ทูตแห่งเซนทาเรีย : กับมงกุฎสายรุ้ง
เมื่อ เรย์-หัวขโมย บังเอิญวิ่งราวของสำคัญของ เลโอ-ทูตหนุ่มที่กำลังปฏิบัติภารกิจสำคัญ ชะตากรรมของทุกสิ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ทั้งอนาคตของเด็กหนุ่มทั้งสองคน และอนาคตของโลกทั้งใบ
ผู้เข้าชมรวม
7,563
ผู้เข้าชมเดือนนี้
49
ผู้เข้าชมรวม
7.56K
อัปเดตล่าสุด : 28 ก.พ. 54 / 17:27 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
 |  |
| ||
| รางวัลที่ได้รับ เงินรางวัลมูลค่า 5,000 บาท พร้อมโล่รางวัล ผลงานเขียนได้รับการตีพิมพ์และเผยแพร่กับทางสำนักพิมพ์แจ่มใส บัตรสมาชิก "We are Jamsai" ยิ่งใกล้ ยิ่งผูกพัน พร้อมชุดของรางวัลจากเว็บไซต์เด็กดีดอทคอม | ||||
ขอบคุณทุกคนมาก
ลบนิยายออกหมดแล้วเนื่องจากออกเป็นหนังสือแล้ว
เจอกันที่แผงนะ!
คาแร็คเตอร์ดีไซน์ by Un4
เรย์
รุยส์
ฟิโน
อยากได้ fan art หรือโดจังแฮะ
(แต่เราคงไม่มีวาสนา - -')
ผลงานอื่นๆ ของ ฟ้าไร้ดาว Starlessnight ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ฟ้าไร้ดาว Starlessnight
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
":)"
(แจ้งลบ)เราชอบสไตล์การเขียนของคุณนะ อ่านแล้วได้อารมณ์ เข้าถึงใจความรู้สึกดี เป็นงานศิลป์ เราอ่านนิยายของคุณเรื่องแรก ก็เรื่องหยดน้ำตากลางฟ้าสีดำ จำได้ว่า อ่านเพราะคุณเทราฯ วิจารณ์นิยายคุณในบอร์ด จากนั้นเราก็เริ่มอ่าน ต่อไปเรื่อยๆ ด้วยความรู้สึกทบทวนกับอารมณ์ที่ผ่านมาในชีวิต กับในนิยาย ดูท่าคุณจะผ่านอารมณ์ที่คนอื่นไม่ได้สัมผัสมาเยอะ เรื่องหยด ... อ่านเพิ่มเติม
เราชอบสไตล์การเขียนของคุณนะ อ่านแล้วได้อารมณ์ เข้าถึงใจความรู้สึกดี เป็นงานศิลป์ เราอ่านนิยายของคุณเรื่องแรก ก็เรื่องหยดน้ำตากลางฟ้าสีดำ จำได้ว่า อ่านเพราะคุณเทราฯ วิจารณ์นิยายคุณในบอร์ด จากนั้นเราก็เริ่มอ่าน ต่อไปเรื่อยๆ ด้วยความรู้สึกทบทวนกับอารมณ์ที่ผ่านมาในชีวิต กับในนิยาย ดูท่าคุณจะผ่านอารมณ์ที่คนอื่นไม่ได้สัมผัสมาเยอะ เรื่องหยดน้ำตา เรามักกลับไปอ่านในหลายๆครั้ง ที่รู้สึกโหยหาในอารมณ์ เป็นนิยายไม่กี่เรื่องในโลก ที่เรากลับไปอ่านซ้ำสาม หรือซ้ำสี่ สไตล์การเขียนของคุณเป็นสไตล์ที่... ..