สโลว์ไลฟ์ข้ามมิติ

คือ... ข้าเป็นคนง่ายๆ ไม่คิดซับซ้อน ไม่ชอบเรื่องยุ่งยาก เพราะฉะนั้นข้าจะเข้าเรื่องเลยก็แล้วกันนะ

ข้าข้ามมิติมา

ใช่ เจ้าได้ยินถูกแล้ว ข้าข้ามมิติมาเหมือนในนิยายที่ขายเกลื่อนเขียนเกลื่อนทำหนังเกลื่อนพวกนั้นเลย  ความเกลื่อนไม่ได้จบแค่นี้  ความเกลื่อนที่ข้าข้ามมิติมาประสบมี:

- ข้าในโลกนี้เป็นเจ้าสาวหมาดๆแต่งให้เจ้าบ่าวที่ไม่ได้ชอบข้า

- สามีในนามของข้างานดีมากถึงมากที่สุด

- สามีงานดีของข้ามีคุณสมบัติเว่อร์ครบถ้วน

- สามีเทพของข้ามีสตรีแอบชอบมากมาย

- สามีของประชาชนผู้นี้ของข้าอาจเป็นต้วนซิ่ว

อะ ขอโทษ ประโยคสุดท้ายไม่นับๆ  กรุณาลืมไปด้วย

อะแฮ่ม...  เอาใหม่...

จริงๆแล้วยังมีอีกหลายข้อที่ข้าอยากยกตัวอย่างเพิ่มเติม แต่ตอนนี้เอาไว้เท่านี้ก่อนก็แล้วกัน

เอาล่ะ มาเข้าที่ความต่าง(มั้ง)กันบ้าง

- ข้าในโลกนี้หน้าตาเหมือนข้าในโลกนู้นเปี๊ยบ  แปลว่าอะไร?  แปลว่าข้าธรรมด๊าธรรมดาน่ะสิ   เอ่อ ยอมรับความจริงเพิ่มอีกหน่อยก็ได้  คือนอกจากหน้าตาธรรมดาแล้วข้ายังค่อนไปทางอวบและเตี้ยด้วย  ...โอเค๊  พอใจละนะ?  อะ ถัดปายยย

- ข้าไม่มีสกิลเทพใดๆติดตัวมา  แต่ข้าค่อนข้างภูมิใจในความขี้เกียจ ความคิดเสียดสี กับคานทองสองพันปีของข้ามาก

- สถานการณ์ของข้าค่อนข้างไฟสีเขียว  พ่อแม่สามีรักและเอ็นดูข้า  พี่น้องของสามีก็ห่วงใยเอาใจใส่ข้า  ข้าแต่งมาบ้านนี้ดีกว่าอยู่บ้านเดิมซะอีกนะ

เจ้าว่าข้าข้ามมาอยู่ดีกินดีอย่างนี้แล้วยังจะมีปัญหาอะไรอย่างนั้นหรือ?  แหมๆๆ ปัญหามันก็ต้องมีสิ  เช่นว่า ข้าจะเลิกกับสามีและออกจากบ้านนี้ยังไง  เช่นว่า ข้าจะไปซื้อบ้านที่ไหนไปประกอบอาชีพอะไรเลี้ยงตัวเอง  เช่นว่า...

หืม?  แปลกเหรอ?  ไม่แปลกสิ  ก็...เจ้าจะให้ข้าทำอะไรล่ะในเมื่อตัวข้าในโลกนี้ไม่ได้มีปมอะไร  นางไม่ได้เคียดแค้นใคร  นางไม่ได้มีรักที่วางไม่ลงกับใคร  และนางก็ไม่ได้มีอะไรอยากทำเป็นพิเศษ  จะว่าไปตัวข้าในโลกนี้เกือบจะคล้ายๆตัวข้าคนนี้นี่แหละ  ต่างกันก็แค่นางเก็บกดกว่าหัวอ่อนกว่าก็เท่านั้น  ซึ่งก็โทษนางไม่ได้อะนะ  ก็ นางเพิ่งจะอายุสิบหกเองนี่ และยังเป็นประเภทกุลสตรีในห้องหอที่ทุกอย่างพ่อแม่ว่าไงก็ต้องว่าตามนั้นด้วย  แต่ เฮ้อ แม่นางผู้นี้ก็กะไร  ทั้งๆที่อุตส่าห์มีวาสนาได้มีชีวิตสุขสบายขนาดนี้  ทำไม๊---ทำไมถึงไม่ระวังต้องหาเรื่องสะดุดตกบันไดหัวฟาดสิงโตหินหน้าวัดดึงข้ามาเข้าสิงร่างด้วยนะ...

หือ? อะไร? ข้าเหรอ?  อ้อ เปล่าๆ ข้าไม่ได้ประสบอุบัติเหตุหรือถูกใครฆ่าตายอะไรเทือกนั้น  ก่อนข้าจะตื่นขึ้นมาเป็นลู่หย่าหลิงคนนี้ข้าก็... นอนกลางวันอยู่ไงล่ะ  ^^

เพราะฉะนั้น เรื่องของข้าก็จะเป็นประมาณนี้แหละ เจ้าก็...เอาใจช่วยให้ข้าหย่าสามีสำเร็จและออกมาทำงานข้างนอก มีกิจการร้านรวงเป็นของตัวเองให้ได้ด้วยนะ!

ป.ล.  รูปข้างบนคือมโน  เคยอ่านดร.สลัมป์มะ?  หล่อสองช่องแล้วกลับสู่สภาพเดิมน่ะ?  นั่นแหละ ข้าเลย