คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : [fic Xs : ภาคพิเศษ]++เมื่อเมียผมท้อง!!!++Part4-5>>ป๋าver.พ่อครัว!!!
เฮลโหลฮ้า>o<
สาเหตุที่อัพช้ามันมาจาก...ไรเต่อไปเปิดเฟลอร์ ณ งานปฐมนิเทศ ฮ้า>o<
ได้เต้นเพลงกินตับด้วยแหละ อายตัวเองจัง>////<
ตับๆๆๆๆ เอ้อ~ ตับๆๆๆๆ~>3<
ู^
^
^
อินังนีไปแล้วTT
ยังไงก็ขอต้อนรับกลับสู่ฟิคเฮาตอนต่อไปนะฮ้า~ เย้!!!>o<
เช้าวันต่อมา....
Xanxus say>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ผมตื่นมาแต่เช้า ก็เหลือบไปเห็นเมียยังไม่ตื่น
ผมยักคิ้วอย่างแปลกใจ
เพราะปกติมันต้องตื่นมาทำกับข้าวให้ผมกิน
“ไอ้สวะๆๆ”
ผมเขย่าตัวสควอโล่เบาๆ
“....”
ร่างบางยังคงนอนต่อไปแบบหน้าด้านๆ
ก่อนที่ผมจะนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนจัดหนัก
เมียผมคงหมดแรงอะนะ หึๆๆๆๆ
เฮ้อ...แล้วใครจะทำกับข้าวให้ตูกินละเนี่ย~
ผมขยี้หัวอย่างขัดใจ
ก่อนจะเดินไปเปิดตู้เยน เพื่อคุ้ยเขี่ยหาอะไรกิน
(ฟังเหมือนคุ้ยขยะยังไงก็ไม่รุอะป๋า-o-)
ในตู้เยนมีแต่ขนมๆๆๆๆ เต็มไปหมดเลย
โฮ้ มิน่าเมียผมถึงเริ่มขึ้นอืด ก็เล่นกินแต่ของแบบเนี้ย
เอ๊ะ แต่ขนมมันแปลกๆ มีแต่รสมะนาว-0-
สงสัยชอบกินของเปรี้ยว?
ไม่ได้การแล้ว ...สงสัยจะต้องรีบทำอะไรซักอย่าง
หรือว่าเราจะทำกับข้าวดีวะ-0-
ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยทำเองเลยอะ
ให้เมียทำให้จนเคยตัว
ผมหยิบวัตถุดิบออกมาเยอะๆ
เอาวะ ลองดู!!!
เพื่อโภชนาการที่ดีของเมีย!!
และเพื่อปากท้องของตู!!
และแล้วพ่อครัวหัวป่าก็ลงมือทำกับข้าวซะที!!
(แก้ๆ พ่อครัวหัวขี้กลาก//พลั้วว~ โดนตบกลิ้ง555)
ผมเริ่มจากเอากระทะมาวาง
1จุดไฟ
2ใส่วัตถุดิบ
ผมเทของทุกอย่างที่(คาดว่า)มีประโยชน์ลงในกระทะ
ก่อนจะปรุงรสด้วยเครื่องปรุงอันหลากหลาย
ปรุงไงดีวะ-o-
เทแม่งหมดขวดนี้แหละ จะได้อร่อย!!
แล้วก็นั่งรอให้สุก….
รอไปซักพักก็เบื่อ
ก็เลยไปอาบน้ำ แปรงฟัน
ซักพัก ผมก็ได้กลิ่นไหม้ลอยมาจากห้องครัว
โอ้....สุกแล้วสินะ*o*
ผมตักอาหารจานแรกที่แสนภาคภูมิใจใส่จานเตรียมเอาให้เมียกิน...
เห็นมั้ย………
ผมก็เปนสามีที่ดีนะ!!!!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สควอโล่ say>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ผมลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะได้กลิ่นไม่พึงประสงของอะไรซักอย่าง-_-
ก่อนจะเหนเงารางๆของแซนซัสที่เดินเข้ามา
ปึก
แซนซัสวางจานลงข้างๆเตียง
“เอ้า กินซะ-_-”
ผมเงยหน้ามองมันอย่างอึ้งๆ
“นี่นายทำกับข้าวให้ฉันเหรอo_O”
“เออดิวะไม่ทำให้เมียกินแล้วจะทำให้หมาที่ไหนกินละวะ!!”
-_- ดูมัน!!