ว่ายังไงดีละ อ่านแล้วฟุ้งเฟ้อในอารมณ์ พาจินตนาการแล่นไปกับเนื้อเรื่อง ..อืม คงประมาณนี้มั้ง เปรียบง่ายๆ นิยายทั่วไปก็คล้ายนารูโตะ เน้นการเคลื่อนไหว ถ่ายทอดเรื่องผ่านร่างกายตัวละคร ส่วนเรื่องคุณเหมือนรู้สึกอ่าน Vagabonds ถ่ายทอดนิยายผ่านอารมณ์ในจิตใจ ไม่รู้รู้สึกไปเองรึเปล่านะ.. นิยายที่คุณเขียนเป็นอารมณ์ที่หาได้ยากในนิยายทั่วไป เป็นนิยายที่ดึงจุดเด่นของความเป็นนิยายออกมา สำหรับเรา คือจินตนาการ ด้วยความลำเอียงที่ว่า ถ้าจะอ่านนิยายให้เห็นภาพ ก็ไปดูการ์ตูนหรือหนังสิ ง่ายกว่ากันเยอะ การเขียนนิยายเป็นฉากๆ เป็นภาพๆ แบบของคุณ เราคิดว่ามันทำให้เกิดช่องว่างระหว่างภาพ คนอ่านต้องปะติดปะต่อช่องว่างนั้นด้วยจินตนาการ ทำให้ตอนแรกๆที่อ่านนั้นยังไม่ชิน คอยนึกคิดไล่เรื่องราว แต่เมื่อชินแล้ว เรารู้สึกสนุกสนาน เหมือนได้เข้าไปอยู่ในใจของตัวละครนั้นๆ เอิ่ม..เหมือนเราเป็นคนหนีโลกเลยแฮะ สำหรับหยดน้ำตา เรารู้สึกว่า ช่องว่างระหว่างภาพจะเล็กบ้าง ใหญ่บ้าง แต่ในนิยายเรื่องนี้ เรารู้สึก..ช่องว่างระหว่างภาพจะเท่าๆกัน ..เราเลยรู้สึกอ่านลื่นไหลกว่าหยดน้ำตา ถึงโดยส่วนตัวจะชอบแบบเล็กบ้าง ใหญ่บ้าง สุดท้าย.. เราหวังว่า จะได้อ่านนิยายในสไตล์ของคุณต่อไปนะ อย่าหยุดเขียนละ เดี๋ยวเราไม่มีอ่าน ^.^ Ps.เรียนมหาลัยเดียวกันเลย เหอๆๆ อ่านน้อยลง
ปลาสลิดอร่อยสะเด็ดจ้า | 12 ต.ค. 53
-
9
-
0
"เขียนต่ออย่ารู้แล้ง ค่าน้ำคำนิยาย"
(แจ้งลบ)๏ มงกุฏแก่นโลกหล้า...........เรืองพิภพ อักขระประดับครบ................เปรียบแก้ว ปัญญาเล่ห์ร้อยสยบ............ทะเลหมึก ระบัดระบายเรื่องราวแพร้ว...แต่งให้มกุฏฉาย๚ ๏ ปรัชญาประยุกต์ถ้อย.........เสนอสนอง โลกวินิจชวนตริตรอง............แต่งแต้ม ศาสตร์การทูตปกครอง.........เล่าสนุก ยิ้มยั่วหัวเราะแย้ม.................ยากให้ง่ายเห็น๚ ๏ ลักษณ์ลาย ... อ่านเพิ่มเติม
๏ มงกุฏแก่นโลกหล้า...........เรืองพิภพ อักขระประดับครบ................เปรียบแก้ว ปัญญาเล่ห์ร้อยสยบ............ทะเลหมึก ระบัดระบายเรื่องราวแพร้ว...แต่งให้มกุฏฉาย๚ ๏ ปรัชญาประยุกต์ถ้อย.........เสนอสนอง โลกวินิจชวนตริตรอง............แต่งแต้ม ศาสตร์การทูตปกครอง.........เล่าสนุก ยิ้มยั่วหัวเราะแย้ม.................