเกี่ยวด้วยล่ะ เมื่อวานนี้มันมีแค่แก็งเดียวไม่ใช่เหรอ  

พวกนั้นมาทำอะไรที่นี่   

วิล : ยิงปืนนัดเดียวได้คนเป็นสิบเลยนะเนี่ย....

วิลเดินไปหยิบปากกา และกากบาทรูปภาพบนไวท์บอร์ดที่เต็มไปด้วยเชือกระโยงระยางเต็มไปหมด

วิล : หันกลับไปตอนนี้ยังทันนะ เมย์..

___________________________________________________

ไม่รู้ว่าไอ้ข้างบนนี้เรียกว่าข้อมูลเบื่องต้นมั้ย ( ผมถนัดแนะนำแบบนี้ )

เรื่องนี้จะออกแนวดารค์ๆหน่อยนะครับ ( ชอบแนวนี้ )

คาดว่าคงจะมีไม่เกิน 10ตอนนะ 

ผมต้องเขียนสองเรื่องไปพร้อมๆกันอาจจะเวลาหน่อยกว่าจะได้อัพเดท

ปล. เมย์ในเรื่องนี้เป็นคนเดียวกับเมย์ในนิยายอีกเรื่องที่ผมเขียนนะ