ผมส่ายหน้ากับคำพูดของมันที่หวานอย่างสุดซึ้ง
ก่อนจะเหลือบไปเหนอะไรบางอย่างบนจาน
“นั่นมันอะไรหนะo[]o”ผมชี้ไปที่สิ่งแปลกประหลาดก้อนดำๆ เหลืองๆ อย่างงงๆ
“สปาเก็ตตี้-_-”
“หะ หา สะ สปาเกตตี้5555555”
“-_-^^”
“นั่นมันสปาเกตตี้หรือขี้หมาวะนั้น กร้ากกกก>o<”
ผมขำกลิ้งจนแทบจะดิ้นตาย5555
“หุบปากแล้วกินๆไปซะ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนไปกินแก-_-**”
มันตอบผมด้วยท่าทีเซงอย่างเหนได้ชัด จนผมรู้สึกกลัวมันขึ้นมาตะงิดๆ
“เออๆ กินก็ได้วะ เหนกับที่นายทำกับข้าวให้กินครั้งแรก ฉันจะไม่ขำนายก็ได้^^”
ได้ข่าวว่าขำไปแหมบๆมิใช่รึหลามมม
ผมตักไอ้สปาเกตตี้ขึ้นมา...
เลือกเมนูได้หรูจริงๆนะเมิง
สปาเกตตี้ขี้หมา ก้ากกกกกกก>o<
ก่อนจะเอาเข้าปากแล้วเคี้ยว
พรูด!!!
ผมบ้วนไอ้สปาเกตตี้งี่เง่าได้ทันที หลังจากทีมันกระทบกับลิ้นผมเปนเวลา3วินาที
“รสชาติเปนไงบ้างวะ”แซนซัสมองผมแบบคาดหวัง
ยังจะคาดหวังอะไรอีกเรอะ!! ดูสีหน้ากุซะก่อนเซ่!!!
ถ้าจะให้บรรยายรสชาติอาหารตรงหน้าแล้ว บอกได้คำเดียวเลยว่า
ครบรส!!!
รสทรมาน ทุรนทุราย เหมือนอยากตายเวลาเคี้ยวอะนะ
“ห่วยสินะ...”
มันทำหน้าสลดเหมือนหมาหงอยทันทีเมื่อผมเบ้หน้าใส่สปาเกตตี้
รู้สึกสงสารมันยังไงไม่รู้สิ...
แซนซัสอุส่าทำกับข้าวให้ผมกินเชียวนะ
ผมหันหน้าไปยิ้มให้แซนซัส
“ล้อเล่นน่ะ สปาเกตตี้นายอร่อยมากเลย ... ฉันจะกินให้หมดจานเลยนะ^^”
ผมกลั้นหายใจ ก่อนจะกลืนสปาเกตตี้คำแรกลงไป...
แซนซัสทำท่าเฉยๆ แต่ผมก็สังเกตเหนท่าทางดีใจของมันที่ปิดไว้ไม่อยู่
สามีใครหว่า น่ารักเป็นบ้าเลยว่ะ>/////<
“อืม...ถ้าแกชอบก็ดี..วันหลังจะได้ทำให้กินบ่อยๆ”
O[]O!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ไม่นะ ไม่เอาแล้ว ผมขอทำกับข้าวให้มันกินตลอดชีวิตเลยดีกว่า
ไม่น้า ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยTT0TT
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หลังจากหลามที่กล้ำกลืนฝืนทนอย่างทรมานจนหมดจาน
หลาม>>ตูทำได้ไงฟะ เหนทีต้องไปลงกินเนสบุ๊คซะแล้วT_T
ทั้ง2ก็ออกมาเดินเล่นรอบๆปราสาทเพื่อชมการจัดงาน
“นั้นมันงานอะไรวะ แกจะจัดงานอะไรหรอวะ”
“ถ้าอยากรู้ แกก็ลองไปจัดการเอกสารที่กองเลยส่วนสูงให้ลดไปซักตั้งก่อนสิ แล้วฉันจะบอก-*-
“ฉันไม่เหนจะมีงานซักกอง-_-”
มันตอบมาได้หน้าด้านๆ
ที่ไม่มีเพราะใครทำให้ หา!!-_-**
แล้วสควอโล่ก็ตอบแซนซัสจนได้
“จัดงานกู้หน้างานแต่งตอนนั้นไง-_-”
“อ้อ..จะแต่งงานอีกรอบว่างั้น”
“ไม่ใช้เว้ยยยย”
ช่วยเข้าใจอะไรง่ายๆหน่อยๆได้มั้ยฟะ!!