ยากให้ง่ายเห็น๚ ๏ ลักษณ์ลายนิยายเร่งเร้า....สนุกสนาน จังหวะจับใจจาร..................จดจ้อง ดุจถ่ายถอดวิญญาณ...........ละครเล่น เสียงอักษรสอดคล้อง..........ร่ายร้องทำนองเพลง๚ ๏ จำเริญวิริยะสร้าง.............ประดิษฐ์สรรค์ สถิตส่องไว้วงวรรณ............วิจิตรแจ้ง จรุงเสน่ห์นับเนืองอนันต์......นักอ่าน เขียนต่ออย่ารู้แล้ง...............ค่าน้ำคำนิยาย๚ะ๛ อ่านน้อยลง
เทราสเฟียร์ เอล เซราฟีเตอร์ | 11 ธ.ค. 53
-
7
-
0
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"เขียนต่ออย่ารู้แล้ง ค่าน้ำคำนิยาย"
(แจ้งลบ)๏ มงกุฏแก่นโลกหล้า...........เรืองพิภพ อักขระประดับครบ................เปรียบแก้ว ปัญญาเล่ห์ร้อยสยบ............ทะเลหมึก ระบัดระบายเรื่องราวแพร้ว...แต่งให้มกุฏฉาย๚ ๏ ปรัชญาประยุกต์ถ้อย.........เสนอสนอง โลกวินิจชวนตริตรอง............แต่งแต้ม ศาสตร์การทูตปกครอง.........เล่าสนุก ยิ้มยั่วหัวเราะแย้ม.................ยากให้ง่ายเห็น๚ ๏ ลักษณ์ลาย ... อ่านเพิ่มเติม
๏ มงกุฏแก่นโลกหล้า...........เรืองพิภพ อักขระประดับครบ................เปรียบแก้ว ปัญญาเล่ห์ร้อยสยบ............ทะเลหมึก ระบัดระบายเรื่องราวแพร้ว...แต่งให้มกุฏฉาย๚ ๏ ปรัชญาประยุกต์ถ้อย.........เสนอสนอง โลกวินิจชวนตริตรอง............แต่งแต้ม ศาสตร์การทูตปกครอง.........เล่าสนุก ยิ้มยั่วหัวเราะแย้ม.................ยากให้ง่ายเห็น๚ ๏ ลักษณ์ลายนิยายเร่งเร้า....สนุกสนาน จังหวะจับใจจาร..................จดจ้อง ดุจถ่ายถอดวิญญาณ...........ละครเล่น เสียงอักษรสอดคล้อง..........ร่ายร้องทำนองเพลง๚ ๏ จำเริญวิริยะสร้าง.............ประดิษฐ์สรรค์ สถิตส่องไว้วงวรรณ............วิจิตรแจ้ง จรุงเสน่ห์นับเนืองอนันต์......นักอ่าน เขียนต่ออย่ารู้แล้ง...............ค่าน้ำคำนิยาย๚ะ๛ อ่านน้อยลง
เทราสเฟียร์ เอล เซราฟีเตอร์ | 11 ธ.ค. 53
-
7
-
0
":)"
(แจ้งลบ)เราชอบสไตล์การเขียนของคุณนะ อ่านแล้วได้อารมณ์ เข้าถึงใจความรู้สึกดี เป็นงานศิลป์ เราอ่านนิยายของคุณเรื่องแรก ก็เรื่องหยดน้ำตากลางฟ้าสีดำ จำได้ว่า อ่านเพราะคุณเทราฯ วิจารณ์นิยายคุณในบอร์ด จากนั้นเราก็เริ่มอ่าน ต่อไปเรื่อยๆ ด้วยความรู้สึกทบทวนกับอารมณ์ที่ผ่านมาในชีวิต กับในนิยาย ดูท่าคุณจะผ่านอารมณ์ที่คนอื่นไม่ได้สัมผัสมาเยอะ เรื่องหยด ... อ่านเพิ่มเติม
เราชอบสไตล์การเขียนของคุณนะ อ่านแล้วได้อารมณ์ เข้าถึงใจความรู้สึกดี เป็นงานศิลป์ เราอ่านนิยายของคุณเรื่องแรก ก็เรื่องหยดน้ำตากลางฟ้าสีดำ จำได้ว่า อ่านเพราะคุณเทราฯ วิจารณ์นิยายคุณในบอร์ด จากนั้นเราก็เริ่มอ่าน ต่อไปเรื่อยๆ ด้วยความรู้สึกทบทวนกับอารมณ์ที่ผ่านมาในชีวิต กับในนิยาย ดูท่าคุณจะผ่านอารมณ์ที่คนอื่นไม่ได้สัมผัสมาเยอะ เรื่องหยดน้ำตา เรามักกลับไปอ่านในหลายๆครั้ง ที่รู้สึกโหยหาในอารมณ์ เป็นนิยายไม่กี่เรื่องในโลก ที่เรากลับไปอ่านซ้ำสาม หรือซ้ำสี่ สไตล์การเขียนของคุณเป็นสไตล์ที่... ..ว่ายังไงดีละ อ่านแล้วฟุ้งเฟ้อในอารมณ์ พาจินตนาการแล่นไปกับเนื้อเรื่อง ..อืม คงประมาณนี้มั้ง เปรียบง่ายๆ นิยายทั่วไปก็คล้ายนารูโตะ เน้นการเคลื่อนไหว ถ่ายทอดเรื่องผ่านร่างกายตัวละคร ส่วนเรื่องคุณเหมือนรู้สึกอ่าน Vagabonds ถ่ายทอดนิยายผ่านอารมณ์ในจิตใจ ไม่รู้รู้สึกไปเองรึเปล่านะ.. นิยายที่คุณเขียนเป็นอารมณ์ที่หาได้ยากในนิยายทั่วไป เป็นนิยายที่ดึงจุดเด่นของความเป็นนิยายออกมา สำหรับเรา คือจินตนาการ ด้วยความลำเอียงที่ว่า ถ้าจะอ่านนิยายให้เห็นภาพ ก็ไปดูการ์ตูนหรือหนังสิ ง่ายกว่ากันเยอะ การเขียนนิยายเป็นฉากๆ เป็นภาพๆ แบบของคุณ เราคิดว่ามันทำให้เกิดช่องว่างระหว่างภาพ คนอ่านต้องปะติดปะต่อช่องว่างนั้นด้วยจินตนาการ ทำให้ตอนแรกๆที่อ่านนั้นยังไม่ชิน คอยนึกคิดไล่เรื่องราว แต่เมื่อชินแล้ว เรารู้สึกสนุกสนาน เหมือนได้เข้าไปอยู่ในใจของตัวละครนั้นๆ เอิ่ม..เหมือนเราเป็นคนหนีโลกเลยแฮะ สำหรับหยดน้ำตา เรารู้สึกว่า ช่องว่างระหว่างภาพจะเล็กบ้าง ใหญ่บ้าง แต่ในนิยายเรื่องนี้ เรารู้สึก..ช่องว่างระหว่างภาพจะเท่าๆกัน ..เราเลยรู้สึกอ่านลื่นไหลกว่าหยดน้ำตา ถึงโดยส่วนตัวจะชอบแบบเล็กบ้าง ใหญ่บ้าง สุดท้าย.. เราหวังว่า จะได้อ่านนิยายในสไตล์ของคุณต่อไปนะ อย่าหยุดเขียนละ เดี๋ยวเราไม่มีอ่าน ^.^ Ps.เรียนมหาลัยเดียวกันเลย เหอๆๆ อ่านน้อยลง
ปลาสลิดอร่อยสะเด็ดจ้า | 12 ต.ค. 53
-
9
-
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น