“แล้วทำไมต้องกู้หน้าด้วยละ งานวันนั้นไม่เหนมีอะไรเลยนี้หว่า-_-”
ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่รู้สึกรู้สากับการกระทำของตนเอง-_-^
“อ้อ..รู้แล้ว...ยังไม่ได้จูบสาบานใช่มั้ยละ”
“เห้ยยยยยยยยยยย><”
ให้ตายสิ ในสมองคิดแต่เรื่แงแบบนี้รึไงห๊าY0Y
เจ้ลุสเดินเข้ามาบอกหลาม
“หลามฮ้า มาม่อนไม่ยอมเปนพิธิกรให้น่ะฮ้า เค้าบอกว่าค่าจ้างน้อยไปTT”
“ไปบอกมันว่า ถ้าไม่มาฉันจะตามไปเป่าหัวมัน...-_-”แซนซัสบอกเจ้ลุส
“โอ้ ...มีวิธี้อยู่ด้วยแฮะ~^o^”
สควอโล่พูดอย่างอารมณ์ดี
“งั้นเสริมไปด้วยว่า ฉันหมั่นไส้ความงกของแก เพราะฉะนั้นค่าจ้างงานนี้ก็จะไม่ให้ด้วย^^”
“หึ ฉลาดเหมือนกันนี่หว่า”
“แน่นอน หึๆๆ”
“หึๆๆ”
“หึๆๆๆ”
ลุสมองทั้ง2อย่างประหลาดใจ...
บางที2คนนี้ทะเลาะกันทุกวันอาจจะดีแล้วก็ๆได้
ขืนสามัคคีกัน..โลกจะเกิดหายนะใหญ่หลวงเป็นแน่แท้-o-
อุ้บ!!
จู่ๆสควอโล่ก็เอามือปิดปากตัวเอง
แล้วรีบเดินไปที่ห้องน้ำทันที
“เห้ย เปนอะไร ไอ้สวะ!!”แซนซัสมองสควอโล่อย่างตกใจ
เจ้ลุสรีบดึงแซนซัสไม่ให้ตามไป
“หลามเค้าจะไปอาเจียนฮ้า บอส ...”
“มันอ้วกหรอ-0-”
“แม่นแล้วฮ้าบอส....พักนี้สควอโล่กินอะไรแปลกๆไปบ้างรึเปล่าฮ้า”
“ กินแต่สปาเกตตี้-_-”
เอ๊ะ หรือเพราะสปาเกตตี้เรารสชาติห่วย
เฮ้อ สงสารเมียจริงๆ จริงๆก็ว่ารสชาติมันแปลกๆไปนิดนึงนะ(ไม่นิดแล้วป๋า)
“ช่างเถอะฮ้าบอส เอาเปนว่าช่วงนี้ดูแลหลามดีๆและกันนะฮ้า...อาจจะมีข่าวดีไรไม่ช้า”
“คราวหลังต้องใส่น้ำปลาให้เยอะกว่านี้หน่อย”
ป๋ากำลังมุ่งมั่นกำการคิดค้นสูตร?
เจ้ลุสได้แต่อมยิ้ม
ป๋ายังไม่รุเรื่องสินะ
ว่าหลามเปนอะไร......
ฝ่ายหลามเองก็นึกว่าตัวเองอ้วกเพราะสปาเกตตี้ของสามีสุดเลิฟ
จึงได้แต่นั่งปลงตกอยู่ข้างส้วม555
แล้วหลามก็เพิ่งึกอะไรบางอย่างได้
“เห้ยยยยยยยยยยยยย ลืมส่งบัตรเชิญ!!!”
แบบนี้พวกคาบัคโรเน่แฟมมิลี่ จิสโซ่แฟมมิลี่ มิลฟิโอเล่แฟมมิลี่ ชิม่อนแฟมมิลี่ก็มาไม่ทันนะสิ
เอาเอนมะของหนูคืนมาY0Y<<ไรเต่อ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ดูท่าป๋าเป็นพ่อครัว(หัวขี้กลาก-v- ) จะไม่เหมาะจริงๆเลยนะ55555
คอมเม้นเตเต่อว่าไงค๊าาาา เม้นให้ข่อยด้วยเน้~>o<
ความคิดเห็น